Hallo,
Ik meld me ook aan! Sinds twee weken ben ik bezig met ICSI-poging nr. 2. Uit de eerste hebben we een prachtige dochter gekregen en na lang twijfelen hebben we besloten voor een brusje te gaan. Vorig jaar oktober hebben we nog de terugplaatsing van een cryo gehad die heel eventjes bleef zitten, maar toch eindigde in een vroege miskraam, helaas.
Ik heb Primolut geslikt en heb daar nu de onttrekkingsbloeding van. Ondertussen spuit ik ook alweer twee weken Decapeptyl en gisteren had ik de uitgangsecho in de volle overtuiging dat ik die dag met de Puregon kon beginnen maar omdat het schema van het VU over twee weken te vol was, moet ik een week doorspuiten. Daar baalde ik wel even van. Maar goed, het is niet anders, dus we gaan vol goede moed door.
Ik wil iedereen succes wensen en iedereen sterkte bij wie het niet lukt/is gelukt!
Groetjes, Carenza
Hallo allemaal,
Welkom Carenzo, ik hoop dat je poging lukt. Balen dat je trouwens nog een week langer moet spuiten. Heb je last van deze hormonen?
Ikke, wat vervelend allemaal, ik vind het ook alleen een beetje een vage uitleg over hepatitis? Ik hoop dat je wel een beetje oed voelt.
Jippie, ik duim voor je…
Angelbaby, wat is het toch een wonder he :inlove:
Hier alles okee, aanstaande zondag mag ik beginnen en ik heb 25 februari mijn uitgangsecho (voor het lijstje…?)
Ik vind het nog steeds erg spannend, ik was alleen een beetje verbaasd dat je in principe maar 10 dagen decapeptyl spuit, ik had het idee dat het eerst langer was… Weten jullie dat???
Fijne avond allemaal
groetjes Suzanne
Suzanne Je kunt het lijstje kopiëren naar je eigen berichtje en dan je afspraken toevoegen. Fijn dat je zo snel mag beginnen. Ik heb 12 dagen Lucrin gespoten en toen mocht de Puregon erbij, dus dat scheelt niet alles met jou. De andere keren heb ik het korte traject gedaan, dus op dag 1-2 met Lucrin beginnen en dan op dag 2-3 de Puregon erbij en rond dag 15 de punctie.
Carenza Leuk dat je hier ook mee komt kletsen! Dus je bent nu met de 1e ICSI voor een broertje/zusje begonnen? Wel balen dat je nog niet met de Puregon mag beginnen, je hebt je er toch op ingesteld. En vaak worden de bijwerkingen van de Deca ook minder als de Puregon erbij komt en nu moet je nog een week langer… Of heb je er niet zoveel last van? Succes met spuiten verder!
even proberen
09: Ikke bloedafname opvolging overstimulatie
09: Angelbaby afspraak gyn + 3e echo
16: Ikke bloedtest ICSI 2 (1e kindje)
Jippie bloedtest ICSI 1 (2e kindje)
15 beginnen met decapeptyl
Nog even je naam erbij zetten en de 15 boven de 16 zetten!
Februari
09: Ikke bloedafname opvolging overstimulatie
Angelbaby afspraak gyn + 3e echo
15: Suzanne beginnen met Decapeptyl
16: Ikke bloedtest ICSI 2
Jippie bloedtest ICSI 1
25: Suzanne uitgangsecho ICSI 2
Ja, ik heb wel last van deze hormonen. Enorm moe, da’s mijn grootste probleem op dit moment, maar ja, dan gaan we maar wat vroeger naar bed, niet waar. Helaas word ik wel weer vroeg wakker, dus die is nog lastig, maar goed, het is allemaal maar tijdelijk. De nachtmerries vind ik persoonlijk minder, maar het lijkt wel iets minder geworden te zijn nadat ik met de primolut ben gestopt. Nah ja, nog even doorbijten.
Op 23 februari moet ik weer langskomen voor een echo, dan heb ik een week de puregon geprikt. Spannend hoor. In 1 eierstok was activiteit te zien, de ander was rustig.
Februari
09: Ikke bloedafname opvolging overstimulatie
Angelbaby afspraak gyn + 3e echo
15: Suzanne beginnen met Decapeptyl
16: Ikke bloedtest ICSI 2
Jippie bloedtest ICSI 1
23: Carenza FM
25: Suzanne uitgangsecho ICSI 2
Maart
09: controle gyn + 4e echo
Suzanne: wij hoefden pas voor de uitgangsecho na 14 dagen Decapeptylspuiten. Dan werd bepaald wanneer de Puregon erbij kwam.
Carenza: welkom hier. Spannend om weer begonnen te zijn lijkt me. Ergens balen dat je een week langer moet spuiten, maar beter dan dat ze je een hele maand opgeschoven hadden toch.
ikke en jippie houden jullie het nog vol op het wachtbankje!!
vind het zo erg spannend voor jullie
dikke knuffel voor jullie meiden :-*
Ikke Hoe is het met jou? Nog steeds alles goed? Morgen zitten we twee weken na de punctie, dus het schiet al aardig op!
Ga je maandag testen of al eerder?
Hier nog geen ongi te bekennen. Ik weet nog steeds niet wat ik ervan moet denken. Ik heb lang zulke duidelijke kwaaltjes niet als met de eerste zwangerschap. Maar mijn buik voelt wel wat opgezet van binnen, als ik buk of door de hurken ga doet het pijn en is het net of er iets in de weg zit, een zeurderig gevoel in mijn liezen, zo nu en dan steekjes en krampen en bandenpijn, vanmiddag was ik wat misselijk. Normaal heb ik slagen in mijn haar en nu hangt het recht naar beneden, wat ik tijdens de zwangerschap ook had. Maar goed, het kan allemaal ook door de Utrogestan komen. We wachten vrolijk nog wat langer… :wall:
Oooh, wat spannend. Ik ga duimen dat het raak is. Wanneer ga je testen?
We mogen maandag testen en dan hebben we ook een bloedonderzoek in het ziekenhuis. 's Ochtends te bloedprikken en dan kunnen we 's middags bellen voor de uitslag. Misschien gaan we zondagochtend testen, maar dat weet ik nog niet zeker. Ik duurrrfff niet! Ik wil niet een test met een stomme negatieve streep… Door de Utrogestan kan het zijn dat mijn ongi uitgesteld wordt, dus daar kun je ook niet op vertrouwen. Dan moet de test uitsluitsel geven. Daar ben ik best wel bang voor. Heb iets teveel negatieve testen gehad door de jaren heen. :?
Kan me voorstellen dat je daar dan benauwd voor bent. Heb je er wel 1 in huis, voor het geval je je bedenkt? Spannend hoor, ik voel de kriebels plaatsvervangend in mijn buik. Ik hoop dat het raak is!
Ik heb nog een gewone zwangerschapstest van CB liggen. Ik had in juli 2007 (met de vorige ICSI) een pakje gekocht waar twee testen in zaten. Eerst maar eens kijken of 'ie niet over datum is. We gaan zeker zelf eerst testen. Ik zie liever met eigen ogen de uitslag dan dat je het via de assistente over de telefoon hoort. Kun je het eerst toch even verwerken, wat de uitslag dan ook mag zijn.
spannend zeg jippie…lijkt wel goed te klinken je symptomen!!!mijn duimen draaien overuren voor jullie meiden :-*
Meiden: ontzettend spannend weer zeg… we duimen hoor!!!
Hier is het volgens mij weer over en uit…
Sinds gisteren een klein beetje bruinverlies ( van morgen rood ) en ook wat krampjes onder in de buik. Dus zal ik wel ongi worden
Ik begrijp er niks van… Normaal gezien ben ik nog nooit zo vroeg ongesteld geworden, bij mij duurt het eigenlijk altijd nog een aantal dagen na de testdatum voor ik menstrueer.
Zou die overstimulatie er voor iets tussen kunnen zitten?
Jippie en Ikke: ik duim voor jullie!!! :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup: :thumbup:
Ikke: ik geloofde het ook nooit, maar het kan nog goed zijn hè. Ik heb bij deze gelukte poging ook bloedverlies gehad. Echt 2 hele dagen en toch is echt alles goed. Zolang het dus niet vol doorbreekt duim ik gewoon voor je door hoor.
Jippie: Heb jij toen maar 1 test gedaan? Ik heb er echt heel wat meer versleten zeg, geloofde er namelijk niks van…
Ikke Ik hoop echt dat je niet ongi gaat worden! Ik denk niet dat je bruinverlies iets met de overstimulatie te maken heeft. Misschien dat je lichaam door alles deze keer anders op de Progestan reageert. Maar het kan natuurlijk best zo zijn dat het hierbij blijft en dat het verder niet doorzet. Dus de hoop nog niet opgeven, hoor! Al is het wel moeilijk, natuurlijk. Hoe zijn de waarden van je bloed nu? Wanneer moet je je lever laten nakijken? Ik duim me helemaal suf!
Angelbaby Ik heb toen inderdaad maar één test gedaan. Maar in ons ziekenhuis doen ze sowieso ook een bloedonderzoek op de testdatum. Dus dan weet je meteen wat je HCG-waarde is. Als 'ie boven de 50 is, beschouwen ze het als een doorgaande zwangerschap. Mijn waarde was toen 150. Dus op zich was het niet nodig om nog extra te gaan testen. Als we het bloedonderzoek niet hadden gehad, had ik waarschijnlijk ook meer test’s versleten! Hoe gaat het verder met je? Waar kunnen we je mooie buik bewonderen?
Roheryn Leuk dat je zo nu en dan hier ook nog even komt kijken. Alles goed met jou en de meiden?
Alles goed met alle anderen?
Hier nog steeds alles goed. We zitten nu twee weken na de punctie. Ik moet zeggen dat ik nu toch wel zenuwachtig begin te worden. Ik was er steeds van overtuigd dat het niet gelukt is, maar ik begin nu toch wel te twijfelen en hoop te krijgen. De kwaaltjes nemen toe, eten staat me tegen, sinds gisteren zo nu en dan misselijk en vanochtend stond ik bij het luier verschonen te kokhalzen, terwijl het alleen plas was. :roll: Dus ik begin toch wel een beetje te denken van: Zou het dan toch, heel misschien?