Weet je waar ik me de laatste tijd echt aan kan irriteren.
Als je de vraag krijgt “hoelang wil jij BV geven” en als ik dan antwoord dat ik tenmisnte een jaar wil volhouden krijg ik van toch veel meer mensen dan ik had gedacht zo’n blik van "zoho lang :shock: ".
Toen ik in het begin zei dat ik het toch wel 6 maanden proberen wou werdt er alleen maar gezegd van "goed hoor en “veel sucses”. En dan vraag ik me toch af wat er dan volgens een jammerlijk zo groot deel van de mensen ‘mis’ mee is om het langer te willen doen.
Nou probeer ik het lekker toch ongeacht wat andere daar van denken.
Maar nou vroeg ik me af hoe er in jullie omgeving gereageerd wordt op het feit dat je borstvoeding geeft.
Groetjes Yvette
Nog geen enkele vreemde reactie gehad, en ook nog niemand die me gevraagd heeft: en hoe lang denk je dat wel niet vol te houden?
Misschien durven ze het niet te vragen :inlove:
Hoi,
Vorige week had ik een gourmetavond op mijn werk en dat zou om 1830 beginnen, net het tijdstip dat Veron zijn laatste voeding krijgt… Dus ik zei dat ik wat later zou komen omdat ik Veron nog eten moest geven… Ze vroegen of Jeroen dat niet kon doen en toen ik zei: dat hij het wel kon proberen bv geven maar dat er weinig uit zou komen…
Nou ik kreeg inderdaad wel rare reacties toen sommige vroegen hoe oud Veron was en ik zei dat hij 9 maanden is… Iemand zei: is het nog niet op??? Bij mij was het na 6 weken op… (grrrrrrrr, rare reacties dus)…
En dan die blikken, net of ik van Mars kom ofzo…
Ik zeg meestal: op zijn 18e wil hij vast zelf niet meer bij mij drinken…
Groetjes Patricia
Mijn dochtertje krijgt nu bijna 3 jaar borstvoeding (2 jaar en 10 maanden). Iedereen schijnt zich er inmiddels bij neergelegd te hebben dat ik toch mijn eigen gang ga. Ik krijg niet echt negatieve reacties (nou ja misschien achter mijn rug). Wel reacties uit onwetendheid.
Het valt me wel op dat juist mensen in de zorg soms de plank helemaal misslaan.
Zo was mijn dochtertje in het voorjaar in het ziekenhuis voor buisjes. Na het wakker worden mocht ze gelijk aan de borst. De verpleegkundige vond het geweldig dat ze nog borstvoeding kreeg. Even later zei ze tegen me dat het wel nodig was dat ze ook echt wat dronk
.
Zo ook het cb, lovende woorden kan niet anders zeggen. Alleen daarna dan wel weer de vraag of ze ook nog andere zuivelproducten krijgt.
Alleen de huisarst was uitgesproken negatief over borstvoeding na een half jaar. Er zouden geen voedingsstoffen meer inzitten, was alleen maar een extra belasting voor moeders en in de pubertijd zou ik de grootst mogelijke problemen krijgen als ik nu geen paal en perk stelde aan de borsvoeding. Ik kwam daar omdat ik een borstonsteking had en zou acuut moeten stoppen. Hoe slecht kan het advies zijn.
Hoi Yvette,
Hier loop ik dus ook constant tegenaan… (net ergens anders ook al gereageerd) en ik begin me er steeds meer aan te ergeren.
Eerst ging iedereen op mijn werk ervanuit dat ik het kolven niet langer dan een week zo volhouden (het is zo zwaar, je voelt je net een melkkoe, etc.).
Nu gaat iedereen (inclusief de grootouders) ervanuit dat ik met 6 maanden ga afbouwen, want nu is het niet meer nodig (?) en ik wil vast ook wel weer eens het huis uit (halllooo… ik werk 4 dagen in de week en ik heb een kolf).
De discussie over voeden in het openbaar met oa mijn moeder heb ik gelukkig achter de rug, nadat ik pontificaal midden op straat in bijzijn van mijn moeder mijn kind heb gevoed. Zo van, zie je wel dat het kan…
Ik heb het idee dat ik me overal moet verdedigen dat ik uberhaupt nog borstvoeding geef.
Gelukkig gaf manlief laatst precies het goede antwoord, toen ik hem vroeg hoe lang hij vond dat ik borstvoeding moest blijven geven. Hij zei, nou ja, je moet kijken hoe het gaat, en als ze naar school ging moest het toch wel afgelopen zijn. Het zou wel leuk zijn als ik het in ieder geval tot 9 maanden zou volhouden…
Liesbeth
Ik praat maar niet meer over het feit dat ik nog steeds BV geef. Behalve wanneer iemand er naar vraagt of wanneer ik ergens ben en zeg dat ik naar huis ga ivm een voeding. Erg vreemde reacties heb ik nog niet gehad…afkloppen!
Wanneer je 6 maanden BV geeft ,ben je geweldig en is het het allergezondste wat je je kind kunt geven…maar geef je langer BV…dan lijkt het ineens niet meer zo gezond te zijn…toch vreemd!
En mensen vragen altijd…wanneer ga je stoppen? Maar ben ik dan perse degene die daarover beslist? Waarom heeft Thies daar geen zeggenschap in?
Groetjes,Monique.
Na 3 maanden merkte ik bij sommige al een reactie dat ze het bijzonder vonden dat ik nog bv gaf :shock:
Maar goed…eerlijk gezegd kan ik me er ook iets bij voorstellen.
Voordat ik zwanger was, had ik dezelfde mening :oops: En dat komt omdat ik me er nooit in verdiept had. Ik wist dan ook niet dat borstvoeding zo ontzettend goed is voor een kind en associeerde het meer met iets schunnigs (erg he!)
Nu weet ik uiteraard beter en vind het iets prachtigs. Maar ik kan me daarom wel indenken dat anderen deze reactie geven. Trek je er lekker niets van aan (doe ik ook niet).
In het begin vond iedereen het geweldig dat ik ermee doorging ondanks dat ik fulltime moest kolven. Maar hoe langer het duurde, hoe meer mensen het ‘overdreven’ begonnen te vinden. Steeds vaker ook de vraag “doe je dat nog steeds?” en “hoelang wil je ermee doorgaan?”.
Toen Lara 4 maanden was, belde mijn schoonmoeder met de mededeling dat opa en zij besloten hadden dat ik nu maar eens moest stoppen, want ik moest ook aan mezelf denken :mrgreen: . Uiteindelijk ben ik er 8 maanden mee doorgegaan, maar de volgende keer ga ik voor 2 jaar.
Ik vond het niet heel irritant eigenlijk. Mensen deden niet vijandig en kwamen niet met kritiek. Ik kon alleen merken dat ze het een beetje veel van het goede vonden.
mhhhh ik heb nooit echt wat erover gehoord…heb bijna 10 maanden de borst gegeven bij Renzo…
misschien komt dat ook door mijn houding,ik praat erover alsof het de normaalste zaak van de wereld is,dat is het nl. ook voor mij persoonlijk!
En sowieso trek ik me niks aan van wat mensen vinden…misschien komt dat over en houden ze wijselijk hun mond :mrgreen:
@lena3 wrote:
Toen Lara 4 maanden was, belde mijn schoonmoeder met de mededeling dat opa en zij besloten hadden dat ik nu maar eens moest stoppen, want ik moest ook aan mezelf denken :mrgreen: .
:shock: :shock: :shock: hoe goed bedoeld ook… hoe oud denken zij dat jij bent???Ik weet wat het is om full-time te kolven… en ik moet eerlijk zeggen dat het me ontzettend meeviel hoor…had niet het idee dat ik zoveel moest inleveren… ja, vooruit ik kon mezelf niet eens te buiten gaan aan een fles wijn… en ja ik moest uitkijken met gekruid eten en bepaalde groenten en fruit… so what???
als mensen mij vragen wat Daan krijgt, en ik zeg borst, kijken ze me meestal meewarig aan… als ze dan vervolgens vragen hoe lang ik het wil volhouden… kan ik ze daar met eerlijk recht geen antwoord op geven… Ik zie wel… Zolang het goed gaat, Daan het er goed op doet, en ik het ook allemaal kan bolwerken, blijf ik doorgaan. Maar niet ten koste van alles en iedereen… Ofwel, bij Lucas was stress ook een grote factor dat ik ging stoppen… Ik kon er niet meer van genieten, elke voeding was een spanningsveld… kortom… niet meer vol te houden… Nu sta ik er veel relaxter tegenover… en ben er van overtuigd dat ik het verder ga redden als 4 jaar geleden! Maar om daar nou een tijdslimiet aan te stellen?? Nee hoor… wat ie krijgt is goed… maar tis geen doodzonde om er mee te stoppen.
Ik loop hier dus ook frequent tegen aan. Famke is nu ruim 4 maanden en krijgt GEWOON alleen BV. Net weer de kerstdagen achter de rug en de hele familie over de vloer gehad.
Famke had een flink klierige dag en dronk moeizaam. Ze lag dus ‘veel’ aan de borst. Mijn moeder had al een paar opmerkingen gemaakt. In de trant van: geef gewoon een broodkorst kan ze daar op sabbelen. en: Kind is net een boedda, ze hoeft heus niet te eten. Ik vertelde dat de huidige generatie CB’s adviseert nog niet te beginnen met bijvoedingen, o.a. ivm allergieen. Foute opmerking van mij. Ik en mijn zusje zijn toch ook groot geworden zonder BV! Jaahaa…ik heb hooikoorts, mijn zusje eczeem. Tot overmaat van ramp voegde ik er ook nog aan toe dat kinderen van brood op jonge leeftijd een glutenallergie konden krijgen.
De volgende ochtend belde mn moeder. Ik moest op houden met al die waanwijsheden. Vroeger dachten ze daar heel anders over en over 10 jaar denken ze er weer anders over. Als ik moe ben en Famke is klierig moet ik gewoon stoppen met BV en overstappen op KV. Heb nog even gemopperd en me er toen maar bij neergelegd. We denken anders.
Dat ik geniet van mijn intieme momentjes met mijn dochter…
Dat Famke dankzij mijn melk een lekkere mollige baby is…
Dat ze heerlijk stil is aan de borst…
Het zijn geen redenen voor mijn moeder en anderen om zich te onthouden van hun advies met BV te stoppen.
Ze heeft wel gelijk dat ik er moe uit zie en ben. Ze heeft wel gelijk dat Famke veeleisend is. Maar zou KV dat allebei verhelpen? Ik zou zo graag eens willen horen. Meid wat geweldig dat je BV geeft. Ga zo door! Ben trots op!
Dan zeg ik het wel tegen mezelf en tegen alle andere BV-vrouwen: ben trots op je!
mrgreiner zooo herkenbaar die reactie van je moeder. Mijn moeder maakt zich ook zo giga zorgen om mijn gezondheid. ik kwakkel al een paar weken en zij kan niet wachten totdat ik zeg dat ik stop met de bv. Zij denkt ook dat, dat zaligmakend is. Mijn moeder slaapt er zelfs slecht door. Als ik mij dus weer rot voel dan lieg ik maar tegen mijn moeder om zo dat gezeur voor te blijven.
heb al een paar keer tegen haar gezegd: Mijn kind, mijn opvoeding en hoe jullie het 30 jaar geleden deden interesseerd mij niet!
Ik zou me ook enorm irriteren als iemand zoiets zou zeggen (zich überhaupt met de opvoeding van ons kind bemoeit), maar het gebeurt hier zó weinig! Kom ik te weinig mensen tegen? Zit ik toevallig in een BV-minded omgeving? Of durft gewoon niemand zijn mond open te trekken tegen mij? :lol: Ach, misschien komt dat straks wel, als ik weer aan het werk ga (en het mijn collega’s lastig ‘moet’ maken door te gaan kolven :? ).
Voor iedereen die BV geeft: ik ben trots op je! 8)
Misschien zou ik het wel prettig vinden als iemand een keer van verbazing uit zou roepen: geef je nu NOG STEEDS borstvoeding? :shock: Dan kan ik trots antwoorden: ja, goed hè? :mrgreen:
O, PS. mijn moeder zei met kerst nog: jij bent nog helemaal niet ziek geweest hè? En Leonie ook nog niet hè? Ik zei: nee, even afkloppen, maar we voelen ons prima. Leve de borstvoeding! :inlove:
@beebiedroom wrote:
hoe goed bedoeld ook… hoe oud denken zij dat jij bent???Ik weet wat het is om full-time te kolven… en ik moet eerlijk zeggen dat het me ontzettend meeviel hoor…had niet het idee dat ik zoveel moest inleveren… ja, vooruit ik kon mezelf niet eens te buiten gaan aan een fles wijn… en ja ik moest uitkijken met gekruid eten en bepaalde groenten en fruit… so what???
Ik hou helemaal niet van wijn en gekruid eten :mrgreen: . Ik heb niet anders gegeten alleen eh… ruim 2 keer zoveel als wat ik gewend was. Zodra ik ophield met BV, was mijn honger ook weg.
Ze zeiden het omdat het slecht ging met mij. Ik was voortdurend ziek, doodmoe en eh… niet zo blij, zeg maar. Ze dachten dat als ik zou stoppen, ik meer energie zou krijgen en me weer beter zou voelen. Toen ik na 8 maanden stopte, ging ik me fysiek inderdaad een stuk beter voelen. Nu zijn Lara en ik weer voortdurend ziek en dat vreet nu ook een hoop energie en ook mijn blijheid laat te wensen over. Dus ik ga de BV niet de schuld geven, al blijf ik volhouden dat het me erg veel energie gekost heeft. Ik snap ook niet dat mensen dat ontkennen kunnen, als je ziet wat dat kindje allemaal doet met die melk van jou. Al dat groeien, ziek zijn, zich ontwikkelen, spelen, dat onttrekken ze allemaal aan jouw lijf. Ik vind dat alleen geen reden om ermee op te houden.
lena3 Ik snap ook niet dat mensen dat ontkennen kunnen, als je ziet wat dat kindje allemaal doet met die melk van jou. Al dat groeien, ziek zijn, zich ontwikkelen, spelen, dat onttrekken ze allemaal aan jouw lijf. Ik vind dat alleen geen reden om ermee op te houden.
Ik ontken het wel ( in mijn geval dus dan he) Ik heb er niks meer of minder energie door dan anders. Ook tijdens de zwangerschap was dat zo ik heb praktisch van geen enkele kwaal last gehad ik ben niet aangekomen (sterker nog ik was afgevallen) het enige waaraan ik merkte dat ik zwanger was was aan mijn buik en het schoppen erin.
Tevens was de bavalling eigenlijk ook best wel een makkie, nou nee laat ik het anders stellen makkelijker en veel minder pijnlijk dan ik had verwacht, de weeen ervoor vond ik vervelend (en die waren ook wel pijnlijk) Maar de bevalling opzich deed me eigenlijk geen pijn.
En dan heb ik er ook nog eens een makkelijk kind aan over gehouden, mensen ik ben een geluksvogel. (Zal je zien dat het bij de tweede ingehaald wordt)
Groetjes Yvette
Ja je hebt gelijk natuurlijk Yvette, het verschilt per persoon. Ik voelde me ook prima tijdens de zwangerschap, terwijl een collega vna ellende niet meer op haar benen kon staan. Dus dat zal bij BV ook verschillen.
@yvette26 wrote:
lena3 Ik snap ook niet dat mensen dat ontkennen kunnen, als je ziet wat dat kindje allemaal doet met die melk van jou. Al dat groeien, ziek zijn, zich ontwikkelen, spelen, dat onttrekken ze allemaal aan jouw lijf. Ik vind dat alleen geen reden om ermee op te houden.
Ik ontken het wel ( in mijn geval dus dan he) Ik heb er niks meer of minder energie door dan anders. Ook tijdens de zwangerschap was dat zo ik heb praktisch van geen enkele kwaal last gehad ik ben niet aangekomen (sterker nog ik was afgevallen) het enige waaraan ik merkte dat ik zwanger was was aan mijn buik en het schoppen erin.
Tevens was de bavalling eigenlijk ook best wel een makkie, nou nee laat ik het anders stellen makkelijker en veel minder pijnlijk dan ik had verwacht, de weeen ervoor vond ik vervelend (en die waren ook wel pijnlijk) Maar de bevalling opzich deed me eigenlijk geen pijn.
En dan heb ik er ook nog eens een makkelijk kind aan over gehouden, mensen ik ben een geluksvogel. (Zal je zien dat het bij de tweede ingehaald wordt)
Groetjes Yvette
Hier hetzelfde, heb niet het idee dat ik echt meer eet, misschien iets meer drink en zwangerschap en bevalling ook hetzelfde verhaal (okay, ik was wel 11 á 12 kilo aangekomen, maar als ik afgevallen zou zijn zou heeeeel slecht geweest zijn (ben 1.72m en 59 à 60 kilo, heb heel lang 55 kg gewogen en was toen heel vaak ziek, te weinig weerstand, maar ik kwam gewoon niet aan).
Verder, Yvette, gewoon top dat je zo lang door wilt gaan! Ik heb ook altijd gezegd minstens 6 maanden en dat zeg ik nog steeds. Het gaat nog steeds goed (en ik ben heel happy, want ik heb maar één borst waar melk uit komt!) en daarna zie ik wel. Ik ben van mening dat mensen juist waardering voor je zouden moeten hebben dat je zo lang door wilt gaan. Voor Jamy is het goed en als je het vol kunt houden prima toch!
Ik moet heel eerlijk zeggen dat als ik besluit met 6 maanden te stoppen (wat ik dus helemaal niet zeker weet) dat eigenlijk heel egoïstisch is :oops: (er vanuit gaande dat alles nog zo goed gaat als nu). Dan is het omdat ik het teveel gedoe vindt en ook wel weer eens lekker wat wil kunnen drinken (hoewel dat laatste natuurlijk ook al wel weer kan als de laatste voeding en de eerste voeding ver genoeg uit elkaar liggen). Mijn hubbie had pas iets gelezen dat de optimale tijd om borstvoeding te geven (in de zin van dat je kind dan echt alles heeft gehad tegen allergieën en voor een goede ontwikkeling) 9 maanden is, dus misschien wil ik daar wel iig voor gaan, ik zie wel. Hoe dan ook vind ik jou top dat je voor een jaar wilt gaan :thumbup: :thumbup: en dat mag ook gezegd worden!!!
Dankjewel Edith-Jose Jij ook 
en nog veel mooie borstvoedingmomenten toegewenst.
Een heel goed BV jaar voor iedereen
Liefs Yvette