Nou Faiz ik lig hier helemaal dubbel…
Jij moet caberatier worden ofzo 8)
Renzo is geboren met een bijoortje :? Kunnen ze ook afbinden…maar bij hem zat er natuurlijk wél kraakbeen in dus dan kan het NIET :roll:
Dus met 14 maanden is dat weg gehaald…zie je ook niks van…
Hij moest toen voor de zekerheid wel op zijn niertjes gechecked worden…bleek dat kindjes met nier problemen óók met een bijoortje geboren worden…dus koppelde ze dat andersom ook terug…kindjes met een bijoortje worden gecontroleerd op hun niertjes…
Dat vond ik iets kloteriger…beval je thuis alles leuk en wel moet je nog met je 10 dagen oude baby naar dat ziekenhuis om dat kleine humpie een echo te laten doen…
Foila daar waren de kraamtranen 
Maar goed ik had dus ook zo iets…als dat alles is…
Nou dat was het dus niet :mrgreen:
Zijn oog bleek laterder ook nog net niet zo staan als moest :lol: V-stand erin…op zich zag je het alleen als hij omhoog keek of over zijn schouder dan verdween in oog schuin omhoog de hoek in :eh:
Dusssssssss toen hij ruim 3 was is hij nogmaals geopereerd en hebben ze zijn oogjes prachtig recht gezet…gelukig is zijn zicht dik in orde dusssssss wederom met een sisser afgelopen…
Ik denk ook altijd maar liever zoiets dan enge dingen toch!?
Maaaaaaaaaaaaaaaaar Faiz…wanneer krijg ik nou DIE sms!!!
:shifty:
Ja ik ben een enorme muts hoor, maar wat is een bijoortje…
Micah heeft scheve voeten, hoor ik er nu ook bij???
En Mark noemt zijn piemel een dopje :shock:
@fiep klophout wrote:
ow maar extra teentjes en vingertjes schijnt vrij veel voor te komen hoor. Vriendin van mij is vk, en ik ken van haar wel wat soortgelijke verhalen. Kan me voorstellen dat het schrikken is, maar uh, hoe meer mooi kind hoe beter toch? :mrgreen: Ik zou best wat extra van die lekkere teentjes van nano willen hebben :drool:
ow trouwens, ben je al bevallen?
heb je al een bevalling uit de gepasseerde bevallingsverhalen gekozen die je wilt? (niet zo heel makkelijk voor die van sas kiezen he :naughty: )
extra keuze/leesvoer:
Mijn grote dag zat er bijna op. En er was uiteraard niks gebeurd. Het voelde een beetje als een verjaardag die je niet viert; je moet een paar keer tegen jezelf zeggen dat dit dè dag is, anders zou ie voorbij gaan als een ieder welke andere dag. Ik ben gelukkig nog niet ongeduldig geweest, daarvoor voelde ik mezelf nog niet ‘klaar’ genoeg. En ik had ook het gevoel dat dat kleine wezentje in mij er ook nog niet zo heel veel zin in had. Maar vlak voordat ik naar bed ging, kreeg ik ineens een heel rustig gevoel over me heen; ‘ik heb um nu de volle veertig weken gedragen, hij is af. Van mij mag hij komen, ik zal zorgen dat ik er klaar voor ben’.
En zonder dat mijn lichaam iets van tekenen gaf dat een bevalling eraan zat te komen, ben ik gaan slapen.
Elf over zes staat er op mijn telefoon als ik wakker word van een kramp in mijn buik. Ongesteld. Zo’n gevoel. Ik ga naar de wc en heb wat bloed verloren. Ondanks dat de krampen heel erg licht zijn, kan ik niet anders concluderen dan dat dit een begin is. 11 december is het, dat betekent dat de kans groot is dat ik mijn kindje de twaalfde van de twaalfde ga baren, zoals ik al maanden heb voorspeld. Ik doezel nog wat in, want het is allemaal nog heel pril. Om elf uur sms ik mara, de vriendin die me bij gaat staan bij de bevalling. Ze hoeft van mij nog niet te komen, het voelt alsof het nog uren, misschien wel dagen kan duren. En ik wil graag nog zo veel mogelijk proberen te slapen om een beetje energie op te sparen voor dat wat voor de deur staat. Pas om vijf uur in de avond besluit ik haar rustig deze kant op te laten komen. Ik kan de weeën niet meer helemaal gewoon over me heen laten komen, en vind het spannend worden, fijn als ik dat met iemand kan delen.
Ik ben niet het gezelligste gezelschap, ondanks dat mijn weeën nog steeds absoluut draagbaar zijn. Maar ze vergen wel wat van mijn concentratie. Er worden kaarsjes aangestoken en Mara doet wat klusjes terwijl ik zwijgend in mijn bed lig. Ik voel me een bikkel omdat ik de weeën prima kan opvangen en het helemaal niet zo pijnlijk vind…Hoeveel vrouwen zullen dit niet gedacht hebben op het begin van hun bevalling???
Het timen van de weeën blijkt een hele opgave; èn in de gaten houden hoeveel tijd er tussen de weeën zit, èn hoe lang de weeën duren, en of het een uur aanhoudt. Een heel gedoe, en als we uiteindelijk de verloskundige bellen, komen de weeën al om de twee minuten. Ze komt vrij snel langs. Ik ben blij haar gezicht te zien, zij is degene die de laatste weken al mijn controles heeft gedaan. Vertrouwd dus. 4 cm heb ik. En ik ben er blij mee. De weeën worden na het toucheren meteen een stuk heftiger. De verloskundige laat ons alleen, om 2 uur ’s nachts zal ze terug komen. Die vier uur lijken wel eeuwen te duren. De weeën beginnen echt heftig te worden, en ik heb er moeite mee dat ik tussen de weeën geen tijd meer heb om bij te komen. “Oh nee, alwéér een�..
Ik moet echt manieren gaan zoeken om mijn weeën op te vangen, onder de douche, rollend op de vloer, in bed liggend, Mara mijn rug masserend, tegen de muur steunend.
Eindelijk gaat de bel. Ik ben helemaal op, maar voel me nog steeds goed, want ik ben hard aan het werk voor mijn kleine jongetje! Als de verloskundige voelt hoever ik ben, zegt ze niks. Ze zegt alleen dat ze mijn vliezen gaat breken. Meteen erna worden de weeën nog heftiger. De verloskundige kijkt bezorgd. Ik heb na vier uur heel hard werken nog steeds 4 cm! Dat ze het zich heel goed voor kan stellen dat ik voor morfine naar het ziekenhuis wil, omdat dit eruit ziet alsof het echt nog héél erg lang kan gaan duren. Maar ik denk er niet aan, ik heb altijd gezegd dat ik niet in het ziekenhuis wil bevallen maar lekker thuis. Dus heel dapper zeg ik dat ik dat niet hoef, ik vang de weeën nog wel even op. Een half uur heb ik nodig om te merken hoe de mededeling van de 4 cm mij vooral psychisch heeft aangegrepen. Ik zit me hier helemaal kapot te puffen, en het zet gewoon helemaal geen zoden aan de dijk. Smekend vraag ik mara of zo de verloskundige wil bellen. Ongelofelijk; ik kies er gewoon zelf voor om nota bene voor pijnstilling mijn knusse huisje in te ruilen voor een kil ziekenhuis! Maar ik kan niet meer, zeker niet als dit nog 8 uur zo door moet gaan…
Een klein wit autootje dat voortdurend afslaat, en een hoop drempels, en heftige weeën…
En dan gebeurt er in een paar uur zoveel, dat ik echt achteraf anderen nodig heb om het te reconstrueren. Een ctg-apparaat dat afgrijselijk zit om mijn gespannen buik. En waar ik een half uur aan moet hangen. En als blijkt dat ze per ongeluk mijn hartslag meten in plaats van die van mijn kleintje, wordt het nóg langer. Als ik er eindelijk af mag, krijg ik persdrang. 9 cm, opeens in een uur tijd. Geen morfine voor mij dus. Wegpuffen van persweeën, afgrijselijk. Mijn verloskundige die terug komt van een andere bevalling en me groen licht geeft om te persen. Een overheerlijke eerste perswee. Geen andere persweeën. Geklungel met een infuus om me weeënopwekkers te geven. Een baarkruk waar ze me op willen, omdat ik ooit heb gezegd dat ik dat zou willen. Maar ik kan haast niet opstaan. Infuus heeft geen zin. Iedereen zegt dat ik het heel goed doe, maar ik hoor ze vaag tegen elkaar zeggen dat het geen zin heeft het schiet niet op. De gynacoloog. Vacuumpomp. Mijn bekkenbodem blijkt niet helemaal week. Maar veel dramatischer; ik heb een sterrenkijkertje in mijn buik. Hij ligt zo, dat de oppervlakte die door mijn vagina moet, maximaal is. De vacuumpomp blijkt niet goed te werken, het hoofdje ligt er erg ongunstig voor. Meneer vind het ook niet meer fijn en poept in het vruchtwater. Ik kan haast niet meer. Zelfs met vacuumpomp en weeënopwekkers, schiet het persen niet op. Knip. Scheur. Totaal. 7 uur in de ochtend, meer dan 24 uur na mijn eerste wee; mensen staan op krukjes en duwen met alle macht op mijn buik. Ik pers. Pers. Pers. Ik geloof het niet meer. ‘Kijk tussen je benen’. Ik geloof ze niet, en weiger te kijken. Maar hij is er echt. Mijn lieve kleine Nano.
lees ik nou trouwens goed dat je man de foto’s van de geboorte van dat aapje van je NU AL van de camera af heeft gehaald??? :shock: :mrgreen:
En ja, lous is een kanibaal in schaapskleren hoor, pas d’r op, en hou je kind niet te dicht bij!
Nee klopt… het komt best vaak voor… oortjes op de borstkas… of een extra oorschelp… of een extra vinger dus…
Ehhmmm ja lekker makkelijk… maar ik kies dan wel voor de Sas-bevalling hihi :mrgreen:
Die foto’s hebben er echt lanngggg opgestaan… :oops: maar paar maanden geleden eindelijk eens alles gesorteerd…
Tja dat is een flupsje bij zijn oor…
Ik noemde het ook flupsje altijd :inlove:
Ik neem aan dat Sanae ook geen hele vinger had ofzo…toch!?
Niet zo groot toch?
Ik heb zo een vermoeden dat het ook zoiets als dat bijoortje was…alleen hadden wij dan de pech dat er dus wel kraakbeen in zat en dus niet afgebonden kon worden :roll:
Scheve voeten heeft ieder kind Marlous 8)
maar dat dopje dat doet het hem…je hoort erbij :mrgreen:
@renzosmam wrote:
Nou Faiz ik lig hier helemaal dubbel…
Jij moet caberatier worden ofzo 8)
Renzo is geboren met een bijoortje :? Kunnen ze ook afbinden…maar bij hem zat er natuurlijk wél kraakbeen in dus dan kan het NIET :roll:
Dus met 14 maanden is dat weg gehaald…zie je ook niks van…
Hij moest toen voor de zekerheid wel op zijn niertjes gechecked worden…bleek dat kindjes met nier problemen óók met een bijoortje geboren worden…dus koppelde ze dat andersom ook terug…kindjes met een bijoortje worden gecontroleerd op hun niertjes…
Dat vond ik iets kloteriger…beval je thuis alles leuk en wel moet je nog met je 10 dagen oude baby naar dat ziekenhuis om dat kleine humpie een echo te laten doen…
Foila daar waren de kraamtranen
Maar goed ik had dus ook zo iets…als dat alles is…
Nou dat was het dus niet :mrgreen:
Zijn oog bleek laterder ook nog net niet zo staan als moest :lol: V-stand erin…op zich zag je het alleen als hij omhoog keek of over zijn schouder dan verdween in oog schuin omhoog de hoek in :eh:
Dusssssssss toen hij ruim 3 was is hij nogmaals geopereerd en hebben ze zijn oogjes prachtig recht gezet…gelukig is zijn zicht dik in orde dusssssss wederom met een sisser afgelopen…
Ik denk ook altijd maar liever zoiets dan enge dingen toch!?
Maaaaaaaaaaaaaaaaar Faiz…wanneer krijg ik nou DIE sms!!!
:shifty:
Misschien kunnen we met z’n allen een soort 2de LAMA’S beginnen… :dance:
Hmm dus Renzo ook iets extra’s… ja klopt ook hier de niertjes gecontroleerd… Maar precies wat je zegt… kindjes worden met zulke nare, levensbedreigende dingen geboren dat ik meteen zoiets had van: als het dit is en verder is ze gezond nou daar teken ik voor… al had ze 20 tenen… Had ze altijd nog op kunnen sturen naar Marlous… Kan ze een taart van maken of een soep van trekken of zo… :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:
Ik heb al de hele dag harde buiken… maar dan echt om de zoveel tijd… maar het probleem is: het blijft bij harde buiken… en het word ook niet pijnlijker of zo… dus ik hoop eigenlijk wel dat het doorzet en erger wordt maarja… :?
@Marlous wrote:
Ja ik ben een enorme muts hoor, maar wat is een bijoortje…
Micah heeft scheve voeten, hoor ik er nu ook bij???
En Mark noemt zijn piemel een dopje :shock:
:mrgreen: :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:
Bijoortje… extra oorschelpje volgens mij…
@renzosmam wrote:
Tja dat is een flupsje bij zijn oor…
Ik noemde het ook flupsje altijd :inlove:
Ik neem aan dat Sanae ook geen hele vinger had ofzo…toch!?
Niet zo groot toch?
Ik heb zo een vermoeden dat het ook zoiets als dat bijoortje was…alleen hadden wij dan de pech dat er dus wel kraakbeen in zat en dus niet afgebonden kon worden :roll:
Scheve voeten heeft ieder kind Marlous 8)
maar dat dopje dat doet het hem…je hoort erbij :mrgreen:
Jawel… Sanae had een compleet vingertje… met inie minie nageltje en al… alleen geen bot…
Mark… dopje… FREAKKKKKK :eh: :mrgreen:
Hij past dus perfect hier…
Freakshow… :dance:
ik moet me hier helaas afmelden. als uberburgerlijke muts voel ik me heel niet op mijn gemak tussen al deze freaks…
desalniettemin wil ik nogmaals benadrukken dat ik faizaa een heel goede bevalling toewens! (en schiet nou eens op zeg…)
@fiep klophout wrote:
ik moet me hier helaas afmelden. als uberburgerlijke muts voel ik me heel niet op mijn gemak tussen al deze freaks…
desalniettemin wil ik nogmaals benadrukken dat ik faizaa een heel goede bevalling toewens! (en schiet nou eens op zeg…)
trutje
ze voelt zich te goed voor ons :shock:
@Marlous wrote:
ze voelt zich te goed voor ons :shock:
neeeeeeeej, ik wou gewoon dat ik een extra hoofd had, of een poepfobie, of dat ik mijn eigen kat had opgegeten, maar ik ben zo’n saaie doos als ik dit allemaal lees, ik word er totaal ongelukkig van
Make something up…
Misschien heb je een rare teen, een libelle-fobie…ik noem maar iets geks…
Whahahahhah neeeeeeeeeeeeeee jij hebt toch ook ‘‘iets’’
Een kind met wat was het 6 namen?!
:mrgreen:
En een lelijke jurk…Nog geiler dan die van Faizaa…
oh oh oh show show show
frrrrrrrrrrrrrrrrrreakkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkshowwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwww afteltopic! :mrgreen: :mrgreen:
kom op dan Fiep!
als je durft :snooty:
@renzosmam wrote:
Whahahahhah neeeeeeeeeeeeeee jij hebt toch ook ‘‘iets’’
Een kind met wat was het 6 namen?!
:mrgreen:
mijn zoon heeft zeven namen hoor…
oke oke, die jurk, daarmee kan ik allicht wle meedoen met deze freakshow. lous je hebt me om.
kom jij dan ook weer bij de motortjes kletsen?
Oh ja…
Maar laat ze niet in het ongewisse…showen die prachtjurk…
SMS van Faizaa
De baby is er…nog erger dan de Sas bevalling…ze dacht die aambei doet wel erg zeer…en toen lag daar Aisah in de wcpot