En ik heb t hardst mijn vriend gebeten 8)
:mrgreen:
bij mij kwam de placenta het snelst
(zo’n minuut nadat thijmen geboren was) :mrgreen:
zeggen de verpleegkundigen ook nog tegen elkaar zo huh das snel.
ik’ ja hallo mag er ook nog eens iets snel gaan’ :roll:
Gni gni kom nog steeds telkens met een big smile dit topic lezen.
Ik geloof dat wij wel recordhouder 1 van de stilste bevallingen ooit hebben gehad. Heb niet geschreeuwd, niet gescholden, niemand gebeten 8) en zelfs tijdens het persen geen kabaal gemaakt.
Hoe weet ik nog steeds niet maar daar gaan we wel weer voor tijdens een volgende :mrgreen:
Oh maar Rhiannon ik was heel netjes stil hoor. Ik kon van de pijn ook niks mee zeggen hahahaha ik hing alleen maar aan die bedrand!!! Schijn tijdens het persen wel 1 keer: jeetje dit doet best pijn zeg tegen mn vriend te hebben gezegd: understatement of the year!!
zelfs niet gekreund ofzo?
Hmmmm, over de eerste bevalling :silenced: … Van vrijdagavond tot zondagmiddag, met alle toeters en bellen en dan nog maar 7 cm ontsluiting en een keizersnede… Nee, das beter om daar maar niet te veel over uit te weiden… :sick:
De tweede, al een heel ander verhaal. 
Met de garantie van de gyn dat deze bevalling van het echte begin (jaja, daar is ook verschil in, ze rekenen pas na 3 cm dat het echt is begonnen…) tot het einde niet langer dan 10 uur mocht duren. Met die garantie op zak (er stond zelfs een team stand by, die hadden een keizersnede gedaan en bleven wachten tot mijn kleintje geboren werd), wee opwekkers en pijnstilling heb ik de 10 uur maar net volgemaakt. Wel heb ik, toen de weeen heftiger werden en de ontsluiting echt zijn werk gigng doen, bijna 6 uur lang geroepen dat ik NU EEN KEIZERSNEDE wilde :mrgreen: En maar 3 keer geperst in en kwartiertje tijd!!!
Bij deze bevalling VEEL lawaai :oops: !
Bij de derde, een droombevalling! 's Nachts naar het ziekenhuis, rond 7 uur weer thuis met een slaappil, die genomen (op advies van de gyn), vliezen gebroken om 7.30u en dus heerlijk onder invloed van die slaappil terug naar het ziekenhuis en daar de weeen opgevangen op “altijd is kortjakje ziek” :? , wat ik tot het einde toe in mijn hoofd had, ik kwam maar niet van dat liedje af! :mrgreen: Om 14.00 uur 5 cm en een sterrekijkertje. Om 14.35 is Thomas geboren, in een half uurtje was meneer gedraaid, 5 cm ontsluiting erbij en 1 of 2 persweeen.
Een heerlijke bevalling!
Ook zonder geluid, ik was echt in mezelf gekeerd, ik met mijn liedje…
(Toch zou ik het noooooit meer doen, 3 kinderen is, samen met mij erbij 4 en heerlijk compleet!)
@Nikki25 wrote:
Oh maar Rhiannon ik was heel netjes stil hoor. Ik kon van de pijn ook niks mee zeggen hahahaha ik hing alleen maar aan die bedrand!!! Schijn tijdens het persen wel 1 keer: jeetje dit doet best pijn zeg tegen mn vriend te hebben gezegd: understatement of the year!!Hier ook iemand die nooit een kik heeft gegeven tijdens een bevalling…
Zeker niet bij de thuisbevalling…
Was veel te bang dat de buren iets zouden horen…
plus,ik bleef maar denken dat gillen oid verspilde energie was die ik beter konn gebruiken voor het persen
Hier idd ook geen geluid gemaakt, collega kraamverzorgster vroeg al of ik me soms had ingehouden omdat ik de VK en haar dus kon :eh:
Alsof je tijdens een bevalling zin hebt om jezelf in te houden :roll:
Enigste geluid wat ik heb gemaakt was toen het hoofdje van Sem was geboren en hij zich met zijn lijf nog in mij afzette en een draai maakt van 180graden :shock: :silenced: En toen was het nog alleen zachtjes auwauwauw 
(achteraf verbaas ik me daar nog het meest over, want dat deed zeeeer) :? :silenced:
Volgens de vk, kraamverzorgster en het zkh had ik een zware bevalling… ik vond het zelf allemaal wel meevallen 8) (hubbie daarentegen vond het wel heel heftig).
Om 1.30 uur 's nachts water gebroken, maar nog geen tekens verder dus weer naar bed gegaan. Om 3.15 uur wakker omdat ik moest overgeven (en dan komt er als je kracht zet ook meteen zo’n plas vruchtwater uit dat voelde toch vies :sick: ). Hubbie werd wakker en meteen weeen om de 2-3 minuten die ongeveer een minuut aanhielden, om 4.15 uur vk gebeld en toen al 4 cm ontsluiting! Om 8.30 uur 7-8 cm dus die beeb zou er wel zijn rond de middag (en hubbie zijn familie gebeld dus die zaten in de startblokken). Mooi niet dus. Ontsluiting vorderde niet en er bleef steeds een randje staan, lopen op de wc onder de douche maar het vordere niet echt omdat Jim de hele bevalling bleef draaien. Uiteindelijk om 13.30 uur met persen begonnen, alle standjes geprobeerd maar er gebeurde maar weinig… om 15.45 uur werd besloten de ambulance te bellen en om 16.00 uur was die er. Hubbie met de vk achter de ambulance aan en ongeveer gelijk kwamen we in het zkh aan (spits op de A2 maar ik was geen spoed, dus gewoon in de rij voor het stoplicht en lekker rustig rijden :wall: terwijl je vastgebonden ligt met persweeen). In het zkh meteen aan de ctg en infuus met weeopwekkers, persweeen waren niet sterk genoeg, heb uiteindelijk twee uur op bijna niks liggen persen. Hubbie was nog maar net binnen of de knip werd gezet, vacuüm erin, verpleegster duwde op mijn buik, ik persen (en toen wist ik pas wat een goede perswee was) en de gyn trekken en toen… plop vacuüm los. Nog een keer inbrengen, verpleegster duwen, ik persen gyn trekken en toen… plop vacuüm weer los… 3x scheepsrecht en gelukkig werd Jim toen geboren met een punthoofd van al het gepers en getrek en achteraf een gebroken sleutelbeentje, zijn handje had de hele tijd in de weg gezeten.
Toch kan ik niet wachten om weer zwanger te worden (hubbie denkt er helaas nog anders over maar anders…) ik vond het allemaal echt meevallen kreeg ook van de vk, kraamverzorgster en verplegend personeel in het zkh complimenten dat ik me zo goed en rustig gehouden had 8), dus niet geschreeuwd, of gescholden of wat dan ook, en ik voelde me ook de hele bevalling super, met persen had ik best nog even door kunnen gaan, maar dat mag blijkbaar niet langer dan 2 uur.
Daarna nog een uur in de beugels gelegen voordat ik eens gehecht werd en toen was de verdoving uitgewerkt :silenced: dat vond ik het ergst van alles eigenlijk en na nog een uur in de beugels werd ik met slapende benen dan eindelijk gewassen en kon ik mijn pa en zusje gaan bellen.
Nou gekreund heb ik wel geloof ik. Maar vooral heel hard ademen. Ik probeerde het ritme weer te pakken te krijgen maar dat lukte dus voor geen meter. Verder niet schreeuwen. Tijdens het persen had ik trouwens last van de ruggeprik die uitgewerkt was en werd misselijk. Dus: hap lucht, persen -kotsbakje- nieuwe hap lucht, persen…
ja idd, het “ergste” van de hele bevalling was het hechten van de knip/scheurtje :mrgreen: Heb je net een heel kind eruitgeperst ga je liggen piepen als ze (met verdoving) aan het hechten zijn :shock:
Tot de vk er was (tweede keer) en ik na het breken van het vruchtwater uit bad kwam heb ik toch wel even flink gegild bij de weeen… Kussens doen wonderen, ik beviel thuis en er was niks te horen aldus vriend…
De laatste 2 cm heb ik hangend over de wastafel gedaan en af en toe fuck geroepen…
Tussen de persweeen heb ik elke keer iedereen aan het lachen gekregen omdat ik maar bleef zeggen: het komt eraan het komt eraan het komt eraan, ik was helemaal hyper…
En na een uurtje persen was hij er dan… Ik vond het persen helemaal niet vervelend…
gr patricia
Nopes ook tijdens het persen hier niet gegilt oid. Net wat Mojo al aangeeft geen energie willen verspillen oid. Ik wist me ook precies nog alles van de les van de gym te herinneren…mega bizar maar heb letterlijk nog bij mezelf gedacht dat gillen nutteloos was, persen vanuit mijn middenrif omdat je dan de meeste energie zet daar waar het nodig is en heel goed diep inademen. En dat terwijl ze vaak zeggen dat op dat moment je dat echt allemaal niet meer weet. 8)
Maar zo heb ik bv ook niet dat gevoel gehad wat iedereen altijd beschrijft als een hoofdje wat ‘staat’. Was compleet gefocust op het persen zelf.
Al met al hier dus ook een VK die vond dat het heel goed ging en is gegaan. Haar ook uitgelegt dat het al de helft scheelt wie er naast je bed staan 
een rustige VK doet wonderen!
@marijke79 wrote:
Ik had een bevalling met alles erop en eraan… kan ook niet iedereen zeggen!!!
en dat is maar beter ook!!!
Ingeleid, knip, beenweeën :evil: vacuumpomp en tang…
Ik heb ook zo’n bevalling gehad… Net voor de keizersnede weggeglipt en geen pijnbestrijding gehad…
Laatste bevalling heeft het persen maar 4 minuutjes geduurd en had ik slechts een piepklein huidscheurtje!! Kon na een dag alweer neerploffen op de bank…
Whahahahhahahhaha, ik lig helemaal in een deuk hier!!! :lol: :lol: :lol:
Het eerste wat ik aan de gyn vroeg was “was ik erg vervelend??”
“Nee hoor” zei ze “je was voorbeeldig!”
Nou die heb ik mooi binnen :thumbup:
Ik had verder ook geen knip, scheur, tang, pomp, naweeen of weet ik veel wat…
Zelfs geen washandje op mijn hoofd
Manlief had het er moeilijker mee :mrgreen:
Ze vroegen steeds aan hem “Gaat het wel?”
Whahahahahahaahahaha!!! :lol: :lol: :lol:
Hihihihi Greetje tja die mannen hebben het errug zwaar. De mijne kan niet tegen naalden ed dus toen ik een ruggeprik kreeg, ging hij echt bijna tegen de vlakte. Tja je moet dan ook niet gaan zitten kijken als die naald iemands rug in gaat!! :wall: Gelukkig trok bij mij de pijn snel weg zodat ik hem heerlijk even kon uitlachen daar :mrgreen:
@annemarie69 wrote:
ja idd, het “ergste” van de hele bevalling was het hechten van de knip/scheurtje :mrgreen: Heb je net een heel kind eruitgeperst ga je liggen piepen als ze (met verdoving) aan het hechten zijn :shock:
Herkenbaar!! Ik bleef maar met m’n billen omhoog gaan, en de gyn maar zeggen: billen óp het bed!! En ik maar sorry zeggen… :oops: :mrgreen:
Ik kan nog wel ergens over opscheppen:
Ik heb geen kik gegeven toen ze me een infuus gaven, catheteriseerden, en 3 keer een krasje op het hoofdje van Dana moesten zetten waarbij ik persweeën weg moest zuchten.
Ik was helemaal van de wereld en dacht alleen maar “haal dat kind eruit”. :oops:
Ik heb ook geen kik gegeven niet tijdens de weeen, persen of met de ruggeprik, infuus, catheter was de rust zelf haha heb mijn man zelfs een paar keer naar huis gestuurd tijdens de weeen dat hij de hond maar moest uitlaten :roll: :mrgreen: . Tijdens het persen hebben we de grootste lol gehad ik moest mijn benen omhoog doen maar omdat de ruggeprik gewoon werkte had ik geen gevoel in mijn been dus ze zeiden steeds persen (heb nog nooit persweeen gevoeld door de ruggeprik was pas bij het persen uitgezet :wall: ) en ik maar zeggen wie wil mijn been vasthouden elke keer als de wee weg ging zette ze mn been neer en lieten hem los dus elke keer viel mijn been weg ze ging het maar door zelf de gyneacoloog zat grapjes te maken.