Kreeg net een sms (sorry sas, wil je ‘taak’ niet overnemen hoor, maar jij bent op het werk nu :mrgreen: )…
Ze mag donderdag naar huis… :dance: :dance: :dance:
Kan ze eindelijk rusten en slapen :roll:
:dance: :dance: :dance:
:snooty: Ik werk op maandag!!!
:roll:
Maar goed ik kreeg dus idd ook een sms dat ze donderdag naar huis mag en daar verder mag aansterken en conditie terug op moet bouwen en haar papa gelijk op ging trommelen voor een mega diner want ze had het ziekenhuis eten wel gezien…
Maar goed mosterd na de maaltijd…
Ze mag naar huis!!Super nieuws voor onze Faiz dus!
Hey faaiza, ik had niet veel gereageerd hier maar had mee gelezen! Welkom terug, eindelijk thuis. Ik hoop dat je nu echt kunt genieten van je twee kleintjes en ben erg benieuwd naar de foto`s wat voor mooi multi culti kindje er weer bij is!! ga er eens naar zoeken!
Ook hier even mijn verhaaltje plaatsen… ben ik klaar… :mrgreen:
Nogmaals… het is echt een lang stuk… kijk maar hoe ver je komt… hihi… :mrgreen:
Zo… vervolgverhaal…
Zoals jullie misschien wel weten was ik al 6 dagen thuis na een week opgenomen te zijn geweest ivm een longontsteking…
Ik had hier al verteld dat ik me nog steeds niet lekker voelde… sommigen hadden me ook geadviseerd om naar de HAP te gaan… maar ik ben koppig… hihi… en ben dus s’ochtends pas naar de HA geweest…
Die luisterde even naar de longen en ik moest meteen naar het ziekenhuis een rontgenfoto laten maken… daar aangekomen moest ik vanuit de rontgen meteen naar de eerste hulp… ik vroeg of het goed of slecht was… hij zei dat er vocht in de long zat en dat ik waarschijnlijk opgenomen moest worden… pffffff…
Longarts erbij gekomen… die zei dus dat inderdaad de ontsteking terug gekomen was en dat het waarschijnlijk lag aan het feit dat ik de vorige keer te kort antibiotica heb gehad… dus ik moest opgenomen worden en ze gingen me op de longafdeling plaatsen…
Ik zei dat ik BV gaf en dus mijn zoontje bij mij wilde hebben en het liefst gewoon terug wilde naar de kraamafdeling… dat moesten ze overleggen want het probleem was dat deze nieuwe antibiotica NIET samenging met BV…
Mijn man zei toen dat het toch raar is dat er maar 1 soort antibiotica was die samenging met BV… nou de antibiotica die ik heb gehad, daar vermoedde hij van dat die niet aansloeg bij mij… maar goed omdat het zo belangrijk was voor mij wilde hij dan toch opnieuw beginnen met diezelfde antibiotica… en ik mocht dus gelukkig wel naar de kraamafdeling… en Aisah dus meenemen… Jippie…
Toen heb ik een week die antibiotica gekregen en ik knapte niet op… de longarts was toch positief omdat het bloedbezinksel wel beter werd… de koorts werd onderdrukt door de paracetamol… maar ik voelde me erg grieperig en als de paracetamol ook maar een uurtje te laat kwam dan kreeg ik meteen weer koorts…
Ik bleef dus maar klagen want ik voelde me ontzettend beroerd… maar na opnieuw een bezoek van de longarts die mij vertelde dat het bij het genezings proces hoorde… was ik wel gerustgesteld en ik dacht dat ik maar even moest doorbijten…
Opnieuw een nieuwe long foto en s’middags een bezoek van weer een andere longarts die mij vertelde dat dit de slechtste foto ooit was… ik was me kapot geschrokken want toen hij binnenkwam moest iedereen de kamer uit (ik had bezoek van mijn moeder en Sanae) en de zusters moesten ook weg… dus ik dacht echt tjeeee je krijgt te horen dat er nog iets ergers gevonden is… pffff…
Ze wilden de bacterie groep traceren en hebben longslijm afgenomen, urine, bloed, en longvocht… dat vocht hebben ze via een spuit in de rug naar de long eruit gehaald… Al die monsters waren niet genoeg voor de bacterioloog om de bacteriestam die de longontsteking had veroorzaakt te traceren…
Het hormonster had inmiddels 4 soorten monsters afgegeven maar de bacterie was nog steeds onbekend… hihi…
Mijn man was inmiddels ook in het ziekenhuis aangekomen… en de arts legde uit dat ze een brede medicatie zouden gaan toedienen in de hoop dat de bacterie aangepakt zou worden…
Ze zouden dit doen door over te gaan op andere antibiotica… dit zou betekenen dat ik zou moeten stoppen met de BV… mijn man had inmiddels al navraag gedaan bij 2 apothekers en die vertelden hem dat er wel degelijk brede medicatie is die samengaat met BV…
Mijn man stelde dus ook aan deze arts de vraag: er moet toch ook iets anders te krijgen zijn waardoor mijn vrouw toch door kan gaan met voeden…
Nee, was zijn antwoord… dat bestaat niet…
Nou zei mijn man toen, dat vind ik wel erg makkelijk… ik heb namelijk navraag gedaan en mij is iets anders verteld door verschillende apothekers…
De longarts was gepikeerd en bleef vervolgens voet bij stuk houden… maar wij ook haha… na een lange discussie ging hij weg en hij kwam aan het eind van de middag terug met een alternatief dat WEL samenging met BV… maar hij wilde er wel nog bijzeggen dat als dit niet binnen 2 dagen werkte, de borstkast open moest… slik…
Na die uitspraak liep hij kwaad weg… om zich vervolgens te beklagen bij de zusters over onze standvastigheid… en daar nog eens een keer stoere praat uit te slaan zoals: de borstkast moet open als ze zo doorgaan…
De dagen erna kreeg ik een lading onwetende zusters over me heen… Ik moest: stoppen met de BV… ik maakte mezelf ziek… ik moest mijn trots opzij zetten en ik was het zelf schuld dat ik niet opknapte… Ik moest ook s’nachts stoppen met BV geven… Echt, ik ben best in voor wat advies en ik wist zelf toen ook niet of ik er wel goed aan deed… maar mijn gevoel zei dat het goed was zo… en ik werd op een gegeven moment flauw van het bemoeizuchtige gedrag van vrouwen die zelf niet veel van BV afweten…
We waren vol spanning de eerste 2 dagen maar gelukkig sloeg deze medicatie wel aan… het bloedbezinksel daalde enorm en de koorts ook… Ik had alleen nog erg last van ademtekort… en kon amper 2 zinnen zeggen… dit werd ook met de dag erger…
De fysiotherapeute kwam langs en die schrok van mijn situatie… ze liep op hoge poten naar buiten en sprak daar de longarts… die bekeek een nieuwe longfoto die die ochtend genomen was…
Meteen kwam hij en hij vertelde dat de hoeveelheid vocht in de long opnieuw toegenomen was… er zat inmiddels ANDERHALVE liter vocht in de zieke long…
Dit moest gelijk verwijderd worden dmv een drain… Een lekker dikke naald word door je huid, langs je ribben de long in geprikt… ik had op dat moment liever dat ze me knock out sloegen want ik poepte in mijn broek van angst…
Voeden was daardoor erg ongemakkelijk… links een infuus, rechts naast mijn borst een drain… de eerste nacht heb ik niet geslapen… en Aisah bleef lekker drinken… die trok zich nergens iets van aan… ondanks de pijn was ik erg trots op mezelf telkens als ik die kleine zag drinken…
De volgende dag hebben ze de drain weg gehaald en er was dus 1,4 liter vocht uitgekomen… ik voelde me meteen stukken beter…
Eindelijk ging het echt de goede kant op… de medicatie waarvoor we hebben moeten l*llen als brugman, die volgens de long arts niet bestond, deed goed zijn werk…
Dit werd bevestigd door de longfoto van een paar dagen later…
Normaal gesproken mocht ik toen naar huis maar deze antibiotica kon alleen via het infuus toegediend worden en ze wilden zeker zijn dat ik aan de beterende hand was…
Afgelopen donderdag mocht ik dan eindelijk naar huis…
Alles bij elkaar heb ik ruim 3,5 week in het ziekenhuis gelegen en een strijd moeten leveren om dat te doen wat niet meer dan normaal is, namelijk mijn zoon borstvoeding geven…
Mijn zoontje is inmiddels een dikke, vette papzak haha… en is voldaan na elke voeding…
We hebben longartsen meegemaakt die totaal niet weten hoe ze om moeten gaan met de combinatie longontsteking/medicatie/borstvoeding…
Zelfs de gyneacoloog vertelde me de dag voor ik naar huis mocht dat ik toch echt moest stoppen met de BV van de oudste… ze vond het al knap dat ik Aisah nog voedde… de BV had immers voor de oudste geen waarde meer (NOT) en Aisah dronk nu melk die afgestemd was op Sanae (NOT) want zij adviseerde vrouwen die zwanger waren om te stoppen met de BV want het was te vermoeiend (NOT, voor mij in elk geval niet hihi) Ik heb haar ook meteen verteld hoe dit werkelijk in elkaar zit…
Ben daarna ook heel demonstratief met Sanae aan de borst, gaan voeden en komt ze toevallig net langslopen…
Ik houd niet van mensen die mij vertellen wat ik MOET doen… zeker niet met iets als BV… het is mijn grote passie en ik doe het omdat ik ervan overtuigd ben dat mijn kindjes het beste moeten krijgen… als ik merk dat ik het niet trek, dat het te vermoeiend word, dan stop ik omdat ik het ZELF wil…
Ook in het ziekenhuis zelf word niet altijd even goed ingegaan op de wensen van de patient… ik heb na een hele vermoeiende nacht afgesproken met de nachtzuster dat ze Aisah mee zou nemen en terug zou brengen als hij aangelegd moest worden… word ik s’ochtends wakker en geen Aisah… heeft die kerel doorgeslapen, dacht ik… maar nee, de zuster had toch besloten om hem een flesje te geven omdat hij om 01.30 was gewogen en hij had maar 60cc gedronken aan 1 borst…dus hebben ze hem bijgegeven… Ja maar das niet de bedoeling zei ik… het kan toch dat hij minder drinkt en het uur erna zich weer meldt… ik vond het ook niet prettig dat ze hem stiekem hebben gewogen… alsof ze die BV freak eens zouden laten weten dat er te weinig uit 1 tiet kwam… Nou zei ik, dan nog maar eens wegen en dan wil ik eens zien wat hij nu drinkt… Jawel hoor, Aisah had 130 cc uit 1 borst gedronken…
Zoiets vind ik heel erg… dat er gewoon buiten mij om zulke dingen worden besloten… heb hem sinds die nacht ook bij mij gehouden…
Heb vaak op mijn tong moeten bijten… dingen die door de zusters aan nieuwe mama’s verteld worden over de BV… dan hebben ze een cursus gevolgd en dan nog zo onwetend zijn… toen het wat beter ging met me hebben ze iemand naast me op de kamer gelegd en ze kwam van de kinderafdeling… haar dochtertje had vanaf dag 1 de fles gekregen van de zusters op de kinderafdeling en de BV wilde niet vlotten… haar dochtertje had moeite met happen en zuigen (ja vind je het raar) en het duurde 2 dagen voordat iemand haar eens kwam helpen… s’nachts werd haar geadviseerd om haar niet aan te leggen omdat ze zo moe was… terwijl ze haar productie op gang aan het brengen was… dan zou ik JUIST WEL s’nachts een keer voeden… maar zulke dingen werden haar niet verteld… een boel kleine dingen die gewoon niet kloppen maarja wie ben ik om me daarmee te bemoeien… vind het ook niet prettig als ze dat bij mij doen… maar ik had haar zoveel tips kunnen geven die ik hier op KOK ook gekregen heb… over kolven, over aanleggen, dingen die je wel of juist niet moet doen… Ik vind het jammer dat de zusters dit soort dingen niet weten…
Vlak voor mijn vertrek kwam de fysiotherapeute langs… om even gedag te zeggen… een vrouw met meer dan 20 jaar ervaring… zelf 3 kids bijna 1 jaar gevoed…
Ze vertelde me dat het goed is om gewoon door te gaan met voeden… ook de oudste… Ik moest gewoon zorgen dat ik kostbaar omga met mijn energie… dat de energie die het geven van BV aan 2 kids niet verspild word en dat ik dan andere dingen die vermoeiend zijn, laat liggen… dan gaat dat heel goed… vond ik toch ook een hart onder de riem… telkens heel negatieve dingen horen is ook niet leuk… dus dit was toch een opsteker…
Zo… het is een heel verhaal geworden… knap hoor, diegene die het volgehouden hebben en het HELEMAAL hebben gelezen hahaha…
Maar heb het wel van me afgeschreven… lekker… ik zat er wel mee in mijn maag soms hoor… nu staat het op papier en is het klaar!!!
Nu gaan we genieten hier… en oh ja… een zonnebank kuurtje houden… gnagnagna…
Dank nogmaals aan iedereen die me gesteund heeft… jullie zijn echt lieverds…
Ik zit hier werkelijk waar met kippenvel en tranen in mijn ogen je verhaal te lezen Wat een enorme innerlijke kracht heb jij zeg, bewonderenswaardig gewoon! En dan bedoel ik niet alleen ten aanzien van de bv, maar echt over het geheel genomen. Tjonge…
Neem lekker de tijd om goed te herstellen en EINDELIJK volop van je kids te genieten, het is je zwaar gegund!
O ja, dan dit nog Ik geloof dat ie in dit draadje al eens is genoemd, de Gouden Tiet Award (GTA), maar het zijn zoveel pagina’s dat ik het maar niet heb nagezocht.
Print deze virtuele hart-onder-de-riem gerust uit en hang het op een plekje waar je regelmatig naar kijkt, zodat je er inspiratie uit kan halen wanneer dat nodig is :thumbup:
:shock: … allemachtig Faizaa… kan niet hard genoeg voor je klappen… … wat een strijd heb je geleverd en wat heb je dat GEWELDIG gedaan! Door alle pijn, vermoeidheid, frustratie en onzekerheid heen tóch doorgezet. Echt fantastisch :thumbup: !!!
Goh Faizaa, wat een verhaal, heb zoveel bewondering voor jouw doorzettingsvermogen, maar hield zelf mijn hart vast omdat ik minder rooskleurige verhalen heb over longontsteking. Ben blij dat het nu weer beter met je gaat.
Je energie sparen is sowieso goed, verstandig advies
Ik heb, zoals je weet, twee jaar getandemd en dat ging uiteindelijk echt ten koste van mijn gezondheid (en ik had niet eens longontsteking, maar was wel om de haverklap ziek/grieperig, soms maanden achtereen), zeker met vier kinderen, zoals in mijn geval.
Heb daarom ook besloten deze keer niet te gaan tandemen, hoe mooi ik het ook vind, sterker nog Junah is uit haarzelf gestopt met de BV, sinds twee dagen. Ik vind het jammer, maar ook wel best zo, want het vreet echt energie, ik ging er bijna aan onderdoor. Als ik nu weer was gaan tandemen, dan hooguit voor een half jaar.
Maar nogmaals, heb bewondering voor je, en die award heb je verdiend, dubbel en dwars!!!
Potverdorie zeg, wat hebben ze jou geprobeerd te breken. Maar je brak niet! Echt, ik kan wel een potje schelden zeg, wát een verhaal! Alle ervaringen van mijn ene dagje ziekenhuis komen weer boven, jij hebt dat gewoon nog veel langer uitgehouden. Mèn, wat ben ik trots op je, die GTA heb je dubbel en dwars verdiend!! voor jou, je pap-ventje :mrgreen: , je meisje die je heeft moeten missen :inlove: en natuurlijk die supervent die zo met je mee geknokt heeft!!! :thumbup:
Wat een enorme innerlijke kracht heb jij zeg, bewonderenswaardig gewoon! En dan bedoel ik niet alleen ten aanzien van de bv, maar echt over het geheel genomen. Tjonge…
Ik geloof dat ie in dit draadje al eens is genoemd, de Gouden Tiet Award (GTA), maar het zijn zoveel pagina’s dat ik het maar niet heb nagezocht.