Ik ben jullie dankbaar voor jullie eerlijke antwoorden. Het maakt dat ik goed naar mijzelf ga kijken.
Wat Lydia zei: misschien komt het ook door het leeftijdsverschil en verwacht ik B’Elanna groter dan ze eigenlijk nog maar is. Ze is wel AL negen tegenover haar zusje van net drie, maar ja, wat is negen nu eigenlijk al. Ze is idd zelf nog een kind.
Misschien bescherm ik Benthe idd teveel. Dat is zeker wel gekomen, nadat ze een gat in haar koppie is gevallen. Daar ben ik erg bang van geworden en zie veel dingen te snel gebeuren.
Ik ben me nu aan het aanleren te wachten op Benthe haar commentaar als ze aan het spelen zijn, om dan pas in te grijpen.
Terwijl ik dit schrijf liggen ze samen op de bank, zogenaamde judogrepen te oefenen. Benthe lacht nog steeds dus ik probeer niet in te grijpen, behalve net dat B’Elanna Benthe op haar hoofd wilde laten gaan zitten. Dat ging me te ver.
Te lezen dat er mensen gewoon groot geworden zijn ondanks, of misschien juis dóór hun impulsiviteit, doet me goed. Ik ken het helemaal niet, ik bedenk altijd wat gevolgen zijn als ik iets doe.
Kan pas sinds een half jaar de buurmeiden mee laten eten, als ze me dat een uurtje van te voren vragen. Daar raakte ik normaal gesproken helemaal van in de stress.
Ik zal wel met B’Elanna gaan praten over het feit dat Benthe een stuk kleiner is en hoe ze daar mee om moet/kan gaan. Dat ze dat wat meer inziet en de spelletjes wat leert aanpassen. Meer dansen en minder stoeien. En als ze dan stoeien niet op gevaarlijke plekken…
Misschien dat we er dan zo uit gaan komen. Het is al wel zo dat de afgelopen 3 dagen we het gezellig hebben gehad en bijna geen moppers…
Hoe komt het dan eigenlijk, dat je zo enorm “overbeschermend” bent, en zo enorm alert?
Bedoel, kids leren nu eenmaal met vallen en opstaan maar krijg bij jou een beetje het idee dat ze die kans niet krijgen (op de gevaarlijke situaties na natuurlijk)?
Erg goed van je dat je probeert te wachten totdat Benthe commentaar geeft. De boodschap van een zusje die AU roept of boos op haar wordt of begint te huilen, komt waarschijnlijk beter aan. Probeer ze een beetje los te laten, ook Benthe. Het is moeilijk, ik weet het, je eerste reactie is in te grijpen, maar soms is het beter voor hun als ze op hun bek gaan en ondervinden waarom ze iets niet moeten doen. Zeker als Be’lanna een kind is die sommige dingen gewoon niet ziet.
Waarom zo beschermend. Jee. Denk omdat we lang op Benthe hebben moeten wachten. Dat ze zo ontzettend klein nog is. En dan bedoel ik klein qua lengte, want madam zit nog in een maatje 86.
En sinds ze het gat in haar hoofd viel, is het erger geworden. Er gebeurde niks, ze liep gewoon de kamer in, struikelde en ik kon haar schedel zien.
Daar ben ik erg van geschrokken en misschien heeft dat de situatie wel verergerd. Zou zo maar kunnen.
Ik zal me gaan aanleren wat minder er boven op te zitten. Hopen dat Benthe op tijd aangeeft dat het te hard gaat.
En dat B’Elanna daar dan voor openstaat en stopt als het aangegeven wordt.
Weet je, als je zo doorgaat zal Benthe daar ook last van krijgen. Zij zal op een bepaalde manier “misbruik” kunnen gaan maken van deze relatie. Want zij is zoet en lief en haar zus krijgt vaker op haar kop 
Daar kun je als kleintje mooi gebruik van maken.
En wat je zelf zegt, je oudste is nog maar 9… Ook zij is nog jong. Maar volgens mij ben je al aardig op de goede weg :thumbup:
@lydia wrote:
Weet je, als je zo doorgaat zal Benthe daar ook last van krijgen. Zij zal op een bepaalde manier “misbruik” kunnen gaan maken van deze relatie. Want zij is zoet en lief en haar zus krijgt vaker op haar kop
En wat je zelf zegt, je oudste is nog maar 9… Ook zij is nog jong. Maar volgens mij ben je al aardig op de goede weg :thumbup:
Eens!
Ik lees nu hele andere dingen dan het begin topic, andere tonatie ook e.d.
Enorm mooi!
Ik denk dat ik B’Elanna ook zo rem(de) omdat ik bang was dat Benthe haar gedrag zou overnemen.
Niet aan gedacht dat Benthe het natuurlijk ook kon gaan waarnemen.
Dat doet ze gelukkig (nog) niet, hoop dat ook zo zal blijven.
Denk dat dat het ook zo moeilijk maakt. Benthe is een rustig, lief en bedachtzaam kind. Zoals ik ook ben. B’Elanna is precies haar vader, impulsief, creatief en tegen het onhandige aan.
Waarschijnlijk is het ook daarom dat Benthe meer “mijn” kindje is en B’Elanna echt papa’s kindje.
Dat we daarom vaker botsen. Merk ook wel dat Will beetje hetzelfde gedrag naar Benthe vertoont, als ik naar B’Elanna.
Dat het gewoon botsende karakters zijn.
Daarom ben ik blij dat ik het hier toch heb geplaatst. Het doet je dingen inzien en daar ben ik blij om!
En niet alleen voor jezelf is het goed. wie weet zijn er wel meer moeders die zich herkennen in je verhaal en zien ook in hoe het anders kan.
Dus ik neem mijn petje af voor je dat je toch je verhaal hier hebt geschreven en hoe je er nu gebruik van maakt.
Wens je heel veel sterkte maar ook heel veel succes want je kan het! en samen komen jullie er sterker uit en zal jullie band ook sterker worden 
Nou, precies, ik vind het heel moedig van je dat je het hier gepost hebt en knap dat je in korte tijd al zoveel op een andere manier kunt benaderen. 
Nogmaals: Succes ermee!
Vandaag ging het zo leuk. Ze hebben samen met de lego gespeeld, samen gewandeld en weer thuis modeshow gehouden.
Waren ze zich op bed aan het verkleden en Benthe stond per ongeluk op B’Elanna haar lange losse haar.
Nou, de hel brak los!!!
Benthe was een stomme trut die expres op haar haar ging staan en niet uitkeek…
Dus helaas is de fijne sfeer die we vandaag hadden nu heel ver te zoeken 
Maar hopelijk gaat het morgen weer een stukje beter…
He vervelend, maar hoe naar het ook is, ruzie maken en boos worden op elkaar hoort erbij. Ruzie maken en omgaan met conflicten moet je leren. Ook moeten ze leren dat ongelukjes gebeuren. Als ouder heb je vaak de neiging om ertussen te springen en snel in te grijpen om erger te voorkomen, maar vaak is het beter om het ze zelf uit te laten vechten. Kinderen kunnen heel fel reageren, maar vaak zijn ze het ook vrij snel weer vergeten.
Ik wil even opmerken dat dit topic echt super verloopt. Als je het helemaal doorleest wordt het door iedereen heel eerlijk van alle kanten benaderd en staat TS echt open voor kritiek, het vanuit een ander perspectief te zien en iedereen gaat daar heel goed mee om!
Dapper hoor om je hier zo kwetsbaar op te stellen en je verhaal neer te leggen, en mooi om te zien hoe iedereen wil helpen! Leuk!
hee meis, ik heb ook een deel meegelezen!! idd wat hiervoor gezegd wordt!!
Je zou ook voor tips nog eens kunnen zoeken op tisha neve… zij is de nederlandse nanny. Op t werk hebben wij een keer een opvoedworkshop voor basisschoolleerlingen gehad. Zooo leuk en leerzaam, veel humor en herkenbare verhalen… maar heel veel goeie tips…
ook gaf zij bijv… als je het echt op zo’n dag niet meer ziet zitten… (negatieve dingen blijven vaker hangen)… noteer dan elke dag, 3 positieve dingen die je kind heeft gedaan of bereikt of waarop jij trots bent op dat kind…
dan zul je zien… dan zijn er een heleboel goeie dingen bij!
Ik word hier soms ook gek van de oudste… die wordt ook zooo driftig als er een klein dingetje niet gaat zoals hij het wil en de jongste moet het bezuren… maar ik zie gelukkig ook dat zij genoeg uitlokt ook… maar dan is het soms moeilijk om hem voor rede vatbaar te krijgen (dan maar lekker uitrazen)…
soms heb je het gevoel dat je moet blijven herhalen, elke dag hetzelfde melden… je wordt er moe van… maar het zal uiteindelijk zijn vruchten afwerpen!!
succes meis!
Gisteren hadden we weer een slechte dag. B’Elanna had vreselijk brutale monden. Tegen haar zusje ging het wel aardig.
Vandaag echter :inlove:
Benthe is bezig zindelijk te worden, wat tot gevolg heeft dat ik er 's nachts minstens 1 keer uit moet en dus niet een lekkere ruk achter elkaar kan maken. Ondanks dat ik haar laat plassen voor wij naar bed gaan.
Ik heb dus weinig zin om om 7 uur al weer op te staan. Vanmorgen wilde Benthe met de lego spelen, maar dat staat in de woonkamer. Dat durf ik dus niet aan.
Toen heb ik B’Elanna gevraagd om de duplo te pakken, zodat Benthe in bed kon spelen.
Ze zitten nu dus nog steeds op de slaapkamer en ik ben dus net mijn bed uit!!!
Soms schreeuwt B’Elanna wel tegen haar, maar dat is dan omdat Benthe niet helemaal snapt wel blokje ze nou moet pakken en B’Elanna te enthousiast/ongeduldig is om het goed uit te leggen…
Als we dit weer eens een dagje volhielden 
Nog een tip… want hoewel het minder een issue is, is het hier ook regelmatig hommeles hoor… zal wat zijn straks als suus ook in de " ik" fase komt en dingen gaat willen…
Kijk niet meteen zo ver weg… ik bedoel… je hoopt meteen op een hele dag zo volhouden.
Dat redden mijn kinderen echt never nooit. Er gaat geen dag voorbij of het is wel minstens een keer " iets" wat niet lekker loopt.
Maar dan is echt niet meteen mijn dag slecht of verpest.
Hier hakken we dag een beetje in stukjes van 3 uur…
ik ben al blij als ze 3 uur zoet een dag doorbrengen. Gebeurt er dan es wat, dan lossen we dat op en dan kan het best zijn dat ze daarna weer een hele periode lekker gaan.
echt een hele dag feilloos is wel een hoog streven zeg maar.
En wat hier ook wel werkt is humor…
Met name als de oudste heel brutaal doet, niets wil of enorm te keer gaat om een kleinigheid…
Dan helpt humor echt…
Gisteren nog zat Aniek met de armen over elkaar en een dikke pruillip aan tafel en ze was maar aan het gillen dat ze boos boos boos was…
Dat doet ze wel vaker.
Dus ik zei " ohjee… waar is Aniek dan gebleven?" dus ik net doen of ik Aniek aan het zoeken was… achter d’r rug kijken, in d’r oren turen enzo.
" Nee, zei ik, ik kan alleen maar mevrouw boos boos boos daar zien zitten en aniek is weg… ohhh misschien heeft mevrouw boos boos boos haar wel opgegeten!" en ik ging heel dramatisch nep huilen…
boehoooooehooooo
Ik wil mevrouw boos boos boos niet houden…
Nou dan is het " mamaaaaaaa…" op zo’n toontje van… mens doe normaal :lol:
En dan is het meteen klaar hoor… weg boze bui en dan kunnen we normaal praten.
Het werkt zelfs al bij Mies… die is dan aan het gillen en slaan en wil niks en dan is er niks beter als net doen alsof je zijn lach gaat zoeken.
Mies is zijn lach kwijt jongens, kom we gaan zoeken…
Nou… hij moet nog 2 worden, maar snappen doet hij het.
Hier zitten we ook wel met leeftijdsverschillen he… mies is bijna 2, Aniek bijna 6 en die 2 kunnen ook niet echt alles van elkaar velen.
succes :thumbup:
Bedoel met een dag volhouden ook echt niet een hele dag niet mopperen, dat zal altijd wel een droom blijven
Maar gewoon een dag zonder gek te worden en huilen en schelden.
De humor erin brengen als B’Elanna boos/driftig is werkt helaas niet… Dan wordt ze alleen maar bozer. Meestal negeer ik haar dan maar en als ze te ver gaat, gaat ze naar de trap.
Maar we maken vorderingen, daar ben ik al blij mee…
@wisje wrote:
Denk dat dat het ook zo moeilijk maakt. Benthe is een rustig, lief en bedachtzaam kind. Zoals ik ook ben. B’Elanna is precies haar vader, impulsief, creatief en tegen het onhandige aan.
Waarschijnlijk is het ook daarom dat Benthe meer “mijn” kindje is en B’Elanna echt papa’s kindje.
Dat we daarom vaker botsen. Merk ook wel dat Will beetje hetzelfde gedrag naar Benthe vertoont, als ik naar B’Elanna.
Dat het gewoon botsende karakters zijn.
Dit wilde ik er even uitpikken. Waarom staat bij rustig en bedachtzaam het woordje lief er tussen en zie ik dat bij impulsief en creatief niet staan? Zijn kinderen alleen lief als ze rustig spelen?
Even bewust maken hoor, geen veroordeling.
Bedoelde hier met lief meer: zorgen voor anderen, kunnen delen.
Niet lief als in zij is lief en de andere niet. Zeer zeker niet.
Maar als voorbeeld: Zoals al gezegd het vrijdagavondje één snoepje bewaaren voor Benthe, levert bij B’Elanna problemen op. Als ik Benthe als B’Elanna op school twee kleine snoepjes geef, legt zij er één op B’Elanna’s tafel voor als ze thuiskomt.
Dat gedrag bedoel ik met lief. Niet dat ze me liever is dan de andere…
Je gaat hard de goede kant op. Alleen houd er rekening mee dat het bij kinderen langer duurt om om te schakelen dan jij. Het zou kunnen dat Bélana straks een stuk negatiever gedrag gaat vertonen, omdat ze wil uitproberen of het echt anders is geworden. De kunst is dan om op deze voet door te blijven gaan. Ze weet dan dat het echt anders is als voorheen. Ze zal het iig aanvoelen.
Ik vind het net als hiervoor gezegd knap hoe je je hier opstelt, als ik naar mezelf kijk zou ik dat ontzettend moeilijk vinden.
:thumbup:
@wisje wrote:
…
Maar als voorbeeld: Zoals al gezegd het vrijdagavondje één snoepje bewaaren voor Benthe, levert bij B’Elanna problemen op. Als ik Benthe als B’Elanna op school twee kleine snoepjes geef, legt zij er één op B’Elanna’s tafel voor als ze thuiskomt.
Dat gedrag bedoel ik met lief. Niet dat ze me liever is dan de andere…
Maar wisje, zou B’elanna op de leeftijd van Benthe misschien hetzelfde doen?
Het kan ook gewoon de fase zijn waar beide meiden nu in zitten. B’Elanna kan ook wat meer op zichzelf gericht zijn omdat ze nu (ja, al 3 jaar) een zusje heeft waar ze mee moet delen. Ze was 6(?) toen Benthe kwam, papa en mama waren 6 jaar lang alleen van haar he. Dat moet je ook niet vergeten! Dit geldt voor het bovenstaande voorbeeld, maar kan ook een hoop verklaren in de rest van haar gedrag.
Dat kan lang impact hebben op een kind. Mijn zus is 34 en kan in sommige gevallen nog steeds niet uitstaan dat ze nog 5 zusjes heeft die aandacht krijgen :roll: :lol: