k weet eigenlijk niet wat ik er mee moet. Vanochtend kwam Isana al naar onze slaapkamer met de mededeling dat ze niet naar school wilde. Op de vraag waarom niet kon ze geen antwoord geven.
Ze heeft het een paar keer herhaald al vandaag, ze wil niet naar school. Ik heb haar gezegd: “het is toch leuk op school?!” zegt ze nee. Zeg ik: juf is toch lief?! Zegt ze weer nee. Zeg ik: Is juf stout?! Zegt ze ja…
Ik had het er nog over met een moeder van een klasgenootje van Samila. Zij vindt het ook raar dat Isana opeens met steeds meer tegenzin naar school gaat, terwijl ze er eerst wel elke dag naar toe wilde. Er moet iets voorgevallen zijn, daar dacht ik ook al aan. Maar wat?! In eerst instantie dachten we dat ze misschien niet helemaal fit was en dat ze daarom niet in haar hum was (thuis was ze toen ook wat hangerig), maar het duurt nu wel erg lang…
En dat ze nu 's ochtends al direct komt melden dat ze niet wil…
En afgelopen vrijdag stond ze al te huilen toen we weggingen. Juf gooide het op het feit dat we nu met zn tweeen 9mn man en ik) haar brachten en dus ook zn tweetjes weggingen, maar dat was voorheen ook geen probleem!
En volgens juf moest ze nog wennen aan de groep…Kinderen zouden dat wel vaker hebben, eerst vol enthousiasme heen gaan en dan opeens niet meer zo graag heen gaan…
Ik ga steeds meer zitten denken en piekeren. Is er iets met de juf voorgevallen misschien? Ik kan me het verhaal van vorige week van juf nog herinneren dat ze zei dat Isana haar tekening die ze gemaakt had in haar rugzak wilde doen, maar dat juf haar niet begreep. Isana was pissig geworden en juf had haar naar het kantoortje van de peuterschool meegenomen (de vraag is hoe zachtzinnig dat gegaan is??!) om daar haar te kunnen begrijpen…(daar zou het dan rustiger zijn)
Ik weet het niet hoor.
En het feit dat juf zo in de stress schoot toen ik die dinsdag dat ik inviel even Samila ging ophalen. Dat vond ik ook niet een normale reactie! Ik was nota bene nog geen tien minuten weg! (en een paar weken eerder had ze nog gezegd dat t geen probleem was dat ik haar even ophaalde)
Ik ga vanmiddag maar eens kijken hoe of wat.
Ik weet het niet, maar wat ik wel weet is dat ik niet wil dat Isana zich niet prettig zou voelen bij een juf.
(ps Isana gaat sinds 24 aug van dit jaar naar de psz)
Tja, moeilijk. Houd je ogen en oren goed open en vertrouw je gevoel.
Maar kinderen kunnen soms ook behoorlijk van een mug een olifant maken. Als ouder is het aan jou dus de (moeilijke) taak om hun olifant te bekijken om te zien wat voor ‘beest’ het eigenlijk is. En het dan zo goed mogelijk voor haar op te lossen.
nou, toevallig heb ik net een stukje gelezen, volgens mij in wij jonge ouders pff of waar, ik weet het niet meer, maar over kinderen die idd het in de klas niet meer leuk vinden of de juf of meester naar vinden
De adviezen die daar werden gegeven is om in eerste instantie niet direct met de beleving van het kind mee te gaan, maar uiteraard wel serieus nemen.
ga naar de leraar of juf toe en bespreek het en wijs vooral nog niet met de beschuldigende vinger naar de juf toe, want dan gaat die alleen maar in de verdediging en bereik je uit eindelijk niets
zeg gewoon wat je gevoel is, en wat isana’s gevoel is.
kom je er niet uit met de juf, dan kun je altijd nog naar de directie stappen.
maar ze zit nu toch niet op schoohool? maar op de psz??
en ja, ik vraag nu ook best veel aan julian, maar krijg toch nooit echt goed antwoord dus in die zin kan ik het ook niet polsen
laatste tijd brengt Den m naar de creche en is het ineens ook vreselijk brullen en vastklampen. Maar als ie er weer 10 min. is, is het over (en dat zie je dan weer net niet)…
Kan me indenken dat je er een beetje mee zit.
Het is idd raar dat ze ineens niet meer wil.
Wat iemand anders al zei vertrouw op je gevoel.
Maar misschien is voor Isana het nieuwe er een beetje af en dat ze daarom niet meer wil.
Wel jammer dat de juf niet zo begripvol reageerde.
Is ze wel gewoon weer gegaan?? en hoe ging het toen??
Heeft ze lekker gespeeld.
Nou Succes ermee
geen tips helaas suwanna, maar wel herkenning.
Zoals je misschien al wel weet was het hier de afgelopen tijd een frama om jinthe naar de onthaalmoeder te brengen.
Ze zit dan thuis ook tegen zoxhzelf bezig dat ze niet hoeft te huilen, dat papa haar komt halen (in haar eigen woorden dan) en dan breekt mijn hart hoor.
Als ik dan hoor bij de onthaalmoeder wat zij ervan vindt dan zegt zij dat het beter gaat eens ik weg ben, maar dat ze veel aandacht vraagt en dus volgens haar het probleem ligt bij het delen vd aandacht met de andere kinderen. En Jinthe is de oudste dus misschien speelt verveling ook wel mee, wat bij Isana niet is natuurlijk.
Vragen of de juf stout is…dan zou jinthe ook wel eens ja durven zeggen…maar evengoed nee. Dus op een antwoord van ISana zou ik niet voor 100% vertrouwen.
Misschien heeft ze eens ‘straf’ gekregen vd juf of is de juf eens boos geweest op haar en vindt ze het daardoor nu even niet meer zo leuk??
Praat er eens over met de juf, zeg dat je zo je kind niet wilt achterlaten.
Vraag wat er gebeurd is of wat volgens de juf de reden kan zijn.
Nou dames, bedankt voor het meedenken.
Isana is weer naar school (inderdaad de psz, maar we noemen het gewoon school). Toen ik zei dat we naar school gingen (Sam moest immers ook), zei ze dat ze niet wilde. Ik ben samen met samila naar beneden gegaan en toen kwam zij ook wel…Maar wel met de mededeling dat ze niet naar school wilde.
Uiteindelijk is ze wel met rugzak op vertrokken en het laatste deel ging zelfs huppelend…
Ze was als eerste kindje van de klas binnen en is daar lekker gaan spelen. Juf complimenteerde haar over haar haar en dat vond ze geloof ik wel leuk. Wel een beetje schuchter bleef ze, thuis is ze heel anders, maar goed.
Uiteindelijk konden we zonder problemen vertrekken en ze heeft ons uitgezwaaid.
Ik ben benieuwd wat ze er straks zelf van zegt.
Normaliter zei ze nl altijd dat ze het leuk vond op school…
@uk_en_muk wrote:
l.
Maar misschien is voor Isana het nieuwe er een beetje af en dat ze daarom niet meer wil.
Dat zal de juf ook wel bedoeld hebben, zie mn eerste verhaal.
@Suwanna wrote:
Nou dames,…
ahum :snooty: :mrgreen:
Blij dat het goed is gegaan, toch waarschijnlijk een mugje dus :thumbup:
het antwoord dat isana geeft dat de juf niet lief is daar zou ik idd niet teveel aan vast klampen.
charity zegt vaker dat haar papa stout isen als je dan 2 min later vraagt is hij wel lief.
en zo gaat dat met meer dingen. het is natuurlijk ook wel een leeftijd dat ze een heel eigen mening en zin krijgen he.
zo wil charity ineens niet meer naar oma!! terwijl ze zo gek is met me moeder
@Reaph wrote:
@Suwanna wrote:Nou dames,…
ahum :snooty: :mrgreen:
Blij dat het goed is gegaan, toch waarschijnlijk een mugje dus :thumbup:
SORRY!!! :mrgreen: :oops: :mrgreen: :-*
Juf zegt wel dat Isana echt een ‘koppie’ heeft, waarmee ze bedoelt dat ze wel een eigen wil heeft. En dat is ook zeker zo, hier ook.
En ze bijt ook wel van zich af, ook naar andere kindjes toe. Nee, ze laat zich niet het kaas van het brood eten en dat moet ook niet…
De meiden zijn weer terug uit school en het viel gelukkig allemaal mee. De moeder van een klasgenootje van Isana zei wel dat Isana had staan huilen toen ze ons uitzwaaide (dat konden we van die afstand niet zien), maar ze heeft Isana toen gevraagd of ze samen een puzzeltje zouden maken en toen was het wel weer goed.
Juf stond op dat moment met een of meerdere andere kindjes te zwaaien, maar ja, ze heeft natuurlijk ook maar 1 paar handen.
Voor de rest is het volgens mij wel goed gegaan, ik heb de juf niet meer gesproken.
Ik heb Isana ook gevraagd hoe ze het had gehad en toen zei ze zelf “goed”.
Ik sprak vandaag de moeder die gister de juf geholpen heeft in de groep van Isana. Isana heeft dus wel regelmatig zitten huilen en moest dan weer even getroost en op gang geholpen worden…Zielig, maar het zal wel even een periode zijn. Ze wilde steeds naar mama toe… 
Nou, het was weer een drama vanochtend. Isana zei thuis alweer dat ze niet naar school wilde, maar ze ging wel met haar rugzak mee Samila brengen. Ze liep ook nog redelijk rustig mee naar de peuterschool, maar eenmaal binnen wilde ze haar jas niet uit doen. Ze wilde eigenlijk helemaal niks.
Ik ging met haar langs wat dingen om te spelen, maar ze wilde niks van dat alles.
Ik ben met haar naar juf gelopen en zij heeft Isana overgenomen. Dat ging ook niet zonder slag of stoot. Isana probeerde met alle macht zich aan mij vast te houden, ze klampte zich zelfs vast aan een pluk haar van mij…Best wel zielig, maar Jo en ik hebben doorgezet, we zijn naar buiten gelopen en hebben gezwaaid. Dat laatste had echter geen zin, want Isana hing hysterisch in de armen van juf…
Juf zei nog dat Isana inderdaad vrijdag vaak had gezegd dat ze naar mama wilde. Ze nam Isana dan even apart, vertelde ze, en dan gingen ze bijvoorbeeld even bij het koffieapparaat kijken ofzo…Even van gedachten veranderen.
Juf zei: “je wilt toch niet dat ik je bel?”
Nou ja, als het echt niet kan, dan moet ze dat gewoon doen.
En dat zou ze ook doen, daar moesten we op vertrouwen.
Jeetje wat naar. Arme meid. Is het nodig dat ze gaat, of kun je haar ook thuis houden en het over een paar maandjes nog eens proberen?
als het moet kan ik haar thuishouden, ik hoef haar niet kwijt of zo…
maar ze wil graag met andere kinderen spelen en op die manier kan het gewoon…
maar mn oudste heeft ook zo’n fase gehad dat ze niet graag meer ging en dat is zo weer overgegaan.
Moeilijk hoor… Tigo heeft op het kdv ook zo’n fase gehad, en dat gaat aan je hart…
Ik denk dat je er vanuit moet gaan dat het een fase is…
Eerlijk gezegd vraag ik me af of het een goed idee is of de juf je belt als ze huilt…
Ik denk dan even aan tigo, als ik dat bij tigo zou doen, zou hij de volgende keer doorhebben dat als hij maar lang genoeg huilt mama wel gebeld gaat worden. Maar zo is tigo, ik weet natuurlijk niet of Isana (wat een mooie naam trouwens) ook zo uitgenast inelkaar zit als tigo 
is ook zo
de juf zal ook bellen in uiuiuiuiuiuiuiuuiuiuterste noodzaak denk ik.
Ja, dan inderdaad wel bellen natuurlijk…
Als het echt te erg wordt, en het niet bij af en toe huilen blijft…
@Frank@ wrote:
Ja, dan inderdaad wel bellen natuurlijk…
Als het echt te erg wordt, en het niet bij af en toe huilen blijft…
Eh, ik snap het niet zo goed geloof ik. Je doet toch pz omdat het leuk is voor je kind? Als het gaat huilen is het toch duidelijk dat het niet leuk is?