Hoi lieverd,
Heb vertrouwen in jezelf; het gaat nu goed, waarom zou het dan ineens niet goed gaan? Je bent nu al mama van 2, dan is er 1 bij niet zo’n groot verschil. Je groeit ook in je rol van mama van 3, dat ben je niet zomaar ineens, maar dat was je ook niet bij de eerste, toch? Het is denk ik de angst voor het onbekende, maar dat had je bij de eerste ook, en dat is ook goed gekomen… Je hebt nu al meer ervaring dan toen je voor de eerste keer mama werd, dat scheelt nu ook enorm.
Is er iemand in je omgeving waar je voor een paar dagen, of en paar keer een kindje kunt “lenen”? Het klinkt raar, maar probeer eens op een 3de kindje in je gezin te passen, dan zie je hoe jij eronder bent en hoe je kids reageren, met de wetenschap dat het kindje aan het einde van de dag weer lekker naar huis gaat 
En financieel… tja, ik kan niet in jouw knip kijken(wil ik ook niet), maar waar er 4 eten, kunnen er ook 5 eten, en als je al een kindje van hetzelfde geslacht hebt(ben het even kwijt, sorry :oops: ) dan scheelt het weer kleertjes kopen, of samen doen met een mama van school of in je vriendenkring; dat je de kleding ruilt of zo, dat scheelt al stukken :thumbup:
Dikke knuf van mij :hug:
wederom bedankt voor jullie reacties…hier kan ik wel wat mee… :-*
:-*
hee meid, wat rot voor je dat je gevoelens een beetje in de weg staan!
maar ik denk dat je er nooit echt zeker van kunt zijn pas als je een 3e kindje hebt kun je echt pas zeggen hoe of wat
al is dat dan wel te laat :oops: maar ik snap echt je gevoelens wel ik loop er zelf ook wel mee rond, maar ik denk als het eenmaal zo ver is dat je dan net zoveel houd van dat kindje en je andere kids ook :-*
Lieve Bian,
Ik herken je gevoelens wel, hier ook veel twijfel hoor… de afgelopen 2 maanden was ik toch steeds weer opgelucht als ik ongesteld werd…
Het hoefde blijkbaar ook nog niet zo nodig.
Anderzijds kriebelt het enorm, ik droomde altijd van een groot gezin.
Ook hier word het wel wat krapper, maar het kan nog steeds, zeker omdat je niet in de toekomst kan kijken en wat als je er al 3 hebt en het gaat dan ineens slecht…
Die laten we dus maar achterwege als argument.
Ook hier regelmatig het idee… trek ik het wel? Maar er zijn op een maand maar weinig dagen dat ik heel het moederschap uberhaupt zwaar vind…Maar als ze er dan zijn, dan vind ik die dagen zelfs 2 kinderen al te veel. Maar de dag erna geniet ik weer zo dat ik er nog wel 4 bij zou willen.
Het zijn dus hele ambivalente gevoelens, maar ik hoor van iedereen, zelfs van mijn moeder dat dit zo blijft, ongeacht het aantal kinderen.
De babytijd, daar zie ik enorm tegenop… maar mijn moeder en schoonmoeder zeggen beid… meid, ze blijven niet eeuwig klein, nog 2 jaar verder en dan heb je ze allemaal al weer groter en zelfstandiger… gaan ze op den duur naar school en dan heb je gewoon 3 schoolgaande kinderen waar je mee kan redeneren en die echt niet altijd elke dag dwars zullen liggen.
Dus prik ik er doorheen en ben me toch aan het verheugen op die 3e zwangerschap… dat is nu, maar over een paar jaar ben ik gewoon trots op alle kinderen… hoeveel het er ook zijn…
Niet te veel piekeren, net wat Ester zegt, laat het over je komen… :-*
Jelmer een dagje lenen?
Cell, wat heb je dat mooi verwoord. Zo denk ik er precies over maar kan me alleen maar altijd zo moeilijk verwoorden. :?
Bian :hug:
Bian, ik ben blij dat ik niet de enige hier ben die zo enorm NIET weet wat we wel of niet moeten doen. Op momenten dat het allemaal even lekker loopt denk ik, ach laat die derde maar zo snel mogelijk komen. Als ik een baby zie of een mama met drie kids dan kan ik bijna niet wachten en ben ik zo verschrikkelijk jaloers en wil ik dat die derde er nu al zou zijn. Maar als het wat minder gaat en ik bijvoorbeeld naar de bankrekening kijk of het lijstje wat er allemaal nog moet gebeuren in en om het huis en als ik me even niet zo lekker voel of de kinderen willen niet luisteren dan denk ik weer, ach het is goed zo. Ik moet tevreden zijn met dat wat ik nu heb en dat is mooi zo en waarom zou je dat op de waagschaal zetten ? Geniet van alles zoals het nu is !
Ik kan je er dus niet echt in raden maar het gevoel, de wens die zal blijven en je moet er opf aan toegeven of er mee leren leven. Niet alle wensen kunnen in vervulling gaan of zijn bestemd om tot uitvoering gebracht te worden. Wat jou keuze daarin is dat is dus niet duidelijk. Ik kan je wel zeggen, doe niks voor je er niet uit bent ik weet welke narigheid daarvan kan komen.
Je mag me altijd een PM of mail sturen.
Sterkte en ik leef heel erg met je mee en weet dat je niet de enige bent en niet alleen staat :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:
dank jullie wel weer voor jullie reacties :-
Vandaag ben ik er helemaal niet mee bezig geweest…niet gepiekerd…gewoon genoten van de kids…
Toen ik de laatste x er voor mijn gevoel klaar mee was had ik heel veel rust in mij…
Totdat bleek dat ik zwanger was geweest…
Ik moet echt voor mijzelf gaan uitzoeken wat ik nou wil…
En idd waar die beren vandaan komen en hoe groot die beren echt zijn…
En niet teveel op de omgeving afgaan om mij heen…bijna iedereen is negatief als ik het heb over een derde kind…
Misschien dat dat nu teveel in mijn hoofd zit…
Ben iig erg blij dat ik met jullie van gedachten kan wisselen hierover…
Jullie zijn schatten! :-
En Annemarie, ik wil Jelmer met alle plezier even van je lenen…
jeetje meiden wat weten jullie dat elke keer weer mooi te zeggen
ook ik ben er 1 die nooit precies weet wat ze moet zeggen, en als ik dan al wat zeg valt het misschien wel verkeerd
maar ik snap echt wel hoe je er mee bezich bent, ik heb dat ook wel
maar ook ik heb als ik een dikke buik zie of ik hoor weer dat iemand zwanger blijkt dat ik dan zo graag wil…nog 1 keer zwanger zijn nog 1 keer die kneuterende baby geluidjes, nog 1 keer snachts met zijn 2en die innige momenten beleven…dat babyjaar vliegt zo ontzettend snel voorbij
kijk nou naar thomas die wordt alweer bijna 1 jaar, en het voelt allemaal nog als de dag van gisteren
en het feit dat het wss helemaal niet lukt via de natuurlijke weg maakt die beslissing alleen maar moeilijker, want wie zegt dat het lukt zo, en misschien zal ik wel nooit meer zwanger worden, dan komen de frustraties weer van anderen, ach meid je hebt er 2 waar maak je je druk om :wall:
maar oed het ging nu niet om mijn gevoelens…
maar wilde je te laten weten dat je niet de enige bent en dat je alles kwijt kan hier, al is het via pb, msn of gewoon hier op het forum :-*
Het is fijn dat we hier zo met die gedachtes elkaar lastig kunnen vallen want ook al zijn we allemaal anders en hebben we verschillende situaties en verschillende keuzes, we delen ook erg veel gevoelens en emoties en herkennen we veel in elkaars verhalen. Weten dat je niet alleen bent geeft een fijn gevoel.
Ik zou het liefste toegeven aan mijn wens en mijn droom om er nog een bij te hebben al weet ik dat het misschien beter is om dat niet te doen. Verdomme waarom is het zo ? :think: :think: zo ook mijn frustratie van de dag is er weer uit :shock:
Bian, je schrijft dat je omgeving er negatief over denkt. Wie zijn dat dan en wat zeggen ze dan ? Je man wil heel graag voor een derde begrijp ik dat goed ? Wat zijn de beren die je dan ziet ?
Kimmetje, jullie zijn er wel 100% zeker van dat je voor die derde zou willen gaan ? Nu dus afwachten of dat op de natuurlijke weg gaat lukken ? En mocht dat niet zo zijn ? Ik heb zelf hetzelfde en ben ook bang dat ik dan evt de MMM weer in zo moeten. Maar heb wel voor mezelf duidelijk dat ik die hele weg niet weer ga bewandelen dat zou nu echt ten kosten gaan van mijn gezin want hoe regel je dat dan allemaal ? Kan me voorstellen dat het voor jou ook een zware beslissing zal zijn
Hier een mama van een dochter van nu straks bijna 4 jaar en ik moet zeggen dat is wel echt even slikken want voel de tijd tikken hoor 
ja mama 2 bij jou zijn de kids nog wat “ouder” dat zal ook wel mee spelen bij jullie…die vervelende tijdbom 
“gelukkig” heb ik nog wel een paar jaar, aangezien thomas nog 1 moet worden en lucas nog 3
wij gaan idd zeker voor een 3e, maar wil de natuur dat ook dat is de vraag…
:-*
Vervelend die tikkende klok…
De mensen die negatief zijn over een derde kindje bij ons staan heel dichtbij ons…Ik schrijf verder niet wie dat precies zijn…je weet immers nooit wie er meeleest…
Deze mensen hebben een heel andere visie als ik met opvoeding…huishouding…enz…
Ik kan mij bijv niet druk maken als er overal speelgoed ligt…als de kids het maar naar de zin hebben denk ik dan…als 1 van deze mensen bij mij komen vinden ze het troep en denken dat ik het niet kan overzien…het is hier net een psz hoor ik vaak…Maar ja als de kids genieten geniet ik ook…
een aantal van mijn beren…
-kan ik het allemaal wel combineren
-auto
-financien
-toekomst
-hoe kom ik door de zwangerschap…
-kan ik nog wel werken met 3 kids…
-vakanties
-verbouwing is nog niet klaar
-heb ik dan nog wel eens een rustmoment? Verlies ik mezelf niet? Ik ben natuurlijk nog meer dan alleen de mama van…
Dat zijn er een paar…zo kan ik nog wel even doorgaan…
Het scheelt wel dat ik nog maar 27 ben…Johan ook trouwens…
Het stelt me wel gerust dat we het later ook nog kunnen proberen…
Bian, ik denk dat je nu precies de spijker op zijn kop slaat hoor…Jullie zijn beide nog hartstikke jong…Laat het rusten (als je kan) geniet van je kinderen en je man…mss denk je er over een half jaar of een jaar wel heel anders over…
lieve bian!
zoveel mooie/lieve woorden zijn er gezegd ik kan daar niet zoveel aan toevoegen!
laat je niet gek maken door anderen die zo negatief reageren op een derde kindje HET IS JULLIE KEUZE!!!
verder zie ik de “beren” die jij ziet ook ihihihihi en het ene moment kan ik daar makkelijk over heen stappen en er zijn momenten van niet!
verder dat je huis helemaal opstelten staat heeeeeel herkenbaar en ook IK kan mezelf daar niet druk om maken als de meiden het maar naar hun zin hebben.
terwijl ik het toch wel graag opgeruimd/schoon heb in mijn huissie!
maar bij de kinderen kan ik daar doorheen kijken.
toch weer een heel verhaal hhihihihihihii
dikke knuf knabbel
@Bian25 wrote:
Deze mensen hebben een heel andere visie als ik met opvoeding…huishouding…enz… DAN HEBBEN ZE HIER OOK NIETS OVER TE ZEGGEN…
Ik kan mij bijv niet druk maken als er overal speelgoed ligt…als de kids het maar naar de zin hebben denk ik dan…als 1 van deze mensen bij mij komen vinden ze het troep en denken dat ik het niet kan overzien…het is hier net een psz hoor ik vaak…Maar ja als de kids genieten geniet ik ook… IK VIND DIT GEEN BEER OP DE WEG HOOR, IEDER ZIJN EIGEN LEVEN
een aantal van mijn beren…
-kan ik het allemaal wel combineren JA, HET LUKT NU OOK
-auto KOMT GOED
-financien KOMT OOK GOED
-toekomst ERG GEZELLIG :mrgreen:
-hoe kom ik door de zwangerschap… GOED, EN MET BEGELEIDING
-kan ik nog wel werken met 3 kids… JEP, ZIJN ER ZAT DIE HET OOK DOEN
-vakanties SUPER LEUK!!! :thumbup:
-verbouwing is nog niet klaar HUBBIE AANSPOREN
-heb ik dan nog wel eens een rustmoment? Verlies ik mezelf niet? Ik ben natuurlijk nog meer dan alleen de mama van… PLAN BIANCA MOMENTEN IN, HUBBIE VOOR DE KIDS EN JIJ JEZELF LEKKER VERWENNEN DOOR IN BAD TE WEKEN OF BOVEN EEN GOED BOEK LEZEN OF EEN AVONDJE PER MAAND MET EEN VRIENDIN NAAR DE FILM OF ZO, ZAT MOGELIJKHEDEN, ALLEEN FF IN PLANNEN…
Zoals ik al zei; heb vertrouwen erin dat het goed komt, dan komt het ook goed :-* :-* :-*
pfieuw zit ook even met mijn eigen gevoelens weer in de knoop hoor meiden even geen reactie wel gelezen maar kom er nog op terug
Nou meiden weer een heel wat info waar ik wat mee kan…dank jullie wel… :-*
Mama2 :hug:
Bian, misschien moet je net als ik gewoon nog even de tijd nem en niet je zelfs voor het blok zetten dat je NU MOET kiezen en beslissen
Mama2, ik geef je geen gelijk.
Je zet jezelf maar steeds voor het blok door JUIST niet te beslissen. Steeds maar de beslissing voor je uit schuiven, steeds maar uitstellen dat je gaat kiezen, steeds maar weer die twijfel, dat schept onrust/stress etc. , een deadline geeft nu misschien wat stress, maar daarna weer een hoop rust, ongeacht wat de uitkomst ook zal zijn.
Een beslissing kan ook zijn dat je er over 6 maanden nog een keer over praat/nadenkt, maar dat je je er dan de komende 6 maanden niet mee bezig pobeert te houden. Dat schept ook rust.
Je kwelt jezelf er alleen zo enorm mee om maar niet die knoop door te hakken, en of dat nou zo gezond is voor je gezin of jezelf; die stress etc. dat denk ik niet. Je kunt wel zeggen dat ze er niets van merken, maar kinderen pakken meer op dan je denkt… En de spanning die er bij jou heerst of met je partner onderling… dat wordt echt wel opgepakt hoor.