Ik zit er al vanaf donderdag mee in mijn hoofd. Het is toch eigenlijk van de zotten wat er toen gebeurde.
Ik ging met Mischa naar de logopedie. De logopediste zit in hetzelfde gebouw als de huisarts.
Ik had de auto geparkeerd en met dat ik uitstap zie ik ook een man uit een auto stappen die met een stok loopt (een nog vrij jonge man, maar dat maakt natuurlijk niet uit). Hij loopt behoorlijk moeilijk, en moet vaak stil staan.
Ik zet Justin in de buggy, haal Mischa uit de auto en wij lopen ook langzaam richting de deur. Bij de ingang staan 2 mensen ergens op te wachten (belangrijk detail 
). Ineens zie ik die man met die stok neervallen. Ik schrik me naar, maar die twee personen bij de ingang verblikken of verblozen niet en blijven met de handen in de zakken staan toekijken hoe die man moeite doet om weer overeind te komen :shock: . Ik zag al snel dat hij heel niet overeind kon komen, dus ik zeg tegen Mischa: doorlopen lievert, en ik loop snel naar die man toe om te vragen of hij hulp nodig heeft.
De assistente had inmiddels de huisarts gewaarschuwd, dus die kwam helpen, want ik kan zo’n man natuurlijk niet optillen.
Maar ik heb me dus zó geërgerd aan het feit dat die twee personen bij de ingang gewoon geen hulp aanboden, of wat dan ook.
Ik hoop toch niet dat Nederland langzaamaan niet meer naar elkaar omkijkt eigenlijk. :think:
Die mannen hadden van mij ongelooflijk de wind van voren gekregen!
anders van mij toch ook!!! Het is toch een kleine moeite, jemig zeg!
@~Marion~ wrote:
Die mannen hadden van mij ongelooflijk de wind van voren gekregen!
He Marion toch, wat een naar vooroordeel , ik zie nergens dat het mannen zijn ?
Ik merk sowieso dat men in NL steeds individueler (lees egoistischer!) wordt.
ik persoonlijk help iedereen die voor mijn neus valt maar ja ik merk idd dat tegenwoordig de mensen niet meer echt behulpzaam zijn.eigenlijk wel jammer lijkt wel of iedereen harder wordt. :think:
Wat asociaal zeg dat ze helemaal niks deden.
Die mensen zouden van mij ook de wind van voren krijgen.
@Karin2 wrote:
@~Marion~ wrote:Die mannen hadden van mij ongelooflijk de wind van voren gekregen!
He Marion toch, wat een naar vooroordeel , ik zie nergens dat het mannen zijn ?
Ik merk sowieso dat men in NL steeds individueler (lees egoistischer!) wordt.
doe eens wat voorbeelden, waar merk je dat aan?
Niemand voorlaten bij de kassa, als ze maar 3 dingen hebben en jij een hele kar vol.
De deur open houden voor mij als ik achter je aan naar buiten wil met een kinderwagen.
Voordringen in een rij.
Mij zien sjouwen met kinderen van 2 en 3 en een groot krat boodschappen en een kinderwagen welke ik nauwelijks vooruit krijg en gewoon lekker blijven kijken hoe ik aan het klooien ben als er wat op de grond valt.
In de rij bij de visboer gewoon lekker net doen alsof ik er niet sta met 2 kinderen en een kinderwagen en voorkruipen in de rij :naughty:
Zojuist in de trein. 4 jonge studenten blijven gerust zitten als er een echtpaar van in de 80 met 2 stokken naar binnen komt en moet blijven staan.
Wat mij eigenlijk in het dagelijkse leven opvalt, is dat mensen graag voorkruipen. Liefst stiekem.
Een ander voorbeeld is ritsen. Officieel moet je rijden tot het bord : ritsen vanaf hier". Maar als je je hier aan houdt en rijdt tot aan het bord, word je gezien als aso en laat niemand je ertussen !!! :shock:
Verder kan ik momenteel geen schokkende dingen bedenken. Maar ik denk dat iedereen wel merkt dat de huidige maatschappij zo is : Ikke, ikke en ikke eerst !!!
ik had het laatst nog bij de kassa… stond al in de rij(er was nog een iemand voor me, en ik keek ondertussen even tussen de medicijnen(moest hoestdrank hebben en dat staat hier in de buurtsuper naast de kassa. Ik draai me om om terug naar de wagen te gaan(daan)zie ik zo een knul langs de wagen aflopen en voor daan plaatsnemen in de rij :o ik ga dus terug naar de wagen en zeg alleen maar… is dit nieuw ofzo??? en kijk hem vuil aan… (ik had niet echt haast ofzo, dus heb er geen issue van gemaakt, maar die knul wist precies wat ik bedoelde en durfde me ook niet meer aan te kijken :mrgreen: ) per ongeluk had ik ook het voorwiel van de wagen precies zo achter zijn enkel geplaatst dat wanneer hij een stap zou zetten, hij zou struikelen :twisted: Ik zei natuurlijk heel beleefd en welgemeend(NOT) sorry en keek super onschuldig :P…
Naderhand keek de caissiere me een beetje raar aan,dus ik de situatie uitgelegd… ze moest er wel mee lachen :mrgreen:
Nou ik ZEG er dus wat van. Het is namelijk zo dat ik ook vind dat mensen tegenwoordig niets voor een ander blijken over te hebben.
In zo’n situatie als de ts beschrijft had ik er zeker wat van gezegd. Ook in de supermarkt zeg ik iets. Altijd eigenlijk. Laat ze maar voelen want ze weten echt wel dat ze asociaal bezig zijn.
Ik erger mij helemaal gek om al dat egoistische gedoe tegenwoordig.
Ik spuug er echt op.
Of dat je hoogzwanger, met een kind op de arm en een buggy in je andere hand de bus in stapt… (buggy moet ingeklapt en kind vind zelf in de bus stappen eng). De buschauffeur gaat al rijden voordat je de kans hebt gekregen om een plekje om te zitten te vinden. Dus val je om met kinderwagen en kind nog vast. Bus zit bomvol en iedereen zit je geïnteresseerd aan te kijken hoe je dat gaat oplossen. Bedankt buschauffeur en bedankt passagiers :thumbup: :twisted:
Of mensen die in de supermarkt je kind van twee opzij gaan duwen met hun karretje omdat ze niet snel genoeg loopt naar hun zin :twisted:
Of dat je de bij de peuterspeelzaal komt, en de deur waar je doorheen moet is best krap. Je bent net sinds anderhalve week weer mama en hebt dus je ene uk aan de hand en je andere uk in de kinderwagen mee. En het lukt je maar niet om de kinderwagen naar binnen te rijden en tegelijkertijd de deur open te houden, want de kinderwagen past maar net door de deur en zo behendig ben je nog niet met dat ding En daar zitten ze dan, alle mama’s geïnteresseerd op een rijtje te kijken, maar niemand die er aan denkt om op te staan en even de deur open te houden 
(ondertussen doen ze het wel, blijkbaar wilden ze eerst even kijken of het me zou lukken :eh: ).
Wat je voorbeeld betreft, ik vind het te schandalig voor woorden :twisted:
Hoi,
Het is werkelijk schandaling :evil:
Gelukkig is niet iedereen zo, maar het lijkt er wel op dat het steeds erger wordt.
Ik ben hoogzwanger uit de rolstoel voor het ziekenhuis gevallen (wieltjes bleven steken tussen platen die daar dus nog steeds liggen !)
En niemand hielp me, alleen mijn man .
Iedereen stondt erbij en keek erna :?
Dezelfde dag dat ik bevallen ben (ben met ruggeprik bevallen en heb BI)
moest ik uit bed om te plassen, ik zei ik heb geen gevoel in mijn been, moest er toch uitm gedaan en ja, boem daar lag ik weer 
Toen zei ze kom sta maar op, :shock: dat ging dus niet, en haalde toen er maar een collega bij , nog geen sorry gehoort :wall:
Ik help echt altijd, ik ben zo opgevoed en het zit ook in me .
Het wordt er niet beter op zo jammer toch :?
Dit verbaast me helemaal niet. Ik word soms gek van het egoistische gedrag van mijn medemens. Al de voorbeelden die hierboven al genoemd zijn, maak ik dagelijks mee.
Ik kan echt gelukkig worden van iemand die de deur voor me openhoud, mij vriendelijke goedendag wenst of zelfs even een babbeltje maakt. Maar wie doet dat nog? Ik woon op het platteland en daar gaat het nog enigszins, maar in de stad is het nog erger gesteld.
Gisteren, klein voorbeeldje, spelen we in een speeltuintje. Ander gezin met 2 kinderen onderuitgezakt op een bankje. Jongetje stierlijk vervelend en gemeen tegen Sebastiaan. Mij aan de kant duwend, terwijl ik Seb aan het helpen was bij de glijbaan, hij moest eerst. OUders zeggen helemaal niets, boeit ze blijkbaar niet. Ik probeer jongejte op te tillen om hem even achter mij te zetten omdat ik moet helpen, maar klemt zich helemaal vast. Ik leg ouders uit hoe en wat, blijven gewoon zitten. Wat moet je daar mee??? Kan hem moeilijk met grof geweld losrukken…
Mijn kinderen moeten om zich heen kijken, mensen helpen die dat nodig hebben, opstaan in bus/trein/waar dan ook om ouderen te laten zitten, hun speelgoed delen, snoep en drinken delen etc. Maar weinig andere kinderen worden zo ook opgevoed. Helaas.
@Karin2 wrote:
Een ander voorbeeld is ritsen. Officieel moet je rijden tot het bord : ritsen vanaf hier". Maar als je je hier aan houdt en rijdt tot aan het bord, word je gezien als aso en laat niemand je ertussen !!! :shock:
Nou dit vind ik inderdaad zo ergerlijk dat mensen niet tot het bord rijden. Maar soms laten ze je er niet meer tussen want vinden ze het inderdaad aso. Je hebt zelf mensen die gaan express op de streep rijden zodat er niemand meer tot het bord kan rijden. Zo stom.
Ik was in Londen toen ik 7 maanden zwanger was. Ik ging veel met de metro en echt overal sprongen mensen op om me te laten zitten. Als ik maar 1 halte ging dan bleef ik wel staan maar dan bleven mensen om me heen toch aanbieden dat ik kon zitten. Of ze zorgden dat ik dan in ieder geval dicht bij die paal kon staan om me beet te houden. Ik vond dat echt super.
Hier ook:
Ik stap in de bus , geen plek meer dan ga ik dus staan bij dat grote gedeelte, waar normaal kidnerwagens staan.
Een vrouw achtermij moest met buggy naar binnen en kwam dus via achterdeur.
Ze heeft die buggy ingeklapt , slaat hem perongeluk tegen mijn rug aan (en niet zo zacht ook), zegt vervolgens:
Rot dan ook op uit mijn weg, je ziet toch dat ik er langs wil! ik had je harder moeten raken :o :shock:
Hier voor de deur, ik stond op het balkon (3 hoog.) zie een oudere vrouw van de stoep vallen met rollator en al. (En er staan nog 3 mensen voor de flat.) ik zie dat er niks gebeurd ben naar beneden gerend en de mevrouw geholpen, wat hoor je: Ze had zelf ook wel overend gekomen, zag er zo grappig uit! :shock:
oh ik zou ook boos zijn geworden :evil:
ik kan me ook zo ergeren aan mensen die nooit eens een ander willen helpen.
bijv als je met je kinderwagen aankomt lopen , en iemand net de deur binnen of uit loopt en niet ff de deur voor je open kan houden.
zodat jij ahetrstevoren met de kinderwagen in 1 hand , de deur in je andere hand en je kont ertegen de deur inwiebelt. pfffff
of nu k zwanger ben en op school sta te klungelen om donny op t zitje van de fiets te krijgen.
hij is te zwaar om te tillen ( 25kg) dus ik wiebel frut en sjouw meneer een beetje heen en weer tot ie zit.
terwijl het ene kleine moeite is om even te vrage : moet ik hem er ff opzetten??
maarjah ik ben ene zelfstandige mama he…dus laat me niet kennen 8)
O het is echt heel erg ja!!
Ik val soms flauw. En had het dus eens op straat…
Ik kwam al bij maar mn hoofd en rug deden enorm pijn dus dacht tja straks is er wat en maak ik t alleen erger als ik beweeg. Ik hoorde mensen praten enzo… maar niemand die bij me kwam vragen hoe het ging pas na paar minuten een jongen die op de fiets voor bij kwam stopte belde een ambulance en kwam bij mij kijken en met me praten!
Echt te gek voor woorden…
:roll:
En wel allemaal blijven staan natuurlijk want sensatie is wel leuk uiteraard.
Maar,
Toch moet ik zeggen dat ik ook even vaak wel mensen tegen kom die wel behulpzaam zijn. Mensen die me in het ov met Joy/buggy helpen of als ze lopend is voor ons opstaan dat ik met haar kan zitten. Enzovoort.
ik vind het hier in twente erg meevallen… :thumbup:
Maar euhm, bij veel voorbeelden hier gegeven denk ik
“je kunt toch ook even om hulp vragen?”
Heel vaak als ik de bus nam, en er wou iemand mee met een kinderwagen, vroeg diegene al als we stonden te wachten op de bus of ik even mee wou helpen.
Tuurlijk voordringen is niet goed, maar veel dingen worden voor aangenomen/verwacht terwijl als je het soms doet je ook op je kop kunt krijgen. Zo heb ik een keer een ouder mevrouwtje vreselijk gepikeerd door op te staan in de bus voor haar. Ze kon toch nog wel staan! En op staan voor iemand die (misschien?) zwanger is… ?? straks krijg je nog een mep als het niet zo is.
Ik vind het nogal makkelijk om iedereen weer eens lekker over 1 kam te scheren en te zeggen dat nederland zo verloedert etc. Kijk eens verder denk ik dan. En een betere wereld begint bij jezelf, dus geef aan als je iets verwacht van een ander, wees duidelijk.
(iemand helpen opstaan als ie gevallen is, is natuurlijk een MUST, maar dat snappen jullie wel!)
@#puk# wrote:
Maar euhm, bij veel voorbeelden hier gegeven denk ik
“je kunt toch ook even om hulp vragen?”
Heel vaak als ik de bus nam, en er wou iemand mee met een kinderwagen, vroeg diegene al als we stonden te wachten op de bus of ik even mee wou helpen.
Tuurlijk voordringen is niet goed, maar veel dingen worden voor aangenomen/verwacht terwijl als je het soms doet je ook op je kop kunt krijgen. Zo heb ik een keer een ouder mevrouwtje vreselijk gepikeerd door op te staan in de bus voor haar. Ze kon toch nog wel staan! En op staan voor iemand die (misschien?) zwanger is… ?? straks krijg je nog een mep als het niet zo is.
Ik vind het nogal makkelijk om iedereen weer eens lekker over 1 kam te scheren en te zeggen dat nederland zo verloedert etc. Kijk eens verder denk ik dan. En een betere wereld begint bij jezelf, dus geef aan als je iets verwacht van een ander, wees duidelijk.
(iemand helpen opstaan als ie gevallen is, is natuurlijk een MUST, maar dat snappen jullie wel!)
Daarom vraag ik altijd: wilt u zitten?
Probleem opgelost. Nee puk, vind je verhaal echt niet opgaan. Mensen zijn echt tegenwoordig te egoistisch.
Vind iemand die gepikeerd is omdat je opstaat veel minder erg dan niet opstaan omdat je wellicht nog wel verder wilt kijken maar dat niet kan omdat je ook niets hebt aan suggestief denken.