Over een paar dagen weet ik wat meer 
spannend babywens!
Moet zo nog eten…
Schoonmoeder was laat thuis dus kon niet eerder eten, dus dan maar daarna.
Nu lekker broodje met kaas en tomaat van onder de grill :drool:
Klinkt lekker en gezond Becky!
Ik heb lasagna gegeten. En net besloten zwaar te gaan lijnen. Mijn maag zit waar hij eerder niet zat…
Ga steeds meer lijken op een zwangere… :shock: :oops:
Mag ik heel even klagen? Ik weet dat jullie dat niet zo van me gewend zijn, en dat ik normaal gesproken altijd wel iets positiefs weet te verzinnen en zo… :oops:
Ik word echt compleet gestoord van het feit dat ik bij de lieve hemel gen idee heb waar mijn lijf mee bezig is, noch wat ik kan verwachten. fertilityfriend heeft mijn gemiddelde cyclus berekend op 26 dagen. Dan zou ik aankomend weekend moeten ovuleren. Vanochtend daarom dus maar weer begonnen met die stomme ovulatietesten. En toen stond ik me vanochtend aan te kleden, en zag ik mezelf per ongeluk in de spiegel, en ik walg echt zo verschrikkelijk van mijn lijf! Ik noem mezelf naar de buitenwereld altijd een Ruben’s vrouw, omdat ik chubby/volslank/mollig zo van die namen vind die werkelijk nergens op slaan. Maar ik ben gewoon DIK! 
Ik vind mezelf zo lelijk zo… Vroeger was ik altijd slank en supergespierd, ik zwom, ik turnde, ik heb gefitnessed, ik deed aan bodybuilding, enzovoorts. En nu met de miskraam… Ik voel me zo verschrikkelijk in de steek gelaten door mijn lijf. Ik kijk al tijden niet meer in de spiegel. Maak me niet meer op. Ben wel weer begonnen met mijn gezichtsverzorging, maar ook daarbij vermijd ik de spiegel. Ik wil het gewoon niet zien, dit lijf, dat niet van mij voelt. Ik wil weer gaan trainen, en afvallen, maar trainen kan ik niet goed genoeg naar mijn zin, omdat ik teveel last heb van mij bekken, en afvallen mag niet, want als ik zwanger zou zijn, zouden de afvalstoffen misschien naar het kindje gaan! Het voelt alsof ik continu overal in faal. Nu ook al in de zorg voor mijn stiefzoon…
Vanmiddag op twitter zei becks iets over dat als je iets jegens een ander doet, dat drie keer zo hard bij je terug komt… Is dit dan hoe het bij mij terug komt? Al die jaren dat ik me verschrikkelijk heb gedragen, waarin ik alles heb gedaan wat de wet verbiedt, komt dat nu bij me terug? Want dan kan ik echt wel op mijn buik schrijven dat mijn wens voor nog een kindje ooit uit gaat komen… Mijn enige wens, mijn grootste wens…
Ik ben vanavond van uitputting op de bank in slaap gevallen. Ik heb me nog nooit zo moe gevoeld. Zelfs niet toen ik zwanger was. En dan nog blijft mijn hoofd maar malen, vanaf het moment dat ik wakker word, totdat ik in slaap val, en net zo hard weer als ik 's nachts weer eens wakker schrik ergens van. Ik ben moe gevochten. Afgemat. Ik heb mijn zeven magere jaren ruimschoots gehad de afgelopen jaren, is het dan nu klaar?
Nee, ik ben niet depressief, maar ik vind mezelf ook even niet zo leuk nu… BAH! klaagmodus uit :oops: :oops: :oops: 
Staat er lekker warrig en negatief… :oops: De verkorte versie:
Komt er dus op neer dat ik bang ben dat ik die kinderwens op moet gaan geven, omdat ik heel sterk het gevoel heb dat het niet gaat lukken…
Maar lieve han, je bent echt een mooie vrouw! En hartstikke lief! Iedereen heeft wel eens.zo een dag dat hij zichzelf niet mooi vind…ik nu ook dus ben ik op dieet maar jij bent echt een mooie vrouw…zowel van binnen als van buiten!
En iedereen mag wel e eens een dag hebben dat je het even niet meer positief inziet dus ook jij! :-* :hug:
@HanB wrote:
Staat er lekker warrig en negatief… :oops: De verkorte versie:
Komt er dus op neer dat ik bang ben dat ik die kinderwens op moet gaan geven, omdat ik heel sterk het gevoel heb dat het niet gaat lukken…
En je gaat zeker niet opgeven!
Lieve schat, ik weeg meer dan 100kg… :roll:
@HanB wrote:
Lieve schat, ik weeg meer dan 100kg… :roll:
Dus? Dat maakt je niet minder mooi hoor :think:
Gewicht is maar een getal…en als jij je er gelukkig mee voelt (normaal gesproken) aam wie is het dan on te zeggen dat jij niet mooie bent?
Maar dat is het dus… Ik voel me er niet gelukkig mee… Mijn man vindt me schitterend, die is gek op volle vrouwen. Die heeft het liefst dat ik zo blijf. Maar ik voel me niet fit, zoals ik me vroeger woelde. Heb beduidend minder energie en uithoudingsvermogen, enzovoorts. Is een logisch gevolg van radicaal stoppen met trainen, nadat ze 6-7 dagen per week, minimaal 2-3 uur per dag in de sportschool te vinden was, weet ik… Maar ik kan mezelf gewoon echt niet accepteren zo.
Is er geen mogelijkheid dat je anders weet gaat sporten? Als ik het maar 1 tot 2s in de week? Gewoon voute je eigen gevoel?
Sorry voor de typ fouten maar zit mobiel
Maar als ik zwanger zou raken, gaan alle afvalstoffen naar het kindje, en dat mag absoluut niet…
@HanB wrote:
Maar als ik zwanger zou raken, gaan alle afvalstoffen naar het kindje, en dat mag absoluut niet…
Niet als je het anders aanpakt…schrijf eens 2 dagen in de week op wat je allemaal op en dag eet en kijk daarin eens wat je kan aanpassen?
Als je bb 3 sneetjes brood eet in de ochtend, vervang dat dan eens door 2 crackers…
En sowieso is het de eerste maand geen gevaar voor je kindje…en dam test je positief dan ga je niet zwaar lijnen maar je voedingspatroon aanpassen… :-*
@HanB wrote:
Maar als ik zwanger zou raken, gaan alle afvalstoffen naar het kindje, en dat mag absoluut niet…
Niet als je het anders aanpakt…schrijf eens 2 dagen in de week op wat je allemaal op en dag eet en kijk daarin eens wat je kan aanpassen?
Als je bb 3 sneetjes brood eet in de ochtend, vervang dat dan eens door 2 crackers…
En sowieso is het de eerste maand geen gevaar voor je kindje…en dam test je positief dan ga je niet zwaar lijnen maar je voedingspatroon aanpassen… :-*
Mja, heb al vaker bij een diëtiste gelopen, en mijn eetpatroon is normaal. Dan zou ik te weinig moeten gaan eten, en dat mag ook niet. :roll: Zij vond het ook vreemd dat ik met mijn eetpatroon niet afviel. :shifty:
Ik wil van het weekend wel even voor je kijken in mijn studieboeken of daar misschien nuttige informatie instaat?
Mag altijd… Ik begin er langzamerhand spuugzat van te worden… Maar dat heb ik al eens eerder laten weten geloof ik. :oops:
@HanB wrote:
Mag altijd… Ik begin er langzamerhand spuugzat van te worden… Maar dat heb ik al eens eerder laten weten geloof ik. :oops:
:-*
O Han, je zit nu gewoon in een fase dat zowel je hoofd als je lijf het even laat afweten.
Maar denk eens even terug aan de afgelopen veertien dagen! Wat heb je allemaal doorstaan!
Je bent moe, kan nog niet tot rust komen en waarschijnlijk heb je nog een heleboel te verwerken.
En dan moet het gezin ook nog doordraaien en wil je juist nu vanje nieuwe situatie het beste beentje voorzetten. Of vergis ik me?
Dan vliegen de hormonen ook als flipperkastballetjes door je lichaam en wil je zo graag die zwangerschap.
Ik vind het niet raar dat je het even niet ziet zitten.
Maar alles stap voor stap. Wat kun je in kleine stappen haalbaar maken?
Rust uit!! Ontspan. Leg bepaalde zaken verplicht even in de Ãjskast’.
Je hoeft niet te lachen maar zoek elke dag naar dat beetje blijdschap wat je even goed laat voelen.
:-*