k was er ook zoooo bang voor. Maar uiteindelijk is ons zoontje binnen 1,5 uur geboren. Ik heb bijna geen wee gehad 
en niet heel veel pijn.
Ik had een lastige zwangerschap, maar een āmakkelijkeā bevalling.
ik was niet bang voor de bevalling maar vond het wel spannend
was zo ontzettend benieuwd naar tygo, hoe ie er uit zou zien
ben op een zaterdag opgenomen in het zh voor begin van inleiding
ze hadden nog gezegt van min 3x gel en dan ga je daarna aan het infuus op zondag en dan heb je maandag uiterlijk je kindje
uhuh ā¦
er is bij mij 1x gel ingebracht en 2,5 uur later zat ik vol in de weeen en 2,5 later was tygo er al!
het was heel snel gegaan allemaal en idd het doet verd*mde zeer
ik had ook dat punt van IK WIL NIET MEER maar toen sloeg het in ene over in persweeĆĀ«n.
toen ik eenmaal mocht persen was ik alleen maar gefocust om op de goede manier (zoals ik had geleerd op gym) naar beneden te persen.
toen het hoofdje stond voelde ik alleen dat er druk stond en voor ik het wist lag vlak daarna tygo op me buik
en toenā¦ toen was daar die oase van rust, geen pijn meer gehad
heb een prik gehad voor loslaten van de placenta en paar tellen later floepte die er ook uit, was niks an.
was hier en daar ietsjes gescheurt en dat moest gehecht
maar met wat locale verdovingen voelde ik er niks van
lag met patrick mijn man grapjes te maken en naar tygo te kijken
en de verloskundige hoorde ik bijna van haar kruk af glijden van het lachen
gewoon om het feit dat zij daar beneden bezig was met hechten en ik daar niks van had.
geweldig! zoān bevalling wil ik de volgende keer weer":lol:
heb trouwens ook dat zinnetje in me achterhoofd gehouden wat de vk van me zus had gezegt:
āer is er nooit 1 blijven zitten, dus hij komt er heus wel uitā
ben er ook van overtuigd als dat je gaat verkrampen dat het niet gaat flotte met de bevalling
ONTSPANā¦ dat is wat helpt ā¦ en ja dat was soms best ff moeilijk
en je voelt je zooooo trots als je de klus eenmaal geklaard hebt
had het gevoel dat ik nu de hele wereld aan kon.
groetjes renate
Ook hier ontzettende stress voor de bevalling gehad. Naarmate de laatste weken vorderde werd ik echt nerveus maar toen de bevalling begon had ik zoān vertrouwen in mijn lichaam. Het ging als vanzelf en heb het gewoon over mij heen laten komen. tuurlijk deed het pijn maar lichaam kon het heel goed aan. Uiteindelijk is Lynn probleemloos met 1 miniscuul hechtingtje geboren. De euforie daarna, onbeschrijflijk. Ik had het gevoel dat ik nog wel een bevalling aankon. Nu nog als ik er aan terugdenk krijg ik weer zoān gelukskriebel door mijn buik. Ik hoop zo dit ooit weer mee te mogen maken.
Succes met de bevalling. Heb vertrouwen in je lichaam. Hoe meer je dat hebt hoe beter het gaat. Gewoon meegaan en luister goed naar jezelf, partner en vk!
hoii
hier zie ik totaal niet op tegen de bevallingā¦
terwijl me erste bevalling niet echt een pretje was na omstandigheden.
maar bijmij overheerst het idee vaan het moet er toch eens uit en ja het doet pijn maar wat krijg je er voor terug op dat moment zet ik al me zinnen op het idee wat ik zie als ikklaar benā¦
ben gelukkig nu vrij nuchter en ben aan het duimen want het duurt nie eer zo lang hihih :dance:
@Baby2008Diablow wrote:
mijn zwangerschap verloopt goed, behalve me bekkenprobleem dan
en soms de steken en pijn in me buik door me te strakke buik,
ik stress me erg aan het idee van de bevalling
en die nadert steeds dichterbij.
ik ben nu 34weken
en bij elke bezoek aan de verloskundige vraag ik haar of ze misschien al eruit wilt komen.
ik denk dan beter nu dan is ze nog kleiner en doet het minder pijn
al weet ik in me achterhoofd dat dat wel bullshit is.
hoe gaan jullie om met die zenuwen voor de bevalling?
bij sommige duurt de bevalling uren maar is de pijn dan ook uren?
aan de ene kant wil ik wel thuis bevallen, voor de vertrouwen enzo.
maar heb toch gekozen voor het ziekenhuis.
voor het medische zorg enzo.
ik ben zo bang dat ik ook ga hyperventileren of flauw val van de pijn ofzoā¦ klinkt raar???
hoop op wat tips.
want de pijn heb ik er wel voor over
maar me angst staat wel een beetje in de weg.
helpā¦ :vlinder:
hey meid
als ik jouwn verhaal lees is het net of ik mijzelf weer hoor praten, ik was net zobang
uiteindelijk (na 11 dagen overtijd) begonnen mijn ween heels nel opelkaar en binnen 8 uurtjes was mijn meisje er, ik ben snachts om 2uur begonnen en smorgens om 9:34 was shnia er!!!
56,5 cm en 4815 gram dus echt een beste meid, en qua pijn viel het echt reuze mee, had ik echt niet van mezelf gedavht , ik dacht dat ik bij elke wee zou krijzen, maar ik was juist het tegen overgestelde ik zei totaal niks, was enorm in mijzelf gekeerd, mijn VK keek soms bij mij of ik nog wel wakker was :?
komt allemaal wel goed !!!
Ik heb nu 3 bevallingen achter de rug en heb er nog NOOIT tegen op gezien. En ook nu weer niet. Natuurlijk zal het pijn doen. Maar dat weegt niet op tegen wat je ervoor terug krijgt.
Mijn lichaam zorgde er zelf voor dat ik in een soort roes kwam.
Hier ook ontzettend bang voor de bevalling. Bij de 1e dus absoluut niet. Ik keek er ook naar uit. Maar na deze horrorbevalling heb ik zo iets van spuit me maar plat en waarschuw me maar als het zover is. Geen rationele gedachte dus.
Maar ik kan me dus heel moeilijk voorstellen dat als je nog geen bevalling hebt meegemaakt je er echt bang voor kunt zijn. (omdat ik dat dus ook niet was). Op zich gaat het bij de meeste vrouwen gewoon goed en hoef je je vantevoren geen zorgen te maken.
ik zie er niet tegen op, maar kijk er juist naar uit :inlove:
hoe zal het dit keer verlopenā¦blijft ze in een stuit??? kan ik dan als ze draait thuis bevallen
moet ik weer naar het zkh toe?? en wanneer gaat het beginnen
wanneer komt ons meissie ter wereld
ik ben nu al 37weken zwNGER,
ik ben nogsteeds wel een beetje bang hoor
het is ook de spanning denk ik want het kan elk moment wel komen,
maar het mag nu ook wel, want ik begin die buik echt zat te worden,
en het slapen gaat ook steeds moeilijker, ik voel me net een tonnetje,
klein en heel rond,
dus van mij mag nu de bevalling wel komen,
en jullie hebben allemaaql gelijk, je krijgt er echt iets prachtigs en wonderbaarlijks voor terug, iets dat van mij en mijn geliefde is,
iets voor heel heel ons leven,
als ze optijd komt is ons leven over 3weken helemaal verandert,
ik kijk er wel naar uit, en heb er ook met mijn verloskundige over gepraat, en ik krijg deze week proeftoucher ofzo,om te kijken hoe het is, want ik hou niet van inwendige ingrepen, ik ben daar echt bang voor, daarom moet ik met die proeftoucher een beetje vertrouwen overwinnen,
ik hoopdat het goed gaat, want zelfs voordat ben ik een beetje zenuwwachtig,bedankt dames voor de verhalen en tips, ze geven me een extra zetje 
:thumbup: :: :vlinder: ::
Zet 'm op meid, je kan het! Het is zoān oergebeuren (dat klinkt fout he, maar ik bedoel het juist goed), laat het over je heen komen en het komt ĆĀ©cht allemaal goed!
Ik hoop dat je meisje inderdaad een beetje op tijd wil komen. :thumbup:
mijn vk zei vandaag nog tegen mijā¦ als je accepteert dat het pijn doet en het rustig over je heen laat komen voel je de pijn ook minder :think: weet niet wat ik me er bij voorstellen moet maar heb het idee dat het met verkrampen van je lichaam te maken heeftā¦
dan duurt het nog langerā¦
maar nog steeds zie ik er niet tegen opā¦ ook ik zie er naar uitā¦
Mijn yogadocente zegt ook de hele tijd dat je juist met je adem en je aandacht naar de pijn moet gaan en je er niet tegen moet verzetten. Ik heb dat ook echt wel gevoeld met de eerste bevalling. De laatste ontsluitingscm. deden zoān pijn dat ik me ging verzetten, waardoor het voelde of ze 2x zo lang duurde en meer pijn deden. Pas toen ik er weer in mee ging verliepen ze normaal. (Dus aanzwellend, met een piek en weer wegebbend)
@Missygirl1983 wrote:
weet niet wat ik me er bij voorstellen moet maar heb het idee dat het met verkrampen van je lichaam te maken heeftā¦
Dat is ook zo, bij een wee verkrampt je buik, evt doortrekkend naar rug en/of benen. Je eerste neiging is om het tegen te houden en je lichaam tegen te spannen, maar daardoor duurt de wee langer (of dat lijkt zo), doet meer pijn, en is ook nog eens minder effectief. De kunst is echt om te ontspannen. Ik vond dat ontzettend moeilijk (de weeĆĀ«n kwamen zo snel achter elkaar), maar had een heel fijne verpleegkundige die me daar heel erg bij hielp.
het is pijn wat je natuurlijk wel kan verdragen,
maar het is een pijn die ik waarschijnlijk nog nooit heb gevoeld,
maar ik denk toch dat ik er meer tegen opzie omdat ik het helemaal niet heb op inwendige ingrepen enzo,
tegen opzie is heel zacht uitgedrukt, ik vind het een erge nachtmerrie,
bij de dokter,verloskundige gynacoloog maakt niet uit wie ik hou er niet van, ook al het idee dat de baby daarvandaan komt geeft me al rillingen ookal heb ik nu toch wel zoiets van laat mnaar komen, ben die buik zat!!! de verloskundige zei ook al dat ik goed op me ademhaling moet letten, en vooral moet ontspannnen teminste wat er te ontspannen valt anders maakt je lichaam geen endorfine aan ofzo, of het remt het af ofzo,
en dat wil ik helemaal niet,
ik wil dat alles snel en spoedig verloopt met weinig pijn maar dat hoopt iedere vrouw haha
ik moet gewoon meer vertrouwen in me zelf hebben en de instelling hebben dat ik het kan,
ik heb al helemaal geen zin in de ziekenhuis periode,
het liefst wil ik thuis bevallen maar omdat het me eerste baby is en ik zo onzeker ben over de bevalling ga ik naar het ziekenhuis,
mag je trouwens direct weer naar huis na de bevalling???
ik wil daar niet blijvenā¦ :: :vlinder: ::
@Baby2008Diablow wrote:
mag je trouwens direct weer naar huis na de bevalling???
Dat hangt ervan af hoe jij en de baby het maken. Als alles goed is, gaan jullie vrij snel na de bevalling weer naar huis toe. Soms willen ze nog wat dingen controleren en moet je bijv. een nachtje blijven. (Ik was 2,5 week overtijd en moest daarom een nachtje blijven, ze doen dan extra controles bij de baby.)
ik denk doordat jij op ziet tegen die onderzoeken je onbewust je zelf bang maakt voor de bevallingā¦
vertrouw op jezelf dat je het kan en sta zo weinig mogelijk stil bij die inwendige onderzoekenā¦
of je na de bevalling gelijk weer naar huis mag hangt af van hoe je bevalling ging en hoe het met je beeb gaatā¦
Die onderzoeken zijn nu eenmaal nodig.
Mischien kun je afspreken dat maar 1 persoon ze bij je doetā¦leg uit waarom je er tegenop kijkt.
Mischien helpt het al als je weet dat niet iedereen even zal ākijkenā
:mrgreen:
Meis, bijna is het zover en werkelijk je kunt het.
In het begin van de eerste zwangerschap dacht ik na het zien van de twee streepjes :shock: :shock: nu moet ik straks bevallenā¦ brrrr.
Maareh nu kijk ik er naar uit! :inlove: ookal kan het totaal anders zijn dan de eerste keer 
Wat al die 100.000 en meer vrouwen voor mij kunnen, kan ik ook!
Zo ben ik de bevalling ingegaan, ingeleid en met rugweeĆĀ«n, maar echt je lijf en geest ijn twee prachtige dingen die jou er kosten wat het kost doorheen trekken.
Geloof in je lijf en je kracht!
You GO GIRL!!
En ja je zal zien na een uurtje denk je āpijnā :eh: :think: neeejoh, dat viel wel mee :mrgreen:
Geniet van jullie kindje!!
Hallo
HIer ook iemand die tegen de bevalling opzietā¦
De bevalling van EsmĆĀ©e ging echt superā¦het begon in de morgen met een steek, ging de hele dag een beetje af en aan en om 20.00 begonnen de weeen door te zetten.Om 2.00 was het op zn hoogtepunt, wel te doen voor mij.Even gedouched en toen moest ik al persen.Binnen een paar keer persen was ze er.
Geen centje pijn.Bevalling volgens het boekje.
Juist dit maakt dat ik het nu allemaal wat somberder inzie.Het ging zo makkelijkā¦
Het ziekenhuis vind ik echt een verschrikking, en ik hoop dat het net zo snel en voorspoedig gaat als de eerste keer.
Juist omdat ik nu weet wat komen gaat ben ik banger.
Ook is mijn lichaam nu (gelukkig ) niet toe aan bevallen, want ik ben zowel lichamelijk als geestelijk te moe.
Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die tegen de bevalling opzieā¦
Gr Dune
nee ik denk ook niet dat wij de enige zijn die er tegen op kijken,
maar ik heb ook al zoveel drama bevallingsverhalen gehoord die mij ook echt bangmaken, maar het is bijna zoverā¦
ik denk er dagelijks aan, soms is het wel eens erg frustrerend en word ik boos op mezelf omdat ik zo bang ben en zo weinig in mezelf geloof,
maar aan de andere kant wil ik nu zo snel mogelijk bevallen,
het liefst nog voor de kerstdagen ookal ben ik uitgerekend op 5 januari,
voor mij is de tijd nu wel rijp,
maar was het maar zo makkelijkā¦ dus het is nu nog even slikken en doorbijtenā¦ Ik denk en weet ook zeker dat zoveel vrouwen dat hebben bij hun zwangerschap wat ik nu heb en die zijn er ook allemaal doorheen gekomenā¦ dus ik kan het ook welā¦
:: :vlinder: ::