Mijn haren gaan er helemaal van overeind staan wanneer de bv moeders meteen klaar staan met hun standaart preekjes over hoe geweldig bv geven is, contact met je kind wat je dan hebt bla bla bla bla bla…
Oei… Als ik dit zo lees, is er een gevoelige snaar geraakt bij je… Wat maakt nou precies dat je zo heftig reageert op wat ik in antwoord op Smurf78 heb geschreven?
@~Claudia28~ wrote:
Alsof je dat met fv niet hebt :roll: .
Dat heb ik niet gezegd, toch? Natuurlijk is er tijdens het voeden met een fles ook interactie tussen de baby en de ouder en zullen die voedingsmomenten ongetwijfeld ook fijn zijn.
Wat ik probeer aan te geven, is dat een kind aan de borst heel dicht bij je gevoel komt. Borstvoeding geven wordt vaak als intiem ervaren, of intens. Het raakt je, het doet iets met je. Nogmaals: ik kan me voorstellen dat het moeilijk is om je daar een voorstelling van te maken als je zelf nog nooit een kind aan de borst hebt gehad. Dat kon ik namelijk ook niet voordat ik een kind kreeg
Tussen het voeden aan de borst en het voeden met een fles zijn nu eenmaal verschillen te benoemen, ook als het gaat om interactie, emotie en gevoelens. Een wat duidelijker voorbeeld is denk ik wel het effect dat borstvoeding kan hebben bij een post partum depressie. Een ppd is vaak heftiger wanneer geen borstvoeding wordt gegeven of steekt de kop op wanneer er wordt gestopt met borstvoeding. Dat heeft uiteraard te maken met de hormoonhuishouding.
Ik heb het zelf gemerkt die eerste tijd na de bevalling, toen bij mij een ppd in volle hevigheid kwam opzetten. Ik voelde zóveel verdriet en het was zó zwart om me heen, maar iedere keer tijdens het voeden kwam er toch een sprankje van hoop en geluk naar boven.
Daarnaast heeft het geven van borstvoeding in belangrijke mate bijgedragen aan de band tussen mij en mijn zoontje, het voeden is echt iets van hem en mij en dat versterkt onze band enorm. Nu mijn zoontje een jaar oud is en het meest heftige deel van mijn ppd achter ons ligt, zie ik steeds helderder hoe hard we dat nodig hebben gehad. Ik ben ervan overtuigd, dat zonder borstvoeding de ppd nog veel meer zijn tol had geëist en onze band lang zo hecht niet was geworden.
Dus nee, mijn reactie is niet bepaald een ‘standaard preekje’, maar meer een poging om onder woorden te brengen wat er schuil kan gaan achter wat voor een ander wellicht een ‘geromantiseerd’ beeld van borstvoeding lijkt. Ik hoop dat het me nu iets beter is gelukt om dat over te brengen
Ik ben zelf een bvmama. En vind het leuk om te zien waarom andere mama’s voor flesvoeding kiezen!
Hier in mijn omgeving ben ik 1 van de weinige die bv geeft, maar merk dat ik er niet goed snapte waarom andere moeders dus meteen voor de fles kiezen. Vaak als ik er hier over begin trekken mensen al hun neus op. Die vinden geloof ik het idee van bv alleen al heel erg vies. Daar voel ik me dan niet erg prettig bij. Dus vraag ik er verder maar niet naar.
Maar als ik zo lees dat een aantal van jullie veel negatieve dingen hebben gehoord over tepelkloven en andere pijnlijke aangelegenheden snap ik al weer veel beter dat je dan niet aan bv begint. Zeker als je het van anderen al hebt gezien! (gelukkig zelf nooit ergens last van gehad!)
Verder kan ik me ook goed voorstellen dat mensen opzien tegen het kolven. Hoewel ik er de eerste 6 maanden zelf geen problemen mee had (ik vond dat moment op mn werk, even voor mezelf, wel even lekker. Zeker omdat ik het wel weer zwaar vond aan het werk te gaan terwijl er thuis zoveel was veranderd!) Merk ik nu dat het kolven me heel erg tegen begint te staan.
Ik ben dus ook begonnen met 1 voeding vervangen door fv. En toch… hoewel ik dus echt niks tegen fv heb, zat ik met tranen in mn ogen dat eerste flesje te geven :? Ik denk toch echt dat, dat iets met hormonen ofzo te maken heeft :think: Misschien dat die zelfde hormonen, sommige bvmama’s in mafioso veranderd
Nu ik zie dat mijn dochter met het zelfde enthousiasme naar de fles (met fv) grijpt als dat ze naar mijn borsten doet, vind ik het flesje geven ook heel erg leuk!! Ik denk toch dat die gevoelens tussen fv en bv niet zo heel veel schelen. Het is gewoon fijn om te zien dat je kindje kan genieten van zijn voeding. :inlove:
Het is in het begin ook wel zo dat het voor de papa’s jammer is dat ze niet kunnen voeden. Mijn man was ook af en toe wel een beetje jaloers, hoewel ook hij een bv-fan is. Maar ik heb snel begonnen met bijkolven, en met 5 weken kreeg mijn dochtertje haar eerste flesje bv, van papa! Vroeg aan het flesje laten wennen voorkomt wel dat ze flessen weigeren. Als je daar te laat mee begint heb je inderdaad kans dat je kindje als het eenmaal naar de opvang moet fles weigert! Maar denk wel (uitzonderingen daar gelaten) dat je dat zelf dus een beetje in de hand hebt.
Ik ben pro-bv, maar zeker niet anti-fv. Gelukkig zijn hier veel mama’s pro-fv, maar ook niet anti-bv! Fijn om te lezen!
Het is altijd jammer dat door vooroordelen toch onbegrip ontstaat.
Iedereen moet toch doen waar ze zich zelf goed bij voelen. Ben het eens met wat ik hier lees… een kind heeft toch het meest baat bij een mama die geen stress ervaart door het voeden!
Zoals ik al zei, ik wilde even reageren om het idee dat bv pijn doet een beetje uit de wereld te helpen (toegegeven, dat is wel erg optimistisch).
Buiten dat wordt die vraag niet aan Yvonne gesteld en wel aan iemand die iets minder genuanceerd reageerd.
Tja, ik kan er niet veel aan doen, maar eerlijk is eerlijk, ik kan er ook weinig begrip voor opbrengen als ik hoor dat iemand het niet eens probeert. Hoe kun je nu spreken over gehannes met aanleggen als je het nog nooit geprobeerd hebt…?
Zoals ik al zei, ik wilde even reageren om het idee dat bv pijn doet een beetje uit de wereld te helpen (toegegeven, dat is wel erg optimistisch).
Buiten dat wordt die vraag niet aan Yvonne gesteld en wel aan iemand die iets minder genuanceerd reageerd.
Tja, ik kan er niet veel aan doen, maar eerlijk is eerlijk, ik kan er ook weinig begrip voor opbrengen als ik hoor dat iemand het niet eens probeert. Hoe kun je nu spreken over gehannes met aanleggen als je het nog nooit geprobeerd hebt…?
Buiten dat wordt die vraag niet aan Yvonne gesteld en wel aan iemand die iets minder genuanceerd reageerd.
Ik begrijp wat je bedoelt. Ondanks dat ik vermoed, dat dit geen oproep aan mijn adres is, reageer ik toch even
Al gaat dit topic in eerste instantie over kunstmatige zuigelingenvoeding, er worden ook uitspraken gedaan over borstvoeding. Soms is de informatie inhoudelijk net niet volledig of correct. En dat is toch wel een belangrijke basis als het gaat om een weloverwogen keuze, want die kun je alleen maken als je beschikt over de juiste en volledige informatie.
De moeders die hier actief hun verhaal delen, zijn veelal het station van het maken van een keuze al gepasseerd. Er zullen echter minstens zoveel stille lezers zijn, die zich nog volop aan het oriënteren zijn. Met andere woorden: het bereik van wat hier wordt geschreven is veel groter dan alleen het handje vol moeders dat hier actief reageert. Ik vind het belangrijk dat in ieder geval de feitelijke informatie dan toch zo correct en volledig mogelijk is.
Maar als ik zo lees dat een aantal van jullie veel negatieve dingen hebben gehoord over tepelkloven en andere pijnlijke aangelegenheden snap ik al weer veel beter dat je dan niet aan bv begint. Zeker als je het van anderen al hebt gezien! (gelukkig zelf nooit ergens last van gehad!)
Ik moet zeggen dat ik dat wel een interessante gedachtengang vind. Ook daar is namelijk een keuze in te maken: in hoeverre laat je ervaringen uit je omgeving meewegen in je eigen beslissing? En in hoeverre is dat realistisch?
Ik ben dus ook begonnen met 1 voeding vervangen door fv. En toch… hoewel ik dus echt niks tegen fv heb, zat ik met tranen in mn ogen dat eerste flesje te geven :? Ik denk toch echt dat, dat iets met hormonen ofzo te maken heeft :think:
Dit geeft eigenlijk heel mooi aan dat borstvoeding geven dicht bij je gevoel komt. Zo zullen de meeste moeders die kolven, het maar moeilijk over hun hart kunnen verkrijgen om bijvoorbeeld hun gekolfde melk door de gootsteen te spoelen of ingevroren moedermelk weg te gooien. Moedermelk heeft een hoge emotionele waarde.
en ik ken dan weer genoeg fv mama’s die echt geen begrip voor bv hebben… :roll: Niet leuk hoor als mensen letterlijk hun neus optrekken als ze erachter komen dat je bv geeft…
Yvonne; het was idd niet naar jou bedoelt, maar dat wat jij schrijft was ook de reden dat ik toch wilde reageren.
Ik vind het ook niet echt iets met respect te maken hebben eigenlijk.
Ik heb echt niet minder respect voor iemand die meteen met fv begint, maar ik kan er idd maar weinig begrip voor opbrengen, daar kan ik weinig aan doen denk ik. In mijn ogen worden hier geen goede redenen genoemd (zijn die er vrijwel niet ) om je kindje geen bv te willen geven, dus heb ik er geen begrip voor. Dat betekend niet automatisch dat ik diegene een slechte moeder vind of wat dan ook.
Ik merk in mijn omgeving veeele malen vaker idd opgehaalde neuzen, of zelfs gewoon ronduit gatver!! als mensen horen dat een peuter nog bv krijgt.
Ik heb echt niet minder respect voor iemand die meteen met fv begint, maar ik kan er idd maar weinig begrip voor opbrengen, daar kan ik weinig aan doen denk ik. In mijn ogen worden hier geen goede redenen genoemd (zijn die er vrijwel niet ) om je kindje geen bv te willen geven, dus heb ik er geen begrip voor. Dat betekend niet automatisch dat ik diegene een slechte moeder vind of wat dan ook.
sorry maar dat gaat er bij echt NIET in...sorry ik krijg rillingen van jouw gedachten....ik heb respect voor ieder zijn keuze ongeacht waarom....dus BV prima doe wat je hart in je ingeeft.
Maar omdat ik fv kies kan ik niet op begrip rekenen :snooty: :hand: Alleen maar omdat het niet in jouw straatje past....
Ik merk in mijn omgeving veeele malen vaker idd opgehaalde neuzen, of zelfs gewoon ronduit gatver!! als mensen horen dat een peuter nog bv krijgt.
Sorry maar ik vind het idd ook niet van deze tijd dat een peuter nog aan de borst ligt... :silenced: maar nogmaals dat is MIJN mening en maakt je geen verkeerde ouder.
BV is voor babies dus wat mij betreft voor 0-6 mnd en max 12 mnd. Daarna eet ieder kind met de pot mee en drinken ze gewoon halfvolle melk uit een beker. BV is dan overbodig in mijn ogen.
BV is voor babies dus wat mij betreft voor 0-6 mnd en max 12 mnd. Daarna eet ieder kind met de pot mee en drinken ze gewoon halfvolle melk uit een beker. BV is dan overbodig in mijn ogen.
De Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO) denkt daar anders over; deze raadt aan om een kind in ieder geval de eerste twee jaar borstvoeding te geven (waarvan de eerste zes maanden exclusief) en daarna zo lang als moeder en kind dat wensen.
Ik vind het altijd wel bijzonder om te lezen dat koemelk wordt omschreven als ‘gewone’ melk, terwijl moedermelk natuurlijk de gewone melk voor mensen is
pro BV betekent niet anti KV, he. Het is niet synoniem. Je kunt best pro BV zijn en ook pro KV. Beide hebben hun voordelen. En dankzij KV kunnen kinderen die BV krijgen toch (makkelijker) overleven. Denk eens 100 jaar terug toen dat niet of veel minder goed kon…
Ik ben pro BV; ik geniet van het feit dat ze zo lekker tegen me aan ligt te drinken. Dat als ze/het druk is, ze zo rust vindt. Dat ik haar kan troosten als ze zich niet lekker voelt en dat ik haar zo in slaap kan borsten als ze niet kan slapen door de jeuk. Dat vind ik waardevol.
Maar ik ben ook pro KV: ze krijgt ook (extra verrijkte) KV (Heparon). Dat helpt haar groeien. BV alleen is voor haar niet genoeg ivm haar leverproblemen en het opnemen van voedingsstoffen. Maar dat betekent niet dat mijn BV an sich niet goed genoeg is!
Het beste van beide werelden, zo zie ik het! Je moet gebruiken wat voor handen is, roeien met de riemen die je hebt.
Ik heb echt niet minder respect voor iemand die meteen met fv begint, maar ik kan er idd maar weinig begrip voor opbrengen, daar kan ik weinig aan doen denk ik. In mijn ogen worden hier geen goede redenen genoemd (zijn die er vrijwel niet ) om je kindje geen bv te willen geven, dus heb ik er geen begrip voor. Dat betekend niet automatisch dat ik diegene een slechte moeder vind of wat dan ook.
sorry maar dat gaat er bij echt NIET in…sorry ik krijg rillingen van jouw gedachten…ik heb respect voor ieder zijn keuze ongeacht waarom…dus BV prima doe wat je hart in je ingeeft.
Maar omdat ik fv kies kan ik niet op begrip rekenen :snooty: Alleen maar omdat het niet in jouw straatje past…
Ik merk in mijn omgeving veeele malen vaker idd opgehaalde neuzen, of zelfs gewoon ronduit gatver!! als mensen horen dat een peuter nog bv krijgt.
Sorry maar ik vind het idd ook niet van deze tijd dat een peuter nog aan de borst ligt... :silenced: maar nogmaals dat is MIJN mening en maakt je geen verkeerde ouder.
BV is voor babies dus wat mij betreft voor 0-6 mnd en max 12 mnd. Daarna eet ieder kind met de pot mee en drinken ze gewoon halfvolle melk uit een beker. BV is dan overbodig in mijn ogen.
Nogmaals; begrip hebben is niet iets wat je kiest te doen. Jij kan er ws ook geen begrip voor opbrengen dat ik mijn peuter wel aan de borst had.
Dat jij dat 'niet van deze tijd noemt' tja, daar kan ik weer geen begrip voor opbrengen ;) Net als geen moeite willen doen voor het geven van borstvoeding. Ik snap dat gewoon niet. Een van mijn kinderen heeft overigens ook kv gehad hoor, ik ben echt niet volledig anti-fv, maar ik vind wel dat je als moeder gewoon je best hoort te doen je kind het beste te geven. Bij mij mislukte het, ik weet nu hoe het opgelost had kunnen worden maar ja, daar doe je niks meer aan. Daar heb ik echt alle begrip voor hoor; moeders die vroeg stoppen omdat het niet wil lukken. Er worden veel te veel slechte adviezen gegeven en is te weinig goede hulp voor het slagen van de bv voorhanden.
Ik begrijp alleen niet dat je het niet wilt proberen.
Ik jheb bij beide kinderen geen bv kunnen geven. Bij Mik 1.5 week geprobeerd, incl oxitocine ed, kolven tot in den treure, tepelhoedjes, maar echt er kwam geen druppel.
Bij Tes wilde ik het wederom proberen, dan niet live voeden omdat ik al wist dat dat er niet in zat maar afgekolfde bv. Tes is na de bevalling er meerdere malen bijna tussenuitgepiept en na de eerste kolfsessie, waarbij ik mij totaal n iet kon ontspannen, dacht ik, wara ben ik nu in hemelsnaam mee bezig :think:
De angst om mijn kind te verliezen was zo groot dat ik heb gezegd te stoppen en zij heeft kv gekregen, ik was de druk van het kolven krijt en was er 100% voor mijn kind van sochtends 07.30 tot 's avonds 21.00, daarna ging ik naar huis.
Nog steeds vind ik het jammer dat ik geen van mijn kinderen live heb kunnen voeden, mss romantiseer ik het ook wel, maar dat had mij een prachtige ervaring geleken. De band met mijn kinderen is net zo intens als dat ik ze wel live had gevoed, dus daar ontbreekt het niet aan.
Ik herken heel veel uit het verhaal van claudia28, ook al had ik alles geprobeerd en kwamen nog opmerkingen van: als j enu dit f als je nu dat…
Nee het is genoeg geweest, bij Mik heb ik er alles aan gedaan en bij Tes waren e rop dat moment veel meer prioriteiten en de belangrijkste was dat zij haar hele dramatische eerste maanden van haar leven zou overleven en er niets ernstigs aan over zou houden… (gelukkig is het allemaal goed gekomen met haar )
Ik heb mijn oudste 2 kunstvoeding gegeven en de jongste geef ik nu vanaf de geboorte borstvoeding dus kan over beiden mee praten. Bij de oudste was het ook een bewuste keuze om kunstvoeding te geven.
Ik vind dat er voor allebei respect moet zijn en dat moeders onderling elkaar meer in hun waarde zouden kunnen laten. We willen allemaal het beste voor onze kinderen en onszelf, en maken daarin onze eigen keuze, dat is alleen maar goed, gelukkig is er die keuze.
Ik vind het een beetje jammer dat er borstvoedingsmama’s zijn die als een soort missionarissen vrouwen hier proberen te ‘bekeren’.
Zowel de fles als de borst hebben voor en nadelen. Ik vind ook dat borstvoeding enorm geromantiseert wordt. Ik sta er achter dat ik nu bv geef en ik geniet er van, ben ook trots, maar ik weet niet of ik het bij een eventuele 4e weer zou geven, eerlijk waar:
Ik heb alle mogelijke problemen gahd die er maar zijn; doordat het niet opgang kwam heb ik al mijn kraamvisite de eerste week af moeten zeggen (ik wist nooit wanneer met meisje weer zou komen en als er bezoek was, ook al zaten ze in een andere kamer, kwam er geen melk. Het ging op dag 2 al helemaal mis, heeft veel stress, onzekerheid en tranen gekost, mijn hele kraamweek draaide alleen maar om de voedingen en was niet fijn. i.t.t. de andere 2 kraamtijden die ik als heel speciaal heb ervaren. Dat is iets dat ik echt gemist heb, en als ik het over kon doen zou ik het anders doen. Bij twijfel, lees mijn berichten van de eerste dagen maar terug, om te janken vind ik het! Verder heb ik heb 2x borstonsteking gehad, 3x spruw, te weinig melk (dat is geen fabeltje als je een hormoonafwijking hebt), voeden met slangetjes, kapotte tepels, teruglopende melk door de dag heen, kolven dat ik de eerste 12 weken elke dag minimaal 4x 35 minuten deed, soms wel 8x per dag. Ik heb verschillende consulten met lactatiekundige gehad en heel veel aan de telefoon gehangen met de cursusleidster van de borstvoedingscurus die ik vooraf met mijn partner heb gevolgd, zij wist er ook geen raad meer mee, maar me door dik en dun bleef steunen. Ik ben hierin trouwens geen uitzondering.
Jawel ik ben er trots op dat me het gelukt is en dat ik mijn dochter nu voor 100% aan de borst heb, maar het was geen makkie en geen romatisch roze wolk verhaaltje, ik kan me heel goed voorstellen dat er vrouwen zijn die kiezen voor rust en gemak en het ook niet willen overwegen. Ook daar mag je trots op zijn, als je je niet laat meeslepen door wat anderen het beste vinden wat het beste is voor JOU kind!
Ik heb wel respect voor de flessenmama’s, net zoveel als voor de bv mama’s! Soms ben ik ook wel een beetje jaloers, ik heb veel gemist veel ellende gehad in de eerste maanden. Ik moet er nog steeds af en toe voor knokken om het allemaal goed te laten slagen. Ik geef nu niet meer op hoor! In dat geval heb ik de ellende voor niets gehad. Anderen zouden zeggen, elke druppel telt, maar het moet wel evenredig zijn wat je er tegenover zet, ik zou willen dat het makkelijker was geweest!
Mijn eerste kind (nu bijna 10 jaar) heb ik geprobeerd bv te geven, maar ze wilde niet drinken, werd hysterisch van de borst. Dus afgekolfde melk gegeven. Tot ik na 2 weken een behoorlijke bo kreeg en door kloven alleen maar rode melk in het flesje zat. Toen ben ik gestopt en kv gegeven.
Prima keuze, ze deed het er prima op. :thumbup:
Mijn andere dochter en zoon heb ik resp. 6 en 7 maanden bv gegeven.
Ik vind bv geven echt geweldig, maar toch heeft fv ook heel veel voordelen.
Na de bv-periode (welke al redelijk moeizaam ging, maar toch heb weten vol te houden met kolven, spray etc) ben ik overgestapt op fv en het was gewoon een verademing.
Zo zie je maar weer… ik ben wel erg voor bv, maar ben ook erg dol op fv! :mrgreen:
Ik zal geen 4e kindje meer krijgen, maar als het wel zo was geweest, was ik weer gestart met bv om daarna over te stappen op fv…
Ik heb ook totaal geen moeite met moeders die voor fv of bv kiezen. Je moet als moeder gewoon doen waar je zelf het beste gevoel bij hebt!
M.i. geef je dit goede gevoel ook aan je kleintje.
Natuurlijk is er tijdens het voeden met een fles ook interactie tussen de baby en de ouder en zullen die voedingsmomenten ongetwijfeld ook fijn zijn.
Alleen maar omdat het niet in jouw straatje past…