Voor de rest: wat moet ik met cadeautjes? Alles wat ik nodig heb, heb ik van tevoren echt wel gekocht. En mocht ik nog wat nodig hebben, dan haal ik het alsnog (of laat het halen). Cadeautjes in die zin doen me heel weinig.
jeetje. wat een zakelijke kijk op het begrip cadeautjes. :shifty: Ik vond het super lief dat mijn vrienden/familie moeite namen om een speciaal cadeautje uit te zoeken voor iemand die ze nog niet kennen maar die ze welkom willen heten, puur omdat het mÃjn kindje is. Groot deel had zelfs de moeite gedaan zelf iets te maken. :inlove:
Het gaat toch niet om je uitzet bij elkaar te krijgen maar om het gebaar en de moeite die mensen doen om voor jouw kindje iets moois uit te zoeken/te maken?
Sluit me hier helemaal bij aan.
Vind het ook super om te merken dat mensen er over nadenken, de moeite nemen om dat te doen en idd ... de zelfgemaakte cadeautjes :inlove:
Zo is een heel dierbare omslagdoek/ badhanddoek eentje die we van vrienden kregen die net zelf te horen hadden gekregen dat kinderen er niet in zaten voor hun op de natuurlijke manier... en dat zij toch de moeite heeft genomen (en de kracht heeft gehad) om zelf die doek te maken en te borduren voor ons kindje :thumbup:
En hier is een vriendin nu zwanger en ik ben nu al aan het nadenken hoe ik hun blij kan maken. Tis ook hun 4e en ja die uitzet hebben ze idd al wel, daar hoef ik ze niet mee te helpen...
Tja jullie kunnen het natuurlijk helemaal omdraaien zoals ik het bedoel...
Vicky had het over de leuke kanten aan de visite en noemde de cadeautjes. Nou sorry, ik ben niet zo materialistisch ingesteld dat ik visite leuk vind om de cadeautjes die ik dan krijg. Natuurlijk zitten er altijd een paar tussen die er iets leuks van hebben gemaakt. Maar ik heb liever fijne, aandachtige visite dan bergen cadeaus.
Als de visite niet leuk is, wat moet ik dan met al die goedbedoelde cadeaus? Dat is waar ik op doelde....
Ik snap denk ik ook wel dat het best moeilijk moet zijn om mensen af te wijzen,zonder dat je het echt persoonlijk bedoeld is…
Ik ben daar ook zeker geen megaster in,maar heb dan ook geen plichtmatig contact met dat deel van de familie,die je anders maar 1x per jaar zou zien.
Zie ze nooit…en komen we elkaar een keer tegen of heeft er 1 zin om toch eens langs te komen,dan zijn ze meeeeeer dan welkom! JUIST omdat het niet hoeft…
Dat maakt de groep mensen die wel komt al vanzelf wat ‘closer’.
De 2 tantes die ik anders nooit zie, vond ik gewoon leuk,dat ze toch nog kwamen.
1 andere tante moet ik vreselijk om lachen…die stuurde 2 weken terug een krabbel via hyves dat ze dit jaar toch echt eens een keer langskomt bij me…Eli is vandaag 3 jaar geworden…hahahaha…
Op een zeldzaam moment dat ik uberhaupt naar een verjaardag van een oma ga vind ik het super om mijn nichten na jaaaaaaaaaaaaaaaaaaren weer eens te zien en spreken…andersom idem. Maar weten allemaal van elkaar dat het nooit meer zal worden dan dat.
Op 1 nicht na dan waar ik wel beter contact mee heb.
Als je op voorhand weet dat je je geen zorgen hoeft te maken dat er hordes ooms/tantes/neven en nichten langs willen komen,dan heb ik misschien makkelijk praten…ben alleen maar blij dat we elkaar hiertoe niet verplichten. Ieder zijn eigen leven en even goede vrienden verder.
(spreek een deel wel via hyves).
Bij man werkt dat anders,maar die mensen mag ik stuk voor stuk allemaal! Hij komt uit een leuke, hechte familie,waar ik doordat ik hier woon (ver bij mijn familie vandaan) best afhankelijk van kan zijn…
Die komen dus allemaal…en zijn ook zeer welkom. Neemt niet weg dat bij 1 of 2 bezoeken ik me achteraf niet goed voelde…kunnen zij niets aan doen…
Ik heb niet alles gelezen van dit topic, maar wil toch even een reactie geven. Wij hebben afgelopen zaterdag een kraamfeest gegeven voor onze kleine. Dat is me uitstekend bevallen. Gewoon bij ons thuis in de achtertuin en schuur (en een beetje woonkamer). Wat betreft eten en drinken was het zelfbediening. De visite vond het heel gezellig. Nando heeft de hele dag heerlijk geslapen en is alleen wakker geworden om te eten. We hadden van tevoren afgesproken dat niet iedereen hem vast mocht houden, dat is ons redelijk gelukt. Gisteren was ik wel moe van het feest, maar dat had ik er graag voor over. Visite in m’n kraamdagen had ik trouwens niet getrokken. Ik lag op bed met ontstoken hechtingen en een griepje :? . Er is wel wat visite geweest, maar die hebben mij lekker laten slapen en hebben alleen even naar de kleine gekeken . Ik liet/ laat Nando ook alleen vasthouden door anderen als hij wakker is. Als hij slaapt, hebben ze pech.
Wij hadden gelukkig geen stormloop met Riley, en zullen het nu weer niet krijgen.
Mijn moeder en zus waren bij de bevalling, mijn zus kwam 5 dagen daarna nog een keer. Mjin moeder 30 dagen later. (En dat is best snel, als je bedenkt, dat ze normaal 1x in de 3 maanden komt)
Er is 1 vriend geweest van R.oy en mij samen, en ook zijn oom en zijn vrouw en dochter, en daarna in april ergens mijn vader. (Mijn schoonmoeder is ook nog geweest, maar weet niet meer wanner, volgens mij een week of 2 erna).
Heel rustig dus, en vond het wel goed zo, we zijn zelf naar mijn schoonvader gegaan ergens in april.
Cadeaus hoefden niet, kregen we toch, ik wist welke liefde ze er in staken.
Ik wil net als bij Riley, alles weer lekker rustig alhoewel ik wel een beetje meer visite had gehoopt.
Maar andere kant, ik wil ook geen familie (opa´s oma´s, tante´s ) over de vloer, die ik verder nooit zie.
Maar komen die mensen dan gewoon zo maar langs of hebben ze een geboortekaartje gekregen?
Ik kan me niet een echt herinneren dat er bij ons mensen zijn gekomen die geen kaartje hebben gehad… :think:
Nouja, misschien een enkeling… ??
Ze krijgen wel 'n kaartje. Als we dat niet doen, dan horen we dat nog tot ‘onze Henk’ 18 is, ben ik bang. Doe 't voor fatsoen, zo werkt dat hier nou eenmaal in de familie :roll:
Maar de meesten bellen vooraf om af te spreken, dat wel.
Sturen jullie die mensen dan geen kaartje? Hier was 't zo ‘kaartje ontvangen, is op visite komen’. Ik zie dat zelf helemaal niet zo, ga ook echt niet bij elke nieuwbakken ouder op kraamvisite omdat ik 'n kaartje heb gekregen en ze amper spreek. Dan gaat er vanaf hier 'n leuk kaartje naar hen toe, that’s it!
Ik ben niet echt materialistisch ingesteld hoor , ik bedoelde het meer als een leuke bijkomstigheid
En ik krijg hier geen mensen over de vloer die ik anders nooit zie :think: Ik was echt blij op de momenten dat er bezoek was, dan had ik even afleiding… ik had dat niet zo dat ik constant alleen wou zijn met mijn baby en mijn man :oops: , en sorry ik weet dat ik mezelf niet was toen en dat steek ik echt op de hormonen
Maar ja, dat lag er ook wel weer aan dat wij tijdelijk in een huurhuis zaten (onze verbouwing was natuurlijk nog laaaaaaaaaaaaaaaang niet klaar :roll: ) zonder tv, internet of telefoon (alleen mobiel en wij wonen over de grens in Belgie dus dan ga je niet lekker ff een half uurtje een vriendin in Nl bellen… ). Dus was fijne afleiding
Kaatje, wij hebben ook familie die we eigenlijk nooit zien een kaartje gestuurd (voor ;t fatsoen) … kregen we braaf een kaartje van terug… maar zijn nooit op kraamvisite geweest (ik had ook wel echt raar staan kijken als dat wel zo was!!!).
Ik zou familie die de 1e week op de stoep wil staan (en je dus verder nooit ziet) netjes even een paar weken uitstellen.
“Wat leuk dat jullie onze hummel willen komen bewonderen Het is wel weer een omschakeling en ook voor onze kids(s) best wel indrukwekkend, dus we plannen niet te veel bezoekjes achter elkaar! Dan-en-dan kan het bijvoorbeeld, of dan-en-dan!”
(en dan gewoon een paar data noemen over een week of wat!)
Ik denk dat ik ons ventje ook wel als excuus ga gebruiken als het te druk (dreigt) te worden. :shifty:
Daarnaast vind ik ook dat mensen rekening moeten houden met JOU! (en je partner en evt. andere kids). Dus als het te vermoeiend is, omdat je een zware bevalling hebt gehad, nog 3 andere kids hebt, je man niet thuis is, of je hebt er gewoon even geen zin in, of weet ik veel wat… dan moeten mensen daar maar respect voor hebben! En mag je (in mijn ogen) dus gerust zeggen: wat leuk, maar het komt nu echt even niet uit, het is even te veel.
als je kindje daar overstuur van geraakt ok, maar denk dat dat toch ook met de hormonen van de mama te maken heeft
ja dat was zo bij nikki
en nu is het voor nikki zometeen helemaal anders en die moet wennen en dat staat op nr 1
en er komen mensen die normaal niet komen of nooit wat voor ons doen en wel me kind willen bekijken en vast houden nou niet dus
of het aan de hormonen ligt nee denk het niet hoor maar wel aan dat ik 9 maanden het kind heb gedragen en moedergevoel en misschien dat ik dan moe ben van de bevalling en zelf aan me kindje wil wennen ipv andere mensen om me heen :think:
Ik zou familie die de 1e week op de stoep wil staan (en je dus verder nooit ziet) netjes even een paar weken uitstellen.
“Wat leuk dat jullie onze hummel willen komen bewonderen Het is wel weer een omschakeling en ook voor onze kids(s) best wel indrukwekkend, dus we plannen niet te veel bezoekjes achter elkaar! Dan-en-dan kan het bijvoorbeeld, of dan-en-dan!”
(en dan gewoon een paar data noemen over een week of wat!)
Ik denk dat ik ons ventje ook wel als excuus ga gebruiken als het te druk (dreigt) te worden. :shifty:
Daarnaast vind ik ook dat mensen rekening moeten houden met JOU! (en je partner en evt. andere kids). Dus als het te vermoeiend is, omdat je een zware bevalling hebt gehad, nog 3 andere kids hebt, je man niet thuis is, of je hebt er gewoon even geen zin in, of weet ik veel wat… dan moeten mensen daar maar respect voor hebben! En mag je (in mijn ogen) dus gerust zeggen: wat leuk, maar het komt nu echt even niet uit, het is even te veel.
Groetjes, Marieke
Thanx! :thumbup: Hier kan ik me helemaal in vinden.
Ik ben ook echt niet zo dat ik niet graag met onze kleinste telg wil pronken, maar zie wel enorm op tegen dat ‘blijven plakken’ en die vragende ogen die hem haast uit m’n handen halen…
Voor de rest: wat moet ik met cadeautjes? Alles wat ik nodig heb, heb ik van tevoren echt wel gekocht. En mocht ik nog wat nodig hebben, dan haal ik het alsnog (of laat het halen). Cadeautjes in die zin doen me heel weinig.
jeetje. wat een zakelijke kijk op het begrip cadeautjes. :shifty: Ik vond het super lief dat mijn vrienden/familie moeite namen om een speciaal cadeautje uit te zoeken voor iemand die ze nog niet kennen maar die ze welkom willen heten, puur omdat het mÃjn kindje is. Groot deel had zelfs de moeite gedaan zelf iets te maken. :inlove:
Het gaat toch niet om je uitzet bij elkaar te krijgen maar om het gebaar en de moeite die mensen doen om voor jouw kindje iets moois uit te zoeken/te maken?
Sluit me hier helemaal bij aan.
Vind het ook super om te merken dat mensen er over nadenken, de moeite nemen om dat te doen en idd ... de zelfgemaakte cadeautjes :inlove:
Zo is een heel dierbare omslagdoek/ badhanddoek eentje die we van vrienden kregen die net zelf te horen hadden gekregen dat kinderen er niet in zaten voor hun op de natuurlijke manier... en dat zij toch de moeite heeft genomen (en de kracht heeft gehad) om zelf die doek te maken en te borduren voor ons kindje :thumbup:
En hier is een vriendin nu zwanger en ik ben nu al aan het nadenken hoe ik hun blij kan maken. Tis ook hun 4e en ja die uitzet hebben ze idd al wel, daar hoef ik ze niet mee te helpen...
Tja jullie kunnen het natuurlijk helemaal omdraaien zoals ik het bedoel...
Vicky had het over de leuke kanten aan de visite en noemde de cadeautjes. Nou sorry, ik ben niet zo materialistisch ingesteld dat ik visite leuk vind om de cadeautjes die ik dan krijg. Natuurlijk zitten er altijd een paar tussen die er iets leuks van hebben gemaakt. Maar ik heb liever fijne, aandachtige visite dan bergen cadeaus.
Als de visite niet leuk is, wat moet ik dan met al die goedbedoelde cadeaus? Dat is waar ik op doelde....
ok, had het idd helemaal de andere kant op uitgelegd...
Heb eigelijk ook weinig problemen en na 3 kinderen had ik echt niet meer zo dat " mijn mijn mijn" gevoel, wat ik idd wel had bij de eerste.
Mensen die ik niet kan hebben in het dagelijks leven omdat ik niks met ze heb en me er enkel aan erger, die hebben hun kaartje voor t fatsoen (ja, mijn schoonfamilie is ook zo… doe t dan voor t fatsoen) afgelopen week gekregen Hebben we verstuurd toen Suus 6 weken oud was.
Als ze er commentaar op hebben, jammerrrrr de bammerrrrrr…
Een kindje krijgen is uiteraard een prive aangelegenheid, maar op t moment dat je je huis versiert, een kaartje verstuurd enz… dan geef je signalen af aan de buurt/buren en mensen die een kaart ontvangen dat ze bij jou welkom zijn om je kindje te zien.
Dus als dit niet het geval is… dan moet je het doen zoals onze buren verderop… die hebben hun huis pas versiert toen ze al 10 dagen weer ouders waren en de kaartjes kwamen pas toen pruts al weer 2 weken oud was.
Zij hadden echt de behoefte om te cocoonen.
Wel hadden we nu bij Suus de oudsten geinstrueerd… als jullie alleen zijn met mama… dus papa is er niet enz…
Dan doe je voor NIEMAND open.
De mensen die binnen mogen hebben een sleutel.
Dit omdat we met Michel toen hebben meegemaakt dat Ruud al weg was om aangifte te doen, hij had Peter mee. De veronderstelling was dat de kraam er rond 8.30 zou zijn… maar die kwam dus niet opdagen.
Toen stond ineens de buurvrouw met haar dochten in de gang, Niek had opengedaan. Buuf had blok beton voor d’r kop… ik had net ervoor nog dik ruzie met haar gehad, dus zooo goed was mijn band niet (zacht uitgedrukt) en ik zat daar net bevallen, met een celstofmatje onder mijn kont omdat je zo fijn kan doorlekken de eerste dagen, nog ongedouched van de nacht, zonder beha in nachthemd en legging op de bank te voeden en bevond me dus in een voor mij erg genante situatie waarin ik alles behalve op t gemak was en buuf eiste dus ook zo ongeveer Mies op en zat aan hem te plukken…
Heb toen zelfs gezegd (hopelijk op gekscherende toon) " het is geen ijsje hoor, likken hoeft niet" zo dichtbij zat ze met haar gezicht en toen ze hoorde dat hij nog ongewassen was omdat ze dat tegenwoordig niet meer doen in het zkh… ze hadden hem enkel afgeveegd… toen kreeg ik hem direct weer terug.
Dat was heeeel even een triomf momentje… :lol:
Maar dat was echt horror… is me met Suus niet gebeurt, heb nu super lieve buren die ook nog op vakantie waren 8) en ben echt selectiever geworden in wie ik een kaart stuur en waneer… zoals gezegd… voor t fatsoen was een andere stapel en die zijn nog maar pas verstuurd. :thumbup:
Ik vind ook, net zoals er al gezegd wordt, dat wanneer je kaartjes verstuurd je kan verwachten dat die mensen gaan bellen en langs willen komen, wil je bepaalde mensen niet op bezoek hebben of helemaal niemand, verstuur dan (nog) niks.
Ik moet zeggen dat ik het erger vond dat bepaalde mensen helemaal niet kwamen (en nog steeds niet zijn geweest) dan dat bepaalde mensen wel kwamen (snap je?)
Vind wel dat er erg negatief gedacht wordt over kraamvisite op zich en dat het erg van te voren bedacht wordt, lekker op z’n beloop laten, mensen die je niet wilt zien gewoon later “inplannen” dat deden wij ook
Heb eigelijk ook weinig problemen en na 3 kinderen had ik echt niet meer zo dat " mijn mijn mijn" gevoel, wat ik idd wel had bij de eerste.
Hier is het per kind alleen maar erger geworden :oops:
Bij de oudste lagen we in het zhuis, hij op de kinderafdeling en ik op de kraamafdeling en dat vond ik echt vreselijk… bij de 2e had ik hem nog net niet met een ketting aan mijn arm vastgebonden om te zorgen dat hij wel de hele kraamweek bij mij kon blijven :lol:
De mensen die mij goed kennen weten echter van mijn nogal tijgerachtige instincten en zullen ook echt niet aandringen en komen gewoon een weekje later nog een keer. Dan ben ik iets meer tot mezelf gekomen.
Kaartjes sturen wij sowieso na een paar dagen/ week ‘pas’ op. Ouders, broers en close vrienden bellen we toch vlot na de geboorte, dus die zijn dan al wel geweest :thumbup:
En kaartjes voor het fatsoen… daar doe ik niet (meer) aan. Bij de oudste 2 nog wel… maar als mensen niet eens het fatsoen hebben iets te laten horen na een geboorte aankondiging dan hoef ik bij kind 3 (en 4) van mezelf ook niet zo fatsoenlijk meer te zijn om een kaartje te sturen :oops: .
Heb er al wel weer zin in hoor… dat straks de kleine er is… tis nog winter en donker… 's avonds gordijnen dicht en lekker in ons eigen wereldje en dan in de loop van week 2/3/4 visite. Kindje zal niet rond gaan, maar kijken mag :inlove: (en in week 6/7/8 zijn ze ook nog klein, leuk en lief).
Isa is op 1 december per KS geboren, dus eerst een paar dagen ziekenhuis…thuisgekomen midden in de sintperiode…daarna durfde ooms/tantes niet te komen ivm de KS (ze dachten echt dat ik helemaal niks kon 8) ), toen in de aanloop tot de feestdagen een beetje visite, tijdens de feestdagen en oud/nieuw helemaal niks (iedereen had het druk denk ik :mrgreen:)
Dus in 2008 kwam ons kraambezoek goed op gang…heerlijk!
Nu weet ik het niet, misschien dat ik precies met de carnaval lig te bevallen .
. Ik liet/ laat Nando ook alleen vasthouden door anderen als hij wakker is. Als hij slaapt, hebben ze pech.
Hebben we verstuurd toen Suus 6 weken oud was.