Thnx Amy! Dat het maar gauw augustus wordt!
Gezellig hier! Zoveel (potentiële )stoppers voor augustus!!
@jeweldrop, ik herken heel veel van je verhaal. Ik zat vorig jaar ook erg in over de vraag of ze me inderdaad de keuze lieten en me niet weer wilde laten tobben. Ik wilde graag een geplande keizersnede deze keer, had me helemaal voorbereid voor het gesprek met de arts, en het viel enorm mee; ze heeft geen moment geprobeerd me over te halen of wat dan ook.
Het was een stuk aangenamer dan de 1e bevalling/spoedkeizersnede en ik ben er stukken beter uitgekomen en ook veel relaxter geweest de periode erna. En dat gevoel van falen, heb ik ook lang gehad, en speelt nog weleens door mn hoofd, ook toen ik de geplande keizersnede had gehad. Je krijgt dan toch ook wel reacties als ’ nou, dat was lekker makkelijk zeker’, terwijl het gewoon een flinke operatie is, waarvan je ,moeilijker herstelt dan van een normale bevalling.
Mochten we hier inderdaad voor een 3e gaan, dan is het verplicht een keizersnede.
Even een vraagje aan jullie allen; hoe oud zijn jullie?? Ik zit namelijk ook wel een beetje te bedenken dat ik niet meer te lang wil wachten omdat ik (al) 35 ben 
@ Bolletje ik ben ook 35 
@ Engel ik heb bij stoppersclubjes en maandmama’s geschreven.
Een aantal deelnemers daarvan heb ik nu op fb.
Met de laatste maandmama’s schrijven we nu in een geheime groep op fb.
@ Jeweldrop lastige beslissing inderdaad.
Ik heb juist door de zwangerschappen en bevallingen leren vertrouwen op mijn lichaam en intuitie.
En dat heeft me op veel momenten geholpen.
Jij hebt die ervaring niet. Het lijkt me dan erg moeilijk om zo’n keuze te moeten maken.
De gynaecoloog zal alle scenario’s ongetwijfeld met je gaan doornemen.
@engel idd, 7 augustus naar de gyn. :o
@jeweldrop niet voor voeding, gewoon slechte slaper. Nu gaat het goed. slapen beide lekker door tot een uurtje of 8 :thumbup:
@ks falen, vind ik erg jammer te horen. Heb je echt niet in eigen handen… Moet ik me nu gefaald als moeder voelen omdat ik mijn kindjes niet zelf ter wereld heb gebracht? 
:? nee toch? Had het heel graag zelf gedaan na de eerste. Maar litteken te dun dus helaas, weer ks.
En ja, de derde zal ook ks zijn… niets aan te doen
@bolletje ik word 31 in september…
Ik vind een ks geen falen hoor!! De 1e keizersnee is nooit een vrijwillige keuze hier in Nederland dus dan heb je gewoon sowieso geen keus!! En je doet op dat moment toch juist het allerbeste voor je kindje!!!
Petatje fijn dat t gepland staat dan heb je iets om naar toe te leven!
Ik ben 28.
Miro ik heb idd ook een privé groepje op fb met de maandmama’s en we kletsen daar nog steeds best veel!
Ik ben ook 28.
Bolletje: wat fijn dat het gesprek toen heel erg mee viel, want dat hoor ik dus wel eens anders, dat er dan eerst gezegd is dat ze die keuze hebben en dan komen ze uiteindelijk bij de gyn en dan zeggen ze ineens van niet en dat ze niet zomaar een keizersnede doen omdat je dat al eerder gehad hebt.
En wat een stomme reacties zeg, dat ze dan zeggen dat het lekker makkelijk was :roll:
Miro: ik heb inderdaad helemaal geen vertrouwen in mijn lichaam voor de bevalling, misschien dat een gyn daar nog verandering in kan brengen.
Petatje: ik bedoel niet dat jij gefaald hebt hoor, sorrie als het verkeerd overkomt :oops:
Ik heb het echt puur alleen over mezelf, dat ik vind dat mijn lichaam gefaald heeft, omdat het zo gegaan is.
Wat fijn dat je kids nu beide wel goed slapen! Dan is er nog hoop voor mij :lol:
breekt in
Engel, wat leuk dat jullie de knoop doorgehakt hebben! Ben stiekem wel jaloers :oops:
Maar wil ook minimaal 2 jaar leeftijdsverschil (en niet weer midden in de zomer uitgerekend zijn) dus denk dat wij er eind december ongeveer weer voor gaan. Maar t kriebelt wel erg hoor! Alleen bij manlief nog niet zo!
Veel plezier allemaal! Hoop dat jullie snel zwanger zijn!
breekt uit
Jeweldrop als een gyn moeilijk gaat doen over je keuze gewoon een andere vragen en duidelijk maken dat hun jou toen zelf gezegd hebben dat je een keuze hebt!!
Johanne Vl. Was hier in eerste instantie ook nog niet zo ver, maar na paar goede gesprekken besloten om na onze vakantie te stoppen met de pil!! Wij willen ook graag ongeveer 2jr tussen de kids en of dat nog net geen of iets meer als 2jr is dat maakt me niet zoveel uit, is bij mij toch lastig in te schatten haha en eerst maar is stoppen en dan hopen op snel een positieve test! En jou kleine meid is ook nog een paar maandjes jonger als die van mij hè dus je hebt nog ff om nl over te halen 
Ik denk dat t bijna altijd eerst bij de vrouwen begint te kriebelen en dat hun dan hun mannen moeten overtuigen haha.
Vl. Heeft hier wel ook gezegd dat hij de eerste paar maanden ook niet zoo vond, omdat ze dan nog zo klein zijn en geen reactie krijgt, dus daar ziet hij wel weer tegen op en de gebroken nachten mAr hij is nu niet weg te slaan bij onze peuter! Dus dat komt bij een 2e ook vast goed!!
@Petatje wrote:
@ks falen, vind ik erg jammer te horen. Heb je echt niet in eigen handen… Moet ik me nu gefaald als moeder voelen omdat ik mijn kindjes niet zelf ter wereld heb gebracht?
En ja, de derde zal ook ks zijn… niets aan te doen
Dat wordt er toch niet gezegd? Jewel en ik geven aan hoe wij daar in staan, dat is alles :) En voor de volledigheid: het falen van mijn lichaam zat hem totaal niet in de ks, maar in de PE/HELLP en het op de IC belanden na de ks. Mijn bevallingsverhaal is nogal heftig en er zit heel veel emotie omheen voor mij, maar daarmee zeg ik niets over het eventueel falen van een andere moeder. Een kind ter wereld brengen is een heftige zware ervaring, of je dat nu vaginaal of via ks doet. Ik wil het dit keer graag zelf doen, en als dat niet kan zal ik echt even moeten slikken hoor.
Jewel, zulke afspraken worden vast gelegd in je dossier, dus dat moet goed komen :)
Ik weet niet meer wie het vroeg, maar ik ben 32 nu. Op zich hebben we geen haast maar ik wil niet te veel tijd tussen de twee jongsten laten. We zitten nu toch al in de luiers en de gebroken nachten, en bovendien zullen ze tzt een kamer gaan delen, dan lijkt het me prettiger als ze niet al te veel schelen :)
ik nam het zeker niet persoonlijk hoor 
ik heb er ook lang zo over gedacht. Mijn vliezen waren wel egbroken, kreeg geen weëen… :thumbdown: dus heb ook lang het gevoel had dat mijn lichaam gefaald had.
Oh gelukkig, wilde niemand een naar gevoel geven
Waarom heeft je zoontje 3 weken op NICU gelegen trouwens Petatje? En hoe is het nu met hem?
Gelukkig maar, wilde ook niemand een verkeerd gevoel geven!
Petatje jij schreef trouwens ook over dat het litteken te dun was en daarom weer een ks moest.
Hoe komen ze daar achter? Kunnen ze dat op een echo zien?
@ Jeweldrop ik heb je bevallingsverhaal gelezen. Heftig hoor. Jij en je lijf hebben het zwaar te verduren gehad.
Erg begrijpelijk dat je nu enorm twijfelt.
Hebben ze enig idee waarom het in de persfase mis ging?
Was je zoon te groot, je bekken te klein, was je te uitgeput?
Als er een oorzaak is, weten ze ook waar ze bij een volgende bevalling alert op moeten zijn.
Ik las hier al meer over twijfels over wel of geen 2e/3e kindje en wanneer dan.
Hier ook heel lang getwijfeld of we wel een 3e willen.
Ineens zagen we allemaal beren op de weg die we bij de eerste 2 zwangerschappen niet of minder hadden.
Uiteindelijk volgen we ons hart, omdat we weten dat we er spijt van krijgen als we het niet doen.
Hopelijk helpt mijn verhaal andere twijfelaars bij het maken van hun keuze.
Ik vind het allemaal weer net zo spannend als de vorige keren.
Hier geen hormoonhoudende anticonceptie. We gebruiken condooms.
Dus ik dat is eenvoudig te stoppen. Ik heb een aardig idee van mijn cyclus.
Dus ook dat is handig.
Ik vond nog een potje foliumzuur. Is wel over datum.
Ben er toch maar vast mee begonnen en zal binnenkort maar even een nieuw potje halen.
Ze hebben het nooit echt benoemd, ik heb toen wel gevraagd of het niet gepast heeft, maar daar konden ze niks met zekerheid over zeggen.
Dus ik denk een combinatie van groot kind (4480gr) en uitputting.
Ze hebben wel gezegd dat ze me de volgende keer in ieder geval niet tot 42 weken laten lopen, ze groeiecho’s wilden doen om een betere schatting te kunnen doen van hoe groot het kindje is en evt op suiker te testen.
De vk en gyn hadden allebei ‘gevoeld’ dat het een kindje van 7 pond zou zijn, maar dat bleek dus niet te kloppen.
Hier ook geen pil, maar condooms.
Heb een beetje zicht op mijn cyclus, is helaas onregelmatig en lang, tussen de 31 en 51 dagen, echt geen pijl op te trekken.
De vorige keer heb ik toen teunisbloemolie en tarwekiemolie geslikt en was ik in de tweede cyclus zwanger.
Misschien dat ik dat nu weer ga doen…
Het zal inderdaad misschien een combinatie geweest zijn.
Je hebt echt enorm pech gehad denk ik.
Heb je het allemaal een plekje kunnen geven?
Mijn bevallingen gingen helemaal goed, maar toch heeft het diepe indruk op mij gemaakt.
Ik heb vaak mijn bevallingsverhalen terug gelezen en er veel over gesproken, omdat het toch 1 van de meest ingrijpende gebeurtenissen is in het leven van een vrouw.
En bij mij is alles goed gegaan en ik kijk er positief op terug.
Maar toch moest ik het een plekje geven.
Dus ik kan me heel goed voorstellen wat een enorme impact het heeft, als het niet goed gaat. Of als je er met verdriet en angst op terugkijkt.
Onze dochter is geboren met 41wk en was 3420 gram
Onze zoon is geboren met 38,3wk en was 3570 gram
Bij mijn zoon had ik zwangerschapsdiabetes en moest ik van 30wk elke dag 4x mijn bloedsuiker bepalen.
Ze ontdekten bij de 20wk echo dat hij wel erg groot was.
Daarna dus middels een test ontdekt dat ik zwangerschapsdiabetes had.
Onze zoon zou een 10-ponder worden als ik de suikers niet omlaag kreeg.
Uiteindelijk kon ik met een dieet mijn bloedsuikers laag houden.
Heb geen insuline hoeven spuiten.
Wel is de bevalling ingeleid, omdat ze bang waren dat hij erg groot zou zijn.
Uiteindelijk viel het dus reuze mee.
Klinkt allemaal heftig!! K zou denk ik eerst ff genieten van het zwanger zijn. En dan bedenken wat voor jou het prettigst is!! En goed overleggen met de gyn over de voors en tegens! Zodat je een wel overwogen. Keus kunt maken waar je helemaal achter staat!
Mijn bevallig is behalve dat meneer een sterrenkijker was en t dus langer duurde dan ze gedacht hadden en dat ik totaal er niet op voorbereid was ook niet heeel naar verlopen gelukkig van breken van vliezen tot mijn mannetje op mijn buik was precies 4,5u (wel continue weeenstorm gehad da was iets minder) maar ik teken ervoor dat het weer zo gaat alleen dan graag na de 37wkn haha
nee hoor geen naar gevoel. begrijp wat jullie willen zeggen.
@D. J. is geboren en had zuurstoftekort. Hij heeft daardoor scheurtje in linkerlong gekregen en klaplong rechts. Dagen erna is linker long ook geklapt, infectie er boven op, andere beademing (eerste drie dagen had hij 5% overlevingskans), dan van beademing gehaald en opnieuw klaplongen, terug beademing en uiteindelijk wel goed gekomen. Echt vechtertje :inlove: nu alles goed. Enkel als hij verkouden is, gaan zijn luchtwegen sneller dicht dus veel aërosol maar verder (buiten twee kleine littekens van de drains) geen verdere problemen :thumbup:
@jeweldrop rond 33 weken voelde ik dat er veel druk kwam op mijn litteken. Kunnen ze idd op echo zien.
ga je bevallingsverhaal ook eens lezen.
@miro idd, hier ook veel beren op de weg maar ook bang dat we er spijt van gaan krijgen…
ja, de zwangerschap en keizersnede is iets waar ik niet zo hard naar uit kijk, anderzijds het gevoel dat kleine ukje te zien groeien/eerste stampjes kijk ik wel erg naar uit :inlove:
@miro ook dieet gehad voor suikers… is weer goed voor de kilo’s :lol: :lol:
Heftig hoor petatje! Maar wat een vechtertje heb je dan!!!
Ik kijk juist wel heeel erg uit na de zwangerschap!!! Bevalling uiteraard niet haha!
Welke beren op de weg zien jullie?
Ik hoor vaak van mensen het eerste jaar is et zwaarst daarna wordt t alleen maar makkelijker… Ervaren jullie dat ook zo??
Hebben jullie “makkelijke” baby’s gehad? Of veel
Problemen??
Hoor ook vaak dat t van 1 naar 2 kinderen een grotere verandering/ aanpassing is dan van 0 naar 1 kind vinden jullie (voor de gene die al 2 kindjes hebben) ook zo???
Wow Petatje, wat een heftige eerste tijd met jullie zoontje dan! En wat een geluk dat hij nog bij jullie is, een vechtertje inderdaad.
engel, ik weet niet goed wat een ‘makkelijke’ baby is. Ik merk dat veel mensen een baby makkelijk vinden als het snel doorslaapt, of je er weinig ‘last’ van hebt. Nu zijn mijn beide kinderen geen goede slapers, maar ik weiger ze dan als moeilijke kinderen te bestempelen. Babies zijn compleet afhankelijk van ons, ik vind het prachtig dat ik in die eerste tijd zo intens met ze bezig mag zijn en zo waardevol voor ze ben. Dat kost inderdaad veel tijd en energie, maar ik geniet daar juist erg van Mijn beren op de weg zitten hem voornamelijk in de bevalling, dat was trauma op trauma op trauma en heb ik als zeer angstig ervaren. Ik wil niet graag in een paniekaanval schieten tijdens de bevalling, maar goed, zo ver zijn we gelukkig nog niet. Ik kijk heel erg uit naar zwanger zijn, en naar een derde kindje, lijkt me zo tof!
Ik vond van 0 naar 1 kind inderdaad een grotere aanpassing dan van 1 naar 2. Je bent al moeder, je kent het ouderschap al, bij de eerste had ik meer het gevoel dat ik moest ‘inleveren’ (in tijd voor mezelf bijvoorbeeld) terwijl de tweede gewoon mee ging in het gezinsleven. Ben benieuwd of een derde dat ook zal doen!
Jewel, wat naar dat je zulke vervelende gevoelens hebt bij je bevalling. Ik heb om eea te verwerken gerichte therapie (emdr) en hoe heftig dat ook is, het helpt wel dingen een plekje te geven. Goed met je vk/gyn daarover praten, in mijn ervaring denken ze graag met je mee.