Ik volg een dieet waarin het aantal koolhydraten momenten wordt beperkt. Ik eet dus geen brood meer, maar bijvoorbeeld salades. Ook let ik op de calorieën. Ik denk het stoppen met roken wel vol te kunnen houden. Met uitzondering van een enkel moment als ik wat gedronken heb, heb ik er eigenlijk geen moeite meer mee.
Marjooo, ik duim voor je dat er 11 april niks mis met jullie blijkt te zijn.
Goed zeg Tijger stoppen met roken!!
en ook nog dieten tegelijk?
ik ben echt bevoorrecht met een slank lijf… kan eten wat ik wil…
al is dat ook wel eens errug lastig want broeken zakken regelmatig van mn kont 
enne stoppen met roken… niet toegeven aan de behoefte om ff 1tje te roken na een drankje… ookal is dat moeilijk en de verleiding heeeel groot
zet em op!!
& thnxx voor het duimen! :-*
Mag ik me ook (weer) aansluiten???
Heb eerder hier al geschreven, maar toen was het even niet echt een actief lijntje meer. Nu is er weer meer ‘leven’.
Meiden die (pas) zwanger zijn, GEFELICITEERD! Een hele voorspoedige zwangerschap toegewenst!
En de meiden die ervoor gaan, toi, toi, toi! 
:thumbup: :thumbdown: :thumbup:
En de twijfelaars, suc6 met het uiteindelijke besluit.
Marjooo, ik hoop dat er 11 april niks vervelends uitkomt wat jullie kinderwens vermoeilijkt. Ik lees regelmatig stukjes van je (maandmama’s, vlinderpraat) en vind je een hele moedige, positieve en sterke vrouw. Verschrikkelijk dat jullie je zoontje moeten missen… :kaars: Fijn dat jullie mooie herinneringen aan :: Ruben :: hebben. Las ergens dat jullie de foto’s binnen hadden en dat ze mooi zijn. Erg fijn om zulke plaatjes van hem te hebben. :hug:
Hier rammelt het ENORM (denk er voortdurend aan :roll: ), wij zouden heel graag een 3e kindje willen. :inlove:
Daar is geen twijfel over. Mijn man zelfs nog meer dan mij op dit moment. We hebben alleen te maken met een erg druk en veel aandacht eisend mannetje. Onze oudste zoon is al jong gediagnostiseerd met ADHD. We hebben er ouder begeleiding voor (gehad) en werken eraan om het zo goed mogelijk te laten verlopen allemaal.
Het valt soms niet mee!
Nu zijn we ook druk bezig met het maken van een schoolkeuze…moeilijk!!! Het gaat nl in groepsverband niet echt goed met Tycho. De peuterspeelzaal en het kdv lopen er beide tegenaan…
Er worden nu observaties gedaan en handelingsplannen geschreven om Tycho in groepsverband zo optimaal mogelijk te laten functioneren.
Ook zijn we pas verhuisd (3x in een jaar, NIEMAND aan te raden!) en dat was een erg hectische tijd. Nu hebben we alles redelijk op de rit en hopen dat we de rust thuis ook weer krijgen en dan uiteindelijk voor ons 3e kindje te kunnen gaan.
Er is 1 ding wat mij evt tegenhoud en dat is de uitslag van het DNA onderzoek van een studie bij diagnostiek bij jonge kindern. We doen mee aan een studie/onderzoek, waar we ook DNA voor af ‘moeten’ staan. Als eruit komt dat het bij een van ons in de genen zit dan is het voor mij zo mooi genoeg met onze 2 mannetjes. Ik dnek dat ik nog een kindje met ADHD niet aan zou kunnen.
Mijn man denk er dan nog steeds positief over. :inlove: vind ik wel schattig. Maar ik heb er het meeste mee te maken en denk het dan niet aan te kunnen…
Maar goed, eerst afwachten oe het straks gaat met Tycho op school en hoe het dan thuis gaat.
Sorry, een heel verhaal…
Ik ben trouwens Ankie, 30 jaar en dit jaar 6 jr getrouwd met mijn man. We zijn dit jaar 14 jaar samen! We hebben 2 heerlijke zonen, Tycho en Jesse. we wonen in Drachten.
memmie, lief je woorden voor mij :-*
idd de foto’s zijn een hele fijne herinnering… :inlove:
zie echt als een berg op tegen a.s. maandag… en ben echt zo bang dat er straks uitslagen zijn wat een volgende zwangerschap tegen zouden houden…
maar dat is denk ik ook wat zelfbescherming zodat het straks niet een keiharde domper is…
nog een paar daagjes afzien en dan weten we weer meer…
bedenk me dat ik de afdeling gyno nog ff zou bellen want ook hun hebben nog bloeduitslagen voor ons in petto… wat ook weer van belang is natuurlijk…
ik kan me heel goed voorstellen dat je eerst wat meer rust in huis zou willen…
ik werk 's weekends met kindertjes met gedragsproblemen (onder andere).
is vlakbij drachten toevallig…
en het klinkt heel logisch maar idd rust en regelmaat brengt ook zoveel goeds voor kinderen met ADHD…
en wat je zegt over de erfelijkheidsfactor…
ja dat zie je idd vaak… maar toch uit het heel vaak op een andere manier… ik bedoel er zijn natuurlijk veel verschillende gradaties…
ik bedoel vooral te zeggen dat het niet perse een kopie hoeft te zijn van je zoontje…
maar echt respect dat je hier zo over nadenkt!! Alleen dat al maakt je een goede moeder vind ik!! dat je niet alleen aan je eigen wens denkt maar ook aan de consequenties!
Hopelijk vat je dit allen niet verkeerd op… is namelijk echt heel positief bedoeld!
Ik hoop dat doordat jullie nu niet nogmaals zullen verhuizen je al een heel stuk onrust wegneemt…
Tijger, hoe gaat het bij jou?
Liefs
Marjooo, mijn duimen draaien voor hoed nieuws maandag! :thumbup: :thumbdown: :thumbup: :thumbdown: :thumbup:
Ik lees je stukje ook als positief hoor, dank daarvoor! :-*
Thnxx voor de duimen!
en fijn dat je het ook idd als positief leest…
sommige ouders voelen zich snel aangevallen als het over gedragsproblemen gaat… vandaar mijn extra stukje tekst erbij!
Het is een beetje chaos hier, mijn schoonouders gaan in Canada wonen en ik krijg waarschijnlijk een andere functie op mn werk. Verder nog steeds druk bezig met afvallen. Het huis schiet ook lekker op, de buitenmuren van de beganene grond en 1e verdieping zitten er in.
Marjooo, sterkte maandag. Hier draaien de duimen ook
was vandaag voor een spuit in mn knie ff langs de reumatoloog geweest…
ze had de vorige keer ook wat extra bloed geprikt…
en qua zwangerschaps problemen in combi met de reuma waren geen afwijkingen te zien in mn bloedwaardes…
dus met stolling e.d. geen problemen zichtbaar in mn bloed…
dus dat is alweer een eerste stap richting de toekomst…
Tijger,
je ouders gaan naar canada dus… dat is ook niet echt naast de deur… wel een hele uitdaging voor ze…
en fijn dat het met het huis allemaal wel redelijk opschiet!
elke steen is er weer 1tje…
lukt het afvallen een beetje?
ook thankss voor de duimen!! :-*
Liefs
Marjooo, hoe was het bij de gynaecoloog?
Het zijn mijn schoonouders die naar Canada gaan
we hadden gesprek met kinderarts/verpleegkundige…
was een moeilijk gesprek en we zijn nog even terug geweest op de neo.
er zijn verder geen schokkende dingen uitgekomen…
meer een bevestiging van de dingen die al werden gedacht…
slechte functie placenta, te vroeg geboren d.m.v. keizersnee, 26wk+5dgn, klein voor die zwangerschapsduur, slechte start, forse bloeding in zn bolletje wat met elkaar maakte dat het gevecht van ons dappere mannetje oneerlijk was…
voor de toekomst betekend dit dat er geen afwijkingen zijn gevonden die de kans op herhaling groot maken…
ook de gyn belde nog gisteren om aan te geven dat alle bloeduitslagen ook goed waren… wat ook zegt dat bij een volgende zwangerschap de kans op herhaling niet groter is dan bij een ieder…
wel moeten we een jaar wachten ivm het herstel van de keizersnee…
daar ben ik het zelf niet bepaald mee eens…
en het schijnt dat een ieder een ander advies krijgt…
we hoeven niet perse gelijk weer zwanger te zijn… maar wat als het een jaar duurt…
Liefs
Ow Marjoo, een jaar is wel erg lang zeg! Kan me voorstellen dat je dat lastig vind, voordat je dan eens een kindje in je armen mag krijgen! Maar is het echt voor het herstel van je keizersnede of meer omdat je dan in een jaar alle moeilijke momenten een keer voorbij hebt zien komen? (Feestdagen, de dag dat Ruben één jaar zou worden… ) Misschien kun je dat nog eens navragen, want ik ken toch wel een aantal mensen die na een keizersnede al wel weer binnen een jaar zwanger mochten worden.
Tijger, lekker dat je huis zo opschiet joh! Wordt mooier en mooier 
Enneh Canada, das niet om de hoek! Wat brengt ze daar?
Memmie succes met het maken van een keus.
Hier rammel ik rustig verder al kan ik er goed meeleven, weet nu een beetje wanneer we zo ongeveer willen gaan proberen zwanger te worden en dan heb je wat om naartoe te leven hè. Verder heb ik het af en toe ook nog wel zo druk met andere dingen dat het voor nu ook wel even beter is zo! Onze tijd komt (hopelijk ) nog wel!
Hallow dames!
Marjoo, das zeker een hele lange tijd…een jaar…ben het wel met esther eens. Volgens mij doen ze dat voor het verwerken van alles en de ene gynaecoloog is de andere niet. Ik heb wel eens gehoord van 9 maanden herstel maar een heel jaar?
Ik zou ook bellen en vragen waar dit precies op gebaseerd is.
Esther, fijn dat het rammelen niet zo duidelijk aanwezig is. Ik kan me voorstellen dat als er eenmaal een datum staat, je er ook naartoe kunt leven.
Wanneer zou je willen beginnen met zwanger worden dan?
Ik ben nu een maand gestopt met de pil en het bevalt me goed. Alleen had ik gisteren ongeveer ongesteld moeten worden en ben het nog niet.
Ben dus overtijd.
Denk niet dat ik zwanger ben hoor maar we hebben wel wat lopen klooien samen :oops:
Oeh, toch wel spannend dus Conny
Marjooo, hier ook nog even reageren. Ik ben zo blij dat er niks schokkends of vervelends is uitgekomen en dat er geen verhoogde kans is als jullie voor een 2e wondertje gaan.
Een jaar is wel lang… Het is idd heel verschillend wat gyn’en adviseren. Je zou evt ook een 2nd opinion kunnen vragen bij een ander ziekenhuis?
Ik snap je gevoel hierin, :**: Ruben is jullie eerste kindje en die zal nooit vergeten worden. Hij is en blijft jullie eerste wondertje en een 2e wondertje is geen vervanging, maar een verrijking.
Helaas zit je nu wel met lege handen en een (enorm) moedegevoel en is een 2e wondertje welkom. Ik hoop dat, wanneer jullie eraan toe zijn, jullie wens in vervulling mag gaan. :hug: :-*
Esther, heerlijk dat je naar een datum kan toeleven. Wanneer willen jullie ‘ervoor gaan’?
Tijger, Cananda…da’s niet naast de deur! Fijn dat het huis steeds meer afkomt, ook leuk om naar toe te leven! En afvallen…ik moet ook, maar het wil nog niet echt lukken :roll: Hoeveel kg wil je kwijt?
Vind je het leuk, een andere functie op je werk? veranderd er veel voor je?
Hier rammelt het wel, nog steeds, maar heb steeds vaker het gevoel om het bij deze 2 mannetjes te laten. Het gaat zeker niet binnen een jaar gebeuren en ik wil er het liefst geen 4 jaar tussen hebben. We zien wel. Mijn man wil het nog open laten. Ik zou het wel af willen sluiten om hierin rust te krijgen, maar manlief denkt dat mijn gevoel hierin wel weer veranderd tzt. Maar goed, zoalng het rammelt blijf ik hier mee schrijven
Wij zouden rond november/december willen starten, afhankelijk van mn cyclus… Vind het wel erg spannend! Heb af en toe opeens dat ik zo bang ben dat ik geen kinderen kan krijgen :? (weet ook niet waar dat vandaan komt, heb gewoon een regelmatige cyclus en vooralsnog niets wat zou kunnen wijzen op… maargoed je weet het nooit natuurlijk)
Conny, spannend, laat je het weten als er ontwikkelingen zijn ;)?
Memmie, lastig hoor. Kan me voorstellen dat het je een beetje onrustig maakt!
Hoi dames,
Afgelopen zondag getest en gelukkig niet zwanger…pfff.
Nu het ineens zo lang duurde, kneep ik 'm wel hoor.
Nog geen paar uur na de test kwamen de duiveltjes dan toch.
Hier rammelt het op het moment eventjes helemaal niet…mijn achterbuurvrouw, de juf van mijn oudste, de juf van mijn jongste, een collega…allemaal zijn ze zwanger en ik heb geen kriebels.
Ik denk dat het komt omdat we net een sta-caravan hebben gekocht en deze helemaal mooi op willen knappen.
Hier gaat uiteraard veel tijd in zitten en as zaterdag gaan we hem helemaal schoonmaken. De oudste gaat gewoon mee want hij speelt wel en de jongste gaat die dag naar opa en oma.
Toen ik afgelopen weekend op die camping liep en ik ouders zag liggen te zonnen, (hun kinderen waren al zo groot dat ze met vriendjes op de camping konden struinen), toen dacht ik wel even van: wat heerlijk, gewoon weer even wat momentjes voor jezelf en voor je partner. Straks als Maaike zo groot is dat ze naar school gaat, lekker een ochtend voor mezelf om eens even wat in huis te doen of gewoon even winkelen zonder klotsende oksels van het achter je kind aanrennen.
Ik hoop eigenlijk dat dit gevoel bij mij zo blijft…voor mijzelf weet ik dat ik het nu druk genoeg heb en nóg een kind erbij zou mij helemaal teveel worden.
Ik ben een beetje een control freak dus…maar mijn lijf lijkt nog zo graag te willen…
Zo dit was een beetje een ego berichtje, ik wou nog meer schrijven maar Maaike huilt, ze wil niet slapen.
Kom nog wel weer.
Conny, fijn dat je dan toch ongi bent geworden :thumbup: Lees dat je er zelf erg blij mee was.
gek is dat he?! Je verstand zegt nee, het is goed zo en je lijf schreeuwt om nog een kindje!
Ik heb het ook… Elke vezel in mijn lijf roep, DOEN! Maar heb zelf steeds meer van ‘het is goed zo’ :roll:
Moeilijk hoor! Straks krijg ik er later spijt van…? Wilde altijd graag een groot gezin (4 kids). Maar goed, hier speelt dan ook het een en ander mee in de keuze (ADHD van de oudste).
Dan blijven we nog maar even op de achtergrond rammelen
Hoe is het met de rest? Rammelen jullie allemaal lekker door?
Wie gaan er ook alweer bijna voor? Of was dat niemand? :think: Weet het ff niet meer :oops:
Fijne dag allemaal!
Hoi Memmie,
Dan rammelen wij samen lekker op de achtergrond :dance:
Bij ons zitten we ook met de oudste, hij heeft ook wat gedragsproblemen, al vanaf zijn geboorte.
Hij is geobserveerd door mensen die er verstand van hebben en hij blijkt een heel gevoelig kind. Hij is daarbij erg druk maar heeft geen ADHD. Op school kan hij heel goed presteren en zich goed concentreren maar hij vraagt zóveel aandacht van mij (en ons) dat het me soms een beetje teveel wordt. Het lijkt wel of hij altijd bang is dat wij hem niet zien.
De jongste heeft gelukkig geen last van zijn gedrag, ze kunnen het samen ook erg goed vinden. Je kan gewoon zien dat ze dol op elkaar zijn.
Mijn lijf schreeuwt ook steeds om een zwangerschap en soms wil ik eraan toegeven omdat ik net als jij bang ben dat ik er spijt van krijg.
Maarja ik moet soms ook even aan mijzelf denken. Ik kon er al bijna niet meer van slapen, van dat getwijfel. Wat dat betreft is de sta/caravan op het juiste moment gekomen.
Hoe oud ben jij, heb je de tijd nog of begint het klokje te tikken. Het kan best zijn dat je het hier al vermeld hebt hoor maar soms lees ik dingen niet goed.
Conny
Hay Conny!
Dan rammelen we idd ff samen op de achtergrond :thumbup:
(al krijg ik steeds meer het gevoel het zo wel ‘genoeg’ te vinden :shifty:
manlief denkt dat het gevoel wel weer terug komt als de rust is weder gekeerd)
Moeilijk he, als het je kind betreft… moet je het daarom laten? Wat dan met je eigen gevoel en wens? Maar jah, WIJ moeten het wel aan kunnen en stel dat… (je nog eentje krijgt met bijv ADHD of iets anders, dat zou ik er niet bij kunnen hebben). Het kost veel energie en daarbij komt dat je ook het andere kind de aandacht wilt geven die het verdient!
MOEILIJK!!!
Lijkt me ook niet gemakkelijk wat jouw zoontje heeft… :hug: Sneu he, die ‘drukke’ koppies van die kleine kinderen…
Ik ben in januari 30 geworden, dus op zich hebben we nog wel even. Jij?
Alleen wil ik er het liefst geen 4 jaar tussen hebben. Dan zit je weer zo lang in de luiers :oops:
Dus we gaan vrolijk verder…rammel, rammel, rammel, rammel…
Hoe is het met de rest van de rammelaars???
Hallo allemaal,
Ik heb eens even wat zitten lezen en dacht misschien kan ik mijn verhaaltje hier ook doen.
Ik heb een zoontje van 10 maanden. We zijn uiteindelijk spontaan zwanger geworden na 5 jaar dokteren. Nu gaat het langzaam weer kriebelen voor een tweede MAAR… Aan de ene kant wil ik nog even wachten tot m´n zoontje wat groter is en hem nog even alleen hebben. Ben ook bang dat ik als ik zwangre wordt weer veel rug klachten krijg en hem dus al snel niet meer kan tillen.
Ook als je het mij vraagt vindt ik 2 jaar er tussen mooi. MAAR het is niet gezegt of ik nog een keer zwanger kan worden of hoelang dat zou duren. Dus eigenlijk kunnen we niet zolang wachten want misschien ben ik nu nog wel vruchtbaar en over een tijdje minder. (heb PCO) Snappen jullie het nog? :eh:
In ieder geval komt het er op neer dat we nog erg twijfelen wanneer te beginnen.
Iemand herkenning?
Welkom Egnie, wat fijn dat je toch spontaan zwanger bent geworden!
Dat je nu loopt te twijfelen is op zich helemaal niet vreemd…daar hebben we allemaal wel eens last van zoals je hier wel kunt lezen.
Het lastige van onze twijfels is dat deze zullen blijven tot de de knoop heb doorgehakt…en dan nog zullen ze wel eens de kop opsteken.
Nu denk je dat je weet wat je te wachten staat maar in feite weet je dat helemaal niet. Dat komt omdat elk kind anders is en elke zwangerschap ook.
Als ik jou was zou ik gewoon je gevoel volgen, doe wat je zelf het beste lijkt. Als jij verlangt naar een nieuwe zwangerschap of als je bang bent er weer zolang over te doen dan ga je er gewoon voor.
Als je nog even een jaartje wilt genieten van je zoontje dan doe je dat.
Wij hebben 1,5 jaar getwijfeld over een tweede kindje en achteraf is het goed geweest dat we zolang hebben gewacht. Er zit nu 3,5 jaar tussen onze kinderen maar ik had het niet anders gewild. Ik denk niet dat Jarno er aan toe was geweest als ik de knoop eerder had doorgehakt.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt…
Memmie, ik zou het ook niet trekken als ik nog zo´n kindje erbij zou krijgen. Ik hou heel erg veel van hem en ik kan hem ook echt niet missen maar soms dacht ik wel eens van waar ben ik aan begonnen?
Nu gaat het steeds iets beter met hem, we krijgen ook wat hulp in de opvoeding binnenkort. Misschien wat tips die ons kunnen helpen beter met zijn buien om te gaan. Ik ben zelf ook niet altijd even gemakkelijk hoor. Maar het kan ook zó vermoeiend zijn
Ik ben nu 32 maar over twee weekjes 33 jaar. Heb dus nog wel even maar wil niet zolang wachten met de beslissing. Het is deze zomer of volgende zomer stoppen met de pil en niet later want dan voel ik me te oud.