ik bedenk me ineens dat jannigje op msn gisteren vertelde dat ze moest werken , Stein is bij opa en oma, en moest vanmorgen naar het zkh, als het niet goed zla gaan , of oma wou liever dat Jannigje thuis kwam dan zou ze naar huis gaan om bij stein te zijn , ik denk dat ze dan wle een berichtje geplaatst had hier ,
we wachten af ik heb wel even een sms gestuurd,maar als ze werkt zal ze die niet lezen dnek ik…
Stein heeft gelukkig geen roodvonk… janigje zal later zelf verder wel even typen hoe of wat verder.
gelukkig geen roodvonk, pfff dat hebben we hier net gehad met zoontje van mijn vriend, in het zkh week heel gedoe,… meis sterkte tot vanaaf later. :-*
ik moet alleen eerst vergaderen van ong 20,00 uur tot een uur of 22 ,
gelukkig 
gelukkig geen roodvonk, heeft tyg ook 2x gehad (ik wist dus niet dat je dat vaker kon hebben, maar blijkbaar wel)
maar keelontsteking is ook vreselijk… beterschap in ieder geval nog een keer, jannigje!
bianca: jeetje,… zo lang vloeien… pfff
een collega van me had dat ook eens zo lang, maar dat was na plaatsen van een spiraaltje… die was ook zo ellendig moe, ijzertekort… geen pretje :hug:
belly: flauwvallen is niet leuk nee :hug:
hier alles goed, niet zoveel te melden eigenlijk
Hey meiden!
Nou bij de dokter ben ik ook niet erg opgeschoten :?
Kom ik daar binnen, leg ik uit wat het probleem is, krijg ik te horen: Wat wil je dat ik doe en wat denk je zelf dat het is :shock:
Nou als ik dat wist was ik niet gegaan he… :evil: uiteindelijk heeft ze aangegeven dat ze denkt dat mijn evenwichtsorgaan geïrriteerd is en dat ik waarschijnlijk dus inderdaad gewoon oververmoeid ben…
Ik zou morgen eigenlijk gewoon gaan werken maar ik twijfel nog een klein beetje. Ik ben nog steeds erg moe en merk dat mijn oor dan ook begint op te spelen. Ik werk elke vrijdag maar tot 12 uur dus aan de ene kant heb ik zoiets, kan beter even rustig aan doen en dan maandag weer met frisse moed beginnen…Maar als ik dan aan mijn contract denk ga ik liever werken zolang ik die zekerheid nog niet heb :oops: …
Maar goed, ik heb mijn beklag weer even gedaan…
Hoe i het met Stein??
en je hebt niet gezegd: ik weet het niet, ik ben geen dokter? :roll:
wat een rare snuiters zijn die artsen toch he :wall:
Nee maar ik dacht het wel :twisted:
Gelukkig is het geen roodvonk Jannigje
Bianca, zo lang al vloeien, tjee meid dat is heftig. Daar moet de gyn toch wat mee gaan doen, want het lijkt me niet goed voor een vrouwenlijf. AL moet ik zeggen dat je hb wel mega goed is zeg.
Je vermoeidheid is natuurlijk van dat op peil houden, alle voedingsenergied gaat daar heen
Belly, wat een piep-dokter zeg, daar heb je niks aan.
En je werk, tjee dat weet ik niet hoor, ik kan je daarin geen raad geven.
Vandaag heb ik ff flink gesnuffeld aan het zwangerzijn. MIjn vriendin is 32 weken zwanger en ik heb vandaag met haar een concept-geboortekaartje gemaakt. Zoo leuk om te doen he. En ik ben ook nog mee op controle geweest in het ziekenhuis. Leuk om het hartje ff te horen en weer te zien hoe het daar aan toe gaat.
Nee, ik weet het, dat is een keuze die ik zelf moet maken…Maar ik ben altijd al een stresskip geweest en maak me altijd al druk om dingen…zoals nu :oops:
Dat lijkt mij ook mooi om mee te maken hoor :inlove:
nog even mopperen en dan ben ik klaar, ik beloof het :oops:
Zojuist besloten om morgen te gaan werken. Ik werd net gebeld door mijn collega en heb wat dingen te horen gekregen waar ik niet helemaal blij mee ben. Dus dat wil ik even uit de wereld geholpen hebben. En ach, wat is nou 4 uurtjes werken he…Voor je het weet is het voorbij en kan ik weer even op de bank liggen…
Dan ga ik me nu ook alvast gereed maken voor morgen, dat wil zeggen, laptop uit, even relaxen op de bank en dan vroeg naar bed…
Fijne avond!
:hug: succes meid
en heerlijk 
vannacht! truste
Kijk je wel uit, belly,
want voor je het weet zit je met een burnout thuis,…
en dan kun je meteen tegen je moeder zeggen dat het in deze maatschappij, hoe hij NU in elkaar zit, wel degelijk voorkomt, JUIST onder ouderejongeren van 25-30 jaar.
(en anders mailt ze mij maar :mrgreen: )
goed op jezelf letten hoor
en geef je grenzen gewoon aan.
voel je niet schuldig t.o.v. anderen,
ook niet op je werk,
want als jij straks overspannen thuis
zit omdat je te lang hebt doorgelopen
dan hebben ze helemaal niets meer aan je.
flauwvallen is wel iets ernstiger dan zomaar even vermoeid zijn.
ik snap dan ook niet dat jouw arts je niet serieus neemt!
er kan wel iets heel anders aan de hand zijn waar ze nu helemaal niet naar hebben gekeken om het uit te sluiten!
trouwens:
stresskippen worden niet oud he… stress is erger voor je lijf (en geest) dan wat dan ook. :hug:
Ziet, dank je wel voor je opbeurende woorden :-*
Ik hou mezelf voor dat ik vandaag maar 4 uurtjes hoef te werken en het dus gewoon rustig aan doe. Als ik thuis ben kan ik weer even op de bank bijkomen voordat ik naar de oude woning moet aangezien de opzichter komt om te vertellen wat er moet gebeuren aan de woning voor we de sleutels inleveren.
Ik voel me inderdaad ook niet echt serieus genomen door de dokter, helemaal niet omdat ze eigenlijk niet aan mijn verzoek heeft voldaan om mijn bloed te testen :evil:
Tjah, mijn moeder is daar gewoon heel apart in, maar ik zal het in gedachten houden 
Ik ben gewoon blij als ik eenmaal te horen krijg van de teamleider dat ik een vast contract krijg…dat is dan echt de laatste stressfactor en dan valt die ook weg :mrgreen: Ik heb alleen geen idee wanneer ik het te horen krijg :?
Dan ga ik nu even gauw mijn koffie opdrinken en de bus pakken. Fijne dag! En nogmaals bedankt aan iedereen dat ik hier af en toe even mag klagen en zeuren :oops:
Belly zoals ziet al zegt denk goed om je zelf neit stilstaan bij wat anderen denken dat goed voor je is, jij kent je lichaam en je geest het beste. ZOals ik lees voe je je geheel niet goed… aleeen al dat je zegt even klagen nu de laatste keer hoor, meis ook al “klaag” je hier 100 x das ieders eigen en dat mag !!! Je bent niet tot last en als jij het even van je af wilt hebben gewoon doen.
Ik denk dat het verstandig is evt een arts goed op de hoogte te brengen van wat je dwarszit , en wat je voelt maar ook je angst daarachter…
gewoon doen voor je eigen safety … niet dat van je moeder, die zijn altijd sterk zo lijkt het wel, ook al ben je jong jou kan het ook overkomen , stress oververmoeid en burn out… en gewoon zo maar flauwvallen is er niet.
Sterkte en liefs van bianca.
Verder hier heb ik het idee dat het vloeien afneemt 
durf het nauwelijks te typen , maar zo als nu lijkt wel vaker maar dan blijf ik buikpijn hebben en die neemt ook af… owww zullen de medicijnen van de ha toch aanslaan ? ik hoophet maar, ik heb nog wel maandverband om durf niet zonder :oops: :roll: maar goed , wachten af…
k ben al weer aan het bloeden 
Hallo meiden.
hier ben ik ook weer even stiekem vanaf het werk.
Ik kon helaas niet weer vrij krijgen om voor stein te zorgen dus ik ben nu aan het werk.
Stein was gister echt nog een heel ziek jongetje die niet wilde eten en drinken.
Vandaag is hij een eind beter. Hij heeft geen koorts meer. Drinken gaat goed maar hij wil niet eten. Maak ik me gelukkig niet zo heel druk om. Als ie maar drinkt.
Helaas gaat het slapen echt heel erg slecht en loop ik al 2 nachten met hem op (en ook overdag aan het werk dus ik loop beetje op mijn tandvlees)
he bianca :hug:
Lief van jullie dat ik hier mag klagen :mrgreen:
Vandaag redelijk goed de dag doorgekomen. Wel nog pijn in mijn oor en licht duizelig maar het was te doen…Ik moet zeggen dat ik wel kapot ben hoor :oops: Maar slapen gaat niet lukken aangezien ik over een uur weer de deur uit moet…
Ik vind het zo slecht van me, maar ik merk dat ik nog steeds jaloers ben op een vriendin van me. Zij moet nog ongeveer 12 weken tot aan de bevalling en ik merk dat het best pijn doet om te beseffen dat wij nog even moeten wachten…Ook is dat het enige waar ze nog over kan praten en zijn andere gesprekken echt helemaal van de baan. Ik begrijp echt wel dat ze blij is met haar zwangerschap en dat ze het graag wilt delen maar ik vind het wel jammer dat ze helemaal niets meer vraagt over hoe het met mij gaat. Om deze reden heb ik ook een klein beetje afstand van haar genomen want ondanks dat ik hier eerlijk over ben geweest, helpt het niet.
Zelfs haar man heeft aangegeven dat er ook andere dingen in het leven zijn…(ben ik nu dan echt zo een kreng?)
Hubby had het er van de week zelfs over om te wachten tot zijn laatste schuld is afbetaald Dat is nog 7 maanden :shock: Dus ik hoop dat hij zich alsnog bedenkt anders moeten we dus nog langer wachten… De ruimte is er nu eindelijk voor (moeten we geen tweeling krijgen :lol: ) en het is in principe nu gewoon wachten tot suriname is geweest want ook de salarissen zijn nu goed. oke, het is dan nog even afwachten op mijn (vaste) contract, maar toch…
Jannigje, dat is logisch hoor, uiteindelijk kom jij ook slaap te kort…Wel fijn om te horen dat het wat beter gaat met Stein! :-*
Zit ik gisteren nog te vertellen dat het wel goed is gegaan, ga ik daarna bijna knock out :shock: Er kwam (onverwacht) nog een mannetje van de woningbouw om mijn wcbril te vervangen en op he moment dat hij bezig is begint alles toch te draaien :shock:
Ook eenmaal in de oude woning voelde ik me niet goed worden. Ik zou eigenlijk als de opzichter weg was alvast beginnen aan het laminaat, maar heb er toch maar voor gekozen om naar huis te gaan en mijn bed in te gaan. Dat had ik ook echt even nodig aangezien we gisteravond nog even naar mijn ouders zijn geweest om alvast de koffers op te halen voor Suriname :inlove:
Dat is ook nog maar 25 daagjes en dan gaan we op “huwelijksreis”. Ik kan echt niet wachten :mrgreen: Misschien dat mijn schoonmoeder dan ook even kan "puschen"dat ze graag oma wilt worden :inlove: Hubby is namelijk enigst kind dus het is echt allemaal van hem afhankelijk :mrgreen: Ik kan niet wachten tot we echt vakantie hebben :inlove:
Mag ik jullie wat vragen? En eigenlijk schaam ik me er een beetje voor, maar ik vroeg mij af of ik de enige was… Zijn jullie weleens bang geweest om een kindje met Down te krijgen? Mijn broertje en zusje van mijn echte moeder (heb met alle drie geen contact meer) zijn beide verstandelijk gehandicapt. Ik heb gezien wat dat al allemaal meebrengt bij de opvoeding, en ik ben zo bang dat ik nu een kindje met down zal krijgen :oops: Dat brengt nog meer met zich mee. Ik kan hier niet goed mijn gevoel uitbrengen en ben dus een klein beetje bang dat dit verkeerd overkomt…Maar ik bedoel het zeker niet verkeerd! Dat is af en toe een reden dat ik weleens bang ben om zwanger te raken…en ik heb met hubby afgesproken dat indien het kan, we ook gaan testen op down tijdens de zwangerschap…Maar goed, dit is dus de eerste keer dat ik dit echt uitspreek t.o.v. anderen dan hubby omdat ik altijd bang ben dat ik verkeerd begrepen wordt…
Hoe is het verder hier meiden?
Downsyndroom wordt snel herkend tijdens de zwangerschap, daarom is het percentage down’ers nog maar zo laag, want er worden veel zwangerschappen afgebroken om die reden… Voel je daarom ook niet bezwaard dat je zo denkt, je bent niet de enige :thumbup:
voor mij zou downsyndroom geen reden zijn voor afbraak van een zwangerschap, maar voor veel anderen wel.
Ik ben niet bang geweest om een kindje met down te krijgen…
sterker nog, en dat klinkt misschien een beetje gek, ik heb tijdens mijn zwangerschap bewust niet gekozen voor allerlei onderzoeken.
mocht het kindje gehandicapt zijn, dan heeft het zo moeten zijn.
ik werk met gehandicapten, dus ik weet ook wat een enorme zorg het is,
maar ik weet ook wat een heerlijk leven ze kunnen hebben en wat een plezier ze kunnen hebben…
als je een ‘gezond’ kindje ter wereld brengt, ben je er ook niet zeker van of deze altijd gezond zal zijn… het meerendeel van alle verstandelijke handicaps wordt veroorzaakt door zoorstoftekort tijdens de bevalling of een trauma erna (bijvoorbeeld auto-ongeluk). Om maar niet te spreken over andere syndromen die ze niet herkennen tijdens een zwangerschap… als ik overal teveel over nadenk, dan zou ik niet eens meer een kind dúrven krijgen :mrgreen:
maar het is goed om hier over na te denken hoor, hoe jullie mening hierover is.
hey belly, lastg joh dat je steeds kamt met die duizelingen. Heb je al es bloed af laten nemen ? Zeker voor je naar surinam gaat ms wel verstandig. Daar is een heel andere klimaat en je moet e rniet aan denken dat je op je vakantie ziek word… :hug: voor jou.
Wb je vraag .
Ik heb er ook wel es aangedacht hoor en bij stilgestaan zo van …hm stel dat je een kidje met down krijgt dan wel met een andere verstandelijke beperking, en ook hier is die angst er, mensen mogen dat best van me weten. Het is een normale gevoel en als mensen dat niet begrijpen lopen ze maarom me heen.
Het is de angst voor het onbekende in de zin kwa opvoeding … kun je dat wel aan , weet je wel wat je moet doen ? EN kan ik van zo ene kindje houden? Weet je wat het gekke is als ik daar bij stilsta? Dan denk ik eig zijn dat de vragen die iedere zwangere, of ouder zichafvraagt, al dan niet bij een gezond kindje al dan niet met een ziekte… beperking.
Ik weet ook niet wat ik zou doen , ik denk as ik heel vroeg in de zwangerschap zou weten dat ik ene bijna niet levesverwachtte kindje zou krijgen ik ook twijfel of ik zal laten komen of neit… ik denk dat ik eht door zet, immers we zijn al zo lang bezig dan . ( he nu nieuwe partner dus agat nu niet meer op ) , maar ik snap je gevoel dus wel degelijk en je angsten zeker ook , je bent niet de enige hoor.
:hug:
Verder hier nog wat vloeien neemt zo nu en dan af,maar echt weg is het niet, de medicijnen helpen onvoldoende en ik bel maandag de gyn gewoon op, dan maar zeuren en klagen het betreft wel mijn lichaam , bovendien slaat de acne van mijn rug nu op mijn gezicht en das naast de jeuk erg pijnlijk,
we wachten af naast die klachten gaat het super met me ,
liefs en een goed weekend voor jullie bianca