Ik stond op de markt en had een paar dingen die ik af wilde rekenen. Komt er een bejaarde man, die zegt: ow ik heb maar 1 ding, dus ik mag wel even voor! :shock:
Hij ging voor, ach ik had de tijd.
ben ik bijna aan de beurt, komt er een iets oudere man en die drong ook voor. Ik zei er iets van en die man negeerde me. Ik herhaalde dat ik aan de beurt was. Die man kijkt me aan, draait zn hoofd om zegt tegen die marktkoopman dat de “jeugd van tegenwoordig geen respect meer heeft voor oudere mensen!”
Daarna kwam er bejaarde vrouw aan. Ik zeg haar gedag. Kende haar niet, maar vriendelijk groeten als teken van: hoi, ik sta hier te wachten zeg maar.
Die man die voorgedrongen was is klaar, gaat weg en die vrouw ging ook voor. Dus ik zei op vriendelijke toon: mevrouw ik stond hier eerder hoor.
Ja maar ik heb maar 1 ding en ik heb gepast geld hoor!
Dus ik rekende intussen af en toen was die vrouw pas aan de beurt.
2 Jaar later begin ik bij de thuis zorg, kom ik bij een vrouw die ik heel vaag herken. Blijkt het dus die vrouw te zijn die op de markt voordrong.
Zegt ze: ja en ik was op de markt en staat daar zo’n jong ding. Maar ik had maar 1 ding en gepast geld en wilde dat even afrekenen, zegt die meid ( op een heeel kattige manier) : mens, ik was voor hoor! ( En dat had ik helemaal niet op die manier gezegd!)
pfffff nou zo ging het helemaal niet!
Ze vond dat ze het RECHT had om voor te gaan met dat ene artikel en dr gepast geld. Mensen mogen van mij echt wel voor gaan maar geen 3 voordringende bejaarden terwijl het helemaal niet druk is.
Dan zeg ik er dus wel wat van op een vriendelijke manier.
Je kunt je altijd vergissen, ik heb me ook eens vergist. Maar dan zeg ik: ow sorry, ik dacht dat ik al aan de beurt was. En dan laat ik uiteraard die persoon alsnog voor.
Nog zoiets:
Hier moet je een hele vervelende deur door om het winkelcentrum binnen te komen. Trekt er een vrouw zo de deur dicht, tegen de wielen van de kinderwagen aan. Ze kijkt om, ziet de kinderwagen tussen de deur zitten en trekt gewoon door! Nou dan word ik dus wel boos.
Dan roep ik op overdreven vriendelijke toon: En bedankt hè!
Of sta ik bij de Super, de kinderwagen helemaal tegen de zijkant zodattie niet in de weg staat, komt er een vrouw die over de kinderwagen heen stapt met haar voet tussen de kinderwagen en het schap wringt en vervolgens met haar kont bij Kimberly in dr gezicht gaat staan en dan voorover buigt om iets uit het onderste schap te pakken.
Dan ben ik de beroerdste niet om de kap naar voren te doen en de kinderwagen naar voren te duwen ( :twisted: :twisted: ) en op aardige toon door de winkel te roepen: ja hoor, je mag er best bij omdat je het zo vriendelijk vraagt!
Van binnen kook ik dan van woede, maar ik probeer dan toch vriendelijk te blijven.
Sta ik in t centrum bij de sleutel specialist, tussen de portomonnees te kijken. Kimberly zat in de kinderwagen en die stond tegen mijn been aan. Komt de winkeljuffrouw en begint aan de kinderwagen te sjorren die op de rem staat. Ik duik over de kinderwagen heen om hem vast te houden maar ze ging steeds harder sleuren en rukken. Dus ik riep dat ze los moest laten! Zegt ze: ja maar je kindje kan bij die riemen en ik wil niet het risico lopen dat het rek omvalt!
dus ik zei dat ik heel goed in staat was om haar in de gaten te houden en dat de kinderwagen op de rem stond. Ze bleef gewoon sleuren en rukken aan de kinderwagen! :shock:
Ze zei weer dat ze niet wilde dat de kleine dat rek op dr hoofd zou krijgen, dus ik zei dat ze dan ook gewoon tegen mij kon zeggen dat de kinderwagen niet goed stond ipv er aan te rukken. Ze ging gewoon door!
Toen zag ik kans om langs de kinderwagen te springen en het handvat te pakken. Toen liet die achterlijke gelukkig los.
Ze had m trouwens ook nog door de rem heen getrokken!
Ik was zo boos dat ik die portomonnee door de winkel geslingerd heb en gezegd heb dat ze dr rotzooi mocht houden als ze zo met de klanten omging. :oops:
Later had ik wel wat spijt dat ik zo boos gereageerd had, ze bedoelde het goed, maar ze had mij ook gewoon kunnen vragen om de kinderwagen opzij te zetten, of te waarschuwen dat dat rek zo snel om kon vallen, dan had ik meteen de kinderwagen opzij gezet natuurlijk.
En verder hier in dit ***dorp wel meer van dat soort dingen meegemaakt, het is bijna dagelijkse kost, echt niet te geloven. :roll:
Ik kan er wel een boek over schrijven.
Ik vind het ook echt heel irritant dat oudere mensen denken dat ze alles kunnen maken. Van de week ook, ik stond bij de bakker te wachten en ben aan de beurt komt er een oudere dame binnen loopt naar de balie en wil gaan bestellen. Toen zei ik zo van; ik geloof dat ik hier al eerder stond en dus aan de beurt ben. Die vrouw werd een beetje pissig, maar ik ging mijn bestelling doen. Heb ook nog wel tegen die verkoopster gezegd dat ze mij toch al zag staan dus dat ik het dan ook vaag vind dat ze toch die vrouw wilde helpen.
Van de week ook nog. Waren we in een dorp en wij wilden achteruit parkeren. Er kwam een man aanlopen van die auto naast ons en terwijl wij naar achter willen rijden doet hij zijn bestuurdersdeur open. Oké wij even wachten. Gooit hij hem dicht, dus wij weer verder naar achter rijden, doet hij zijn achterdeur open. Dus ik het raampje (van de passagierskant open) met de mededeling dat wij graag wilden parkeren. Doet hij de deur dicht en loopt weer naar de bestuurderskant. Wij verder achteruit rijden gooit hij z’n deur open…zo tegen onze auto aan!!!
Dus ik de auto uit en vragen (sarcastisch en op pissige toon) of dat normaal is… Zegt hij ineens joh doe eens rustig… . Nou werd toen echt pissig hè. Kregen we de vraag waar we vandaan kwamen omdat we hier geïrriteerd van raakten …nou ja wat doet dat er nou toe. Is toch raar hoe zij deden???
Ouderen denken echt dat heel de wereld van hun is.
ik lees veel met stijgende verbazing…
Ik heb veel van de voorbeelden echt nog nooooit meegemaakt.
Kom ik aan met een zwetend hoofd en 2 (nu 3 kids, maar daarmee heb ik het nog niet gepoogd) kids sjorrend aan de arm om de bus te halen, dan VERWACHT ik helemaal geen hulp. Ik denk dan… ja meis, dan had je zelf maar eerder van huis moeten gaan.
Sta ik eenmaal in de bus dan vraag ik meteen al aan de chauffeur of hij 2 tellen wil wachten tot we zitten omdat je zo omligt. Meestal geen punt, maar uit hen zelf denken ze er gewoon niet aan en ze moeten hun reisschema halen.
Is er geen plek dan VERWACHT ik ook niet dat ik mag zitten enkel omdat ik 2 kleine kinderen mee heb. Wel vraag ik meestal aan mensen die er voor mij “betrouwbaar” uitzien of 1 van de kinderen erbij mag zitten, zelfs wel eens gevraagd of een mevrouw Peter even op schoot zou willen nemen. Vond die mevrouw werkelijk nog prachtig ook.
Voordringen, meestal bied ik zelf al aan of ze even voor willen.
Op de markt heb ik vaak ook wel de tijd, maak me dan niet druk al dringen er 4 voor.
Word het me te gortig dan zeg ik niet “ik stond hier al hoooor” want van het woordje “hoor” ben ik zelf mega allergisch :silenced: Vind dat een behoorlijk rotte manier van praten.
Meestal zeg ik dan… “Heb er net met liefde al 3 voorgelaten, maar wil nu toch graag ook een keer afrekenen” soms met een semi knipoog van “anders duurt de dag ook zo lang he”
Meestal is het dan (ook ouderen) oh sorry, ik dacht dat het wel even kon… en dan ga ik mijn gang.
Deuren… als ik denk dat het een worstelpartij word dan vraag ik gewoon “dat word een leuke bezigheid, maar misschien wilt u me even helpen” Ik zet een vriendelijk gezicht en na het helpen bedank ik overdreven :lol:
Dus nee, ik ervaar dat allemaal niet zo.
Bemoeizucht zo van “ach, die kleine heeft zo een verdriet, hij zal wel honger hebben” Neem ik meestal ook voor lief en leg gewoon vriendelijk uit… “nee hoor, dan was ik wel thuis geweest, maar ik rook net al wat, hij vind dit gewoon de mooiste winkel om even zijn broek vol te maken” :mrgreen: (dat was gisteren in de Zeeman)
En dan is het “och, ga maar gauw dan”
“Doe ik” zeg ik dan en ik ga.
Waarschijnlijk is er vast wel eens iets niet goed gelopen, maar ik ben nu eenmaal niet iemand die lang stilstaat bij alles wat er fout ging.
Ik vind de meeste ervaringen nog steeds heel vriendelijk.
Weet wel van mezelf dat een vriendelijk gezicht veel doet, ik ben eerder geneigd “vrolijke mensen” te helpen dan iemand met een mega sjaggy gezicht en of ze dan zwanger zijn, kids bij zich hebben, oud zijn of niet … als je kijkt met een blik van “de eerste de beste krijgt een uitbrander” dan word mijn neiging tot helpen direct onderdrukt. :shifty:
ow nou hoe ik het zoveel jaar geleden helemaal precies en letterlijk gezegd heb dat weet ik niet meer, het kan ook zijn dat ik gezegd heb: mevrouw, ik ben nu aan de beurt.
of dat ik gezegd heb: ik dacht dat ik aan de beurt was.
Iets in die buurt in ieder geval. Bovendien is het ook nog es heel anders hoe ik in het echt iets zeg en hoe anderen DENKEN hoe het in het echt klonk.
Ik zei het dus echt wel gewoon vriendelijk, en zelfs met het woordje “hoor” erachter kan ik het nog heel vriendelijk, aardig en lief laten klinken.
Over hulp verwachten: dat doe ik ook niet, maar als mensen omkijken en zien dat de band van de ( 3-wieler) kinderwagen tussen de deur zit en ze blijven aan de deur sjorren dan zakt daar mijn broek van af!
En dan ben ik niet beledigd omdat ze de deur niet open houden, dat verwacht ik hier in dit zeikdorp nieteens meer, maar om het feit dat ze aan de deur blijven sjorren en rukken terwijl ze kijken naar de band die er tussen zit!
@zonnetje01 wrote:
Ik vind het ook echt heel irritant dat oudere mensen denken dat ze alles kunnen maken. Van de week ook, ik stond bij de bakker te wachten en ben aan de beurt komt er een oudere dame binnen loopt naar de balie en wil gaan bestellen. Toen zei ik zo van; ik geloof dat ik hier al eerder stond en dus aan de beurt ben. Die vrouw werd een beetje pissig, maar ik ging mijn bestelling doen. Heb ook nog wel tegen die verkoopster gezegd dat ze mij toch al zag staan dus dat ik het dan ook vaag vind dat ze toch die vrouw wilde helpen.
Van de week ook nog. Waren we in een dorp en wij wilden achteruit parkeren. Er kwam een man aanlopen van die auto naast ons en terwijl wij naar achter willen rijden doet hij zijn bestuurdersdeur open. Oké wij even wachten. Gooit hij hem dicht, dus wij weer verder naar achter rijden, doet hij zijn achterdeur open. Dus ik het raampje (van de passagierskant open) met de mededeling dat wij graag wilden parkeren. Doet hij de deur dicht en loopt weer naar de bestuurderskant. Wij verder achteruit rijden gooit hij z’n deur open…zo tegen onze auto aan!!!
Dus ik de auto uit en vragen (sarcastisch en op pissige toon) of dat normaal is… Zegt hij ineens joh doe eens rustig… . Nou werd toen echt pissig hè. Kregen we de vraag waar we vandaan kwamen omdat we hier geïrriteerd van raakten …nou ja wat doet dat er nou toe. Is toch raar hoe zij deden???
Ouderen denken echt dat heel de wereld van hun is.
Ja en dan vinden ze het gek als je uitstapt, tegenwoordig moet je maar je spullen laten mollen geloof ik, nou no way :snooty: :naughty:
woest wordt ik ervan, en weet eerlijk gezegt niet wat ik zou doen hoor
Bagheera; Ik had die oude man dus echt niet voorgelaten vooral omdat hij er dus al vanuit ging dat hij voor mocht en die vrouw had ik gewoon gezegt van dat was ik :mrgreen:
renzosmam
:thumbup:heb je goed gedaan :mrgreen:
gr mel
Ik snap de instelling van Cell en zo doe ik het ook een beetje. Ik verwacht ook niets voor mijzelf.
Maar als iemand valt of echt hulp nodig heeft en iedereen staat er bij en kijkt er naar dan erger ik mij dus wel. Dat bedoel ik met egoisme. Voor mij hoeft niet iedereen op te staan in de tram.
Misschien hebben mensen wel net heel hard gewerkt. Jonge mensen kunnen ook moe zijn. Vind het altijd zo stom als mensen zeggen dat jongeren jonge benen hebben.
Ik zeg er dus altijd wel wat van. Nooit boos ofzo, maar wel inderdaad net als Cell met een knipoog.
Bij dwingende mensen ben ik net iets harder.