Mijn schoonzusje is in verwachting, al 8 weken en na een hormoonbehandeling (clomid) direct raak. En niet na jaren aantobben, dit was serieus de eerste poging. Helemaal super natuurlijk, maar let op:
"Wij gaan WEL proberen om regelmatig tijd voor elkaar te maken, een kind is niet heilig en het moet maar wennen aan bij anderen slapen"
Aaaaargh, zeg je echt tegen de verkeerde - met een kind dat de eerste drie maanden heeft gehuild omdat ik heb overal naar toe sleepte (een makkelijk kind maak je immers zelf toch??:liar:, helemaal uit zijn stekker gaat als hij niet in zijn eigen bed slaapt, kortsluiting krijgt als we zijn ritueel omgooien en we niet weten waar we de tijd vandaan moeten halen iets met zijn tweeën te doen....we zijn al lang blij als ons gezinnetje een dag in de week compleet is!!!
Oh ja, en MIJN KIND IS WEL HEILIG!!!
:hand: :shock:
Je kiest toch voor een kind, daar ga je dan toch volledig voor?
Kijk als een kind geen last heeft om bij andere af en toe te logeren.. (lees af en toe, echt 1 keer in het half jaar ofzo..) moeten ze dat vooral doen..
maar ik kan Riley oko niet bij een ander laten slapen zodra die niet in zijn eigen bed gaat en zijn ritueel heeft reist het hier de pan uit, en zitten wij met een heel erg overstuur kind.
Wij kozen daar voor (nou niet voor overstuur kind) maar je weet van te voren dat een kindje heel veel kan huilen (lees huilbaby), en daar is niets tegen te doen.
Je kiest toch voor een kind, daar ga je dan toch volledig voor?
Kijk als een kind geen last heeft om bij andere af en toe te logeren… (lees af en toe, echt 1 keer in het half jaar ofzo…) moeten ze dat vooral doen…
maar ik kan Riley oko niet bij een ander laten slapen zodra die niet in zijn eigen bed gaat en zijn ritueel heeft reist het hier de pan uit, en zitten wij met een heel erg overstuur kind.
Wij kozen daar voor (nou niet voor overstuur kind) maar je weet van te voren dat een kindje heel veel kan huilen (lees huilbaby), en daar is niets tegen te doen.
Nou ja, blijkbaar doen wij het h-e-l-e-m-a-a-l verkeerd als ik mijn zwager en schoonzus moet geloven, Sweet love Natuurlijk niet helemaal eerlijk - ze mogen wel een mening hebben, maar als je de ervaring niet hebt doet je mening alleen voor spek en bonen mee :mrgreen:
@ Sweet-Love: ja had als het ware geen keus waar je ging wonen. Maar goed de misschien kunnen jullie nu ergens anders gaan wonen. Genoeg andere wijken en omliggende gemeentes.
Ik ben ook in mijn huidige woonplaats gekomen door mijn man maar goed wij wonen dan wel in een goed deel. Ook hier heb je mindere wijken.
En waarom ik moet aankomen…
Ik heb ondergewicht en een eetstoornisverleden dus wil graag weer wat aankomen op een minimum gewicht en daarbij mijn eetpatroon gezonder krijgen.
@ Jade: ik snap het wel hoor… zeker na zo’n opmerking tssss. Hahaha heerlijk zoals andere mensen het allemaal van te voren bedenken. Mijn zusje zegt dat ook (nu ruim 20 weken zwanger). Zij gaat haar kind niet zo verwennen als mijn zus. En haar kind moet gewoon maar overal slapen. Heerlijk. Alsof je het voor het uitkiezen hebt.
@ Lotte: wauw super nieuws dat je mag stoppen met de plaspillen! Dat is nog beter dan je gehoopt had, hopelijk blijft je bloeddruk stabiel!
Maar kijk wel uit naar het weekend Even lekker met mijn mannetje zijn ik heb hem vandaag echt heeeeel erg gemist…
Ik heb mijn ticker nog even aangepast maar denk dat het nog zeker 2 weken duurt voordat ik ongesteld ben. Dan zou mijn cyclus 43 dagen zijn. Het is iedere maand weer een verrassing :shifty:
Hier ben ik weer eventjes. Het gaat weer waat beter. Des stress die hier was ontstaan is al aardig weg te trekken, en daarmee sommige vervelende plannen ook. Althans, daar lijkt het op, zeker weten doe je het nooit…
Ondertussen ben ik hard aan het leren. Ik probeer zeker 3 uur per dag te leren, liever nog meer, maar teveel is ook niet goed denk ik dus ik doe er max. 4.
Verder heb ik ook nog een beetje leuk nieuws, ik heb eindelijk een nieuwe fiets :dance: :inlove: :inlove:
Het is een gazelle saphir geworden uit het bouwjaar 2008. Ik had het niet in de planning om zo’n nieuwe fiets te kopen maar ik had geen andere keus. Mijn framemaat moet 61 zijn en die is lastig te vinden voor dames. Daar moet je echt tegen aan lopen. Woensdag hebben ze me de fiets gebracht en vanavond moet de fiets nog even terug naar Boekelo, dan kijken ze hem even na en verstellen ze nog het een en ander en dan kan is hij echt van mij!! Ben er wel heel blij mee en hij fietst heerlijk!
Ik hoop dat het met jullie ook nog steeds goed gaat. Ik heb ff niet de puf om op jullie te reageren, jullie hebben best veel geklets. Ik ga het in iedergeval vanaf hier weer proberen op te pakken!!
Ik ben nieuw hier op het forum, hopelijk doe ik het zo goed.
Zo af en toe surf ik al wel eens langs hier maar heb nooit goed gedurfd om ook mee te gaan kletsen.
Ik wil namelijk al lang heel erg graag een kindje maar vriendlief wil nog niet en heb echt ff een klankbord nodig waar ik tenminste af en toe even mijn ei kwijt kan bij mensen die snappen hoe het voelt om te moeten wachten terwijl die eierstokken volgens mij letterlijk aan het rammelen zijn…
Ik wordt soms echt helemaal gek van mezelf en kan dan alleen maar aan een baby denken… 't is dan wel heeel erg frustrerend als dat thuis niet goed wordt begrepen. Snap ook eigenlijk echt niet waarom hij niet wil, zeker in een bui zoals ik nu ben komt het ook niet echt van een goed gesprek want ik begin gelijk te huilen.
We hebben overigens volgens mij alles goed op orde en is het dus niet een kwestie van niet kunnen… maar goed.
@ Buffy, welkom!! Het is lastig als je moet wachten om dat je vriend het nog niet wil zonder dat daar een aantoonbare reden voor is. Ik hoop in iedergeval dat hij gauw bijdraait zodat jullie ook mogen beginnen.
Wat mij betreft welkom hoor! O en ik ken je gevoel zooo goed :hug:
Mijn man wilde wel kinderen, maar bleef het ook jaren uitstellen, en ik wilde zo graag. Ineens was hij om en zijn we er voor gegaan. Redelijk snel daarna was ik zwanger met als resultaat een gezonde zoon.
Het aparte is nu, dat mijn man het jaren heeft uitgesteld, maar toen de kleine er eenmaal was, was hij apetrots en had spijt dat we niet eerder waren gaan proberen een kindje te krijgen.
Binnen een paar maanden had hij al wel weer voor een tweede willen gaan, :shock: maar dat heb ik afgehouden. (financieel, en ook ivm bekkenklachten, zwangerschapssuiker e.d.)
Ik zou toch eens proberen een goed gesprek met hem te hebben, waarom hij het nog niet wil. Misschien is het gewoon een beetje “angst” voor het onbekende, het is natuurlijk een hele verandering en verantwoordelijkheid.
Sabje, wat leuk een nieuwe fiets! :dance: O enne, ik kan ook niet alles bijhouden hoor, ik lees het wel, maar beetje lastig omdat ik jullie nog niet zo goed uit elkaar hou. Zal vast beter gaan als ik de namen kan onthouden :mrgreen:
Meggie en Sweet-love, ik ben ook voor mijn man verhuisd, grappig… Zouden vrouwen dan toch makkelijker hun “nest” verlaten dan mannen :think: En moeilijk lijkt me dat hoor verplicht aankomen, maar volgens mij ben je goed bezig toch?
Lotte, :dance: wat goed zeg, dus als je bloeddruk goed blijft, gaan jullie daarna dan gehoor geven aan je rammelende eierstokken?
Jade, misschien een domme vraag, maar waarom kreeg je zusje dan clomid als het pas de eerste maand was dat ze probeerden zwanger te worden? :shifty: Maar wat een mens zeg, zulke dingen zeg je toch niet :shock:
Sommige mensen denken gewoon heel makkelijk over het ritme van een kind. Ik pas me aan aan het ritme van mijn kind, vooral toen hij nog een baby was. De keren dat we dat niet deden hebben we goed gemerkt :roll:
Iemand verstand van zwangerschap en ORT toevallig?
Meestal probeert hij het onderwerp te voorkomen en als ik er dan toch over ga beginnen moet ik eigenlijk ook meteen huilen en da’s niet zo goed voor een goed gesprek.
Weet niet goed wat ik heb de laatste weken maar zodra ik een dikke buik zie of een kinderwagen of iemand laat het onderwerp toevallig vallen begin ik meteen te huilen… wordt er heel erg moe van eigenlijk maar weet niet goed hoe ermee om te gaan.
Heeft iemand tips hoe ik die tranen kan voorkomen?
Zelf hoop ik door hier een beetje mee te kletsen de frustratie een beetje beter onder controle te krijgen zodat het niet meer zo hoog zit. Misschien dat het dan beter gaat.
Die tranen voorkomen… Ik denk ten eerste dat die niet alleen komen door jouw kinderwens op zich, maar ook meer doordat je er nu dus duidelijk niet over kunt praten met hem?
Kijk stel dat je toch eens met hem erover kunt praten, en hij zegt bijv. Ik wil graag kindjes, maar eerst… ( en wat dan ook zijn redenen zouden zijn)
Dan weet je voor jezelf wel waar je aan toe bent, en kun je misschien toeleven naar die tijd.
Waarom schrijf je anders geen brief waarin je je gevoelens opschrijft als je praten moeilijk vind?
Dan hoef je niet bang te zijn dat je niet uit je woorden komt o.i.d.
Buffy, welkom!! Lastig als jij wel wil en hij nog niet!! Weet je ook waarom hij nog niet wil?? Misschien als je dat zou weten/ begrijpen kan je het voor jezelf wellicht accepteren dat je nog even moet wachten en is het makkelijker voor jezelf om mee te dealen…
Amaya: Geen domme vraag hoor, mijn schoonzusje weet al sinds de puberteit dat ze geen eisprong heeft, dus ze zijn direct de medische molen ingegaan…clomid gekregen en pats boem raak!
Sabje: Fijn dat het iets beter gaat :hug: En joepie!!! Een nieuwe fiets!!
Lastig Buffy, dat jij wel wilt, en hij dus (nog) niet.
Hier wou Roy eerste instantie ook nog niet, koud water vrees.
Maar daar wist ik de reden wel van.
Hij ziet zijn zoon niet, dat houd de moeder zo danig tegen hij heeft zijn kind nu 3 jaar niet gezien, bang dat het wss nog is zou gebeuren.
Tranen voorkomen hoef je niet, het is een wens die heel diep gaat, hij moet daar ook rekening mee houden, misschien is er een reden dat hij nog niet wilt…?
Als hij het uitlegt, kan jij het misschien voor even accepteren is het duidelijk.
Jade, wij doen het schijnbaar heel erg verkeerd dan, dat ons kind heilig is.
@ lotte: ja, de nieuwe fiets die ik heb gekocht (nu officieel!!) hebben ze mij woensdagavond even gebracht. Zodat ik hem kon uitproberen en er nog even over na kon denken. Gister gebeld dat ik hem wilde kopen en vandaag terug geweest naar Boekelo op de nieuwe fiets zodat ze hem daar nog even goed na konden kijken, te betalen en om de verzekeringspapieren in orde te maken.
Jade, jij was toch aan het ontpillen met de persona?
Hoe doe je de overgang tussen de pil naar de persona? Ik ben even gaan googlen op deze methode en heb op hun site gelezen dat je 2 normale cyclussen moet hebben gehad voordat je hem mag gebruiken…?
Meiden verder ff snel: ik ben blij dat het weekend is. Nu gaat het bij mij op het werk wel goed (ik heb een goed gesprek gehad met mijn manager), maar nu heb ik een collega die tegen burnout aan zit en iedereen probeert mee te trekken in zijn negatieve spiraal… Hij heeft ook mot met een andere collega, waar de hele afdeling last van heeft. Heel vermoeiend. Ik lig constant in de clinch met mijn gevoel omdat ik ze beiden graag mag. Dus als ik iets meer met de een optrek dan met de ander voel ik me meteen schuldig naar die ander toe en andersom. Echt… zo’n gedoe! Aaah… :wall:
Gelukkig is het nu weekend. Pff… dit was nog ff m’n hart luchten en vanaf nu ga ik er het de rest van het weekend niet over hebben.
:shock:
Even lekker met mijn mannetje zijn 
ik heb hem vandaag echt heeeeel erg gemist… 