Hai bianca,
We zijn nu inderdaad op het umcg aangewezen. Wel vervelend qua afstand maar Stadskanaal is echt een klein streekziekenhuis die niet die mogelijkheden biedt.
Hoe is het met jou verder?
Hey Meid, ja stadskanaal is net als hier deflzicht ziekenhuis in delfzijl te klein voor zulke dingen die toch meer vereissen kwa medische kennis en ingrepen.
Met mij gaat het prima kwa persoon en kwa geest, super zelfst !
Fysiek mankeer ik vanalles,… maar dat kan ik handelen en dragen.
UMCG ken ik inmiddels op vele afdelingen ,maar goed, ik word er goed in begeleid end at is prima te doen.
De endo onder controle door LUcrin te krijgen…langdurige. Binnekort extra aanvullende medicatie er bij,maar die boot houd ik af… ben zo ziek geweest van hormonen … en nu voel ik me goed.
Thuis ook prima eigen huisje nu, goed ingericht, koop langzaamaam nieuwe dingetjes naar eigen smaak.
Financien bijna op orde,
ik kom er wle bovenop. :thumbup: Lief dat je vraagt !
:-*
Sterkte heeft niets te maken met fysieke kracht,
sterkte komt van een overzettelijke wil…
Jij bent sterk!!!
Mooie tekst he?? Kan ik helemaal blij van worden. En zo is het maar net.
Fijn dat het weer goed met je gaat en je je weg vind in de dingen die je tegen komt. Fijn ook dat het fysiek nu goed gaat en natuurlijk met je huisje. Heerlijk om er je eigen plekje van te maken.
liefs
Ineke
Heey Ineke ,
ja mooie tekst , wauw ! Zo is het maar net !
Dank je wel.
Fijn dat jij ook blij kunt raken van zulke relatief gezien kleine dingetjes zoals een uitspraak,
het leven is ook genieten van de kleineste dingen, want wat klein is is groots te maken …
:-*
Het leven zit vol toeval, het is aan ons om er iets mee te doen. :lol:
Als ik jullie verhalen lees, voel ik me geen lotgenoot, maar kan wel meekomen in een heleboel dingen die jullie schrijven. Ik wil opmerken dat ik heel veel respect voor jullie heb. Ik ben zelf lid sinds 2004 en heb jullie vaak voorbij zien komen. Knap dat jullie nog steeds zo meeleven met iedereen en een bijdrage leveren aan verschillende topics :thumbup:
Ik ben zwanger geworden na 10 maanden proberen. Dat voelde toen als een eeuwigheid. Toch realiseerde ik me nog niet wat voor geluk het is om na 10 maanden al zwanger te worden van een gezonde dochter.
Toen ze 1,5 jaar was, gingen we voor de 2e. 3 miskramen volgden. Nu 2 jaar verder ben ik zwanger van de 2e. Maar in die 2 jaren ben ik me gaan realiseren wat een wonder het is om al 1 gezond kind te hebben. Na de 3e miskraam ben ik langzamerhand afscheid gaan nemen van het idee om weer zwanger te worden. Het is ons blijkbaar niet gegund, misschien is het beter zo, we moeten in onze handen knijpen met een gezonde en vrolijke dochter. Dit proces heeft wel eventjes geduurd, maar ik zie het als een positief ding, omdat ik voor het eerst, zelf mijn leven een positieve draai moest gaan geven.
Ik denk dat het voor mij een levensles was. Ik ben van nature ongeduldig en eigenlijk krijg ik alles voor elkaar wat ik wil, omdat ik doorzettingsvermogen heb. Helaas had ik hier geen invloed op. Ik ben veranderd, omdat ik moest leren omgaan met de onmacht.
Weer een heel ander verhaal als die van jullie. Maar wilde het toch opschrijven, omdat…
Nienke
Hey Nienke dank je wel voor jou verhaal.
Fijn dat je met ons wilt delen.
Zo heeft ieder zijn levens weg en een les daar in, met gevoel omgaan, met tegenslag. Maar zoals in jou geval gelukkig ook weer geluk en hoop.
Fijn te lezen voor mij… ms Ineke voor jou iets moeilijker ?
OP dit moment doet het meeste pijn dat ik geen partner heb, zowies omdat ik een maatje mis,maar ook de wens om een kindje… tja hoe zal ik het zeggen , is groot.
Soms zit ik te denken , kan ik pleegzorg gaan doen of op een ander wijze? Op de 1 of andere manier wil me dat niet lukken om dat gevoel tot daden over te zetten…
blijf genieten van andere kindjes om me heen .
Nienke, ik wil jou heel veel geluk wensen met deze zwangerschap, de 20 weken voor bij, heel fijn ! ! OP de helft dus.
Succes met de komende tijd, en heel veel geluk met een 2e kindje dat bij jullie gezin mag aanwezig zijn en voor wie je mag liefkozen.
LIefs Bianca.
Toch even voor jullie allemaal… :-
:hug: … voor alle gevoelens…
… voor de toekomst…
:kaars: … voor wat jullie (we) hebben meegemaakt…
:- :-* :-* :-* :-* :-* :-* :-* :-* (omdat ik veel aan jullie denk…)
ooohh noortjep wat een dierbare reactie, wat lief van je !
:hug: :-* bianca
He lieve meiden,
Wat weer een lieve reacties!
Net terug van een heerlijk weekje Zuid-Frankrijk. Na een paar dagen niet zo lekker in ons vel…(je wilt toch perse genieten en dat lukt natuurlijk niet zo maar!) hebben we daarna nog heerlijk genoten! heerlijk weer, prachtige omgeving. Heeft ons weer even goed gedaan.
Ik ben iemand die ook zoveel mogelijk wel probeer te genieten en door te gaan en me op andere dingen te richten. Dit lukt vaak wel aardig.
Toch had ik tijdens de vakantie een hele rare, maar eigenlijk ook weer niet ervaring.
We waren aan het wandelen en het was erg warm en de berg die we beklommen was erg stijl! En maar doorzetten en doorzetten…volhouden, ik kon bijna niet meer. Opeens werd ik erg emotioneel. Ik was zat van het maar doorzetten en doorgaan, wilde dit niet meer! Gerelateerd natuurlijk aan ons doorzettingsvermogen omtrent zwanger worden en doorgaan…
Maar na even bij mannetje uitgehuild te hebben natuurlijk wel weer doorgegaan en op de top aangekomen! En dat voelde erg prettig.
Tja, bijzonder he?
Rond december zullen we starten met de 1e poging in eigen cyclus. We zullen zien wat het ons brengt!
Bianca, kan me jouw gevoel ook heel goed voorstellen. Voor mij is het allerbelangrijkste mijn mannetje…hoop zo dat jij de ware binnenkort ook zult ontmoeten!
liefs
Ineke
Hoi,
Hier eindelijk weer eens een reactie van mijn kant, ik ben wel een trouwe lezer.
Ineke wat een mooie ervaring had je. Ik kan me het helemaal voorstellen.
Ik ken het wel, dat je perse wilt genieten, maar dat dat juist niet lukt. Ik las dat je toch gaat beginnen met IVF, (toch???)wat een dappere keus. Ik hoop dat het een beetje mee gaat vallen. Een tip van mijn kant, neem alle rust die je nodig hebt tijdens de behandeling, doe niets wat je niet wilt en geloof niet in verhalen van mensen die het naast hun baan deden, ook nog vrijwilligerswerk deden, ook een leuke echtgenote en goede kok waren. Kortom laat je verwennen, je snapt denk ik wel wat ik bedoel
Hier loopt het een beetje waardeloos, heb nog geen baan, maar wel volop sollicitatiegesprekken (waarze ook elke keer heel enthousiast zijn, maar vervolgens gaat de baan toch naar diegene met net wat meer ervaring) :silenced:
De adoptie loopt ook niet,. De wachttijd van Taiwan llopt op, nu al met een jaar en steeds meer gaat het gevoel spelen om er mee te stoppen. We hebben nu een afspraak gemaakt met mijn therapeut om er samen eens over te praten, want we komen er niet uit. Ik krijg steeds meer het gevoel dat we samen ook zo leuk hebben dat ik geen kinderen meer hoef. Misschien is dit een angst gerelateerd gevoel, ik weet het niet bleh en dan zonder baan, heb je wel heel veel tijd om te denken (zeg maar gerust piekeren :roll:
Bianca hoe is het met jou, ik kom jouw naam overal tegen op het forum en je bent altijd zo positief, hopelijk leven er ook veel mensen met jou mee. Ik vind je in ieder geval een kanjer.
Zo ga mijn sollicitatie voor morgen maar even voorbereiden.
Liefs Suzanne
Hey lieve ineke wat fijn dat je je mannetje had, even uithuiiiilen kan zo goed zijn, zo opluchtend.
Je draagt al zoveel met je mee, soms is dat zoals men zegt Je rugzak…
soms zeg ik wel, mijn rugzak is vol ik trek ene kar achter me mee.
Je bagage word te zwaar en als men die mee draagt is dat toch verlichtend.
Knuff voor jou en dank je wel voor je meeleven :thumbup: :hug:
Suzanne… ja ik kom overal op het forum wel, bij alle topics( onderdelen)…
soms raakt me het ook negatief, omdat ik heir niet meer hoor, niet meer iets te zoeken heb,
maar KoK hoort bij mij en dat is veel waard.
Soms zit ik in twijfel kap ik er mee of blijf ik,maar juist door al die lieve mensen die mijn steunden heb ik de kracht ( of in ieder geval dat probeer ik ) om andere mensen te steunen als zei iets meemaken, als reactie op een vraag, of meelevendheid op een gebeurtenis.
Er zijn mensen die ik wil volgen die ik zoveel liefde gun, en zoals ineke en Nicje eig het mama zijn gun…
Dank je wel Suzanne voor je lieve berchtje. Fijn dat er zo gedacht word, juist aan wellicht de mensen die hier eig niks te zoeken hebben…
:-* jij ook alle goeds
He suzanne, suc6 vandaag met je sollicitatie, hopen dat het je eindelijk es mee zit wat dat betreft!
Ja, toch maar ivf…we hebben via de ‘gewone weg’, haast geen kans meer door alle operaties.
Heb me er nu wel bij neergelegd en wil ook zo snel mogelijk dan maar beginnen. Ook met het idee dat dat dus niet meer dan 8x zal zijn en dat dan het traject afgelopen is…en we eindelijk wat duidelijkheid zullen hebben. Dus zo volgend jaar rond deze tijd…
Zal zeker mijn rust etc. wel nemen hoor, dat doen we gelukkig al die tijd al wel. Maar de echte rust in jezelf vind je natuurlijk niet door die onzekerheid.
Nogmaals suc6!
En bianca, blijven komen hoor!
Suzanne hoe is het gegaan met solliciteren ?
Hey meiden ,
wat is het rustig met schrijven ,
is dit een goed teken voor jullie?
Ik hoop maar dat het zo is dat er een beetje rust is,
alhoewel ik kan indenken ineke bij jullie dat er heel andere gedachtes momenteel spelen tijdens het traject die je nu beloopt,… stormachtige loop.
Het weer lijkt zich er op aan te passen. Deze tijd van het jaar vind ik altijd confronterend, het weer lijkt alsof het mijng evoelens vertaald van koud naar een zonnestraal, van wind en snelheid tot rust door de mooie kleuren van de bladeren… gevoel is als het weer…in de herfst.
Dit is de periode dat ik mijn zwangerschappen droeg en de zwangerschappen ook fout liepen.
Blijft in de periode toch aanwezig in mijn gedachte ook al is het 5 jaar geleden… al met al.
Daarnaast ben ik moemntele erg bezig Anne* mijn petekindje al weer 2 jaar geleden nu kleine Jasmijn , kokkindje die overlijd… hoe kan dat toch ?
Ik mis het moeteel vreselijk ene partner te hebben , laatst was ik bij de fysio en kwam het ter sprake bj de intake over mijn gezondheid, of ik kindjes gebaard heb.
Trots en tegelijkertijd met een kriebel in mijn maag, ene kronkel… vertel ik, ik heb geen voldragen zwangershcap gehad,maar wel 2 keer zwanger mogen zijn.
T blijft wonderlijk het mee gemaakt te mogen hebben, en nog pijnlijker dat het niet goed ging… en op zon moment is het een vreselijke confrontatie naar huis te gaan te weten dat je in een onnatuurlijke overgang zit door de lucrininjecties, te ziek iom zonder tekunnen en te mogen van de artsen specialisten . En nog erger, ik heb niet ens een partner… baaaa ik word er best een beetje boos om.
Nicje ik vond het gisteren fijn je gesproken te hebben, fijn telefoongesprek als het aan mij lag, ik heb eigenlijk niemand waar ik het er zo over mee kan hebben, dus ik vond het fijn en een beetje emo tegelijk, maar dank je wel.
Nu ja , kijk en verder , ik blijf me vasthouden aan het idee ik ben nog relatief jong, hoe erg die reactie me soms gekwetst heeft dat mensen dat zeiden ; Je bent nog jong , t komt nog wel kansen genoeg…
ow wat was en ben ik boos dat ensen dat me zeiden, nu probeer ik toch zelf die moed te houden omdat ddat de laatste strohalm is,
En daarnaast heb ik zoals de titel het zegt me er bij neergelegd…
nu gene kinderen voor mij en gene mama in wording dan wel zijn 
Sommige momenten zijn even niet zoals je ze wilt zien
Ach Bianca toch. Ik kan je verdriet aan deze kant gewoon voelen. 
En daarom wil ik je even een dikke knuffel komen geven :hug: :hug:
Gewoon omdat je zo’n geweldig mens bent die altijd met iedereen meeleeft. :thumbup:
He Bianca,
Inderdaad is voor velen de herfst aan lastige periode. De blaadjes vallen van de bomen…iets dat afsterft en er nooit meer zal zijn. Maar toch weer heel bijzonder dat de natuur zo in elkaar zit. De blaadjes vallen om ruimte te geven voor groei, verder kunnen. Nieuw leven…nieuwe blaadjes in het voorjaar.
In de herfst dus energie op doen voor de komende periode en het tot die tijd wat rustiger aandoen om energie te sparen.
Ook voor jou zullen er weer nieuwe dingen komen! Hopelijk al eerder dan het voorjaar…iemand ontmoeten waarbij je je prettig voelt, die er voor je zal zijn etc. Echt, wanneer je denkt dat het nooit meer goed zal komen…zul je later ervaren dat het toch weer beter kan gaan.
Wat je beschrijft over het zwanger zijn…ik heb 1x 2 weken mogen genieten van het idee. liep continue met een grijns op mijn gezicht. Heb het mee mogen maken om het grote nieuws te vertellen en het eerste speentje te kopen. Dat zal me nooit meer ontnomen worden.
ookal ging het al snel daarna mis…
hele dikke knuffel en mail/pb me maar hoor wanneer je van je af wilt kletsen o.i.d.
Liefs
Ineke
het gaat met mij wel goed hoor! Denk volgende week ongi te worden en dan is het een cyclusanalyse laten doen. wanneer dat oke is, zal de 1e poging van start gaan…
@Ineke wrote:
het gaat met mij wel goed hoor! Denk volgende week ongi te worden en dan is het een cyclusanalyse laten doen. wanneer dat oke is, zal de 1e poging van start gaan…
succes meis , ik leef nog steeds van harte met je mee dat het erg positief mag uitvallen allemaal, zo vanzelfsprekend is het niet , het is wel knokken hé !
ToyToyToy :thumbup:
hey ineke nog even terugkomen op je vorige stukje haha 
Ja nu t zijn zo af en toe gevoelen hé niet de dagen en leven bepalend hoor, zou wat zijn als het zo erg gesteld was, nee moet zeggen verder gaat het super met me. ( lichamelijk is andere verhaal hé )
Ook voor jou zullen er weer nieuwe dingen komen! Hopelijk al eerder dan het voorjaar...iemand ontmoeten waarbij je je prettig voelt, die er voor je zal zijn etc. Echt, wanneer je denkt dat het nooit meer goed zal komen...zul je later ervaren dat het toch weer beter kan gaan.
Ja hier ben ik ook niet bang voor hoor niet somber gestemd over of iets wel al dan niet komt , ik ben erg positief ingesteld !
Meid een goede zondag en thnx voor aanbod om te kletsen :-*
geld voor jou ook , je weet me te vinden ,
:hug: