Tja, ook ik moet wat voorvalletjes melden:
Naar de stad, redelijk wat geld in de automaat gegooid, sta ik in de winkelstraat, totaal vergeten wat ik moest hebben… ben maar weer naar huis gegaan :oops:
Naar de winkel gaan voor wc papier, en met vanalles terug komen, behalve wc papier…
Douchen en dan vergeten mijn haar te wassen… en mijn haar was zo hard nodig toe aan een beetje sop…
Maak nu overal lijstjes voor… :?
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: 
Goh, heb een tijdje dit topic niet bekeken maar het is wel een hit zo te zien! Worden al deze capriolen uitgegeven in boekvorm ha ha ha :lol:
Zwangerschapsdementie word binnenkort als serieuze nationale aandoening gezien hihihi.
Afgezien van het feit dat ook ik alles uit mijn handen laat vallen en alles binnen een minuut vergeet, ben ik ondertussen al heel wat dingen kwijtgeraakt.
Veel daarvan is waarschijnlijk in de afvalemmer beland, zoals mijn favoriete oranje mok, maar ik ben ook zwangerschapsstrings kwijt.
Ach, de hoop dat het over gaat blij ik houden!
Liefs,
Engel
Ja! heb er ook weer één! :lol:
Een paar keer in een kast kijken om iets te pakken/zoeken en het gewoon NIET zien liggen :wall:
Het voelt echt alsof ik het ECHT pas de laatste keer dat ik kijk, het zie liggen en het met een soort van pootjes in de kast is gekropen… DUH! :think:
betalen… ook zoiets.
heb bergen emt klein geld in mijn portomonaie
dus ik net bij prenatal allerlei spulletjes gekocht.
ga ik afrekenen, ik hoor het bedrag,
dus ik haal ae briefjes geld uit porto en kom tot de conclusie dat ik niet genoeg heb,
toch maar pinnen…
ik sluit die rits,
en zie weer die enorme berg kleingeld.
dus ik: oh wacht ff, misschien red ik het wel.
hup al het klein geld op tafel.
na de tiende keer overnieuw geteld te hebben,
zeg ik: hoeveel was het eigenlijk?
59 euro mevrouw…
pffff
toch maar weer al het geld in porto
en gepint.
:mrgreen:
Ha ha ha. Dan ben ik ook vast niet de enige die steeds de verkeerde pinpas pakt en met de uiteraard verkeerde pincode iets wil betalen en er maar niet achterkomt waarom het niet lukt!!! :roll:
Net met het opruimen van de boodschappen alle spullen voor de badkamer in een tasje en in een keer mee naar boven. Kijk ik in de badkamer in het tasje, vraag ik me af waarom die fles vruchtensap in de badkamer opgeruimd moet worden… :roll: :doh:
'k Heb trouwens een lekker olietje gekocht voor mijn buik, ik ga toch maar eens smeren! 
Buikie
Sinds ik weer werk doe ik ook wat vertrooidere dingen:
Ga ik 's ochtends thee zetten, dus doe water op het vuur. Water in de beker, suiker erbij, en me maar afvragen wat er nu niet klopt? “ik mis het kleurtje!” (thee erbij is ook wel lekker, haha)
Of op het werk in de kantine. Ik pak een beker, loop ermee weg, en kijk wat ik er nu mee wilde doen. Doe maar de kraan open en pak wat water, maar dat wilde ik eigelijk niet. Ohja, gewoon wat thee erin!
Pak ik ontbijtkoek, de laatste. Loop al wat afwezig te doen (uhh, nadenken) ga rustig zetten, en nog aan het nadenken wat ik nu ook nog wilde doen. 'ohja, ik pakte de laatste, dus ff het papiertje weggooien 
'.
Sta ik bij de band (doe portioneerwerk) en we gaan hem klaarzetten. Ik loop richting koeling om de zoet/boter te pakken. Zie de deur, druk op een knop, en doe de deur open. Is het helemaal donker daar, en ik weet begot niet meer wat ik daar nou moet? Dus doe de deur weer dicht, en loop weer verdwaasd door de portioneerruimte wat ik verder kan klaarzetten. Zie ik iemand naar de koeling lopen, dus ik kijk even of zij wel weet wat ze moet doen. Doet de deur open. drukt op het knopje voor de deur (goh, dat was dus het licht :think: ) en ze pakt de kar zoet/boter…
Ik dacht echt, waar slaat het nou op dat ik het licht uitdoe, en vervolgens ook niet meer weet wat ik dan moet doen? Goh, als mijn ‘vaste’ patroon iets in de war gegooid wordt, ben ik ook echt de kluts kwijt :mrgreen:
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
dames
ik lig helemaal onder mijn bureau van het lachen en het ergste is dat dir natuurlijk mij ook allemaal te wachten staat.
maar ze zijn al wat gewnet van mij dus dat scheelt, namen vergeet ik constant. ik zeg al standart dingus, waarschijnlijk valt het dan minder op.
maar goed dat van de thee heb ik al meerdere keren mee gemaakt.
gelukkig mijn collega ook en zij is absoluut niet zwanger.
Ooooh dit word wat, gelukkig ben ik nu voorbereid. ik wist niet eens dat dit met je (kan) gebeuren.
:lol: :lol: gr. colle
Ik dacht een eitje te gaan bakken. Ik pakte de olie en deed een scheut in de pan…HUH? Rood??? Ik kijk nog eens goed… :think:
Heb ik ketchup in de pan gedaan :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :inlove:
Manlief heeft ze ook haha :lol:
Vanmiddag voor de echo wilde hij zich al achter het gordijntje uitkleden hihi, moest hem er weg sturen: Schat…jij hoeft niet hoor…ik alleen…
Beetje verdwaasde blik 
Ow? :think: En toen viel het kwartje hihihi. Hij vond het ook wat donker in de kamer en had dus het licht al even aangegooid :lol: mocht ie meteen weer uit doen :mrgreen:
Gezellig hoor, dagje meubelboulevard…
Alleen ben ik denk wel 10 keer tegen iets aangelopen. Bank, poef, glazen tafel (auw!)
Ik liep er gewoon doorheen leek wel!
Moest van de week ook mijn telefoonnummer inspreken op een antwoordapparaat… ehhhhhhh… 06 …ehhhhh Ik wist het gewoon niet meer! Errug!!
Groetjes Kim
Het valt deze keer wel mee de zwangerschapsdementie, vorige keer nam ik regelmatig de telefoon thuis op met wat ik gewoonlijk op m’n werk moest zeggen en op m’n werk zei ik hoi met Yvonne, ahum…
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
Bianca, je hebt gelijk, ik lig weer helemaal in een deuk hier!!! Whahahaha :lol: :lol: :lol: :lol:!!!
Ik heb niet echt rare voorvallen zover ik weet. Ik kan alleen niet zo goed nadenken. Normaal kan ik best goed organiseren maar nu kan ik maar 1 ding tegelijk overzien en wat daarna komt daar kan ik pas daarna over na denken.
Dus neem ik niet mijn mobieltje je mee naar huis opleveren, dacht ach nergens voor nodig. En daarna zou ik mijn vriend ergens treffen dat wist ik wel. Maar dat ik dan dat mobieltje nodig had omdat hij me eerst zou bellen dat was ik dan weer vergeten. Dus op organisatorisch gebied ben ik een beetje een kip zonder kop geworden. Ik kan niet verder kijken dan mijn neus lang is. Ook een vorm van dementie, toch?
Echt wel, Bella :D!
Net haalde ik de gewassen witte was uit de wasmachine en hing deze op, dacht vervolgens, wat doet de bonte was nou op de grond, zo wordt deze vies, en hang deze vervolgens ook op.
Zegt mijn man: “goh, dat droogt snel”. Terwijl ik het laatste onderbroekje op wil hangen besef ik: dit moet nog gewassen worden. Deuh… :doh: