Eergisteren ongi geworden en vanmorgen vol goede moed naar de gyn heen voor de uitgangsecho.
Dat verliep toch anders als ik gehoopt had.
Alledrie de follikels zitten er nog… De grootste ruim 5 cm. Toen de assistent dit doorgaf aan de gyn die ik vandaag had, vroeg hij nog heel verbaast of ze centimeters bedoelde. Ja dus…
Ik mag geen clomid slikken deze maand, ook niet spuiten. Ik moet 1 januari beginnen met Duphaston en 9 januari heb ik weer een echo. Mochten ze er dan nog zitten, worden ze kapot geprikt.
Ik baal hier zo van. heb een potje zitten janken bij de gyn op de behandeltafel. Deze maand naar de maan en daarbovenop het vooruitzicht van het kapotprikken, want vandaag kan ik weinig positiefs ontdekken aan wat dan ook…
En dan die gezichten als je met rode ogen snikkend door de wachtkamer loopt… Vreselijk…
ach meid :hug: :hug: :hug: wat een rot nieuws zeg 
ik hoop dat ze deze maand zullen slinken . Ik heb ze ook gehad en groeide toen mee met de vrucht deed best pijn eigenlijk en kan gevaarlijk zijn zeker als ze zo groot worden dan een eierstok kan draaien .
en meid laat ze lekker kijken . probeer positief te blijven hoor 2012 komt sneller dan je denkt meid .
dikke knuff :-*
Dankjewel.
Ik heb nog elke keer pijn in de onderbuik, vooral rond de eierstokken.
Mijn schoonzusje is bezig met Reiki en we denken ze gewoon weg :mrgreen:
2012 wordt gewoon ons jaar meis. Dat moet gewoon 
Dikke knuff
Heel erg veel sterkte Darkchild! Phoe jij hebt t ook niet makkelijk op t moment… Ik ga echt voor je duimen!
Liefs
Summerchild
Dankjewel Summerchild.
Gisteravond dacht ik er aan dat het misschien goed is om deze maand niet er mee bezig te hoeven zijn. Ik heb met de een na laatste cyclus een behoorlijke optater gehad en daardoor besloten dat de volgende (nu vorige) cyclus niet te strak op dingen werdt gelet en geklust… Misschien is de rust deze maand, ondanks de tegenslag, wel gunstig
Zo kan je het inderdaad ook zien. Lekker positief! Mijn persoonlijke motto “Alles komt goed! Komt het niet goed, dan komt het toch nog goed!”
:mrgreen:
En mijn mams zegt altijd dat alles komt als je het niet verwacht. Dus wie weet… 
Dat is een heel goede motto Die houden we erin 
Fijne feestdagen!!!
Hoe is het op dit moment met jullie meiden???
Liefs
Summerchild
Hoi Summerchild,
1 februari heb ik een fertiloscopie gehad. Geen pretje maar alles zag er goed uit.
Daaropvolgende ronde met Puregon gespoten en kreeg ik daar 2 mooie eicellen mee, gespoten met Pregnyl, maar gewoon een dag te vroeg ongi. In het begin van deze ronde hebben ze 2 cystes doorgeprikt, 6 en 3 cm groot.
Deze ronde weer Puregon, Ovitrelle ligt al klaar, want de Pregnyl is niet leverbaar.
De follikels groeien minder snel als afgelopen maand, maar ik heb zoiets van, laat maar lekker rustig rijpen daar. Op dag 10 waren ze nog maar 8 mm, vergeleken met de 10 en 12 mm van de vorige ronde. Aan de rechterkant was de cyste te zien die iets was gevuld na de punctie, en de linkerkant was moeilijk te zien door actieve darmen. 2 dagen later waren ze wel te zien en ik zag in een flits ruim 4 follikels op de echo. Morgen vraag ik een foto van de linkerkant. Ik mag iig tot vandaag blijven spuiten met 75 puregon. Vandaag is dag 14.
We gaan gewoon door, hoe groot is de kans dat er daadwerkelijk meerdere springen. Daarbij is het al zo lang wachten op een ukkie dat ik het risico van een meerling graag neem. Alles komt zoals het komen moet.
NOD dag is 5 april. 7 april wordt ik 29 en ik heb een hele dikke vette positieve streep besteld voor mijn verjaardag. Tevens is het morgen een jaar geleden dat mijn schoonvader overleed, waardoor ik toch even moest denken aan de cirkel des levens…
We zien wel.
Hoe is het nu met jou Summerchild?
Hey Darkchild,
Ik heb inmiddels mijn 6de keer clomid achter de kiezen! Laatste menstruatie was 19-02! Precies een maand geleden! Ik ben nu 2 dagen over tijd, maar geen positieve test in me handen gehad.
Gisteren wat vreemde buikkrampjes, maar geen menstruatie. Vandaag hele erge buikkrampen, maar na toilet bezoek was t vrijwel direct weg (heb ook spastische darmen… dus kan ook dat zijn)
Ik moet heeeeeel erg vaak plassen!!! Misselijkheid met vlagen van luchtjes :roll: pijnlijke borsten (nouja tepels) We blijven 
Vandaag ook met lief gesproken om misschien mee te doen aan t NCRV programma ‘baby boom’. Lijkt mij dus super leuk, maar me lief moet er nog even goed over na denken… :shifty:
Voorlopig maar even tot rust komen en kijken of ik zwanger ben. Overmorgen ga ik weer eens testen als ik dan nog niet ongesteld ben geworden.
Liefs
Summerchild
He Summerchild, hoe is het nu met je???
Knuff
Hey Hey,
Ja het gaat hier opzich lekker. Met nieuwe ronde clomid gehad. Over een paar dagen weer vruchtbaar! :mrgreen: (als t goed is tenminste)
Zal blij zijn als ik eindelijk in april een positieve test zou kunnen vasthouden! Ik wordt het een beetje zat en wordt nogal ongeduldig :roll: Misschien zijn het de gezonde zenuwen voor mijn huwelijk dat over iets meer dan een maand is. Wie zal het zeggen! haha :think:
Ik hou jullie op de hoogte
Liefs
Summerchild
Dat ongeduldige ken ik. Deze cyclus is heftig, eerste 3 dagen niks hoeven doen, maar daarna Puregon (eesrt 75 en toen verhoogt naar 92, want het groeide niet zo snel), Ovitrelle en 3 maal daags 2 utrogestan… Vandaag dag 29. en weer het gevoel dat het niet gelukt is.
Ik ben het zo zat… Goedbedoelde adviezen dat je er niet zoveel aan moet denken, probeer dat maar eens met 3 maal daags propwerk… Of dat je maar op vakantie moet gaan… Moet je wel ff kunnen bekostigen he?
Vanmiddag bijna twee lievelingsschaaltjes door de keuken gesmeten. Maar goed dat mijn vriendin me snel een knuffel kon geven…
Ik zie zo op tegen de volgende cyclus…
Maar wat hoor ik leuk nieuws Gefeliciteerd met je aankomend huwelijk!!!
:inlove:
Dank je, dank je…
Ik ken het vervelende gevoel van het afwachten… je hoopt zo dat het raak gaat zijn. En inderdaad iedereen maar zeggen dat je je niet druk moet maken. Alles komt goed… enz enz enz… :roll:
Wij hebben vandaag gehoord dat mijn vriend langzame zwemmers heeft… wel genoeg… maar langzaam. De dokter zei dat dit geen problemen op zou leveren… maar zeker weten doe ik het niet! Ik ben al een half jaar bezig met de clomid en begin wanhopig te worden 
Ondertussen heb ik weer veel opvliegers!!! Rot clomid!!! De vorige keren toen ik die stomme opvliegers had werkte de clomid niet. Dus ik ben bang dat het deze keer ook niet werkt. Dan moet ik inderdaad over gaan op spuiten en dat wil ik niet… :thumbdown:
Ik heb ook al tegen mijn vriend gezegd, dat als ik dus een operatie moet krijgen voor een eisprong te krijgen (branden ze gaatjes in je eierstokken) dat ik dat niet ga doen. Dan ga ik liever voor een maagverkleining en hopen dat door gewicht afvallen mijn normale cyclus terug komt…
Sorry voor mijn gemopper… maar ik ben t zoooooo zat! En me vent maar door blijven roken… ik ben gewoon erg nijdig erover en kan m wel een hoek verkopen op t moment… Misschien moet ik ook maar mijn goede servies gaan opzoeken om te smijten, Darkchild… lijkt me een goed idee!
xxx
Summerchild
Hoi Summerchild,
Zooo herkenbaar Af en toe moet je gewoon ff stoom afblazen. Soms helpt het om alleen naar boven te gaan, kussen op bed en dan daar flink op meppen. kan heeeerlijk zijn
Kun je niet rustig om de tafel gaan zitten en hem in ieder geval vragen of ie zwaar wil minderen (afgaande van hoe mijn man zou reageren, zucht ik alvast voor je :silenced: ) Die van mij paft rustig door, ook terwijl ik gestopt ben en vindt het dan raar dat ik in een hele diepe dip om een sigaret vraag. Wel wil hij stoppen zodra ik zwanger ben (tja…)
Hier deed mijn mam heel ongeintresseerd, het viel anderen al op. Het was bijna donorwerk. Tot twee weken geleden de vlam in de pan sloeg hier omdat hij niet eens opkeek van de pc toen ik hem vertelde dat de follikels niet goed groeiden. Toen hij later iets zei reageerde ik zo fel dat we behoorlijk woorden kregen en heb hem nadien uitgelegt dat dat de trigger was bij mij. Toen hij antwoorde dat ie moe was, heb ik hem verteld dat dit niet de eerste keer was. En ik moet zeggen, ik let meer op mijn buien en hij is echt oprecht geintresseerd in hoe het gaat en vraag de dokter de oren van het hoofd. Hij had gewoon niet door wat hij deed en wat de impact daarvan was op mij.
Misschien is dit ook het geval bij je vriend. Ik durf te wedden dat 98% van de mannen niet voelt wat wij voelen in onze situaties. Aan ons wordt geplukt, geport en gepropt met hormonen, naalden, echo materiaal enz. Leg hem uit wat bijvoorbeeld een echo met je doet. R schrok hier heel erg toen ik hem uitlegde wat de puncie met mij deed en hoelang het duurde voor ik het persoonlijk een mooi plekje had gegeven, want het lijkt alsof we het fluitend doen. Van buiten lijken we sterk en keihard, maar van binnen kun je je heel erg gebroken voelen…
Hoe bedoel je dat ze gaatjes in je eierstokken branden? Daar heb ik nog nooit van gehoord.
Ik moet zelf zeggen dat de clomid bij mij niet meer werkte en ik toen met de vuist op tafel heb geslagen. Nu 2 maanden Puregon gespoten. het is eng in het begin, maar op een gegeven moment ram je die naald er al automatisch in. Voordeel vindt ik dat ik nu regelmatig controles krijg en weet of het werkt of niet. Vindt ik fijner dan maar wat aankl*ten.
Ikzelf heb 1 februari een fertiloscopie gehad om te kijken of de eierstokken open waren, omdat puregon zo duur is (vorige maand ruim 260 euro en deze maand vrees ik dat ik al op het dubbele zit met alles) De kijkoperatie was alles behalve een pretje en ik zei meteen: dat doe ik niet meer! Tot ik een week later een mega cyste had zitten en ik aan heb gedrongen op een cystepunctie en alsnog met mijn naaldenangst braaf ben gaan liggen. Tja, we hebben er heel wat voor over…
Is er geen groothandel waar we samen een hele stapel serviesgoed kunnen kopen voor een prikkie? Kunnen we zo veel gooien als we willen :mrgreen: Misschien is dat wel een gat in de markt hier: Gooi-maar-kapot-servies-doos voor vrouwen aan de hormonen :twisted:
Dikke knuff xxx
Darkchild
@ Darkchild
Zo idd een gat in de markt “Gooi maar raak en neem je wraak” winkeltje 
Ik heb hem al een tijd geleden gevraagd om te stoppen of drastisch te verminderen. Ook afspraken over gemaakt, maar hij doet er erg moeilijk over en zegt dat hij het bijna niet kan… hij is al een jaar gestopt maar sinds een maand rookt meneer weer een pakje per dag. En dat frustreert me behoorlijk!!!
Vanavond zat ik er even goed doorheen! Het trouwen regelen, mijn examen, kinderen proberen te krijgen en dan ook nog eens een huis te zoeken… Hij was heel de avond weg en ik heb een haar en gezichts maskertje gedaan en lekkere film gekeken.
We hebben vanavond even goed gepraat met elkaar. En ben toen echt in tranen uitgebarsten. Hij was wel erg lief voor me hoor en ging me troosten. Hij begreep ook wel waar het vandaan kwam en had het eigenlijk wel verwacht dat ik een keer zou breken.
Hij vertelde mij ook dat hij het moeilijk vind iets te doen, omdat hij er tegenop ziet. Niet tegen de bruiloft maar tegen het regelen. Hij is het overzicht kwijt en weet het even niet meer. En dan ziet hij het mij allemaal doen en lijkt het zo makkelijk. En hij voelde zich daardoor een loser, omdat hij het niet zo makkelijk kan. Ik heb hem gezegd dat het mij ook veel moeite kost om iets te doen, maar gewoon doorzet.
Daar had hij nog nooit zo over na gedacht en zei dat hij allang gillend gek was geworden.
Morgen heeft hij een functioneringsgesprek… ff afwachten wat daaruit gaat komen
liefs
Summerchild
Hey meis,
Zoals ik begrijp hebben jullie ook behoorlijk wat stress op dit moment, ik kan wel begrijpen dat hij weer rookt nu. De fustratie van het regelen van de bruiloft, spanning van het traject van zwanger willen worden.
Ik zelf ben na 11 maanden weer ff gaan roken, dat was in de maanden dat het maar niet wou lukken en tegenslag na tegenslag, ik koos voor een ontspannend sigaretje of 2 per dag, ipv mijn nagels tot bloedens toe van mijn vingers kauwen en overspannen op de bank liggen trillen. Nadat we weer door konden gaan, was de keus snel gemaakt en kon ik het ook weer vrij makkelijk laten staan.
Hoe is het gegaan met functioneringsgesprek?
Hier sinds gisteren ongi. Vrijdag, daags voor mijn verjaardag, een negatieve test en ik was nog niet verrast ook nog.
Vandaag zijn we weer in de fertiliteitskliniek geweest. Manlief mocht zelfs eerder weg van zijn chef. Kregen weer een andere dokter, wederom een hele lieve vrouw. Ze vroeg ons of er ook een afspraak was gemaakt hoe lang we door zouden gaan met deze behandeling. Die was er nog niet (daarvoor kwamen we ook samen) en na kort overleg gaan we deze cyclus nog starten met IUI. Ik mag morgen beginnen met 92 eenheden puregon, aangezien 75 vorige maand niet voldoende leek, daarna pregnyl/ovitrell en utrogestan.
Het voelt goed dat we eindelijk een stap verder zetten, ik baalde zo van het verplichte klussen, er blijft geen romantiek over. Nu wordt de beslissende daad kunstmatig gedaan met perfecte timing. Het nam vanmiddag al weer heel wat spanning weg.
Ik hoop dat jullie een prachtige bruiloft hebben en dat jullie na die tijd heerlijk kunnen ontspannen. Maak er een prachtige dag van en mocht er wat misgaan of niet lopen zoals gepland, niet mee zitten en geef er een positieve draai aan. Ik wens jullie een prachtig huis toe en natuurlijk snel een mooi ukkie in je buik.
En onthou, ontspan tussendoor even, ga desnoods een dagje weg na het trouwen, samen met hem, heerlijk dingen doen.
Dikke knuff,
Darkchild
Hey hey. Mijn Functioneringsgesprek ging erg goed. Die van mijn vriend helaas niet. Die heeft te horen dat hij kon vertrekken. Mijn examen stukken zijn wel af. Die lever ik volgende week in. Verder nog geen baby nieuws liefs summerchild
Hey Summerchild,
Wat vervelend om te horen Is hij al weer aan het solliciteren of wacht ie tot na de bruiloft?
Wanneer is de grote dag ook alweer?
Hier zat manlief ook in de ww toen we begonnen. Maar baalde zo dat ik steeds moest wachten en eigenlijk bestaat er geen juist moment om kids te krijgen, dus zijn we gewoon begonnen. Mijn broer en ik zijn allebei in een crisis geboren en mijn man is met zijn 2 broers opgegroeid met een bijstandje, dus uk zal er ook wel groot om worden. Intussen hebben hij en ik een nieuwe baan, met betere vooruitzichten en inkomsten, dus dat is ook al een stuk beter nu
Morgen weer naar de dokter, zit nu 9 dagen om 92 puregon. Heb vreselijke buien en voel me zo onzeker, dat ik zelfs jaloezie krijg… Niet mijzelf, ben normaal heel vrij en vertrouw hem volledig en baal dan ook ontzettend van alles. Gisteren een gigantische jankbui gehad tegen manlief. Die zat erg reddeloos te wezen want die zag hij niet aankomen. Ook het feit dat ik er zelfs over dacht de IUI af te blazen, terwijl ik er eerst zo blij mee was, schrok hij van. ik trouwens ook…
Morgen maar eens overleggen wat ik hier mee kan doen.
Heb wel 1 rommelkamer boven drastisch opgeruimt en er is heel wat spul naar de stort. De slaapkamer en badkamer blinken gewoon. Zo toch wat frustratie weg kunnen werken. Ik kreeg maandag een roomdivider van mijn buurvrouw, met al die vakjes van Ikea. Ik wil hem wit schilderen en dan kan straks mooi babyspulletjes en mandjes in staan. Toen ik savonds besefde dat dat de allereerste meubel in ons huis is voor onze baby, trof me dat toch stiekum wel. Ik zag hem ineens staan met mandjes en luiertjes en flesjes… Kippevel
Dikke knuff
Hoi allemaal, ik heb eindelijk ff de tijd om mijn verhaal hier te schrijven…
Deze cyclus is toch wel heel raar verlopen. Op 27 april hadden we de IUI, manlief leverde 13 miljoen soldaten in en daarvan waren 3,5 miljoen in zeer goede staat. Ik was de week daarvoor grieperig geweest, maar gelukkig was dat weg tijdens de IUI. Manlief mocht het rietje leegdrukken en het was toch wel een aparte ervaring. Ik weet nog dat ik zo lag te giegelen. 13 mei, moederdag mochten we testen. ( Ik vondt dat nog zon enge datum, elke speciale datum waarop ik mocht testen, bv verjaardag, was op niks uitgelopen)
De week erna wou ik graag rustig aan doen, maar was weer aan het werk en kwam maar niet tot rust. Tot ik 6 dagen na de IUI neer werdt geslagen door de zelfde griep, die toch niet weg bleek te zijn. Naar de wc was al een hele opgave. Gelukkig heb ik de dag erna nog een reikibehandeling van mijn schoonzus gekregen. Gelukkig voelde ik me al een heel stuk beter toen ze weer naar huis ging.
Van mijn teamleidster mocht ik de week in huis blijven, eerst goed uitzieken.
In de week erna had ik steeds erg buikpijn, de ongi probeerde door de Utrogestan heen te breken en ik had veel bijwerkingen daarvan. Het enige wat ik wou was stoppen en door met de volgende ronde. Ik baalde er zo van, ik had 8 mei, op mijn vaders verjaardag nog een gesprek met mijn moeder, waarop ik savonds al besloot om te stoppen, woensdags fertiliteitskliniek gebeld en aangegeven dat het door wou drukken en dat ik de volgende ronde wou beginnen. Ik mocht stoppen. Die dag voortekenen gehad van de ongi, beetje bruinverlies en toen… werdt het donderdag, vrijdag en zaterdag, zonder ongi en buikpijnen. Ik ene kant balen natuurlijk, want ik wou door. Manlief heeft toen voorgesteld dat ik toen zondags een test zou doen, het ergste wat er kon gebeuren was dat ie negatief was en ik gelijk had.
Zondagochtend netjes plasje opgevangen, test gedaan en wat ik toen zag, bevat ik nu soms nog niet…
:inlove: :inlove: :inlove: Er stonden 2 streepjes :inlove: :inlove: :inlove:
Ik heb eerst heel ongelovig daar staat brabbelen, manlief snapte er ff niks van. Dit had ik niet aan zien komen; geen gevoel van, de ongi die door wou drukken… Pas toen mijn schoonzus een uur laten voor mijn neus stond en riep: “Ja he?” drong het wat beter door. Zij bleek net een droom te hebben gehad dat ze onze uk ophaalden en naar de dierentuin gingen, ze werdt wakker en ik belde meteen :mrgreen:
Kunnen jullie nagaan hoe mijn moeder keek, toen ik haar fijne Omadag wensde :inlove: En mijn oma, die zat te huilen van blijdschap.
De dag erna was nog wel eng, ik verloor bruin en ik schrok daar na 4 mk’s zo erg van dat ik best in paniek raakte. Gelukkig was ik bij mijn ouders en niet alleen thuis. Gegoogled en waarschijnlijk (nu weten we het in principe wel zeker) een innestelingsbloeding. Heb daar toch nog ruim een uur diep geslapen en sinds maandag is wel gebleken dat het een innesteling was, maar wat was dat schrikken. Nu nog doe ik heel voorzichtig en rust ik veel. Ik voelde me maandag ook schuldig omdat ik al gestopt was met de utrogestan, maar dat bleek niets daarmee te maken hebben gehad. Vanmorgen weer een mooie test in de handen gehad, dus Uk houdt het dapper vol.
Vrijdag 25 mei zien we ons ukje voor het eerst, ik kan het soms nog niet bevatten…
Ik weet, een heel verhaal, maar wou het hier toch even kwijt. Zo’n "vreemde"cyclus en dan toch…
Lieve Summerchild, ik weet niet of je hier nog leest, maar ik hoop dat je een prachtige bruiloft hebt gehad en snel ook een ukkie bij je mag dragen. :-*
Dikke knuff Jacky