help! zwanger van een tweeling

ik denk dat ik kan begrijpen als ik er nu zo over na denk dat je deze gevoelens kunt hebben

maar waarom verteld ze nu 2 verschillende verhalen als reden dat de kindjes met 34 weken gehaald worden



dat is de reden dat ik het verhaal niet meer zo geloof



debbie&lana :hug: voor jou voor de moeilijke tijd die je 2x hebt moeten doorstaan

Fiep, ook ik heb momenteel last van een depressie omdat alles, maar dan ook alles tegenzit hier.

Ik ga daar verder niet op in, dat moet je maar even voor waar aannemen.

Maar ik zou NOOIT maar dan ook NOOIT zulke dingen denken, laat staan zeggen over de kleine in mijn buik.

Dat wondertje verdient namelijk beter.

Ik heb altijd geleerd dat zachte heelmeesters stinkende wonden maken, ik ben van mening dat ze een flinke reality-check nodig heeft.

@Debbie & Lana wrote:

Allereerst moet het van mijn hart dat dit verhaal een beetje vreemd in mijn oren klinkt. Of het waar is of niet, dat laat ik in het midden.



Dit gezegd hebbende:



@vuurvosje wrote:
@~Maartje~ wrote:
ik heb geeist en gesmeekt dat het met 34 weken gehaald word omdat ik deze zwangerschap amper nog aankan ik wil gewoon niet zwanger meer zijn zoals vandaag dan voel ik er weer niks voor en in het ziekenhuis ook ik heb ben daar flink tekeer gegaan en gezegt jullie snijden ze er nu uit of ik loop zelf naar de ok en doe het zelf wel met of zonder verdoving het kan me niet schelen ze hebben me echt rustig moeten krijgen in het ziekenhuis ook veel gesprekken gehad en ik blijf mijn momenten houden dat ik er doorheen zit en het allemaal niet meer wil drm is het ook voor mij gewoon beter dat al het met 34 weken gehaald word en daarna gelijk hulp krijg.



ik heb goeie en slechte dagen nu heb ik weer eens knallende ruzie met me vriend gehad en dan vraag ik me af heb ik de GROOTSTE fout in mijn leven gemaakt.



Alles hier in huis om me heen draait alleen nog maar om baby’s baby’s en baby’s en ik kan er weinig van hebben als ik een dagje wil winkelen is het alleen maar babywinkels in en uit en ik wil ook wel eens voor mezelf kijken en dat gaat niet en ik word er gek van.



veder gat het wel redelijk ja het word allemaal erg zwaar en alles is vermoeiend kan niet veel meer doen omdat ik dan uitgeput ben maar ja dat hoort er nu eenmaal bij zoals ze in het ziekenhuis zeiden het is voor een goed doel.




Spoor jij wel helemaal? :shock:

Jij wil serieus twee leventjes in gevaar brengen omdat jij de zwangerschap zat bent?

Daar had je aan moeten denken voordat je met je benen wijd ging liggen!!!

Ik vind jou een vreselijk egocentrisch mens en ik vrees voor jouw twee wondertjes.

Als ik je zo lees ga jij niet deugen als moeder.

Als ik had geweten waar jij woont had ik je zelf wel aangegeven bij de raad voor de kinderbescherming, als je er nu al zo over denkt ben ik heel benieuwd wat er gaat gebeuren als je een nachtje of drie niet kan slapen door doorkomende tandjes.




Ik vind het eigenlijk schandalig hoe op de gevoelens en gedachten van Maartje gereageerd wordt.



Ik weet nog HEEEEEEEL goed hoe depressief ik was tijdens I.S. haar zwangerschap. En geloof me, wat Maartje zegt, was ook MIJN gevoel!



Ik vind het echt heel naar om te lezen dat iemand die heel eerlijk haar gevoelens uitspreekt over het niet aankunnen van de zwangerschap, de kindjes eerder laten halen, dat daar over wordt gezegd dat ze geen goede moeder zal zijn.



Dit doet mij ECHT heel veel pijn. Hoe kan je in vredesnaam zo tegen iemand spreken waarvan duidelijk is (mocht het waar zijn) dat die ZO depressief is. Ik heb verdorrie in een prenatale depressie gezeten! En dat is GEEN PRETJE!!!



Ik heb geslagen en gestompt op mijn buik met 38 weken zwangerschap om dat kind (I.S.) eruit te laten komen. Ik heb de gyn gezegd dat ze dat kind maar moesten wegflikkeren in de Maas. Wat kon mij het boeien of I.S. verdronk of niet.



En verdorrie, ik BEN een goede moeder!!! Ook al had ik deze gevoelens in de zwangerschap, ook al had ik een prenatale depressie die vervolgens over ging in een postnatale depressie.



Ik zit mij heel erg kwaad te maken om de reacties! Zit gewoon te janken hierzo. Misschien omdat bij mij over komt dat als je deze gevoelens hebt tijdens je zwangerschap je dus geen goede moeder zou zijn later. Nou sorry hoor!! Ik BEN een goede moeder en ik HOU van mijn kinderen, want ja, bij L.R. heb ik verdorrie ook een prenatale depressie gehad. Ik heb het verdorrie 2 keer gehad!



:cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry:






DEBBBBBB !!!



je bent een gigantische kanjer dat jij je hier zo uitspreek !!!



respect voor jou meid ik ben het volkomen met je eens !!!

@vuurvosje wrote:

Fiep, ook ik heb momenteel last van een depressie omdat alles, maar dan ook alles tegenzit hier.

Ik ga daar verder niet op in, dat moet je maar even voor waar aannemen.

Maar ik zou NOOIT maar dan ook NOOIT zulke dingen denken, laat staan zeggen over de kleine in mijn buik.

Dat wondertje verdient namelijk beter.

Ik heb altijd geleerd dat zachte heelmeesters stinkende wonden maken, ik ben van mening dat ze een flinke reality-check nodig heeft.


iedereen is anders, ook mensen met een depressie kan je niet over één kam scheren. Dus als jij in je depressie nog in staat bent liefdevol over je kind te denken, dan wil dat niet zeggen dat moeders die dat niet meer kunnen, maar meteen op deze manier door jou hoeven worden uitgescholden. Ik verwijs je verder graag naar de reactie van Debbie, dat was nl precies wat er door mijn hoofd schoot toen ik de botte reacties hier las.

@vuurvosje wrote:

Fiep, ook ik heb momenteel last van een depressie omdat alles, maar dan ook alles tegenzit hier.

Ik ga daar verder niet op in, dat moet je maar even voor waar aannemen.

Maar ik zou NOOIT maar dan ook NOOIT zulke dingen denken, laat staan zeggen over de kleine in mijn buik.

Dat wondertje verdient namelijk beter.

Ik heb altijd geleerd dat zachte heelmeesters stinkende wonden maken, ik ben van mening dat ze een flinke reality-check nodig heeft.




de een is de ander niet , en net zolang tot het tegendeel bewezen is , hoor je je nooit zo uit te laten over een ander zijn / haar gevoelens op dit forum !!!



gelukkig is zij nu weggejaagd door deze reakties , getverrr , terwijl wij alemaal wel behoorlijk kunnen indenken hoe verdomt K.U.T. je kan voelen als je in een depressie zit.



misschien is ze wel heel eerlijk en zoekt ze meelevende steun en of tips.

Mijn reactie geldt overigens alleen voor TS, en niet voor andere mama’s die zich nu aangesproken voelen.

Het kan zijn dat jullie het niet met mij eens zijn, dat mag, maar ik persoonlijk blijf achter mijn reactie naar TS staan.

Het is niet mijn bedoeling om andere mama’s te kwetsen, jammer dat mensen mijn reactie meteen naar zichzelf te betrekken.

Ik zeg wat ik erbij denk en voel, dat kan ik helaas niet mooier maken dan het is.

Dus Debbie & Lana, ihet spijt me dat ik jou gekwetst heb, ik oordeel niet over prenatale depressies want ik weet wat het is, ik oordeel wel over de uitspraken die TS hier geplaatst heeft.

@vuurvosje wrote:

Fiep, ook ik heb momenteel last van een depressie omdat alles, maar dan ook alles tegenzit hier.

Ik ga daar verder niet op in, dat moet je maar even voor waar aannemen.

Maar ik zou NOOIT maar dan ook NOOIT zulke dingen denken, laat staan zeggen over de kleine in mijn buik.

Dat wondertje verdient namelijk beter.

Ik heb altijd geleerd dat zachte heelmeesters stinkende wonden maken, ik ben van mening dat ze een flinke reality-check nodig heeft.




En dan nog ben je niet de aangewezen persoon om die realitycheck te geven, we gaan hier nog altijd op een respectvolle manier met elkaar om en ik zou graag zien dat jij dat ook doet.



Algemeen: Onschuldig totdat de schuld bewezen is, iemand voor bedriegster uitmaken op basis van een vermoeden is niet chique.

Laten we het netjes houden en alleen reageren als je iets te melden hebt waar de ts eventueel iets aan heeft.

@vuurvosje wrote:

@~Maartje~ wrote:
ik heb geeist en gesmeekt dat het met 34 weken gehaald word omdat ik deze zwangerschap amper nog aankan ik wil gewoon niet zwanger meer zijn zoals vandaag dan voel ik er weer niks voor en in het ziekenhuis ook ik heb ben daar flink tekeer gegaan en gezegt jullie snijden ze er nu uit of ik loop zelf naar de ok en doe het zelf wel met of zonder verdoving het kan me niet schelen ze hebben me echt rustig moeten krijgen in het ziekenhuis ook veel gesprekken gehad en ik blijf mijn momenten houden dat ik er doorheen zit en het allemaal niet meer wil drm is het ook voor mij gewoon beter dat al het met 34 weken gehaald word en daarna gelijk hulp krijg.



ik heb goeie en slechte dagen nu heb ik weer eens knallende ruzie met me vriend gehad en dan vraag ik me af heb ik de GROOTSTE fout in mijn leven gemaakt.



Alles hier in huis om me heen draait alleen nog maar om baby’s baby’s en baby’s en ik kan er weinig van hebben als ik een dagje wil winkelen is het alleen maar babywinkels in en uit en ik wil ook wel eens voor mezelf kijken en dat gaat niet en ik word er gek van.



veder gat het wel redelijk ja het word allemaal erg zwaar en alles is vermoeiend kan niet veel meer doen omdat ik dan uitgeput ben maar ja dat hoort er nu eenmaal bij zoals ze in het ziekenhuis zeiden het is voor een goed doel.




Spoor jij wel helemaal? :shock:

Jij wil serieus twee leventjes in gevaar brengen omdat jij de zwangerschap zat bent?

Daar had je aan moeten denken voordat je met je benen wijd ging liggen!!!

Ik vind jou een vreselijk egocentrisch mens en ik vrees voor jouw twee wondertjes.

Als ik je zo lees ga jij niet deugen als moeder.

Als ik had geweten waar jij woont had ik je zelf wel aangegeven bij de raad voor de kinderbescherming, als je er nu al zo over denkt ben ik heel benieuwd wat er gaat gebeuren als je een nachtje of drie niet kan slapen door doorkomende tandjes.




:eh:



En jij vind dit een normale reactie?



Of het verhaal nu waar is of niet, het kan zijn dat aanstaande moeders zich zo voelen he. Dat ze zich zo depressief voelen dat ze overal beren op de weg zien. Dat ze zo’n slechte zwangerschap hebben dat ze gewoon niet verder willen.



Denk je dat jouw reactie dan iets helpt?

Denk je dat het helpt als mensen gewoon echt geen andere goede manier weten om met die gevoelens om te gaan?



Mijn hemel, vind jouw reactie bijna erger dan maartje die haar heftige gevoelens uit.

@vuurvosje wrote:

Mijn reactie geldt overigens alleen voor TS, en niet voor andere mama’s die zich nu aangesproken voelen.

Het kan zijn dat jullie het niet met mij eens zijn, dat mag, maar ik persoonlijk blijf achter mijn reactie naar TS staan.

Het is niet mijn bedoeling om andere mama’s te kwetsen, jammer dat mensen mijn reactie meteen naar zichzelf te betrekken.

Ik zeg wat ik erbij denk en voel, dat kan ik helaas niet mooier maken dan het is.

Dus Debbie & Lana, ihet spijt me dat ik jou gekwetst heb, ik oordeel niet over prenatale depressies want ik weet wat het is, ik oordeel wel over de uitspraken die TS hier geplaatst heeft.




Het enige wat ik nog kan denken is, wat ben ik blij dat je nog niet hier schreef toen ik deze uitspraken deed hier op het forum.



Sorry, maar je hebt me nu even flink op de tenen getrapt. Zal morgen of overmorgen wel weer verdwijnen dit gevoel. Maar dit is echt een steek in mijn rug. Aan je sorry heb ik nu even niets. Wat ik al zeg, morgen of overmorgen zal ik je waarschijnlijk weer gewoon kunnen aanspreken, maar nu niet.

Trouwens, ik spreek nu op papier alleen Vuurvosje aan, maar het geldt net zo goed voor de andere reacties die niet door de beugel kunnen!



Dus Vuurvosje, niet persoonlijk bedoeld.

Nee, misschien is dit niet een reactie zoals ik normaal zou reageren, dat geef ik toe.

Normaal ben ik een stuk genuanceerder.

Maar dit verhaal schoot me zo in het verkeerde keelgat dat ik gereageerd heb zoals hierboven staat.

Normaal gesproken ben ik juiist iemand die iedereen altijd wil steunen waar mogelijk maar toen er begonnen werd over baby’s uit buiken snijden werd het mij even rood voor mijn ogen.

Ik heb mijn excuses al aangeboden aan Debbie & Lana, sorry voor de anderen.

Ik gooi het maar even op de hormonen.

Helaas weet ik ook hoe verdraaide rot je je kunt voelen tijdens een zwangerschap.

Heb ontelbare keren huilend onder de douche gestaan omdat ik niet meer wist waar ik het moest zoeken.

Alleen dit door een taboe die heerst op prenatale depressies dit nooit uitgesproken/gedeeld.



Ik vind dan ook dat we de opener niet kunnen helpen met verwijten.



Ik hoop dat ze baat heeft bij de hulp die ze nu heeft en zich na de bevalling beter voelt.



Wat ik nog wel wil toevoegen: een baby heeft IN de buik altijd nog een betere couveuse dan buiten de buik in de couveuse!!

Deze gedachte heeft mij nog een week kunnen rekken en heb je medicatie?? :think:

Debbie en Lana: Ik weet niet of ik jou pijn gedaan heb met wat ik schreef ivm ts. :?

Als ik je gekwetst heb, dan hoop ik dat je deze verontschuldigingen kan aanvaarden. Want dat was niet de bedoeling !

Niet jou te kwetsen of iemand anders…

Maar ik sta wel nog steeds achter de woorden die IK schreef ivm ts, gericht aan ts en aan niemand anders !



liefs

Gerda

debbie&lana

ik hoop ook dat ik je niet gekwetst heb

ik heb het ook niet bedoeld als zijnde alleen op haar gevoelens

maar vind de verschillende verhalen wel vreemd

@gerda wrote:

Debbie en Lana: Ik weet niet of ik jou pijn gedaan heb met wat ik schreef ivm ts. :?

Als ik je gekwetst heb, dan hoop ik dat je deze verontschuldigingen kan aanvaarden. Want dat was niet de bedoeling !

Niet jou te kwetsen of iemand anders…

Maar ik sta wel nog steeds achter de woorden die IK schreef ivm ts, gericht aan ts en aan niemand anders !



liefs

Gerda




Met mijn woorden wil ik niemand kwetsen:

Voor iemand die geen depressie heeft gehad tijdens de zwangerschap is het ontzettend moeilijk te begrijpen hoe slecht je je voelt.

En dit heb ik erg subtiel uitgedrukt.

Het uitsnijden… jahoor ook wel eens aangedacht toen

het verhaal IS ook vreemd , maar moet iemand afgerekend worden door iets waar ze misschien helemaal niets aan kan doen ??



onschuldig tot het tegendeel bewezen is toch ???

@gerda wrote:

Debbie en Lana: Ik weet niet of ik jou pijn gedaan heb met wat ik schreef ivm ts. :?

Als ik je gekwetst heb, dan hoop ik dat je deze verontschuldigingen kan aanvaarden. Want dat was niet de bedoeling !

Niet jou te kwetsen of iemand anders…

Maar ik sta wel nog steeds achter de woorden die IK schreef ivm ts, gericht aan ts en aan niemand anders !



liefs

Gerda




Nou juist de reactie op de ts maakt het een beetje dat je gewoon niet veel begrijpt van depressies in zwangerschappen. Dan dnek je niet echt rationeel ofzo.



Dus ook jouw reactie, juist gericht op de ts, vind ik erg ongenuanceerd.

@24tamara24 wrote:

debbie&lana

ik hoop ook dat ik je niet gekwetst heb

ik heb het ook niet bedoeld als zijnde alleen op haar gevoelens

maar vind de verschillende verhalen wel vreemd




Ik had tot ik mn vorige antwoord had geplaats het andere verhaal nog niet gelezen van de opener…



Ja vreemd…maargoed ik hoop dat ze terug komt

@pooh wrote:

@24tamara24 wrote:
debbie&lana

ik hoop ook dat ik je niet gekwetst heb

ik heb het ook niet bedoeld als zijnde alleen op haar gevoelens

maar vind de verschillende verhalen wel vreemd




Ik had tot ik mn vorige antwoord had geplaats het andere verhaal nog niet gelezen van de opener…



Ja vreemd…maargoed ik hoop dat ze terug komt




dat hoop ik ook , al ben ik bang van niet

ok, allemaal lief dat iedereen nu excuses maakt naar debbie (en terecht wat mij betreft), maar waarom is zij nou anders dan de TS? Omdat zij een bekend gezicht is op kok? Omdat zij al een stuk verder is, en op dit moment niet midden in de depressie zit en dus er wat relativerender over kan praten?



Als je excuses maakt naar haar, dan kan je m.i. niet erachter aan zeggen: maar de woorden naar de ts zijn nog steeds gemeend… :?