Ik hoop de kleine nog een paar weekjes blijft zitten … maar de pijn die je omschrijft herken ik heel erg van BI. Dus hoe naar die pijn ook is, ik hoop dat het hierdoor komt.
Ik heb een paar weken geleden ook een rolstoel geleend bij de thuiszorg (ik moest wel lid zijn) voor een dag. Wellicht hebben ze bij de kerk wel een rolstoel (of weten ze waar ze hem vandaan kunnen halen). En anders een dunne kussen meenemen. Dat heb ik ook gedaan bij een bruiloft. Zit een stuk beter dan een houten bank.
ik ben geen slanke den idd,maar het is niet zo erg dat een rolstoel me niet kan dragen hoor.
ik heb inmiddels broer aan de foon gehad en we hebben overlegt dat ik zelf maar even moet kijken wat ik kan en wil morgen…als ik wel ga neem ik gewoon een kussen mee en als het echt niet meer gaat dan ga ik gewoon naar huis…tenzij het vandaag weer gaat rommelen…dan houd het hele feestje op voor me…ze hebben er alle begrip voor.
Nou alleen maar fijn toch, dat ze begrijpend zijn :hug:
Ik woog meer dan 152 kg en kon in een andere rolstoel niet zitten vanege de breedte :oops: :oops: :oops:
Vandaar…
Het belangrijkste is dar het beebje nog even blijft zitten :hug: :-*
Het is niet mijn beslissing, maar omdat er al zoveel mensen van alles hebben gezegd :mrgreen: : ik zou het risico gewoon niet nemen. ALLES wat je doet is activiteit en er is rust geboden… dus dan is het prioriteiten afwegen. Iedere dag dat je kindje langer blijft zitten is er weer 1, hartstikke belangrijk, hoef ik niet te zeggen. Ik snap wel dat het niet zo leuk is, maar ja… Nogmaals… geloof niet dat het voor mij zoveel moeite zou zijn om nee te zeggen. Maar het is jouw beslissing natuurlijk he.
Het is niet mijn beslissing, maar omdat er al zoveel mensen van alles hebben gezegd :mrgreen: : ik zou het risico gewoon niet nemen. ALLES wat je doet is activiteit en er is rust geboden… dus dan is het prioriteiten afwegen. Iedere dag dat je kindje langer blijft zitten is er weer 1, hartstikke belangrijk, hoef ik niet te zeggen. Ik snap wel dat het niet zo leuk is, maar ja… Nogmaals… geloof niet dat het voor mij zoveel moeite zou zijn om nee te zeggen. Maar het is jouw beslissing natuurlijk he.
ik kan dan ook alleen maar zeggen dat je helemaal gelijk hebt ik ben er ook nog niet over uit en ik ben ook blij dat iedereen zo meedenkt…ik waardeer het enorm.
alleen even AMEN zeggen tegen Pleun…Diaan, de meeste stemmen gelden? Hou je RUST meid, de enige die nu belangrijk zijn , zijn jezelf en je kindje. Verder niemand :-*
Ik snap dat je graag naar de doop wil, maar als er in het ziekenhuis is gezegd dat je nog meer rust moet nemen zou ik dat toch echt doen. je zou jezelf voor je kop slaan als je nu wel gaat en het begint daar.
Stel je prioriteit nu even bij je kind dat zo lang mogelijk in je buik moet blijven. Elke dag is er weer eentje. Je broer zal het vast wel begrijpen hoor en heeft denk ik ook liever dat jou beeb nog langer in je buik blijft.
En verder zou ik persoonlijk wel even het ziekenhuis inlichten over je klachten van gisteren. Puur uit voorzorg.
ik heb de doop volgehouden met mijn kussentje idd.gelukkig waren er ook stoelen en niet alleen die verrote houten bankjes,dat scheelde enorm zeg ik ben blij dat ik toch ben gegaan. :thumbup:
ik moet wel zeggen dat ik nu best moe ben,ben ook pas net thuis nml.na de doop was er een warm en koud buffet klaargemaakt bij mijn broer en schoonzus en dat heb ik me goed laten smaken :thumbup:
het was lekker om even tussen die 4 muren weg te zijn.al weken zit ik opgesloten in huis.
Ik hoop de kleine nog een paar weekjes blijft zitten … maar de pijn die je omschrijft herken ik heel erg van BI. Dus hoe naar die pijn ook is, ik hoop dat het hierdoor komt.
Ik heb een paar weken geleden ook een rolstoel geleend bij de thuiszorg (ik moest wel lid zijn) voor een dag. Wellicht hebben ze bij de kerk wel een rolstoel (of weten ze waar ze hem vandaan kunnen halen). En anders een dunne kussen meenemen. Dat heb ik ook gedaan bij een bruiloft. Zit een stuk beter dan een houten bank.
dit kwam ook met golven en neemt dan weer af?
Het was geen constante pijn, maar een zeurende pijn die ging en kwam.
En ik kreeg trouwens ook last van indalingsweeen rond deze tijd bij de tweede en die voelden in elk geval als weeen. En het “fijne” was dat de kleine na ingedaald te zijn, gewoon weer naar boven kroop :roll: Vanaf ca. 32 weken heb ik continu krampen, indalingsweeen, oefenweeen, bekkenpijn etc. gehad. Ik wist op een gegeven moment niet meer wat het nu was. En soms duurde het echt een paar uur, maar er zat geen regelmaat in. Wel elke tien minuten, maar de ene keer weer drie minuten en de keer erop weer tien.
Ik hoop dat je uk nog even blijft zitten. Slijmprop verliezen hoeft niets te zeggen nog. Kan nog steeds zes weken duren dan is me verteld. Nog een week of vier en dan mag je uk wel komen en tot die tijd … gewoon blijven zitten hoor, het is toch geen mooi weer buiten
En fijn dat het meegevallen is bij de doop. En meid … wel rustig aan blijven doen hè en als je twijfelt, gewoon weer het ziekenhuis bellen.
Mooi dat het zo goed is gegaan! Enneuh ‘uitgaan’ zonder (veel) lichamelijk inspanning kan ook ontspannend zijn. Je hebt geen verbod op lopen of een plicht om te blijven liggen en thuis zul je ook naar het toilet lopen, douchen, af en toe wat frummelen in de kinderkamer.
ik heb de doop volgehouden met mijn kussentje idd.gelukkig waren er ook stoelen en niet alleen die verrote houten bankjes,dat scheelde enorm zeg ik ben blij dat ik toch ben gegaan. :thumbup:
ik moet wel zeggen dat ik nu best moe ben,ben ook pas net thuis nml.na de doop was er een warm en koud buffet klaargemaakt bij mijn broer en schoonzus en dat heb ik me goed laten smaken :thumbup:
het was lekker om even tussen die 4 muren weg te zijn.al weken zit ik opgesloten in huis.
fijn dat je heb kunnen genieten :thumbup:
zoals de anderen zeggen…uitgaan kan ontspannend werken…mits je heel rustig doet natuurlijk
en nu ben je lekker moe… ws kan je dan ook weer een nachtje goed slapen :thumbup:
het lijkt de goeie kant op te gaan.de voorweeen en harde buiken zijn niet gestopt,maar dat zal ook wel niet meer stoppen denk ik…ik maak me er in elk geval niet meer druk om…
wat wel is verandert is dat het nu echt aanvoeld alsof je met een dikke bal tussen je benen loopt.ook dat zegt niets toch?
wat wel is verandert is dat het nu echt aanvoeld alsof je met een dikke bal tussen je benen loopt.ook dat zegt niets toch?
Nou dat gevoel had ik aan het einde van de zwangerschap van Pepijn heel erg, net of het heel week aan voelde en hij er zo uit zou kunnen vallen, dat kan het verslappen van je bekkenbodem zijn (wat bevallen wat makkelijker maakt). Pepijn is toen een week later geboren.
het lijkt de goeie kant op te gaan.de voorweeen en harde buiken zijn niet gestopt,maar dat zal ook wel niet meer stoppen denk ik…ik maak me er in elk geval niet meer druk om…
wat wel is verandert is dat het nu echt aanvoeld alsof je met een dikke bal tussen je benen loopt.ook dat zegt niets toch?
Dan zou ik zeggen … indalingsweeen. Ook zo’n “fijn” schurend gevoel over je bekken als je kleine met zijn koppie draait? Ik kon ook niet meer fietsen toen ze ingedaald waren (en bleven zitten). Ik had echt het idee dat ik op hun koppie zat.
Bij mij daalde de tweede in om vervolgens weer omhoog te kruipen en toen nog een keer :roll: Hoop voor je dat ie blijft zitten waar ie zit en de harde buiken en voorweeen wat afnemen … maar dat deden ze hier dus niet, maar de kleine bleef gewoon zitten hoor. Uiteindelijk is ie wel met 38 en 5 dagen geboren … maar via een geplande ks, anders was ie volgens mij gewoon tot 40 weken blijven zitten.
Succes met de laatste loodjes en ik hoop dat ie gewoon nog minimaal 3 weken blijft zitten (het hoeft dus helemaal niks te betekenen) … maar 34 weken … dat is wel weer een mijlpaal :thumbup:. Nog een week en dan zijn zijn longetjes helemaal rijp … weer een mijlpaal die er aan komt.
het lijkt de goeie kant op te gaan.de voorweeen en harde buiken zijn niet gestopt,maar dat zal ook wel niet meer stoppen denk ik…ik maak me er in elk geval niet meer druk om…
wat wel is verandert is dat het nu echt aanvoeld alsof je met een dikke bal tussen je benen loopt.ook dat zegt niets toch?
Dan zou ik zeggen … indalingsweeen. Ook zo’n “fijn” schurend gevoel over je bekken als je kleine met zijn koppie draait? Ik kon ook niet meer fietsen toen ze ingedaald waren (en bleven zitten). Ik had echt het idee dat ik op hun koppie zat.
Bij mij daalde de tweede in om vervolgens weer omhoog te kruipen en toen nog een keer :roll: Hoop voor je dat ie blijft zitten waar ie zit en de harde buiken en voorweeen wat afnemen … maar dat deden ze hier dus niet, maar de kleine bleef gewoon zitten hoor. Uiteindelijk is ie wel met 38 en 5 dagen geboren … maar via een geplande ks, anders was ie volgens mij gewoon tot 40 weken blijven zitten.
Succes met de laatste loodjes en ik hoop dat ie gewoon nog minimaal 3 weken blijft zitten (het hoeft dus helemaal niks te betekenen) … maar 34 weken … dat is wel weer een mijlpaal :thumbup:. Nog een week en dan zijn zijn longetjes helemaal rijp … weer een mijlpaal die er aan komt.
schurend gevoel als hij met zijn koppie draait? nee dat niet tenminste dat doet geen pijn.meneertje ligt nu al een maand vast dus de kans dat hij nu nog terug floept is volgens de gyn bijna nihil.maar wel steeds een paar keer per dag het gevoel dat hij er zo uit kan vallen.dan ben je bv even aan het lopen en denk je ohhhh shit ben ik al bijna thuis want het voeld alsof elk moment je vliezen kunnen breken onder de druk van de kleine op je bodemspieren…
ik had me trouwens gisteren vergist hahaha vrijdag is het pas 34 weken… :oops:
ik ga hier maar een soort van dagboekje van maken als jullie het niet erg vinden :mrgreen:
vandaag rommeld het weer aardig…de hele dag al beenweeen en rugweeen en harde buiken.ze zijn nog niet vennijdig gelukkig maar prettig is anders :?
ook heb ik een enorme druk op mijn onderkant zowel de voorkant als de achterkant :oops:
slapen wou niet vanmiddag en dat voor de eerste keer dat het niet lukte.elke keer als ik bijna in slaap viel dan kwam er weer zo’n rotwee.de druk op mijn stuitje is ook niet bepaald fijn meer…
:hug: :-*
ik ben er ook nog niet over uit en ik ben ook blij dat iedereen zo meedenkt…ik waardeer het enorm.
Hou je RUST meid, de enige die nu belangrijk zijn , zijn jezelf en je kindje. Verder niemand :-*
ik ben blij dat ik toch ben gegaan. :thumbup: