IVF/ICSI deel 14

Administratief Medewerker…als ik slaag heb ik een mbo diploma :mrgreen:

cool natas :thumbup:

goed geregeld ook, ik had ook een hotel genomen. ik heb een poosje helmond - den haag gedaan… :shock: dat is echt te ver!



hier ook weinig nieuws. heb gistren gewoon mijn pregnyl gezet. pff ik heb als ik hormonen prik altijd last van mijn darmen. veel meer gasvorming en frequenter toiletbezoek… niet handig op je werk :?



ineke, hoe gaat het met je?

Weer aardig wat geschreven hier.

Natascha fijn dat jullie meteen voor een volgende poging door mogen. Succes met je examens :thumbup:



Marka, ik kan me je onzekerheid best voorstellen hoor. Toch die angst dat het misschien niet goed gaat. Maar het gaat vast allemaal goed en dan is het ook wel fijn dat je met die extra echo’s mee mag doen. Kan je je beeb goed in de gaten houden. :inlove:



Poppetje, voor jou zijn het nu de spannende wachtweken. Pfff, al heb je al zo lang moeten wachten, dit zal toch best moelijk zijn.



Jannigje, mooie score heb je al, ben benieuwd hoe snel het nu zal gaan.



Ik moet zelf morgen om half 12 voor een fm. Ga even tussendoor vanaf m’n werk want ik werk gewoon nog full-time dus moet het even tussendoor doen. Ik heb op zich nog nergens last van. Alleen af en toe een drukkend gevoel in m’n onderbuik, lijkt wel echt bij m’n eierstokken te zitten, dan aan de ene kant, dan weer aan de andere, maar dat zal wel normaal zijn. Ben heel benieuwd hoe het er morgen uit ziet. Ik hoop eigenlijk op vrijdag of uiterlijk maandag de punctie. Wil er maar graag vanaf zijn nu. Het spuiten gaat ook steeds moeilijker lijkt het wel. Net of m’n huid stugger wordt. Ik kijk er dus wel naar uit dat ik dat niet meer hoef te doen. En ik hoop zoooo dat er na de punctie een TP zal zijn. Ik ben er nog het meest bang voor dat er geen goede zaadcellen zullen zijn en dat alle moeite voor niks is geweest en dus ook geen kans op zwangerschap. Maarja, ik moet maar gewoon vertrouwen houden, het zal allemaal best goed komen, anders laten ze ons dit toch ook niet doen.



Ga nu even lekker op de bank hangen want ik ben wel wat sneller moe de laatste dagen.

Wanneer krijg je bericht natascha? Spannend hoor! Alvast veel suc6 met je examens, je klinkt als een echte carrierevrouw.



Nu, ik ben vandaag ook weer gaan werken. had gehoopt dat ik het wat rustig aan kon doen maar men had besloten dat ik i.v.m. ziekte naar een andere afdeling moest waar je dan alleen werkt. Heb wel even genoemd dat ik het erg jammer vind dat er zo slecht voor mij gezorgd wordt!

Ben nu errug moe! Valt toch wel tegen om er dan volledig voor anderen te moeten zijn en natuurlijk wel veel lieve collega’s die wilden weten hoe het met me ging.

Het komt een beetje op gang. Zet nog niet super door maar het begin is er…



Suc6 allemaal met wachten en prikken etc!

Ineke Balen dat je het zo druk op je werk hebt. Jammer dat ze niet een beetje rekening met je situatie houden. Zorg je wel goed voor jezelf?! Hopelijk komt het snel op gang, zodat je het een beetje kunt afsluiten.



Alicia Dus morgen je eerste fm? Ik zou er niet teveel op rekenen dat je vrijdag de punctie hebt. Over het algemeen moet je wel 2-3x voor een echo, voordat de punctie gepland kan worden. Maar ik hoop voor je dat het er morgen al goed uit ziet. Dat drukkende gevoel is normaal, hoor! Heel veel succes, laat je even weten hoe het gegaan is?



Natascha Een spannende week voor de boeg! Fijn dat je sollicitatiegesprek goed ging.

Wanneer krijg je te horen of je het geworden bent? Alvast heel veel succes met je examens!



Poppetje Geniet van je vrije dag morgen! Nog plannen?



Rhiannon Wat een rotnieuws bij de oktobermama’s…

Ik kan me voorstellen dat zulk nieuws voor jou ook best confronterend is weer. :hug:



Hier vanavond een grote stroomstoring gehad. Ik was alleen thuis met onze meid, ineens klapte de stroom eraf. Ze vond het niet zo’n succes, totdat ik de kaarsjes allemaal aangestoken had. Toen vond ze het wel gezellig! We hebben ruim een uur in het donker gezeten. Gelukkig hadden we rond 20 u weer stroom, want het begon wel een beetje koud te worden.



Morgen op controle bij de chirurg in verband met de infectie. Ik heb zelf het idee dat de antibiotica nog niet zo snel aanslaat. Heb nog best veel pijn en de wonden zijn door de ontsteking ook allemaal weer open gegaan. Wel flink balen, want dat zag er eerst zo netjes uit. Nu moet je maar weer afwachten hoe de littekens worden. En daarna het intakegesprek voor het erfelijkheidsonderzoek. Morgenmiddag naar de huisarts om weer een hormoonstaafje te laten plaatsen. Dus weer een drukke dag.

Ineke meis als je het niet trekt mag je je echt (zonder schuldgevoel!!) ziekmelden hoor. :hug: Je hebt ook niet echt werk wat je ‘even tussendoor’ kunt doen. Trek je grens en denk om jezelf hoe lastig dat soms ook is. :-



Natas successssss!!! :pray:



Alicia jij deed toch via het flare up protocol? Dat gaat soms sneller dan een ‘lang protocol’ dus hoop dat je gelijk krijgt en al snel een punctie krijgt meis!



Marka trek je de verlengde wachtweken nog?



Jippie sjips wat vreselijk balen dat je wonden weer open zijn. Hopelijk kan de chirurg je daarin geruststellen morgen! En wat spannend zeg een stroomstoring! Fijn dat je kleine meid de kaarsjes iig wel mooi vond. :wink: Het nieuws van Anita en Jaap hakte er idd wel in. Nu ja dat doet ieder nieuws op dat vlak natuurlijk. Je voelt je wat machteloos dan omdat er eigenlijk niets is wat je kunt doen wat ‘helpt’.

Iig ben ik me ook wat aan het focussen op de nieuwe poging. Nog een ruime week en dan weten we of we iig mogen gaan stimuleren! Dan begint het pas ‘echt’ een beetje.

Nu ja ik slaap iig best goed op de Deca. :wink: En met dit weer zijn een beetje opvliegers ook niet zo erg. Hopelijk heb jij daar iig met je nieuwe staafje niet zo’n last van! :-




Het is alweer bedtijd pffff. Dat wisselen met die tijd is niet echt tof. Kind was vandaag helemaal van de wap en wilde ECHT niet slapen. :wall:

Uiteindelijk een fles pap gemaakt…die ging er zomaar helemaal in! Nou echt hij heeft maar zo weinig pap gedronken dat is op 2 handjes te tellen in al die tijd dat hij op de wereld is. Er was dus wel iets aan het handje en hij ligt gelukkig nu wel lekker te slapen dus dat ga ik zo ook doen. Trusten dames!

Mogguh…



Jippie ik ben net ongesteld geworden…dubbel he dat je na zo’n poging blij bent hiermee…vanmiddag bellen en hopen dat ik meteen weer mag starten :pray:



Ineke sjee meissie ik vind t zooo knap dat jij uberhaupt kunt werken…oke wat afleiding is goed maar is dit niet misschien struisvogelpolitiek? neem aub niet teveel hooi op je vork he want je lichaam heeft nu alle kracht nodig om dit in goede banen te leiden…en jouw koppie moet dit ook kunnen verwerken als t echt op gang komt…sterke vrouw :hug: :hug:

:hug:



Jippie: hee toch een onsteking meissie, wat rot zeg…en dan ook nog de wondjes die open zijn gegaan…hopelijk geneest t goed :hug: :hug:



Rhi: idd wat een afschuwelijk nieus zeg, dat verwacht je toch niet als je voor die echo gaat he :frowning:

Inmiddels alweer begonnen met de poging…wel lekker dat je goed slaapt door de deca hihi.

Odin heeft er ook een beetje last van…die is al 2dg om 5u wakker :shifty: :zzz:

Hey meiden!



Vandaag lekker een dagje vrij, heerlijk! Ik heb niet echt plannen maar denk dat ik zo even naar de winkel van mijn zusje rij. Altijd gezellig om daar even een kopje thee te doen.



Natascha, ook al wil je het natuurlijk niet. Het is wel fijn dat het op gang komt en dat je niet heel lang hoef te wachten. Ik hoop dat er plek is. Wanneer hoor je van die sollicitatie?



Jippie, Succes in het ziekenhuis!



Alice: ik hoop voor jou een goede FM. Wat is het flared up schema precies?



Bij mij schiet het al op. Morgen is mijn eerste wachtweek al voorbij. (al hoewel dat natuurlijk een korte week was omdat ik eerst met de terugplaatsing enz bezig was). Ik had de afgelopen dagen de hele tijd steekjes in mijn buik. En vannacht en vanochtend helemaal niets. Ik weet dat het helemaal niets betekent maar ik vind het toch een fijner gevoel als ik iets voel. Dan lijkt het net of er iets gebeurd. Maar goed. Das misschien mezelf voor de gek houden maar ik wordt heel onzeker als ik niets voel. slaat nergens op.



Verder durf ik geloof ik ook niet echt te geloven dat het misschien wel eens raak kan zijn… hebben jullie dat ook wel eens. Dat je geloof een beetje weg is door de vele teleurstellingen? Ik mag dat van mijzelf niet voelen omdat ik geloof dat het helpt om positief te denken. Maar helaas heb ik vaak van die momenten dat ik echt niet kan geloven dat het gaat lukken.

Poppetje geen idee wanneer ik iets hoor…ik hoop in elk geval volgende week ofzo.

Heel normaal hoor meissie dat je door de vele teleurstellingen er niet op durft te hopen…wij beschermen ons zelf nu eenmaal heel erg. :hug:

Geniet lekker van je vrije dag.



Ohja iemand noemde me carriëregericht…weet niet meer wie.

Dat was ik voor Odin wel heel erg, nu moest ik wel een omscholing doen omdat ik mijn werk niet meer kan hervatten door lichamelijke klachten.

Ik ben eigenlijk nu gewoon op zoek naar een leuke baan van 20u waar ik me prettig voel.

Hallo meiden,



Ik kom binnenkort hier ook meepraten, als dat goed is tenminste.

Ik mag volgende week vrijdag met het Decapeptyl beginnen.





Groetjes,



Debby

Welkom Debbyr ook op t forum en veel succes met je poging.

Krijgen jullie Ivf of Icsi?

Dank je wel Natascha…

Wij krijgen IVF…

Debby Welkom hier, natuurlijk mag je meekletsen. Op de eerste pagina van dit topic staat een lijst van de meiden die hier meeschrijven. Daar kun je lezen wie we zijn en waar we in het traject staan. Ik zie bij je naam staan dat je in Groningen woont. Ben je onder behandeling bij het UMCG? Wij wonen in Friesland en zijn onder behandeling van het MCL in Leeuwarden in combinatie met het UMCG.



Poppetje Wat voor winkel heeft je zus? Inderdaad altijd gezellig om samen thee te drinken. Ik snap wel dat je iets wilt voelen. Als je helemaal niks voelt, denk je toch dat het niet gelukt is (ookal hoeft dat niet zo te zijn). Nu komt de spannendste week nog! :thumbup: :thumbdown:



Natascha Hopelijk vind je snel een leuke baan! Op wat voor functie heb je gisteren gesolliciteerd dan? Balen dat jullie ventje steeds zo vroeg wakker is. Fijn dat je ongesteld geworden bent. Weet je al of er meteen weer plek is?



Rhiannon Erg verdrietig nieuws van Anita, dat gun je niemand. Maar ik kan me voorstellen dat het voor jullie des te meer confronterend is en je terug denkt aan Bregtje. Haar verjaardag zit er toch ook weer aan te komen, of zit ik er nu heel erg naast? Hopelijk mag je snel beginnen met een nieuwe poging!



Alicia Hoe is je fm gegaan?



Weer een ochtend doorgebracht in het ziekenhuis. Eerst naar de chirurg geweest ivm de infectie. De wonden zijn open en uitelkaar gaan staan. Maar er zit wel meteen nieuw weefsel onder. Dus op zich ziet het er goed uit en zal het mooi dichtgroeien. De roodheid van de ontsteking trekt ook al weg. Maar hij wilde dat de plastisch chirurg er ook nog even naar keek. Dus daar ook nog langs geweest. Deze houdt de infectie goed in de gaten, want het kan op de prothese slaan. Daardoor kan 'ie stuk gaan. In het ergste geval zou 'ie eruit moeten en dat wil je niet! Want dan hou je een hele vreemde borst over, dat ziet er niet uit. Volgende week weer op controle.



Verder hadden we het intakegesprek voor het erfelijkheidsonderzoek. Mijn familie en stamboom is helemaal besproken. De zussen van mijn overgrootoma, waarbij een borst weggehaald is in de 50er-60er jaren zijn ook besproken. De onderzoekers hebben hetzelfde gevoel als wat ik heb. Bij beide vrouwen is een borst weggehaald, ze hebben toen geen chemo of bestraling gehad en ze zijn beide heel erg oud geworden. Ik twijfelde eraan of ze dan werkelijk wel borstkanker hadden, dat lijkt mij onwaarschijnlijk. Want dan waren ze eraan overleden, zonder aanvullende behandeling. De artsen zijn het hiermee eens. Vroeger werd heel vaak meteen een borst weggehaald als er een knobbeltje zat, terwijl dit ook goedaardig kan zijn geweest. En sindsdien zijn er geen andere vrouwen aan die kant van de familie geweest die het hadden, ik ben de eerste sinds 60 jaar. De kans dat ik het borstkankergen heb, is 5-10%.



Stel dat ik wel het BRCA-1 of BRCA-2 gen heb, dan heb ik 60-80% kans op borstkanker en 20-40% kans op eierstokkanker. De kans om het een tweede keer te krijgen is ook rond de 60%. Maar omdat ik mijn andere borst preventief heb laten weghalen, daalt die kans naar 5%. Voor mij een bevestiging dat ik de juiste keus heb gemaakt! Als ik het gen niet heb, had ik alsnog een verhoogde kans om het weer te krijgen. Daarom heb ik gekozen om het wel te doen. Eierstokken kunnen preventief weggehaald worden als je drager bent van het gen. Maar dat doen ze niet voor je 35e-40e. Deze soort kanker ontwikkelt zich vaak op latere leeftijd en er zijn nogal wat lichamelijke consequenties aan het weghalen verbonden. Dus ik kan sowieso nog vijf-acht jaar afwachten of we mijn eierstokken nog nodig hebben voor eventueel nog een ICSI in de toekomst. Aan het wachten zijn geen risico’s verbonden, dus dat is ook wel een geruststelling.

Jippie, bedankt voor de informatie ik zal straks die lijst even doornemen… Ik moet nog zoveel lezen, voordat ik een beetje op de hoogte ben…



We zijn inderdaad onder behandeling in het UMCG…

Ik kom oorspronkelijk uit Leeuwarden, dus ik ken het MCL wel…

Mijn zusje heeft een winkel met servies en kookspullen. Heel leuk. Ik heb haar even geholpen om wat nieuwe keukenapparaten van kitchen aid neer te zetten. Ze heeft zulke leuke spullen voor de feestdagen!



Ik woon dicht bij de duinen (en de zee) en ik reed naar mijn zusje en dan moet ik langs een stukje duinen/ bos. Dat ziet er zo prachtig uit met al die verschillende kleuren. Daar kan ik echt van genieten!



Debbie: welkom hier! heb je ook al iui’s gehad of gaan jullie meteen door naar ivf?



Jippie: klinkt alllemaal goed in het ziekenhuis! nieuwe weefsel zit er al en alles wordt goed in de gaten gehouden. Natuurlijk is het lastig dat je iedere keer naar het ziekenhuis moet maar verder heb ik het idee dat je daar wel goed begeleid wordt toch?

Poppetje De begeleiding is inderdaad erg goed. Als je belt omdat je je zorgen maakt of er moet iets geregeld worden, dan doen ze hun uiterste best om het zo goed mogelijk in te plannen en je kunt altijd langskomen. Op de mammapoli en oncologie zijn ze erg meelevend en persoonlijk, dus dat is wel fijn. Al had ik liever geen ervaring met hun vriendelijkheid gehad!



Er moest vanochtend nog bloed afgenomen worden voor het erfelijkheidsonderzoek. Dat lukte niet zo, dus moest ik naar de chemo-afdeling om me te laten prikken. Jeetje, dan merk je pas hoeveel impact het gehad heeft. Ik stond voor de chemozaal en ik werd gewoon misselijk van het aanzicht van de stoelen en de infusen. Dat heb ik ook als ik op tv iets zie over mensen die chemokuren krijgen. Je voelt gewoon hetzelfde misselijke en beroerde gevoel opkomen in je maag en hoofd als toen tijdens de chemo’s, alleen al door de confrontatie ermee… :roll: Vervolgens mocht ik dus ook nog in de chemozaal plaatsnemen, tussen de andere chemopatienten. Toen was het het helemaal van SLIK. Dan merk je toch dat je dat allemaal nog niet verwerkt hebt.

Poppetje Dank je, we zijn officieel in aanmerking gekomen voor IUI, maar omdat de kans zeer klein is (onder de 25%) dat wij op een natuurlijke weg zwanger kunnen worden, is er aan ons gevraagd of we mee wilden doen aan een INES-studie… En daarbij zijn we ingeloot om mee te doen aan IVF (dus eigenlijk 3 extra kansen)…



Ze kunnen de oorzaak niet vinden waarom het niet wil, bij mij is alles verder goed, ze kunnen geen afwijkingen vinden. Mijn cyclus is altijd goed geweest, kan de klok erop gelijk zetten, bij wijze van…

Bij mijn vriend hebben ze geconstateerd dat het zaad kwaliteit minder is, maar goed genoeg om een zwangerschap te kunnen voortbrengen…



Wat een leuke winkel lijkt me dat, Poppetje., ik en dol op koken, al gaat er wel eens wat mis…

Jippie: ik kan me heel goed voorstellen dat het je veel deed. Mijn tante werd op een gegeven moment al misselijk als ze de deur van het ziekenhuis zag. Beetje hetzelfde idee dus. Het zou ook gek zijn als alles al verwerkt zou zijn. Het is natuurlijk allemaal het afgelopen jaar gebeurd.



Mijn schoonzusje heeft ook kanker gehad. Zeer ernstig. De artsen dachten echt dat ze het niet zou halen. Nu zijn we 4 jaar verder en afgelopen zomer is heeft ze een hele moeilijke periode gehad (bijna depressief geweest). Dit had echt te maken met haar ziekte en dat ze nu pas aan haar gevoel kon toekomen (en daarvoor alleen bezig was met beter worden en blijven). En nog steeds zijn de controles super spannend.



Debby: fijn dat je dan 3 extra pogingen zou hebben! misschien heb je ze niet nodig en kan je ze verloten :wink: . Je verhaal lijkt op die van mij… niet echt reden om niet zwanger te worden en een iets verminderde zaadkwaliteit (al blijkt die nu ineens weer gewoon goed te zijn).

Debby Wat houdt die INES-studie precies in? Je slaat IUI nu dus over en begint gelijk aan IVF? En dan krijg je van het ziekenhuis drie extra IVF-behandelingen vergoed, omdat je meedoet aan dat onderzoek?

Poppetje Heftig van je tante en je schoonzusje! Wat voor soort kanker hadden zij, ook borstkanker of een andere variant?



Ik kan me de depressie van je schoonzusje heel goed voorstellen. Ik heb het ergste achter de rug (hoop ik, afkloppen!), maar je staat nog steeds in de overlevingsstand. Alles draait om je gezondheid en je lichaam. Het verwerken komt pas als je dat kunt loslaten, denk ik. En dan ben je inderdaad een aantal jaar verder. Fijn dat het nu goed gaat met haar!



Met het ziekenhuis heb ik niet datzelfde gevoel, maar dat komt denk ik ook doordat we er zo lang onder behandeling zijn geweest om zwanger te worden en onze meid is er geboren. Dus niet alle gevoelens mbt het ziekenhuis zijn negatief. De vruchtbaarheidsbehandelingen waren ook op een andere manier zwaar dan mijn ziekte nu. Toen ik altijd voor een fm of een IUI/IVF-behandeling moest, dacht ik elke keer: Ik moet vaak naar het ziekenhuis, maar gelukkig ben ik niet ziek! Er zijn ook mensen met kanker die er zo vaak naar toe moeten. Niet wetende dat wij ook in die situatie zouden belanden… :frowning: Het gevoel was toen heel anders dan nu. Niet minder zwaar, maar op een andere manier moeilijk. Maar ik word dus wel letterlijk beroerd als ik de chemozaal zie of op tv mensen die aan een chemo-infuus zitten.