Zo, ik heb even wat meer tijd…
Deb; Ik sluit me helemaal aan bij wat WWB zegt… Ik heb echt zoveel respect voor je, want makkelijk lijkt het me absoluut niet. Voel je nu ook aan je lijf iets? Ik denk er ook elke dag nog aan hoor!
Nette; Heb je geen emmer waar de bos in zou passen 
Pffff, ik kon het toch niet laten… Vriendin van mij had nog een digtest liggen en die heb ik net “mogen” doen… En zie hier:
Ow da’s een mooie Flien! Duidelijker kan niet toch?
En nee…ik voel in principe helemaal niks aan mijn lijf. Stom he?!
Jiska, zoals wwb al zei…je vraagt lief naar mij, maar hoe is het eigenlijk met jou???
Nette, ik zou ook een emmer opzoeken voor de bloemen. Leuk kadopapiertje eromheen ofzo en je hebt een vaas! Of anders de bos verdelen over 2 vazen?
Wel lief van zijn collega’s, want ik denk dat je bedoelt dat het van zijn “oude” werk komt he? Van de ondernemingsraad ofzo?
Ja zeg flien, wrijf het erin. IK WIL OOK EEN DIGITEST haha… En hoe zit het nu met je wagen?? Heb je hem al?
Nee hoor meid, als je dit niet overtuigd, dan weet ik het niet.
En deb: ik persoonlijk heb liever dat je wel komt vertellen hoe je je voelt. Ookal staat dat haaks op zwanger zijn/worden, dan dat je niks laat horen en dat ik maar moet in vullen. Ik weet wel dat jij nuchter en behoorlijk sterk bent, maar je bent ook mens he. En je moet ook van je af praten/schrijven. Opkroppen maakt veel verdrietiger.
Maar als ik dan heel egoïstisch mag zijn, mij maakt het onrustig als je niks laat weten. Want dan weet ik niet of je onder je steen zit omdat je dat gewoon ff nodig hebt (en dan laat ik je liever), of dat je ons niet lastig wil vallen (en dan schop ik jou liever 
).
Dus als je liever onder je steen wil kruipen, dan mag dat ook, maar meld het ff.
En als je gaat zagen dan zeg ik het tegen je, oke? Al heb ik 100 keer liever dat je in herhaling valt dan dat je uit (misplaatst) schuldgevoel stil bent!
:-*
@wwb wrote:
Jiska, hoe is het met jou? Je vraagt heel lief en belangstellend hoe het met deb gaat, maar hoe gaat het met je?
k.u.t.... heb vanmiddag even van me af geklaagd bij de juni-mama's, zal 't zo onder de spoiler even hier neerzetten.
Baal er zo van dat ik zo aan het zeuren ben, wil ik helemaal niet. Wil alleen maar blij zijn met de zwangerschap. Maar ik weet ook, dat het hele spugen-gebeuren bij Deann tot en met de 20e week geduurd heeft, ben daar nu ook een beetje bang voor (hoewel geen zwangerschap hetzelfde is, weet ik wel)
Snap ook niet zo goed waarom ik het nu zwaarder vind dat bij Deanne. Toen werkte ik nog zo'n 30 uur in de week op kantoor, nu niet. Nu doe ik eigenlijk helemaal niets :oops: en voel me nog zo.
:roll: terwijl ik aan de andere kant dus alleen maar 'opgelucht' ben dát ik me zo voel... vreemd vreemd vreemd :wink:
@Jiska wrote:
:oops: nog even een klaagberichtje hoor...
't Gaat hier nog steeds vreselijk beroerd. Nog steeds meerdere keren per dag spugend boven de wc (ja, zelfs met medicijnen :roll: ). Was toevallig van de week bij de huisarts (voor m'n dochter), en heb daar aangegeven dat ik me toch wel zorgen maak over de beeb zo. Want ik krijg amper wat binnen, en helemaal geen gezonde dingen (leef een beetje op geroosterde witte boterhammen met smeerkaas :oops: ). Arts gaf, net als de VK toen bij Deann, aan dat het kindje echt een soort parasiet is, en er echt wel voor zorgt dat ie te pakken krijgt wat ie nodig heeft. Leeft ie dan van mijn reserves ofzo?? :think:
Heb, voor het 'echte' spugen begon, een poosje vitaminepillen geslikt, maar moet daar nu niet aan denken :sick: (de laatste keer dat ik er 1 nam, ben ik er ook half in gestikt en moest overgeven :oops: ). Heb ook van die Knorr-Vie flesjes staan, maar dat lijkt me zoooo vies als het er weer uit komt :?
Och, en waar ik ook heel erg mee zit: de echo... die is aankomende woensdagmiddag. Stel nu dat we te zien krijgen dat het helemaal niet goed is met beeb. Dan ben ik dus voor niets al die tijd al zo beroerd :?
( :oops: hm, nu klinkt het net of ik alleen maar daar mee zit, en dat het feit dat het met het kindje niet goed zit me niet interesseert, maar da's echt niet zo hoor!!!)
( :P en aan de andere kant weet ik haast wel zeker dat alles goed zit met beeb, want zó ziek zijn van de hormonen terwijl het niet goed is, kan haast niet toch? :wink: :? )
Verder voel ik me helemaal erg zielig, omdat het lood- en loodzwaar is. Je zo beroerd voelen (en daar tegelijkertijd dolgelukkig mee zijn, want ik weet waar het voor is, en ik weet wat ik er over een aantal maandjes voor terugkrijg :inlove: ), zorgen dat er toch iedere avond eten op tafel staat en iedereen schone kleren aan kan (laten we het maar even niet over de stofnesten die overal in huis rondzwerven hebben :silenced: ), zorgen dat dochterlief de aandacht krijgt die ze verdient en balen dat manlief voorlopig iedere dag over zal moeten werken (normaal werkt ie van 7u tot half 4, nu moet ie eigenlijk tot 8u 's avonds, maar dat vertikt ie, hij vindt tot 6u al lang genoeg. En het allerliefste hebben ze ook nog dat ie op zaterdag op komt draven). Hij komt dus iedere avond kapot uit z'n werk, waardoor het voor hem ook weer lastig is dingen van mij over te nemen.
:think: wel weer even genoeg geklaagd toch? :wink:
Sorry hoor, maar 't moest er even uit. Ga zo Deann en mezelf richting supermarkt slepen, en daarna samen kruidnootjes bakken (die ze lekker zelf op mag eten :wink: )
Lees, net als de rest, wel alles mee, maar reageren schiet er gewoon bij in. Leef wel met iedereen mee hoor!!
:wall: kruidnootjes bakken is er dus ook niet meer van gekomen, heb wel (heel erg) een pak kant-en-klaar mix gehaald (wilde het deeg helemaal zelf maken, maar zag dit staan en leek me iets makkelijker), maar we gaan er morgenmiddag wel mee aan de slag!
@wwb wrote:
Ja zeg flien, wrijf het erin. IK WIL OOK EEN DIGITEST haha…
ik zat ook al een poosje dat ik toch graag weer wilde testen. Zó onzeker :roll: en toen… toen kreeg ik er donderdagavond weer 1 van MvM :inlove: heeel duidelijk Dus tja, ik snap jouw gevoel wel… wil ook het liefste iedere dag even die bevestiging zien zeg maar.
Deb, ik vind jou heel heel dapper, en ik begrijp jouw (jullie) keuze nu nog meer. Is eigenlijk de enige ‘juiste’ manier denk ik.
Maar ben 't stiekem ook wel met WWB eens: heb af en toe ook wel 't idee dat je je (te?) groot houdt hier. En dat hoeft écht niet!!!
Wat betreft schuldig voelen: denk inderdaad dat dat beide kanten opwerkt. Ik voel hetzelfde nu ik net mijn stukje van de junimama’s hier neergezet heb. Baal dan nóg meer van mezelf; jij had je verdorie nog wel 10x zo beroerd willen voelen als ik, als de echo maar goed geweest zou zijn.
Maar: dit is een ‘stoppers’-clubje, waarin van alles kan gebeuren. Mensen raken in 1x zwanger, het duurt maanden, de zwangerschap verloopt prima, er gaat iets mis… álles kan gebeuren, en over álles moet gepraat kunnen worden denk ik. Tuurlijk kunnen sommige dingen dan pijn doen, en ook dát moet gezegd worden.
:shifty: zo, ben ik ook weer even kwijt
Ga nu weer op de bank liggen, nog eventjes voordat ik aan het eten moet beginnen :sick:
WWB, die bloemen zijn van zijn oude werk niet van zijn nieuwe, omdat hij weg gaat, er hangt een kaartje aan met iets van bedankt voor de goede samenwerking al die jaren.
Oohh WWB wat brutaal zeg dat je dat vraagt :liar: :liar: :lol: :lol: tuurijk niet joh, vraag maar hoor, geen probleem, mathijs heeft een lage spierspanning in zijn schoudertjes en in zijn heupjes, waardoor hij wat achter in ontwikkeling kon komen, en danvooral de grove motorieken daarvoor hebben we fisio gehad, het gaat nu heel erg goed met mathijs, we hebben ook echt zo goed geoefent, en de fisio hielp echt zo goed, mathijs heeft nu nog wel een lagere spierspanning maar het gaat echt goed nu, het doelis berijkt, uuhh eigenlijk zijn we daar al over heen, mathijs loopt los en morgen bij de kinderarts was het doel tussen ons in staan en het liefst los staan nu we laten mathijs gewoon zelf naar binnen lopen :lol: die red zich wel :lol:
En tot nu toe nog niets weer gezien van bloedinkjes of iets dergelijks, wel spannend hoor zo.
Oohh en deb van mij mag je al je gevoel leuk of niet leuk, verdrietig of boos en schagerijnig of wat dan ook, gewoon hier neer zetten hoor uit je gevoel maar hoor, daar zijn we ook voor we hoeven niet alleen maar vrolijke en leuke dingen met elkaar te delen ook als je even niet lekker in je vel zit, en anders iedereen heeft een pb dan denk je maar gewoon als je het niet op het forum wilt zetten in een pb of zo toch… maar als je maar weet dat ik er geen problemen mee heb ok, ik vind het uiten van gevoel zo belangrijk, ik kan het zelf niet zo goed en ben een propper, maar echt dat wil je niet worden hoor geloof me, dat is echt niet fijn.
En nu moet ik wel heeeeeeel erg snel want vriendlief heeft al gebeld en is nu sneller thuis dan anders zijn nieuwe werk is dus ook nog eens dichterbij, dus ik ben weg doei allemaal.
@wwb wrote:
Ja zeg flien, wrijf het erin. IK WIL OOK EEN DIGITEST haha… En hoe zit het nu met je wagen?? Heb je hem al?
Nee hoor meid, als je dit niet overtuigd, dan weet ik het niet.
:oops: Al die berichten had ik niet gezien. Die zijn denk ik getypt toen ik die foto aan het verkleinen was...
De Buzz hebben we vrijdag gelijk meegekregen en vandaag heb ik er een flink eind mee gewandelt. Hij bevalt prima! Fijn ook dat het een 4-wieler is... De 3-wieler is net wat minder (vind ik zelf).
Ennuh, jij ook een digi-test... Zou er haast 1 opsturen aan je :mrgreen:
Ow en nou staan er weer een boel berichtjes waar ik echt op wil reageren…Jiska, vooral op die van jou kom ik morgen nog even uitgebreid terug…Probeer je maar geen zorgen te maken voor je echo woensdag hoor…Ik weet dat dat makkelijk praten is natuurlijk, maar toch he…
Maar zoals gezegd, morgen meer. Mijn eten staat aan te branden!
Kus Deb
jiska–> voor jou ook ff een dikke :hug: wat vervelend dat je zoveel last hebt van de kwalen. Helpt niks? Hopelijk eerder over dan de 20 weken.
Debke–> sluit me helemaal aan bij wwb. Het hoort erbij toen mijn vriendinnen me eerst niets hadden verteld over problemen met zwanger worden en problemen met zwangerschap die later eindigde in overleden kindje met 26 weken. Ben juist met dat soort dingen nog emotioneel door de komst van Nick. Maar het hoort er juist zo bij samen kunnen delen in blijdschap maar juist ook in periodes van verdriet. Blijf als je zin hebt lekker spuien vind het juist zo prettig om te weten hoe het met je gaat.
@missmarm wrote:
jiska–> voor jou ook ff een dikke :hug: wat vervelend dat je zoveel last hebt van de kwalen. Helpt niks? Hopelijk eerder over dan de 20 weken.
Debke–> sluit me helemaal aan bij wwb. Het hoort erbij toen mijn vriendinnen me eerst niets hadden verteld over problemen met zwanger worden en problemen met zwangerschap die later eindigde in overleden kindje met 26 weken. Ben juist met dat soort dingen nog emotioneel door de komst van Nick. Maar het hoort er juist zo bij samen kunnen delen in blijdschap maar juist ook in periodes van verdriet. Blijf als je zin hebt lekker spuien vind het juist zo prettig om te weten hoe het met je gaat.
en daar sluit ik me dan weer volledig bij aan
knuffel voor jullie, jullie zijn inderdaad lieverds… allemaal stuk voor stuk. :-*
@debke: ik weet wat het is om zoiets mee te maken, maar ik leef met je mee!!!
Nou ik weet niet wat ik heb en wat ik moet denken, maar…
Gisteravond was ik misselijk en moest flink overgeven zou het het eten zijn geweest, of… (of is het alleen 's ochtends die misselijkheid dames?) en al 2,3 dagen heb ik pijnlijke borsten, dat heb ik normaal alleen als ik ongi wordt en dat is de 21ste pas… hmmm of haal ik me nu allemaal dingen in mijn hoofd, wat ik bijna denk, want sinds dat we bezig zijn denk ik elke maand dat er iets is, het kan toch niet???
Jiska, ik vind het heel rot om te horen dat het je zo zwaar valt. Ik zou willen dat het niet zo was. Al moet ik zeggen dat ik het wel herken. Mijn vorige zwangerschap heb ik ook niet als zo zwaar ervaren, al waren de omstandigheden toen heel zwaar (door pil heen, toenmalige partner stond er niet achter, financieel aan de grond).
Nu met die suiker voel ik me soms ook heel zielig, en baal ik enorm. Ook ik kijk enorm uit naar het eindresultaat, maar genieten doe ik nu ook niet echt.
Misschien dat ik dat ga doen als ik kruimel voel, of als ik het geslacht weet (dat hoop ik), maar die rozewolkmafia geloof ik niet meer.
Mari, ik duim voor je dat je hele goede redenen voor je kwaaltjes hebt!! :thumbup: :thumbup: :thumbdown: :thumbup:
Heidy, ook al zo’n iedereen-supporten-typje, maar hoe is het met jou, en je zwangerschap?
Flien, wij hebben een x-adventure tripple swiffel boven staan (alleen de wandelwagen, dus zonder bak), en die kantelde wel eens. Ik hoef dus geen 3-wieler meer. Ik wil ook een 4-wieler straks.
Wij gaan zaterdag proefrijden bij prenatal in Breda. Misschien dat we zelfs al kopen, als we een oude kleur goed vinden en dat een mooie aanbieding is.
Nette, de blaren op mijn duimen voor je :-* Ik hoop zo dat jij de volgende posi-test hier op het forum gooit.
En wel heel goed van Matthijs en jullie (want jullie moeten die oefeningen aanbieden) dat jullie zover gekomen zijn!
En wat een zorgen zijn dat geweest toen die mop van jullie klein was.
Ik heb ook weer een zorg erbij. Mijn bekkenklachten nemen toe. Het is niet zo dat ik niks meer kan, maar mijn spieren doen wel erg zeer in de avond (de pijn uit mijn bekken straalt door naar mijn bovenbenen, en dat trekt op mijn spieren) Als ik zit doen mijn heupen zeer, en als ik fiets mijn kont. Het is een beetje angstig omdat ik dus al heel veel voorzorgsmaatregelen neem.
Ik doe geen booschappen meer, draag geen wasmanden, geen stofzuigen, en geen dweilen. Traplopen tot minimum beperken. Ik weet niet meer wat ik nog meer kan doen.
Ik heb ook therapie op mijn houding (caesar) maar dat is pas 2 weken dus dat kan nog niks doen.
Ik baal echt heel erg, want dit beloofd niet veel goeds.
mari–> spannend het kan hoor ik was het weekend van de vruchtbare dagen niet aan klussen wat daarvoor en daarna maar eigenlijk te ver van het groene gebied en toch ben ik 12 ween bijna. Hopelijk klopt je gevoel net zoals bij flien!
wwb–> Wat erg nu al last van je bekken. Hoe uit zich dat bij jou? Momenteel heb ik steken bij schaambot en bij Nick tillen etc een pijnscheut. Hopelijk helpt ceasar therapie en kom je toch redelijk je zwangerschap door. Ik ben ook even niet wezen sporten en minder dus dit betekend weer vol aan de bak om de boel stevig te maken en te houden. Zou morgen mee gaan shapen maar daar heb ik de 1e keer 2 weken pijn van gehad dus twijfl heel erg kan ook combat gaan doen vind ik leuk en geen pijn van.
Hier zielige mark kan niks eten of drinken alles komt eruit ors wil ie ook niet. Wat kunnen ze dan zielig doen ik heb gewoon voor nick gezorgd gekookt en wat opgeruimd mark heeft zn mams voor nick laten zorgen alles staat nog zoals giseravond en terwijl ik voor een keer moest werken moest ik toch nick naar bed brengen etc :wall:
Hopelijk knapt hij snel op want dit is slopend haha. Pff al het werk was trouwens voor niks problemen dus back-up terug gezet en kunnen morgen verder zoeken 
Ga zo snel bed opzoeken en morgenmiddag naar de gyn( gesprek over bevalling/ks) hopelijk heeft mark morgen een opleving wil dat hij erbij is!
Ben erg benieuwd wil ook praten over mijn bekken vind het best eng en wil overleggen wat qua buikspieren wel mag zodat buik, benen en rug het blijven ondersteunen.
Euh, nou eens een poging doen om te kijken of ik alles nog weet :oops:
Jiska; Balen zeg dat het zo zwaar valt. Laten we hopen dat het echt eerder dan de 20 weken over is, want dit is natuurlijk niks.
Deb; Zoals de anderen nou eenmaal zeggen, het hoort erbij. Daar sta ik ook helemaal achter. Maar niet alleen daarom, maar ook omdat ik meeleef. Ik vind dit oprecht zo naar voor je. Ik heb hier mijn verhaal altijd bij jullie kwijt gekund met mijn vader en zo is het voor jullie ook. Ik zal altijd lezen, misschien kan ik je niet altijd het juiste zeggen, maar ik kan wel een luisterend oor bieden en een virtuele knuffel geven op zijn tijd.
Marinda; Succes bij de gyn vandaag… Op een goed gesprek dan maar!
Vervelend zeg dat nu Mark ziek is. Het treft jullie ook om de beurt he? Hier gaat altijd iedereen tegelijk! Maar mannen kunnen zich dan zooooo vreselijk aanstellen he?! Matthijs heeft daar ook een handje van! :roll:
WWB; Hier wil ik ook absoluut nooit een 3-wieler. In 1 van mijn oude au-pair gezinnen hadden ze een 3-wieler en dat ging continu fout. Dat ding was zo instabiel als ik weet niet wat! Vreselijk! Dus voor mij was al duidelijk dat ik NOOIT een 3-wieler zou willen… Ik vond de Quinny vorig jaar al erg leuk, maar toen hadden ze alleen nog de 3-wieler. Vlak nadat ik besteld had, hadden ze opeens ook een 4-wieler :wall:
Mari; Wie weet! Ik had ook al heel vroeg kwalen en toen waren ze weer weg (zelfs nog aan buikgriep gedacht) en nu toch zwanger. Wanneer heb je je ei gehad?! Spannend hoor!!!
Nou hier weer beroerd geslapen vannacht! Die storm houdt mij echt wakker 's nachts. Ik word er zo onrustig van :oops:
Hebben jullie nog tips trouwens voor positiekleding?! Ik moet echt nu al gaan kijken, want ik krijg mijn broeken sinds vorige week al niet meer dicht! Ik heb niet veel meer van Leine, want toen heb ik alles echt afgedragen! Misschien vandaag even naar de H&M, want daar hadden ze vrij veel in de uitverkoop hangen…
Pfffff…ik ga eerst even van me aftypen hoor meiden, voordat ik verder op jullie ga reageren zoals ik gisteren beloofd heb…
Zet het even in een spoiler…is nogal een zeurstuk…
Ik weet eigenlijk niet meer of ik verteld had waarom Rene en ik dit weekend ruzie hadden…Voor het geval ik dat niet verteld had, nog even kort…Rene vindt mij niet gezellig meer en een zeur…Daarbij vergeet hij voor het gemak even dat ik eerst 9 weken strontziek ben geweest, om vervolgens te horen dat dat dus voor niks is geweest. Vanaf toen ben ik in afwachting van een m.a., wat voor hem kennelijk makkelijker is dan voor mij.
Maar goed, dit was afgelopen weekend. Vandaag is het volgende hoofdstuk begonnen. Vanochtend vroeg vertrok hij naar Nurnberg (toch zo’n 6 uur rijden). Daar ben ik niet zo blij mee, maar wat moet dat moet en ik heb nog geen tekenen van een naderende m.a., dus dan maar gewoon gaan. Volgende week moet hij 2 dagen naar Parijs. Daar ben ik al helemaal niet blij mee.
Vanochtend belde de vk. Ze vroeg natuurlijk weer hoe het ging en wat ik wilde. Ik heb haar gezegd, dat ik toch graag nog even af wil wachten. Zij wil me die kans ook geven, maar ze drukte me toch op het hart, om volgende week maandag (als er dan nog niks aan de hand is) toch een afspraak met de gyn te maken voor curretage. Dit viel me nogal rauw op mijn dak, omdat dit nog niet eerder was uitgesproken door een van de vk’s. Ze heeft me uitgelegd, dat zij ook niet verwacht hadden dat het bij mij uiteindelijk zo ver zou komen en dat ik in principe nog wel langer door zou mogen lopen, maar dat ze dat liever niet hebben i.v.m. mogelijke stollingsproblemen.
Nou, dat lijkt me een gegronde medische reden, dus heb ik me daar maar bij neer te leggen hoe moeilijk ik dat ook vind.
Na dat gesprek heb ik dus meteen Rene gebeld, om te zeggen dat hij waarschijnlijk volgende week niet naar Parijs kan vanwege bovenstaande…Hij vond het zachtgezegd niet bepaald amusant. Begon meteen tegen mij te zeuren dat ik dan maar meteen een afspraak met de gyn moest regelen, dan kon het deze week nog gedaan worden en hoefde hij (vanwege het weekend) geen vrij te nemen…In eerste instantie stond ik toen toch wel even met mijn mond vol tanden om later toch even terug te reageren door te zeggen dat hij nou eenmaal donders goed weet waarom ik die week nog af wil wachten.
Uiteindelijk kwam het er op neer, dat hij denkt/vindt dat ik dit gewoon expres zo geregeld heb met de vk, zodat hij niet die 2 dagen naar Parijs kan…Echt…hoe oerstom kan je vent zijn!!! Dit leek mij toch redelijk het toppunt. Heb hem dan ook even fijn kl*tzak genoemd en de hoorn erop gemikt. Sindsdien heb ik hem niet meer gesproken…
Maar goed, jullie kunnen je vast voorstellen dat mijn dag dus verder niet zo’n succes was…
@wwb wrote:
En deb: ik persoonlijk heb liever dat je wel komt vertellen hoe je je voelt. Ookal staat dat haaks op zwanger zijn/worden, dan dat je niks laat horen en dat ik maar moet in vullen. Ik weet wel dat jij nuchter en behoorlijk sterk bent, maar je bent ook mens he. En je moet ook van je af praten/schrijven. Opkroppen maakt veel verdrietiger.
Maar als ik dan heel egoïstisch mag zijn, mij maakt het onrustig als je niks laat weten. Want dan weet ik niet of je onder je steen zit omdat je dat gewoon ff nodig hebt (en dan laat ik je liever), of dat je ons niet lastig wil vallen (en dan schop ik jou liever
Dus als je liever onder je steen wil kruipen, dan mag dat ook, maar meld het ff.
En als je gaat zagen dan zeg ik het tegen je, oke? Al heb ik 100 keer liever dat je in herhaling valt dan dat je uit (misplaatst) schuldgevoel stil bent!
:-*
Ja…zo had ik het natuurlijk nog niet bekeken…Ik zal het inderdaad melden als ik besluit even de beschutting van mijn eigen steentje op te zoeken.
Maar ik denk dat het er meestal toch op neerkomt dat ik hier gewoon mijn gedachten neer kom tikken hoor…
Ik doe mijn best om me niet groter te houden dan ik ben, maar soms is dat misschien toch een stukje zelfbescherming hoor…Dat doe ik niet voor jullie, maar meer voor mezelf vrees ik. Het gaat gewoon met ups en downs…Life is a rollercoaster…dat was de titel van mijn weblog van vandaag. En zo voelt het ook echt.
Jiska…Ik herken veel van je verhaal…
Voor deze zwangerschap heb ik 3 supermakkelijke zwangerschappen gehad. Tuurlijk waren die ook weleens zwaar, maar nooit heb ik het idee gehad dat het me teveel werd.
Ik had me dan ook voorgenomen bij deze zwangerschap ontzettend te gaan genieten. Vooral omdat ik nu ook niet meer aan het werk ben en daardoor ook gewoon tijd heb om te genieten.
Dat is me vies tegengevallen…Ik ben nog niet eerder zo beroerd geweest van een zwangerschap (en als ik dan bedenk, dat mijn kwaaltjes nog in het niets vallen tegenover die van jou, schaam ik me diep dat ik hierover durf te zeuren). Ik kan niet zeggen dat ik heb kunnen genieten van het zwanger zijn nu (behalve dan een sporadisch moment).
Ook het bang zijn voor de echo, bang zijn om te horen te krijgen dat die beroerde dagen/weken/maanden ook echt voor “niks” zijn geweest.
Helaas is dat bij mij dus ook het geval geweest, maar normaal gesproken is het hebben van al die rottige kwaaltjes juist een goed teken he (niet dat dat het makkelijker maakt…). Bij mij waren de ergste kwaaltjes eigenlijk zo’n beetje een dag of 4 voor de echo verdwenen en ook dat zorgde bij mij wel voor wat alarmbellen.
Ik weet dat ik je angst en zenuwen niet weg kan praten, maar ik hoop dat je toch ook een beetje uitkijkt naar je echo.
Oh Deb, wat vervelend nou 
Ik moet heel eerlijk zeggen, ik vind het echt vet onredelijk van je vriend…
Niet gezellig meer en een zeur? Ehm, ja ik weet niet. WIj als vrouwen kunnen dat veel makkelijker begrijpen denk ik. Een man is daar toch heel anders in?
En klote zeg dattie nou weg is… Is hij vrachtwagen chauffeur? Het is natuurlijk moeilijk.
Even advocaat van de duivel snap ik hem ook wel, dat hij er niet blij mee is. Moet je zoiets persé samen doen? Ja eigenlijk wel maar vanuit een mannelijk oogpunt kan ik me ook wel voorstellen dat hij denkt van niet. Mijn ex vond het ook niet nodig mee te gaan naar de eerste echo enzo, dat soort dingetjes. Ik denk dat mannen t gewoon niet zo voelen. Die denken; het kindje is toch al overleden dat het dan echt wég is/wordt gehaald doet er dan niet zoveel toe…
Mari, ik begrijp dat jij ook een keer een mk/ma gehad hebt? :hug: :hug: :hug:
Ik hoop maar dat al je voortekenen nu wijzen op een prachtige, gezonde zwangerschap!
wwb, rozewolkmaffia? :lol: Nee, die liegen dat ze barsten inderdaad. Maar toch he…toch heb ik altijd wel genoten hoor (in ieder geval bij de eerste 3 zwangerschappen dan). Ik moet wel toegeven dat dat genieten inderdaad pas echt begon toen ik de boys kon voelen, een beetje met ze kon communiceren op de een of andere manier. Ik durf te wedden dat ook jouw roze/blauwe-wolk-gevoel nog wel gaat komen. Alleen dat gevoel komt met vlagen he…Tenminste…ik liep echt niet de hele dag met een dikke vette grijns op mijn giechel…
Nette, meis vertel! Hoe is het daar? Nog geen tekenen van de ongi? Oh als je toch een wist hoe hard ik voor je hoopte dat die weg blijft…
Heidy, vertel jij ook eens hoe het met jou gaat meis! Lukt het een beetje om te genieten van je zwanger zijn? Of niet? Hoe dan ook…vertel! vertel!
Isja, bij jou zou het dus ook “per ongeluk” weleens raak kunnen zijn? Spannend hoor! Hopelijk kom je binnenkort met leuk nieuws!
Marinda, is je zielige grote vent al weer een beetje opgeknapt? Erg he…zieke mannen…Op de een of andere manier kunnen die het zich altijd veroorloven om geen vinger uit te steken als ze zich niet lekker voelen en wij maar doorploeteren. Ik hoop voor je dat hij snel weer beter is, kun jij ook weer een beetje rust nemen tenminste.
Heeft de storm je zo wakker gehouden Flien? Mij niet hoor! Ik vind dat heerlijk, dat geraas terwijl ik lekker warm in mijn bedje lig!
Tips qua positiekleding? Tsja, da’s heel persoonlijk denk ik. Ik zweer wel voor broeken en rokken van Noppies of Mamalicious, maar wat shirts enzo betreft kan ik altijd het leukst shoppen bij de hennes inderdaad.
Groenelimo, hoe is het met jou nu?
En Christine, als ik het goed heb, begint jouw NOD toch ook in de buurt te komen nu? Voel je al wat? :mrgreen:
Pffff…ik geloof dat ik nu wel weer een beetje “bij” ben he…
Dan ga ik lekker nog even verder neuzen en dan zo Finn op zijn bed leggen.
Dikke kus Deb