IVF/ICSI deel 14

Zo wat is er weer veel geschreven hier! :shock: Kan het allemaal niet meer bijhouden bij wie er wat gebeurt :oops: daar lees ik gewoon te weinig voor mee denk ik.

Wel lees ik veel positieve berichten over het starten of al bezig zijn met pogingen :slight_smile:

Zelf heb ik morgenmiddag de prikinstructie.

Op de papieren staat dat ik dan op dag 21 moet beginnen met deca spuiten, klopt dat? Dat zou betekenen dat ik donderdag of vrijdag al mag beginnen. Gaat nu ineens wel snel.

Na hoeveel dagen deca spuiten ga je dan de gonal erbij spuiten of wisselt dat per persoon?

Het is allemaal wel uitgelegd, maar dat was toen zoveel informatie dat het een beetje een brei is geworden.



Wel spannend morgen, maar ik ben (nog) niet zenuwachtig. Eigenlijk wel zin in. Weer een stapje dichterbij :smiley:



Wij moeten het trouwens nog steeds aan onze ouders vertellen. Nouja, niet moeten, maar ik wil het nu wel graag met ze gaan delen. Vind het alleen zo vreselijk moeilijk. Wil niet gaan huilen, maar weet bijna zeker dat dat wel zal gebeuren…

Soms baal ik ervan dat ik ze niet al veel eerder ingelicht heb over onderzoeken enzo, maarja, het is niet meer terug te draaien, en het is voor hen ook meteen duidelijk nu. Zelf lukt het ons niet, maar we komen wel in aanmerking voor IVF-ISCI behandeling. Dat was eigenlijk de grootste reden dat ik er mee gewacht heb. Ik was bang dat er iets mis zou zijn waardoor we helemaal niet door mochten gaan voor een behandeling, maar nu het dus zover is…



Hoe is dat bij jullie gegaan? Of waren jullie ouders/vrienden al wel eerder op de hoogte van een uitblijvende kinderwens?

Jammer Jippie dat het eerste bod is afgewezen. Met zoveel te verbouwen is wat extra centjes achter de hand ook wel prettig. Succes met voorbereiden enneuh niet teveel poetsen hoor een beetje rust en nog even genieten met je meisje van het weertje :-* Poetsen kan iedereen maar genieten niet!



Yess Natas een toppertje terug! Die extra week kan ik me wel indenken. Soms houden emmies na het invriezen een soort pauze in. Maar als jij het na 2 weken niet meer trekt gewoon de stoute schoenen aan en testen hoor. :-



Marka balen dat je niet zo kon genieten van je prikvrije dag door de pijn. Er zitten natuurlijk ook een aardig aantal eitjes. Het zegt niets over de punctie hoor! Het is zo makkelijk gezegt vanaf deze kant maar probeer wat te ontspannen (druk je billen tijdens de prikken van de punctie op het bankje dan ontspan je automatisch je bekkenbodemspieren! en adem uit dan voel je het minder) dat klinkt raar maar het helpt echt. :-




Alicia bij mij waren mijn ouders vooraf al een beetje op de hoogte aangezien ik geopereerd ben om te kijken hoe alles eruit zag. Dat houdt je natuurlijk niet verborgen. Niet lang daarna wisten we ook al dat het IVF zou worden. Dus helaas kan ik je niet echt advies op dat vlak geven. Het enige wat ik kan zeggen; het maakt niet uit als je wel zou huilen hoor. Het is nu eenmaal niet tof (understatement) dat je niet zoals ‘gewoon’ met een aankondiging van een fijne zwangerschap kunt aankomen als verrassing. IVF betekend wel een stuk afscheid van je ‘standaard’ kinderwens mbt het tot stand komen ervan. Het stukje romantiek ed. en daar mag je natuurlijk best verdrietig om zijn. Schaam je er niet voor, ze zullen het heus begrijpen. :hug:



Hier vanavond idd gebeld! De 30e gaat de eerste Deca er weer in en de 10e november hebben we de uitgangsecho om te kijken of we kunnen starten met de Gonal. :thumbup:

@Jippie wrote:



Jannigje Wanneer mag je met de Puregon beginnen?


Ik moet 26 oktober voor een echo komen en dan de 27ste zelf gaan spuiten met Puregon.

Natascha: wat spannend meis. Ik hoop zo voor een broertje of zusje voor O.din :pray: :pray: :pray:

Voor de rest ff geen reactie van mij. Ik ben zo verschikkelijk moe dat ik echt zo mijn bed al in ga. Deze week weer een lange werkweek dus zal toch mijn rust moeten pakken.

Hey dames,



Er komen spannende tijden aan op het forum!!



Ik heb vandaag voor het eerst puregon geprikt. Gaat wel makkelijker dan de deca. qua naald enzo…



Meiden, ik maak me verder geen zorgen ofzo over mijn verjaardag. Ik heb mensen die het weten gewoon gezegd dat ik het niet zeker weet en bij de rest meld ik me wel ziek ofzo. Nu heb ik hem gepland 3 weken na eerdet CD. Als het niet lukt, dan niet en dan maakt het ook niet uit.



Alice, Ik heb het mijn ouders verteld toen ik na 3 iui’s geopereerd moest worden en ik moest vreselijk huilen toen ik het vertelde. Terwijl ik me op het moment dat we het vertelde niet eens zo sip voelde. Haha. Maar alles kwam gewoon los. Mijn ouders vonden het natuurlijk heel erg maar waren ook een soort van opgelucht… ze wisten toen natuurlijk dat we in ieder geval kinderen wilde. hahah. Mij vader schrok zo van mijn huilen dat hij zei (dooddoender van de eeuw) dat ik er misschien teveel mee bezig bent. De lieverd bedoelde het natuurlijk goed maar dat hielp op dat moment natuurlijk niet. Zo is het bij mij gegaan. Ik zag er vantevoren erg tegenop maar nu ben ik erg blij dat ze het weten en heb ik daar veel steun aan!

Hoi meiden,



Natas, wat een feest!!! Een super-duper-eskimootje in je buik :D:D:D dat verdien je wel na vorige maand. Ik duim voor je dat hij blijft zitten !



Jippie, hoe gaat het met de zenuwen? En met je buik?



Marka, ik begrijp best dat je er tegen op ziet. Ik hoop dat het snel voorbij is en dat de punctie binnen no time erop zit. Hoe vaak heb je een punctie gehad? En hoeveel follikels zijn er deze keer? Misschien verschilt het wel per keer hoe je erop reageert… en ga je er fluitend doorheen!



Ik ben gisteren naar de kliniek geweest vanwege het uitblijven van mijn ongi (gisteren was dag 45). De echo liet een dik bm slijmvlies zien, en een corpus luteum, dus ik heb waarschijnlijk toch een ovulatie gehad… ?! Bovendien vond de arts een beetje bloed bij de bm mond. Kan ook dervingsbloed zijn, zei hij. Dat is bloed wat je toch krijgt als je geen ovu hebt gehad. Er is voor de zekerheid bloed afgenomen om te controleren op progesteron (=indicatie dat ik ovulatie heb gehad) en donderdag krijg ik uitslag.



Heb alvast Provera meegekregen, als ik geen ovu heb gehad, kan ik daarmee beginnen. Maar als ik wel geovuleerd heb, wacht ik liever mijn ongi af.

Word ik vanochtend wakker, kondigt mijn ongi zich aan! Zul je altijd zien, als je naar de dokter gaat… :? Weet niet of het doorzet, even afwachten nog.



We moeten nu wel beslissen of we een cryo-maand of een verse poging gaan doen. Want bij dat laatste moet ik op dag 1 gaan beginnen met de deca. De punctie zou op zich plaatsvinden als de bouwvakkers weg zijn, dus ik heb dan wel meer rust thuis. Maar het is desondanks best weer even een beslissing merk ik nu ineens.



Hoe voelden jullie je bij de tweede poging? Keken jullie er tegenop of hadden jullie er zin in?

He Monne, wat fijn dat je ongi lijkt te zijn gekomen! Hier wat meer buikpijn dus hoop dat het dan ook maar snel komt! Vandaag dag 38…



Een 2e poging is zeker spannend en geeft toch weer hoop en er gebeurd dan tenminste weer iets. Dat wachten steeds vind ik ook zo zwaar. Maar ik begrijp nog steeds niet zo goed waarom jullie mogen kiezen? Cryo of nieuwe poging.



Rhi, wat gewelig fijn om te lezen dat jullie ook weer mogen starten!



Jippie, jij gaat toch echt niet poetsen?!?!?!?! Naar buiten jij, kastanjes zoeken ofzo.



Marka, hoop dat je het al achter de rug hebt en de oogst de pijn weer wat goed maakt. Ik heb een hoge pijngrens maar die punctie valt mij ook echt niet mee en ik hou een week last van mijn zij/rug!



Alicia, fijn dat je ook van start mag gaan! Hoop dat je het wat op je af kunt laten komen.



Eh natascha…je schreef dat de cryo van 10 naar 9 cellen is gegaan? Is dat normaal en niet erg?

He meiden, heb nog even en vraagje. Voor mijn baantje als vrijwillister bij freya, ga ik binnenkort een column schrijven over de grappige dingen binnen dit hele traject. Hebben jullie ooit iets grappigs mee gemaakt?



Ik vond het bijv. wel grappig te horen dat mijn mannetje erg nerveus was bij het inleveren van zijn zaadjes. hij mocht het thuis doen en dan naar het ziekenhuis brengen. Hij zag hele visioenen voor zich dat hij met het potje in zijn hand over de drempel zou struikelen. hahaha.

Of ik zie mijzelf weer in de prullenbak graaien tussen de etensresten om toch zeker te weten dat er geen 2e streep op de test was verschenen… :oops: lachwekkend achteraf!

Ineke: een embryo verliest vaak een of meerdere cellen bij zowel het invriezen en ontdooien, vandaar dat ze alleen goede emmy’s invriezen.

Mijn eskimootje heeft dus bij beide processen maar 1 cel verloren en dat is hartstikke goed.

Ik hoop zo dat je ongi eraan komt, je hebt lang genoeg gewacht he, gaan jullie nu voor de cryo?



Monne: moeilijk die beslissing he…een cryopoging is wel minder belastend, dus misschien is die keuze nu even beter zodat je weet dat als die poging mislukt( wat ik niet hoop) de nieuwe verse poging dan eraan komt, dan kun je je er alvast een beetje op instellen. :hug: :hug:

Super dat je ongi op gang komt :dance:



Poppetje: je bent begonnen met Puregon…weer een nieuwe stap he.



Jannigje: spannende tijden ook voor jou he.

Vervelend dat je zo moe bent, kan door de hormonen komen, lekker eraan toegeven op momenten dat je t kan.



Rhi: yess je kunt gaan aftellen :dance:



Alicia: oww je mag bijna starten…sjiek zeg!!! hoe gingen de prikinstructies.

Tja wat betreft t vertellen, de eerste keer wist iedereen in onze omgeving het…ik ben toen in een jaar tijd vaak opgenomen geweest en ik vond t wel zo prettig dat iedereen wist wat er aan de hand was.

Nu is een ander verhaal, een klein selectief groepje weet het, mijn moeder en 3 vriendinnen, voor de rest hou ik t stil en wil ik liever verrassen voor als t zover is.

Ik heb nu ook geen behoefte om het te delen, zelfs na mijn ziekenhuisopname heb ik niks gezegd.

Tja en kok weet t natuurlijk he hahaha.

Maar t is wel fijn hoor als iemand het in je omgeving weet waar je lekker tegen aan kunt kletsen en die je kunnen troosten op momenten dat je t zwaar hebt, laat die tranen dan maar de vrije loop, dat is alleen maar goed voor de verwerking :hug:

ineke: ff denken hoor, wat me t meeste bijstaat is dat we met 6 meiden de punctie kregen, 4 kregen een tp en 2 weken later zagen we elkaar weer toen we de uitslag kregen…alle 4 kwamen we verschillende kamers uit en stonden we elkaar allemaal te feliciteren…er zaten mensen in de wachtkamer die allemaal moesten lachen om dit spektakel.



met dat potje zaadjes ben ik ook wel eens bang geweest dat t zou vallen haha.

Of dat je niet durfde te plassen na de tp, bang dat t eruit zou vallen.

Wie heeft t niet gedaan na de sex met de benen de lucht in hahaha…en manlief maar aan die benen rammelen zodat t zaad goed naar binnen ging hahaha, moet er weer om lachen als ik eraan denk.

Hoi Ineke,



Wij mogen kiezen omdat we maar 1 cryo hebben (3-graads, 8-cellig). Het gaat vaak goed met ontdooien, maar het gebeurt ook vaker dat het ontdooien niet lukt. Met 1 cryo heb je dan maar een flinterdunne kans dat je een zinvolle maand hebt. Het zou zonde zijn als je die ene cryo verliest en dan verder niks meer kunt die maand.



Wij hebben daarom gevraagd of we eerst nog een verse poging mogen wagen. Als daar cryo’s uitkomen, hebben we er in de toekomst meer om tegelijkertijd te ontdooien. Je mag natuurlijk geen cryo’s ‘opsparen’, maar met 1 cryootje wilden ze een uitzondering maken, gewoon omdat je anders niet kansverhogend bezig bent.

En uitgangspunt is wel dat iedere maand dat je een behandeling probeert, daarvan de slagingskans zo hoog mogelijk moet zijn.



Het meest shockerende, maar ook het meest lachwekkende dat wij hebben meegemaakt (achteraf), was ook een mannen-moment. Mijn lief produceert altijd thuis omdat we in de buurt wonen van de kliniek. Eén keer kon het niet anders en moest het in de kliniek. Mijn vriend dacht Ach zo vervelend zal dat niet zijn, doen we effe. De gastvrouw liet ons zien welke deur we door moesten naar dat kamertje en zei nog “vergeet niet de deur achter je op slot te doen!”. Wij doen de deur open, horen we vanuit het kamertje, achter een muur iemand heel hard roepen “BEZET!”

HAHAHAHAHA wij meteen die deur dichtgeknald natuurlijk en gaan klagen bij de gastvrouw. Bleek dat een andere gastvrouw die man (zaaddonor) daar had neergezet, maar die kerel was vergeten de deur op slot te doen. Sukkel! Godzijdank zat er een muurtje tussen… Maar mijn vriend heeft het vanaf toen zéker nooit meer daar gedaan :lol:



Oja… ben ongesteld geworden! Joepie, ben heel blij dat mijn lichaam zichzelf hersteld heeft na de poging! Ik twijfel nog een beetje maar ik denk dat we een verse poging starten en ik vanavond begin met prikken. Ik kan er nog een middagje over denken en vanavond samen met manlief.



Hoop voor je dat de buikpijn doorzet Ineke, dan mag jij ook weer verder!

Sooo, deze stap is achter de rug!

Net de punctie gehad, maar liefst 18 eitjes!!! :dance:

Ze weten nog niet hoeveel er bruikbaar zijn. Das wel jammer!

Wat betreft het zaad… laten we het zo zeggen… er zaten bruikbare tussen… :?

De punctie viel reuze mee in vergelijking met vorig jaar!!!

Deze keer had ik 2 inwendige verdovingen en een infuus met pijnstiller, HEERLIJK!!!

Toen had ik dat niet!

Ik moest wel ff huilen toen ze begonnen omdat ik een trauma had overgehouden van de vorige x.

Maar ben nu gelukkig dankzij het infuus over mijn trauma heen!

Ben nu thuis en wacht eigenlijk totdat de pijnstillers en verdovingen zijn uitgewerkt op de napijn… :?

Ik heb geen slaap dus ik moet wakker blijven… :frowning:

Was gisteren om 20.00 uur in slaap gevallen en was vanochtend half 9 pas wakker!!!

Ik weet niet of het door de hormonen komt maar ik was doodop!!



Alicia Wij hebben heel lang gewacht met het vertellen aan onze ouders. Toen wij het wisten hebben we 1,5 jaar gewacht!

We hoopten dat het toch nog zou lukken maar helaas…

We wilde onze ouders niet verdrietig maken.

We hebben t pas verteld vlak voor de eerste punctie.

Omdat we toen hoop hadden dat het zou lukken en we voelden een drang om het tegen onze ouders te vertellen.

We wilden hun zegeningen of goedkeuring of hoe je het ook wilt noemen.

En we hebben het eigenlijk alleen maar verteld omdat onze ouders zoveel van ons vroegen tijdens die periode (helpen verhuizen enzo…)

Dat we wel moesten zodat ze begrip hadden en ons met rust lieten.

En natuurlijk was ik van plan niet te huilen maar t komt gewoon als je in je moeders ogen kijkt en haar wens voor oma worden, ziet weg vliegen.

Maar goed… wel gevraagd er geen drama van te maken en het voorzich te houden.

Wat vrienden betreft we hadden het aan 2 goede vrienden verteld (2 stellen).

Het ene stel was kort nadat wij het verteld hadden zwanger geraakt voor het tweede kindje en hadden ons niets verteld.

Toen ik er zelf achter kwam begon ze te huilen dat ze het niet durfde te vertellen omdat ze het zo zielig vond voor mij.

Wij hoorden achteraf dat zij moeite hadden gekregen om met ons om te gaan omdat ze bang waren iets verkeerds te zeggen.

Die vriendschap was toen over… :frowning:

Het tweede stel heeft het tegen ons gebruikt.

Mijn man had een uit de hand gelopen discussie met het vrouwtje van dat stel en zij stuurde hem later een smsje met de volgende text!

“Jij bent geen man want je kan niet eens een kind maken!”

Die kwam erg hard aan!!

En vanaf toen hebben wij nooit meer iets aan iemans verteld!

Zelfs onze ouders weten niet dat we verder zijn gegaan met de 2de poging!

Echt niemand weet het behalve wij en kok!!!



Sorry van de lap text maar zit thuis en heb echt niks te doen!!! Hihihi…!!!

Hi meiden,

Ik wou even Jippie heeeeeeeeel veel sterkte wensen met de operatie vrijdag. Ik hoop dat alles voorspoedig verloopt meis :-*. En hopelijk knap je daarna heeeeeeeel snel weer op :thumbup: :thumbup: :thumbup:



Natascha, ik duim heel hard voor je eskimootje :thumbup: :thumbup: :thumbup:



En verder ook succes voor alle andere meiden, spannend hier!



Ineke, weinig lollige dingen meegemaakt in het zh maar hubbie en ik probeerden er zelf maar de humor van in te zien door allerlei grappige termen te gebruiken zoals glassex voor de IVF en de transport box noemden we de eierdoos en we hadden ook een leuke voor de gyn maar die is zo schunnig dat ik hem hier niet op ga schrijven :wink:

Ik hoop dat je ongi snel doorzet!



Liefs Maya

he maya, lief dat je ons nog volgt. Gaat het een beetje met je/jullie?



Monne, ben benieuwd wat jullie gaan doen.

gelukkig natascha, dat dat dus goed nieuws is! Onze cryo was op dag 3 6-cellig bij het invriezen. Ben erg benieuwd hoe dat af zal lopen.

Hier nog steeds geen ongi. Balen hoor!

Marka, wat een goede score! Hoe gaat het nu? Om de 6 uur 2 pcm?

Marka wat een opluchting zeg dat de punctie nu meeviel, wat relax zeg een infuus!!!

Hoe gaat t nu? veel last van napijn??

Een mooie oogst heb je zeg wow…hopelijk zijn er lekker veel bevrucht :pray:



Maya dank je wel, hoe gaat t met jou?



ineke he nog geen ongi, balen zeg :wall:

Top Marka!! Wat een oogst zeg! Casper is ook uit een oogst van 18 eitjes ontstaan. Zelfs in Nijmegen waren ze toen wat ongerust voor overstimulatie. Nu had ik daar al ervaring mee omdat ik de eerste IVF 35 follikels had dus 18 viel nog mee. :wink: Maareuh als je er zwanger door wordt is de kans wel iets groter op overstimulatie dus je gewicht ed goed in de gaten houden meis! Duimen draaien voor een mooi aantal bevruchtingen! :thumbup:



Euhm grappige dingen…veeeel ws maar ws kom ik daar nog bij je op terug want ik kan er zo even niet opkomen. Ja een paar simpele; de gyn nerveus maken voor het infuus prikken omdat ik grapjes maakte dat ze zooo goed kan prikken dat ik het meestal niet eens voel. 8) (valt eigenlijk een beetje onder leedvermaak)

Een na de bevalling erge; beetje last van een hechting die me prikte. VK die de nacontrole deed wil hem wel even eruit halen. Gezellig bezoek beneden. Ik naar boven, zij prutsen aan de hechting die toch wel aardig vast zit. Ik harder gegild dan tijdens de hele bevalling ala speenvarken en ondertussen compleet vergeten dat de babyfoon aanstaat dus het bezoek kon alles horen :o :oops:

Onderling natuurlijk grapjes maken of bij het produceren van het zaad er een leuke verpleegster mee mag. 8) Welke blaadjes er liggen (harige mannenbillen oid gni gni) of tijdens het vullen van een potje in het ziekenhuis toen Daan zo ziek was en het bordje bezet buiten netjes op de deur zat en er dan toch een verpleegster de deur opendoet om te vragen of het al naar het lab kan *damn ja tuurlijk muts :wall: *

Priklocaties zijn ook altijd wel een goeie grap. In een rijdende auto (overigens niet zonder gevaar dus echt niet doen hoor, je wilt niet naar de EH moeten vanwege een afgebroken naald!), bij je ouders op het toilet omdat je de poging stil aan het houden bent.

En de zwarte humor onder vrienden dat je het hele sex-gebeuren wel hebt afgeschaft omdat je kids toch ‘lekker’ in het ziekenhuis moet maken.

He meiden… :frowning:



Lig hier zielig en alleen in mijn bedje… :frowning:

Probeer vanaf nu wat minder te drinken want plassen is een ramp!

Het begint al als ik uit bed moet stappen en dan nog broek omlaag en zitten op de pot… :cry:

Elke beweging doet pijn!

Heb in bed gegeten, gedronken, gebeld, tv gekeken, internetten… alles vanuit bed!

Hub is het ook zat want sinds we terug zijn uit het ziekenhuis om 13.00 uur ik bel m om de kwartier om iets aan te geven!

Hij is al drie x voor mij naar de winkel gegaan omdat ik ergens trek in had!!!

Hij is nu dus ff de deur uit en ik mag t zelf uitzoeken… :frowning:

Ik beloof mezelf dat dit de laatste x is dat ik mezelf dit aan doe!!!

Ben zo verdrietig… :cry: :cry: :cry:

Marka… Goed dat het zo goed is verlopen alleen wel heel vervelend dat je je nu zo klote voelt!! vind het echt zielig voor je. Waneer hoor je hoeveel bevruchtingen er zijn?

En ik vind het verhaal van de reactie van je vrienden echt ONGELOOFLIJK!!. Niet normaal dat mensen zo reageren! Dat je het moeilijk vindt als je zwanger bent snap ik nog een beetje maar dat tweede verhaal maakte mij echt woest. Ik denk dat ik die ‘vriendin’ wat had aangedaan!



Ineke, Grappige verhalen heb ik niet echt… wel dat we het luchtig probeeren te maken en er soms een beetje zwarte humor op na houden.

Wat wij wel altijd zeggen dat ons kind nooit merkkleding gaat krijgen omdat hij/ zij nu al genoeg kost. Verder ga ik nog even nadenken.



xx

He gats Marka balen dat het nu zo pijnlijk is meis. Heb je mss paracetamol 100 mg in huis? Soms helpt dat en als het niet werkt mag je ook ibuprofen en paracetamol mixen. 500mg para en dan beginnen met 200 mg ibu. Dit versterkt elkaar qua werking. :hug:

Sommige mensen kun je maar beter kwijt zijn want echte vrienden zijn het niet als ze zulke opmerkingen durven te maken!

Idem geldt voor de zwarte humor. Dat ligt zo gevoelig, zelf mogen we grappen maken zoveel we willen maar anderen kunnen maar beter de grapjes niet maken want het komt af en toe hard aan.



Onze zoon krijgt overigens ook geen zakgeld :angel: grapje alles tot nu toe vergoed gehad hoor zelfs vroeger nog reiskosten kunnen aftrekken van de belasting :wink:

Marka wat een afschuwelijke mensen, die ben je liever kwijt dan rijk…sjeee ik wordt er nog pissig van :hand: :hand:

Ach meid wat heb ik met je te doen, vreselijk dat je zoveel pijn hebt, en je mag jezelf wel zielig voelen hoor, pff ik weet hoe t is om zoveel pijn te hebben na een punctie…geen idee of ik t nog een keer aandurf hoor, maar toch verleg je iedere keer weer je grenzen.

Laten we hopen dat de pijn wat gaan afzwakken en t morgen beter gaat.

En we hopen natuurlijk dat een volgende punctie helemaal niet meer nodig is :hug: :hug: :hug:

Bedankt dames…! :-*



Ik heb gisteren 2x 500mg paracetamol geslikt voordat ik ging slapen en het werkte…!!!

Ik heb goed geslapen zonder maar 1 x wakker te worden, zelfs niet om te plassen… :dance:



Ik werd goed wakker, werd wakker door de deurbel en stond in 1 ruk overeind! Rennde naar de deur om open te doen en bedacht me ineens: " Er was toch iets…" :think:

Oh ja…!! Ik heb gisteren de punctie gehad en toen pas voelde ik m weer!

Maar lang niet zo erg als gisteren… :dance:

Of ik moet nog genoeg para in mijn lichaam hebben of de pijn begint af te nemen… :think:

Ik hoop t laatste…!!! :pray:



Poppetje wij horen zaterdag ochtend 16 oktober 2010 of er een bevruchting heeft plaats gevonden.

Als dat zo is, dan is die middag de TP… :pray: :pray: :pray:



Zulke “vrienden” ben je idd kwijt dan rijk!

Het was voor ons ook erg moeilijk om te geloven dat iemand zoiets kan zeggen!

Terwijl je al jaren lief en leed deelt, maar ja blijkbaar kunnen sommige mensen niet met zwakheden van anderen omgaan en voelen ze zich dan boven de ander staan…



Ineke ik denk nog even na over grappige momenten maar kan ze zo 1,2,3 niet bedenken… :think: