Augustus 2008 stoppers deel III

Mathijs is dol op banaan hij zegt het zelf ook en dat klinkt toch schattig net als peer wat hij kan zeggen en annanas, super cute :inlove:



Deb ik begrijp wel dat je nu even niet zo goed weet waar je bij hoort, al hoop ik wel dat je bij ons blijft, maar weet wel dat je ook hier alles neer mag schrijven wat je maar kwijt wilt hoor, en dat je hier na nooit meer onbezorgd zwanger zal zijn kan ik heel erg goed begrijpen, die angst dat het weer mis zal gaan ja dat bijft,wat echt heel erg moeilijk is.

Deb–> mooie echofoto’s inderdaad erg vergelijkbaar met die van mij vandaag. Fijn dat het naar omstandigheden goed gaat lijkt me zo giga moeilijk. Dikke knuffel woorden zijn zo moeilijk te vinden :hug: :hug:



wwb–> 12 weken feestje!!



flien–> klinkt heerlijk al die gekookte fruithappen.



Hier dus de echo gehad waren bijna een uur te laat aan de beurt daarna lang gesprek gehad Mark werd erg opstandig ze vroeg aan mij of ik zelf natuurlijk zou willen bevallen ja heel graag en mark vond dat belachelijk en werd boos.



Gelukkig was daarna met beebje alles goed. Hebben over 2 weken weer gesprek ze bespreken me met het gehele team en daar houd ik me aan. Erg spannend dus beide lijkt me eng maar de wens is er zeker om normaal te bevallen.



Maar vooralsnog positief nieuws beebje heeft een kloppend hartje.



Wanneer hebben jullie het op je werk verteld?

Whoops, hahaha… Mark had het liefste dat je voor een C-sectie zou gaan?!

Wel fijn dat het allemaal zo goed was!



Tja, ik hou van koken en kokkerellen. Ik sta ook echt met plezier in de keuken voor Leine… Fruithapjes zijn dus ook erg leuk om te maken!

flien–>doordat Nick nog net op het nippertje geboren werd en er bij hem voor geestelijke en lichamelijke schade gevreesd werd en ik eerst niet meer dan 500 m kon lopen de eerste 4 maanden en veel pijn heb gehad durft Mark het eigenlijk niet meer aan via de normale weg en de gyn die erbij was ook niet. Vind het wel eng en moeilijk maar hoop dat we ons neer kunnen leggen bij het definitieve oordeel.



Debke–> Gewoon gezellig hier blijven hoor er zijn ook nog niet zwangeren en ik hoop heel erg dat als jullie dit verlies verwerkt hebben en er weer voor durven gaan jullie snel weer een positieve test mogen krijgen. :hug:

Ow, op zo’n manier. Dan kan ik me wel voorstellen eigenlijk. Ik zou dan denk ik niet staan te springen om op een normale weg te bevallen :oops:

ik wel :inlove: niet als de risico’s te groot zijn hoor maar als ze het enigzins aandurven dan wel. Heb emotioneel er behoorlijk wat moiete mee dat ik weer mijn kindje niet bij me mag hebben gelijk bij een keizersnede je blijft toch een hele poos alleen achter zonder man of kind net als bij Nick.



Ik had Nick 30 seconden bij me gehad en daarna ging hij naar de couveuse afdeling. Mark mijn ouders en schoonouders waren eerder bij Nick als mij doordat ze me niet kwamen wassen zoals afgesproken ivm wisseling van de wacht. :frowning:



Dus mijn droom en deels die van Mark is dat ik normaal kan en mag bevallen dat elles goed is en we gelijk met zijn 3en zijn. Mark is vooral bang dat ik verdere blijvene schade oploop rolstoel of incontinent etc.

Ah, okay… Ja, dat kan ik me ook heel goed voorstellen. Moeilijk, moeilijk! Je wilt uiteindelijk toch niemand in gevaar brengen. Waar kwam het dan precies door dat het zo moeilijk ging met Nick? Is er een manier hoe jij natuurlijk zou kunnen bevallen en de kans heel klein is dat het fout gaat? Bijvoorbeeld door vroeg in te leiden?



Ik ben sinds vanochtend een innige relatie met de emmer aan gegaan!

flien, ik wil je niet teleurstellen, maar er gaan een aantal alkelige buikgriepvirussen in de ronde.



missmarm, heftig hoor. Ik kan me voorstellen dat mark angstig is.



Ik heb gisteren 2 pakjes gekocht voor de beeb, incl rompertje, mutsje en sok/slofjes Zoooo schattig. Verder nog een verjaardagskadoo voor mijn man, en sokken voor mijn kleine man (want die wilde hij haha, en ik vond het niet onnodig, hij is 3 schoenmaten gegroeid dit jaar, dus zijn wintersokken zijn krapjes hihi)



Deb, ik vind jullie kindje er heel lief bijliggen. Heel ontspannen en mooi eigenlijk. Ik ben blij dat je het met ons gedeeld hebt! En je idee om het op te vangen en een mooi plekje in de tuin te geven is ook prachtig.

Ik heb er alleen 1 kanttekening bij. Wat als je nu ooit toch wil verhuizen?

Je moet het natuurlijk helemaal zelf weten hoor, maar daar moest ik ineens aan denken.



Meiden, ik ga ff wat plankjes ophangen, en dan hoop ik foto’s te kunnen spammen (van de pakjes, de plankjes en mijn buik)



tot later…

flien–> spannend verder geen klachten? Nick zijn schouders waren te breed voor mijn bekken hij daalde niet echt in toen is er besloten tot de vacuumpomp en nadat het hoofdje eruit was zat hij volledig vast met zijn schouders. Helaas kunnen ze dit niet zien of voorspellen dat maakt het zo risicovol. Wel kunnen ze de groei in de gaten houden en aan de hand daarvan een beslissing nemen. Vroeg inleiden willen ze niet bijv met 37 weken want dan kan het kindje nog onvoldoende gerijpte longetjes hebben en moet hij/zij alsnog de couveuse in. Erg veel vragen twijfels en risico’s aan alle kanten en opties. Uit de hoge hoed van het hele team zal er vast een oordeel komen.



wwb–>leuk toch shoppen voor minikleertjes. Ik moet me van mezelf nog inhouden totdat ik half november bij verlos het hartje heb gehoord… Je kleine grote man zoveel gegroeid dus logisch dat er nieuwe sokken nodig zijn! oeh verheug me zo op het spammen van je buikfoto!!

Tsja…wat als we ooit gaan verhuizen…Geen idee…

Ik sta open voor betere ideeen overigens, maar kan er zelf gewoon geen bedenken.



Vandaag een beetje een raar dagje. Ik weet niet zo goed wat ik er van moet zeggen. Al mijn zwangerschapskwaaltjes zijn ondertussen verdwenen, ik voel me dus lichamelijk kiplekker. Mijn hoofd wil nog niet zo mee en ik krijg mezelf dus ook met geen mogelijkheid echt weer in beweging. Ik weet wel dat dat niet zo raar is, maar het zou het “afwachten” zoveel makkelijker maken als ik wel weer gewoon overging tot de “orde van de dag”.



Overigens…als jullie me ondertussen wel een enorme zeur en emo-muts beginnen te vinden heb ik daar alle begrip voor. Maar zeg het me dan alsjebleift…Ik wil jullie niet gaan lastig vallen met verhalen die jullie niet willen/kunnen horen…

Ik zit niet te vissen naar opmerkingen van jullie als “natuurlijk val je ons niet lastig met je verhalen” hoor! Ik kan me gewoon voorstellen, dat jullie, zwanger of druk bezig zwanger te worden, niet zitten te wachten op verhalen van de negatieve kant…Kan me voorstellen dat jullie daar helemaal niks mee kunnen en er zelfs behoorlijk beroerd van kunnen worden. Zo! Da’s eruit!



Rene zit vandaag in Denemarken trouwens. Die is vanochtend met het privevliegtuig van zijn waarschijnlijk toekomstige baas (lang verhaal…) vertrokken…Hoe decadent wil je het hebben? :mrgreen:

Als het goed is, is hij vanavond ook weer gewoon thuis.

Gelukkig maar, want ik vind het nu best een eng idee dat hij zo “onbereikbaar” is. Niet dat ik vandaag iets verwacht hoor, want daar zijn nog geen echte tekenen van, maar toch…



Nou, ik ga mezelf eens een kop thee maken! Tot straks weer!

Debke–> het hoort er toch ook bij dat het soms niet goed gaat en dat je dan ook je verdriet wil delen net als dat je de vrolijke dingen deelt? Toen een goede vriendin haar kindje met 26 weken zwangerschap verloor heb je het daarover ook nu als je vertelt dat je zwanger bent, terwijl zij dit ook graag zou willen maar even niet “kan”. Het hoort bij het leven.



Het is niet altijd mooi en met een happy end. Zo ben ik zwanger terwijl een vriendin dit heel graag wil maar in de mm zit en misschien dit nooit zal meemaken. Maar toch is ze blij dat we het samen kunnen delen zowel haar verhalen als mijn blije dingen zoals een goede echo.



Dus blijf alsjeblieft hier als het voor jou emotioneel te doen is. Vertel je verhalen en je emoties.



Is een soort afsluitbaar stenen iets(urn of potje met deksel) geen idee? Dan kan je met een verhuizing de keus maken meenemen of niet.

Ja voor mij is het emotioneel te doen hoor. Ik geloof dat ik me er wel zo’n beetje bij neergelegd heb (hoe raar dat ook klinkt). Ondanks het feit dat het nog geen afgesloten hoofdstuk is, is het hele verwerkingsgebeuren wel al begonnen op de een of andere manier. Soms zijn er van die dingen die even door me heen schieten waar het dan weer even moeilijk door wordt, maar over het algemeen genomen gaat het wel goed hier hoor. Ik vind het heel fijn om die dingen die dus wel door mijn hoofd schieten hier onder woorden te brengen. Jullie lieve reacties doen me goed en jullie verhalen over alle andere dingen ook!





Nu even terugkomend op jouw verhaal wat bevallen betreft…Het lijkt me een erg moeilijke beslissing, maar ik zou die denk ik zelf af laten hangen van het advies wat de artsen je geven. Als die ook maar enige twijfel hebben straks zullen ze je neem ik aan het advies geven om voor een keizersnede te gaan. Tot de tijd dat ze je een fatsoenlijk advies kunnen geven zou ik proberen me er niet te druk om te maken. Ik kan me overigens goed voorstellen, dat je zelf het allerliefste voor een natuurlijke bevalling wilt gaan. Het is zo’n intiem moment, de geboorte van je kindje…dat wil je niet laten “verpesten” door allerlei medische toeters en bellen als dat niet hoeft toch?

Hey allemaal,



Deb, ik ben het helemaal eens met wat missmarm zegt, we delen hier ook mooie dingen met elkaar, verdriet mag je ook delen, alles wat je kwijt wilt mag je toch met elkaar delen…



En dan het bevallen, ja dat is moeilijk he, als er ook risico’s aan zitten, ik ben bang voor naalden, en in het ziekenhuis word je meteen ingeplugt aan zo’n infuus, oohh word al bang als ik er aan denk, en inderdaad de gedachten dat je je kindje niet meteen bij je kan hebben, ik zou dat heel erg vinden, maar als het echt niet andes kan, en het is beter voor het kindje en de moeder, en de artsen adviseren je het ook, ja wat kan je dan nog…moeilijke beslissing hoor.

meiden, Als het team zegt KS doe ik dat ook hoor! Al ben ik ontzettend bang voor de ruggenprik (naalden enghaha) en voor het moment dat ik alleen achterblijf.



Al staan ze er hier wel voor open dat we bij een ks een plan maken en ze dit voor mij en mark toch een zo fijn en mogelijk moment maken waarbij we zoveel mogelijk van de kraamtijd kunnen genieten wat we bij Nick gemist hebben.



Baalde wel gister eerst ging het goed maar toch komen steeds die waterlanders als ze vragen had je moeite met hechten aan je kind en vertel eens over de bevalling. :oops:

Zo’n plan maken lijkt me in jouw geval wel een goed idee Marinda! Je hebt vorige keer duidelijk niet zo genoten van alles als je gewild had en ik zou ook alles in het werk stellen om dat deze keer anders te laten verlopen.



Als het inderdaad een ks zou worden, dan zul je vrees ik niet ontkomen aan een moment waarop je “alleen” bent, maar ze kunnen er wel alles aan doen om dat moment zo kort mogelijk te laten duren he!



En waterlanders…tsja, die zijn nou eenmaal nodig bij het verwerken van dingen he…Lekker laten gaan hoor! Uiteindelijk lucht het alleen maar op (tenminste, zo ervaar ik het meestal).

WWB; Ik weet het… Maar ik mis de diaree (lekker fris)… Maar nu voel ik me kiplekker en denk ik dat het weer niet raak is! Er zit maar één ding op en dat is wachten!



Deb; Ik sluit me ook helemaal bij de mooie woorden van Marinda aan. Ik dacht ook aan een potje of urn… Misschien een mini-crematie? Ik weet het ook niet anders…



Marinda; Een goed plan klinkt als een goed plan. Je wil toch zoveel mogelijk genieten van alles… Pfff, lastig hoor!



Nou, ik ga zo maar eens even de kleine terrorist uit bed halen! Die heeft vanochtend het hele huis ondersteboven gezet!

Zo ik ben klaar met de plankjes ophangen. Zometeen nog ff schoonmaken en dan de radio erop. Dan krijgen jullie fotospam (heb ze al gemaakt van kleertjes en buik, maar moet ze nog op de pc zetten)



Deb, wat denk je van een hele mooie (grote) bloembak, waar je een boom in plant (desnoods een klein blijvende boom). Daar kan je dan een klein begraafplaatjes onder maken. Niemand die dan ziet hoe waardevol die boom voor jullie is.

Mocht je gaan verhuizen dan kan je die bak met boom gewoon meeverhuizen.



Mijn moeder heeft zelfs een appel en een perenboom in de tuin in grote bakken staan. En die geven elk jaar fruit, dus ze doen het goed.



Ik denk ook maar wat hoor.



Marinda, een plan is altijd goed, want dan kan je je wensen erin kwijt. Zolang het medisch verantwoord is, zullen ze daar ook naar kijken. Ik ga ook bij mijn gyn zo’n plan bespreken. Mijn vorige bevalling was namelijk ook niet echt jippie. De bevalling op zich wel, alleen de zorg erna was rampzalig. Dat kan gewoon anders.



Flien, ik hoop voor je hoor, begrijp me niet verkeerd, maar toen ik enkele weken geledn zo’n buikgriep had, hoefde ik ook alleen maar te spugen. Heel vaak en veel, maar geen diarree. (terwijl ik dat juist heel snel heb)



Ik ga snel wat doen, des te eerder ben ik terug met foto’s :lol:

Jaaaaa, ik wil foto’s!!!



Hahaha, nou hier is het huis weer schoon (maarja, voor hoelang) en Leine weer uit bed… Ga zo broodworstelen met haar! Was vergeten haar brood vast uit de vriezer te halen…



Ow, zo’n boom of permanente plant is ook een mooi idee! Misschien een Bonsai? Die worden ook niet supergroot!

Foto’s staan in ons showforum.

Deb, ik denk dat ik je het niet hoef te vertellen omdat je mijn mening al wel weet. Maar van mij hoef jij je niet in te houden. Dit is een forum van meiden die in aug. gestopt zijn met anticonceptie. Dat houd in dat we alles mogen delen wat we willen delen toch?

Daarbij horen de frustraties van het (nog) niet zwanger zijn, kwaaltjes van het wel zwanger zijn, maar ook het verdriet van het verlies van je kindje en zwangerschap.

Alle andere dingen die we willen delen, delen we toch ook. Jij bent een onderdeel van ons cluppie, en daarmee momenteel ook jouw verdriet en je angst.

Ik wil er heel graag voor je zijn, en niet alleen als het goed gaat. Maar zeker ook als je boos/bang/verdrietig of wat dan ook bent. Hou je niet in, en gooi in de groep wat je wil. Denk niet, wij zijn met alleen maar leuke dingen bezig, want ik ben in mijn gedachten toch met je bezig. Dan hoor ik liever hoe het met je gaat, wat je bezig houd en waar je tegenop ziet. Dan hoef ik het niet in te vullen, of me zorgen te maken over dingen die niet spelen bij je. Snap je me nog?



En als je het liever niet op het forum gooit, dan weet je me pb,mail en huis te vinden!





Nette, ik ben ook zo bang voor naalden en infusen. Daarom baal ik ook zo dat mijn bevalling medisch gaat worden. Ik heb zelfs al gehoord dat ze me in gaan leiden, omdat ik een grote kans heb op een enorm kind. Daar baal ik op zich ook al van, want ik doe het liever natuurlijk, zonder inleiden enzo.

Ingeleidde bevallingen leiden vaak tot keizersneden he. Hmm liever niet!



Nu met die suiker moet ik heel vaak bloed laten prikken (eens in de 2 tot 3 weken) dus misschien kom in nog eens van die angst af.



Flien, heeft leine nog lekker gegeten?



Hier blijft mijn zoon over op school, dus ik heb tot 15.30 het rijk alleen. En hij wilde afspreken. Ik heb gezegd, is goed, maar niet hier. Deze week al een kindje over de vloer gehad, en daar had ik vandaag geen zin in.



Sinds kort heb ik het afspreken aan banden gelegd. Hij mag nog maar 2 x per week afspreken. Als ik volgende week ga werken, heb ik daar waarschijnlijk geen zin meer in.

Naast die 2 afspreekdagen mag hij natuurlijk wel gewoon buitenspelen, met vriendjes enzo. Maar dan voel ik die verantwoordelijkheid voor dat vriendje niet zo.



Ik ga nu ook ff een happie eten,