Ach, hier zijn alle leuke karaktertrekjes van de opa en oma die op dat moment aanwezig is en als ze iets ‘opstandigs’ doen, zijn ze natuurlijk precies hun moeder :lol:
Als een opa of oma ziek is geworden, de dag nadat ze hier waren geweest en er was een kind verkouden (wat haast altijd wel zo is 
) dan zijn ze natuurlijk geheid aangestoken door onze kids. Incubatietijd van 12 uur :mrgreen:
Wat een verhalen :shock:
Misschien niet zo heftig of bot als sommige andere quotes, maar op dat moment ergerde ik me echt kapot:
In de periode dat Bastiaan heel veel krampen had (lees: van 7.00-19.00 zo goed als aan één stuk gillen) en er iemand op kraambezoek was, net op het moment dat hij eventjes stil was (ik liep de ganse dag met hem in een draagzak) en dan vertelde dat hij wel veel last van krampjes had, kreeg ik een heel aantal keer de opmerking:
“Nou, hij ziet er anders op dit moment heel tevreden uit/ Hoezo, hij slaapt nu toch?”
JA, NU WEL JA :evil:
Maar ja, wat weet ik er tenslotte van, als (toen) 24 jarige jonge moeder.
Oh, en nu bedenk ik me, ook een leuke van de huisarts (toen ik daar dus zat voor de krampen)
“Nou, misschien is het wel gewoon een huilbaby!”
?!
Ten eerste, meneer de huisarts, Is er NIETS ‘gewoons’ aan een huilbaby, en ten tweede: Hij Heeft Pijn. Kind stond verdorie letterlijk compleet stijf van de pijn 
Lily : Wat een erge opmerkingen kunnen mensen maken he! N.oah was ook een “huilbaby” en ik ken het ook.
Zelfs mensen die aan me vroeg of ik niet overdreef over hoe lang hij huilde :eh: Uhm nee.
Als je rondliep met hem wilde hij wel ff stil zijn, maar zodra je stil stond, begon hij weer. Soms legde ik hem ff neer en dan ging hij dus huilen. Vistite zei wel eens: aaaah, das zielig, dat doe je toch niet! Hoe moet ik dan eten of naar de wc?
LIefs Suzanne
Ow ja en ik bedenk me er nog een: die was van de UWV arts:
Weet je wel zeker dat het de juiste beslissing was om zo snel weer een kindje te NEMEN? Ik zo echt zo :shock: bedoel je nu dat mijn kindje een fout was ofzo :o Ik zei nee, je weet nooit van te voren hoe iets uitpakt en als ik het overnieuw mocht doen, dan zou ik weer een kindje KRIJGEN, tss
Liefs Suzanne
@suzusuzu wrote:
Lily : Wat een erge opmerkingen kunnen mensen maken he! N.oah was ook een “huilbaby” en ik ken het ook.
Zelfs mensen die aan me vroeg of ik niet overdreef over hoe lang hij huilde :eh: Uhm nee.
Als je rondliep met hem wilde hij wel ff stil zijn, maar zodra je stil stond, begon hij weer. Soms legde ik hem ff neer en dan ging hij dus huilen. Vistite zei wel eens: aaaah, das zielig, dat doe je toch niet! Hoe moet ik dan eten of naar de wc?
LIefs Suzanne
Moeders hoeven toch nooit naar de wc? :think:
Ik heb dagen gehad dat ik niet eens de moeite nam me aan te kleden, schoot gauw een huispak aan. Make up kwam weeeken later pas :?
mijn sm en sv moeten bij ALLES wat onze kinderen doen benadrukken dat die van schoonbroer dat beter en al langer kunnen…
Maarrrrr ze vinden alle kleinkinderen even lief hoor, ze hebben geen voorkeur…
uhuh…tuurlijk.
even nog 1 erbij, zoon vertelde dat hij toen hij bij oma logeerde een klap op zijn handen had gehad omdat hij het licht had aangedaan.
Dus sm erop aangesproken , haar reactie :
Ja hij moet van het licht afblijven en met een tik is niets mis.
Mijn reactie : als ik nog eens zoiets hoor tik ik het licht uit je ogen .
we hebben ze nu al anderhalve maand niet meer gezien , lekker rustig :mrgreen:
whahaha helemaal gelijk mam van 2 :thumbup:
Laatst op visite, Steven flink aan het huilen kon de slaap niet vatten vreemd huis. Schoonbroer: ja dan moet je even met hem gaan rondlopen dan wordt hij wel stil, en valt wel in slaap. Ik: Nee dan wordt hij juist nog activer want dan ziet hij weer van alles. Hij: Ik weet wel wat ik zeg hoor ik heb er al 3. Ik: ieder kind is anders maar goed. Dus ik even lopen met een slaperige Steven, Steven weer helemaal opgewekt en actief (terwijl hij moest slapen was al 6uur wakker) Hij: Wat gek hij wordt juist actief. :wall:
Een collega: O heeft hij geen jasje aan das toch veels te koud! Ik (het was januari ja): Nee tis maar een klein stukje en hij heeft het heel erg snel warm, dit vest is warm genoeg voor korte stukjes buiten, en hij ligt tegen mij aan. Collega: hmm ja *** had het ook altijd snel warm, maar een jasje is toch beter dan een vest hoor. :roll: 1dag later kom ik diezelfde collega weer tegen terwijl ik Steven net naar de auto bracht, zonder sokjes, was van zijn groep op het kdv naar de deur al 3x de sokjes verloren, dus ik dacht laat maar even. Die collega: rijdt net langs met de auto Stopt meteen raampje omlaag: Hij heeft geen sokjes aan :shock: Ik: ja weet ik.
Komt ze een week later naar me toe heeft ze een jasje gekocht voor Steven :wall: een heel dikke winterjas. Alsjeblieft ik zag deze hangen en ik moest hem gewoon kopen, vind je toch niet erg he? :eh: Ik was stom verbaasd en wist even niks uit te brengen eenmaal thuis het aan mijn man verteld en we kregen spontaan de slappe lach.
Ow dan heb ik ook nog wel een leuke hoop ik…
Mijn sv heeft jaren lopen zeuren om kleinkinderen, hij heeft er nu 2. Wat wij zelf ervaren en me sz met ons, is dat ze eigenljik weinig interesse tonen in hun kleinkinderen. Af en toe komen ze hier langs en begint mijn meiske een beetje te huilen, ze is meteen eenkennig volgens hun… :think: Nou lacht mijn meisje letterlijk tegen elke vreemde die ze op straat tegenkomt, mijn dochter eenkennig :think: dacht het niet, misschien moeten hun eens wat meer aandacht aan hun kleindochter besteden, want naar mijn ouders doet ze dat niet.
In de rij bij de kassa van de supermarkt of ergens anders, Inge zit een beetje te jammeren, is moe maar wil niet slapen… Ow volgens mij heeft ze honger… hhhmmm… ze heeft net der fles gehad.
In de reiswieg met een roze dekentje over der heen. Mag ik vragen wat het is? Alsof ik een jongen onder een roze dekentje zou laten liggen, arm ventje. :think:
Of commentaar krijgen, omdat ze van ons nog niet alles mag. Zoals nieuwjaarsdag, mijn neefje (2) heeft chipito chippies de pindasmaak, vraag maar of Inge er ook 1 mag. Hub en ik allebei, nee dat mag ze nog niet. Me sm vraagt of ze dan wel een lange vinger mag, daar hadden we geen problemen mee. Krijg je direct te horen, dat zo’n lange vinger nog veel ongezonder is als dat chippie…
Hihi sommige zijn tenenkrommend herkenbaar, helaas sommige ook kwetsend tot op het bot.
Hier werd J eens wakker maar ik wilde zijn fles nog even een kwartiertje uitstellen. Dus klein stukje wandelen. J vond het allemaal prima alleen vlakbij huis zette hij zijn huilmotor aan en kwam ik net de buurvrouw tegen. “Hij huilt” … nee echt :shock: hihi. Ik vertelde dat ik even was gaan wandelen en dat hij nu zijn flesje wel kon hebben “Ja nou HUH… jij zou ook janken als je niks te vreten kreeg!!” :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen: Sta je daar en je denkt: tja, misschien wel :think: :mrgreen: .
Het is ook altijd zo’n leuk spelletje als mensen zeggen “hij heeft slaap hoor” en ik dan zeg “neehoor die blijft nog wel even wakker”. Kijken ze zo meewarig, van dat arme kind met een moeder die hem niet begrijpt 
, terwijl J nog uren blijft feesten en ze later zeggen “nou dat hadden we echt niet gedacht… dat hij wakker zou blijven”. Nee maar ik wel, ik ben ook zijn moeder 
.
