Een argument voor eerder bijvoeden is als je kv geeft en met een liter voor hongerige baby’s nog steeds een hongerig kindje hebt.
Ook een argument is als kindjes heel erg spugen en blijven spugen ondanks allerlei andere maatregelen, en achter komen in groei. "vaste"voeding blijft vaak makkelijker in de maag zitten en kan voor die kindjes dus een oplossing zijn waarbij de risico’s niet opwegen tegen de risico’s van de bestaande situatie.
@lena3 wrote:
@Heksje wrote:@ kers: doe lekker wat jij wilt…maak er foto’s van als je mannetje terug is en geniet… jouw keuzes, de gevolgen zijn ook voor jou…
Da's nou juist het probleem: de gevolgen zijn niet voor Kers, maar voor haar kinderen. Als kers er pukkeltjes van kreeg, dan moest ze het zelf weten :wink: . Mensen winden zich er zo over op, omdat het gaat om kinderen die zelf niet kiezen kunnen en voor hun hele hebben en houden overgeleverd zijn aan hun ouders.
Ik wilde verder niet meer reageren, maar ik kon aan mijn zoontje goed merken dat hij er niet klaar voor was...dus heeft hij pas sinds vandaag weer zijn "eerste" hap gehad en nu wachtenw e af hoe dit gaat. Ik ben dus echt niet zo'n afschuwelijke moeder als jullie misschien denken. Ik ga niet doorproppen als hij laat merken er niet klaar voor te zijn.
@Kers wrote:
Ik wilde verder niet meer reageren, maar ik kon aan mijn zoontje goed merken dat hij er niet klaar voor was…dus heeft hij pas sinds vandaag weer zijn “eerste” hap gehad en nu wachtenw e af hoe dit gaat. Ik ben dus echt niet zo’n afschuwelijke moeder als jullie misschien denken. Ik ga niet doorproppen als hij laat merken er niet klaar voor te zijn.
En… zo weet je ook meteen dat wij je hier geen onzin zitten te vertellen. Misschien beter om je volgende keer toch maar wel aan de voedingsvoorschriften te houden? We zeggen het niet om jou dwars te zitten Kers maar voor de gezondheid van je kinderen.
Dat hij er niet klaar voor was uitte zich niet in gezondheidsklachten hoor…maar het boeide hem gewoon niet. En Julin hapt het gretig weg, heeft nergens last van en begint al te gillen als wij eten en zij niks krijgt.
Dus sorry, ik kan me nog steeds niet vinden in jullie standpunt. Ik heb nu alle 3 mijn kinderen vanaf 3 maanden bijgevoed en Jokkum dus nu pas weer(bijna 5 maand) en ik ben nog steeds van mening dat ze er niks aan overhouden.
En dat ze dan vanalles kunnen krijgen…zal vast, maar er staat niet voor niets KUNNEN…als het al in ze zit dan zullen ze het vast krijgen, maar bij ons in beide families komen er geen allergiën en dat soort dingen voor.
Ik vind jou geen afschuwelijke moeder kers 
(alsof ik dat weten kan, hi hi). Ik kan alleen je redenering niet helemaal volgen. Ik zou geen risico nemen met Lara’s gezondheid, tenzij ik daar een goede reden voor had. Zoals de redenen die Inkie aangeeft. Dus ik kan niet helemaal volgen waaróm je je kinderen met 3 maanden wilde bijvoeden.
Tuurlijk willen ze eten in hun mond stoppen, ze willen nu eenmaal alles in hun mond stoppen. En als Julin eenmaal gewend is aan vast voedsel, dan wordt ze natuurlijk boos als ze het niet krijgt. Maar als jullie over 5 jaar langs de MacDonald’s rijden en Julin wil een Big Mac, dan geef je die toch ook niet (nou ja, niet iedere keer )? Kinderen willen zoveel dat niet goed voor ze is. Ik ken je natuurlijk niet, maar je komt niet over als iemand die aan alle grillen van haar kinderen toegeeft. Dus waarom zou je ze vast voedsel geven als dat een risico voor hun gezondheid inhoudt, ook al is het alleen een risico en geen zekerheid?
Ik ben zeker niet zo’n moeder die overal ja en amen op zegt als de kinderen iets willen.
Het is moeilijk uit te leggen, maar wil wel een poging wagen.
Ik ben niet zo van de nieuwerwetse dingen qua opvoeding van m’n kinderen. Ik ben een jonge moeder, maar wel van de oude stempel. Ik hoef mijn oudste maar aan te kijken en ze weet dat iets niet mag. Dus bijvoeden gebeurde hier ook al vanaf 3 maanden…zo deed mijn oma dat ook en zo doe ik het ook.
En goede argumenten heb ik niet voor jullie. Ik loop veel vaker tegen dit soort dingen aan hoor net zoals dat jullie je vaak moeten verdedigen om pas bij 6 maanden te beginnen met bijvoeden. Helaas voor mij is mijn oma de enige die me begrijpt en ook vind dat ik het goed doe. En aan haar mening hecht ik, na mijn man, de meeste waarde.
En ik weet dat ik het goed doe als ik naar mijn kinderen kijk. Ze zien er goed uit, groeien goed, voelen zich prima…dat is voor mij genoeg.
Wat andere moeders met hun kinderen doen moeten zij weten, maar ik doe het zo en dat werkt voor ons.
Er zitten ook best veel goede dingen in de oude stempel, vind ik. Grenzen stellen, duidelijkheid, dat soort dingen. En de kleertjes van vroeger waren duidelijk veel beter dan die moderne dingen . Maar er zijn ook wel dingen van vroeger die misschien minder goed zijn voor kinderen.
Dus ik vind wel dat je een reden moet hebben om een ouderwetse gewoonte af te schaffen. Maar soms is die reden er. Dat we nu beter weten hoe kinderdarmen en kinderhersentjes werken bijvoorbeeld, of dat er dingen beschikbaar zijn die er vroeger niet waren (anticonceptie, vaccinaties, kunstvoeding, fysiotherapie).
Ik zou heel veel van mijn oma overnemen, maar niet alles. En als mijn oma het over moest doen (in deze tijd óf in haar eigen) zou ze ook niet alles weer hetzelfde doen. Dus dat mijn oma een bepaalde gewoonte had, zou voor mij wel reden zijn om dat ook te doen, maar ik zou het niet klakkeloos overnemen. Iedereen maakt toch zijn eigen afwegingen. Jij zegt dat je geen goede argumenten hebt voor ons. Ik zou het zelf heel moeilijk vinden om een afweging te maken als ik geen argumenten had om tegen elkaar af te wegen. Doe jij dat dan puur op gevoel Kers? Dat zou ik denk ik niet kunnen, of in ieder geval zou ik me super onzeker voelen.
Ik doe het idd puur op gevoel en tot nu toe heeft m’n gevoel me nog niet in de steek gelaten. Ik hou er ook niet van om alle informatie naast elkaar te leggen en dan te vergelijken…daar wordt ik juist onzeker van. Ik hou ook niet van twijfelen, want als je daar eenmaal aan begint…tenminste, da’s bij mij zo.
Ja da’s waar, als je verschillende informatie naast elkaar legt, dan moet je gaan afwegen en dan ga je ongetwijfeld twijfelen. Maar als ik het puur op gevoel zou doen, dan zou ik steeds lopen denken: “er valt vanalles te weten en ik weet dat niet, misschien doe ik het wel fout”. Puur op gevoel heb ik Lara bijvoorbeeld pas toen ze een maand oud was voor het eerst een keer naar bed gebracht :oops: . Dus ik vertrouw mijn gvoel onvoldoende om dat als enige richtlijn te gebruiken. Maar da’s ook weer een gevoel hè .
Twijfelen doe ik dus toch wel en dat vind ik ook niet erg. Dat drijft je er maar toe om goed na te denken. Maar ik kan wel jaloers zijn op jou hoor; ik zou af en toe weleens iets lekker zeker willen weten: “zo doe ik het en zo is het goed, klaar.”
Niemand weet alles wat er te weten valt en ik dus ook niet. Misschien dat een ander meer weet dan mij over bepaalde dingen, maar wat ik weet vind ik genoeg. En ik moet zeggen dat het prima voelt hoor…sta stevig in mijn schoenen, ben zelfverzekerd, heb vertrouwen in wat ik doe…vind ook dat ik deze dingen doorgeef aan mijn kinderen.
Ben wat de kinderen betreft ook niet gauw van mijn stuk te brengen, ga niet voor elk wissewasje naar de dokter met ze, als ze vallen en huilen dan is het een goed teken. Als ze niet huilen moet je je zorgen gaan maken.
Maar goed, deze dingen had ik ook niet bij de eerste hoor…zoiets moet je jezelf aanleren.
En ik geloof ook echt wel dat er voor jou een tijd komt dat je ook zo reageert met bepaalde dingen.
Ja een eerste kind is toch anders. Lara is de enige baby die ik ken, dus weet ik veel…
Ik vind twijfel overigens niet slecht (“wijs is hij die weet dat hij niets weet”, zei die ouwe socrates al, hi hi), en wikken en wegen op basis van informatie ook niet. Dus dat zal ik ook blijven doen. Maar ik denk wel dat als Lara wat ouder is, ik wat meer routine zal krijgen en wat meer vertrouwen in dat de beslissingen die ik neem de goeie zijn. En dat het ook geen ramp is als het een keer de verkeerde is 
.
Precies, dat is een goede instelling!
Ik kreeg gisteren van iemand als tip dat ik Kaylee maar ff een schepje appelmoes moest geven als ze weer veel huilde, dat zij dat bij haar baby ook deed. (Haar baby is nog geen twaalf weken). Ik sloeg behoorlijk achterover moet ik zeggen, werd zelfs een beetje boos dat iemand mij zoiets als advies gaf :oops: Toen ik zei dat hier geen bijvoeding in huis kwam voor ze zes maanden was kreeg ik als antwoord “waarom niet ze mogen met fruithap beginnen als ze drie maanden zijn”. Toen ik t argument gaf over allergieën werd er gereageerd met “ja dat is ook wel zo maar af en toe word ik zo gek van t gehuil”. Mjah ik word ook gek na 12 uur huilen… Maar dan nog :think:
@Vicky wrote:
Toen ik t argument gaf over allergieën werd er gereageerd met “ja dat is ook wel zo maar af en toe word ik zo gek van t gehuil”. Mjah ik word ook gek na 12 uur huilen… Maar dan nog :think:
Heeft ze er ooit bij stilgestaan dat als het kindje allergisch reageert op de bijvoeding het door jeuk of buikpijn nog veel meer zal huilen???
Dat zat ik ook te bedenken ja, maar had geen zin om er nog verder op in te gaan tegen haar. Als zij die beslissing al heeft gemaakt, kan ik haar er toch niet meer vanaf praten. En eigenlijk heb ik daar ook geen zin in, zij haar kind ik het mijne.
Ik zat net op een ander forum, Belgisch forum, daar zijn de meeste mama’s gewoon al met drie maanden begonnen met fruithap :shock: Weet ik ook gelijk waarom mijn familie zo raar keek toen ik zei dat ik wacht tot zes maanden :think: Schijnt daar dus idd geadviseerd te worden door K&G (consultatiebureau hier).
@lena3 wrote:
@Heksje wrote:@ kers: doe lekker wat jij wilt…maak er foto’s van als je mannetje terug is en geniet… jouw keuzes, de gevolgen zijn ook voor jou…
Da's nou juist het probleem: de gevolgen zijn niet voor Kers, maar voor haar kinderen. Als kers er pukkeltjes van kreeg, dan moest ze het zelf weten :wink: . Mensen winden zich er zo over op, omdat het gaat om kinderen die zelf niet kiezen kunnen en voor hun hele hebben en houden overgeleverd zijn aan hun ouders.
wat ik EIGENLIJK :wink: bedoelde te zeggen dat als er reacties komen bv huilen, krampjes exceem oid dat kers daar dan vanzelf wel tegenaan loopt :wink:
en ja eerlijk is dat niet voor het kindje wat niets te kiezen heeft
ik heb hier niet alles meer gevolgd maar de posts van de kinderarts in opleiding laat ik toch even mijn man zien 8)
-ja hier woekert de discussie thuis ook nog hevig :mrgreen:
Dan zal ik wel hele makkelijke kinderen hebben, want ze hebben nergens last van gehad. Nerine toendertijd ook niet.
Ik vind het zo makkelijk om te zeggen dat het zielig is voor de kindjes, want die kunnen nog niet praten. Als het zo had moeten zijn waren ze wel zo geprogrammeerd. Het is toch zo dat iedereen op zijn manier het best voor zijn kinderen zorgt? Ik vind dit de beste manier en als iemand het er niet mee eens is…okee, maar het blijft mijn beslissing en mijn kind en daar heeft een ander zich verder niet mee te bemoeien en zich maar bij neer te leggen. En om dan maar gelijk het tranentrek gedeelte op tafel te gooien, want zo klinkt het in mijn oren… 
't is niet bedoeld om tranen te trekken hoor . Een tranentrekker wordt het pas als je kind er wel slecht op reageert, maar met jouw kinderen gaat het goed, dus hoor je mij niet snikken :mrgreen:
@Kers wrote:
Het is toch zo dat iedereen op zijn manier het best voor zijn kinderen zorgt?Klopt, maar deskundig advies opvolgen hoor je natuurlijk wel te doen, anders zorg je niet het beste voor je kinderen.
Dus met een omslachtige manier vertel jij me nu dat ik niet het best voor mijn kinderen zorg?