ik heb echt enorm genoten van het zwanger zijn
heb dan ook een zwangerschap gehad dat van een leien dakje ging
als ik om me heen hoorde hoe andere het hadden
het enige wat ik op een gegeven moment iri vond was het 10.000x per dag naar de wc gaan
en dat mijn gedult zo op de proef werd gesteld
tygo werd met precies 42 weken gehaald
dus was op een gegeven moment gewoon het wachten zat
maar voor de rest vond ik het gewoon weg heeeeerlijk!
maar goed volgende zwangerschap kan natuurlijk precies het tegenovergestelde zijn :roll:
Pff zwanger zijn is echt niks voor mij. Voel me dan echt zo beroerd… :snooty: :sick:
en toch zou ik zo weer willen, ook al riep ik na Cayla heel hard: dit noooooooit meer!!!
Maar nu wel eerst mijn studie af én de uitslag van het genetisch onderzoek afwachten!
Nee zwanger zijn vind ik geen pretje en dat is erg zacht uitgedrukt.
Ben dus erg blij dat ik het gehad heb :mrgreen:
Ik vind zwanger zijn over het algemeen niet leuk.
Tot een week of 18 gaat het prima, daarna niet meer. En bij overheerst dat gevoel dan meer dan de leuke momenten.
Wij denken nog steeds over een derde kindje na, maar ik moet eerlijk zeggen dat het zwanger zijn mij tegen houdt.
:shifty:
Ik vond zwanger zijn heerlijk :inlove: ! Het heeft veel positieve gevoelens opgeleverd. De eerste weken na de bevalling juist helemaal niet, toen sloegen mijn hormonen de negatieve kant uit.
Ik heb ook 2 heerlijke zwangerschappen gehad.
Denken nog na over een 3e, zou best nog een keer zwanger willen zijn :inlove: (maar eerst verhuisplannen).
Het gevoel dat er een kindje in je buik groeit, heerlijk! Zo bijzonder!
Hoewel ik zoooo blij ben als ik bevallen ben, mijn lichaam werkt deze zwangerschap helemaal niet mee…
Omdat ik twee nare ZS heb gehad met veel ellende en stress, ga ik dus echt wel dubbelop genieten van deze 3e en laatste zwangerschap!
Ik persoonlijk vind het heerlijk om zwanger te zijn. Maar niet in de eerste weken. 
Die kwaaltjes mogen me gestolen worden, maar als je eenmaal het kindje voelt bewegen… dat van van mij de gehele zwangerschap duren. :inlove:
ik heb nee gestemd
ik ben zo misselijk geweest in het begin dat is niet leuk en nu nog steeds smorgens.
daarbij de harde buiken waardoor ik rustig aan moet doen en die hormonen :twisted:
nu ook al de hele middag onwijs last van me buik kan het niet uitleggen
me hele buik doet zeer en ben er echt naar van.
MAAR die bewegingen en schopjes heerlijk die zal ik echt wel missen
en het pronken met dikke buik ook :inlove:
al hoe wel ie nu af en toe al in de weg zit :roll:
Ik vind zwanger zijn alleen de eerste weken niet leuk door de misselijkheid en het afvallen, daarna vond ik het prachtig. Voor mij is nu als het goed is de fijne tijd weer aangebroken. Ik ben benieuwd hoe ik me dit keer ga voelen. Ik teken voor een zwangerschap zoals mijn eerste.
Ja ik vond het erg leuk om zwanger te zijn. De eerste 2 eindigden jammer genoeg in een miskraam, maar die tijd ervoor had ik nergens last van. Bij mijn derde zwangerschap, toen ik zwanger was van mijn dochter, had ik wat meer last van misselijkheid maar dat vond ik na mijn 2 miskramen ervoor helemaal niet erg. Ik was er zelfs blij mee. Na de 10e week was die misselijkheid over en daarna heb ik nergens last van gehad en alleen maar genoten. Alleen aan het eind werd mijn bloeddruk te hoog (95), maar verder niets.
De zwangerschap van mijn zoon was ook heerlijk. Nauwelijks misselijk maar nadat we met 7 weken een goede echo hadden gehad wist ik gewoon dat het goed zat. Enige waar ik last van had was dat ik sneller moe was dan tijdens de zwangerschap van mijn dochter maar dat kwam omdat ik al een dreumes had rondlopen en geen reserves meer had waar ik op kon teren.
Ik vond het heerlijk om zwanger te zijn en dat gerommel in je buik te voelen. Dat gevoel miste ik best wel in het begin. Er komt geen derde kind en ik wil ook geen derde (al zou ik als ik p.o. weer zwanger zou worden nadat ik van de schrik zou zijn bekomen hartstikke blij zijn) maar af en toe mis ik het zwanger zijn wel.
@mamma van sharondenise wrote:
Ik ben blij te lezen dat ik niet de enige ben die zwanger zijn eigenlijk helemaal niet zo leuk vindt.
Begrijp me niet verkeerd ik vindt het resultaat geweldig maar de zwangerschap een noodzakelijk kwaad wat erbij komt kijken.
Het valt me op dat je dat niet openbaar mag zeggen er heerst een soort taboe op ofzo.
Als je zwanger bent hoor je op een roze wolk te zitten nou die van mij is niet roze maar grijs!!
Ik had dat bij Sharon al maar dan ben je nog jong en houdt je je mond erover, nu zijn we 6 jaar verder ben zelf wat ouder en wijzer en nu weet ik het zeker ik vindt zwanger zijn niet leuk!!!
Met uitzonderingen daar gelaten als je je kindje voelt ziet of hoort.
Het is nog niet eens het lichamelijke ongemak wat daarbij speelt die neem ik op de koop toe maar die stomme hormonen die mij een heel ander mens maken.(in iemand die ik eigenlijk niet zo leuk vindt).
Zo ben blij dat is van me afgeschreven te hebben!!
Groetjes Wendy
Grappig dit toppic is 3 jaar oud, dus ook mijn bovenstaande reactie.
Inmiddels heb ik zs nummer 3 ook achter de rug, en dat was wel een hele leuke zs.
Geen last gehad van hormonen, ik was zelfs heel erg lief.
De eerste zwangerschap, die vond ik het leukst.
En dan vooral het niet-weten.
Het niet weten van wat er allemaal mis kan gaan, waar je last van kunt hebben etc.
Toen zat ik al wel op kok, maar waren er nog niet zoveel topics :lol:
Ik heb me 42 weken ontzettend fit gevoeld.
Bij Lev was dat ook wel zo, alleen was er meer wat ik wist, maar diezelfde energie had ik toen ook. Ik heb wel de hele zwangerschap zitten checken of er geen bloedingen waren :roll:
En bij Salomé, nee… Ik vond er niets aan. Weer dat gecheck, plus dat de angst dat mijn baarmoeder kon scheuren, brrrr…
Ik ben zo blij dat ik er nu klaar mee ben he 
Ik vond er weinig aan. Voelde me best, maar vond het gewoon niet leuk. Al die bezoekjes aan de vk, al die mensen die zich er tegenaan bemoeien (heel lief bedoeld soms hoor, daar niet van!), al dat gestress om me heen van mensen die steeds vragen of het kind er al is, dat dikker worden.
Nee, geef mij maar 5 bevalling en daarmee 5 kinderen zonder 5 zwangerschappen. Als ik denk aan 5 x zwanger zijn, dan schiet ik in de stress
@lydia wrote:
De eerste zwangerschap, die vond ik het leukst.
En dan vooral het niet-weten.
Het niet weten van wat er allemaal mis kan gaan, waar je last van kunt hebben etc.
Toen zat ik al wel op kok, maar waren er nog niet zoveel topics :lol:
Ik heb me 42 weken ontzettend fit gevoeld.
jaaaa, dat niet-weten, heerlijk! Ik wist niet eens wanneer ik kon testen, dacht: ach, voel me zo zwanger, laat ik eens kijken of een test het zelfde zegt. Bizar hoeveel info je daarna (met name hier) vergaart. En hoe handig al die kennis ook is, het haalt ook iets weg van dat heerlijke blanco gevoel van de eerste zwangerschap.
Ja die eerste zwangerschap vond ik het leukst. Ik was toen ook zoveel er mee bezig. En het was voor iedereen zo bijzonder. Er gebeurde zoveel rondom het zwanger zijn, kamertje kopen, inrichten, spullen vergaren (wat veel en wat hebben we toen absurd veel gespendeerd) en overal over verwonderen. Streepte zowat de dagen af wanneer ik naar de vk kon. Het enige lastige was de angst of mijn man wel op tijd bij de geboorte kon zijn, die zat in Bosnië. (gelukkig heeft de vk gezorgd dat ik, twee dagen na uitgerekende datum ingeleid kon worden op sociale gronden, manlief terug naar Nederland laten vliegen, via Kroatië, Kroatische luchtvaartmaatschappij, heel gedoe, ik over tijd op Schiphol. tegen advies van vk in maar ik had zoiets van ze hebben daar vast ook een ziekenhuis mocht beeb zich aankondigen).
Bij de tweede en derde was het niet zo bijzonder meer. Ik was er niet zoveel mee bezig. Dacht wel eens van oh ja ik ben zwanger. :oops: Tweede zwangerschap was ook minder prettig door lastige ischias. Derde nog meer, zoveel keer per week fysio, liep toen bij de gyn, maakte het toch wat zakelijker dan bij de vk. Bij de derde had ik echt het idee dat ik het er een beetje bij deed. Maar aan de andere kant ging bevallen toen wel het makkelijkst. :mrgreen:
Mijn eerste post in dit topic, was ik of zwanger of net bevallen van mijn eerste ( weet het even niet meer :oops: :mrgreen: ) Ik was nog lekker naief.
Nu 38 weken zwanger van mijn derde, kan ik zeggen, neuh geef mij de baby maar, ik vind zwanger zijn helemal niets. Ik mis mijn lijf zooo erggg. Het mobiel zijn, op je buik slapen, even snel wat doen maar vooral een leuke moeder voor de andere twee te zijn.
Het is heel bijzonder om een kindje te mogen dragen, ik zit alleen niet op de roze wolk, ( zie een dromerig met handen om haar buik gevouwen sjors van GTST voor me :mrgreen: ).
Tja, ik heb nog maar 1 kindje en ik vond het zwanger zijn heerlijk!! Ik had geen last van moodswings, alleen was ik in het begin wel misselijk en op het laatst kon ik niet meer slapen door die rondrazende hormonen. Ik vond het getrappel en de hikjes heerlijke intieme momentjes tussen de baby en mij!
Oh Samara, ik leef met je mee. Nagels knippen, benen en bikinilijn scheren, wat een crime. Of even vlug iets oprapen, erg lastig als je formaat walrus bent. Succes met de laatste loodjes.