Volgende actie, als ik zeg dat J gaat slapen. “Nee hoor hij heeft echt nog geen slaap”, met het gezicht van tsss, dat zie je toch dat die nog wel even wakker blijft. 5 minuten later, J 
, “Nou dat is raar dat hij nou ineens slaapt, hij was zooo wakker”. :roll: :mrgreen: .
Op oudejaarsdag waren we met familie bij elkaar. J zat zoet op schoot bij een tante, zijn eten stond te pruttelen, ik stond af te wassen en te drogen en de hond in de gaten te houden en mijn neefje in de gaten te houden, en mijn tante zat onophoudelijk “Mama ik heb zo’n honger… mama ik heb zo’n honger”, 100.000 keer :silenced: . Ik kreeg er echt een punthoofd van, had mijn handen vol, J zijn eten was nog niet gaar en hij zat echt niet te huilen. Toen ze weer zei “mama ik heb zo’n honger” heb ik J de speen in zijn mond gestopt en zei “zo en nu niet meer he schat”. J keek nog zoeter :lol: en tante begreep de hint en was stil :oops: haha!
Ik moest gisteravond trouwens aan een opmerking van een vervangende huisarts denken. Ik kwam daar omdat Jinthe ziek was en niet meer plaste. Zegt hij: “Het is je eerste, he?” En vervolgens: “Ja, het moederschap is nu eenmaal moeilijk.” Man, waar bemoei je je mee…?! Bovendien volledig uit de lucht gegrepen… Ik ga dus ook nooit meer naar die vent toe…
Mijn huisarts zei, toen ie liv voor het eerst zag (met 9 maanden):
Zoooo wat een groot hoofd!!! :shock:
:roll: ‘Hollands welvaren’ krijg ik ook vaak te horen…
Kortom mensen vinden mn meisje kennelijk dik.
Tsjaa ze is zwaarder als gemiddeld, maar ook groter als gemiddeld. Zal vast wel weer goed komen!
lachen dit, ik kreeg de opmerking van de cb arts, toen ik naar het voedingspatroon de komende tijd van de jongste vroeg…oh, dat komt wel goed, het is je 4e, hoef ik niet meer uit te leggen… uh… ik vraag er toch naar. MIsschien ben ik een uitzondering hoor, maar ik onthou echt niet alles wat ik wanneer te eten gaf aan mijn kinderen. Ik heb al genoeg aan mijn hoofd ;-).
OH, dat is ook zo erg ja: Bij de eerste (en tweede ook nog wel) deed ik het constant verkeerd volgens het Cb… Dat was het gevoel wat ze me gaven iig. En nu bij de derde, én dat ze zien hoe mijn andere twee zijn, doe ik ineens álles goed! Moet nu notabene gaan verdedigen dat ik ook niet alles weet of wat vergeet…
Ohhh zoveel herkenbare dingen lees ik hier.
Heb een lieve SM hoor, maar ze is erg voorzichtig.
- Heeft ze het niet koud? Neem maar een extra dekentje mee voor onderweg. (auto staat voor de deur en die is warm)
- Ik doe altijd wat melk door haar brood heen, anders stikt ze vast. (ze eet 6 dagen per week haar brood prima zonder melk…)
Zwager wilde haar twee weken geleden cake voeren, want dat vond ze lekker… Ze stopt bijna alles in haar mond ja, maar ik wil niet dat ze cake eet. Ze krijgt van mij niet meer als Liga.
En toen was hij geirriteerd, omdat ik het tot 10x toe verbood. Niet overdreven hoor, hij is in de 40 en heeft zelf een kleine van 4.
Vooral tijdens mijn zwangerschap heb ik erg veel goedbedoelde adviezen gekregen vanuit schoonfamilie. Ze dachten volgens mij serieus dat ik niet wist waar ik aan begon. Ik was 27 toen ik beviel en niet bepaald onvoorbereid. Dat is gelukkig wel stukken minder geworden nu ze zien dat ik prima een kind kan verzorgen.
Krijg van vreemden weinig adviezen tot nu toe. Maar Fenna is dan ook wel een modelkind :mrgreen: En als ze richting een advies uitgaan dan heb ik mijn woordje al wel klaar en komen ze niet eens zover dat ze advies kunnen geven.
Wel schattig vond ik het dat rond Kerst Fenna een kerstkransje (schuimpje) uit de boom mocht halen van de serveerster in het restaurant. Ze was 5 maanden Was een jong meisje die niet doorhad dat ze met 5 maanden alleen maar melk drinken.
Mam van 2 :lol: :lol: :lol:
Ik heb onlangs meegemaakt dat een wildvreemde het presteerde om het dekentje weg te slaan toen mijn dochter in de kinderwagen lag te huilen…
met als idee ‘ze heeft het vast te warm’ :shock:
Los van dat ze het niet te warm had, is zeggen al een ding, maar bij aankomen wordt ik echt boos :snooty:
@marietje wrote:
Op oudejaarsdag waren we met familie bij elkaar. J zat zoet op schoot bij een tante, zijn eten stond te pruttelen, ik stond af te wassen en te drogen en de hond in de gaten te houden en mijn neefje in de gaten te houden, en mijn tante zat onophoudelijk “Mama ik heb zo’n honger… mama ik heb zo’n honger”, 100.000 keer :silenced: . Ik kreeg er echt een punthoofd van, had mijn handen vol, J zijn eten was nog niet gaar en hij zat echt niet te huilen. Toen ze weer zei “mama ik heb zo’n honger” heb ik J de speen in zijn mond gestopt en zei “zo en nu niet meer he schat”. J keek nog zoeter :lol:
Ooooh, die onthoud ik, als mij eens zoiets overkomt doe ik dit ook, alleen steek ik dan de speen in de mond van de tante! :lol: :lol:
Erg leuk topic dit, zo kan ik me vast een beetje voorbereiden. Wordt nu af en toe al moe van de “goedbedoelde” adviezen ed. :roll:
@Mell wrote:
Mijn huisarts zei, toen ie liv voor het eerst zag (met 9 maanden):
Zoooo wat een groot hoofd!!! :shock:
:roll: ‘Hollands welvaren’ krijg ik ook vaak te horen…
Kortom mensen vinden mn meisje kennelijk dik.
Tsjaa ze is zwaarder als gemiddeld, maar ook groter als gemiddeld. Zal vast wel weer goed komen!
Yep, herkenning.
Hier ook een jochie die met groei + lengte op +2 lijn zit.
Als ik zeg da thij net 1 is (hij word vaak anderhalf geschat), dan zie je ze kijken :shock: .
Vaak het gevoel dat ik moet verdedigen dat hij groot is, als ik zijn gewicht noe, zonder dat ze hem hebben gezien… zeggen ze ‘is dat niet zwaar;.
Nee hij is netjes in proportie :think:
Heb nu mijn woord klaar:
Mijn kind is 12,5 kg, net 1 jaar, hij is netjes in proportie, en als dat niet zo is, loopt hij het stukje overgewicht wat hij niet heeft, maar toch… er wel weer af!’…
hoihoi
zelf ben ik moeder van twee meiden die allebei te vroeg geboren zijn de ene met 33 weken en de tweede met 34 weken hieronder een aantal opmerkingen
kun je lekker van je verlof genieten(nienke was er drie dagen voordat mijn verlof begon
Kun je nog even lekker bijslapen(kinderen in het ziekenhuis achter moeten laten)
Ze worden daar toch goed verzorgt(ja maar ik heb ze niet thuis)
ach je daar wen je toch aan (Ik baalde even dat mijn tweede ook een prematuur is)
En als ik uitleg dat mijn jongste iets nog niet kan omdat de 6 weken te vroeg was en door wat opstartproblemen iets achter loopt. Maar ze ziet er toch goed uit alsof dat wat zegt over hoe ze ontwikkelen
Ach ze leeft in iedergeval nog ja dat weet ik ook wel en daar ben ik ook heel blij mee maar dat maakt de pijn van het hele gebeuren niet minder.
Je hebt tenminste niet tot 40 weken met die buik hoeven lopen ik was het goed zat hoor die van mij had ook wel eerder geboren mogen worden :shock:
en zo kan ik nog wel even doorgaan. De meeste dagen kan ik er goed tegen maar soms :evil: :evil: :evil:
groetjes
marlies
Oh vooral de zin “ze zien er toch goed uit??” is super herkenbaar voor onze premature tweeling…