nette–> hier hebben we de surprises afgeschaft vorig jaar mijn vent is er superslecht in en mijn ouders en ik konden na zoveel jaar surprises geen nieuwe dingen meer bedenken.
Debke–> Fijn dat er weer een lichtpuntje aan de horizon zit bij jullie hopelijk komt rene tot de conclusie dat ook hij net zo graag wil vechten als jou.
groenelimo–> hier was ik ook zeker dat het niet gelukt was en toch ben ik nu 14 weken.
Meiden hier gaat het nog niet veel beter mark was op de bank gaan liggen ivm 2 blaffende mensen om zich heen. Zelf heb ik een paar uur kunnen slapen en zit nu op werk. Collega’s vinden dat ik ziek ben, echt niet :liar:
Nick is ook erg benauwd hij krijgt ook ventolin. Hopelijk knappen we beide snel op.
Even vraag vrijdag ga ik met een vriendin naar de kerstcreatief beurs maar zie het nu Nick niet fit is niet zitten om hem mee te nemen. Zouden jullie je kindje naar het kdv durven brengen met medicijntjes? Ze hoeven alleen indien hij benauwd is een pompje te geven.
idd met purschuim. ik zou t lijfje van hout maken, dan met purschuim vormen, je kan m ook spuiten met verf vind ik persoonlijk makkelijker.
in de helm kan je dan t kadootje doen.
suc6
Oohh nog even wat vertellen hoor (excusses voor me zelf om nog even niet met surprises bezig te hoeven :oops: :oops: )
Vanmorgen haalde ik mathijs uit bed, en hij was vrolijk, toen een ontbijtje en daarna in badje, maar toen kwam het, slaapzak uit, pyama’tje uit, mathijs pakt dan zelf zijn zeep, en een washandje uit zijn kast en loopt naar de badkamer, dit keer dus niet, hij liep naar onze slaapkamer, ik riep hem nog van dat hij naar de badkamer moest komen, nee hoor, hij liep gewoon door, ik heb mathijs lang genoeg (vind ik zelf) de kans gegeven om naar de badkamer te komen maar nee, dus ik haalde hem en zei tegen hem dat hij niet meer in badje mocht, ik zette de zeep terug washandje terug in de kast en zette mathijs op de commode, ja krijssen, ok ik hem uitgelegt dat wat hij deed niet leuk was, en dat hij van mij nog 1 kans kreeg, dus mathijs weer van de commode af, hij pakte zelf weer zijn zeep en zijn washandje, en bleef in de deur van zijn kamertje staan, ik zei nog tegen mathijs nou kom je gaan we in badje, hij keek naar de badkamer maar ging weer richting onze slaapkamer, ik heb hem weer de kans gegeven om naar de badkamer te komen maar nee hoor dat deed hij niet, dus ik heb mathijs opgehaald de zeep weer terug gezet het washandje weer in de kast gelegd, mathijs op de commode ja weer krijssen, maar ik heb nu wel doorgepakt, mathijs bleef huilen en was niet meer vrolijk te krijgen, ik heb hem zo gewassen en aangekleed, maar oohh wat was mathijs boos, hij werkte echt niet mee trok alles weer uit wat ik hem aan deed, ik zat me toen te bedenken ben ik mischien toch te streng geweest tegen hem…had ik mathijs gewoon van onze slaapkamer op moet tillen en naar de badkamer moeten brengen en zelf in het badje moeten zetten… jeetje ik begin het opvoeden van een dreumesje wat een sterk eigen willetje begint te krijgen toch echt moeilijk te vinden hoor, ik wil niet te streng tegen hem zijn maar ik wil ook niet dat hij met mij op de loop gaat, ik moet eerlijk zeggen dat ik duidelijk strenger ben dan mijn vriend is tegen mathijs, maar ik wil ook niet dat mathijs mij voor geen meter meer aardig en lief vind omdat ik te streng tegen hem ben, jeetje wat is opvoeden moeilijk zeg… ik wil het allemaal zo goed doen, maar ik weet eigenlijk ook niet goed hoe dat moet… mathijs is ons eerste kindje en echt hij is heel erg makkelijk met alles, alleen nu veranderd hij gewoon omdat hij een sterk eigen willetje krijgt wat natuurlijk ook goed is, maar sommige dingen…echt waar dan weet ik niet hoe ik het oplossen moet, ben gewoon bang dat ik mischien te streng ben en geen lieve mama word.
Uuhh past dit verhaal hier wel… zit ik me net te bedenken… nou ja het is wel wat me bezig houd…
Oohh en nog even iets, mijn vriend zou deze week bij zijn oude baas tot 1 dec werken, dat ging niet door, nu is hij vandaag naar zijn oude werk, om alles in te leveren, de jongen die zijn werk over neemt nog wat dingen te laten zien en te helpen met wat dingen, en na vandaag is hij er van af… nou ja eigenlijk kunnen ze tot 1 dec nog een beroep op hem doen… maar kan hij wel heerlijk bij zijn nieuwe baas beginnen, hij heeft het daar echt zo naar zijn zin.
En nu moet ik echt wat gaan doen anders blijft dat er weer bij.
Missmarm, ik vind het echt heel leuk om surprises te maken hoor, alleen als je even vast loopt zoals ik dan is het even niet meer leuk, en er zijn nog zoveel dingen die je kan maken… en wbt nick naar het kdv, ik zou gewoon het kdv even bellen en dan vragen of ze er een probleem mee hebben, dan hoor je het van de leidsters zelf…
En deb dank je wel, was er zelf nooit op gekomen, ga even kijken of ik purschuim kan regelen, dan kan ik weer verder, wow wat een goed idee zeg dank je wel, en groene limo jij ook bedankt he.
nette soms kan je streng zijn en ze vinden je toch lief!!
ik merk dat in mn werk zo erg… af en toe voel ik me echt n bit ch, kan echt boos worden en dan hangen die kids nog steeds om me nek…
ik ben ook best makkelijk maar soms gaan ze te ver en moet ik echt boos worden. maar ze weten dan wel wat ze aan je hebben…
misschien geen vergelijking werk met je eigen kids (maar die heb ik nog niet)
Nette, niet bang zijn dat Mathijs je nu niet lief meer vindt hoor! Ik ben al heel regelmatig echt boos geworden op al mijn kids en die vinden mij nog altijd lief gelukkig.
Ik denk wel dat je het goed gedaan hebt. Jij wilde dat Mathijs zou luisteren, dat deed hij niet. Je hebt hem de kans gegeven dat een tweede keer wel te doen en weer deed hij dat niet. Tsja, dan zou ik ook doorgepakt hebben hoor. Hij moet het toch echt een keer leren. Maar kan me voorstellen dat je het nu, rond deze leeftijd, erg lastig gaat vinden. Ze lijken nog zo klein en kwetsbaar en toch zijn ze stiekum al zo wijs…Maar je doet het hartstikke goed meis! Je bent een supermama!
Marinda, als ik het zo allemaal lees…ben ik het wel met je collega’s eens. Je bent gewoon ziek. Is lekker onder de wol kruipen geen optie voor je?
Over dat kdv…ik heb geen ervaring met een kdv, maar heb je het idee dat ze het in de gaten houden daar? Dan bedoel ik, of ze daadwerkelijk op tijd in de gaten zullen hebben dat Nick het benauwd heeft. Als je daar vertrouwen in hebt, zou ik hem gewoon brengen hoor. Zeker als Nick daar toch al regelmatig komt en het een vertrouwde omgeving voor hem is, met vertrouwde kindjes en vertrouwde juffen.
Ik denk dat de kdv-leidsters ook best weten hoe het werkt met zo’n pompje, want er zijn best veel kindjes die dat in meer of mindere mate met regelmaat nodig hebben. Daar zou ik me dus niet al te veel zorgen om maken. Anders bij twijfel even bellen met het kdv en ze dit even voorleggen?
nette–> Mark is heel streng voor nick maar onze kleine man vind hem toch de allerliefste soms nog liever als mij terwijl ik net iets makkelijker ben.
debke–> het kdv vind het inderdaad geen probleem zolang hij niks besmettelijks heeft en geen koorts heeft.
hoi meiden vanaf nu alleen nog savonds een berichtje van deze kant. Op het werk is het internet dichtgegooid ivm grote netwerk problemen.
Verder gaat het zn gangetje benauwd en nick ook maar niet erger geworden bij Nick wel bij mij hetzelfde.
Wat te doen bij een klein manneke die helemaal in paniek raakt bij het geven van ventolin met een tuit? Uitleggen spelen ermee alles geprobeerd. Enige oplossing nu is houtgreep en 10 keer laten ademen. Maar vind het zo zielig!
ff ego. Ik ben het helemaal zat. Ik ben bij de caesartherapeute geweest, en die begon erg in haar straatje te praten. Ik moet voor mijn bekken meer rust nemen. Toen ik zei datik dat dolgraag wilde, maar gewoon niet weet hoe, toen zei ze, het is maar hoe je de prioriteiten legt.
Ik kon ook stoppen met werken :shock: Dat is voor mij geen optie hoor. Ik heb nog niet zo’n pijn dat ik me ziek ga melden. Ik zit er ff doorheen. Iedereen wil maar een deel van mijn agenda bepalen, en ik vind op die manier dus echt geen rust! bah.
Ze heeft ook gelijk wwb…het is maar hoe je de prioriteiten legt, maar jouw prioriteiten zijn gewoon (en begrijpelijk!) anders dan die van haar.
Zijn er geen andere zaken die even anders geregeld kunnen worden? Je ziekenhuisbezoekjes bijvoorbeeld…Je moet nogal wat bezoekjes afleggen en zijn die (nu in deze fase van de zwangerschap) allemaal nog nodig zo vaak? Of zou je het zo kunnen regelen dat je kunt bellen op het moment dat het jou nodig lijkt?
Kun je rustmomenten inbouwen op je werk? En dan bedoel ik meer in hoe je je werk verdeelt, bijvoorbeeld dat je een uurtje uittrekt voor het minder “hersenbrekerige” stuk van je werk?
Waar haal jij nu echt je ontspanning uit? Ik kan dat zelf bijvoorbeeld heel erg halen uit met een boek en een pot thee lekker op de bank, met niks en niemand om me heen.
Misschien is er op een van deze vlakken een beetje extra rust te creeren? Ervaring leert dat als er in je hoofd rust zit, je lijf dat ook wat meer gaat krijgen.
In ieder geval… :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:
Je weet me te vinden als je ergens hulp bij nodig hebt he!
Marinda, lastig is dat…als Nick zijn Ventolin niet wil…Ik geloof niet dat je echt wat kunt doen, behalve afleiden met iets wat hij helemaal geweldig vindt. Mijn nichtje hebben ze er aan kunnen laten wennen door tijdens het puffen liedjes te zingen (als het liedje afgelopen was, was het pufje klaar). Misschien vindt Nick iets dusdanig geweldig dat hij er zo door in beslag genomen wordt, dat hij dat hele pufding vergeet?
Weet je wat het is Deb, ik zeur op het ziekenhuis dat ik minder gecontroleerd wil worden, maar de internist is het hier niet mee eens. Ze wil me echt iedere 2 weken zien. Tel daar de bezoekjes gyn, gyn-verpleegk., echo’s (niet vaak meer, maar over 4 weken wel al weer), dietiste bij op en wekelijks caesartherapie. Dan kom je op minstens 2 verplichte bezoekjes per week uit, maar het zijn er ook wel eens 3.
Stoppen met werken is financieel niet haalbaar, en ik kan hier waarschijnlijk blijven na de bevalling, en dat wil ik natuurlijk niet op het spel zetten. Bovendien vind ik het in dit stadium onzin om thuis te komen te zitten. Ik heb wat last, maar vorig jaar had ik echt meer pijn (en toen was ik dus niet zwanger)
Ze wil dat ik op de bank ga liggen (zonder tv of pc) en alleen maar ontspan (of slaap). Ik moet dan met een grote oefenbal (zo’n bal war je op kan zitten) onder mijn benen op de bank ga liggen.
Zij snapt gewoon niet dat ik hier een kind en man heb, en dat ik het huishouden toch draaiend moet houden (al doe ik geen zware dingen meer, niet stofzuigen, dweilen, traplopen, wasmanden dragen, boodschappen), en dat ik voor mijn gezondheid veel ziekenhuisbezoeken heb.
Ik ben het zooo zat dat iedereen maar mijn agenda wil bepalen. Ik wil rust, maar dat komt voorlopig gewoon niet.
Stoppen met werken is geen optie nu omdat ik het gewoon erg leuk vind, en dat ik dat niet als probleem vind. Het werk is niet vreselijk moeilijk, maar wel een mentale uitdaging, het is zalig om weer iets voor mezelf te hebben, en op die manier gewaardeerd te worden.
Het werk veroorzaakt geen klachtenverergering. Maar zij vind dat ik te veel andere dingen heb die me opbreken, waardoor ik alleen als keus heb te stoppen. Ik heb gezegd dat ik dat geen optie vind. Ik zal dat echt pas doen als ik met pijnstilling kan werken en niet zonder. Dan is het een optie, maar eerder niet. Ik heb net 3 maanden thuis gezeten, ons putje is leeg!!
wwb–> wat moeilijk! Logisch dat je je baan niet op het spel wil zetten, dat ik ook leuk je verdiend er geld mee en krijgt meer sociale contacten ook erg leuk. Alleen je lichaam is ook moe en heeft last dus daar zal je in balans in moeten vinden als je gewerkt hebt geen andere dingen indien mogelijk en daarna even een uur op de bank is zoiets niet haalbaar?
Hier slecht voorbeeld hoor dender maar door werk 32 uur sport 2 keer per week 1 tot 2 uur en maak het huis schoon en zodra lampje uitgaat wordt ik ziek zoals nu :oops:
Meiden even heel erg klagen heb ventolin maar het helpt niks wordt steeds benauwder slaap nog steeds niet zodra ik ga liggen begin ik te hoesten tot spugen toe en verlies door steeds hoesten zelfs urine bah.
Bel straks huisarts maar kan niet vrij zijn ivm gang naar productie vanavond. Straks maar even bellen hoe we dat aanpakken.
groetjes! Zullen we tijdelijk ik voel niet niet blij topic openen 
Hoop zo dat ik iets kan krijgen wat wel helpt.
ben er niet vandaag. trek het niet meer. sorry meiden…
Oohh meiden voor iedereen :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:
Verder heb ik weinig nieuwtjes.
Oh deb! :hug: Als ik je weblog lees klinkt er een wanhoop uit die me enorm aangrijpt. Jullie zijn toch al een hele poos samen? Ik hoop dat je snel echt duidelijheid mag krijgen. Hele dikke knuffel!
Al 13 jaar Marinda…en ja…wanhoop is wel het goeie woord geloof ik.
Ik weet even niet wat ik moet zeggen, over wat je op je weblog schrijft, 
voor jou :hug: :hug: :hug:
@Debke wrote:
Al 13 jaar Marinda…en ja…wanhoop is wel het goeie woord geloof ik.
:hug: :hug: :hug:
Heb je wel mensen/familie/vrienden in je omgving die weten wat er speelt en je kunnen steunen?
:hug: :hug: :hug: :hug: :hug: voor jou debke…
hier nog wel even iets leuks: had voor mn verjaardag 2 weken geleden 27 rozen gehad van manlief, vandaag waren ze echt nix behalve 1… die had ie heel lief in n glas gezet voor me, voordat ie die andere weggooide
(hij is nooit zo romantisch, dus vandaar)
@missmarm wrote:
Heb je wel mensen/familie/vrienden in je omgving die weten wat er speelt en je kunnen steunen?
Eerlijk zeggen?
Nee…eigenlijk niet. Ik zou niet weten waar ik heen moet met mijn verhaal. Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om hier mijn ouders, mijn zusje of mijn schoonmoeder mee “lastig te vallen” en er is verder eigenlijk niemand met wie ik dit wil delen.
Eigenlijk ben ik gewoon nog niet zover denk ik. Noem het struisvogelpolitiek, maar het is misschien de gedacht dat als niemand in mijn directe omgeving er nog van weet, het ook niet zo is…
Kortom, ik kan er even echt niks mee, al moet ik wel zeggen dat het van me afschrijven (hier en op mijn blog) en jullie lieve woorden me ook wel goed doen (voor zover je daar van kan spreken nu).
:-* :-* :-*