Onze Stijn is nu 2.5 jaar en midden in de peuterpubertijd.
Wil niet en hoef niet zijn de meest gebruikte woorden in zijn woordenschat.
Dat is op zich niet zo’n probleem, maar hij is de laatste tijd door de peuterspeelzaal vaak ziek en hij at al heel slecht.
Nu wil hij dus nauwelijks meer eten.
Over een hele dag.
een hapje of 4 pap
een kwart appeltje
een half broodje
2 pakjes drinken (gaat redelijk)
1 hapje avondeten.
toetje gaat goed.
Dat is dus alles wat ik er op een dag in krijg. Langzamerhand maak ik me dus behoorlijke zorgen, want hij is echt broodmager en het afgelopen jaar half jaar geen gram bijgekomen en geen cm gegroeid.
Heeft iemand tips hoe ik hem weer aan het eten krijg. (afleiden helpt ook nauwelijks, na 3 happen is het kokhalzen en weigert hij verder te eten)
Er is niets wat hij lekker vind, (ja chocola, maar dat krijgt hij n u dus nauwelijks meer)
Boos worden helpt niet, negeren helpt niet, maar ik begin me echt behoorlijk zorgen te maken…
Tjee zeg dat is vervelend ik heb weinig tips.
Ja steeds kleine beetjes aanbieden, ms hapjes? En hem flink bemoedigen en becomplimenteren als ie iets eet.
Met het eten gewoon wel iets voorzetten, als ie niets eet geen drama van maken. Als ie echt honger zal hebben eet ie wel iets. Maarws doejedit ook al wel.
Het is best moeilijk ook.
Maar je benoemd in je titel anorexia? Is dat iets wat je zelf vermoedt? Vaak is anorexia bij de mensen die zichzelf dik vinden, en dan verkeerde eetgewoontes hebben. Hoe is je zoontje met zicht zelf?
En ik denk dat als je jeecht zorgen maakt, dit moet aangeven of bij de huisarts of bij de CB. Ms kun je eens een gesprek hebben met een kinderarts cq kinderpsycholoog?
Nou ik wens je iig heel veel sterkte en zeker met hetvinden van een oplossing.
Liefs bianca,
@bianca81 wrote:
Maar je benoemd in je titel anorexia? Is dat iets wat je zelf vermoedt? Vaak is anorexia bij de mensen die zichzelf dik vinden, en dan verkeerde eetgewoontes hebben. Hoe is je zoontje met zicht zelf?,
Hij is 2.5 dus hij heeft nog weinig eigenbeeld. In die zin dus geen anorexia, maar meer in de zin dat hij steeds sneller bij voorbaat roept dat hij zijn buikje vol heeft, en niet hoeft te eten, en volgens mij zelf kokhalzen opwekt na enkele hapjes.
Owkee op die manier.
Ik weet wel dat mijnnichtje het ook kon opwekken het kokhalzen . Maar die at verder goed dus totaal geen vergelijking.
Ik vindt het rot voor je, zeker alsmeoder raakt dit je.
Sorry dat ik je niet kan helpen, en hoop dan ook dat iemand anders je ms kan helpen.
Wat vindt je er zelf van m eens met de ha ofmet iemand van het cb te bespreken?
Liefs bianca.
Hai Inkie,
Geen idee of je er wat aan hebt maar wat bij ons wel helpt is een speeltje op tafel en hem laten spelen tussendoor. Ik voer hem dan wat voedsel. En zo gaat er ongemerkt toch wel wat in. Nu heb ik ook het Cb gebeld en zij hadden het over 3 babylepels warm eten wat voldoende zou zijn.
Verder, als we bijv. gaan wandelen geef ik hem het brood, wat dus niet opgaat, in zijn hand. Die krijgt hij dan zowel als hij in de wagen zit als zelf loopt. Hij is dan zo bezig met andere dingen dat hij het vanzelf naar zijn mond brengt. Of ik leg het stukje naast hem neer, thuis, als hij speelt.
Heel veel succes en als je het niet vertrouwd zou ik gewoon eens met de HA gaan praten.
De titel intrigeerde me omdat ik een anorexiakleuter heb gekend en Inkie, dat is echt, echt, echt heel wat anders… Dit meisje is uiteindelijk overleden. Dat had puur te maken met zelfbeeld en pushende ouders die wilde dat ze turnster werd en daardoor at ze helemaal niets meer, omdat ze had gehoord dat je dan mooi dun moest blijven :wall:
Ik neem aan dat ze op het cb ook wel een mening hebben over zijn groei? Of eigenlijk niet groeien natuurlijk.
Dat peuters soms gewoon niet eten is normaal en zelfs als ze dat tijden niet doen is dat helemaal niet zo raar. Ik heb een jaar gedacht dat Anna Sofie nooit meer zou eten, dat ze alleen maar op koekjes zou leven. Stijn weigert bijvoorbeeld geen chocola. Het kan heel goed zijn dat hij nu hij zijn eigen wil heeft ontdekt, ook heeft ontdekt dat discussies over het eten aandacht op levert! Heel leuk om papa en mama daarmee tot wanhoop te brengen.
Ga eens naar het inloopspreekuur of naar je huisarts en leg het hem voor. Is Stijn echt te mager, moet je misschien wat meer hulp erbij hebben?
Maar please noem het geen anorexia…
al verandert :-*
de huisarts is hier zo overbezet dat hij me al als een overbezorgde moeder behandelt als ik met een kind met 40.5 koorts op het spreekuur wil komen…
Het cb geeft enkel de geeikte tips. Geen drinken voor het eten, geen snoepjes tussendoor, kleine porties en niet dwingen.
Dat heb ik echter al geprobeerd uiteraard, en zet weinig zoden aan de dijk.
Ook afleiden met speeltjes heeft een jaar gewerkt maar werkt intussen niet meer.
Nu is hij de laatste tijd ook nog veelvuldig ziek en dat zal best meespelen in zijn eetlust, maareh, ik ga die kadootjes eens uitproberen…Wie weet…
Bedankt voor de tips tot zover, meer is welkom 
Jeminee Inkie, lijkt me echt vreselijk om in principe gewoon machteloos te staan, en je kindje zo mager te zien.
Robin eet tot nu toe gewoon nog goed. Heeft ook weleens zijn mindere periodes die soms weleens een week of 2 aanhouden, maar meestal gaat het daarna gewoon weer goed.
Ook Robin heeft speelgoed bij het eten. Ik zou zelf ook liever hebben dat het niet nodig was, maar anders eet hij ook echt niet. Vanaf het moment dat hij wakker word, totdat hij naar bed gaat heeft hij in elke hand een autootje. Hij neemt ze mee naar boodschappen doen, en gaat er mee in bad. Als hij naar bed gaat laat hij ze ook niet los, en komen we een uurtje later altijd even terug, om ze weg te pakken als hij slaapt.
Je kunt je voorstellen dat als we ze bij het eten wegpakken, het foute boel is.
Wat Mickey zei, over bijv een boterham meenemen die niet op is gegaan, of af toe eens een stukje brood bij hem neer te leggen vind ik wel een goede tip. Zo gaat dat bij Robin soms ook.
En bijv een wortel of komkommer als tussendoortje? Zodat hij wel zijn groente binnenkrijgt.
Dat kokhalzen is iets dat ik niet echt kan plaatsen.
Zou hij misschien iets aan zijn maagje hebben?
Ik zou je toch adviseren om eens met hem naar een HA te gaan.
Want af en toe eens niet eten moet kunnen, maar niet aankomen en niet groeien is niet oke.
Heel erg veel succes ermee!
stijn lijkt op zijn mama…
een sterk persoontje met een eigen willetje
dat was het eerste wat ik dacht en ook dat ie aan het uitproberen is, daar kunnen ze best ver in gaan, dit soort dingen wat jij beschrijft heb ik hier met beide dames ook wel meegemaakt…
ze kunnen idd die wil heel ver doordrijven met eten…
emma heeft dat ook heel erg gehad en met periodes nog… ( ze is 5.5)
wat bij ons hielp was idd tussendoor dingetjes laten eten… zelf doen… bakje geven en doe er maar mee wat je wilt…zelf mee laten helpen met koken enzo wil soms ook helpen… ik deed meestal een bakje tomaten bij het eten die vind ze erg lekker… meeste groenten at ze niet…
we hebben ook wel sterretjes geplakt… dag goed gegeten? ( eerst de afspraken gemaakt) dan kreeg ze een sterretje… zoveel sterretjes krijgen ze iets wat ze graag willen hebben… bij ons werkte het prima tot ze alles had wat ze wilde :mrgreen: toen was het weer zo terug bij af.
Wat daarna nog heel goed heeft geholpen is als ze de hele week goed at… ze mocht twee keer slecht eten in een week dan mocht ze op vrijdag kiezen wat we eten…
en het toetje als chantage hebben we ook wel gedaan maar is niet mijn hobbie… maar dan moet het wel haalbaar zijn. ( emma haar vader schepte dan een bord vol op en dat moest dan op… ja dan kan je vechten tot je een ons weegt… ) beter is dan om een hapje vlees, een hapje aardappel of wat dan ook en een hapje groenten te eten… en elk hapje meer is een extra schep toetje ofzo…
laatst las ik een tip en die heb ik bij emma ook toegepast en dat werkte prima… je mag alleen aan tafel zitten als je gezellig en leuk mee eet. Zo niet dan ga maar op de bank zitten, geen tv, niet praten etc…
twee avonden en ze was gezellig aan tafel. maar hier is stijn nog te jong voor denk ik…
succes ermee en anders kan je ook een keer de pedaogische hulpdienst bellen…dat hebben we hier en dat is gratis en die komen kijken etc… ( net als de nanny zeg maar alleen komt ze niet meteen de hele week met cameras
:mrgreen:
Het is net wat je zegt Judith, vaak zijn ze er nog te jong voor.
Op het moment dat een kind beseft wat de gevolgen zijn van een actie, dus een straf als ze stout zijn, kunnen ze voor zichzelf beter bepalen of ze wel of niet gaan luisteren.
Nouja, echt bepalen is het niet, maar ze weten dat ze niet zomaar alles kunnen doen zonder dat er gevolgen aan vast zitten.
En dat merk ik bij Robin dus ook, met het eten, maar ook met andere dingen.
Hij snapt dat niet, is gewoon echt nog te jong.
Ze weten heus wel dat je boos bent, of dat je iets niet leuk vind. Maar echt een afspraak maken zoals: Als je niet luistert, dan ga je op de trap zitten. Of: Als je je bordje niet leeg eet ga je vroeg naar bed.
En dat is best vervelend stiekem. Ik kan vanalles roepen, maar begrijpen doet hij het gewoon niet.
nou alleen bij die laatste actie zou ik stijn te jong voor vinden…
de rest deed ik ook bij emma vanaf een jaar of twee en half en dat snapte ze allemaal prima…
ze snappen veel meer dan je denkt het moet alleen wel duidelijk uitgelegd worden…
voor emma had ik een boekje gemaakt met een blz. voor iedere week. vijf kolommen . voorop het boekje stonden de regels:
van alles een hapje nemen
goed blijven zitten
met mes en vork eten
etc…drie dingen waren dingen die ze altijd al goed deed maar dat motiveert leuk als je die scores dan haalt… als alles een leerpunt is wordt het lastig.
als ze vijf weken alle kruisjes had kreeg ze een pippi dvd… dit ging dus 20 weken ongeveer goed… er zijn nl. 4 pippi dvd’s… daarna werd het wat minder…
inkie hoe gaat het hiermee?
Het blijft een gehannes en gevecht.
Gister ging het heel goed, vandaag weer drama.
Met een engelengeduld van Oma gaat er vaak wel een hapje in, maar ja ruim 37 weken zwanger ben ikzelf niet meer zo heel geduldig.
De diaree is gelukkig iets minder, dag voor dag bekijken dus.
Tegelijk maakt het dat ook wel lastig, Als je op het punt staat de arts te bellen voor een doorverwijzing eet hij weer een dag redelijk…
Het verassingsbordje werkt niet echt. Belonen ook niet echt, negeren helpt niet.
Kortom tips blijven meer dan welkom.
las laatst een leuke tip van iemand… haar dochter at ook heel moeilijk en zij had kaartjes met gedichtjes en versjes gelamineerd en die legde ze onderin het bord. ( met leuke plaatjes enzo) als het bord leeg was werd het versje voorgelezen. dit meisje was gek op versjes maar misschien is er ook wel iets van stijn heel leuk vind. autos ofzo
het is misschien ook best de spanning die hij voelt voor de naderende bevalling en de veranderingen, dat hebben ze heel goed door …
de sfeer is anders in huis…
succes!!
het komt allemaal wel weer goed uiteindelijk…
@Judith1 wrote:
las laatst een leuke tip van iemand… haar dochter at ook heel moeilijk en zij had kaartjes met gedichtjes en versjes gelamineerd en die legde ze onderin het bord. ( met leuke plaatjes enzo) als het bord leeg was werd het versje voorgelezen. dit meisje was gek op versjes maar misschien is er ook wel iets van stijn heel leuk vind. autos ofzo
das een beetje de werking van het verassingsbordje. Daar kunnen we een kleinigheidje in verstoppen, en als hij zijn bordje leeg heeft krijgt hij de sleutel en kan hij de bodem openmaken. Maar dat boeit hem allemaal niet echt heel erg.
Heleen, klopt dat het ook wel een beetje bij de fase en leeftijd en zwangerschap hoort, maar het neemt langzamerhand gewoon zorgelijke vormen aan. Hij eet slecht, heeft dus weinig energie en is snel ziek, en als hij ziek is eet hij nog minder.
Heb van de week eens op de curve in het groene boekje gekeken en zag dat hij toch eigenlijk 2 kilo onder het gewicht van zijn eigen lijn zit.
Hij is dus nog steeds net 11 kilo, en dat is echt te weinig voor een peuter van 2.5.
Hij draagt hoogwaterbroeken van maat 80, want maat 86 en 92 zaken allemaal op zijn enkels…
Na de paasdagen als het dan niet beter is wil ik een verwijzing naar de kinderarts… Maar ja door de laatste daagjes van de zwangerschap wil je ook niet teveel gaan dokteren met de andere, daar heb ik ook niet echt puf en tijd meer voor…
Vanavond dus weer diaree 2 keer, en weer 40.3 koorts… Toch maar naar de huisartsenpost en wederom keelontsteking… Pfffff zo krijg ik dat manneke toch ook niet op een wat weerbaarder gewicht 
is even moeilijk nu, maar het echt wel goed…
die kleintjes kunnen nog veel hebben hoor…
kan me voorstellen dat het met een zere keel ook niet lekker eten is, en dan nog koorts erbij…
als ie nu maar een goede kuur krijgt zodat het gewoon vanaf nu wegblijft
even een update.
Na een forse keelontsteking en antibioticakuur voelt hij zich nu blijkbaar wat beter. Het weer speelt gelukkig mee, zodat hij veel buiten in de frisse lucht kan ravotten, en ik geloof dat hij daar ook wel honger van krijgt.
We geven nog steeds nauwelijks melkproducten maar wel sojamelk en hij heeft nu ook minder diaree.
Eten gaat nog steeds met veel afleiding doorzetten, en compromisen sluiten… (een hapje mag je kiezen die eet mama op, en dan kies je er een voor jezelf, of voor elke vinger een hap en dan gaan we weer in de zandbak spelen) Hij vindt dat soort deals niet leuk, maar schikt zich leidzaam in zijn lot, aangezien we hier nu eenmaal best consequent in zijn…
Er komt dus langzaam weer wat meer binnen als dat eruit gaat, en we hopen dat dat zo een tijdje blijft