HOi, wij kijken erg uit naar de geboorte van onze tweede. Wel vraag ik me nu af, hoe de ervaring is van moeders met al een tweede kind…Doe je de tweede er zo bij?? Of is het echt twee keer zo druk?? Hoe ervaren jullie dit? Wij zelf zijn erg relaxt en hebben zo iets van we zien het wel…maar ik ben toch wel benieuwd. Daarnaast schelen onze dochter en de baby straks anderhalf jaar…Ik hoor graag naar jullie verhalen!
O en ik lees met je mee, Fre…ben er nml ook errug nieuwschierig naar. HOe zit het met jaloezie van mn meissie en ga ik mij niet schuldig voelen tov haar :oops: begint nu soms te spoken door mijn hoofd…
ben benieuwd naar de reacties…
heel herkenbaar hoor. ik had dat ook erg . ik gind me schuldig voelen tegenover luuk. straks is hij niet meer alleen enz. vind hij dat wel leuk.
maar ik kan je geruststellen dat gevoel gaat echt weg,.
en over de drukte. tja iets drukker is het wel. maar je rolt er zo in.
Het is idd wel drukker :roll:
Bij ons zat er 2 jaar tussen, en Esmee sliep toen net niet meer overdag.
En daar moest ik erg aan wennen, dat je echt de hele dag aan één stuk door bezig bent. Even een momentje rust voor jezelf heb je dan niet meer zo vanzelf…
Ik vond het de eerste maanden eerlijk gezegd soms best zwaar.
Een baby die nog geen ritme heeft, een peuterpuber erbij…
Maar daarna komt er meer regelmaat, en bouw je samen een ritme op, en vanaf die tijd ging het echt steeds beter!
Mijn oudste heeft wel een periode gehad dat ze erg jaloers was…
Dat was toen Kim 2 of 3 mnd was denk ik. En dat was best pittig, en aangezien ze zich erg tegen mij afzette toen was ik daar soms best verdrietig om (dat waren de dagen dat ik me afvroeg wat ik in hemelsnaam dat kind had aangedaan )
Maar ook dat is weer helemaal goedgekomen :lol:
Ik heb toen echt tijd voor Esmee gepland, want dat schoot er nu eenmaal een beetje bij in. Keertje naar de stad, keertje zwemmen, dat soort dingen.
Nu zijn ze dol op elkaar!
Niet altijd natuurlijk, de zusterruzies heb je nu soms al, maar ach dat hoort erbij toch 
Hier zit er 17 maanden tussen…
Ik vind het behoorlijk druk…
Nu heb ik 2 heerlijke mannetjes, maar die hebben allebei flink wat peper tussen hun billetjes…Ze willen allebei veel aandacht…
In het begin had ik het echt heel erg moeilijk. Ik was gewend aan Mateo’s ritme en hij ook, en daar kwam oppeens een gillertje bij die bv op verzoek krijgt en ook nog eens niet snel tevreden was.
Het was echt passen en meten.
Nu Micah wat ouder is, is het ook een stukje rustiger. Ik heb een nieuw schema en dat werkt heel goed. In de avond, als ze allebei op bed liggen heb ik tijd voor mijzelf en mijn man. Overdag gewoon niet. Dan ben ik (met liefde) constant met mijn kinderen bezig. Soms trek ik het niet.
Micah slaapt nog niet door en overdag is het ook geen slaapkop. Als Mateo zijn slaapje heeft, probeer ik altijd wat bij te slapen, maar dat lukt natuurlijk 9 van de 10 keer niet. Zo ben ik vooral erg moe en heb ik iets vaker een kort lontje…
Aan de andere kant merk ik dat ze elkaar heel leuk vinden. Ik heb er absoluut geen spijt van dat ik ze zo kort op elkaar heb gekregen. Het is nu even bikkelen, maar straks pluk ik er vast de vruchten van…
ik vind het reuze meevallen 
moet zeggen heb 2 hele makkelijke kids, en thomas slaapt nog zoveel dat je hem soms bijna niet ziet hahahahaha
lucas is geen moment jaloers geweest (gelukkig)
je bent alleen iets langer bezich sochtend’s
Ik ben ook wel benieuwd hoe het zal gaan…
Dat het gaat lukken, natuurlijk, ik moet ook wel.
Maar krijg afentoe wel “kriebeltjes” dat ik denk, hoe zal het allemaal gaan. Ook omdat ik dan ook nog eens alleen ben en natuurlijk wel een moeder heb die afentoe bij springt, maar da’s niet hetzelfde als een man.
Maar goed, ik ben een (redelijke) positivo, dus dat komt wel goed!
Hoop maar dat Thomas niet jaloers gaat worden, en dat we snel aan het ritme met zn drietjes zullen wennen!
Hallo,
bij onze dochters zit er 1 jaar en 6 week tussen.
ik had dezelfde gedachten hoor.
kan ik het wel aan enzo
en hoe moet dat als ik even wil winkelen of snel een boodschapje moet doen…
maar alles gaat eigenlijk vanzelf.
wel wat drukker ja vooral het uit bed halen, wie eerst, maar meestal haal ik de oudste eerst uit bed en dan pas die kleine.
en dat gaat prima.
wel heel gezellig hoor vooral als ze echt contact met elkaar krijgen en de oudste haar speelgoed gaat brengen of een boekje met haar wil lezen.
We zijn alweer bezig voor de derde en de zlfd gedachten zijn er weer, maar ook dit zal wel weer loslopen.
de oudste zal dan 2.5 zijn/3 jaar en dan al weer een stuk zelfstandiger.
komt allemaal goed als je maar niet vergeet om altijd rustig te blijven ook tegenover je oudste… want anders krijg je wel problemen.
succes,
Dora
Bedankt voor julie reacties! Tja, we moeten het ook gewoon afwachten tot dat het zover is, natuurlijk realiseer ik me wel wat we, net als toen met danique, weer in een nieuw ritme met zijn viertjes moeten komen. Dit zal zijn tijd nodig hebben, gelukkig hebben we daar onze verlofperiode voor… Ik vind de tip van een van jullie, dat bewust tijd met de oudste ook belangrijk is, een hele goede! En rustig blijven…maar gelukkig heb ik dat ‘van nature’ redelijk goed in me.
Meer, meer, meer!!!
Ik ben ook benieuwd en vind het erg leuk om te lezen hoe dat allemaal is gegaan of gaat bij mama van 2 (of meer) kinderen!!!
Ik zie er niet tegenop, maar ben zooooooo nieuwsgierig!!! Ik heb er wel het volste vertrouwen in dat het goed komt!! Gelukkig!
De 2e zw,schap vond ik zwaar,lichamelijk maar ook omdat je al mama bent,je kunt niet meer even lekker liggen wanneer jij dat wilt…
Ook ik was bang dat ik niet zoveel van dit kindje kon houden als van Romay,ik hield immers zoveel van haar…toen Tycho op mijn buik lag was het gevoel er gelijk weer…evenveel…
Tycho was een heel makkelijk beebje,dus die sliep veel…daardoor waren de eerste maanden om te wennen erg makkelijk hier…hij ging er echt tussendoor zeg maar…
Alleen die nachtvoedingen waren zwaar,Romay sliep al heel lang door ze was immers vier toen hij kwam…
DAar was ik wel blij om,dat ze naar school ging,zo kon ik overdag echt nog even alleen van Tycho genieten…en Romay was erg zelfstandig,kon alles in principe zelf…
Het lijkt me best zwaar als je nog een kindje in de luiers hebt…
Al met al viel het mij dus mee…al heb je soms best drukke momenten op een dag…ik vind het fijn dat de kids zich samen goed vermaken…kan ik echt gaan zitten en naar ze kijken…
Ja ik denk dat het ook wel even wennen zal zijn… erg druk in het begin maar we zien het allemaal wel ik zie er in ieder geval erg naar uit !!
Ik was 4 maanden na de geboorte van Aniek al weer zwanger. Het begin van de zwangerschap en het einde vond ik erg zwaar omdat ik ontzettend moe was en toen voor mijn gevoel minder aandacht had voor Aniek. Maar zij was makkelijk mits we ons aan haar gebruiksaanwijzing hielden en is gewoon meegefietst op mijn ritme.
Toen hadden we ineens 2 kids, 1 dreumes van 13 maand, die totaal niets snapte van die nieuwe baby en een kleine babyjongetje wat niet zo mega gezond was in het begin en veel problemen had met zijn huid en darmen. Hij heeft 5 maanden lang 14 tot 18 uur gehuild en DAT vond ik loood en looodzwaar. Toch herinner ik me ook de vele momenten dat hij eindelijk na lang huilen bij me op mijn buik in slaap was gevallen en de momenten dat hij door had dat er nog een klein meisje rondliep en haar zijn eerste stoere lachje schonk.
En nu…
Nu zijn ze elkaars beste vriend en vijand. Als peter een bammetje krijgt, wil zij ook, als zij een cracotte krijgt vraagt ze er ook 1 voor Peter, als zij naar de psz gaat, vraagt ze of Peter er ook mag spelen enz enz enz :inlove:
Zijn ze boos op elkaar dan meppen ze elkaar ook lustig, maar 5 tellen later zitten ze alweer samen met de duplo te spelen.
Het was dus even vissen naar een ritme waarbij Aniek zich lekker voelde en wij de druk van een huilbaby aankonden en na 5 maanden is Peter enorm bijgetrokken doordat er iets veranderde in zijn voeding waardoor zijn darmprobleem nihil werd. Sindsdien is echt het grote genieten begonnen.
Dus net als Marlous, het kan bikkelen zijn, maar heb er nog geen dag spijt van gehad en ben stapelgek op mijn 2 apekoppen :inlove:
Ik vertelde in een eerder berichtje dat hoe het een jaar geleden was hier: Esmee die echt vreselijk jaloers was op de baby…
Even een anekdote van vandaag, als bewijs dat het echt allemaal goed komt :mrgreen:
Ik ging de meiden ophalen vanhet kdv. Eerst Esmee bij de peutergroep.
Toen naar de babygroep…
Kim ziet ons binnenkomen, begint te lachen en komt er meteen aan.
Mama staat dus al met de armen wijd (uiteraard), wat doet Kim???
Die hobbelt me zo voorbij en gaat aan de benen van haar grote zus hangen!
Die er glunderend bij staat te kijken en Kim over haar bolletje aait :inlove:
Dat zijn de momenten die het hem doen gewoon.
Natuurlijk zijn er wel eens momenten dat je denkt…aarrrgh, ik wil even rust!
En ik had een jaar geleden ook niet verwacht dat zoiets ook nog es zou gebeuren haha…
Maar zo zie je maar, straks vormen ze samen een front tegen ons
Ik ben ook heel benieuwd hoe het allemaal zal gaan straks, blijf hier dus lekker meelezen!
Tja, ik blijf ook echt heel benieuwd, ik denk nu ook wel eens "zal ik net zoveel van nr. twee houden, en die kleine ook weer zo leuk vinden en zo trots zijn…"het zal ook wel zo zijn!!!
Ben ook heel benieuwd of ze op elkaar zullen lijken, je verwacht nu een klein danique-je, omdat zij al van ons is…Maar het kan natuurlijk qua uiterlijk en karakter een heeeeeeel ander kindje zijn :inlove:
:?
ik ben als de dood voor een volgende zwangerschap :oops:
heb zooooveel rust MOETEN nemen bij tom…
wij 
dat het nu makkelijk er zal gaan :shifty:
want anders zal papa heel veel vrij moeten nemen om voor tommie te zorgen :shifty:
als uk er eenmaal is zAl het wel loslopen
@fre wrote:
Tja, ik blijf ook echt heel benieuwd, ik denk nu ook wel eens "zal ik net zoveel van nr. twee houden, en die kleine ook weer zo leuk vinden en zo trots zijn…"het zal ook wel zo zijn!!!
Ben ook heel benieuwd of ze op elkaar zullen lijken, je verwacht nu een klein danique-je, omdat zij al van ons is…Maar het kan natuurlijk qua uiterlijk en karakter een heeeeeeel ander kindje zijn :inlove:
Ja, je houd net zoveel van je 2e… :inlove: :inlove:
Juist omdat ze zooo verschillend zijn…
En overigens lijken Mateo en Micah niet echt op elkaar…Soms jammer, maar aan de andere kant juist ook weer leuk omdat het gewoon twee aparte ventjes zijn…
Ja en of je evenveel van de tweede houdt :inlove:
Ze zijn hier trouwens absolute tegenpolen…
Lijken Mateo en Micah qua karakter of uiterlijk niet op elkaar Marlous?
Ik vond het namelijk zo typisch, toen kim net geboren was was het echt een kopie van Esmee. Foto’s van de eerste maanden moet je echt goed kijken wie het nou is…
En nu, lijken ze steeds minder op elkaar wat uiterlijk betreft, en die karakters??? Er kon werkelijk niet meer verschil tussen zitten zeg!
@Sonja2 wrote:
Lijken Mateo en Micah qua karakter of uiterlijk niet op elkaar Marlous?
Allebei :mrgreen: