Madre ik zag niet dat jij ook wat had geplaatst ik reageerde meer op stillewater ivm anorexia :-*
@kaya wrote:
Madre ik zag niet dat jij ook wat had geplaatst ik reageerde meer op stillewater ivm anorexia :-*
aaaah ok…
ja, maar stel, het afvallen gaat goed, heel goed, en het kind vind zich nog steeds te dik in vergelijking met anderen en dat het dan doorslaat.
Ik denk dat deze dikke kinderen vaak wel grof gebouwd zijn en nooit heel slank zullen worden.
Dus vind een kind in de puberteit het dan genoeg.
Ze worden vaak wel wat onzeker over hun uiterlijk en ik denk dat het gewicht dan wel een issue zal blijven.
Is het niet beter te kijken waar het eetgedrag vandaan komt en dat aanpakken.
Het blij zijn met je lichaam zoals die is. Dan zal de rest vanzelf gaan.
Want vaak is het frustatie eten en verveling of gewoonte.
Het lijnen om af te vallen bij kinderen staat me niet zo aan.
@stillewater wrote:
ja, maar stel, het afvallen gaat goed, heel goed, en het kind vind zich nog steeds te dik in vergelijking met anderen en dat het dan doorslaat.
Ik denk dat deze dikke kinderen vaak wel grof gebouwd zijn en nooit heel slank zullen worden.
Dus vind een kind in de puberteit het dan genoeg.
Ze worden vaak wel wat onzeker over hun uiterlijk en ik denk dat het gewicht dan wel een issue zal blijven.
Is het niet beter te kijken waar het eetgedrag vandaan komt en dat aanpakken.
Het blij zijn met je lichaam zoals die is. Dan zal de rest vanzelf gaan.
Want vaak is het frustatie eten en verveling of gewoonte.
Het lijnen om af te vallen bij kinderen staat me niet zo aan.
Maar is het bij jonge kinderen ook al verveling of frustratie? Zou het bij een kind niet alleen maar een verkeerd aangeleerd patroon zijn, in com,binatie met aanleg??
Ik denk dat het bij jonge kinderen ook verveling kan zijn en daardoor verkeerd aangeleerd gedrag, wat over kan gaan in frustatie eten. Het is vaak een cirkel.
Als het voor een kind verkeerd aangeleerd patroon is, dan ligt het toch bij de ouders om dat patroon te veranderen.
Anders koken, boodschappen doen andere dingen in de kast hebben liggen.
Dat kun je toch nog niet bij een kind leggen.
Ik vind dat ze daar nog niet zo erg bewust mee bezig hoeven zijn, dik of slank.
Sporten doen ze toch ook voor hun plezier, of maak je je kind al met 5 jaar bewust dat ze conditie moeten opbouwen en door veel sporten niet dik worden.
Misschien is het voor mij makkelijk praten omdat ik er niet mee te maken heb.
Maar ik denk toch dat de jonge kinderen het meest krijgen wat hun ouders hun geven.
@Mariiyelle wrote:
Toen ik je (kristalkindje) zin las over gezonde traktatie vroeg ik me al af waarom gezond? Jarig ben je maar een in het jaar en als je al 25 kinderen in de klas hebt zitten… Is het maar 25 dagen dat je kind iets ‘‘ongezonds’’ krijgt… Fruit eet je dagelijks… Als je jarig bent, neem je toch ook een taart?Dan valt er te vieren… Maar das mijn mening!
Prikkers met kaas en worst eet je ook op brood dus dat is al standaard iets!
het zijn al gauw dertig kinderen …
je moet wel er bij bedenken dat mijn dochter gewicht kwijt moet,…je kunt dus niet denken och als ze maar niet meer dan dat snoept, er moet minder ingenomen worden dan er wordt verbrand dus dat moet ergens vandaan komen
het tikt meer aan dan je dekt hoor die tractaties, misschien niet bij een kind dat niet snel aankomt of nog niet te zwaar is maar wel bij mijn dochter, het is dan en , en , en
de buurvrouw die zegt, Och die ene keer
de opa of oma die zegt, jaaa maar bij oma mag dat
je hebt dan nog de sportclub waar ze wel eens een snoepje krijgen
en ga zo maar door
ik leg zometeen nog wel even verder uit hoe het zit in reactie op wat andere vragen die ik hier las…
Bij ons op school is het ook de bedoeling gezonde tractaties te doen, maar echt niemand doet het, van de 20 kids in de klas, heeft er geen eentje een tractatie die 100% gezond is, vaak is het een prikker met iets van fruit en dan nog een snoepje erbij.
ook hier wordt wel rekening gehouden dat het niet te gortig wordt (happy meal, meen je dat?), maar het zijn maar zo weinig verjaardagen per jaar, dat je dan niet altijd een gezonde tractatie krijgt.
@stillewater wrote:
Ik weet niet hoe oud je kind is, maar ben je nou niet heel erg bang dat het in de puberteit gaat doorslaan naar anorexia?
Het lijkt me zo niet goed om als kind al zo bezig te zijn met gewicht en voeding. Omdat hij/zij te dik is.
nee juist niet
ze is niet op dieet , hoe gek je dat misschien in de oren moge klinken
ze volgt een gezond programma, waarbij ze juist ook leert om te voelen wat ze voelt als ze eet
daar wordt veel aandacht aan besteedt. waarom eet je. heb je honger? ben je verdrietig? verveel je je? ben je boos, eenzaam, gefrustreerd ergens over
en als je die gevoelens hebt, hoe zou je ipv iets te eten daar mee om kunnen gaan
wat zou je ook kunnen gaan doen?
verder werkt het programma vooral zo goed omdat ze dus WEL van alles mogen
het is niet zo dat ze GEEN snoep mag, of GEEN koekje, OF GEEN suiker
maar niet en, en , en , en , en
en er moet beweging tegenover staan
de reacties die ik tot nu toe heb gegeven zijn te kort om een heel programma in uit te leggen, het programma begeleid heel langzaam in een gedragsverandering, het is niet zo dat je naar een consulente gaat die dan zegt
okee dit dat en dat mag jij nu nooit meer hebben
en je moet dit dat en dat dan maar eten
en je moet zoveel bewegen
het programma zet aan tot denken, waarom eet ik?
wat vind ik lekker?
waar kan ik echt niet zonder?
waardoor word ik dik?
wat is gezond en wat is slecht
is slecht altijd slecht? ( nee)
zo kent het programma naast het zg koekmoment ( dwz 1x per week mag je de aller aller aller lekkerste koek die je kent uitzoeken , de voorwaarde is dat je die niet snel wegpropt maar er een fijn moment voor uitzoekt , en hem dan echt genietend lekker oppeuzelt)
1x per week is er een snoepmoment, daar worden wel wat voorwaarden aangesteld, in die zin dat er aan t kind wordt gevraagd hoe het kind zelf denkt dit slim aan te pakken
bijv. zoek zes snoepjes uit die je heeeel lekker vindt…je mag t zelf weten, je mag elke dag 1 snoepje, of je mag ze allemaal in 1x opeten
zelf bepalen wat JIJ fijn vindt, enook wat JIJ lekker vindt
er is ook het feestmoment…dwz, een verjaarsfeestje oid dat mag 1x per maand…zo n feestmoment daar mag je can genieten,
wel is het de bedoeling dat je het voor jezelf plant
bedenkt …wat wil ik ECHT graag eten…een stuk taart? OF patat, OF toch drie glazen cola?
mijn dochter kiest dan al gauw ervoor om geen taart te eten, of haar koekmoment voor de verjaardag te bewaren en dat te combineren met het feest moment zodat ze wel taart EN patatjes kan eten
ze vraagt dan bijvoorbeeld om thee of cola light op zo n feestje
een plan van aanpak voorkomt dat ze zich onzeker voelt, ze is blij met haar eigen keuzes, en staat er achter, ze is er ook heel trots op
ZIJ heeft namelijk de macht in handen niet WIJ…wat een eetstoornis idd in de hand zou werken
dan is er nog de eigen verjaardag, die heilig is…ze mag dan gewoon taart, en we gaan ook gewoon uit eten
ze lust graag pizza op haar verjaardag en dat doen we ook gewoon.
er wordt haar dus NIKS verboden ze mag alles, maar ze leert wat de consequenties zijn, en ook hoe je daar op een slimme en handige manier zelf een weg in kunt zoeken
fruit mag overigens ALITJD en zo veel als ze lust
en ze is dol op fruit
er zijn ook leuke trukjes die prima werken zonder te frusteren, een toetje? jazeker…maar niet meteen na de maaltijd, beter om even een uurtje ofzo te wachten.want dan heb je voor je naar bed gaat nog even iets lekker om naar uit te kijken, zonder dat het EN/EN wordt
ik kan hier onmogelijk het hele programma beschrijven, er zijn veel en veel meer dingen, elke maand is er een soort lesje, en huiswerk dat ze erg leuk vindt,…elke keer dat ze bij de consulente komt krijgt ze een beloning ook als ze niet afvalt, de beloning is bedoelt voor haar inzet,…haar bereidheid om zelf na te denken …
er is geen straf als ze dat niet zou doen…
de beloning is bijvoorbeeld een half uurtje op de massagetafel, dat vind ze helemaal geweldig, maar ook wel eens grabbelen in de grabbelton
ook krijgt ze elke keer een letter, heb je alle letters dan vormen ze een boodschap aan jou, elke keer zit ze weer te puzzelen in de auto …spannend want wat zou het zijn
verder mag ze uit de verveelkast een speeltje uitzoeken om te lenen, allemaal bewegingsspeelgoed, zoals een hoepel, stelten, een springtouw etc etc
elke dag een uurtje bewegen, dus touwtjespringen, of op de trampoline, fietsen, tikkertje met de kinderen op t plein …
geen opgelegd sportregiem
daarnaast doet ze twee sporten die ze erg leuk vindt, en kijkt minder tv, uit zichzelf! want ze gaat graag schommelen in de schuur hier…
de kern is dat er niet verboden wordt, dat ze leert wat de achtergrond is van gezond eten, dat ze leert dat snoepen mag maar niet altijd , dat je keuzes moet maken etc
en dat het HAAR keuzes zijn, zij is de baas over zichzelf
en het werkt perfect!
ik hoop hiermee wat vragen beantwoord te hebben, ik weet veel over eetstoornissen, ik ben namelijk als kind WEL op dieet gezet, en mocht inderdaad niks meer, ik ben te dik, ik ben een jojo, en ik heb al vanaf mn veertiende last van eetstoornissen
met mij gaat t sinds dit programma ook veel beter,…ik ben meer in balans, het hele gezin gaat er in mee…geen uitzonderingspositie voor het kind,…en geen gehonger voor de ouders…gewoon…samen wandelen, samen gezond en lekker eten, samen een koekmoment…samen nadenken over het programma
@Madre wrote:
Weet je wat ik mij afvraag, of jullie en jouw kind ook geleerd wordt door het programma dat zoet niet zo heel erg is maar met mate.
Ik lees dat ze een koekmoment per week krijgt en zelfs op haar verjaardag niet echt iets erg tractatie-achtigs?
Druiven, zitten trouwen ook heel veel fruitsuikers in.
En een plakje worst en stukje kaas bevat veel vet.
Het klinkt alsof het programma alle suikers afzweert, is dat wel een goede methode? Is het niet beter om af en toe wat te laten ‘snoepen’?
Ik ben echt geinteresseerd hoor.
Ik was vroeger ook een bolletje. Toen ik 13 was woog ik iets van 80 kilo ofzo…Ik heb toen samen met mijn moeder een jaar lang niet gesnoept. Dat wilde zeggen, geen 3 glace’s en 6 negerzoenen, maar snoepjes en lolies van de natuurwinkel. Geen cola, maar wel gewoon thee, bijvullimonade en water. etc etc.
Door mijn referentiekader vind ik het programma nogal star klinken.
en ja, ik ben het met je eens dat mensen moeten leren wat ‘goede’ en slechte vetten zijn.
Ik ben nu aan het afvallen zonder dieet maar bewustwording wat je allemaal naar binnen kan stouwen en ik schrik mij elke keer weer een apenzuurtje
En portie pindakaas bv, zoveel vet en callorieen. Brood, ontbijtkoek, sap. Noem maar op. Gewoon de normale dingen die je zonder na te denken eet zorgen dat je zo aan je 2000 kcal zit.
Dus dat deel van het programma klinkt goed. Beter gelijk beginnen dan later de slechte te hebben aangeleerd. Maar iemand amper zoet geven klinkt voor mij ook gewoon niet als de beste methode… :think:
ik hoop jou vragen ook beantwoord te hebben in bovenstaand stukje :mrgreen:
anders zeg je t maar hoor
@kaya wrote:
Maar volgens mij heeft het programma waar Kristalkindje haar dochter aan meedoet juist heel goede dingen om te kiezen wat juist en verantwoord is, dus niet dieten en lijnen want juist daar gaat het vaak mis bij jonge meisjes.
Ze leert zelf goede keuzes te maken en volgens mij is er juist niets mis met je kinderen goed voorlichten over wat gezond eten is en niet.
En volgens mij krijgen kinderen die meedoen aan “lekker puh” ook lang nabegeleiding
dat laatste klopt , de begeleiding gaat door tot de volwassenheid, ook als de kinderen al op een gezond bmi zijn
@stillewater wrote:
ja, maar stel, het afvallen gaat goed, heel goed, en het kind vind zich nog steeds te dik in vergelijking met anderen en dat het dan doorslaat.
Ik denk dat deze dikke kinderen vaak wel grof gebouwd zijn en nooit heel slank zullen worden.
Dus vind een kind in de puberteit het dan genoeg.
Ze worden vaak wel wat onzeker over hun uiterlijk en ik denk dat het gewicht dan wel een issue zal blijven.
Is het niet beter te kijken waar het eetgedrag vandaan komt en dat aanpakken.
Het blij zijn met je lichaam zoals die is. Dan zal de rest vanzelf gaan.
Want vaak is het frustatie eten en verveling of gewoonte.
Het lijnen om af te vallen bij kinderen staat me niet zo aan.
precies , dat is wat het programma beoogt, een heel hoofdstuk in haar werkmap is gewijd aan , iedereen is anders gebouwd, sommige mensen zijn kort en breed andere dun en lang…sommige tenger ander forser,
en dat is prachtig.blablabla
en inderdaad er word gekeken waar eetgedrag vandaan komt, er wordt veel aandacht aan emoties rond om eten besteed en voor de ouders is er veel voorlichting over hoe je omgaat met moeilijke momenten, niet je kind frustreren etc…
maar het is helemaal niet erg als een kind ergens om vraagt dat je dan zegt, heb je honger? of heb je gewoon lekkere trek? weet je het zelf? voel eens wat je voelt…en dan samen een goede oplossing te zoeken
ik kan je geruststellen het is geen lijnen zonder bodem
Zeker weten, bedankt voor je uitgebreide antwoord.
Het klinkt als een prima manier om kinderen op een verantwoordelijke manier met eten te laten omgaan. :thumbup:
graag gedaan, ik snap de bedenkingen heel goed hoor,
kinderen en dieeten dat gaat echt niet samen, je werkt een hoop ellende in de hand
ik ben zelf daarom nogal anti dat tvprogramma, ik vind het echt niet goed om kinderen zo voor de camera te zetten met hun ouders, het kan echt anders, zoals je ziet aan mijn verhaal
en deze methode heeft zich al bewezen met kinderen die de puberteit helemaal door zijn, er is zelfs een speler uit het huis anubis die dit programma heeft gedaan ( al wil onze consulente uiteraard uit privacy overwegingen de naam niet noemen tot spijt van mn dochter die erg fan is van die serie haha)
@stillewater wrote:
Ik denk dat het bij jonge kinderen ook verveling kan zijn en daardoor verkeerd aangeleerd gedrag, wat over kan gaan in frustatie eten. Het is vaak een cirkel.
Als het voor een kind verkeerd aangeleerd patroon is, dan ligt het toch bij de ouders om dat patroon te veranderen.
Anders koken, boodschappen doen andere dingen in de kast hebben liggen.
Dat kun je toch nog niet bij een kind leggen.
Ik vind dat ze daar nog niet zo erg bewust mee bezig hoeven zijn, dik of slank.
Sporten doen ze toch ook voor hun plezier, of maak je je kind al met 5 jaar bewust dat ze conditie moeten opbouwen en door veel sporten niet dik worden.
Misschien is het voor mij makkelijk praten omdat ik er niet mee te maken heb.
Maar ik denk toch dat de jonge kinderen het meest krijgen wat hun ouders hun geven.
Op wie reageer je nu - het tv programma of op waar kristalkindje het over heeft - of in het algemeen.
Maar het tv programma pakt iig toch die ouders aan - die slecht eten voorzetten, geen nee kunnen zeggen, beweging niet stimuleren.
Maar uiteindelijk moet je het ook bij het kind neerleggen - moet ie het toch doen met wat er in zijn trommeltje zit en wat hij trakteert ed.
HEt gaat om bewustzijn van iedereen in het gezin.
En ik betwijfel of verveleing over gaat in verkeerd aan geleerd gedrag en doordoor frustratie eten. Ik denk dat het hoe dan ook uiteindelijk allemaal gewoonte geworden is.
@kristalkindje wrote:
het zijn al gauw dertig kinderen …
je moet wel er bij bedenken dat mijn dochter gewicht kwijt moet,…je kunt dus niet denken och als ze maar niet meer dan dat snoept, er moet minder ingenomen worden dan er wordt verbrand dus dat moet ergens vandaan komen
het tikt meer aan dan je dekt hoor die tractaties, misschien niet bij een kind dat niet snel aankomt of nog niet te zwaar is maar wel bij mijn dochter, het is dan en , en , en
de buurvrouw die zegt, Och die ene keer
de opa of oma die zegt, jaaa maar bij oma mag dat
je hebt dan nog de sportclub waar ze wel eens een snoepje krijgen
en ga zo maar door
maar moet de rest van de klas maar de dupe zijn van iemand die het gewicht kwijt moet? heb het nu over het algemeen... Niet specifics je dochter :) je dochter kan eventueel weigeren. Alleen de verleiding moet ze kunnen weerstaan om het te niet te aannemen.
Al snap ik je natuurlijk wel!
En dat er zo'n tvprogramma wordt uitgezonden is puur om Nederland wakker te schudden en te laten weten dat het ook anders kan dan alleen maar ongezond/slecht eten. Ik kijk ernaar en op die manier zal ik leren hoe ik het voor later moet gaan doen mocht Katie in zo'n positie zitten. Al hoop ik natuurlijk van niet! Ik ben zelf ook gewoon normaal en mn vriend ook alleen ik moet ook opletten met wat ik eet/drink. mn kilo's komen sneller dan dat ze verdwijnen! En bij mn vriend ken ie alles eten van wat ie maar wilt...
hoi mariiyelle
het is een kwestie van norm denk ik, als je ( ik bedoel "je"hier in t algemeen als in "men"hoor :mrgreen: )vind dat snoep DE manier is om iets te vieren ja dan worden ze de dupe er van…
maar als de norm op een school is dat je iets tracteert waar aandacht aan is besteed en wat ook nog in een gezond voedingspatroon past dan zal geen kind daar moeite mee hebben
ik vind het een beetje te zwaar om iemand “de dupe” te noemen als die altijd gewoon mag snoepen maar gewoon die ene keer voor tractatie op school even niet…
als op een school de regel eigenlijk is dat er geen snoep getracteerd wordt…wat is dan het probleem om je daar aan te houden met elkaar, nee niet perse alleen voor mijn kind voor alle kinderen
ik zie het net als belonen, de kadootjes die sommige kinderen tussendoor krijgen zijn in mijn ogen buitenproportioneel, op school is mn dochter helemaal in de wolken als ze met de gekleurde pen mag schrijven of een sticker krijgt voor goed werk
thuis kan ze met gekleurde pennen schrijven zo veel ze wil en stickers plakken zoveel ze wil,…het is de norm op school, DAT is echt SUPERGOED als je dat mag…dus is ze er heel blij mee
waarom moet snoep de norm voor LEUK en BIJZONDER zijn? ik snap dat gewoon echt niet zo goed…
maar als je toch weet dat er kinderen in de klas zitten die geen varkensvlees mogen, dan zorg je toch als je spiesjes maakt dat er ook wat zonder varkensvlees bij zitten? hoe groot is die moeite?
als er in de klas kinderen zitten met kleurstof allergieen etc, en je weet dat…dan houd je daar ook rekening mee… ik wel in ieder geval, ik zorg meestal dat er voor zulke kinderen een leuk velletje stickers tussen zit ofzo
ik vind dus dat er best rekening met individuen gehouden kan worden, als t een keer niet lukt is dat echt niet erg, mijn dochter maakt er geen drama van hoor, en ja tuurlijk mag ze best 1 spekkie (okee eerlijk is eerlijk ze lst ze niet :lol: ), maar een hele zak vol? dat kan gewoon niet helaas, en als zij dan thuis komt geeft ze die zonder verder iets te zeggen aan haar broer of aan mij ( waarna t inderdaad ook bij mij in de kliko verdwijnt) is het zo erg om voor haar een peertje of een mandarijntje er bij te doen…iedereen weet het …het gaat haar er om dat er ook even aan haar wordt gedacht niet dat ze iets “groots” of snoep krijgt
ik zal niemand daar ooit op aan spreken hoor, helemaal niet, ik zou het alleen wel heel leuk en attent vinden als je snapt wat ik bedoel…niemand MOET dat doen…maar zou t niet leuk zijn als die mensen die wel tegen mij zeiden, o ji zult ze wel vol snoep en patat stoppen, nu ook eens positief zouden reageren
moet er overigens bij zeggen dat een heleboel moeders waar ze thuis speelt het nu weten en echt wel rekening met haar houden nu…al hoeft dat van haar niet, ze krijgt namelijk van mij altijd fruit en water mee voor het geval dat,…maar laatst kwam ze zo blij thuis, mam ik hoefde mn peer niet hoor de moeder van V. had een fruitslaatje voor ons gemaakt omdat ik zei dat ik geen koekje wilde
dat doet haar zo goed!(en mij ook)
toen ik een kind was , vonden we snoep echt heel bijzonder weet ik nog, het was er gewoon niet altijd,… je kreeg 1x per week op vrijdagavond als er eens een keertje iets op tv was voor t hele gezin ofzo, een klein bakje pinda s ofzo…en zondags een koek bij de koffie
verder kregen we hooguit een mariabiscuitje op woensdagmiddag…
en niemand vond dat gek eigenlijk…snoep was gwoon niet onze norm voor “feest”
Ik dacht dat het kind van kristalkindje in het programma op tv meedeed. :oops:
Maar later begreep ik dat zij een heel ander programma doet.
En dan vind ik het nog een ander verhaal als je iets met je stofwisseling of suikerziekte ofzo hebt of gewoon dik van snacks bent.
Ik vind het nog niet nodig dat een kind al bewust moet zijn van alle goede en slechte vetten.
Ze moeten gewoon een goede eetgewoonte krijgen en dat doet de ouder en dan hebben ze hopelijk een normaal eetpatroon, zonder op het pakje te kijken wat alle kolydraden en vetten enz zijn.
Je hoort daar als kind niet mee bezig te zijn. Dat kan de ouder toch doen en de eetegewoontes doorgeven.
Als mijn puber of zelfs jonger ineens begint te lezen op verpakkingen en dingen laat staan omdat ze vind dat ze er dik van word of wil afvallen, ga ik me zorgen maken.
Waarom spreken we er toch van dat de 1 of de ander de dupe is als er wel of geen gezonde snacks uitgedeeld worden?!?!?! De regels van ik meen 99% van de scholen, lijken me duidelijk; alleen gezonde snacks!! Dat de ouders die regels aan hun laars lappen(lekker voorbeeld voor hun kinderen) vind ik alleen maar gigantisch fout.
Als iedereen gezonde snacks zou uitdelen, is er nergens sprake van dat er 1 of een ander de dupe is. Want als er een kind met een glutenallergie, of koemelkallergie of moslim is, dan kunnen er ineens wel alternatieven gegeven worden, waarom dan niet als een kind hulp nodig heeft met het gewicht?? Ik vind dat discriminerend en eigenlijk ook wel wat achterbaks.
Het tv programma laat nu ook vooral zien dat de ouders een grote vinger in de pap hebben en dat zij ook hun levenswijze en gedachtengang moeten aanpassen. Als je alle gezinnen bekijkt, is er geloof ik maar 1(moeder) die een normaal BMI-getal heeft, en alle leden van de gezinnen zijn wel een iet-wat te dik. Het gaat hier dus om bewustwording van het gehele gezin. En dat vind ik wel belangrijk. Dat er andere programma’s zijn die ook goed werken, prima! Een bewustwording van mensen in Nederland is ook mooi meegenomen.
Levi wordt ook helemaal stuiterend blij van fruit :mrgreen:
Ook hij heeft dus liever fruit dan snoep.
En weet je? Op PSZ mogen ze dan niet trakteren meer (omdat de ouders er een spelletjes van maakte; hoe groter hoe beter :shifty: ), maar als hij dadelijk op school zit en hij mag trakteren?
Dan wordt het vanuit onze kant ook lekker iets van fruit e.d.
Daar heb je zoveel leuke dingen in, om te maken :inlove:
@stillewater wrote:
Ik dacht dat het kind van kristalkindje in het programma op tv meedeed. :oops:
Maar later begreep ik dat zij een heel ander programma doet.
En dan vind ik het nog een ander verhaal als je iets met je stofwisseling of suikerziekte ofzo hebt of gewoon dik van snacks bent.
Ik vind het nog niet nodig dat een kind al bewust moet zijn van alle goede en slechte vetten.
Ze moeten gewoon een goede eetgewoonte krijgen en dat doet de ouder en dan hebben ze hopelijk een normaal eetpatroon, zonder op het pakje te kijken wat alle kolydraden en vetten enz zijn.
Je hoort daar als kind niet mee bezig te zijn. Dat kan de ouder toch doen en de eetegewoontes doorgeven.
Als mijn puber of zelfs jonger ineens begint te lezen op verpakkingen en dingen laat staan omdat ze vind dat ze er dik van word of wil afvallen, ga ik me zorgen maken.
ik snap wel wat je bedoelt maar , mijn dochter vind het geweldig…ze leest etiketten , bepaald zelf of ze iets de moeite waard vindt of niet, ze mag best ook dingen kiezen met “foute” vetten…maar het is juist heel bijzonder als je ontdekt dat er produkten zijn waar van je dacht dat ze heel slecht voor je waren die dat echt niet zijn
zoals dat voorbeeld van pindakaas
als je als ouders alles voor je kind beslist prima…als dat goed gaat
maar hier ging dat dus echt niet goed, ze raakte gefrustreerd in een ander programma vanuit een sportclub omdat ze alleen nog maar hoorde dat is slecht dat is niet goed, dat mag je niet, etc etc
en wij moesten dus volgens die begeleider als ouders gewoon maar nee zeggen als ze ergens om vroeg…dan zeg je ineens heel veel nee, tegen een kind dat intelligent is en dus vraagt, maar wat is daar dan weer verkeerd aan?
ja daar word je dik van…
dat is nog erger dan je kind bewust maken…ze weet nu wat ze wel en niet wil… ze leest etiketten en kiest bijvoorbeeld voor mij welk bak en braad vet we gebruiken, supertrots is ze dan
je moet je daar dus niet bij voorstellen dat ze teleurgesteld tussen de rekken in de supermarkt dwarrelt of de hele dag bezig is met kalorietjes tellen
integendeel, ze leest op etiketten wat er in zit…bekijkt dan een ander merk en is reuze trots als ze een gezondere of lichtere versie ontdekt…
en light leert ze zo herkennen als vaak grote nonsen…want veel light is echt niet light
ze krijgt nu de kans zelf te bepalen wat ze als snack wil, als ik haar gewoon een zakje chips zou geven zou ze ze opeten…als ik tegen haar zeg, wat voor een snack lijkt jou fijn voor dit weekend, gaat ze echt neuzen , en dan kiest ze vaak NIET voor chips, omdat ze dat niet eens t allerlekkerste vindt
ze is dan echt blij en trots op zichzelf, ik zie haar nooit meer gefrustreerd zijn over voedsel zoals vroeger wel eens gebeurde
omdat ze zo vaak nee hoorde
weet je als ik het opschrijf denk ik, ja…het klopt wel, maar de praktijk laat gewoon veel meer zien hoe goed dit voor haar is.
ik heb een veel gelukkiger kind in huis, niet alleen omdat ze afvalt maar omdat ze zich niet meer "geleefd"voelt op het gebied van voeding. ze voelt zich juist serieus genomen
ondertussen bepaal ik gewoon wat voor eten er op tafel komt hoor, ik kook…maar als het op tafel staat is ze zich heel bewust van wat ze eet,
ook HOE ze eet,.ze kauwt rustiger, ze proeft wat ze eet, …heeft geleerd mer soorten groenten te eten…
vandaag eten we bonenschotel, heel licht, heel gezond, en dan in een wrap…dat is haar lievelingseten, dat kan prima…
en het is haar keuze geweest…maar morgen eten we aardappeltjes met kool
dat was goedkoop en is mijn keuze…
daar zeurt ze ook niet over :mrgreen: