Rhi hihi huur betalen. Wel netjes dat ze maar 1 verdoving berekenen, dat mag ook wel he ze verdienen genoeg aan je.
Ik hoef maar de brug over te rijden en ik ben in t ziekenhuis, meestal vertrek ik een kwartier eerder van huis.
Slaap lekker
Ohw, wat hebben jullie veel getypt! Ben nu aan het werk dus even een kort ego-berichtje.
Gisteren maar even het ziekenhuis gebeld, beter om een normale cyclus af te wachten…vandaag dag 23 dus hopelijk over ca 1 week dan echte ongi en maandje geduld.
Typ vanavond even meer hoor.
liefs
Ineke
Hey Dames,
Ik ben nieuw hier op dit forum… maar helaas ‘hoor’ ik hier wel. Na 2 operaties (laparoscopieen), 3 IUI’s in eigen cyclus en 3 IUI’s met stimulering zijn wij nu toe aan IVF. Ben nu bezig met de pil en vanaf morgen bij spuiten met Decapeptyl… Spannende tijd en gek genoeg heb ik er ook wel ‘zin’ in. De afgelopen 9 maanden vooral gewacht op de operaties en wachtlijsten dus ik wil nu wel echt weer ‘aan de slag’.
Vinden jullie het goed als ik ook af en toe een kijkje neem en meeschrijf op dit forum?
Ik sta er trouwens wel een beetje tweeledig in… Aan de ene kant denk ik dat het goed is om er zo min mogelijk mee bezig te zijn (als dat kan :? ) en misschien dat ik door dit forum er wel heel erg mee bezig ben… aan de andere kant kan ik me ook voorstellen dat het fijn is om er met meiden over te praten die hetzelfde meemaken. IK heb een hele fijne vriend en leuke vrienden/ familie waar ik veel steun aan heb maar het is toch anders met mensen die echt hetzelfde meemaken.
gr Poppetje
Hallo Poppetje welkom hier…al hadden we je liever niet welkom hoeven te heten in dit topic.
Je hebt al een nodige achter de rug zeg, en helaas toch nu Ivf.
De "zin"die je erin hebt herken ik wel hoor…toen wij met de ivf begonnen keek ik er ook echt naar uit…eindelijk voor mijn gevoel een echte kans want ik deed ook niks anders dan maar wachten en wachten.
Het is idd erg fijn om eens met "lotgenoten"te praten…hoe lief iedereen ook is niemand begrijpt echt wat je doormaakt, op de lotgenoten na…
je kunt hier lekker je gal spugen…maar hopelijk binnenkort ook je blijdschap delen…want we gunnen iedereen heel hard een wondertje.
Op de eerste pagina kun je een beetje lezen wie iedereen is en hoe ze ervoor staan.
Mijn zoontje is ook met behulp van ivf gekomen, t was meteen bij de eerste poging raak.
In juli/aug ben ik weer gestart met ivf voor een brusje.
Er zijn toen 9 eitjes bevrucht maar helaas geen terugplaatsing gehad door een ziekenhuisopname…maar ze hebben 8 kunnen invriezen en hopelijk krijgen we er volgende week eentje teruggeplaatst.
Dit is momenteel mijn status.
Ik wens je enorm veel succes en sterkte toe…t zijn idd erge spannende tijden voor je.
In welk ziekenhuis ben je onder behandeling.
Hallo Natascha (en anderen)
Wat goed dat het bij jou de eerste keer meteen raak was (daar hopen we natuurlijk allemaal op!). Vervelend dat door een ziekenhuisopname de terugplaatsing niet doorging. Had de opname iets te maken met de hormonen/ het ivf traject? Wel fijn dat je nu Cryo’s hebt. Hoeveel gaan ze er ontdooien en hoeveel plaatsen ze er terug?
Ik zit bij het VU. IUI’s heb ik in beverwijk gehad maar daar waren we niet heel tevreden over. Zij werken voor IVF samen met Rotterdam maar dat vonden wij weer zo ver weg… dat samen met de slechte ervaringen heeft ervoor gezorgd dat we zijn ‘overgestapt’. Helaas toen eerst een wachtlijst. Toen waren we aan de beurt voor IVF en toen bleek mijn eierstok te zijn verkleeft tegen mijn baarmoeder. Dus moest ik eerst geopereerd worden (en dat had ik ook al eens gehad in beverwijk toen ik een cyste had). Nou ja, nu vol goede moed het traject in! Ik hen VU plaatsen ze altijd maar 1 embryo/ cryo terug als je onder de 35 ben (of 37) ben. Hoe doen ze dat in jullie ziekenhuizen en in welk ziekenhuis zitten jullie?
Nog een vraag, aan wie hebben jullie het allemaal verteld dat jullie al een tijd bezig zijn met het krijgen van kinderen of dat jullie in een IVF (ICSI) traject zitten?
Bij mij op mijn werk weten mijn twee naaste collega’s het. Ik wil het deze week tegen mijn leidinggevende zeggen maar ik merk dat ik dat heel spannend vind! Ze is nogal een flapuit die alles een beetje doorverteld aan collega’s… Ik wil niet dat iedereen het er straks over heeft zonder dat ik het weet…
Poppetje…
Wat jammer zeg dat je niet tevreden was met het ziekenhuis, maar groot gelijk dat je dan overstapt hoor.
Pff en dan kun je starten en dan zit je met die eierstok :thumbdown:
Helaas ken ik t, ik heb ook endometriose, voordat ik met de ivf begon in 2007 ben ik ook eerst een paar keer geopereerd, ze hebben toen ook veel verklevingen weggehaald…tja en een paar maanden later was t dus raak…hopelijk gaat dit bij jou ook zo.
Dat ik onlangs in het ziekenhuis belandde kwam wederom door de endometriose…mijn linkereierstok zit dus ook vast verkleefd aan de baarmoeder, door de hormonen en de punctie kreeg ik hele heftige pijn waardoor ik 4dg aan de medicatie in het ziekenhuis gelegen heb.
Gelukkig hebben ze jou eraan geholpen, dus je hoeft je naar aanleiding van mijn verhaal geen zorgen te maken
:hug:
Wat betreft t terugplaatsen, hier in Maastricht is t beleid:
voor je 36ste…1 topper terug of 2 van mindere goede kwaliteit.
Wij hebben al een kindje dus willen ten alle tijden maar 1 teruggeplaatst krijgen.
Wat betreft je vraag.
3 jaar geleden wist gewoon iedereen op mijn werk en omgeving dat we met ivf bezig waren…ik had daar bewust voor gekozen omdat ik dan niet altijd toneel hoefde te spelen.
Op mijn werk zat ik met 70 dames en je weet hoe dat gaat als je vaker afwezig bent, dan beginnen de verhalen hun eigen leven te leiden dus heb ik t verteld.
Nu echter werk ik daar niet meer…en weet op dit moment alleen mijn moeder en 3 vriendinnen het.
Voor de rest houden we t ook stil.
Je leidinggevende zou in ik elk geval wel inlichten want je moet dadelijk vaker vrij hebben vanwege de echo’s, punctie en terugplaatsing.
Ze heeft de plicht om haar mond te houden en dat zou ik haar wel heel erg duidelijk maken.
Ineke, gefeliciteerd met je huwelijksaanzoek!!! geweldig zeg! Had je het een beetje aan zien komen? Ik vind het zelf nog steeds heel fijn dat wij getrouwd zijn. Voor je relatie maakt het niets uit, maar ik vind het gewoon leuk dat ik kan zeggen dat hubbie mijn man is :inlove: .
Jippie, spannend dat de datum voor de operatie nu vast staat. Ik hoop erg voor je dat het een mooi resultaat wordt en dat je niet teveel last zult hebben van de pijn. Maar het blijft wel erg heftig natuurlijk, sterkte hoor! :-* .
Wel gaaf dat je nu die taalcursus gaat geven. Deens, stoer hoor! Ik weet alleen dat jei ik betekent en ikke is niet ofzo (klopt dat?), lekker ingewikkeld. Oh ja en toen wij er op vakantie waren vroeger met mijn ouders zijn mijn moeder altijd mange penge ofziets. zegt je dat wat? 
Huis kopen klinkt ook spannend, wel fijn om een beetje positieve afleiding te hebben, of niet?
Natascha, spannend wordt het weer voor jou. Ik duim heel hard dat de cryo goed ontdooit en dan een mooie tp! :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup:
Poppetje, ‘welkom’ hier. Spannend dat je nu echt gaat beginnen. Ik had er de eerste poging ook best zin in, eindelijk actie! Ik hoop voor je dat het snel raak is! :thumbup: :thumbup: :thumbup:
Ik heb een behoorlijke terugval gehad. Gedoe op mijn werk en daar kan ik nog helemaal niet tegen, dus had ik meteen weer ontzettende buikpijn. Inmiddels gaat het iets beter. Zaterdag ga ik voor een week naar de states voor mijn werk. Wel zin in, maar ook een dubbel gevoel. Ik hoop dat ik het allemaal trek fysiek en natuurlijk ook niet zo fijn om hubbie een week te missen. Maar ik ga daar net als hier alleen de ochtenden werken, dus dan komt het hopelijk wel goed.
liefs maya
bedankt Maya, ik weet nog niet zoveel van jullie verhalen maar die spanningen op mijn werk lijkt me heel vervelend!
Natascha, hoe zit het met die geheimhoudingsplicht van mij leidinggevende? Als de directie nou wil weten waar ik ben… dan moet zij dat toch zeggen?
poppetje …kijk officieel hoef jij helemaal geen verklaring af te leggen, niet aan je leidinggevende en niet aan de directie…niet bij een verlofaanvraag maar ook niet bij het ziek zijn, de enige waar je dat wel aan verplicht bent is je bedrijfsarts.
Maar om de verstandhouding met je leidinggevende een beetje goed te houden is t wel zo gemakkelijk om deze in te lichten…vooral met t aanvragen van verlof.
In principe hoeft zij dus ook niet aan de directie te vertellen waar je bent, maar t is een principekwestie hoor want mocht jij vanwege de behandeling ziek worden dan wordt zij aan de tand gevoeld en zal ze uiteindelijk voor zichzelf kiezen.
Dus tja t is erg moeilijk…werk jij partime? misschien dat je de afspraken zo laat mogelijk kunt plannen zodat je niet veel vrij hoeft te nemen…en de dag van de punctie gewoon met een smoes je ziek melden ofzo.
Ik weet deze dingen nl omdat ik door de endometriose, ivf, zwangerschap erg lang ziek ben geweest, en nu daardoor in de wia zit…tja en gedurende de jaren heb ik veel opgestoken over de rechten en plichten.
Maya: ach meissie een terugval gehad, das niet fijn om te horen :hug: :hug: t hakt er allemaal toch in he.
Lekker zeg naar amerika…wel jammer om je mannetje te moeten missen maar wel een gave uitdaging zeg.
Poppetje Welkom hier, leuk dat je ook meekletst! Op de eerste pagina van dit topic kun je het een en ander lezen over de meiden die in dit topic meekletsen. Het is niet helemaal meer up to date, maar dan heb je in elk geval een idee van wie we zijn. Spannend dat jullie met IVF gaan beginnen. Ik vond actief bezig zijn met een behandeling makkelijker dan als je moest wachten. Alvast heel erg veel succes!
Wij hebben een prachtige dochter gekregen met behulp van ICSI. We hebben nog zeven cryo’s in de vriezer. Maar doordat ik vorig jaar de diagnose borstkanker heb gekregen en de tumor hormoongevoelig bleek te zijn, mogen we in elk geval twee jaar niet zwanger worden. Het beste zou zelfs zijn om vijf jaar te wachten. We hopen dat het met mijn gezondheid goed zal blijven gaan en dat de cryo’s over een paar jaar nog een broertje/zusje zullen opleveren. Wij waren onder behandeling in het MCL in Leeuwarden & het UMCG in Groningen.
Maya Leuk dat je ons nog steeds volgt en zo nu en dan iets komt schrijven. Kl*te dat je een terugval hebt gehad. Hopelijk gaat het inmiddels weer wat beter met je. Wat super dat je naar de USA mag, maar ik kan me ook voorstellen dat je er tegenop ziet. Je gaat toch al snel over je eigen grenzen heen en je moet je mannetje missen. Succes met alles & een dikke knuffel! :hug:
Je hebt aardig wat woordjes Deens onthouden!
Jeg (spreek je inderdaad uit als “jij”) = ik
Ikke = niet
Hvor mange penge koster det? = Hoeveel kost dat?
Had je moeder op een Deense taalcursus gezeten of had ze dat uit een woordenboekje?
Ineke Hopelijk zet snel je echte menstruatie door en kun je dan met de Progynova beginnen! Dit gedoe is ook weer helemaal niks… Zie je er ook tegenop of heb je wel weer “zin” om te beginnen? Moet je nu ook nog steeds regelmatig op controle bij de oncoloog om je eierstokken in de gaten te houden?
Rhiannon Rijk word ik niet van het lesgeven, maar het is natuurlijk wel een leuk zakcentje. Ik heb al bedacht dat ik een tuinset voor onze toekomstige tuin wil! Eigenlijk hoeft er niet veel te worden veranderd aan ons toekomstige huis. Mijn schoonouders hebben de laatste 10 jaar werkelijk alles opgeknapt, uitgebouwd en dakkapellen geplaatst. Ze hebben een metallic-grijze muur in de woonkamer, die ik niet zo mooi vindt. Verder zouden we de tuin willen veranderen. Ze hebben aan de voorkant heel veel planten, ik heb geen energie over om elke week onkruid te wieden. Dus dat gaan we deels vervangen door gras. Achter hebben ze alleen grijze bestrating en juist geen planten, daar zou ik meer groen willen. Dus een kwestie van plantenbakken maken en planten van voor naar achter verplaatsen. Op den duur moet de badkamer een keer gedaan worden, maar dat doen we pas over een paar jaar.
Knuffeltje Ik heb je al een hele poos hier niet meer gezien. Hoe gaat het met je?
Bleeh, ik baal. Ik heb de laatste week een zeurende pijn aan de linkerkant van mijn navel en linkerkant onderbuik. Dus je gaat je natuurlijk weer vanalles in je hoofd halen… :roll: Eerst dacht ik dat het mijn darmen waren die protesteren tegen mijn Sonja Bakker-dieet. Maar ik drink meer water, eet meer fruit, neem elke dag Yakult en dat heeft geen effect. Ik denk dat het wel eens een cyste in mijn eierstok kan zijn. Door de hormooninjecties heb je daar een verhoogde kans op. Ik heb in 2004 ook cystes in mijn eierstokken gehad en ik moet zeggen dat de klachten wel redelijk overeenkomen. Een zeurend drukkend gevoel dat uitstraalt naar mijn zij, liezen en de rest van de onderbuik. Dus dat zou wel flink balen zijn, daar zit ik zo niet op te wachten met de operatie in het verschiet. Maar aan de andere kant heb ik liever een onschuldige irritante cyste dan iets ergers. Jakkes, rotlichaam!
Hallo!
Jippie, wat naar nu weer dat je weer iets geks voelt. Hopen dat het snel weer afneemt dat gedoe!
Maar ik heb het ook aan mijn linkerkant…zou wel een echo willen maar eerst maar even aanzien! Vorige ronde zat er ook een cyste…en ik vraag mij af hoe die tumoren zich ontwikkelen, zijn vaker aangezien voor cysten. Misschien gaat dat rare weefsel zich wel later verspreiden in zo’n ding.
Maar even aanzien.
Het advies van het ziekenhuis was voor deze maand even niet meer te starten met de progynova om eerst even een normale cyclus af te wachten. Duurt dus nog wel even.
Poppetje, welkom. Wat betreft het dubbele aan dit forum. Ik herken het wel en ben ook bepaalde perioden meer aanwezig dan andere. Het voelt vaak wat egoistisch maar je doet het toch vanuit je eigen behoefte. En natuurlijk zodra je iedereen wat beter ‘kent’, om anderen te volgen en de spanning wat te delen.
Op mijn werk zijn ze allemaal op de hoogte en dat vind ik op zich wel fijn. Hoef ik niet steeds te vertellen of we kinderen hebben of niet…verder wordt er regelmatig even gevraagd en mee geleeft.
Wauw maya, de states! Hopen dat je er ook wat van kunt genieten om daar te zijn en daarna lekker weer terug naar je mannetje!
liefs
Ineke
Welkom Poppetje, jullie hebben ook al flink wat meegemaakt meis! Ik hoop voor je dat je voor de IVF meer geluk mag hebben en dat het allemaal goed gaat verlopen met een mooie positieve test als goed begin! En wat betreft werk, het ligt ook voor een deel aan hoe de relatie met je direct leidinggevende is. Als die niet helemaal optimaal is mag je altijd een gesprek aanvragen met de bedrijfsarts. Je hoeft dan geen (extra) uitleg te geven aan je leidinggevende en bij verlof heb je dan min of meer ‘toestemming’ van de bedrijfsarts omdat deze geheel op de hoogte is van het waarom. :thumbup:
Jippie jak meis dat zou balen zijn zeg! Kun je evt nog een echo krijgen? Sommige cystes zijn relatief eenvoudig weg te prikken zijn ala punctie. Al is het natuurlijk ook afwegen of je niet daardoor een infectie oploopt (mss profylaxe AB vooraf?). Wel fijn dat je relatief weinig (direct) hoeft te doen aan het huis van je ouders! :thumbup:
Maya soms kunnen relatief ‘kleine’ dingen net teveel zijn op je bord. 
Maareuh naar de States is wel heel spannend en gaaf meis! Halve dagen betekend ook tijd om te shoppen mocht je nog wat leuks voor jezelf willen doen. En flink contact houden met hub via mail, telefoon skype een optie? :-*
Ineke mss idd maar het beste om even je lijf wat rust te gunnen en zo een regelmatige cyclus te krijgen. Je had hem toch altijd heel regelmatig? Ik mag in ons ziekenhuis meestal ook niet gelijk door voor een cryo. 1 cyclus ertussen is standaard juist ivm de regelmaat en toch ook het gebruik van de minimale hoeveelheid hormonen die nodig is voor een cryo. Ze willen gewoon alles zo optimaal mogelijk hebben. Wel eens frustrerend maar ze zullen er wel de beste ervaringen mee hebben vermoed ik.
Ja, dat voelt ook wel beter. Nou ja…verstandelijk dan.
Hoe is het bij jullie verder?
Hallo allemaal,
Ik heb lange tijd gewacht met me aan te melden bij dit onderwerp. Had misschien nog steeds de hoop dat het toch ineens vanzelf zou gaan al is die kans er eigenlijk niet.
Heb het er ook best moeilijk mee gehad om te accepteren dat het bij ons dus niet zonder medische hulp zal gaan lukken.
Ik ben ruim 2 jaar geleden, nadat we getrouwd zijn, gestopt met de pil omdat we heel graag kinderen willen. Een zwangerschap bleef dus uit en ik maakte me er al snel zorgen over. Na een maand of 9 a 10 ben ik naar de huisarts gegaan en vanwege mijn leeftijd (toen 34) heeft ze me doorverwezen naar de gyn. Na verschillende onderzoeken bleek dat mijn man’s zwemmers niet in orde waren. We hebben toen even tijd nodig gehad om dat te verwerken. Begin dit jaar zijn er nog wat onderzoeken gedaan en toen kwamen we dus in aanmerking voor IVF met ISCI. Ook best wel heftig omdat we eerst nog het idee hadden IVF zonder ISCI te kunnen doen.
Vorige week donderdag hebben we het map-gesprek gehad en heb ik meteen de decapeptyl meegekregen bij de apotheek in het ziekenhuis. Die ligt dus al vast in de koelkast.
Ondanks dat ik er eerst heel erg tegenop zag, zie ik nu eigenlijk uit naar het moment dat we mogen beginnen, omdat er dan eindelijk echt een kans zal zijn op een zwangerschap. Tuurlijk ben ik best bang voor alle emoties en pijn, maar ik hou vooral het moment van een eventuele terugplaatsing maar voor ogen. Dat zou al iets geweldigs zijn.
Ik moet 13 oktober naar het ziekenhuis voor de prikinstructie en op 26 oktober sta ik ingepland voor een ingangsecho, maar dat zal waarschijnlijk iets later worden omdat mijn menstruatie dit keer iets later kwam.
We hebben vorige week enorm veel informatie gekregen en ik moet het allemaal nog even verwerken en laten bezinken.
Ik ga vast allerlei vragen krijgen als de behandeling echt dichtbij komt en ik hoop dat ik ze hier mag afvuren of jullie.
Alicia Ook welkom hier! Hopelijk gaat de eerste ICSI meteen lukken, dat zou geweldig zijn.
Je mag alles vragen wat je wilt, hoor! Alvast veel succes!
Allemaal bedankt voor jullie lieve reacties! Het is niet zo dat ik een slechte relatie heb met mijn leidinggevende. Ik kan het best goed met haar vinden… ze is alleen een beetje een flapuit. Maar ik ga het wel vertellen hoor. Ik zie er een beetje tegenop. Ik merk dat ik het altijd wel moeilijk vind om weer het hele verhaal te vertellen. Dan pas realiseer ik me hoe lang we al bezig zijn enzo. Als je er middenin zit merk je dat niet zo.
Op mijn werk weten mijn 2 vaste collega’s het wel al. En iets van 4 vrienden(paren) die allemaal al kinderen hebben. Ik ga verder nog met een groep meiden (daar heeft nog niemand kinderen) om waarvan ik het tegen niemand heb gezegd. Soms vind ik het een fijn idee dat niet iedereen rekening met me houdt maar er gewoon dingen uitflapt.
Alice, leuk dat je hier ook nieuw begint (al is de reden waarom je hier moet zijn natuurlijk minder leuk!).
Ineke, hoe zit dat met die tumoren? mag je dan wel verder met hormomen spuiten? (als je geen zin hebt om het uit te leggen hoeft dat natuurlijk niet)
Jippie, heb je nu ook medicijnen die je in de ‘overgang’ brengen? zodat je geen last meer hebt van hormonen? Ik kan me voortstellen dat je niet kan wachten tot die 2 jaar voorbij zijn (wanneer is dat?). aan de andere kant is helemaal gezond worden natuurlijk heel belangrijk!
Verrot he Ineke dat verstand en gevoel soms mijlenver uit elkaar liggen. Soms zou ik best een pietsie beetje een gespleten persoonlijkheid hebben. :shifty:
Verder gaat het hier prima hoor. Begin weer een klein beetje kriebels te krijgen omdat we zo graag nog dit jaar een poging doen willen. Maar ja dat verstand probeert dat te temperen want straks blijkt mss dat het niet kan.
Alicia welkom ook! Wel lastig idd dat proces van acceptatie richting ‘hulp’ van buitenaf. Het is een klein stukje van je droom opgeven (het zelluf doen) om te komen tot het vervullen van jullie wens. Succes daarmee en alle vragen die komen kun je hier idd kwijt. :thumbup:
Poppetje, je hoeft natuurlijk niet het ‘hele’ verhaal te vertellen toch? Je zou het zelfs vrij kort door de bocht kunnen doen. Mss eerst even voor jezelf opschrijven hoe je dat zou willen doen kan al helpen om die stap ietsjes makkelijker te maken. Alleen al het feit dat jullie de medische mallemolen ingaan maakt al haast de rest van het verhaal duidelijk. En je leidinggevende zal ws wel aangeven of ze nog vragen heeft. Wat je natuurlijk kunt meegeven aan haar is dat je haar laat weten welke collega’s al op de hoogte zijn en welke je liever niet laat weten wat er speelt. Zij is dan verantwoordelijk voor haar eigen ‘flapuit-gebeuren’ wat ze dan moet beteugelen. Al geef ik toe hoe je het ook gaat brengen er spelen altijd die emoties mee natuurlijk dat is niet helemaal te voorkomen, dus na werktijd, apart kamertje oid als dat mogelijk is zou ws wel fijn zijn. :thumbup:
Argh manlief heeft een nieuw spel voor de Wii, gezellig kippetjes schieten. :lol: Wel lekker tegen frustratie gni gni.
Welkom poppetje en Alicia!!!
Wat een hoop ontwikkelingen meiden!
Sorry, maar kan nu even niet overal op reageren omdat ik echt iets van me af moet schrijven!!
Wat ik nou weer heb meegemaakt!
Gisteren ongi geworden meteen het ziekenhuis gebeld om een afspraak te maken voor de uitgangsecho en wanneer ik met puregon mag beginnen.
Assistente vertelde dat ik 3 oktober met puregon kan beginnen en 9 oktober dan de uitgangs echo.
Oke, tot nu toe niks aan de hand, belt ze me een uur later op met de volgende mededeling:
Dat de ivf screening maar 1 jaar geldig is en dat wij 21 april 2009 zijn gescreend en dat het dus 21 april 2010 verlopen was.
Dat houd in: DAT WIJ HELEMAAL NIET AAN DE IVF/ICSI POGING MOCHTEN BEGINNEN!!!
Ik kon mijn oren niet geloven dus ik vroeg wat nu? Moet ik stoppen met de prikken!!!
Nee, we moesten als de bliksem bloed laten prikken om te kijken of er niks mis is.
Dus wij meteen de volgende dag (vandaag dus) bloed geprikt.
En vandaag hoorde ik dus dat ik met de medicatie door moet gaan maar als de uitslagen niet goed zijn dan moeten we stoppen!!!
Hier zat ik dus echt niet op te wachten!!
Had eindelijk alle moed en kracht bij elkaar verzameld en had er eindelijk weer echt " zin " in om te beginnen en dan krijg ik dit weer!
Ohhh meiden, ik wordt er toch zo moedeloos van… 
Er is ook altijd wat om je zorgen over te maken!!!
Ik begon er echt positief aan en had er eindelijk weer " zin" in, voor zover je hier zin in kunt hebben en dan dit weer…
Sorry hoor maar het eerste dipje is er al, had niet verwacht dat het nog voor de Puregon zou komen!!!
Had het echt pas na het prikken van de Puregon verwacht!!!
Sorry voor de enorme lap tekst…
Maar het moest er echt uit…
hey marka,
Wat erg zeg! Kan me voorstellen dat je daar helemaal niet op rekent. Ben je er eindelijk klaar voor…Wanneer krijg je de bloeduitslagen?
Nee zeker niet op gerekend!
De bloeduitslagen zijn er begin volgende week.
Dus dan weten we meer…