hoi suzanne
wat fijn dat je 2 heerlijke meiden hebt, wat gezegend.
De keus voor een 3e te moeten gaan is net zo goed stoppen met een wens die je eig hebt , maar bewust bedenkt dit doen we niet,
kan lastig zijn een plek te geven en niet makkelijk ,
toch ook al is de keus bewust sterkte , en je ben tdan wel mama , maar ook jij stopt met het verder gaan van iets … een kindje willen
liefs bianca
lieve meiden
met bewondering zit ik jullie verhalen te lezen
en wil jullie kracht, geluk en liefde wensen
kracht om met dit verdriet om te gaan
geluk met de mesen om jullie heen
en liefde voor jullie en van jullie voor de mensen die jullie dierbaar zijn
groetjes marisca
Dank je wel marisca ,
ik denk dat dat heel belangrijk is, mensen om ons heen.
Daar deel je het toch wel mee.
Nou inderdaad en wanneer ik soms de ellende om me heen hoor kan ik zo gelukkig zijn! Vooral wanneer het op relaties en scheidingen etc. aan komt.
Dat zit bij ons in ieder geval helemaal goed! :inlove: :inlove: en dat vind ik toch het belangrijkste!
Nu alleen nog die liefdesbaby…ook deze maand niet. Verrassend…
Hey ik zit steeds te zien of er reactie is…
nu zie het nu pas ineke, excuus.
He wat rot , weer een maand niet, lijkt me vreselijk, echt kan me zo indenken hoe je je voelt hé ? :hug:
Ik heb nu geen partner ,maar heb zoveel moeilte met het niet mama zijn ( ik denk zelfst meer als toen ik met André samen was , en zelfst meer als toen ik er actief mee bezig was ( incl de iui behandelingen) )
T raakt me diep , geen kindje te hebben, en ook er niet mee bezig zijn…
Des te meer ben ik ontroerd als ik kinderen om me heeb heb, wat een geluk kun je daar uit halen eig hé?
Ineke , ik hoop oook vreselijk dat jij , net als ik voor Nicje wens, en jullie prartners er een liefdesbaby mag komen.
Heel veel geluk , en ik wou dat ik het je kon geven zo uit de hand een handje vol…
kon het maar hé ?
:-*
He, niet doen hoor, je excuus aanbieden!
Komend weekend gaan we kamperen met neefje en nichtje. Heb ik echt zin in…raar maar ik kan dat niet met de kleintjes van mijn broer of zussen…dan is het teveel ‘vadertje en moedertje’, spelen ofzo en dat doet pijn.
Zoals jij dat doet met al die kindjes, ik kan dat niet.
ga weer werken hoor…
liefs
Ineke
hey ineke,
Ja dan heb jij andere gevoelens als ik daar in, dat kan heel goed en is heel normaal hé… ik kan me wel indenken hoor zoals jij het voelt.
Lijkt me moeilijk, dat vadertje moedertje spelen herken ik wel dat dat soms steekt , dat heb ik ook …
sterkte mop :-*
Hoi Meiden,
Ik ben al vaker op het forum geweest maar nu hebben we besloten om te stoppen met de mediche molen.
Zijn 5 ivf behandelingen verder en daar ook zelfs voor naar Duitsland uitgeweken.
Nooty gedacht dat de lat zo hoog zou gaan maar toch steeds een stap verder.
Ik wil niet meer, alle dompers zonder een sprankje hoop.
Ik wil er niet onder doorgaan, maar het is zooooo moeilijk.
Mijn schoonvader zei toen we vertelde dat we wilde stoppen, ik zou doorgaan.
Ik voelde zo een woede opkomen in mijn lichaam. Zo van man je weet half niet waar je het over hebt.
Maar hij zag mij als enige kans op een kleinkind. Dus toen ik was afgekoeld begreep ik het ook wel weer.
Maar het is geen beslissing die je zomaar neemt. Na alle pogingen en liters tranen.
Ik wordt binnekort tante en ik kijk daar erg naar uit. Ik heb een mini t shirtje gekocht met de tekst " de liefste tante is toevallig die van mij".
Maar nu wil ik toch graag zorgen. En niet alleen voor mijn vriend, de kat en onze konijnen. Dus hebben wij 10 september een informatieavond bij de pleegzorg.
We willen kijken of dat iets is wat bij ons past.
En dan starten met weekendpleegzorg en daarna misschien voor langdurige pleegzorg.
Ik vind het moeilijk als mensen vragen heb je kinderen en dan die blik van wil je ze wel of niet?
Moet ik dan zeggen, dat is prive en daar praat ik liever niet over. of gewoon op de botte manier (soms staat mijn pet die kant op) en zeggen nee ik kan geen kinderen krijgen…
Ik wens jullie allemaal heel veel sterkte met jullie beslissingen.
Liefs Yente
Hallo Yente,
Wat verdrietig dat de ivf pogingen mislukt zijn en niet resulteerden in een zwangerschap,
kan me indenken dat je er van ondersteboven bent en het je tranen geeft in een lange periode van onrust verdriet en afwachten en dan teleurstelling… :hug:
Helaas horend aar ook de wat met begrip bedoelde reacties bij,maar soms kunnen die vreselijk pijnlijk overkomen in je hart ,met die ene grote wens samen met je partner.
Ik vind het geweldig te lezen dat je aan pleegzorg wilt gaan doen, wat lijkt me dat een fijn idee, zeg , knap om zo toch te willen zorgen voor een kindje die er behoefte aan heeft veiligheid aandacht en liefkozing.
Ik hoop dat dit bijjullie past en het iets word zodat jullie toch je gevoel van liefde kunt delen aan een kindje ,
heel veel sterkte en geluk met dit besluit om tot voortzetting te komen ,
liefs bianca
Hoi meiden,
Ik heb niet het hele topic gelezen maar wilde toch graag reageren.
Wij hebben vorige maand, na onze 7e miskraam, besloten om een punt te zetten achter onze kinderwens. Er is nooit een oorzaak gevonden maar wij willen niet verder meer. We moeten nu, na ruim 4 jaar proberen te voorkomen dat ik zwanger word. Heel tegenstrijdig en moeilijk. Heb vorige week zo’n implantaat in mijn arm laten zetten zodat we de komende 3 jaar beschermd zijn.
Wat is dit heftig allemaal. Ben er helemaal kapot van.
Alle meiden hier: alle sterkte van de wereld gewenst. Dikke knuffel.
P.s.:
Moderators: Hopelijk mag ik het volgende hier neerzetten?
Ik heb een forum gevonden voor meiden die uitbehandeld zijn en ook nooit een eigen kindje hebben gekregen (mensen die adopteren of pleegkindjes hebben zijn dus wel welkom). Mocht je interesse hebben, PB me dan gerust.
@Janneke123 wrote:
Hoi meiden,
Ik heb niet het hele topic gelezen maar wilde toch graag reageren.
Wij hebben vorige maand, na onze 7e miskraam, besloten om een punt te zetten achter onze kinderwens. Er is nooit een oorzaak gevonden maar wij willen niet verder meer. We moeten nu, na ruim 4 jaar proberen te voorkomen dat ik zwanger word. Heel tegenstrijdig en moeilijk. Heb vorige week zo’n implantaat in mijn arm laten zetten zodat we de komende 3 jaar beschermd zijn.
Wat is dit heftig allemaal. Ben er helemaal kapot van.
Alle meiden hier: alle sterkte van de wereld gewenst. Dikke knuffel.
.
Hoi ,
Ten eerste wat vreselijk erg dat je 7 mk hebt moeten krijgen, wat zwaar teleurstellend voor je lichaam en geest om dat te moeten verwerken en wer op te krabbelen telkens… erg spijtig
:hug:Lijkt me vreselijk als je wel zwanger kunt raken het niet lukt het uit te dragen… dat er geen oorzaak is gevonden is ook moeilijk.
Is er ooit onderzoek gedaan naar B12 tekort of / en schildklierafwijkingen ?
Die 2 dingen willen ook een voldragen zwangerschap in de weg staan.
Bedankt voor je reactie en je tip naar het andere forum,
De mensen die er behoefte aan hebben zouden hier goed terecht kunnen en opgevangen kunnen worden.
Heb je er zelf iets aan ?
Meis heel veel sterkte bianca
Hoi Bianca81,
Bedankt voor je lieve reactie. :-*
Ik heb de ziekte van Hashimoto (auto-imuunziekte van de schildklier waardoor die chronisch te traag werkt). Dit zou volgens de internist geen probleem moeten zijn aangezien ik goed ben ingesteld op medicatie. Dat geloofde ik aanvankelijk wel maar ik sta al anderhalf jaar goed ingesteld en ik heb in de laatste 13 maanden 4 miskramen gehad. Nu geloof ik dat dus niet meer. Er is echter, volgens het ziekenhuis, niets aan te onderzoeken of te doen. Alles wat onderzocht had kunnen worden, is onderzocht en niets was doorslaggevend.
Het is inderdaad afschuwelijk. Miskramen kan iedereen krijgen, maar 7 keer? Je mag er aan ruiken, je mag er over dromen, maar als het zover is, wordt het bruut afgebroken. Heel pijnlijk. Maar het is uiteraard voor iedereen die moet stoppen met zijn kinderwens net zo verschrikkelijk, wat er ook achter zit. Het is een groot verdriet.
Ja, ik heb zelf erg veel steun aan dat nieuwe forum. Echt super. Zo fijn om te praten met mensen die in dezelfde situatie zitten en dus echt begrijpen hoe je je voelt. Hopelijk zijn er dames mee geholpen!
Liefs.
Fijn te lezen dat je er zo goed geholpem bent en steun hebt gekregen.
Zelf heb ik dat gehad op dit forum bij vlinderpraat.
Ik heb “maar” 2 keer een mk gehad, maar het gevoel van ervaren en dan ineens abrupt moeten stopen is vreselijk en hartverscheurend, 7 keer is eig inmenselijk en zwaar.
Nogmaals hoop ik echt dat de toekomst jullie iets bied waar je samen met je partner veel liefde en steun en zorg aan kunt geven :-*
Janneke en Yenthe, wat lijkt me dat vreselijk moeilijk. Maar toch denk ik ook wel eens dat ik het af zou willen sluiten, maar ja, dat doe je ook niet zomaar. Die onzekerheid is ook zooo slopend. Na 4,5 jaar is de hoop ook wel wat vervlogen.
We mogen nu voor ivf. Daar heb ik ook veel moeite mee. Moet als het ware afscheid nemen van het idee dat het ons zelf niet zal lukken.
Zo niet te snappen, we hebben het zo goed samen, passen zo goed bij elkaar. Alsof de natuur nu zegt dat dit niet zo is. Waarschijnlijk te ver gezocht maar zo voelt het soms wel.
Ik zeg altijd wanneer de omgeving mij vraagt: ‘dat gaat helaas niet altijd zo makkelijk…’.
Ik heb een vorm van eierstokkanker. Ze hebben tumoren verwijderd en besparend geopereerd waardoor ik mijn eierstokken nog wel heb.
Echter blijft daardoor ook de kans dat er weer nieuwe tumoren gaan ontstaan die dan misschien wel meer kwaadaardig zijn. Wat voor risico neem ik daardoor met mijn lichaam.
De artsen doen er niet moeilijk over maar bij mij blijft het maar knagen.
De rechtereierstok ziet er op de echo’s ziek uit. BIj de ivf-inake vroeg de arts assistent mijn eigen arts er weer bij omdat ze het niet vertrouwde.
Ja, zei hij ‘deze mw. heeft geen normale eierstokken’.
Dinsdag hebben we een gesprek bij de oncoloog aangevraagd. Ik had vragen omtrent de risico’s van ivf en zieke eierstokken (bijv. het aanprikken, wat als ze en tumor aanprikken etc.) maar ga het nu aankaarten dat ik rechts eruit wil hebben. Het voel gewoon niet goed dat ik zo’n zieke eierstok in mijn lichaam heb.
Maar…daarmee wordt de kans op een kindje nog weer iets kleiner. Toch is mijn eigen gezondheid echt belangrijker!
Ik zou dat adres van het forum wel willen, zal je even pb-en…
liefs
Ineke
pff ineke ,
ik lees je nog steeds bij en volg je zo her en der.
Ik leef best mee ok al hebben we miniem kontakt daarin
Wens je veel sterkte, want zo veel meer kan ik niet betekenen daarin voor je.
Vreselijk te lezen van je ziekte geschiedenis. Ik wist het wel maar toch als ik het zo lees vind ik het erg confronteren en dean besef ik me ineens hoe jij je moet voelen samen met je partner.
Vind je maar een serke dame, zo kom je in al die jaren over op me.
Veel keus heb je niet dan doorzetten maar het is je eigen kracht om toch positief te blijven en door te zetten.
Meis heel veel sterkte met de zware keus omtrent je zieke eierstok.
Bianca :hug:
Je bent lief!!
Tja, het valt niet altijd mee. Maar we hebben een keus in ieder geval…afwachten wat de oncoloog er van zegt. Hoop dat hij toch mee gaat in mijn wens. Mogelijk maak ik het groter dan het is maar mijn gevoel is toch wel heel sterk hierin. Intuitie?
Maar zoals ik ook al vaker schreef, er is zoveel dat we wel hebben!
xxx
:-*
Jeetje Ineke, wat ontzettend heftig.
Ik duim en hoop dat IVF een uitkomst biedt, en ook dat het met je gezondheid weer helemaal goed komt.
De oncoloog heeft me toch weer gerust kunnen stellen…ben weer teveel met mijzelf op de loop gegaan. Wel fijn hoor dat ik nogmaals goede uitleg heb gekregen en een pep-talk.
Hij gaat nog wel even overleggen met de gyn of die zieke eierstok ook voor problemen kan zorgen tijdens het ivf traject maar verwacht daar geen andere uitkomst van.
Dus we gaan er maar voor!
liefs
Ineke
hey ineke, ik merk dat je goed opgevangen word en begeleid.
"loop"je in het umcg of stadskanaal ?
Ben blij te lezen voor je dat je wat gerustgesteld bent. Je zorgen zijn terecht e, komen voort uit eigengevoel en onzekerheid…
een arts kan dat alleen toelichten.
Blij dat het binnenkomt bij je en je er positief in staat… :thumbup: