zonen van alleenstaande moeders

n is een ‘zachte’ jongen, al vanaf dat ie heel jong is. Stoer is nou niet echt het eerste woord dat bij je opkomt als je hem ziet/kent, en hij heeft zelf ook helemaal niks met dat begrip. Roze en paars zijn al jaren zijn lievelingskleuren, hij speelt vooral met meisjes en heeft het soms over ‘de jongens’ alsof ie zelf geen deel uitmaakt van die groep. Oh ja, en hij wil het liefst moeder worden :slight_smile:

Hij is zoals ie is, and i’m loving it. Het is verder ook helemaal geen probleem, even voor de duidelijkheid.



Maar ik zat me vandaag af te vragen of dit type jongens allicht vaker voorkomt bij gezinnen zonder vader, of dat het gewoon is zoals ie is. Hij krijgt ten slotte in zijn dagelijkse leven vooral een vrouwelijk rolpatroon voorgeschoteld. Ik ben natuurlijk best wel heel stoer en zo, maar testosteron bezit ik niet :angel:



Ben gewoon even benieuwd of andere eenoudergezin-moeders met zonen dit herkennen, of juist helemaal niet.

hmm nee… ik herken het niet in mijn omgeving, bij de ‘alleenstaanden’. Ik denk dat het gewoon in zijn aard ligt, en het heeft denk ik weinig te maken met rolmodellen. Het enigste is… doordat er geen papa is die het ‘voor schut’ vind… en het op die manier bijstuurt, kan jouw N lekker puur zichzelf zijn/blijven. (er is geen papa die zegt: ik vind roze voor meisjes… en dat soort steekjes).

Ik zie het probleem niet zo, denk ik… maar ik begrijp wel dat je er een soort zorg om hebt. Lekker N N laten zijn… komt wel goed. Hij mag bij zijn mama lekker zichzelf zijn!

@~chantal~ wrote:



Ik zie het probleem niet zo, denk ik… maar ik begrijp wel dat je er een soort zorg om hebt. Lekker N N laten zijn… komt wel goed. Hij mag bij zijn mama lekker zichzelf zijn!



Hij is zoals ie is, and i'm loving it. Het is verder ook helemaal geen probleem, even voor de duidelijkheid.


ik heb er dus helemaal geen zorg om :wink: en het hoeft ook niet goed te komen, want het is al goed :wink:
Het is alleen iets wat ik me afvraag. Of geen vader in huis (of vaderfiguur) invloed kan hebben op karaktertrekken van een kind. Maar ik denk dat je wel een punt hebt dat er hier niemand is die het afremt, en het in die zin dus wel invloed heeft, in dat ie gewoon kan zijn wie ie is.

zeemeermin, wat bedoel je met gedeeltelijk alleen?

Als dat zo zou zijn, dan zou dat meteen ook de contra implicatie hebben dat zonen uit een gezin niet zo zouden zijn?



Ons Mies is ook gek op roze en paars, is heel sociaal en beleefd en hoewel hij best graag met treinen speelt, is hij ook gek op filly’s en heeft hij alleen maar meisjes als vriendjes…



Dus… denk toch karakter. Hij krijgt genoeg mannelijke voorbeelden, maar is idd zoals hij is.



Ik vind het wel mooi :inlove:



Hebben ook een jongetje op school, Bart, heeft 1 zus en papa en mama wonen gewoon samen. Maar hij draagt rustig speldjes in zijn haar en wil later verpleegster worden… :inlove:

Als ik kijk naar kinderen binnen onze kring van familie, vrienden, kennissen zijn de zachtste jongen en de stoerste meid onderdeel van een gezin met beide ouders.



Mijn oudste dochter (F) is net een jongen, afgezien van haar lange haar :mrgreen: , maar verder heeft ze een afkeur van roze, houdt van blauw en groen, draagt stoere, sportieve kleren, speelt met lego, knex, auto’s etc.

De zoon van mijn vriendin (S) ruilt altijd met haar als ze ergens ‘geslachtstyperend’ speelgoed hebben gekregen. Hij wil dan de meisjesversie, F. de jongensversie. S. speelt liever met poppen, houdt ook van roze en paars, heeft nu net een kort koppie, maar wil liever zijn lange krullen terug.

Ik ken een paar jongens van alleenstaande moeders en dat is wisselend eigenlijk, ik denk niet dat er een verband hoeft te zijn. Maar idd, als er een vader is die stoer gedrag stimuleerd, dan heeft dat natuurlijk wel invloed. Hier een vader die dat juist niet doet, 1 echt stoere knul en 1 zachtaardigere.

denk eigenlijk net als de rest dat de vader er wel invloed op KAN hebben als hij bepaalde dingen afdoet als stoer of voor meisjes… dan kan het gedrag bij een jongen meer sturen omdat hij de seksegelijke ouder is dan wanneer een moeder zoiets zou zeggen… en zelfs dan zal het invloed hebben op het gedrag denk ik, maar in mindere mate.



Mijn man is helemaal niet van het ‘dat kan niet, want is voor meisjes’ of ‘hou eens met huilen, dat is niet stoer’ dat soort dingen.

Groot was dus ook onze verbazing toen onze oudste op een bepaald moment, nog voor de schoolleeftijd, zelf bij iets zei: dat kan niet hoor, dat is niet voor jongens :o .



Als ik onze jongens bekijk… het zijn denk ik in de ogen van velen wel ‘echte jongens’ (want wat is nou eigenlijk een echte jongen :think: ) maar zet ze naast de jongens in de klas en dan zijn onze heren ook ontzettend zacht (eh in de groep dan, naar elkaar toe afentoe :roll: ) in gedrag.

Zijn het onze jongens die als eerste aan iemand vragen of het wel goed gaat na een val, die gaan troosten, die gaan helpen etc.



Maar dan niet met iets roze aan, want dat is voor hun 2 dus wel echt iets voor meisjes tssss. De 2e wou niet eens de polo passen die de buurvrouw nog van haar zoon had liggen, want die was rooooooze.

Paars vinden ze allebei wel mooi en hebben ze ook genoeg shirts van liggen :thumbup: (oh ja en een stukje roze in een ander shirt is niet erg, als de basis maar niet roze is :hand: ).

Ik denk dat interesses toch ook wel ‘aangeleerd’ zijn. Het is volgens mij wel bekend dat kinderen van muzikale ouders ook sneller een instrument willen leren spelen of willen zingen.

Mijn zoon is dol op papa helpen, spijkers ergens in slaan, de garage opruimen, stoeien, garages bouwen van duplo. Als hij alleen met mij was, had hij dat soort dingen minder snel gedaan, en vermoedelijk minder interesse ervoor gehad.

Maar uiteindelijk bepaalt iemands karakter denk ik het allergrootste deel van hoe hij is en de interesses.

Maar ik denk dat je wel een punt hebt dat er hier niemand is die het afremt, en het in die zin dus wel invloed heeft, in dat ie gewoon kan zijn wie ie is.


Toen mijn zoontje kortgeleden mijn diadeem in zijn haar deed vond ik dat zo schattig dat ik zei: Wat ben je mooi! Ga maar aan papa laten zien.
Die hoorde ik vervolgens zeggen: haal dat ding eens uit je haar, dat is voor meisjes...
Need i say more? :mrgreen:

Ook haalde ik kortgeleden mijn zoontje op van de creche, daar had hij ook een speldje in zijn haar gekregen. De leidster zei direct: ik wist dat jij hem op kwam halen daarom mocht hij hem in zijn haar houden, vaders zijn er nooit zo van gediend.

Fiep ik heb niet alles gelezen,



Maar grote draak heeft dus wel een papa,

die hij regelmatig ziet,

Hij is een mannen kind, zeg ik dat zo goed ?



Tim is helemaal anders,

bijv. zijn haartjes kammen is geen drama,

als ik mijn nagels lak, staat hij er meteen bij,

mama ik ook…

En idd, staan we in een speelgoed winkel,

wijst hij wat roze aan.



op een of andere manier,

neemt hij mijn dingen over…



Een keukentje, neee wijst die leuke Roze aan.

Bij de zeeman lag alles van Kitty in,

zijn nichtje heeft daarook alles van.

en hij liep maar te zeuren: wil ik ook…



Mijn oudste heeft dat nooit gedaan,

ja een garage, een werkbank, en bob de bouwer…



Je zou juist zeggen hij doet de dingen na van zijn grote broer,

die heel de dag buiten is, voetballen,

hutten maken, en ga zo maar door…



Ik puch hem helemaal niet,

om zo zacht te zijn.

Als ik hem een werkbank geef,

nee, hamer en zaag moet weg,

maar juist die thee kopjes moeten erop…



Ik denk idd, dat een voorbeeld papa,

toch een werking heeft op een kind.

Nu alleen een voorbeeld mama,

alles wat mama doet,

wil hij ook.



Ach ik laat hem ook maar,

zolang hij die guitige blik geeft,

en heel de dag riept mama ben fliefd op jou,

vind ik het best :inlove:

gelukkig vindt mijn man het geen enkel probleem als onze 3e zoon zo terug komt van de buurvrouw (met 4 dochters :lol: ).



Hij vond het zelf helemaal mooi en vroeg zelf aan de buurvrouw of hij die dag de band mocht inhouden… mocht van de buurvrouw en hij heeft dus ook gewoon zo zijn broers van school mee opgehaald.



Tijdje later had hij allemaal staartjes en speldjes in.

@Gab wrote:

Ik puch hem helemaal niet,

om zo zacht te zijn.

Als ik hem een werkbank geef,

nee, hamer en zaag moet weg,

maar juist die thee kopjes moeten erop




Waarschijnlijk is dat hier het ‘probleem’.

Als er hier in huis geklust wordt sta ik met de kwast, hamer of boor in de handen en mijn man verzorgd dan de koffie en thee :lol: .

Mmarije,

geweldig gewoon…

:inlove:

tis ook een erg lekker ding zo te zien :thumbup:

het is zo grappig… normaliter is het dus zo’n ‘echt jongetje’ om te zien, maar op deze foto? Hij kan zo mijn kinderalbum in (maar nu lijken ik en mijn broers ook behoorlijk op elkaar, dus laten we het op genetisch bepaalde unisex hoofden houden :stuck_out_tongue: ).



Maar vond het wel grappig… aangezien onze jongens best wel op elkaar lijken weten we door deze foto ook hoe een dochter bij ons eruit had gezien. Gewoon meer van hetzelfde maar dan met iets in de haren :mrgreen: .

@mamaMarije wrote:

@Gab wrote:
Ik puch hem helemaal niet,

om zo zacht te zijn.

Als ik hem een werkbank geef,

nee, hamer en zaag moet weg,

maar juist die thee kopjes moeten erop




Waarschijnlijk is dat hier het ‘probleem’.

Als er hier in huis geklust wordt sta ik met de kwast, hamer of boor in de handen en mijn man verzorgd dan de koffie en thee :lol: .




hey bob The Bouwer vrouw… :thumbup:



Hier in huis klus ik dus zelf,

Tja tim ziet dan zijn kans, want ik let toch niet op,

om snoepjes, en ships te pikken :mrgreen:

Wij zijn een gezin met papa en mama. Ik heb twee zoons.

Als ik mijn beide kinderen met elkaar vergelijk zijn ze allebei anders.

De kleinste van de twee is nu al stoerder dan mijn oudste in zijn hele leven. De oudste is gevoelig.



Maar of dat rebelse en stoerheid van mijn jongste komt door karakter, of dat het komt door de plaats in het gezin, is mij niet duidelijk.



Soms zeg ik tegen mijn man: je moet wat vaker “stoeien” met hem, wat meer testosteron kweken :mrgreen:

Maar tot nu toe heeft dat echt nog niet gewerkt :slight_smile:



Onderstaand artikel slaat niet op je vraag, maar is wel interessant om te lezen. Er staat een stukje in over het verschil in omgang tussen moeders met hun kinderen en vaders met hun kinderen. Misschien kun je er iets uit meenemen? Of nog meer van zulk soort informatie vergaren?

Ik vind het een interessant gebied!





http://www.kohnstamm.info/ritakohnstamm/meer/meer_lezingen_oudste-jongste.htm

Hoi fiep k. Hier een alleenstaande moeder (voor zolang het nog duurt) die totaal niet jouw ervaring deelt. Mijn zoon is zo stoer als maar zijn kan: hij houdt van auto’s, gereedschap en treinen, met een hoedje op is hij Bruno Mars himself (ja, daar zijn foto’s van), roze is voor meisjes, en later wordt hij brandweerman. Ik had de stille hoop dat de afwezigheid van een vader hier in huis me zou verlossen van het opdreunen van automerken op een parkeerplaats, niets is minder waar. Ik denk dus zomaar dat het meer een karakter is, wat wellicht heel erg de ruimte krijgt vanwege het gezin waarin hij opgroeit.

@Zeemeermin wrote:

Fiep, mijn man is zeevarend. Ik draag dus de zorg voor Lars 6 maanden per jaar alleen. Dit is verdeeld in 2 week op aan boord, 2 week af thuis.




No offence, maar dat vind ik iets totaal anders dan een gezin waarin de vader compleet afwezig is (en waar fiep volgens mij op doelt).

Hier een papa en een mama en onze zoon is pas drie, maar wel echt heel zorgzaam voor zijn poppies :inlove:

Bakt dagelijks een taart en zet de hele dag door koffie.



In een wachtkamer pakte hij ooit, net 1 ofzo, een popje. Papa zei toen; o leg die maar terug hoor, pak maar iets anders :roll: .

Zl legde de pop “netjes” terug…

en kwam stug terug met het volgende popje :lol:



Hij geeft ook “borstvoeding” haha.

Maar hij gaat ook graag klussen met papa.

Ik denk dat hij wel zachter is dan andere jongetjes, maar mss is dat ook niet te zeggen op deze leeftijd…

ik denk dat er wel vershcil is of er om de twee weken twee weken lang ‘testosteron’ in huis is, of dat het er nooit is. Maar denk ook wel weer dat er verschil zit tussen elke dag testosteron of slechts twee weken om de twee weken.

Wel grappig dat je bij je zoon verschil merkt.





en verder. uh, tja, ik geloof dat ik niet goed heb uitgelegd gekregen waar het me om ging :shifty: :oops: ik snap natuurlijk ook wel dat er zachte jongens komen uit 2-ouder gezinnen, en dat er stoere jongens zijn die slechts met een moeder opgroeien (d. ik dacht dat j ook wel ‘zacht’ was, niet meisjesachtig qua speelgoed en voorkeuren allicht, maar meer qua karakter?)

. ik ben gewoon benieuwd of het slechts nature is of ook nurture, en of dat nurture-gedeelte dan wordt gevormd door het ontbreken van een vader.



en wslk is het dus een combi: het is nature, en door de omstandigheden heeft ie wslk wat meer de kans daar gewoon zijn draai in te vinden zoals hij dat wil.