Weer een mooie:
Gisteren werd ik gebeld door een bedrijf die vandaag iets zouden komen bezorgen, vanochtend ging ik vrolijk shoppen in de stad. Ik was het helemaal vergeten, pas toen ik vanmiddag(!!!) weer thuiskwam en de dozen in de gang zag staan, bedacht ik het weer. Gelukkig was de benedenbuurvrouw thuis :oops: :oops: :oops:
nog een leuke,ik ben vandaag de hond vergeten mee te nemen bij de supermarkt…ik had het thuis pas door,stond mijn arme kerel al een half uur buiten in de regen… :oops: :oops: :oops:
Hij heeft nu wel een warme douche en een kruik op zijn kussen gekregen…
Mijn hersencellen zijn al aardig grijs, maar tijdens mijn zwangerschap waren ze schijnbaar helemaal uitgeschakeld. Tijdens een week van
extreem hoge temperaturen bleek de kip die ik bij AH had gekocht
niet in orde. Ik besloot hem de volgende dag terug te brengen, maar had hem in de auto laten liggen…en de hele verdere (bloedhete) week vergeten. Toen ik na die week 's ochtends naar de kapper moest was
het alof er een lijk in m’n auto lag :wall: .
Ik zou en moest naar de kapper, dus eerst maar van dat lijk af zien te
komen en de deuren opengooien (hielp niet echt). Dus dan maar met
de raam open rijden, maar wel de winterjas aan en een sjaal om m’n
gezicht. Kan je het je al voorstellen?
Mijn tegenliggers waren zó verbaasd dat er bijna brokken van kwamen :lol: . Mijn kapster wist natuurlijk helemaal niet wat ze zag.
Tja, op deze manier had listeria zeker geen kans!!
Dit is allemaal zo schitterend!!! De tranen lopen af en toe over mijn wangen van het lachen!!! :lol:
Inmiddels heb ik een hele periode achter de rug waarin het onmogelijk was een e-mail te versturen zonder spel en grammatica fouten! Lang leve de spellinscheck… maar het is toch ook wel belangrijk dat zakelijke e-mail grammaticaal gezien correct is. Gelukki begint dat nu weer iets af te nemen.
Wat dat aangaat ben ik geloof ik in een andere fase beland. Die van lompigheid! :evil: Ik laat alles uit mijn handen vallen, loop tegen dingen op en vergeet echt de meest idiote dingen (kan nu even geen voorbeeld bedenken… toch dement 
).
Oh toch! Laatst naar huis gereden en daarbij gebruik gemaakt van de sleutels van mijn hubbie! Word ik de volgende dag gebeld dat hij zijn sleutels niet kan vinden en of ik ze heb. Eerst nog glashard ontkennen, maar toen sloeg de twijfel toe… Ja hoor, terug gevonden in mijn handtas. Gewoon vergeten terug te geven. :wall:
Zodra ik weer een leuke heb laat ik het jullie gelijk weten. Dit is echt een oppepper op de momenten dat het nodig is!
Liefs,
Shirley
hier dus een goeie!
Ik wil net antwoorden hier om te zeggen ik nog al vaak in de auto stap en dan gewoon niet meer weet warom ik dat gedaan heb…
Sluit ik toch de pagina voledig inplaats van op het antwoord knopje te drukken… :think: :wall: :wall:
En ik maar staren naar dat scherm zo van… hoe kan dat nu?¿?¿?
:doh:
- Drinken halen voor m’n collega’s en vervolgens de verkeerde dingen halen…
- Vergeten een bekertje in het houdertje te doen en vervolgens gaat alles er naast
wat dacht je van gewoon doodleuk de suikerpot willen vullen en een heel dijk suiker in je thee/koffie mikken ipv ind e suikerpot… idem dito met de melkpoeder…
Of koffie zetten(senseo) en dan zitten en denken, wat smaakt ie toch raar… gewoonweg vergeten een nieuwe pad erin te doen…
Ik ben zo dom geweest… hoort dit nog bij de zwangerschapsdementie? (hoop het wel, anders ben ik gewoon écht dom…):
Ik was er helemaal klaar voor: bak met snoep en fruit bij de deur, leuke kaarsjes voor het raam, bewegingsmelder van de buitenlamp afgeplakt… Had zelfs al een logje erover geplaatst op mijn weblog: wij zitten klaar voor het Sint Maartenfeest!
Kom ik erachter dat het pas vrijdag is, en dat het toch écht morgen pas 11 november is… :roll: :wall: :doh:
Go Biebels :mrgreen: :mrgreen: en je maar afvragen waar die kindjes bleven zeker? Ik lach me suf!
Ik vraag me steeds af wat ik ookal weer kwam doen… als ik naar boven ga, als ik de koelkast opentrek, als ik de keuken in loop, als ik… moet ik nog verder gaan?!
Wat ben ik blij dat ik niet de enige zeef ben.
Op je werk bij de printer staan wachten op een printje. Waarom print dat ding nou niet?
Tja, moet je eerst wel op printen drukken. Scheelft een hoop.
Tijdje gehad dat als ik al naar iets keek, viel het uit mijn handen. Ook het tegen meubels aanbotsen komt mij heel bekend voor :oops:
Op dit moment stuur ik mailtjes naar vrienden en doe dat rustig 3 of 4 keer. Want ik had het toch nog niet gedaan??? :mrgreen: En mijn vriendin maar vragen waar het antwoord op haar mailtje blijft??? :shifty:
gr. Lolifant
Ik kan niet door een deuropening lopen. Ik loop standaard tegen de deurpost op, alsof ik dronken ben ofzo. Het lukt me bijna nooit om normaal, zonder tegen iets aan te stoten, de deur door te komen.
Ik heb dan ook mijn ellebogen en onderarmen vol schrammen, littekens en pleisters. Omdat ik dus gewoon tot bloedens toe mijn armen openhaal aan deurposten. Heel erg maf.
Ik had dit in mijn vorige zwangerschap ook, en nu weer precies hetzelfde. Ik krijg het zelfs voor elkaar om mijn ene elleboog op precies dezelfde plek en manier te verwonden als in de vorige zwangerschap. Maf hoor.
Oh, en als ik zwanger ben kreun ik heel erg in mijn slaap. Dan val ik op de bank in slaap naast mijn man en dan hoor ik mezelf op een gegeven moment gigantisch kreunen. Ik word er dan zelf wakker van en probeer dan heel stiekem te checken of mijn man me heeft gehoord… Ja dus, want hij ligt dan helemaal dubbel van het lachen. Het is echt net alsof ik figureer in een goedkope pornofilm, vreselijk.
In de vorige zwangerschap heeft hij me 's nachts eens wakker gemaakt vanwege dat kreunen met de woorden: zeg, je bent toch geen duif ofzo? Had ik echt liggen koeren als een duif.
Om je dood te schamen…
ooooh hihihihihhi
lig in een duit 
Ik val dus mijn vriend aan zonder reden… :oops: ligen we gewoon op de bank een flim aant kijken en krijg ik me toch ineens een ‘hotflash’… begin gewoon hem uit te kleden :oops: :shock:
So zonder reden of niets ‘klats’ ik wil actie… ma echt helemaal hectis he… gewoon tot het punt dat ik soms zijn kleeren scheur…meestal kijkt hij mij dan zo aan van … :shock: … en dan komt er meteen achter… ‘meid je weet toch dat het niet mag tot de volgende eco’
:oops: :oops: :oops:
ermm ja … vergeten… :oops: :oops:
Gewoon niet normaal.
Maar ook overal tegenaan lopen, naar plaatsen gaan en echt niet meer weeten warom ik daarben … tja … veel dingen
@babyhoutman wrote:
nog een leuke,ik ben vandaag de hond vergeten mee te nemen bij de supermarkt…ik had het thuis pas door,stond mijn arme kerel al een half uur buiten in de regen… :oops: :oops: :oops:
Dit had ik ook laatst. Ik loop met Noortje en hondje een rondje, loop bij de supermarkt naar binnen en loop zo met Noortje, maar zonder hondje door naar huis (kwam toen ook niet meer langs hondje). Een half uur later kwam een buurman die het hondje kent (want hij ontsnapt nogal eens :evil: :? en wordt dan weer door hem teruggebracht :thumbup: (want ik heb het soms zo snel niet door)). Deze meneer werd door een mevrouw aangesproken of hij wist van wie het hondje was, want ze liep al een half uur met hem rond. Die mevrouw was echt verontwaardigd :oops: . Hmm, had ik maar mijn zwangerschapsdementie als excuus opgevoerd :think: :? . Ik heb haar maar gelijk gegeven en gezegd dat mijn kind niet lekker was en dat ik daar mee bezig was geweest en het daarom dus nog niet had gemerkt. Half waar: Noortje was inderdaad niet lekker, maar ik heb haar thuis gelijk in bed gelegd en ben gaan tv-kijken :oops: !
Ik weet niet of ik zwanger ben opp dit moment, maar had wel een soortgelijke situatie als jullie afgelopen week:
Ik werk op een kdv en de kinderen van mijn groep hadden duidelijk geen zin om op te ruimen, dus op een gegeven moment pak ik een aantal poppen van de grond en zeg ik (beetje boos): Kom op jongens, nu allemaal even helpen!
Begint een van de kinderen heel hard te huilen en mijn collega kijkt me heel verbaasd aan, dus ik zei : wat is er???
… Had ik de poppen in de vuilnisbak gesodemietert!!! Alle kinderen overstuur! :oops: Oops!!!
tja, nog maar net zwanger en nu al aan het klunsen…
afgelopen zondag gingen we naar mijn schoonouders even op visite… is ook in ALmer, dus zijn ongeveer 1,5 uur weggeweest… KOmen we thuis, parkeren de auto voor de deur… Roept JP, de achterdeur staat open!
Dus wij dachten dat er ingebroken was… Dus JP rent naar binnen… roept ie, MUTS! Je hebt de deur wel op slot gedraaid voor we weg gingen, maar met de deur open… :think: :oops: :shock:
en tja, van alles uit mijn handen laten vallen he… had ik bij merijn ook zo erg…
Oh meiden, ik ga hier toch echt iets mee doen… Hilarisch! :lol:
Ja leuk! Bundelen en uitbrengen in een boekje. Ik wil er wel één!
Er gaat binnenkort een klapper komen van mijn kant; ik heb al even niets raars gedaan…
:lol: :lol:
ben nog niet zo lang zwanger, maar het is hier ook begonnen :roll:
Gisteren moest ik boodschappen doen dus raap ik al m’n spullen bij elkaar, m’n portomonnee, boodschappentas, m’n mobiel (dacht ik) en m’n dochter 
.
Loop ik met de wandelwagen de straat uit begint er ineens iets te piepen in mijn zak… ik denk:'huh, wat is dat nou?? had ik de babyfoon in m’n zak gedaan in plaats van m’n mobiel :wall: :oops:
Gisteravond belde mijn schatje me op mijn mobiel om te zeggen dat ie naar huis kwam. Ik drukte hem weg omdat ik met de gewone telefoon aan het bellen was. Een paar minuten later belde die weer en drukte ik hem weer weg want ik was nog steeds aan het bellen. Ik zette mijn telefoon uit want dat dacht ik dan belt ie me thuis en hoort ie dat ik in gesprek ben. Paar minuutjes later (was nog steeds in gesprek) zette ik mijn mobi weer aan en hij ging weer over. Nadat ik dat gesprek beeindigd had, belde ik mijn schatje terug die op dat moment doodongerust keihard naar huis aan het rijden was. Ik had echt niet door dat ie wel eens ongerust kon zijn omdat ik niet bereikbaar was.