Kraamvisite

ik heb een week planner uitgeprint 2x en daar de datas (in gevult toen ik aan het bevallen was) en heel veel kruisjes gezet en die naast de telefoon en mensen moeten bij ons eerst bellen om langs te komen…



en zo als ik geen zin meer had oid extra kruis door de planning en veel mensen pas met 2 weken laten komen

Als ik het zo lees, wie zijn die mensen dan die op kraamvisite gaan komen?

Goede vrienden? Naaste familie? Mensen met wie je close bent?

Daar mag je toch alles tegen zeggen? Zullen ze vast niet persoonlijk opvatten…en zo wel…jammerdebammer…gooi het gewoon op je hormonen. Een pas bevallen vrouw mag lekker onredelijk zijn…

En anders “Oh, echt waar? Heb ik dat gezegd? Nou, het zal dan nog wel zwangerschapsdementie geweest zijn, ik weet er niets meer van, het zullen de gebroken nachten wel geweest zijn als ik een beetje bot was”.



Klaar…gewoon eerlijk zijn. Het is niet persoonlijk, je weet dat ik je lief vind,maar ben nog erg moe…of maak van te voren duidelijk dat je die dag maar 2 uurtjes hebt en daarna graag even mee wilt slapen met de kleine…



Nee even serious. Volgens mij hebben veel kraamvrouwen hier moeite mee. Met Jo (jaja, ook het vacuum-hoofdpijnverhaal) wilde ik de mensen die wilde komen ook echt wel zien, graag zelfs,maar trok het gewoon niet. Ik was gewoon helemaal stuk en verdoofd…

Aan de telefoon zei ik: Ja, gezellig, zaterdagavond is prima. En nee hoor, geen punt als je kids meekomen!

Als ze eenmaal binnen waren,voelde het alsof er een fanfare-orkest over me heen raasde…

Denk maar zo…die mensen kunnen niet op mijn voorhoofd lezen dat ik me zo voel. Ik heb ze zelf laten komen, had zelf beter na moeten denken…of…eerlijk aangeven dat het me toch te heftig begon te worden. Niets persoonlijks…



Over het algemeen komen de echte naasten als eerste…pas daarna wil de rest graag komen…tot aan tantes die je jaaaaaaaaaaaaaren niet hebt gezien. Leuk,prima,gezellig…maar heeft geen haast. Dat kan na 2 a 3 maanden ook nog wel! Kortom…mijn tip zou zijn, probeer niet krampachtig alle visite in 1 maand of 1 kraamtijd te proppen…een baby is na 2 maandjes ook nog schattig (althans, dat vind je zelf dan).

Geef dat aan de telefoon desnoods al aan…dat je nog veel rust nodig hebt en het best druk is nog,desnoods dat je zelf snel belt om een afspraak te plannen…de mensen die wat verder van je afstaan zullen dat vast begrijpen…en zo niet? Ach…ze stonden toch al wat verder van je af…



Heb eigenlijk geen enkel bezoekje als verplicht of lastig ervaren. Behalve dan dat ik me achteraf gezien toch niet fit genoeg voelde,maar die hints werden prima opgepakt. En was het gezellig,dan hielden we ze zelf wel vast…man heeft een keer een lading pizzas in de oven gegooid voor zijn nichten,omdat het gewoon gezellig was dat ze er waren…

Sprak alleen af als mijn man er ook was. Anders niet.

De enige waar ik (logisch) wat moeite mee had waren de ledinggevende van mijn man…niet omdat ze niet gezellig waren,maar je kent ze niet en ziet er toch niet al te charmant uit in je trainingsbroek,hangbuikje en wallen…maar ach…hoef ze ook niet meer te zien…

Bij Jo heb ik geen nare ervaringen (buiten de eerste 2 weken van wezeloosheid na). Bij Eli moesten we meteen beginnen met inpakken,keuken kopen e.d. na de bevalling,omdat onze flat verkocht was en we met 7 weken moesten verhuizen…dat heeft veel visite afgehouden tot we in ons nieuwe huis zaten.



Onze eigen regel als wij op kraamvisite gaan is dat we eigenlijk nooit onze eigen kids meenemen. Zodra we bellen om af te spreken geven we dat zelf meteen aan. Meestal wordt dat wel gewaardeerd. Soms geven ze aan dat het geen enkel punt is dat de kids meekomen,maar toch…kids zijn onvoorspelbaar…ik neem die beslissing zelf dan liever.

Alleen bij mensen die echt close zijn,zijn ze wel eens meegeweest,maar die verwachten ook dat je snel komt en niet 1,2,3 aan oppas kan komen.



Bekijk zelf wat voor jullie en je kleine nog gezellig is…het vast laten houden,daar weet ik niet zo 1,2,3, wat op…hadden wij geen moeite mee en zoveel mensen kwamen er toch niet tegelijk…

Bij Jo kon het de eerste dagen sowieso niet door de vacuum…



Succes!

Fenna is aan t begin van de zomervakantie geboren, dus mensen zijn heel gespreid langsgeweest ivm vakanties. Heerlijk vond ik dat. Daardoor zijn ook veel mensen niet geweest. Omdat ze even wilden wachten, toen op vakantie gingen en ach toen was ze alweer zo oud…



Maar hier probeerden we het ook een beetje om de dag te plannen.

De eerste dag mochten ouders/zusjes/broers komen en de 2 dagen erna beste vrienden.



Familie waar we minder mee hadden nodigden we gewoon niet in t weekend uit, maar savonds. Dan blijven ze toch minder lang hangen was onze ervaring.



En ach ik vond het wel erg gezellig als vrienden langer bleven hangen. Lekker buiten zitten op t terras, drankje erbij…

Maar ik voelde me dan ook goed en t was lekker weer.

@WannaBeMamma wrote:

Even een vraag van een onervarene;



Als je kind nou niet met de vaccuumpomp is gehaald, hoe zeg je dan tegen iemand dat hij hem niet vast mag/kan houden als je daar geen zin in hebt? Veel mensen vragen of ze je baby mogen vasthoude, wat zeggen jullie dan?




Gewoon zeggen dat je dat niet wil omdat jij dan savonds met een onrustig kindje zit. Het is jou kind en niet die van een ander hoor. Assertief zijn :wink:

Bundel je visite! Dat scheelt!

Opa’s en oma’s bijvoorbeeld op hetzelfde moment. Die willen toch ook vaker langskomen dan de gemiddelde kraambezoeker.



En wat vaker nee zeggen, helpt ook!

Bij de oudste had ik geen rusttijdens op het geboortekaartje vermeld…DAt heb ik geweten ook.Om half 9 kwam er soms nog visite opdraven, die gerust tot na tienen bleef zitten…Marit heb ik toen wel altijd in bed laten liggen als ze lag te slapen…Wakker maken heb ik nooi gedaan…Visite mocht altijd even om het hoekje kijken, maar dat was het dan :wink: Bij Nienke heb ik het radicaal anders aangepakt…Om het kaartje gezet dat ze na 19.30 welkom waren en dan we na 21.00 aan het rusten waren…Dit hielp verdomd goed :mrgreen: …Mensen kwamen om tijd, en ging ook op tijd weer weg :mrgreen: Ik heb toen een heerlijke kraamtijd gehad! :inlove:

Bij de oudste had ik geen rusttijdens op het geboortekaartje vermeld..DAt heb ik geweten ook.Om half 9 kwam er soms nog visite opdraven


Wij hadden bij nr. 2 bewust geen tijden op het kaartje vermeld,maar wel de tekst dat ze ons konden bellen op onze mobiele nummers..

Zoiets dus"
"omdat papa en broertje ook wel eens moeten slapen,gelieve alleen te bellen op nr. 06-........ Staat deze uit? Dan slapen we allemaal!

Dit omdat papa overdag slaapt ivm nachtdiensten, broertje zijn eigen slaaptijden heeft en de slaaptijden van een baby voorspellen kan niemand,dus heb me niet gewaagd aan het 13.00 uur tot 15.00 uur verhaal......in de praktijk sliep er niemand tussen die tijd,maar daarvoor of daarna juist wel weer.....
Leek mij dus nogal zinloos...

Persoonlijk zou ik niet om 20.30 ergens zomaar zonder af te spreken of te bellen binnen wandelen....maar neem aan dat mensen dus niet perse eerst hoefden te bellen????

De kraamverz. vroeg wat ze mocht doen met spontane gasten aan de deur....moesten we wel om lachen,want wie doet dat nou????
Kortom..hier gebeurt dat niet. De enige 2 die zonder te bellen aan komen waaien (jn kraamtijd) zonder te bellen zijn mijn zwager en schoonma...en die zijn altijd welkom...komt het niet uit,dan horen ze dat meteen wel.
Is uiteindelijk natuurlijk niet gebeurt,maar kennelijk ziet de Kverz. wel dat het elders veel gebeurt....lijkt me toch een beetje domme actie (tenzij je echt heeeeeeeeeeeeeeeeel close bent en zeker weet dat je bezoek op prijs wordt gesteld,omdat je bijv. mee komt helpen).

ik heb beide keren geen rusttijden op het kaartje gezet volgens mij, maar wel dat ze moesten bellen (iig bij mischa stond dat erop, bij daimen weet ik niet zeker)



iedereen belde netjes, en ik had van te voren gezegt 1 stel per dag en niet alle dagen… Ging beide keren prrrima!

En idd bij de 1e krijg je veel meer bezoek dan bij de 2e, maar ja dat vond ik ook niet zo erg, daimen was de eerste 10 weken al zo onrustig…

Wij hadden op de kaartjes niks gezet over tijden ofzo, en wij hebben ook wel onverwacht bezoek gehad. Ik vond dat eigenlijk bijna altijd wel leuk hoor. Een keer voelde ik me heel beroerd (borstontsteking, flinke koorts) toen mijn nichtje voor de deur stond. Zij heeft toen mn oudste even lekker mee naar de speeltuin genomen, vijf min bij mij & baby op de kamer gezeten en is toen gewoon weer gegaan. Geen probleem dus.

Ik kan me echt niet voorstellen dat mensen die minder close zijn zomaar voor de deur gaan staan en van nabije familie en goeie vriendinnen kan ik dat wel hebben (en zo niet kan ik ze ook gewoon wegsturen zonder scheve gezichten).



Wat ik me dan weer niet kan voorstellen is dat mensen echt vragen of ze de baby vast mogen houden :shock: Brutaal zeg!

Ik zou gewoon zeggen dat je dat gewoon niet prettig vind hoor.

Wij hadden ook niks op het kaartje staan over rusttijden en bezoek ofzo. Ik vond dat zo ongastvrij staan.

Maar als we ooit eens een tweede krijgen, dan wil ik heel graag iets erop dat bezoek tijdens de kraamdagen (en dan evt een datum erop zetten, want niet iedereen weet hoe lang die kraamdagen duren) en anders tijdens het kraamfeest ofzo. Want ik vond visite echt leuk, maar niet nog na 4 weken elke avond. Toen wilden we gewoon weer verder leven zoals we deden, met onze knul. En dan blijven mensen ook niet gewoon een uurtje, maar de hele avond. Af en toe, helemaal prima, maar niet elke avond. Ik snap het sowieso niet zo goed, want wij doen dat absoluut niet, kraamvisite is kort, zelfs als je onverhoopt pas na 3 weken kunt. Of je moet met diegenen echt een avondje afspreken ofzo.

Bij mijn eerste had ik erg veel bezoek en dat brak me toen echt op. Dus bij de volgende kinderen hebben we pas na een week of 2 de kaartjes verstuurd. Heerlijk, die rust!

Bij de 4de was het helemaal fijn: na twee weken de kaartjes verstuurd en toen zijn we snel naar de camping gegaan voor 2 weken. Zaaaaalig :lol:

Wij hebben de kraamvisite dus een paar weken uitgesteld en dat beviel heel erg goed.

Ik heb eigenlijk nog nooit meegemaakt dat iemand vroeg of ze de kleine even mochten vasthouden. Ik had hem/haar ook altijd bij me; aan de borst of in mijn armen/draagdoek.

@mandy_d. wrote:

Bij de oudste had ik geen rusttijdens op het geboortekaartje vermeld…DAt heb ik geweten ook.Om half 9 kwam er soms nog visite opdraven




Persoonlijk zou ik niet om 20.30 ergens zomaar zonder af te spreken of te bellen binnen wandelen…maar neem aan dat mensen dus niet perse eerst hoefden te bellen???




Jawel hoor :wink: Mensen belden wel degelijk van te voren en kwamen dus niet spontaan op bezoek (behalve mijn eigen moeder, zus en schoonmoeder maar dat voind ik geen probleem)…Als we wat afspraken voor een een avond, dan kwamen ze gewoon laat en gingen ze ook laat weer weg…Ik denk vanwege het feit dat er toen geen tijden op had vermeld…



Bij nienke dus wel…Visite kwam netjes om 19.30 en ging voor 21.00 weer weg :wink:

wij hadden er geen rusttijden op gezet, maar dus wel het verzoek te bellen voor het langskomen (en dan in andere bewoording).



En tijden… als we afspraken over de telefoon dan spraken we direct die tijden af. Gaven we (meestal mijn man overigens) heel duidelijk aan na zo laat (de oudste(n) moesten ook eerst op bed) en tot (want dan gaan we zelf).

Soms werd het dan heel gezellig en dan zit je zelf nog zo lekker… maar mijn lijf riep me toch wel terug, dus vaak idd rond de afgesproken tijd taaide ik gewoon af naar boven en kwam manlief niet veel later.

Wij spraken ook gewoon tijden af en van sommige mensen vond ik het zelfs erg jammer dat ze na een uurtje al weer weggingen. Maar wel beter voor mezelf.



Wat ik wel reuze irritant vond was dat echt veel mensen gewoon te laat kwamen. Dan probeerde ik de voedingen zo te doen dat het niet hoefde tijdens de visite en dan kwamen ze te laat :wall:

Ach bij een tweede komen ze toch niet :mrgreen: …



HIer moet nu nog zo even uit mijn hoofd nog 8 stellen en gezinnen komen en ik moet over 2 weken weer full-time werken… (er moet nog zelfs iemand komen waar ik 5 maanden geleden op kraamvisite ben geweest en waarvan wij nu al weten dat de kinderen 12 jaar lang bij elkaar in de klas komen, beetje dom van de moeder hoor)

Wij hebben nu besloten dat vandaag de laatste komen (hebben gisteren pas gebeld) en dat ik vanaf dan iedereen de deur wijs…

We hebben nu nog 2 weken vrij en die willen we vrij houden en als ik straks werk heb ik sowieso mijn handen al vol…



Wij zouden in het vervolg voor een kraamborrel gaan maar er komt hier geen vervolg :mrgreen: …



grts patricia

hier vond ik het altijd wel gezellig… praktisch iedereen ging op tijd weer weg… behalve de buren dan… dus die mogen nu niet meer 's avonds komen (zijn oudere mensen die niet meer werken) maar sochtends om een uur of half 11 mogen ze komen… en zij moeten altijd om half 1 eten… dus gegarandeerd dat ze weer op tijd weg zijn :mrgreen:

Ik vond het verschrikkelijk dat ik wel 10 weken met kraambezoek heb gezeten. Week 1 lag ze in het ziekenhuis, week 2 thuis met ons wilde ik geen bezoek en daarna kwamen de feestdagen, maar we hadden we steeds druppels mensen.



Maar na 2 maanden kwamen er nog steeds mensen. En dan ben je dus al goed ter been en kun je je niet meer beroepen op moeten rusten. Ik vond het slopend, ondanks de vele kruizen zaten we nog zeker 3x per week met visite. En daarnaast kwam de fysio, had ik fysio, moest ik af en toe naar de kinderarts etc. Druk dus. En ik had er gewoon geen zin in, door die afspraken kun je niet iets met zijn 3en doen.



En hoe ouder ze werd, hoe langer de visite bleef hangen. Je zag sommigen echt zo kijken van ‘waar blijven de borrelnoten’. De mensen die langer hadden mogen blijven hielden wel rekening met ons en gingen al snel weg, dat vond ik soms wel jammer :shifty: Ik heb ook mensen gehad die een exacte tijd opgaven dat ze zelf konden, dus of wij daar rekening mee konden houden, sorry…



Ik liet meestal 1 persoon van het bezoek de baby even vasthouden. Dus als ze met 2 waren niet allebei en als ze met 3 of 4 waren ook maar gewoon 1.



Als er ooit een volgende komt wil ik een kraamfeest, wie ons niet heel erg na staat en niet kan heeft pech. Ik wil niet nogmaals totdat mijn zwangerschapsverlof voorbij is steeds met bezoek rekening hoeven houden.

Hier gaan we het ook anders doen bij nikki ook teveel bezoek gehad.

Deze keer doen we het zo:



1e dag opa en oma (vader,moeder hub en van mij

2e dag broers en zussen van beide

3e dag opa en oma van hub en mij

4e dag oom en tane van mij



daarna niks



Bij ons niet in de avond als je niet anders kan PECH :silenced:

want in de avond slaapt nikki en gaan we met nikki douchen of in bad en dan rustig slaap moment maken.

Bij beiden rusttijden op het kaartje gezet, van Mik een heerlijke kraamtijd gehad, 1 stel smiddags en 1 stel savonds en dat maximaal per dag en af en toe een “rust-dag” Tes heeft een slechte start gehad na haar geboorte en bijna 3 maanden in het ziekenhuis gelegen. Van haar dus geen kraamtijd gehad en toen ze thuis kwam hebben we máááááánden daarna nog visite gehad. Dus heel anders dan een echte kraamtijd, dat iedereen de eerste 1-2 weken wil komen.



Eigenlijk vond ik het best wel vervelend dat ze bij Tes zo verspreid kwamen, ik was/ben zo trots op mijn meisje, goddank is ze nog bij ons en ik wilde haar toen ze eindelijk thuis was zo graag showen en toen was het “nieuwe” er voor de meesten af en kwam het allemaal druppeltjes gewijs. Terwijl ik juist voor m ijn gevoel mijn vechtertje aan de hele wereld wilde showen :inlove: lieten de meesten het behoorlijk afweten… (ik praat dus vanuit mijn gevoel hé?!)

Ik heb eigenlijk gewoon anderen niet aangeboden om de baby vast te houden :think:



Opa’s en oma’s wel, maar verder had iedereen gewoon pech. Eigenlijk heeft ook niemand erom gevraagd. Alleen één persoon zei “ik wil hem dadelijk wel vasthouden hoor!” en dat deed ik dan maar, eigenlijk ook belachelijk.



Verder wilde ik niet meer dan 3 mensen tegelijk op bezoek (ook moeten ervaren toen er wel meer waren en ik dit dus écht niet trok).



Ik snap weinig van mensen die weet ik hoe lang blijven zitten en nóg minder van mensen die onaangekondigd langskomen. Een halfuurtje is gewoon genoeg, in ieder geval voor anderen buiten je allerbeste vriendin of directe familie. Dan kun je zelf aanvoelen wat je aankan en die zullen ook begrip hebben als je zegt moe te zijn. Toch?