Sjee hey wat ik nou had vanmorgen,
Heen weg naar school met Renzo ziet hij een poes zitten…zegt hij nog dat is een lief poesje…mag ik hem aaien…
Dus ik zeg nou doe maar niet je weet niet of dat poesje het leuk vind…
Hij leek op onze Poekie die is nu ruim 1,5 jaar dood en Renzo was altijd gek met haar…Hij zegt het nog…zo zag Poekie er ook uit. 
Loop ik terug naar huis nadat ik Renzo weg heb gebracht…
Staat er een autootje stil met mensen erbij,zo een scootautootje weet je wel zo een hippe…vrouwtje van een jaar of 35 erbij…
Ligt die poes daar op straat :o
Bloed 
Ik zag al gelijk dat dat niet goed ging komen…
Beestje ademde wel.
Dus wij bellen naar dierenambulance…
nemen niet op :twisted:
Politie wel onderweg,iemand belde hun,mede omdat het een drukke straat was en er nu dus pontificaal een autootje stond,voor er meer ongelukken gebeuren.
Uiteindelijk nam de ambulance op en gingen iemand sturen…die zijn niet vlot hoor :twisted:
Terwijl je dus zegt dat het beestje nog leeft,dat is toch zielig…kijk redden ging ze het niet maar lijden is dan ook niet nodig.
Al was ze wel in shock hoor,ze lag verder compleet stil.
Nou door de klap op haar koppie moest ze wel spugen dus,dat was zo een beetje het ergste wat je dan kan zien bij zo een beestje…
Mijn Poekie moest ook spugen door dat eerste spuitje toen…vreselijk vond ik dat,daarna kreeg ze ‘‘de’’ spuit en was ze weg
Maar dit poesje was zo zielig…
Dat vrouwtje huilen natuurlijk,dus ik zei al kijk maar niet,dat krijg je niet meer van je netvlies af.
Dus ik heb Celiza haar mooie fleecedekentje met mooie vlinders en hartjes gepakt en over de poes gelegt…
Even mijn handen op haar lijfje laten rusten en gezegt ga maar…laat maar…het is goed…
Toen moest ik ook wel ff huilen hoor…zo triest…
Nu denk ik had ik Renzo maar wel laten aaien,dan was ze misschien gevlucht ofzo en iig niet daar geweest op dat moment even later
Hé bah…ik had Stef al gebeld om even mijn verhaal kwijt te raken maar moet het tóch ook even hier kwijt…
Niet het gezelligste verhaal zo op de ochtend…sorry.
Was blij dat ik thuis kwam en mijn Siepie heerlijk slapend op de bak aan trof…ze komt ook buiten hoop dat zij voorzichtiger doet 
Pfffffffff zó…moest even luchten…
Er is niks meer aan te doen helaas maar triest is het wel…
Hè get…wat naar zeg…
Arm beestje :kaars:
hoi
wat een zielig verhaal kan me voorstellen dat je van streek bent zou ik ook geweest zijn.
Snap heel goed dat je je af vraagt wat als ze geaait zou zijn zou ze dan weg gelopen zijn maarja ja kan er niks aan doen katten letten nu eenmaal niet altijd op.
Mijn oudste poes is al bijna 13 en is soms ook erg onvoorzichtig maar gelukkig nog nooit iets gebeurd
meis hopenlijk ben je al een beetje bij gekomen misschien kan je straks bellen om te vargen hoe het is afgelopen naar dd dierenambulance ?
Ik wist het wel…dit moet ik gewoon niet lezen…
Liefs Chantal :vlinder: :vlinder:
Ja het gaat met mij wel…ben er wel ziek van maar kan wel nuchter zijn…ik heb gedaan wat ik kon voor dat beestje…
Zo met dat dekentje erover stond het iig iets minder verdrietig…
Ik hoef niet te bellen…weet wel hoe het is afgelopen
Dekentje ging niet meer op en neer op een gegeven moment toen ik mijn handen op haar had laten rusten…dat braken was denk ik de laatste ‘‘stuiptrekking’’
Ze had een kokertje om dus ze krijgt iig haar rustplaats wel bij haar baasjes…en niemand hoeft te gaan zoeken…dát lijkt mij nou vreselijk…dan kan je beter weten waar ze is gebleven toch??
@tallie wrote:
Ik wist het wel…dit moet ik gewoon niet lezen…
Liefs Chantal :vlinder: :vlinder:
Ow meis…ik dacht al ik zet het in de titel…
Hé…je had het al zo ‘‘zwaar’’ deze tijd… :hug:
Ach lieverd toch :hug: wat erg
Ik was een keer bij mijn zus ongeveer 11 jaar geleden,ze woonde toen nog op een kampje bij haar ex,opeens stonden ze aan de deur met haar poes,hij was aangereden maar leefde nog
Zijn tanden zaten door zijn tong heen die had haar ex losgehaald zodat het beestje kon slikken.
Onze pap kwam en is met ons naar de dierenarts gereden.
Ik had de poes achterin de auto op schoot met een handdoek erom,mijn zus kon het niet.
Opeens miauwde de kat heel hard mama,het mauwen klonk echt als mama zo hartverscheurend opeens voelde ik mijn broek nat worden
Het was al donker buiten we zagen bij de dierenarts dat het bloed was wat hij geplast had,het was dus goed mis ze hebben hem toen laten inslapen.
Dit vergeet je inderdaad nooit meer!!!
Mijn zus heeft sowieso pech met poezen.
2 jaar terug of zo is haar zwarte kat overreden die lagin de goot
En vorig jaar haar rode poes
Kwam een vrouw aan de deur dat hij poes dood aan de weg lag
Wat akelig zeg.
heb al stukje elders geschreven…vind het een bijzonder mooi gebaar wat je gedaan hebt meid
wat een triest verhaal over dat zielige poesje maar je hebt goed gehandeld en hem vooral een liefdevol korte afscheid gegeven. Ik kreeg er een brok van in mijn keel.
kuzzz
Ach zo zielig…
Goed dat je een dekentje erover hebt gelegd, tis zo’n akelig gezicht!
Wel prettig dat Renzo het niet heeft gezien, lijkt me voor zo’n klein manneke helemaal een shock
:hug:
Oh bah, dat is idd niet leuk om mee te maken.
Je schrijft dat je Renzo misschien de poes had moeten laten aaien maar misschien was ze juist dan de weg op gevlucht en had Renzo dit ook allemaal moeten zien.
Het beestje heeft jouw dekentje over zich heen gevoeld en je rustgevend gebaar, meer kon je niet doen.
Je hebt echt goed gehandeld zo :-*
Sterkte.
Arm beessie zeg
Hoop dat je een beetje van de schrik bekomen bent
:hug: :hug: :hug:
Sophia
Thanks dames!
Voel me verder prima hoor…maar wel een beetje sip…
Jullie zijn lief!
:-*
Ach bah! Zielig bedoel ik :hug:
Doet me denken aan onze marak. Marak was onze eerst poes. Een mooie rooie. Maar hij vond het niet leuk om alleen te zijn. Mauwde de hele dag door. (en nacht) Op advies van de dierenarts zijn we toen op zoek gegaan naar 1 erbij (zonder marktplaats is dat een stuk moeilijker 
) Die zouden we ophalen na 1700 uur. Ik ging nog even boodschappen doen aan de overkant van een drukke weg ik zag marak nog en aaide hem. Hij is toen naar de tuin gelopen in iedergeval niet achter mij aan Toen ik terug kwam was hij aangereden. Direct dood
Het andere katje hebben we toen wel opgehaald en nog een andere erbij. Die hebben we nu 11 jaar later nog :inlove: Maar ook een van die katjes heeft al eens een ongeluk gehad daar. Zijn hele blaas was in honderduzend stukjes. De dierenarts heeft het toen gerepareerd 
Sindsdien zijn bij ons de katten eigenlijk altijd 's nachts buiten geweest. Dan is het een stuk rustiger met het verkeer
Ooh arm beestje Lief dat je Celiza’s dekentje over d’r heen hebt gelegd hoor. Zo heb je toch iets kunnen doen zeg maar…
:-* :-*
:hug:
Naar is dat he, als je denkt van 'had ik maar dit gedaan, dan was dit niet gebeurd… Maar dat soort dingen weet niet van tevoren he…
Lief ook dat je het dekentje van Celiza eroverheen hebt gelegd. :-*
:hug: