ik ben gebeld geworden en ben zooooooo teleurgesteld,boos en verdrietig.
Ben die teleurstellingen rondom onze kinderwens zooo zat…bah in januari aangemeld en 11mnd later 1 kans gehad.
Ik mag dus NIET beginnen…de verpleegkundige die ik maandag aan de telefoon had heeft zich vergist wat betreft dat meteen weer mogen starten.
Neen ik moet a.s maandag NOG een test doen Kop tegen de muur Kop tegen de muur om voor de zekerheid te kijken of de poging echt mislukt is.
Ze hebben nl meegemaakt dat een vrouw wel zwanger was ondanks de negatieve test en de menstruatie, en 1 x meegemaakt dat een vrouw een buitenbaarmoederlijke zwangerschap had met alle gevolgen van dien.
Ze zijn daardoor extra voorzichtig geworden.
En t is nog erger dan ik dacht…ik mag dus ook niet met de pil beginnen, in t verleden had ik super onregelmatige cyclussen dus de vraag is wanneer de ongi dan gaat komen.
Wordt ik binnen 4wk weer ongesteld dan heb ik misschien geluk en kan ik nog net starten want ze starten in december nl geen nieuwe behandelingen.
Mocht ik na 4wk nog geen ongi hebben dan willen ze kijken of ik "blind"mag starten dus gewoon de pil gaan nemen…en dan weer een menstruatie afwachten, dan zitten we dus fijn in Januari.
Mahja dat wordt nu gezegd, daar zullen ze strx dan ook wel weer redenen voor hebben om dat af te wijzen.
zit er nu echt even doorheen, tranen blijven maar komen…ba
Jippie; kan me voorstellen dat je ook goede herinneringen aan het ziekehuis hebt. Vooral als jullie dochter er is geboren. En dat de vruchtbaarheidsbehandelingen een heel ander gevoel geven dan de behandelingen voor je kanker. Ik vind het zelf ook nooit vervelend voor mijn vruchtbaarheidsbehandelingen. Je bent immers met iets moois bezig.
Mijn tante had borstkanker en mijn schoonzusje hodgkin. Zij was toen nog maar 21 dus dat was heel heftig. Van mijn tante trouwens ook hoor. Die was iets van 37 ofzo dat ze het kreeg. Maar zo een meisje van 21. ppfff.
Vraagje aan jou he… (iets anders) voordat jij je dochter kreeg… had je toen soms ook dat je het gewoon niet voor kon stellen dat je ooit een positieve test zou zien? Ik kan me zo voorstellen dat dat wel een beetje anders wordt als je kinderen hebt. De wens wordt niet minder maar je weet in ieder geval dat het kan.
Bij mij is dit gevoel heel dubbel; aan de ene kant denk ik dat ik echt wel kinderen ga krijgen… aan de andere kant kan ik me gewoon niet voorstellen dat het ooit lukt. gek he.
Jeetje Natascha!!! Ik had je berichtje nog niet gezien…
Wat klote zeg!!! Kan me voorstellen dat je er even helemaal doorheen zit. Zo vervelend dat je niet mag beginnen. Kan je niet voor een echo komen? Dan kunnen ze toch wel zien dat je zwanger bent (ook al is het pril)…
pfff. Dat zit tegen… :hug:
Jeetje Natascha wat ontzettend k.lote zeg. Kan me voorstellen dat je er echt doorheen zit.
:hug: :hug: :hug: :-*
Nou we waren er net over uit dat ik de pil zou nemen vanavond word ik gebeld door de ivf-arts zelf.
Ze hebben raad gevraagd aan de professor en die zei dat t niet verstandig is ivm mijn endometriose om zolang te wachten.
Ze vond helaas de klapper met de planning niet, maar moet morgenvroeg meteen even bellen…ze verwacht dat er nog plek is, maar durft t natuurlijk niet met zekerheid te zeggen…dusssssss er is een kans dat we morgen alsnog mogen starten 
ik moet dan wel alsnog a.s maandag een test doen.
Is er nou geen plek vrij dan gaan we legaal aan de pil.
Alle tranen voor niks zeg…of misschien heeft hubby gelijk dat er misschien iemand ons gehoord heeft. :think:
Ik ben erg benieuwd meis :-* . Hopelijk kan je gewoon starten.
Natasch… :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:
Ohhhh, lees nu pas je laatste berichtje!
Dus ff aanpassen naar:
Wat een gedoe natascha! Maar uiteindelijk dus toch nog goed nieuws (gaan we nu toch van uit!) en ook wel weer fijn dat ze toch nog overlegd hebben enzo! En ik was het die je een carrierevrouw noemde. Meer als grapje hoor met je hoteloveranchtingen enzo! haha.
Debbie,welkom. Wij zijn ook bij het umcg!
Poppetje…heer herkenbaar en heel normaal al je twijfels etc!
Jippie, toch weer meer duidelijkheid bij jullie ook. En inderdaad fijn dat je het gevoel ook echt hebt de juiste keus te hebben gemaakt.
Hier komt het sinds vanavond dan toch wat op gang. Bloedverlies…even afwachten hoe heftig het allemaal gaat worden. Weet het nog van de vorige keer. Je stelt je een klein vruchtje voor van paar mm maar wat er allemaal naar buiten komt!
Natascha, misschien toch nog goed nieuws! Wat goed dat de arts het nog heeft nagevraagd. Ik zou deze reden nog even onthouden als ik jou was. Wie weet komt het later nog eens van pas als ze je willen laten wachten…
Alice, hoe was je FM?
Marka, hoe gaat het met jou? al kwaaltjes? en mag je nu volgende week al voor de echo (week 6 toch?)? nu je aan dat onderzoek meedoet?
Marka, jij moet nu echt even een banner plaatsen hoor! Even wat positieve berichten!
Alice: jij hebt vandaag toch FM gehad? Hoe was die??
wat een rollercoaster he.
We zijn nu door dit alles wel serieus aan t denken om na onze cryopogingen te stoppen ermee.
Voordat we odin kregen hebben we ontzettend veel ellende gehad met mijn endometriose, ziekenhuis in ziekenhuis uit…de ene teleurstelling na de andere…en we gingen keihard door.
Ik merk nu dat ik dit niet meer aankan…de herinneringen aan die tijd raken me nog teveel als ik er aan denk…ik duw die herinneringen ook steeds weg.
We hadden nooit verwacht dat nu ook de puncties een probleem zouden gaan geven…ik wil en kan die pijn wat ik onlangs gehad heb niet meer meemaken…dus of we ooit een 2de ivfpoging gaan beginnen is nu serieus in de weegschaal gelegd…nu zeggen we , we doen die cryopogingen nog en dan houdt t op…anderzijds stel je voor dat er geen 1 cryo de ontdooiing overleeft dan zou t misschien een ander verhaal worden.
Iedereen hier weet hoe je steeds leeft met een onzekere toekomst…wel of geen kindje…t staat allemaal open en je weet niet waar je aan toe bent.
Ik heb dan godzijdank een kindje mogen krijgen…maar daarmee is onze toekomst nog steeds onzeker omdat we niet weten of er een brusje bij komt of niet…en nu begin ik toch een beetje naar de rust te verlangen…gewoon weten waar je aan toe bent, geen rekening houden met…wat als…begrijpen jullie t nog?
Maar goed we gaan sowieso voor onze eskimootjes.
Ik begrijp je helemaal natascha. Op een gegeven moment ben je er klaar mee, dan voel je dat je je grens bereikt.
Voor ons is dat nog 1 cryo en nog 1 poging en dan is het ook klaar. Ik heb er geen vertrouwen meer in maar doe dit nog omdat ik bang ben dat ik er anders toch altijd nog over na zal denken in de vorm van ‘wat als…’.
Inmiddels zitten we ook al wel in het hele proces van deels acceptatie dat het er niet van gaat komen. Denk dat ik daardoor ook niet enorm in een dip zit. We proberen zo naar ons leven te kijken wat we wel hebben. Tenminste ik hoop dat dit zo is en dat we niet nog een enorme terugval zullen krijgen mocht het inderdaad niet gaan lukken.
Voor nu verlang ik ook enorm naar rust wat dat betreft. Er niet steeds mee bezig zijn, altijd op de achtergrond.
En inderdaad de pijn en al die emoties aldoor weer!
Voor de ervaren dames…
Ik ga vrijdagmiddag een weekendje weg. Vrijdag ochtend heb ik 2e FM.
En de gyn vroeg van de week of we maandag wel thuis zijn. Zij dacht dan aan een eventuele punctie. Dat betekend dan toch dat ik mijn ovitrelle mee moet nemen?
Kan je na een punctie wel werken? Of beter wel echt een dagje vrij houden?
Nu het dichtbij komt merk ik toch dat er een hoop vragen zijn :oops:
Dag van de punctie moet je vrij nemen! Heb je echt wel even nodig. Ik heb er 2 dagen voor nodig…en neem de 3e dag er dan ook nog bij i.v.m. de terugplaatsing! Ik kreeg er 2 bijzonder verlof dagen voor en nam dan 1 vrije dag. Op zich kun je je er voor ziek melden.
Natascha, Ik vind dat je dat heel mooi beschrijft! Ik snap heel goed dat je rust wil.
Jannigje: Je hebt echt wel een vrije dag nodig. Bij ons krijg je een half slaaptabletje en een prik in je bil met morfine. Alleen door de uitwerking van de medicijnen heb je al een vrije dag nodig. Ik liep bijv pootje over naar de auto en heb 's middags 3 uur geslapen. Pas daarna voelde ik me weer een beetje ‘bij’. Ik ben zelf de dag erna wel weer gewoon gaan werken. Als je maandag punctie hebt zal je zaterdagavond je pregnyl of ovitrelle spuiten.
Ga je ver bij je weekendje weg? het zou natuurlijk nog kunnen dat je in het weekend nog eens voor een fm moet.
Dag van de punctie vrij nemen idd Jannigje. Zelfs als je je wel goed genoeg zou voelen is het beter om het niet te doen. Ik kon de volgende dag weer ‘gewoon’ alles maar dat is niet standaard. Mijn pijngrens is ook simpelweg te hoog. :oops: En yep ik zou de Ovitrelle gewoon meenemen. Ik neem aan dat je op het weekendje weg niet in de rimboe zit en een koelkast te gebruiken is. 
Stevig inpakken in alufolie, theedoek erom en een koelelement erbij dan komt dat helemaal goed!
Debby welkom hier! Hopelijk gaat de IVF jullie (ook) het geluk brengen!
Sjemig Natas pffff wel fijn dat de verpleegkundige gebeld heeft meis. :-* Je bent er toch echt minder een nummertje dan je mss denkt
Jippie raar is dat he. Zo is het ziekenhuis een ‘middel’ om tot een resultaat te komen als je er komt voor de vruchtbaarheid. En dan ineens slaat het weegschaaltje door naar ziek zijn en beter worden. Ik heb het altijd andersom gehad, welliswaar echt lang niet zo heftig als jij (al heb ik kantjeboord gelegen toen ik bloedvergiftiging had maar daar weet ik zelf toch weinig van :shifty: ) maar kwam er altijd om er beter gemaakt te worden. En toen had ik ze ‘ineens’ nodig voor de kinderwens. De omslag in gevoel kan ik me ietsjes voorstellen. (beetje klant versus patient idee iig voor mij dan)
Marka hoeveel echo’s krijg jij straks dan? Wel onwijs tof zeg! :inlove:
Jannigje je moet de dag van de punctie echt vrij nemen!
Ik had heel weinig last van de punctie en ook van de hormonen, ook had ik net als jij niet heel veel follikels (7), maar toch ben ik blij dat ik 3 dagen thuis ben geweest.
Niet alleen moet je oppassen met je buik omdat hij toch beurs is, maar je moet het ook echt een paar dagen rustig aan doen. Zo mag je bv. niet autorijden (er zijn toch kleine gaatjes geprikt in je vaginawand en die moeten helen). Bovendien hoor je vaak dat vrouwen na de punctie vreselijk moe zijn. Er komt vaak veel moeheid uit na dat spannende moment. Dus neem echt de tijd! Je kunt beter eerder op je werk verschijnen dan gedacht, dan langer wegblijven dan gepland.
Natascha jeeeeetje wat een heen en weer geslinger, ik herken je frustratie zo goed van vorige week. Het doet zo veel met je en het zet je bij een dag als deze ook aan het denken. Of t het wel waard is allemaal. Kan me je overwegingen wel voorstellen hoor.
Waarom kun je niet meteen langs komen om te controleren of je echt niet zwanger bent? Ik snap niet dat je maandag zelf moet testen.
Voorlopig kun je je nog richten op je eskimootjes. Je kunt altijd nog beslissen wat je daarna doet. :hug:
Jippie ik heb mijn beide ouders aan kanker verloren :kaars: maar zij hebben gelukkig (?) nooit een chemozaal hoeven betreden. Het lijkt me een verschrikking. Iets uit een slechte film. Ik ken ook mensen die het wel hebben meegemaakt en bij het betreden van een ziekenhuis al zweethanden en hartkloppingen krijgen. Het is iets wat je het liefst wegdrukt en nooit meer aan terug denkt dus het is niet zo gek dat je dat na al die jaren nog niet hebt verwerkt. Het is geen wonder dat je weer dat gevoel kreeg. Wat wel een wonder is, is dat je er vandaag was, en géén infuus kreeg… :thumbup: en :-*
O wacht ik heb hier vorige week nog verteld dat ik naar mijn vader in Slowakije ga in december en nu meld ik dat beide ouders dood zijn… :?
Ik bedoel daarmee mijn moeder en stiefvader. Dan weten jullie dat.