He meis,
Zeg maar gewoon ellen hoor hahaha. Lovely heb ik van mijn zusje gepikt die gebruikt dat altijd voor haar naam bij msn en aangezien ik niet zo creatief ben met forumnamen verzinnen…
Ik zag dat er veel gereageerd werdt op je verhaal. Mensen leven echt met je mee en gedachtekracht doet veel! Iets negatiefs omzetten in positief is heel knap en als meer mensen dat konden zou de wereld er waarschijnlijk beter uitzien, denk je niet?!
Ik hoop alleen dat je het voorvakje in je rugzak niet te zwaar laat worden meis…is misschien wel makkelijker gezegd als gedaan :oops:
Maar toen ik op een gegeven moment vol zat ben ik er over gaan praten met een psycholoog want het beinvloede mijn leven te veel en ik zat vast…nu heb ik dingen afgesloten en kan ik weer verder. Maar goed ik wil me daar niet te veel mee bemoeien… :silenced:
Maare ik hoop dat 2006 een goed jaar word voor jou en dre. En fijn dat jullie daar goed over kunnen praten!
Ik ga je verder niet lastigvallen met mijn geklets hahahahahaha. We gaan weer duimen en verder positief denken! Meer kunnen we niet doen toch!
Groetjes
Ellen
hoi ellen,
dat vakje? nee wordt niet te vol althansnog niet ik ben ooit ook es bij en psych geweest, nu ja iemand van slachtofferhulp,
das was toen ik ik meen een jaar of 11 was tot mijn 14e, verschrikkelijk, was dat, maar het heeft wel geholpen hoor laat ik erlijk zijn.
Maar nee dat nooit weer, ik heb zo andere wegen geleerdt te bewandelen om ook je ei kwijt te kunnen,
schrijven veel praten ( ik praat makkelijk over mezelf mijn eigen maar ook met en over anderen,)
andren helpen en steunen ( kan echt een ontlading voor je zelf zijn als je een ander even laat lachen of juist laat huiloeen zodat ie verder kan kan ik me echt oke bij voeln, klinkt ms stom)
En wat ik hebgeleert is te genieten van de meest kleine dingen, van wendy ( mijn alles, mijn nichtje mijn lieverd hhi :inlove: ).
Ik heb hier idd veel steun via het forum , maar ik merk ook gewoon dat het zo is, wie wat geeft zal ontvangen, klinkt weer egoistisch,maar zo is het wel.
Uit jouw ( manier van) schrijven merk ik dat jij zoals ook wel wat hebt meegemaakt, misschien daarom herkenbaar naar elkaar toe?
ZO voel ik het,klopt dat?
Ja positief blijven doe ik makkelijk , gisteren een dipdag, een verveledn moment,maar n ben ik weer helemaal mijzelf en ga ik weer verder, je kunt niet anders ook.
Liefs van mij.
Bianca, net het verhaal van de gyn gelezen. Ik ben blij dat Dre nu ook achter de onderzoeken staat. Ik hoop dat er snel duidelijkheid is. Dan kan je tenminste weer verder. Ik heb zelf ook in de onderzoeksmolen gezeten na mijn twee miskramen (bij ons is er nooit iets uitgekomen en zijn ze zich gaan richten op de onregelmatige cyclus), ik weet dus hoe zwaar het kan zijn. Ik wens jullie heel veel sterkte en ik hoop dat er snel een kleine beeb in je buik zit.
He meis,
Ja ieder huisje heb zijn kruisje en ik heb ook zo mijn “tegenslagen” maar gelukkig ben ik net als jij een prater en daar ben ik wel blij om. Herkenbaar dus…
Ik probeer ook altijd positief te blijven. Je moest is weten hoeveel gesprekken ik met mezelf heb als er iets tegen zit hahahahahaha
Wat een diepe gesprekken trouwens he!
Ja en inderdaad wat kan je anders doen dan gewoon verder gaan…
Groetjes
Ellen
Lientje bedankt, :-*
Ellen, jij ook, ja we gaan door, komt goed, en ow ja die gesprekken , heb ik mn als ik p bed lig dan spoken ze door mijn hoofd hihihi , gezellie, maar kan erg verhelderend zijn :mrgreen:
Hallo hallo,
Nog steeds geen nieuws hier,… ik heb me de hele week goed gehouden, maar nu mag het wel zaterdag zijn wat mij betreft. Ik voel van alles, waarvan ik kan zeggen, ja ik word ongesteld, maar het kan ook maar net zo zijn dat het iets (iemand) anders is 
Ellen, welkom hier!
Succes de komende tijd, je ziet het hier, het kan alle kanten op!
Wat zijn wij eigenlijk een gemengd gezelschap, dat idee heb ik althans. En dan toch zo leuk met elkaar kunnen kletsen.
Ik zie het zelf zo dat KOK een manier is om even alles van mij af te schrijven, en het leuke is, dat je ook van andere kan leren.
Net zoals wat jij, Ellen, net schreef over hoe jij naar het leven kijkt. Ik vond dat heel mooi geschreven; Zelf kan ik er wel wat in herkennen, tot die hoogte dat ik wel gelovig ben, en wat betreft het wel of niet zwanger worden, altijd zeg, “moedertje natuur” (of hoe je het ook een naam wil geven) moet het wel voor me gepland hebben, anders gebeurt er niet veel. Dus dat is gewoon afwachten. En zo niet, dan zal er een ander plan voor me klaar liggen. Niets is voor niets, wat er gebeurt gebeurt niet zonder reden. Dat lijkt dus eigenlijk wel op wat jij ook zegt.
En ja Bianca, sommige dingen die gebeuren zijn hoe dan ook heel oneerlijk en daar zie we absoluut het nut niet van in, heel pijnlijk en verdrietig. Over tig jaar zal je misschien wel zeggen, ja mensen ik had dat allemaal liever niet mee willen maken, maar het heeft mij wel dit gegeven of dat geleert…
Maar ja dat zijn woorden waar we nu niet veel aan hebben.
Vooral bij de dag blijven; PLUK DE DAG
Moeten jullie nog even lachen?
Ik heb de afgelopen week extra op onze hond max gelet, of hij meer als anders bij mij in de buurt komt liggen… hahaha … maar ja dat is zo moeilijk te zeggen, hij kruipt 's avonds altijd bij mij tegen me aan…
oooh dames, wat heb ik jullie weer verwaarloost…
Maar met 3 dagen werken, mama zijn van een ondeugende beeb en zwanger zijn, trek ik het allemaal niet meer.
Daarbij komt dat ik zoooo verschrikkelijk moe ben nog steeds dat ik echt bijna nergens puf voor heb…
Dus dames, het spijt mij en ik hoop dat ik snel van die moeheid af ben…
Ik kom zeker hier lezen en blijven schrijven. Ook al willen jullie, jullie zijn niet van mij af… :twisted:
Marlous geen sorry hor nergens voor nodig,
:-* bianca, zorge goed voor jezelf en voor beeb en je thuis, das belangrijkst.
Ha meiden, ben ff een paar daagjes niet hier geweest, had het druk druk druk… maar vandaag een lekker dagje voor mezelf. Vriend is op z’n werk, geen teksten meer die geschreven moeten worden, moet alleen wat aan het huis doen en een paar boodschappen. Heerlijk.
Ellen, welkom hier! Mooi wat je schreef over dat alles een reden heeft. Ik geloof daar ook wel in, al blijven er inderdaad dingen die ik vooral oneerlijk vind en waar ik de reden niet van zie. Zo is, toen ik 12 was, mijn beste vriendin overleden aan hersenvliesontsteking. Dat is iets dat alleen héél veel verdriet mee bracht, maar waar volgens mij niemand sterker door is geworden. Als ik haar vader en moeder nog wel eens zie, dan zie ik nog steeds 2 gebroken mensen. Ze hebben hun best gedaan om alles te verwerken, maar zijn daar niet in geslaagd. En dat vind ik niet gek. En voor mij was het ook iets dat me vooral veel pijn heeft gedaan. Op je 12e hoor je dat soort dingen niet mee te maken. Ik kan daar niets anders van zeggen dan dat het vreselijk oneerlijk is.
Maar ik heb ook andere dingen meegemaakt waar ik wel sterker van ben geworden. Vanaf mijn puberteit tot een paar jaar geleden heb ik een behoorlijk moeilijke tijd gehad. Maar daardoor ben ik nu wel de persoon die ik ben. Ik kan tegen een stootje, weet dat er na regen altijd zonneschijn komt, en kan genieten van kleine dingen. De afgelopen paar jaar gaat mijn leventje super, op wat kleine dingetjes na, en doordat ik het ook anders heb meegemaakt, weet ik hoe gelukkig ik nu ben. En dat is dan wel weer mooi.
Maar goed, genoeg over dit zware onderwerp, voor nu tenminste.
Corien, heb je inmiddels al nieuws? Je zou vandaag testen toch? Spannend joh, 5 dagen overtijd is toch al behoorlijk. En wat je cyclus betreft, je kunt natuurlijk voor de zekerheid je langste cyclus aanhouden, maar er is ook best kans dat het gewoon 28 dagen was deze keer. Bij mij was er ook niet echt veel van te zeggen, maar uiteindelijk (bij de echo) bleek ik gewoon een cyclus van 28 dagen gehad te hebben, terwijl de cyclus daarvoor 31 dagen was.
Marloes, hoop voor je dat je vermoeidheid snel minder wordt. Lijkt me best heavy hoor, met zo’n klein spook erbij. Ik dacht van mijn misselijkheid af te zijn, maar donderdag was het weer helemaal mis. Heb de hele avond boven een emmertje gehangen, hield zelfs geen water meer binnen. Blèèh! Maar al bij al gaat het toch wel beter dan een paar weken geleden hoor.
xKe
hallo allemaal,
ik heb vanochtend getest en helaas één streepje… nu maar wachten tot ik inderdaad ongesteld ben…
ik ga straks met peter en hond voor een weekendje naar mijn ouders (zij worden dit weekend allebei 60) dus maandag of dinsdag horen jullie weer wat van mij.
Liefs en een fijn weekend
Corien
Hè gats Corien, hoe kan dat nou? 
Meid, zolang er geen duivels zijn blijf ik voor je duimen hoor, je weet het nooit! Fijn weekend in ieder geval!
xHeske (aangezien de hele wereld weet dat ik zwanger ben, kan ik ook wel m’n gewone naam gebruiken…)
Hoi meiden!
Nou Corien geeft de moed nog niet op zolang die duivels er nog niet zijn is er nog hoop! Maar twee streepjes hadden wel heel fijn geweest…
Bedankt meiden voor het welkom heten hier dat vind ik heel erg lief!
ja en wat ik heb geschreven…het lijkt zo makkelijker gezegd als gedaan allemaal. Ik heb gister rot nieuws gehad dat een vriendin van mijn moeder stervende is. 47 jaar drie kinderen. 1 van 16, 1 van 18 en de oudste is 25. Vorige week gehoord dat ze kanker heeft en het is al zover dat ze er niets meer aan kunnen doen. Al die onderzoeken die ze heeft gehad was niets aan te zien en zelfs aan de bloedonderzoeken niet.
De laatste scan wees uit dat ze een tumor heeft in haar longen en in haar lever en dat het is uitgezaait naar haar botten. Ze liep zelfs al met twee gebroken ribben! Hoe kan dat toch he! Al die tijd was er niets te zien en stuurde de huisarts haar naar huis met het advies slik maar een aspirientje. Heel verdrietig…
Ik ben zolang bevriend geweest met haar dochter tot die erg ver ging in het drugsleven…zo zijn we uit elkaar gegeroeid. Maar ook met haar ging het al weer een stuk beter…triest. Sommige mensen krijgen zoveel te verduuren.
Mijn overbuurvrouw is 4 jaar geleden haar zoon van 30 onverwachts verloren. Ik ben heel veel samen met mijn moeder om haar heen geweest tijdens haar rouwproces. Ze wist dat mijn moeder en ik heel erg openstonden voor reincarnatie en in leven na de dood geloofde en is heel erg naar ons toe getrokken. Een vriendin van mijn moeder is heel paranormaal begaafd en heeft contact gehad met haar zoon net als met mijn opa. Ze heeft heel veel gesprekken gehad met haar en haar leven is compleet omgegooid en ze heeft nog elke dag veel verdriet maar ze lacht weer en weet op een of andere manier dat het leven niet op houd bij de dood en dat haar zoon elke dag bij haar is en dat ze elkaar ooit weer zullen zien. Ik heb haar enorm zien veranderen van een carierevrouw tot iemand die carriere nu op de laatste plaats heeft staan en nu heel anders met het leven omgaat en er anders naar kijkt en inderdaad zover het mogelijk is…meer de dag te plukken. Ik heb diep respect voor haar kracht.
Ik ben niet gelovig opgevoed behalve spiritueel en ik heb verder ook niets met de kerk. Maar door ervaringen in mijn leven ben ik op zoek gegaan naar antwoorden en ook omdat ik vroeger als klein meisje enorm bang was voor de dood. Ik heb via mijn korte tijd op de politieschool gesproken met ouders van overleden kinderen. Die door een ongeval of misdrijf om het leven zijn gekomen. Ik heb die dag vier verschillende gebroken ouders gezien en dat heeft echt indruk gemaakt. Ook die mensen gingen op zoek naar antwoorden en vertelde hoe het hun leven veranderd heeft.
Het is makkelijk om te zeggen ‘niets gebeurd zomaar’ en dat neemt al dat verdiet niet weg maar maakt het zoals ik eerder zei in mijn ogen allemaal iets minder zinloos…
Nou dat was weer zware kost…en ik zal er ook over ophouden nu want er gebeuren gelukkig ook nog zo veel mooie dingen he! Maar dit even als reactie van mijn kant…
Intussen probeer ik ook nog steeds zwanger te worden maar als ik er zoveel over praat kan ik het niet loslaten en maak ik me zelf een beetje gek hahahahaha. Maandag mag ik mee met een vriendin die haar tweede echo heeft en dat vind ik toch wel weer heel bijzonder! Ik leef lekker met haar mee en geniet ook van haar kindje die ze al heeft, echt een schatje!
Nou meiden ik stop er weer even mee! Ik lees weer gezellig mee!
Kus
Hoi Ellen, moeilijk is dat, zo’n verdriet om je heen. Denk dat iedereen wel een manier heeft om er mee om te gaan, maar inderdaad, als je het geloof hebt dat het niet allemaal zomaar ophoudt dan is de pijn van zo’n verlies wat draaglijker.
Wat gaaf dat je mee mag naar de echo van je vriendin. Heb je alvast een voorproefje. Volgens mij is het wel goed om te proberen wat minder geforceerd met zwanger worden bezig te zijn. Ik ben juist zwanger geworden in een maand dat ik andere dingen aan m’n hoofd had. Had toen ook echt niet het idee dat ik zwanger zou zijn, totdat ik steeds zo misselijk werd. Bij mij heeft het in ieder geval wel geholpen om ook aan andere dingen te denken dan alleen maar aan mijn kinderwens. Nou ja, mag sowieso niet klagen, is allemaal erg makkelijk gegaan, en daar ben ik heel gelukkig om.
Weet trouwens niet of ik nog verteld had over mijn schoonzusje. Had een tijdje terug wel gezegd dat ze endometriose heeft en daardoor moeilijk kinderen kan krijgen. Vorige week zou ze een zware operatie krijgen en dan zou ze na de herstelperiode een half jaar de kans krijgen om op natuurlijke wijze zwanger te raken. Nou 't is allemaal een beetje anders gelopen. Ze heeft alleen een kijkoperatie gehad, want daar bleek dat de endometriose zo goed als weg was! Ze krijgt nu nog 2 maanden een hormoonkuur en dan hebben ze groen licht!!! Ziet er ineens een stuk mooier uit dus voor ze. Nu maar hopen dat ze snel zwanger is, dan kunnen we nog een tijdje samen ervan genieten!
xKe
Hoi Ke,
Ja spannend van je schoonzusje! Fijn dat het alleen bij een kijkoperatie is gebleven! Hopen dat zodra ze groen licht heeft gekregen niet te lang hoeft te wachten op een zwangerschap want dan kunnen jullie inderdaad nog even samen genieten!
Nou ik ging vanmorgen naar de wc en had roze slijm. Dus ik rekenen :think: op de wc en het is toch nog echt niet de periode om ongi te worden… Mijn vruchtbare dagen waren rond de 12de januari en ik zou rond de 27ste ongi moeten worden aangezien ik een cyclus heb van ongeveer 34 dagen. Afgelopen dagen wel echt ongi klachten gehad en dat heb ik normaal pas een avond voor mijn menstruatie. Maar het zet ook niet door en dat is meestal bij mij echt te voelen. Dus ja het zou een innesteling kunnen zijn…maar ik lees dan weer dat je bruin bloedverlies moet hebben…en het was net bij mij zo minimaal…
Nou mijn vriend zegt met een glimlach nou el we zien het wel joh. Vind ik wel fijn want dan blijf ik een beetje met mijn benen op de grond staan. Verder totaal geen eventuele zwangerschapsverschijnselen behalve af en toe steken in mijn buik…Wel heel erg een voorgevoel dat ik zwanger ben maar dan denk ik ja el je wilt het gewoon te graag hahahahahaha dus ik wacht weer netjes af…
Begrijp je wat ik bedoel met dat gek maken?! hahaahaha
Ja ik vind het heel bijzonder dat ik mee mag met mijn vriendin naar haar echo en hopelijk kunnen ze ook zien wat het wordt! Ik vind dat toch iets intiems tussen haar en haar man maar ze wil echt dat ik erbij ben! Ja dat laat ik mij geen tweede keer zeggen natuurlijk!
Nou ik houd jullie op de hoogte! Hoe is het verder met jullie?
Het is zo rustig hier…allemaal zwangerschapsvermoeidheid of ze zijn letterlijk heel hard aan het klussen hihi
Ke hoe is het met jou zwangerschap?
Groetjes
Ellen
Ellen, wat een verdriet dan om je heen ineens, heel veel sterkte hoor,
Fijn dat je mee mag met de echo, een leuke gebeurtenis,
Ke wat fijn zeg wat een goed nieuws, dan in eens ziet het er een stuk beter uit zeg, hopelijk dat ze snel zwanger mag zijn,
Nou hier geennieuws, eig,
toedels meiden
Hoi meisies daar was ik weer terug van een heerlijke vakantie!!! Het was super!!!
En ik zie dat er een nieuwe aug.stopper bij is welkom ellen!!!Ik hoop dat dit jouw maand is!!!
Ik heb nog niet alles terug gelezen, want poeh he…
Ho ik hoor Thomas huilen, ga hem uit bed halen!!
Doei!!!
Hey Erika, je bent er weer! En wat een gave avatar! Is dat je kleine mannetje?
Ellen, spannend bij jou zeg! Maar moet je bij een innesteling bruin bloed hebben? Dacht juist van niet… Ik had altijd wat bruin bloed voordat ik ongi werd, en dat had ik ook toen ik zwanger was, dat was gewoon wat oud bloed. Maar dacht dat innestelingsbloeding juist helder was… Weet het niet zeker hoor, want ik heb helemaal geen innestelingsbloeding gehad. Zal in ieder geval voor je duimen!!!
Tja, met mijn zwangerschap gaat eigenlijk alles prima. Op die misselijkheid en vermoeidheid (die steeds minder worden, maar wel zo nu en dan nog de kop opsteken) na, mag ik niet klagen. Gisteren foto van m’n buik gemaakt, het begint nu al een heel klein beetje ergens op te lijken… als je weet dat ik zwanger ben, dan zou je het zowaar al een beetje kunnen zien.
Hoi meiden!
Fijn dat je steeds minder misselijk wordt Ke behalve die uitschieters dan!
Nou bij mij was de spanning van korte duur want ik ben vanmorgen ongi geworden en niet zo beetje ook! Mijn rug doet echt weer lekker pijn…dus helaas! Ik had gedacht pas de 28ste ongesteld te worden dus het kwam vrij onverwacht allemaal Maar goed we gaan voor ronde 7!
Was wel een beetje teleurgesteld hoor. Ik zag vanmorgen de echo van mijn vriendin want die is vandaag 19 weken en 6 dagen onderweg. Het kindje is helemaal perfect! Ik was er helemaal stil van toen ik daar zat. Het was duidelijk te zien dat het een jongetje is! Ze heeft al een meisje dus ze is heel blij al wist ze ergens al dat het een jongetje zou worden… Wat is dat prachtig om te zien zo’n echo! Voetjes tegen haar buik…echt heel mooi!
Nou meiden ik lees jullie weer!
Groetjes
Ellen
Hey Ellen, gats, balen joh dat je toch ongi bent geworden. Helemaal als je zo’n mooie echo van je vriendin hebt gezien. Tuurlijk wil je dat zelf dan ook. Meid, ik hoop dat je de volgende ronde meer geluk hebt.
Ik zal hier nog eens even met hormoontjes gaan strooien, want dat is alweer even geleden en jullie kunnen ze vast wel gebruiken: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: ::
xHeske
He ke waar is die foto dan???
Balen ellen… dat was wel een flink aantal dagen te vroeg dan… Bah…
Ik hoop dat jij over een tijdje naar je eigen echo zit te kijken!!! Maar fijn dat alles goed gaat met je vriendin.
Ja die avatar is mijn mooie man :inlove:
We waren aan het wandelen en ik ging even voor hem staan ton hij zo begon te lachen, en gelukkig heeft mama altijd een fototoestel bij de hand!!Dit is hem in het groot.