Ineke, zo zit ik nog te janken dinsdag toen ik alles las… en nu toch echt een hoge hcg waarde: :shock: . Wauw wat moet je met al die emoties nu?? Ik hoop zo dat het gelukt is voor jullie.
Ik duim en hoop natuurlijk nog steeds voor jullie allemaal! :thumbup: :thumbdown: :thumbup: :thumbdown: 
Jippie, ik lees net dat je weer thuis bent
: rust lekker uit en hopelijk een snel en mooi herstel! :-
:- :-* voor jullie allemaal!!
Jippie welkom thuis! Wat heeeerlijk zo vlak voor het weekend thuis zijn 
Hoe voel je je behalve moe, heb je nog pijnmedicatie?
Hahaha Rhiannon, ik had ook zo’n dag: nog maar een bakkie dan, tjonge jonge is hij nou alweer op, wat zal ik eens gaan doen, nog maar een koffie dan. Ik moest vandaag thuis werken maar heb geloof ik maar 4 productieve uurtjes gehad.
Vandaag hebben ze bij ons de dakpannen erop gelegd, morgen maken ze nog een dakvenster in het dak en dan zijn de bouwvakkers weg en is het dak af! (Dan mogen we zelf verder met de bovenverdieping maar dat doen we lekker samen op ons eigen tempo). Het is heel vlotjes verlopen maar ben toch zo blij dat het er eindelijk op zit! De kat trouwens ook… die heeft wel wat stress gehad :?
O Natas, ik kan me ook nog herinneren die tweede week na de ICSI, ik voelde me aan alle kanten zwanger, gespannen en hypergevoelige borsten, heel moe, beetje misselijk, emo… Ik spoot Pregnyl, ik weet niet of dat meer of minder erg is dan die bolletjes, maar verraderlijk is het wel GRRRRR… Ik hoop dat jij je nog een maand of drie misselijk mag voelen! Nou ja,… je weet wel wat ik bedoel 
Jippie, goed dat je terug bent! rust lekker uit.
Bedankt voor jullie felicitaties! Vanochtend fm gehad. En in de eerste instantie hadden ze gezegd dat ik dus ws vandaag met de pregnyl mocht spuiten. Helaas heb ik blijkbaar langzame eitjes want ze waren wel allemaal wat gegroeid maar nog niet groot genoeg. Zondag dus weer terug voor een echo (om 8.10 uur :shock: ). Hopelijk dan wel goed gegroeid!
Verder vandaag wel wat visite gehad. ouders, zusje, broertje, beste vriendinnen. was gezellig en straks lekker uit eten met mijn vriend. Zin in. Denk ook dat ik mezelf trakteer op ee wijntje (bij ons mag je niet drinken als je bezig bent, ik heb dus vanaf begin sept niet meer gedronken). Ik heb er dus wel trek in. of anders een halve ofzo. Kan toch wel?
Van een vriendinnetje een middagje high tea gehad voor in mijn wachtweken. Voor een beetje afleiding op een zondagmiddag. Heel lief!
xx
Wat een lief cadeautje van je vriendin! Geniet lekker van je avond (met een halve )
Monne: tja idd die medicatie kan altijd voor bijwerkingen zorgen zodat je denkt dat je zwanger bent he, ik heb geen flauw idee of de medicatie die ik nu heb deze bijwerkingen ook hebben, mahja t blijven toch hormoonmedicatie dus t zal wel.
Poppetje wat een lief kado zeg…ze zeggen dat 1 glas wijn tijdens een zwangerschap niet kwaad kan, maar ik hou me wat dat betreft altijd aan de opgelegde regels :oops:
Jammer dat ze follikels langzaam groeien…hopelijk zijn ze zondag mooi op grootte
Poppetje gefeliciteerd met je verjaardag.
Jippie: Welkom thuis meis :-*
Poppetje: gefeliciteerd!!!
Over alcohol… wij waren daar zelf erg streng in, beide dus geen druppel op.
Jippie: welkom thuis!!!
Poppetje Gefeliciteerd met je verjaardag! Veel plezier met het etentje.
Jammer dat je de Pregnyl nog niet kon spuiten, hopelijk kan zondag de punctie gepland worden.
Monne Ik heb gisteren bijgelezen via mijn mobiele telefoon. Jullie hebben dus ook al heel wat gedoe en stress achter de rug met deze poging. Groot gelijk dat je geswitcht bent naar de cryo-tp. Op die manier bewaar je een ICSI-behandeling, waarbij je dan hopelijk meer follikels hebt.
Natascha Fijn dat het bloedverlies gestopt is. Hopelijk was het een innestelingsbloeding. Heb je verder ook nog kwaaltjes? Spannend. Ik zou ook eerder gaan testen, hoor. In ons ziekenhuis mag het 12 dagen na een cryo-tp, dus juist eerder dan normaal. Dus je kunt het na twee weken altijd proberen. Is het nog een beetje uit te houden?
Ineke Wat een spanning bij jou, zeg! Ik heb alles via smsjes gevolgd, dus ik was natuurlijk al op de hoogte. Balen dat je de echo pas vrijdag hebt, zolang nog in onzekerheid. Wauw, wat zou het een wonder zijn! Hang in there!
Rhiannon Dus druk bezig in jullie huis? Hoe is het nu met het energiepeil van Daan? Is hij weer helemaal de oude na de chemokuren? Was zijn haar trouwens ook nog uitgevallen? En je bent inmiddels met spuiten begonnen, toch?
Marka Wat vreselijk die wachtweken, hè?! Maar jullie hadden wel een superscore, zeg!
Hopelijk kunnen de andere tien embryo’s ingevroren worden. Wanneer krijg je dat te horen?
Jannigje Hoe ver ben jij ook alweer met de behandeling? Je bent nu bezig met de Deca?
Hier weer lekker thuis, wat een genot. Ik was het zo zat in het ziekenhuis. De dagen duurden ontzettend lang. Gelukkig had ik wel een kamertje voor mezelf. 's Ochtends ging ik vaak even naar de winkeltjes of een eindje lopen. Maar voor de rest kun je niet zo veel, internet was er ook niet.
Ik heb nog wel veel pijn, ik slik paracetamol in combinatie met Diclofenac. Maar ik moet zeggen dat ik minder pijn heb dan vorig jaar. Ik ben mobieler met mijn arm. Het bewegen is minder pijnlijk. Zal wel komen doordat er nu geen lymfeklieren zijn uitgehaald onder mijn oksel, daar had ik vorig jaar wel een flinke wond. In dat opzicht is de operatie meegevallen. Ik kon me sneller weer redden, ik was ook wat sneller op de been, ik kon al vrij snel weer op mijn zij liggen.
De narcose is me echter wel ontzettend tegengevallen. Andere keren kwam ik goed uit de narcose, maar deze keer ging dat toch wat moeizamer. Ik ben drie dagen ontzettend duf geweest en duizelig. Vrijdag en zaterdag kon ik alleen maar liggen, maar ik kon niet slapen. Ook heb ik vrijdagavond een paar keer flink overgegeven. Dus dat was geen pretje. Het allerzwaarst waren de opvliegers. Door de narcose en mijn zwakke conditie, kon mijn lichaam de opvliegers niet opvangen. Dus ik kwam uit de narcose en had elke 10 minuten een gigantische hitteaanval. Op een gegeven moment kwam de verpleegkundige binnen en vroeg of ik aan het zonnebaden was. Ik had het zo verschrikkelijk heet, dat ik alleen in mijn onderbroek en het verband in bed lag, de rest had ik uit en af gedaan. :roll: Tijdens zo’n hitteaanval gutst het zweet uit je lichaam en je wordt beroerd. Hoe zwakker je lichaam is, hoe meer je er last van hebt. Naarmate ik me beter voelde en weer wat sterker werd, werden de opvliegers minder. En in het ziekenhuis is het ook altijd zo warm, dat werkt ook niet mee.
Psychisch was het deze keer ook beter te doen. Vorig jaar zat je met zoveel angst en onzekerheid. Je wist niet in welk stadium de ziekte was, welke klieren en organen wel of niet aangetast zouden zijn, wat de prognose was. Je moest opeens een lichaamdeel missen, je wist niet hoe dat eruit kwam te zien. En nog zo’n lang en zwaar traject voor je met de chemokuren en hormoontherapie. Deze keer heb ik er zelf voor gekozen en ik wist precies wat ik kon verwachten. Dus ik zag helemaal niet op tegen het weghalen van het verband. Natuurlijk baal je van het feit dat dit je allemaal moet overkomen en dat je “gedwongen” wordt om zulke beslissingen te maken. Je laat niet voor de lol je borsten weghalen. Het is fijn dat ze een reconstructie kunnen doen, maar het wordt er natuurlijk allemaal niet mooier op met al die littekens en verandering van vorm en maat. Met kleding aan lijkt het mooi, bloot is het niet om over naar huis te schrijven.
Maar ik moet eerlijk zeggen dat het resultaat mooier is geworden dan ik verwacht had. De vorm is natuurlijker dan de linkerkant (ze hebben het wel zo gelijk mogelijk gemaakt). Er is een andere techniek gebruikt waardoor ik minder littekens heb. En de wonden zijn strakker gehecht, dus minder breed. Het was nu misschien makkelijker, doordat er geen tumor zat en bepaalde stukken huid niet weggehaald hoefden te worden. Dus er was meer mogelijkheid om er iets moois van te maken. Nu zijn beide borsten ook weer gelijk qua maat, dat ziet er wel mooi uit.
Het weggehaalde borstweefsel is nog onderzocht door een patholoog anatoom en gelukkig was het helemaal gezond. Dus dat is goed nieuws.
Ik ben wel heel erg opgelucht dat het allemaal achter de rug is. Voor mijn gevoel was dit de laatste stap in het traject en kan ik het boek nu sluiten (voor hoever dat dan mogelijk is als je nog aan de hormoontherapie zit en en onder strenge controle staat). Ongelooflijk wat we in een jaar tijd allemaal hebben meegemaakt. Vorig jaar op 29 oktober had ik de foute mammografie en kreeg ik op 2 november te horen dat ik borstkanker had. Volgende week een jaar geleden. Hopelijk kunnen we nu weer naar de toekomst kijken en staan ons alleen nog leuke dingen te wachten.
Fijn weekend allemaal en een dikke kus! :-*
@Jippie wrote:
[Jannigje Hoe ver ben jij ook alweer met de behandeling? Je bent nu bezig met de Deca?Ik reageer even zo op jou en dan straks op je hele verhaal.
Ik heb 8 oktober Lucrin depot gehad. Krijg dinsdag (de 26ste) uitgangsecho en dan de 27ste begin ik met Puregon(?ofzoiets?)
Poppetje mbt een drankje, ik doe het misschien juist anders. In de week voor ik begin ‘mag’ ik nog even van alles. Dus een borreltje na het eten (als kindlief in bedje ligt ) en een broodje filet american laat ik me dan ook nog even smaken. Al vermoed ik ook dat de invloed misschien voor mannen mbt de zaadjes groter zou zijn. Aan de andere kant, er zijn genoeg mannen die bv iedere zondag bij de voetbalwedstrijden een biertje (of meer 8) ) nuttigen die toch prima zaadjes hebben. Is weinig over te zeggen behalve dat wanneer je gevoel er beter bij is om het te laten dat het beste is. :thumbup:
Jippie wat super dat je weer thuis bent! Onwijs balen van de narcose en het beroerde eruit komen. Ik lees dat dat ook al aardig over is. De wond minder heftig is ook wel fijn want daar zag je ook enorm tegenop dat je zo weinig in huis kon doen en met je meisje. Betere hechtingen, meer huid om mee te werken. En euhm zonder bovenstukje zonnen doe ik ook al jaren niet meer en dan heb ik wel ‘mijn eigen’ borsten. Maar die zijn ook vooral voor mij (en man en beeb mocht er daar ooit weer 1 van bijkomen 
). Ik hoop dat je volgende week alvast een klein voorproefje kunt nemen op je eerste ‘nieuwe jaar’ :-*
Ik begin trouwens de 30e met de eerste spuit hoor. Dan kan ik ook weer aan de opvliegers zij het idd wel in flink mindere mate dan jij vermoed ik. We gaan iig als je dat wilt, samen met je aftellen wanneer de 2 jaren voor jullie voorbij zijn! :thumbup: manlief heeft overigens al zijn (grijze) haren gehouden en ook weinig bijwerkingen gehad van de chemo. Het was ook een relatief ‘milde’ kuur zover je daarover kunt spreken bij chemo. Hij voelt zich iig erg goed, zijn HB is hoger dan het mijne ws ooit zal worden :o en als we niet via het bloedprikken zouden weten dat zijn witte nog wat aan de lage kant zijn dan hadden we het niet kunnen denken. In alle opzichten zeg ik dan ook dat voor ons dit jaar ‘goed’ eindigt en het nieuwe erg goed begint. :thumbup:
Natas de progestan zorgt er bij mij iig altijd voor dat ik mijn borsten erg goed voel. Dat samen met slaperigheid is de grootste bijwerking. Misselijkheid…euhm nooit gehad ook niet als ik wel zwanger bleek trouwens…maar wellicht is dat deels ook toe te schrijven aan de extra vermoeidheid die je ervan krijgt? Of een nestellend eskimootje. :inlove: Ik duim voor je dat het dat laatste is! :-
zo weer veel geschreven hier!
Ineke, wat spannend dat het nu misschien toch…?!
Jippie, fijn dat je weer thuis bent. Gelukkig is alles goed gegaan. Het is nogal wat wat je dan in 1 jaar allemaal door moet maken. Op naar betere tijden!
Rhiannon, ook weer bijna beginnen… spannend!
Poppetje, ik zie dat ik een dagje te laat ben maar alsnog gefeliciteerd met je verjaardag! Hopelijk morgen een mooie echo en dan een snelle punctie.
Marka en Natascha bij jullie is het nu echt spannend. Heb nog geen idee hoe ik me zal voelen, maar denk dat je inderdaad gaat letten op elk pijntje of ‘ander’ gevoel. Ik weet dat ik dat ook deed toen ik net met de pil gestopt was. Overal ging je op letten en dan dacht je, zou het? Maar het liep toen altijd uit op een teleurstelling. Het verschil is dat het nu wel degelijk kan! Dus het lijkt me ook ontzettend moeilijk die onzekerheid. Nog even volhouden en ik duim voor jullie :thumbup:
Wat betreft alcohol. Ik drink eigenlijk nooit en hub ook niet. We vinden het beide gewoon niet lekker. Dus om het niet te mogen is voor ons geen straf Wel letten we nu meer op onze voeding. Gewoon gezond eten, genoeg water drinken en niet teveel snoepen. Of het helpt geen idee, maar het voelt goed dus…
Donderdag hebben we nieuwe vloerbedekking gekregen in de slaapkamer en hebben we meteen het plafond even gewit (voordat de nieuwe vloerbedekking er lag 
) dus het ziet er weer super netjes uit nu. Zou de nesteldrang nu al begonnen zijn?
Gisteren een bruiloft gehad, was gezellig om weer even een feestje te hebben. Brengt altijd weer herinneringen terug aan je eigen bruiloft
Verder voel ik me eigenlijk prima, niet veel over te melden Ik hoop dat ik dinsdag mag beginnen met de gonal, want ik vind het nu al lang gaan duren haha. Erg he?! Al die tijd zoveel geduld gehad (moeten hebben) en nu is het op geloof ik.
Oja, donderdag kwamen de :evil: , dus lekker op tijd voor de echo. Was voor het eerst dat ik er blij mee was. :think:
Vandaag lekker relaxen. Fijn weekend allemaal!
He allen, zoveel geschreven weer! Jipppie, toch bijzonder dat je het nu wat af kunt gaan sluiten he? las het tijdschrif van pink-ribbon ook. Heftig allemaal! En echt afsluiten kan natuurlijk nooit, wel beseffen hoe goed het afgelopen is!
Hier gaat het redelijk. Voel me vandaag weer wat postiever. Had gisteren best veel buikpijn en dacht zeker te weten dat het door zou komen. Het voelt alsof ik ook in de 2e wachtweek zit. Durf niet te hopen maar doe dat soms stiekem toch. Mijn gezicht ziet er anders uit, mijn bruik zit zo raar en mijn borsten zijn af en toe gevoelig. Verder heel vaag misselijk en meer in mijzelf gekeerd. tja, ze horen er allemaal bij.
Sorry voor allen die om mij gehuild hebben, zo lief!!
Marka en Natascha, duim, duim, duim. En ik moet er niet aan denken hoeveel wijntjes ik de voorgaande weken gehad heb! Misschien helpt het juist wel?!
Monne, fijn dat het dak er op zit, wat moet er nu nog meer gebeuren? Moet je dan ook met een kamertje rekening houden voor evt. babykamer? Hadden wij wel met de verbouwing. Momenteel zit ik er nu in te typen…
Hallo
Jippie fijn om te horen dat het deze keer mee is gevallen vergeleken met de vorige x!
Doe rustig aan heh…!
Ben blij dat je weer meeschrijft!
Mooie score hadden wij heh… :dance:
Ik krijg eind volgende week bericht waarin staat hoeveel er ingevroren konden worden.
Ik hoop alle 10…
Ik voel nog steeds helemaal niks!! :shock:
Geen gevoelige borsten (heb ik normaal wel altijd, een paar dagen voor mijn menstruatie)!
Geen krampjes, Geen misselijkheid, Geen duizeligheid, Geen geen geen NIKS!!!
Iets voelen is denk ik ook niet leuk omdat je dan ook alles aan de zwangerschap linkt en hoop krijgt!
Maar niks voelen is ook niet leuk want alle beetje hoop verdwijnt!
En wordt ik alleen maar nog ongeduldiger!
Het is ook nooit goed…!
Zit nu precies 1 week na de tp en 11 dagen na de punctie!
Dan zou ik in principe toch iets moeten voelen… al is het maar een krampje van de komende menstruatie… :think:
Zit er over na te denken om nu al te gaan testen!!
Of is dat stom…?
Je hoeft echt nog niets te voelen hoor. De meeste kwaaltjes beginnen zo rond de 6e week pas. Kan dus nog alle kanten uit.
Dat vond ik het ergste aan de wachtweken. Wat je ook volt, of niet voelt, het zegt gewoon allemaal niets, want alles kan op meerdere manieren uitgelegd worden.
Ineke: wat is het toch spannend!!! :thumbup: :thumbup: :thumbup:
Voor iedereen :thumbup: :thumbup: :thumbup: :hug: :-*
hey meiden!
Jippie, wat goed om van je te horen! En goed dat het relatief meevalt (in vergelijking met vorige keer). Tja, wat kan er in een jaar allemaal veranderen he?! Heftig jaar gehad en nu weer vooruit kijken als dat al lukt. Maar ik weet uit mijn omgeving dat de echte shock soms ook komt nadat alle behandelingen zijn geweest en je in rustiger vaarwater komt.
Marka, kan me voorstellen dat je daar onzeker van wordt! en voor testen is het wel erg vroeg denk ik. Misschien 14 dagen naar punctie?
Ik heb al vanaf dag 5 met puregon spuiten pijn in mijn eierstokken. En dan vooral de linker (waaraan ik 2 keer geopereerd ben). Heel vervelend natuurlijk… Maar ik wist wel dat er iets gebeurde. Nu voel ik vanaf donderdagavond niets meer. Daardoor heb ik ook het idee dat er niets gebeurd/ ze niet meer groeien! haha. eerst klaag ik over pijn en nu klaag ik omdat ik niets meer voel! :think: ok, ik ben officieel gek nu!
Wij zijn gisteren heerlijk uit eten gegaan en ik heb een heerlijk wijntje besteld. Nog minder dan de helft opgedronken maar de smaak was wel weer erg lekker! Ben en nu weer even klaar mee. Mijn vriend zei al dat ik de komende anderhalf jaar geen wijn meer kan drinken (zwangerschap en borstvoeding).
Verder letten wij ook meer op onze voeding dan voordat we met deze poging bezig waren. En mijn vriend slikt vitamines met een hoge dosis zink en magnesium. Dat blijkt ook te helpen. Slikken jullie nog iets van voedingssuplementen? Overigens zeggen ze bij ons in het ziekenhuis dat dat helemaal niet nodig is bij een gevarieerde voeding hoor!
xx
ow, en Ineke… wanneer heb je je echo de komende week?
xx
Owww meiden mag ik even balen…zo een erge rotdag vandaag gehad.
Ruzie met schoonfamilie :twisted:
Ik heb bijna de hele avond zitten shaken.
(en ik weet niet of het door de hormonen of stress kan komen maar ik heb ook een soort van bloeding. uhhh verlies dus bloed sinds vanmiddag)
Net even toch in bad geweest en even uit zitten huilen.
Pfoefff morgen zou ik er weer heen moeten maar gelukkig hoef ik toch niet. M gaat er nu met mijn ouders heen en ga ik met mijn lieve steinemanneke op stap.
Jannigje Een dikke knuffel! :hug:
Poppetje Fijn dat je genoten hebt van je verjaardag en het etentje. Wat voor cadeaus heb je allemaal gekregen? Ik snap je gevoel wel, hoor. Ik voelde ook het liefst iets tijdens de behandeling en de wachtweken, want anders denk je dat er niks in je lichaam gebeurt. Maar uiteindelijk zegt het helemaal niks. Ik heb met pijn weinig follikels gehad en zonder pijn overstimulatie. Had je morgenochtend nou weer een fm? Succes!
Je hebt wel gelijk dat je vaak pas na alle turbulentie dingen kunt verwerken. Ik merk wel aan mezelf dat ik deze operatie als het einde van het traject beschouw. Ik voel me heel opgelucht en het voelt als een afsluiting. Dat merk ik nu pas, nu alles achter de rug is. Als je net de diagnose krijgt, leef je op de automatische piloot en denk je alleen maar aan overleven. De schok en het verwerken komen later pas. Bij mij was de confrontatie het ergst tijdens de chemokuren en het herstel daarvan. Maar dan voel je je ook echt ziek en zie je eruit als iemand die kanker heeft. De laatste tijd gaat het eigenlijk wel goed, omdat je je lichamelijk steeds beter voelt en herstelt van de chemo’s. En zolang je geen nare klachten hebt en je geen zorgen maakt, dan kun je het van je afzetten en positief naar de toekomst kijken.
Ineke Wat spannend allemaal. Hoe meer je voelt, hoe meer hoop je krijgt, natuurlijk. Ik hoop zo dat je vrijdag een kloppend hartje ziet en een termijn die overeenkomt met de berekeningen.
Marka Tijdens de eerste zwangerschap voelde ik vanalles tijdens de wachtweken en was ik er ook bijna zeker van dat ik zwanger was. Met de tweede zwangerschap begonnen de kwaaltjes pas rond de testdatum, daarvoor was ik ervan overtuigd dat het niet gelukt was. Er valt zo weinig van te zeggen. Het is nog te vroeg om te testen. Je zou het op z’n vroegst twee weken na de punctie kunnen proberen. Dus nog even volhouden, sterkte!
Natascha Hoestie daar?
Alicia Logisch dat je geen geduld meer hebt en met de ICSI wilt beginnen, dat herken ik wel. Alvast veel succes!
Hier vandaag eigenlijk weer veel te veel gedaan, wat resulteert in meer pijn. Zelfs alweer een stukje autogereden. Moet er wel om denken, want als je teveel doet, bestaat de kans dat er meer wondvocht wordt geproduceerd, wat zich gaat ophopen rond de wond. En dat zou dan weggeprikt moeten worden, daar zit ik niet op te wachten. Dus mezelf even terugfluiten!
jannigje: ik weet niet wat er is, maar ruzie is altijd vervelend. Gelukkig hoef je je er vandaag even niet mee bezig te houden (als dat lukt) en kan je er een lekker dagje van maken met je zoon.
Ik moest vanochtend 8 uur voor FM. pfff, dat vroege opstaan valt niet mee op zondag. Door de week is het geen probleem maar vanochtend viel het echt tegen. Mijn vriend grapte nog dat als we een kindje krijgen we maar iemand moeten inhuren voor het eten 's nachts en 's morgens. hihi.
Rechts 11 follikels en links 7. Qua grootte verschillen ze nogal. We moesten dus ook even bloedprikken hoe het stond met de hormonen en dan wordt ik vanmiddag gebeld. Er zijn dan 3 opties: vanavond nog een keer puregon en morgen terugkomen voor een echo, vanavond nog een keer puregon en morgen pregnyl en dan dus woensdag de punctie of vanavond pregnyl en dinsdag de punctie. ben benieuwd!
Nu maar eens ontbijten.
xx
Vandaag is de 12de dag na de TP en hubby en ik konden ons vanmorgen niet inhouden dus een test gedaan…die was dus negatief.
Mijn hoop is helemaal weggevaagd.
Oke t is nog erg vroeg en t kan nog wel, maar t komt toch ff hard aan.
Komend weekend testen we opnieuw, dan kunnen we toch wel ervan uitgaan dat de test definitief is.
Ik wil nl niet wachten tot 2 november want ik heb die ochtend een sollicitatiegsprek en daar wil ik wel positief heen kunnen gaan.
Poppetje spannend meissie, ben benieuwd welke keuze ze gaan maken.
Marka ik snap dat je baalt dat je zo weinig voelt, maar geloof me wat ik in de afgelopen weken wel heb gevoeld heeft me zoveel hoop gegeven dat de klap des te harder aan komt.
Tis wel een les voor de volgende keer dat ik me niet meer zo voor de gek laat houden door mijn lichaam.
Jippie wel rustig aan doen he meissie :hug:
Ik ben blij dat je weer thuis bent en dat t ten opzichte van de vorige keer allemaal wat meevalt :hug:
Jannigje dikke knuffel voor jou…niet leuk om ruzie te hebben met je schoonouders…vooral niet in deze periode :hug: :hug: