De meeste tips heb ik al voorbij zien komen…
Hier de kaartjes pas verstuurd na 5 dagen… dat hoeft echt niet meteen.
Ook niet meteen op hyves gezet…
Agenda bij de foon en idd om en om avonden vrij houden… hadden we iemand staan op maandag, dan dinsdag vrij, woensdag mocht dan weer. enz.
Zondag zowieso niet, dat is onze gezins en familiedag en dan heb ik geen zin in visite.
Verder al op voorhand aangegeven dat wanneer ik in het zkh beviel en langer moest blijven, ik geen visite in het zkh wilde… en dan bedoel ik niet langer blijven in de zin van hele dagen want dan kan het natuurlijk best. Maar met een paar uur langer…
Mijn tip tegen plakkers… duidelijk afbakenen op voorhand.
Mensen belden op, vroegen of het s’ avonds kon. Hoelaat dan en dan zei ik " het komt ons het beste uit rond half acht, later ook niet want wij gaan echt nog om 21.30 naar bed, zijn nog enorm aan het bijkomen. Kom je later dan half acht, dan zit je net en is de tijd al weer om…"
Er was maar 1 stel die door de telefoon een soort stamelend " oh" liet horen. Maar de meesten reageerden met " half acht is prima hoor, snappen wij ook wel dat je nog lekker bijtijds gaat slapen"
En dan waren ze bijna elke keer om 9 uur echt weg.
Ik vond al het kraambezoek leuk. Nou hadden wij wel een ander begin, want het bezoek moest de eerste maand naar het ziekenhuis komen en niemand behalve wij mocht ze aanraken. Het meeste bezoek mocht ook alleen vanaf de gang de couv ruimte binnen kijken.
Toen ze eenmaal thuis waren, spraken we meestal 1 bezoek per dag af. Bij ons is het wel over een héle lang periode uitgesmeerd dat mensen op bezoek kwamen. Sommige mensen gaven ook aan dat ze bewust wachten om ons de kans te geven van ze te genieten. Mijn moeder kwam regelmatig helpen, dus die was er vaker.
Wij hadden ook op de kaart gezet dat we moesten bellen van te voren (natuurlijk niet met het woord moeten ) en daar hield iedereen zich aan. Hooguit iemand die alleen de kaart afgaf en dan snel even op onze uitnodiging keek, maar dat was dan een flitsbezoekje van 5 minuten.
Op sommige kaarten zetten mensen ook gewoon op van hoe laat tot hoe je eventueel kan komen ivm slapen en rusten.
WIj hebben een kraamreceptie gegeven, gewoon bij ons thuis en dat kostte echt niet heel veel… alleen koffie , wat fris en beschuit met muisjes…
ALcohol e.d. werd er niet geschonken…
Ik vond het ideaal. De mensen die dicht bij je staan komen toch wel eerder en de mensen die dan wat verder weg staan komen dan lekker op die receptie.
Echt een aanrader wat mij betreft…
:lol:
Wat vinden jullie eigenlijk een normale tijd (qua duur?). Ik lees veel over plakkers en hangers,maar als je gewoon stopt met aanbieden van een drankje en aangeeft dat je moe begint te worden,waarom zou iemand dan blijven plakken?
Of zijn dat mensen waar je sowieso niet op zit te wachten?
Als wij ergens zijn en de kraammama bied een 2e bak koffie aan,dan vraag ik meteen of ze het wel trekt? Of het niet leuk geweest is zo? Kortom een opening om eerlijk aan te geven dat je weg moet.
Maar soms merk je wel of iemand een drankje aanbied om het gewoon even gezellig is of omdat ze door hun stof heen zijn…
Heb eigenlijk nooit iemand weg moeten sturen en de mensen die kwamen vonden we leuk en lief…kortom, je noemt het kraamvisite,maar eigenlijk is het gewoon een excuus om weer een keer af te spreken al is het dan even kort.
Las dat iemand een half uurtje meer dan genoeg vond.
Ik persoonlijk vind dat nogal kort eigenlijk…ik denk meer aan 1 tot maximaal 2 uurtjes (langer zit ik zelden bij iemand als het enkel om een bakkie of even kort praten gaat…
Als we iemand binnen hebben die we en koffie, beschuitje, gesprekje moeten aanbieden incl uitpakken kado en bewonderen baby,dan komen we met 30 minuten niet echt uit…
Ik denk persoonlijk dat ook maar weinig mensen dat echt weten,dat ze echt maar voor 30 minuten verwacht worden…
Kortom…wanneer ben je een plakker?
Te laat komen als je in de avond afspreekt vind ik niet echt fijn,maar nodig je iemand om 20.30 uit,dan vind ik een eindtijd van 22.00 uur eigenlijk helemaal niet lang…dan had ik eerder af moeten spreken…
Gewoon nieuwsgierig, hoe moet de visite die kennelijk eigenlijk helemaal niet welkom is, voelen wanneer ze een grens over gaan???
Natuurlijk zullen er vast mensen zijn die zelfs gaapsignalen en “ik ga zo liggen” hinten niet vangen,maar daar doe je weinig aan…
@Lily2006 wrote:
…Alleen één persoon zei “ik wil hem dadelijk wel vasthouden hoor!” en dat deed ik dan maar, eigenlijk ook belachelijk…
Je bent dan enorm emotioneel, je doet dat maar gewoon en achteraf heb je spijt. Belachelijk dat iemand 't durft te vragen, vind ik.
Mijn beste dinnetje beviel eind maart, heftige bevalling en zoontje had 'n hersenschudding. Hij was er echt ziek van. Omdat kai de waterpokken had, ben ik 'n tijd daarna (hij was toen al 1,5 maand oud) alleen gegaan om even te spieken. Ze woont 'n uur rijden van mij vandaan, dus effe op en neer zit er niet zo gauw in.
Toen de waterpokken bij Kai en de periode van infectie-risico’s bij hem over waren, zijn we met z’n drietjes geweest. Ook toen heb ik alleen lekker langs haar gezeten, die met hem op schoot zat voor hij moest slapen.
Pas deze week heb ik hem op schoot vastgehouden, maar 't heeft mij geen meerwaarde gegeven! Heb net zo goed van mijn dinnetje en haar zoontje genoten als afgelopen week toen hij bij me zat!
Maar sommigen vinden 't heel belangrijk. Ik moet mezelf er toe zetten om daar niets van aan te trekken, het is ons kind en wij zitten met de gebakken peren als zij weg zijn…
Renellen, zo’n receptie thuis lijkt me nóg meer hollen, al ben je er dan wel voor 't grootste gros vanaf… Ik weet niet of we dat aan zouden kunnen. Rond welke week gaf je de receptie? En had je dat op 't kaartje staan?
Bellen vooraf stond ook op ons kaartje, 1 stel hield zich er niet aan en is ook niet binnen geweest. We hadden geen rusttijden vermeldt op 't kaartje.
Doen we nu ook niet. Maar erbij zeggen dat we om 21.30u gaan slapen omdat 't nogal opbreekt, vind ik wel 'n hele mooie zin!!! :thumbup:
Mandy, ik ben 't met je eens dat 'n halfuurtje wel kort is, maar dat is ieder voor zich uiteraard.
Zelf vind ik na 'n uur kraamvisite wel dat 't genoeg is geweest, als je eerlijk naar de mama kijkt, dan weet je zo of die 't ook genoeg vind.
Maar 'n vriendin van me bijvoorbeeld; zij heeft dit soort hints niet in de gaten (of ze geeft er niks om…). Als ze hier is, moet ik haar bij wijze van spreken nog in de auto zetten en aanduwen, voor ze gaat. Ze staat erbij als ik de vaat in de afwasmachine zet, ik loop met haar mee naar de deur en nog dan is 't niet bedankt-en-daag. Dat vind ik niet zo leuk, zeker niet als ik gewoon écht naar bed wil. Ik weet 't nu, daardoor ga je er anders mee om, maar dat wil niet zeggen dat ik er wel tegenop zie om zo’n visite naar huis “te sturen”, al weet ik dat 't geen ‘naar huis sturen’ is
een plakker is iemand die zelfs de hints niet snapt of niet wil snappen…
Zelf vind ik 1/1,5 uur voor kraamvisite echt wel mooi.
De eerste keer na de geboorte zijn zelfs mijn ouders na een uurtje weer weg gegaan en dat zijn nou juist mensen waarvan het niet erg is als ze blijven omdat ze het ook niet erg vinden als ik was gaan liggen…
Bij de 2e en 3e kan het trouwens zijn dat mijn moeder er iets langer was nog… die heeft samen met hub de slingers opgehangen :lol: (al had ik bij de jongste zelf ook al 1 opgehangen toen we net uit het zhuis waren… die voor het raam… wat was ik trots en wat mocht de wereld weten dat onze knul geboren was :inlove: ).
Mijn broertje was alledrie de keren super enthousiast en liet eigenlijk alles vallen om langs te komen. Bij de 3e eind van de middag bellen en hij was zelfs super attent om vlak voor ze hier waren nog even te bellen hoe het zat met eten… dat zouden wij nog wel helemaal niet gedaan hebben, dat konden zij dan mooi even regelen.
Ik hoefde niet, maar manlief heeft daar dankbaar gebruik van gemaakt en zat te eten terwijl mijn broertje zijn eigen beschuitje stond te smeren :mrgreen: .
Mandy, ik ben 't met je eens dat 'n halfuurtje wel kort is, maar dat is ieder voor zich uiteraard.
Zelf vind ik na 'n uur kraamvisite wel dat 't genoeg is geweest, als je eerlijk naar de mama kijkt, dan weet je zo of die 't ook genoeg vind.
Dat is waar..ieder zijn behoeftes...denk alleen dat het juist daarom voor de visite zelf lastig te doorzien is wat nu precies de bedoeling is...
Denk dat uiteindelijk niemand bewust de kraamvrouw zit te pesten door zijn/haar aanwezigheid..je laat ze zelf binnen en het zijn vaak toch mensen die je wel lief hebt....op een normale andere dag zou je diezelfde persoon heel anders binnen laten en minder moeite hebben als ze even wat langer zitten....het gaat dus puur om die kraamperiode..
1 a 2 uur is idd een mooie tijd..ligt aan de persoon..
Het zal idd van beide kanten moeten komen. De visite moet aanvoelen wanneer het genoeg is geweest en de kraamouders kunnen dit aan aangeven.......
Zelf heb ik nooit het idee gehad (bij mensen die dichtbij staan) dat het teveel was....vragen zelf of iemand het nog trekt, of het wel uitkomt en geven zelf aan op te willen stappen....zou het erg jammer vinden als je dan achteraf hoort dat de kraamvrouw daar niet eerlijk in is geweest...toch zonde van de band...
Net als met baby's vasthouden...Jo mocht de eerste dagen niet ivm de vacuum,maar vanaf het moment dat hij wat rustiger werd heb ik daar nooit gek van opgekeken...
Zelf heb ik wel eens baby's in mijn armen gekregen die in slaap vielen in mijn armen..dan vraag je de moeder of de baby niet over moet,maar meestal vinden de ouders het wel fijn om even rustig hun eigen bakkie op te drinken en de handen vrij te hebben..laat maar liggen dus..
Ik kan me niet herinneren hoeveel mensen het zelf gevraagd hadden,maar meestal als er iemand zat en wij even de keuken in moesten of het kado uitpakken,dan plant je je kind gewoon vanzelf in de armen van de visite.....
Persoonlijk heb ik er geen moeite mee.......vind er niets asociaals aan eigenlijk..
Zo zie je maar...ieder zijn eigen voorkeur..
Pff, ik vind 1,5 uur echt al te veel voor kraamvisite. Maximaal een uur, liever korter. En zelf vraag ik nooit of we nog mogen blijven, we gaan gewoon na iets van drie kwartier weg. Als we diegenen nog langer willen spreken, dan prikken we een datumpje over een poos waarop alles weer gewoon is, en dan gaan we dan wel bijkletsen. In een uurtje kan ik echt de baby wel bewonderen het bevallingsverhaal horen
De kraamverzorgster raadde mij ook aan om het bezoek 's avonds boven te laten komen, en in mijn pyjama te blijven. Dat vond ik in eerste instantie een beetje vervelend, maar het werkt prima. Niemand bleef heel lang, op die slaapkamer. Terwijl het bezoek dat kwam toen ik beneden was 's avonds, echt wel langer bleef.
Maargoed, het is ook absoluut wel gezellig, maar zo’n bevalling is niet niks, en met sommige mensen heb ik zo weinig dat een gesprek op gang houden ook al energie kost, en daar had ik echt niet altijd zin in.
Mandy, net wat je zegt: mensen die dichtbij je staan en die je lief hebt, begrijpen je hints en daarvan vind je 't niet erg als 't wat later wordt. Maar er komt hier zoveel aan ooms en tantes over de vloer waarvan ik me afvraag waarom ze komen. Hoop dat 't destijds zo was omdat Kai 't eerste achterkleinkind van (toen reeds overleden) oma van hub was. Van mijn eigen ooms en tantes zijn denk ik de helft ook niet geweest, maar met hen heb ik dan ook heel weinig mee.
Het gaat me ook echt niet om de vrienden en familie waar je écht wat mee hebt, maar meer om die mensen die nooit iets laten horen en dan ineens vooraan staan… :think: Moet m’n ‘ik-heb-er-schijt-aan’ -instelling maar vast uit de kast halen
@mandy_d. wrote:
Ik kan me niet herinneren hoeveel mensen het zelf gevraagd hadden,maar meestal als er iemand zat en wij even de keuken in moesten of het kado uitpakken,dan plant je je kind gewoon vanzelf in de armen van de visite…
Persoonlijk heb ik er geen moeite mee…vind er niets asociaals aan eigenlijk…
Zo zie je maar…ieder zijn eigen voorkeur…
Had het niet van mezelf verwacht, maar zodra de eerste adrenaline uit mijn lijf is na de bevalling… verander ik een soort van tijgerin. Grom er nog net niet bij als mensen te dicht in de buurt van mijn kind komen :oops: :oops: :oops:
Mijn ouders en de grote broer(s) waren in eerste instantie de enigen die de kleine ook in de armen gehad hebben… de rest kwam toch wat later en toen was de adrenaline bij mij echt wel uitgewerkt hihi.
Ontzettend trots mocht iedereen mijn kind zien… maar aanraken!!! :oops:
toen de 2e geboren was kwamen mijn schoonouders in de avond en ik had volop naweeen en lag met de kleine bij me op bed. Diep onder de dekens (ik, niet de kleine) met een kruik en even in mijn eigen wereld. Mijn broertje en zijn vriendin snapten dit en waren zo weer weg en kwamen een paar dagen later nog een keertje en toen voelde ik me een stuk florisanter.
Mijn schoonvader snapte het ook wel en was snel weer beneden, maar mijn schoonmoeder bleef dus om me heen dralen en doen en de hele tijd half over me heen bij de kleine (andere kant van het bed was vrij hoor, langs die kant keek iedereen, maar nee hele tijd met die nicotine walm over me heen ademen en die gele klauwen naar mijn kind over me heen).
Toen heb ik me dus zelfs letterlijk op mijn zij met mijn rug naar haar toe gedraaid :oops: :oops: :oops: Afhankelijk van de persoon werd de tijgerin in mij dus ook sterker.
Hahahaha…met de gele klauwen en nicotine walm kan ik me er alles bij voorstellen :sick: …en tja…schoomoeders…
Heb geen moeite met de mijne (niet meer dan de gemiddelde schoondochter,hahaha),maar ze is wel chaotisch,druk, impulsief en zwaar oost-indisch doof (naast echt doof zijn)…als je net bevallen bent is zo’n hollewaai een beetje te veel van het goede natuurlijk…
Iemand die vragen stelt,maar zelf al het antwoord invult en eigenlijk niet hoort dat je probeert haar zelf-ingevulde antwoord tegen te spreken…
Niet op 1 plek blijven staan,maar heen en weer lopen…bloednerveus kan je er van worden…
Maar aan de andere kant…ze was na Jo wel de reddende engel die hielp opruimen…(als je dan toch niet stil kan zitten,doe dan wat nuttigs… 8) .).
Dat zijn ook extremen denk ik…daar zou ik ook waaks van worden…
Maar verder…nee…over het algemeen (buiten de 1e 2 weken Jo na) geen nare herinneringen…
Bij een 2e doe je dingen wel anders,omdat je van je eerste weet dat het je kan overdonderen…
Vage ooms,tantes…misschien scheelt het dat we die wel hebben,maar dat deze dus ook niet na een bevalling komen…kaartje dat er weer een kind in de familie is, is voor onze familie genoeg.
Mans familie komt wel,maar dat zijn dus ‘naasten’ die we gewoon verwachten.
Van mijn kant kwamen er na enkele maanden wel 2 zussen van mijn vader. Vond het eigenlijk wel leuk dat ze kwamen…ook al had ik ze jaaaaren niet gezien. Best stoer als ik er over nadenk…contact opnemen met een vage nicht die je nooit ziet…ik zou niet durven…
Beide dames moesten wel 1,5 uur rijden om te komen…ze kwamen ook pas enkele maandjes later…uiteraard mogen ze dan echt wel even blijven…wie weet zie je ze dan weer jaaaaren niet…
(nu scheelt het dat wij die vage ooms en tantes ook niet op de bruiloft hebben laten komen…dan hoef je ze ook niet na de geboorte van je kind te verwachten…hahahaha.).
Kan misschien alleen maar als tip aangeven, stel je grenzen en wees niet bang mensen te kwetsen als je het echt niet trekt…jullie kind is van jullie…geen familiebezit…visite en bezoek moet leuk en gezellig zijn. Geen verplichting…
Bij mijn schoonmoeder was het idd wel heel erg hoor en ja dat gaat dieper/ verder als alleen de kraamweek (heb ze voor het laatst dik 3 jaar terug gezien, onze jongste hebben ze dus uberhaupt nog niet gezien), maar in mindere mate had ik het dus sowieso dat tijgerinnen gedrag :shifty:
Vriendin kwam op dag 3 en ik was al zo labiel als de nete die dag… wilde wel dat zij hem graag op de arm had, maar ooooooh wilde hem er zo wel weer uittrekken.
Voelde me zelf heel kleinzielig, waarom zou een ander mijn kind niet op schoot/de arm mogen… maar vond het gewoon werkelijk vreselijk. Gelukkig gaat het na een tijdje wel weer over :mrgreen: .
Andere vriendin zei laatst al tegen me… ik wil de eerste keer gewoon alleen kijken en kom wel een keertje knuffelen als je weer wat meer op de wereld bent :lol:
ik mis werkelijk hele stukken van het wereldtoneel… soms komt er iets voorbij in het journaal of een gesprek en dan denk ik ‘wanneer was dat!!!’ Elke keer is het iets wat in de laatste 2 weken van mijn zw.schap was tot zo’n 6 week na de bevalling.
Ach ik hoop deze keer gewoon op net zo’n topwijf als kraamhulp, dat de grote broers snel na de geboorte hun brusje komen bekijken, dat mijn ouders en broertje er snel zijn… en daarna ga ik gewoon genieten die kraamweek! Tis niet de eerste, ik weet dat ik die eerste week gewoon niet te gek moet doen… na die eerste week/ 2 weken, sta ik weer 5 dagen per week op het schoolplein en heen en weer lopen etc, ik pak mijn rust wel en hoop dat vrienden en naaste familie onderdeel uit kunnen maken van die week/weken op een fijne manier :thumbup:
dat de grote broers snel na de geboorte hun brusje komen bekijken
Nou, daar gaat het toch om! Mijn ma was bij de bevalling (oppas voor Jo),maar wilde eigenlijk alleen Jo zo snel mogelijk bij me hebben na de bevalling....mijn ma hield ik zo lang mogelijk uit de slaapkamer...kon het niet handelen (vreselijke pijn en naweeen meteen al).
Maar Jo was meteen ook HET excuus om te gebruiken bij bellers...ze begrepen het allemaal. Jo heeft rust nodig..die trekt het niet meer.
Nu was dat ook echt zo....Jo was namelijk een superscheet,maar had wel een tik gekregen van de uren na de bevalling toe en de tijd erna..als hij de deurbel al hoorde (kraam of VK), dan gebeurde er iets met hem, werd hij druk, wild, wezeloos.....weeeeeeer vreemde mensen over de vloer...
Elke ochtend om 08.30 hetzelfde ritueel..Jo lief en tevreden..deurbel...gek...
Als je oudere kids hebt is dat dus een goed argument om visite even af te houden....
En dan heb jij 3 excuzen! :mrgreen:
Bij de 1ste: Wij hadden duidelijk rusttijden op het kaartje gezet, maar toch kwamen mensen onverwachts aan de deur precies op de rusttijden. Mensen kwamen van Limburg moesten een uur rijden, wijs je ze dan de deur ??
Elke dag was het wel raak bij ons 's morgens bezoek, 's middags onder de rusttijden kwam mijn moeder elke dag de strijkmand brengen :? en in de avond ook weer mensen.
Op een gegeven moment zaten er gewoon 12 gasten binnen, en zijn tot dik 2 uur na de rusttijd op het kaartje blijven zitten. Ik was werkelijk dood en doodmoe na de kraamweek.
Het vast houden van het kindje, ohh jee ik heb wat gejankt hoor toen het meeste bezoek was geweest. Iedereen wilde mijn kindje vast houden, mensen die roken aan het gezichtje wrijven, sommige mensen gewoon kussen op die wangetjes.
Bij sommige mensen kon ik het hebben, maar het liefste trok ik haar bij iedereen van schoot, vond het ook zo rot om te zeggen geef haar even terug :oops:
Maaar nu ga ik het heel anders doen 
1ste dag mogen de opa’s en oma’s + broers komen, daarna wil ik een paar dagen NIEMAND zien, ook al is oma er totaal niet mee eens.
Ik ga nu BV geven, dus niemand kan haar een flesje geven… Mijn schoonmoeder belde altijd op of ze konden komen, en wanneer ze haar flesje kreeg zodat ze die kon geven. Mocht ik om de 1 of andere reden geen BV kunnen geven gaat niemand haar de fles geven behalve papa en mama.
Hoe ik dat ga aanpakken met het vast houden dat zie ik nog wel :mrgreen:
We hadden 't er hier vanavond ook nog over. Als de opa’s en oma’s geweest zijn, nemen wij ook 'n dag (of 2?) rust. Dan wil ik ook alleen maar kraamhulp zien hier. En vind dat ze dat ook maar moeten begrijpen. Het zal mijn moeder wel pijn doen, maar geloof dat mijn schoonmoeder er niet raar van opkijkt. heb wel es ooit laten weten dat ik heel veel respect heb voor 'n nichtje van hub, die dat dus zo ook deed! Ze haalde gewoon de deurbel eraf!
het excuus van ‘de oudste heeft rust nodig’ zal hier ook vaak wel gezegd worden. Kai is al best gevoelig voor veranderingen en slaapt nu ook al heel slecht in. Als dat dan ook zo nog is, dan doen we toch écht nog 'n stapje terug.
Vanavond samen besloten dat we toch echt wat meer aan onszelf moeten gaan denken in die dagen!
Romata, je hebt groot gelijk dat je je kind niet door 'n ander laat voeden. Ik vind dat meer als normaal, maar (schoon)ouders kunnen daar vaak 'n hele andere mening over hebben. Als ze straks ouder is, dan krijgen ze nog genoeg kansen, maar nu is 't even jullie tijd hoor!!!
Maar toch, dat assertieve, het moet even aangewakkerd worden. Daar ga ik de komende 8 weken innerlijk maar es flink aan werken :mrgreen:
@romata wrote:
BMensen kwamen van Limburg moesten een uur rijden, wijs je ze dan de deur ??
Ja, nu wel. toen? weet ik niet.
Het staat toch niet voor niets op 't kaartje. En op kraamvisite of niet, ik zou altijd bellen of 't uit zou komen, als ik er 'n uur voor zou moeten rijden. Vind dat eigenlijk best wel dom…
Hoop niet dat ik je ermee voor de kop stoot…
Ik wilde net neerzetten als tip hou rekening met (het ritme van) de oudste, maar daar had je zelf al aan gedacht. We hebben met de 2e een paar keer bezoek gehad toen zij moest slapen en dat was geen succes. Tijdens het bezoek was er niets aan de hand, maar erna … 2 dagen rust plannen is een prima idee, ik zou zeggen maak er 3 van, dan heb je op de 4e dag waarop meestal de kraamtranen komen ook niemand om je heen. Spreek nooit af als je alleen thuis bent.
Mijn sz heeft bij haar eerste na 6 weken een kraamfeest bij mijn moeder en ik geloof ook 1 bij haar moeder gegeven voor hun vriendinnen.
Ik vond de kraamvisite erg leuk. Bij mij kwam de meute pas na een paar weken (voordeel van een keizersnede en laat geboortekaartjes versturen) en alleen in het weekend. Ook zagen we een heleboel mensen op verjaardagen die daardoor niet meer hoefden langs te komen en op de crematie van mijn oma.
Ik sprak juist af als ik alleen was, maar dan wel mensen die ik graag om me heen heb en niet te beroerd zijn ook even wat te doen. Wij deden meestal zo dat mn man werkte als er kraamhulp was (eerste dagen niet natuurlijk) en dan na de kraamweek twee of drie weken vrij.
Woensdag gaat de kraamzorg mij bellen en met hun bespreek ik het ook als mensen zomaar even langs wippen komen ze er niet in al hebben ze 2 uur gereden :snooty:
mijn sm stond ineend met meloen aan de deur ja ja nou en je kon niet f bellen toen je thuis was komt het uit want ik heb meloen voor jullie gekocht :think: DAAG
en mamamarijen ik ook een tijgerin bij nikki niet echt maar heb er van geleerd het is MIJN kind en hub of ik hebben het vast en de oma’s tja geen idee in begin hoeft het van mij niet als het net geboren is kind heeft al genoeg mee gemaakt.
en hier gaan we dus echt rustig aan doen met visite want ik wil Nikki in alle rust aan de nieuwe situatie laten wennen.
en op kaartje komt na 20.00 te staan maar hoef niemand in avond
en als ik geen zin heb neem ik gewoon de telefoon niet op :silenced:
haha dat wordt nog wat