Ik had van Sacha graag thuis willen bevallen, maar Sacha zat wel lekker en ik werd met 42 weken ingeleid en dus in het ziekenhuis bevallen. Dit werd opeens een spoedkeizersnede. Mocht er nog een keer een tweede komen dan is er geen kiezen bij en moet ik in het ziekenhuis bevallen. Ik weet dus niet hoe het is om thuis te bevallen het lijkt me fijn maar het is niet voor mij weg gelegd.
Ik ben van Jula gelukkig thuis bevallen, maar omdat de placenta niet kwam, moest ik alsnog naar het ziekenhuis. Dit heb ik eigenlijk helemaal niet als vervelend ervaren, Jula was er en dat was het belangrijkste!
Het jammere is alleen wel dat ik nu verplicht in het ziekenhuis moet bevallen, ook omdat ik de vorige keer uiteindelijk al met al bijna 3 liter bloed heb verloren. Ik vind het wel jammer, was liever thuis bevallen (ook omdat Jula er nu is en er nu dus iemand moet komen om haar op te halen).
Maar dat is voornamelijk om het praktische (opvang Jula, naar het ziekenhuis, hoe snel gaat het daar, ben je dan niet helemaal uit de weeen, et cetera) en ook omdat ik hoop dat ik me daar wel lekker mezelf kan voelen. Bij mij is het wel een verplaatste thuisbevalling, de verloskundige is er gewoon bij en dat is wel weer een fijne gedachte. Staat er niet ineens een vreemde aan je bed.
Maar ja, ik weet het nog van de vorige keer, uiteindelijk maakt het je allemaal niets uit (maar nu twijfel ik daar toch weer aan of dat echt wel zo is, haha 
…)
ik wilde thuis bevallen, heb het de grootste gedeelte ook thuis doorgebracht
maar uiteindelijk moest ik wel naar het ziekenhuis!!!
shania zat net nog iets te ver weg, en mijn persweeen waren heel slap, en kon het niet alleen klaar krijgen, uit eindelijk is ze met een "KIWI"terwereld gebracht.
als mijn persweeen sterk genoeg waren dan had ik het zelf wel kunnen redden, en mocht ik ook verder thuis bevallen… maar dat zat er niet in.
ik heb voor thuis gekozen omdat ik het voor mijzelf fijn vond, uiteidenlijk toen ik wel in het ziekenhuis lag was ik wel blij dat ik daar lag, daar hadden ze de middelen om te helpen.
maar ondanks dat ik thuis begonnen was, was ik binnen een no time met de ambu in het ziekenhuis!!!
Ja soms kun je dus niet kiezen:
Bij Jur ben ik medisch bevallen 42 weken ingeleid en 2 dagen later bevallen.
Bij Anne wilde ik weer in het ziekenhuis bevallen maar ben thuis zonder verloskundige bevallen, ging opeens erg snel zeg maar en heb het ziekenhuis dus nooit gezien.
Ik moet zeggen dat ik het een geweldige ervaring vond om (onverwachts) thuis te bevallen, dnek ook in combi dat je het alleen met mijn man hebt gedaan…
Bij een volgende wil ik zeker thuis bevallen en dat terwijl ik dus echt altijd alleen in het ziekenhuis wilde bevallen.
maar snap degene die zeggen ivm veiligheid/gevoel graag in ziekenhuis, dat was mijn redenatie namelijk ook hoor!!!
Groetjes Sam
Tante Soesa schreef:
Hier hebben ze altijd speciale parkeerplaatsen voor noodgevallen bij het zkh dat moet volgens mij wel bij ieder zkh. Neem niet aan dat ze verwachten dat je man nog even netjes de auto gaat parkeren toch?
Je kunt de auto bij de ehbo neergooien, maar dan moet je man dus weer terug om de auto weg te zetten, want hij mag daar maar even staan. En als het 20 minuten lopen is naar de verloskamer, je man brengt je daarheen en moet dan weer terug, dan is hij dus wel erg lang weg.
Laat je de auto gewoon wel bij de ehbo-ingang staan, dan slepen ze hem weg. Dus ja, je moet echt parkeren...
Hier niet, hier mag je de auto bij de ehbo laten staan.
En als je weeen hebt van om de 5 minuten dan kan hij toch nog makkelijk de auto weg zetten? Dan is hij echt wel op tijd.
Maar zo vroeg ga je niet naar het ZKH. Je gaat pas bij zoveel centimeter ontsluiting, zeker bij een tweede kan er dan vanalles gebeuren. Bovendien wil ik niet dat mijn man zolang weg is (reken maar na, minstens 45 minuten). Dat zal heus niet betekenen dat hij het moment supreme mist, dat moest er nog eens bijkomen…
Het is gewoon weer zo’n nadeel van het ZKH waarom ik daar niet heen wil.
Ik weet het niet.
Vond allebei wel fijn.
Bij Mateo moest ik 4 dagen blijven en dat was mindere ervan. De bevalling zelf was ok.
Bij Micah zou ik het ziekenhuis niet eens hebben gehaald. Het was fijn dat je na de bevalling even lekker op je eigen bank kon gaan zitten, eigen douche etc en je bed wordt gelijk verschoond hoor 
Het is heerlijk om je kind naast je in bed te hebben ipv in een ziekenhuiswieg.
Buren hebben geen last gehad van mijn gegil en eerlijk gezegd zou het mij ook helemaal niet uitmaken. Dat lijkt mij geen handig argument, aangezien er in een ziekenhuis ook allemaal mensen liggen die hun rust nodig hebben…Ga je daar dan niet giller
Maar goed, ziekenhuis of thuis, nu ik het heb opgeschreven en ik uitga van het al bevallen zijn is het fijner om thuis te bevallen…
@Marlous wrote:
Buren hebben geen last gehad van mijn gegil en eerlijk gezegd zou het mij ook helemaal niet uitmaken. Dat lijkt mij geen handig argument, aangezien er in een ziekenhuis ook allemaal mensen liggen die hun rust nodig hebben…Ga je daar dan niet giller
Een vriendinnetje van mij die op haar 14e voor het een of ander bij een gynaecoloog moest zijn, kwam helemaal getraumatiseerd terug omdat de wachtkamer in de buurt van de verloskamer was en ze dus het wonder der geboorte live had mogen horen :mrgreen:
@lena3 wrote:
Dat vraag ik me sowieso af: als je kiest voor een zkh-bevalling (dus zonder medische indicatie), wanneer ga je dan op weg?
Hoe gaat dat in zijn werk? Rijd je man je, of de VK? En kan het niet gebeuren dat de dingen toch sneller gaan dan verwacht waardoor je met heel heftige weeën onderweg bent?
Het ZKH hier in de buurt heeft bijvoorbeeld een parkeergarage waar jeparkeren moet. Ergens anders kan niet, tenzij je man je aflevert en direct weer teruggaat om de auto te pakerken voordat ze 'm voor de ingang wegslepen. Van de ingang naar de verloskamers in het nog eens 20 minuten lopen (idioot, maar het is zo).
Dus als ik dan ga rekenen: 15 minuten rijden naar het ZKH (minimaal, zonder spits), 10-15 minuten voor parkeren auto en met weëen bij de ingang zien te komen (moet je dus een stuk lopen, of je moet in de garage blijven zitten terwijl je man een rolstoel haalt, is hij ook zeker 10 minuten weg), rolstoel charteren, 20 minuten naar de verloskamers lopen in je rolstoel, je daar melden & installeren… Ben je zo een uur verder, nog zonder de tijd die je nodig hebt om thuis te vertrekken. In een uur kan een heleboel gebeuren :think: .
Ben dus wel benieuwd naar hoe dat gaat in de praktijk?
Ga via de EHBO ingang! die is vaak aan de achterkant en daar zijn parkeerplaatsen beschikbaar voor noodgevallen. Mocht het toch iets langer gaan duren met je kan je man altijd nog de auto even verplaatsen.
Ik heb nu voor de 4e keer aan de verloskundige opgegeven dat ik thuis wil gaan bevallen. Maar zei er al gelijk bij, dat het wel bijzonder zou zijn als het nu eens een keer zou gaan lukken!
De vorige drie lagen allen in stuit, geen keus dus. Ik moet zeggen dat ik het niet als vervelend heb ervaren, zeker de laatste bevalling niet, duurde maar 2 uurtjes. kwam met VO binnen, op bed, vliezen breken en 4 persweeen later was ze er al. Bijna een stortbevalling! snel douchen en naar huis! :mrgreen: :mrgreen:
Bij de 2e werd ik ingeleid met gel, werkte niet genoeg dus toch aan het infuus, vond ik wel wat vervelend. Heb ze ook gewaarschuwd dat het infuus niet te hoog mocht want ik had geen zin in een weeenstorm. (Hoezo eigenwijze pleeg?) :lol:
persweeen kwamen toen snel, moest wachten op de gyn, stond een arts in opleiding bij die mocht geen stuitbevalling doen. Waarop mijn antwoord was: " Pech, ik ga NU persen!" Hahaha, had je moeten zien hoe snel de gyn er was. grote plens vruchtwater over zijn broek, had ’ ie maar op tijd moeten komen. :dance:
Nou ja, we gaan we zien wat deze kleine gaat doen, of ’ ie net zo slim is als zijn broer en zussen. ( wie gaat er nu 9 maanden op kop hangen?)
Maar onthoudt gewoon 1 ding, je probeert het allemaal zo mooi te bedenken en te plannen, het loopt vaak toch weer even anders dan je denkt. Go with the flow!
ik wilde thuis bevallen maar uit eindelijk is wessel in het ziekenhuis van lelystad geboren.
ik ben met volledige ontsluiting en persweeen naar het ziekenhuis gereden door mijn verloskundige.