Zegt een eerdere bevalling wat over de volgende?

Hopelijk heeft iemand hier er een antwoord op.



Wij willen graag nog een kindje.

Maar de onbezorgdheid en de vanzelfsprekendheid zijn nogal verdwenen zeg maar.



Als je bij je vorige bevallingen weinig bloed verloren bent, heb je dan bij je volgende bevalling minder risico op grote bloedingen of maakt het verloop van vorige bevallingen niets uit.



Hetzelfde met de placenta; als die bij de vorigen binnen een paar minuten kwam, mag je er dan vanuit gaan dat dat bij een volgende ook wel zal gebeuren (omdat dat bij je lichaam hoort) ofheb je gewoon nog kans dat hij bij een volgende niet vanzelf komt.



Ik heb wel gelezen over vrouwen die standaard veel bloed verliezen, dat dat bij hun bevallingen hoort of het nou de eerste, tweede, derde enz. is.

Ik vraag me af of dat de andere kant ook zo werkt.



Ik ben heel benieuwd naar alle antwoorden die hier op ingaan.

het hoeft niet perse een wetenschappelijk stuk te zijn, eigen ervaring is ook prima.



alvast bedankt.

Geen idee of een 1e bevalling iets zegt over de 2e…



Bij de eerste had ik een spoedsectio, na ongeveer 10 uur aan het infuus te hebben gelegen. Bij de 2e heb ik net geen 4 uur aan het infuus gelegen en toen ben ik vaginaal bevallen.



Geen vergelijkingsmateriaal dus :mrgreen: .

als ik naar mijzelf kijk:



bij Elize ben ik spontaan bevallen met 37+2, placenta kwam mooi op tijd maar ben wel aardig wat bloed verloren.

bij Sebastian ben ik ingeleid met 40+2, placenta kwam erg laat (ok stond al klaar) en heb weinig bloed verloren.



twee hele verschillende bevallingen dus.



geen enkele bevalling is hetzelfde, ik denk dat je dat ook kunt doortrekken naar eventuele complicaties. maar als je meer duidelijkheid wilt kun je vast wel bij een gyn of vk terecht. misschien kunnen zij je een duidelijker antwoord geven :think:

eehm…ik heb geen idee eigenlijk.



Maar ik hoop het niet :angel: :shifty:



In februari weet ik meer 8)

Ik doel vooral op een derde of latere bevalling, waarbij de vorige bevallingen qua bloedverlies en placenta nogal gelijk waren.



Als je 2 bevallingen hebt gehad die totaal verschillend warren, kun je er voor een derde geen touw aan vast knopen.

Maar hoe zit het als je eerste bevallingen wel opelkaar leken qua bloed en placenta.

En als je elke keer aan de weeenopwekkers moest omdat de onsluiting bleef hangen, hoort dat dan bij je en zul je dat bij een volgende weer meemaken of zegt het allemaal heemaal niks.

Puur kijkend naar bloed en placenta dan ben ik zowel de eerste keer als de tweede keer weinig bloed verloren.

Wat betreft de placenta die kwam de eerste keer na een spuit en getrek na een half uur los.

Ik was bang voor de tweede bevalling dat hij weer zo blijven zitten en jawel…OK stond klaar want ondanks een spuit gebeurde er niets.

Na een uur is hij er redelijk met geweld uitgetrokken door de gyn terwijl er een ander op mijn buik lag.



Bij een eventuele derde ben ik bang voor een ritje OK.

ik kan nog niet vergelijken maar denk wel dat iedere bevalling anders is net als dat niet iedere zwangerschap hetzelfde hoefd te zijn

bij de een kan je spuugmisselijk zijn en bij de ander voel je niets

dat lijkt me een vraag die je vk het best kan antwoorden (en ook niet raar zal vinden om te krijgen). Er zijn zaken bij een bevalling die weldegelijk veroorzaakt worden door jouw lichaam en bouw enz, en waar redelijkerwijs van ingeschat kan worden dat je daar keer op keer ‘last’ van zult hebben, en er zijn zaken die met het kindje te maken hebben, of met toeval of zo, en daar valt dus niks over te zeggen.



hmm, je bent nog niet zwanger dus nog geen vk bedenk ik me nu. Als het voor jou echt een factor is waarom je wel of geen 3de zou nemen, zou ik haar toch gewoon bellen voor een afspraak.

ben nu 3x bevallen en in verhouding ben ik bij de oudste meer bloed verloren als bij de 2e en 3e. Bij de 2e en 3e overigens echt weinig volgens de VK, maar iets van 200cc. Bij de oudste iets van 500/600cc.



Placenta kwam bij alledrie vrij vlot.

Ook met vragen rondom een nog niet bestaande zwangerschap kan je gewoon bij de vk terecht hoor.

Zij zal 1 en ander beter in kunnen schatten denk ik.



hier was geen zwangerschap hetzelfde, de bevalling leken met 3 op elkaar en alleen de 1e was anders.



1e zwangerschap hoge bloeddruk, pre enclampsie en inleiding, lange bevalling, 700 cc bloed verloren en ritje ok omdat placenta niet kwam.

2e zwangerschap, prima bloeddruk, zwangerschapsdiabetes, grote baby, spontaan bevallen met 39+3 en placenta was er binnen 10 minuten, 500 cc ongeveer verloren aan bloed.

3e zwangerschap, prima bloeddruk, prima bloedsuikers, gemiddelde baby, enorme bekkeninstabilliteit, bevallen met 41+3 en ongeveer 500 cc verloren aan bloed. Placenta kwam na 10 minuten.

4e zwangerschap, prima bloeddruk, prima bloedsuikers, gemiddelde baby, geen bekkeninstabilliteit maar wel veel pech met mijn eigen gezondheid, ontsteking na ontsteking en weinig weerstand. Bevallen met 41+2 en placenta was er met 17 minuten. Bloedverlies was nog geen 400 cc naar schatting…



Dus de laatste 3 bevallingen leken erg op elkaar… alleen de eerste ging van alles mis…

En als je elke keer aan de weeenopwekkers moest omdat de onsluiting bleef hangen, hoort dat dan bij je en zul je dat bij een volgende weer meemaken of zegt het allemaal heemaal niks.


ik denk dat het zeker iets kan zijn wat bij je hoort.
bij Elize kreeg ik een infuus omdat ik na 20 min. helemaal geen persweeën meer had, in de 20 minuten dat ik wel persweeën had waren ze kort en niet krachtig, bij Sebastian werd op een gegeven moment het infuus hoger gezet omdat mijn persweeën (wederom) te kort en niet krachtig genoeg waren.

ik heb bij beide aan de opwekkers gelegen, waarschijnlijk toch omdat ik een zenuw(spier)aandoening heb waardoor me eigen lijf niet genoeg kracht heeft om zelfstandig weeen op te wekken.

Uhm zoiets dan :roll: :wink:

Ze hebben het mij uitgelegt, maar was iets in die richting in ieder geval!



Dus dat zal bij eventuele andere kids ook wel weer zo zijn, alleen prettig is het niet!

Placenta beide keren met een “opwekker” ook weer uit me lijf gekomen, niet gheel zelfstandig dus.

Eerste bevalling geen bijzonderheden qua placenta en bloedverlies.

Tweede bevalling bleek ik een héél grote placenta te hebben. Deze woog ruim een kilo (500 gram is normaal). De placenta kwam na een injectie en behoorlijk hard en pijnlijk duwen op mijn buik er uit. Door de wond die dat achterliet verloor ik meer dan een liter bloed.

Niet prettig maar ik moet zeggen dat ik van dat hele gebeuren niet veel mee heb gekregen hoor. Ik had mijn kerngezonde knul op mijn buik en de rest was een beetje bijzaak.

hier beide bevallingen redelijk hetzelfde



snelle bevalling (1e 5 uurtjes, 2e 1.5 uur) bloedverlies bij de 1e minder dan 500, bij de 2e 600)



betreft mijn sz (die heeft er 3) bij ieder vlg kind werd de bevalling sneller/korter, bloedverlies normaal (zover ik weet)



oja zowel ik als mijn sz geen weeopwekkers gehad.

Bij mij wel 2 verschillende bevallingen, de 1e x spontaan gebroken vliezen, mecconium in het vw, geen weeen, op den duur aan de opwekkers, vordere maar langzaam.

De 2de x begon met weeen, vk heeft de vliezen gebroken, weer mecconium, dus naar het zkh, en 2 uur later was Nynke er!

De placenta kwambeide keren snel.

bij mij kwam bij de 2e de placenta niet, dus ben naar de OK gegaan…

(rest van mijn 2 horrorbevallingen zal ik julle besparen)



maar myn gyn zei dat mocht ik ooit een 3e willen de kans groot is dat de placenta weer niet gaat komen… :think:

Heey!



Ik weet dat als je veel bloed verliest door fluxus dat je de tweede keer waarschijnlijk weer teveel bloed verliest. Dan mag je ook niet meer thuis bevallen!



En vaak gaat een tweede/derde bevalling sneller dan de eerste heb ik me laten vertellen.



Mijn 1e bevalling --> 40+5, 5 uur, 17 min persen, 1500ml bloedverlies

2e --> 40, 3,5 uur, 3 min persen, 1200ml bloedverlies



Grappig dat de 3 minuten persen bij de tweede in mijn herinnering veel langer duurde dan de 17 bij de eerste, maar dat was pure stress door zuurstofgebrek bij de baby! Het was ‘nu eruit’ of ‘keizersnee’.



Maar jij vraagt juist naar weinig bloedverlies? Dat is toch juist goed?

Ik denk ook dat als het om opwekken gaat bevallingen wel op elkaar kunnen gaan lijken. Een bekende van mij heeft bij zowel de eerste als de tweede twee weken overtijd gelopen en is bij beiden dus ingeleid. Bij beiden kreeg ze een randje en liep de ontsluiting terug (dat kan dus ook nog) En dus ook bij beiden hulp gehad, 1e vacuum en de 2e een cupje, die had een kleiner hoofd :wink:



Maar heb je dan zulke traumatische bevallingen gehad dat het je weerhoudt van een evt. derde? Of heb je angsten ontwikkeld door wat je intussen te weten bent gekomen over wat er kan gebeuren?

Bedankt voor jullie antwoorden.



Wicky, als dat weinig bloeden ed bij een volgende ook zo zou zijn, dan is het inderdaad goed.



Wola, ik zelf heb geen traumatische bevallingen gehad, al gingen ze niet helemaal volgens het boekje.

Maar door gebeurtenissen in mijn directe omgeving ben ik ondertussen heel angstig om nog een keer te moeten bevallen.

Niet eens om het bevallen of de pijn daarvan hoor, maar ik ben bang voor eventuele complicaties.



nu heb ik zelf nog nooit te maken gehad met complicaties als bloeden en vastzittende placenta’s ed, dus daarom vroeg ik me af of dat wat zou zeggen voor een volgende bevalling.



Ik wil heel graag nog een kindje, maar dit houd me tegen.

Soms gaat het goed en wil ik er voor gaan, maar dan ineens kan ik gigantisch in paniek raken bij het idee om een hele zwangerschap te weten dat die bevalling eraan komt, om over de gedachten van het bevallen zelg nog maar te zwijgen.

Verhalen van anderen moet je niet naar luisteren vind ik…

De ene bevalling is de andere niet.

Dat weet ik uit ervaring en aangezien de derde komt…

Ik zie wel wat er van komt! :-*