Hoi hoi,
Ik ga me hier ook maar eens aanmelden…
Heb eigenlijk hetzelfde probleem als Floor.
Voel me wel happy met mezelf, maar dat getal op die weegschaal. :oops:
Ga ook niet vertellen hoeveel ik nu weeg :naughty: .
Maar er moet veel af.
Heb nu 3 mk’s gehad en mede daardoor ben ik enorm veel gaan eten…
Verder heb ik een supertrage schildklier wat ook niet echt helpt.
Mag ik af en toe met jullie meepraten en tips opdoen?
Liefs,
Noortje
Oh jee, sorry meiden,
DE BESTE WENSEN VOOR 2007!
Liefs,
Noortje
hallo floor en noortje welkom bij ons clubje.
ik heb ook een eetstoornis en een trage schildklier dus snap hoe jullie je voelen.afvallen met zulke ziektes is niet makkelijk.
ik heb ook nog is diabetes en spuit insuline en laat dat ook nog is voor meer gewicht zorgen ppfff.
maar we gaan er wel komen hoor met veel steun en door zettings vermogen van elkaar toch ,meiden???
ik zal na dat ik de nieuwe gewichten door gekregen heb van iedereen het lijstje weer aanpassen.
ik hoop dat iedereen een goed uiteinde gehad heeft en weer goed het nieuwe jaar in is gegaan.
ik heb hier de snaaierijen zover op en dinsdag gaat het lopen weer van start en als ik het op kan brengen eerder,maar ben ook druk met andere dingen en dat vreet best veel energie dus moet dat ff goed verdelen en niet teveel in 1x willen.
het enige waar ik weer tegen op zie zijn die verrekte afkick verschijnselen,ik haaaaat ze, maar ja had ik er maar niet aan moeten beginnen he eigen schuld dikke bult!!!
groetjes annie
Hallo!
WendyD en annue, bedankt voor jullie lieve welkom 
Het is niet makkelijk om te proberen om af te vallen als er zoveel factoren zijn die tegenzitten. Maar goed, we moeten het toch proberen en het gaat ons vast lukken!
Ik heb me vanochtend gewogen en ik was dus voor de feestdagen 7 kg afgevallen…nou er zitten er weer 4,5 aan 
Ik zit met kippenvel omdat ik mijn gewicht door moet geven, maar ik moet het gewoon doen! Bij wie moet ik zijn daarvoor? Ik weet nog niet hoe het allemaal in zijn werk gaat bij dit kluppie
Liefs Floor
floor je mag je gewicht bij mij door geven, dan verander ik de lijst .
als je je huidige gewicht niet open en bloot er op wil hebben staan kan ik ook alleen het afgevallen gewicht neer zetten.
mischien om zo rustig er aan te beginnen wennen enzo en he de meetste hier zijn zwaar hoor, dus we gaan je niet raar aan zitten kijken ofzo.
ik moet volgende week weer naar de dietiste en ik heb me dus helemaal nergens aan gehouden ben bang dat ik weer op mijn startgewicht zit en die is echt wel over de 100 hoor :oops: .
nou dames hier loopt het nog steeds niet goed en lekker vind nog te veel snaaiwerk en ben niet sterk :oops: :oops: :oops:
wanneeer leer ik weer die knop omdraaaien zoals zoveeeeeeeeel jaren geleden???waarom is die knop weer stuk gegaan???
groetjes annie
Hee meisjes
Ben ik ook weer eens… Zoals jullie waarschijnlijk wel weten is de 2e IVF mislukt Dus ik heb weer alle vrijheid om mijn best te komen doen hier… 
Welkom nieuwe meiden!!!
Hopelijk kunnen we elkaar weer een beetje ondersteunen en stimuleren…
Annie, ja vraagt wanneer je de kracht weer vindt…Pfff moeilijk he… Ik heb geen idee waar het vandaan moet komen. Vanuit diep van binnen denk ik. Weet je wat het allerbelangrijkste is (denk ik) dat je je happy van binnen voelt, dat je rust ervaart.
Moeilijk, wanneer ervaar je dat?
Geen idee, ik denk, merk dat wanneer je goed naar jezelf kijkt, naar je lichaam luistert, dat je dan verder komt.
Als je iets snoept, doe dat bewust en met mate en wees niet boos op jezelf, maar probeer ervan te genieten.
Dat probeer ik zoveel mogelijk te doen.
Ik ga niet aan de slag met een dieeet, omdat ik weet dat ik dan zeker ga jojo-en. En dat is veeeeeele malen slechter…
Hier zit ik momenteel weer op 96 kg, met dank aan alle hormonen :roll:
So, I’m also back… Ik moet iig 10 kg afvallen :shock: en als het lukt nog veel meer 
Nou, ben ik dan weer… Ik krijg op de een of andere manier geen mailtjes meer dat er reacties zijn. Echt heel irritant!
Mijn gewicht voor deze keer: 81,2 kg.
Liefs,
WendyD
hallo dames,
er staat weer een nieuw lijstje op pagina 1.
ik zet mijn gewicht er volgende week donderdag pas weer bij want dan ben ik bij de dietiste geweest.
lissie is er voor verlopig mee gestopt en wou niet meer op de lijst.
marientje is gelukkig zwanger dus ook voorlopig niet meer hier en pebble ja weet ik eigenlijk niet of ze nog wel met afvallen bezig is weet wel dat ze even gestopt is met zwanger worden omdat ze andere dingen aan haar hoofd heeft, maar als ze weer op het lijstje wil hoor ik het wel.
noortje ik hoor het wel als je ook op het lijstje wil ,maar iig veel succes met het afvallen net als de rest van de dames!!!
groetjes annie
Ik zie dat mijn gewicht als startgewicht is ingevoerd. Jammer.
Liever zie ik:
startgewicht 98,2 kg
afgevallen totaal 17 kg
nieuw gewicht 81,2 kg
Ik heb er hard genoeg voor geknokt… 
Zou je dit willen aanpassen? En succes bij de dietiste!
Liefs,
Wendy
Nou, vandaag was dan de controleafspraak bij de gyn die mij geopereerd heeft. Ik zag er best tegenop. Niet omdat ik bang was dat het allemaal niet goed zou zitten. Maar omdat ik hoopte op antwoorden over “hoe nu verder?” en bang was dat hij me zou verwijzen naar onze behandelend gyn. Maar niets is minder waar.
We hebben denk ik ruim een half uur bij deze superlieve man binnen gezeten en we hebben een heel goed gesprek met hem gehad.
Hij snapte volledig dat wij onderhand wanhopig zijn. Al ruim 1,5 jaar bij de gyn en er is nog helemaal niets gebeurd (behalve de operatie). Hij snapte heel goed dat dat ons erg verdrietig maakte. YES! Deze gyn kijkt verder dan alleen het medische plaatje. En dat heeft hij wel duidelijk gemaakt ook.
Wel blijkt nu dat ik ook tijdens de opname weer onduidelijke informatie heb gekregen. Na het verwijderen van de vleesbomen heeft hij dus geen Mirena-spiraaltje geplaatst maar een koperen spiraaltje. Pffff en ik maar hopen op een lichtere menstruatie en wanhopig worden in december als mijn menstruatie weer net zo heftig is als vóór de operatie. Maar wat blijkt nu… Een koperen spiraaltje, zoals deze, zorgt juist voor een heverige menstruatie. Grrrrr terwijl ze mij juist gezegd hadden: “de meeste vrouwen met een Mirena menstrueren bijna niet meer of niet meer.” En ik maar hopen. zucht Maar goed. Ook blijkt hij er dus niet ingezet te zijn om mijn baarmoeder rust te gunnen, maar om te zorgen dat de baarmoederwanden van elkaar af blijven staan. Anders zouden ze verkleven. Goed plan dus!
We hebben samen gekeken naar de verdere plannen. Drie maanden na de operatie zou ik (theoretisch gezien) zwanger mogen worden. Het spiraaltje gaat er dan uit. Mijn vraag was dus direct of we in de tussentijd dan niet alvast wat voorbereidende dingen konden doen. Bijvoorbeeld zaadonderzoek herhalven of onderzoeken of ik nou wel of geen eisprong heb. Hier was hij het hélemaal mee eens! Hij vond het zelfs enorm zonde om hier pas mee te beginnen wanneer we eigenlijk alweer een stap verder zouden kunnen zijn. WOW!!! Wat een supervent!
Vervolgens heeft hij een inwendige echo gemaakt om te kijken hoe alles eruit zag. Hij zag helder slijm wat zou duiden op een aankomde eisprong. Positief dus! Verder zag het er goed uit. Één teleurstelling… er zat nog een vleesboom(pje). 
Hij gaat dit in de gaten houden. Maar toch baal ik hiervan. Ben je verdorrie net helemaal opengemaakt, zware operatie, zit er nog eentje. Grrrrrr.
Maar goed… plan van aanpak:
- Ik mag vanaf morgen weer gaan werken.
- Ik mag het sporten weer langzaam gaan opbouwen.
- We hebben vandaag allebei bloedgeprikt ivm screening (voorbereidend op IUI of IVF).
- Over 2 weken kunnen we bellen voor een afspraak voor een opzwemtest.
- We hebben voor allebei een recept Zithromax meegekregen (Antibioticum). Preventief tegen Chlamidia omdat ze hier niet (goed) op kunnen testen.
- Ik heb formulieren meegekregen om wekelijks Progesteron te laten prikken om te kunnen kijken of ik een eisprong heb. Zo hoef ik niet weken te temperaturen.
- We hebben een map informatie meegekregen over IUI en IVF.
- 27 februari moeten wij terug komen bij de gyn.
Zo… en dat is het wel voor nu. Hahaha… een hele waslijst. Maar wij zijn heel erg blij op dit moment.
Liefs,
WendyD
Zo, ben ik weer…
startgewicht 98,2 kg
afgevallen totaal 17,2 kg
afgevallen deze week 0,2 kg
nieuw gewicht 81,0 kg
En hoe is het met de rest??? Het is zo stil hier…
Groetjes,
WendyD
Hallo,
Ik wil ook meedoen met afvallen.
Ben namelijk 22 kilo bijgekomen van mijn zwangerschap en ben nog niet alles kwijt.
Zal me ff voorstellen.
Ik ben Annick (22 jaar) woon samen met mijn vriend Raf en dochtertje Kitana en hebben 2 honden.
Zijn van Belgie.
Gewicht nu: 79
Streefgewicht: 60
Voor men zwangerschap: 65.
Hopelijk heb ik hier wat steun om af te vallen.
wendy heb het verandert hoor sorry :oops: :oops: :oops: :oops:
annick welkom bij ons clubje, het is hier niet altijd druk omdat de meeste ook bezig zijn met zwanger worden vaak via iui of ivf iig via gyn,maar zo nu en dan typt men weer is wat, heb je vragen ideeen of tips meld ze dan gerust.
kitana mooie naam trouwens.
hier gaat het nog steeds pet krijg de controle in het eten en bewegen maar niet terug ben zo ontzettend vermoeid en aan het snaaien niet te zuinig ggrrrrrrr :oops:
moet beter mijn best aan doen en nadeeltje de afspraak bij de dietiste is verzet naar 25-01 pppffff hoop dan toch echt die stok weer gevonden te hebben anders kan ik april weer zwanger worden wel vergeten.
groetjes annie
Zo’n drama was het nou ook weer niet hoor Annie…
Heel erg bedankt voor het veranderen.
Annie, weet je ook waarom je zo aan het snaaien bent? Is er iets gebeurd? Zit je iets dwars? Probeer te achterhalen waarom het niet goed gaat. Lukt het om je normale eetritme vast te houden? 3 hoofdmaaltijden en 3 tussendoortjes? Eet je op vaste tijden?
Ja een hele boel vragen en “regeltjes” van een ex-eetgestoorde. Mij helpt het nog steeds erg goed om de boel op de rit te krijgen en te houden…
Succes meid!
Groetjes,
wendyD
hoi wendy,
op 1 vraag na is alles nee ik kan me er niet aan houden en de eerste vraag is ja ik weet waarom ik snaai en het grootste gedeelte is stress.het loopt allemaal hier niet zo als ik het zou willen en dat is op zich niet zo erg,maar de vermoeidheid die het geeft daar heb ik iedere keer weer zoveel moeite mee.
ik was altijd erg actief,veel fietsen,lopen paardrijden,zwemmen etc(en helaas altijd wel stevig geweest ) en nu sinds de diabetes en schildklier voel ik me vaak zo moe dat als ik op sta het liefst weer naar bed ga want het lijkt net als of ik helemaal niet geslapen heb(wat gisternacht dan ook echt het geval was helaas).
ik weet wat je allemaal moet doen als eetverslaafde om de snaaierijen klein te houden,maar heb hier ook nog eenm kerel in juis die vindt dat hij dan gestraft word als er niets lekkers in huis mag zijn en dan heb ik nog de neiging om al het andere op te eten.
probeer me zoveel mogelijk wel bezig te houden of toch maar te gaan slapen zo van dan kan ik niet eten lol, maar ja of dat nu echt de oplossing is??(voor mijn huis iig niet)
ik wou dat ik sterk was, maar zo sterk als vroeger toen ik die 25 kilo was afgevallen zal ik ws nooit meer worden en jammer genoeg ben ik de hoop in ooit een kleine te krijgen verloren dus ook de stok en motivatie er in.
zo dus nu weet je een klein beetje waarom deze eetgestoorde zich niet in de hand heeft.
maar genoeg over mij hoe is het met de rest van de dames???
groetjes annie
@annue wrote:
ik wou dat ik sterk was, maar zo sterk als vroeger toen ik die 25 kilo was afgevallen zal ik ws nooit meer worden en jammer genoeg ben ik de hoop in ooit een kleine te krijgen verloren dus ook de stok en motivatie er in.
Annie, meen je dat echt? Jeemig wat vind ik dat erg om te horen. :(
Maar is dat alleen voor je gevoel dat je nu denkt dat alle hoop op een baby voor jou verloren is? Of ook verstandelijk? Of heb je in je achterhoofd nog wel het idee dat de kansen nog niet verkeken zijn en dat het nog wel zou kunnen, maar dat dat gevoel momenteel even niet overheerst? Als dat zo is (en dat hoop ik) dan wens ik voor jou dat dat gevoel toch gauw weer de overhand gaat nemen, want dan heb je vast een grotere drive om er tegenaan te gaan. :hug:
Hier gaat het goed. Ik ben nu bezig met een dietiste en het gaat erg goed.
In drie dagen zijn er 1,2 kg af, maar de officiele tussenstand geef ik maandags door. Maar toch fijn om te weten dat ik op de goede weg ben. :dance:
Liefs Floor
hoi floor,
ik ben nu al 7 jaar bezig en heb 1 bevestigde en 1 gevoelsmatige(dus nooit een zwangerschapstest,maar voor het rest het zelfde lijkend op de eerste mk) mk gehad.dat was in 2003 en 2004, daarna nooit meer zwanger en dan zit ik nu ook nog met een trage schildklier(boosdoeners voor mk’s),diabetes(die niet goed kindje groter risico niet gezond te zijn)en een mega eetverslaving(bing eating disorder).ik ben nu bijna 30 en dan zou je zeggen ach meid je hebt nog 10 jaar.ja maar voor iemand die eetverslaafd is en dat niet mag doen omdat ze dus die vorig opgenoemde problemen heeft en dan ook nog is een onregelmatige cyclus is dat heel moeilijk.
mijn eetverslaving wint het door stress en depri aanvallen gevolg suikers te hoog en schildklier die hard moet werken,dus bijna nooit een goede strat voor een zwangerschap en daar baal ik goed van en daar komt mijn angst vandaan van het nooit mogen lukken op een zwangerschap.
ik wil dolgraag een kleine en de gyn heeft me ook nog niet opgegeven,maar ja als ik al geen half jaar mijn suikers goed kan houden dan kan ik dat ook 9 maanden niet en zolang duurt een zwangerschap en zolang moet ik het dan volhouden.
ik weeg bijna weer 110 kg(25 jan dietiste weet ik het zeker),maar om met clomid weer te mogen beginnen moet ik eigenlijk 85 wegen, dat betekend dus 25 kg afvallen en ik ben daar dus niet sterk genoeg voor meer.
mijn omgeving zet al jaren lang dat ik het niet zal redden en ik begin ze nu aardig gelijk te geven.ik ben geen volhouder meer en soms door de sitauatie zoals die nu hier is denk ik wel is het is beter dat er hier geen kinderen bij komen(want mijn vriend heeft al twee kids bij zijn ex).
dus het is nog niet bewezen dat er geen kleine zal komen het is mijn gevoel die dit zegt door wat er allemaal gebeurt en wat ik hoor ivbm mijn ziektes.
beetje lang verhaaltje geworden, maar hopelijk wel wat duidelijker van wat ik voel en waar sommige uitspraken van mij vandaan komen.
hoe is het met de rest van de dames???
groetjes annie
Annie,
Wat een machteloos en hopeloos gevoel geeft het als Bing je leven overneemt. :wall:
Ik heb zelf ook Bing (noem hem zoals een persoon en praat er zo ook over) gehad. Ik heb er een paar jaar therapie voor gehad en vooral de hypnotherapie heeft mij erg goed geholpen in deze. Helemaal weg gaat het nooit en zeker de emotionele en lichamelijke littens blijven voor altijd (overgewicht bijv), maar 90% van de tijd ben ik nu Bing-loos Zo af en toe brengt hij mij nog wel eens een bezoekje en dan is hij altijd sterker dan ik Maar hier kan ik mee leven.
Heb jij hier ook wel eens hulp voor gezocht? Het is zo’n moeilijk iets om helemaal zelf te overwinnen, volgens mij is dat bijna onmogelijk.
Ik weet dat de tijd dringt voor jou, maar ik denk toch dat het de moeite zou lonen om hulp te zoeken, als je dat niet al gedaan hebt.
Ik weet verder niet zo goed wat te zeggen. Je verhaal beangstigt me…wat jij doormaakt is mijn grootste angt.
Ik kan niet meer dan je een hart onder de riem steken en heel hard voor je wensen dat jouw baby er toch mag komen…
:hug: Floor
hoi floor,
ja ik heb hulp gehad voor bing en het ging ook een tijdje redelijk goed,maar door het voor de zoveelste keer op stappen van mijn begeleider ben ik er mee gestopt had geen vertrouwen er meer in en nu neemt bing langzaam aan mijn leven dus weer helemaal over en daar baal ik goed van.dat ik nooit meer bingloos zal worden intereseert me eigenlijk niet eens zo maar ik wou dat ik het zolang in de hand kon houden als nodig is(tot aan een kleine dus/liefst twee maar met 1 ben ik al heeeeeeeel gelukkig).
ik heb je mijn verhaal niet vertelt om je angst in te boezemen hoor.jij hebt je bing al zo goed als overwonnen en dat doen er niet mega veel je na hoor,nu de schade die het berokkend heeft nog en dat is je overgewicht.je komt er echt wel,je hebt al laten zien dat je sterk in je schoenen staat door de bing de deur te wijzen en heel soms nog maar binnen te laten,maar niet meer elke dag of pratisch elke dag zo als het bij mij helaas weer is geworden.ik moet eerst nog wat andere dingen over winnen en dan kan ik me ook weer op de bing richten,maar net wat je zegt ik heb nog maar 10 jaar is veel als je mijn waslijst met ellende niet zou kennen,want dat neemt weer een lange tijd in beslag als ik eerst alles netjes weg wil werken voor ik verder ga,maar ja eerst maar eerst hier weer wat op de rit zien te krijgen en dan weer een stapje verder en hopelijk dan mag ook ik ooit zeggen van 1:ik ben zwanger en dan later 2:ik heb een jongen/meid, maar dat is voor mijn gevoel nog heeeeeeeeel ver weg.
bedankt voor het aan horen van mijn verhaal(ben blij dat ik het ff van me af heb kunnen typen liep er al een tijdje aardig mee in me maag)
wens je heel veel sterkte en succes!!!
groetjes annie
ps:niet bang zijn, maar hoop houden voor de toekomst.
Hoi Annie,
Ik vind het geen enkel probleem om je verhaal aan de horen. Het is zo herkenbaar en juist omdat ik zelf op zo’n goede weg ben, kan ik er een beetje omheen gluren en tegen je zeggen dat ook jij de hoop niet op moet geven. Kom op meid! Je kansen zijn nog niet verkeken, echt niet…
En ik ben de laatste die zal zeggen dat het een makkelijke weg is, maar ik ben wel degene die je zal zeggen dat je de moed niet moet opgeven!
:hug: Floor