lisette: het staat genoteerd in mijn agenda…ik ga zeker kijken. Ben erg benieuwd!!
Polla: Ja natuurlijk gun je het ze. Ik gun het mijn vriendin ook. Maar we hadden het onszelf ook zo erg gegund…zeg maar!!
Het is inderdaad behoorlijk vervelend dat mensen zo naar je staren en vragen stellen waarvan ze misschien zelf al weten wat het antwoord is! :wall:
Meestal weten ze gewoon niet wat ze moeten zeggen.
Ja en ik kan me ook zo boos maken als je van die stomme vragen krijgt.
Want natuurlijk vind je het moeilijk om Charlotte te zien!!
Jij had immers nu ook weer een baby moeten hebben!
Sommige opmerkingen zijn lief bedoeld, maar komen ozo hard aan.
Bijv. (toen ook Tijmen net was overleden…) Hebben jullie het al een plaatsje kunnen geven??? met andere woorden: heb je het al verwerkt?
PARDON!!! Dit verlies draag ik heel mijn leven mee hoor!! dus ik zal het heel gek gezegd nooit helemaal verwerken!! maar ik zal ermee leren leven. Maar ook dat heeft tijd nodig.
Sommige mensen geven je niet te tijd om te rouwen. Ze willen het leifst dat je zo snel mogelijk weer de “ouwe” bent. En juist dat doet weer verdriet en helpt averechts bij het verwerkingsproces.
Ook lief bedoeld maar toch: Gelukkig hebben jullie elkaar nog!!
Ja, maar we willen liever met z’n drieen/vieren zijn!!! anders waren we niet aan kinderen begonnen
EN dat zou er ook nog eens bij moeten komen dat we elkaar dan ook niet meer zouden hebben!!! ik moet er niet aan denken!
Maar goed, zo kan ik echt nog wel even doorgaan!
Toch hou ik maar altijd in mijn achterhoofd dat het goed bedoeld is…
Liefs Chantal
En dat moet je ook doen Chantal het is ook moeilijk om iets te zeggen.
Maar idd het geijkte heb je het al een plaatsje weten te geven gelukkig hebben jullie elkaar nog, nou een plaatsje geven idd dat lukt niet ik moet ermee leren leven elke dag weer. En gelukkig hebben we elkaar nog ja dat hebben we wel maar door deze gebeurtenis en nog wel meer hoor zijn wij wel uit elkaar gegroeid met als gevolg dat we nu gescheiden zijn. Ondanks dat er weer een kindje komt maar gelukkig blijven we altijd hele goeie vrienden, alleen de liefde op dat ene gebied is weg. En door Luna hebben we wel beseft dat je maar 1 keer leeft en dat je er zelf iets moois van moet maken want een ander doet het niet voor je.
Liefs Marielle :vlinder:
Zo meiden wat zijn jullie aan het beppen vandaag :mrgreen:
Ik heb de hele dag in bed gelegen :sick: voel me ziek en zwak 
Wbt de opmerking, tja je krijgt de raarste vragen.
Zo vroeg laatst iemand ook aan mij “was ze ziek” en als ik dan zeg “dat ze niet ziek was, dat ze het gewoon “domme pech” noemen”. Dan zie je gewoon dat ze denken dat kan toch niet. Ik heb ook weleens het gevoel dat ik me dan moet verdedigen ofzo :? Ook merk ik dat mensen wel blij zijn dat ik zwanger ben, dan hebben ze toch het gevoel dat ik het verwerkt heb ofzo 
ben weer ongesteld geworden
Lieve Diana:
:hug: :hug: :hug:
Oh Dian wat jammer nou maar meis de duimen blijven draaien voor jou hoor.
Victoria beterschap
Liefs Marielle :vlinder:
OH diana wat vervelend :hug: :hug: :hug: :hug:
Victoria beterschap en dat je je snel beter mag voelen
Liefs Polla
Diana :hug: Balen zeg. en alweer zo vlak na de test
Stug weer door naar de volgende ronde
We blijven duimen :thumbup: :thumbup: Binnenkort moet het toch echt weer raak zijn! 
Lisette, Het staat genoteerd in mijn agenda. Ik ben heel benieuwd hoe de tuin is geworden.
Wat ik in mijn omgeving merk is dat mensen eigenlijk gewoon niet durven te vragen. En als ze dan toch belangstellend willen doen, maar niet weten hoe (met name op het werk merk ik dat nu) dan krijg ik de vraag hoe het met me gaat en denken ze dat ik nu mijn gedachten een beetje opzij kan zetten doordat ik nu afleiding heb in het werk. :eh:
Maar goed, iedereen bedoeld het goed. Liever domme vragen dan dat ze mij gaan ontwijken.
Polla, ik vind het wel knap dat je al naar een familiefeestje bent geweest. Dat is toch niet niks. Alleen die drukte al. En dan ook nog confronterende vragen, of juist het negeren (niet praten over) van jullie verlies (nog erger)
Linda, ik heb van lara een nijntje gemaakt (als je het goed vind) en ook toegevoegd aan de collage.
:-* Liefs, Evelien :vlinder:
Diana klote meid :hug:
Lisette lijkt me mooi zeg een boom dat groeit op het as van je kindje :hug:
Hallo,
Ben vandaag zelf naar de supermarkt geweest. Voor mij n hele trip met twee krukken en was ook behoorlijk moe.
Ik kwam daar en zag n paar mensen die ik vrij goed ken, wat snel gebeurd in n dorp van nog geen 2000 inwoners.
Ze liepen naar de kassa en toen ze mij zagen lipen ze gauw weg de andere kant op. Het leek wel of ik een besmettelijke ziekte had ofzo.
Ik ben normaal niet op mn mondje gevallen, maar
was deze keer echt met stomheid geslagen.
Ik ben er eigenlijk best kapot van.
Blijf voorlopig nog maar even binnen denk ik. Dan hoef ik dat niet nog n keer mee te maken.
Wilde dit gewoon even kwijt, want eigenlijk best wel boos en nu ben ik t alweer een beetje kwijt.
Liefs Viola
Oh Viola wat vervelend meis voor je niks komt harder aan als mensen die voor je weg lopen omdat ze niet weten wat ze tegen je moeten zeggen. Zeg dat dan tegen je maar loop niet weg.
Nou meis kom op he laat je niet kisten. :hug:
Liefs Marielle :vlinder:
Wat ongelooflijk vervelend Polla. Heb je eindelijk de moed in je schoenen (of krukken) om zelf boodschappen te doen en dan gebeurd er dit.
Weet dat er gewoon heel veel mensen zijn die gewoonweg niet weten hoe ze moeten reageren. Het kan ook best voor hunzelf best confronterend zijn wat jou is overkomen.
Tegelijkertijd vraag ik mij af hoe jezelf gereageerd zou hebben als ze je wel hadden aangesproken. Ik weet nog de eerste keren dat ik weer boodschappen ging doen en was juist erg bang dat ik bekenden tegen zou komen. Of mensen die mij voorheen zwanger zagen en nu dus niet meer, maar dan wel zonder kinderwagen lopen. Wat zouden die wel niet kunnen zeggen?
Houd gewoon vol en de volgende keer misschien duidelijk groeten, zodat ze niet zomaar weg kunnen lopen… Tenminste als je denkt dat je er klaar voor bent.
:hug: :hug:
:-* Liefs, Evelien :vlinder:
Ik vind t zelf niet vervelend om over Loek :**: te praten en ook niet over wat er gebeurd is. Vind dit juist wel fijn. Heb t gevoel dat hij zo in ere gehouden wordt. Ik vind het heerlijk om over mn kereltje te praten. Als ik helemaal op gang ben kan ik ook niet meer stoppen hoor 
.
Ben nog steeds verliefd op mn vent. Op zn rode haren en zn vaders ogen. Ik heb ook alles gekregen wat mn hart begeerde. Ik had gehoopt op n jongen met rood haar en sneeuw tijdens mn bevalling. Ik heb ook alles gekregen wat ik stiekem gehoopt had.
Liefs Viola
Lieve Viola, wat een pijnlijke situatie zeg! Hoe kunnen die mensen dat nu toch doen? Ik begrijp best dat ze het moeilijk vinden…maar ja om dan maar te vluchten? :eh:
Misschien als je met 1 iemand een praatje hebt gemaakt volgen er meer…
Ik hoop maar dat je niet nog een keer zo’n situatie hoeft mee te maken.
Liefs Chantal :-*
Wat een pijnlijke ervaring Viola :-
Ik snap dat mensen niet altijd weten wat te zeggen, maar omdraaien en net doen of je iemand niet ziet is wel heel erg hard :hug:
Ook ik praat graag over Vera. Het is ons eerste dochtertje, of mensen dat leuk vinden of niet :-
Vanavond naar Ikea geweest, heb een plank gekocht om de urn van Vera bij ons op de kamer te kunnen zetten. Maar ik vind het nog wel moeilijk hoor, zo winkelen waar zoveel mensen met kleine kinderen zijn Vooral baby’s
Ha Victoria,
Vera Lynn :**: zal zeker n mooi plekje krijgen.
Het is idd moeilijk als er zoveel mensen zijn met baby’s. Je kunt niet kijken of je ziet n kinderwagen.
Soms vraag ik me af of IK dan niet te veel aan t staren ben en of dat dat gezien word (heb daar zelf n hekel aan maar heb t niet altijd in de gaten).
Liefs Viola
Goeiemorgen dames,
Ik vind het zo vervelend dat sommige mensen je negeren alsof je idd een besmettelijke ziekte heb, je heb al genoeg verdriet en dan dit er ook nog eens bij. Klinkt misschien heel stom dat ik dit nu zeg maar nu bijna anderhalf jaar later ga ik wel makkelijker mee om dan toen het net gebeurd was.
Ook merk ik dat ik het steeds makkelijker vind om ergens te komen waar heel veel kleintjes zijn, gelukkig maar want ik werk op een kinderdagverblijf.
Ik mag zometeen weer naar de gyn spannend weer hoor, ze gaat nu ook ff kijken hoe goed de navelstreng is of die goed doorbloed is nog steeds, vruchtwater opmeten urine checken.
Nou jullie horen het wel weer.
Liefs Marielle :vlinder:
Marielle, heel veel succes zometeen bij de gyn! Toch altijd weer spannend.
Wat betreft het negeren, ik las gisteravond nog even verder in een boek eh, naam even kwijt, maar gaat dus over de verwerking wanneer je kindje is doodgeboren.
Daarin stond ook een stukje, dat het voor kennissen enzo ook erg moeilijk is om erover te praten, dat ze niet weten wat ze moeten zeggen. Vaak blijkt dat wanneer ze zien dat je zelf er “gewoon” praat, dat ze er zelf ook makkelijker over kunnen praten.
Blijf er dus gewoon heel open over, dat praat voor anderen ook veel gemakkelijker.
:-* Liefs, Evelien :vlinder:
hey evelien; ik ben zelf ook een boek aan het lezen:" leren omgaan met verliezen".
En er ligt nog een hele stapel…heeft Sander gehad van een lieve collega.
(die zelf 9 miskramen heeft gehad en nog steeds geen kindje heeft…echt verschrikkelijk gewoon )
Marielle: succes!! We horen het wel!
Mijn boek heet: Stille baby’s - Rouwverwerking bij doodgeboorte & zwangerschapsafbreking.
Tot nu toe (heb het nog niet uit) verwoord het eigenlijk ongeveer de gevoelens wat wij hebben meegemaakt. Met name de stukjes dagboeken ed van anderen die ongeveer hetzelfde meegemaakt doet mij goed.
Zo las ik gisteravond ook nog een ander heel mooi stukje. Over het bezoeken van de begraafplaats met kinderen. Een jongetje van 26 maanden zei tegen zijn moeder toen ze langs de begraafplaats kwamen: ?? (naam zusje) bloemetje brengen? Toen heeft de moeder een bloemetje gekocht en zijn ze langs gegaan. Het jongetje mocht de bloemen op het grafje leggen.
Vind dat toch zo lief :inlove:
Ik besef mij steeds dat onze kinderen later opgroeien met het idee dat de begraafplaats helemaal niet eng is, maar juist een hele mooie plek om heen te gaan.
:-* Liefs, Evelien :vlinder: