Van de week ben ik toch weer ongi geworden na de 3e iui.
Ik merk nu dat ik zo’n tik hiervan heb gekregen, vandaag kan ik niks anders doen dan alleen maar huilen.
Pffff ik hoop dat ik toch echt wel weer kan opladen voor weer een aantal iui’s.
Maar ondertussen ben ik bang dat die andere 3 behandelingen niet gaan aanslaan en dat we nu toch voor ivf/icsi moeten gaan…
Herkenbaar deze angsten en verdriet???
En wordt het verdriet toch weer wat makkelijker te handelen? Pffff heb het even erg zwaar…
Euhm makkelijker? Ik vermoed het niet helaas. Het betekend dat je hoop hebt gehad dat het aan zou slaan, je zwanger zou zijn. En hoop zorgt voor spanning. Deels mss nu een stukje meer omdat je een behandeling ‘verder’ bent dan toen je zwanger werd de vorige keer. En naast al die hoop gaat dan de angst groeien. Als je zonder hulp zwanger wordt of kunt worden speelt dat allemaal een heeeel klein beetje mee, maar nu…heb je stomme beleidsmakers die bepalen dat 6 x IUI de max is (nu ja een beetje speling zit daar soms wel in) of dat je na 3 x IVF zelf moet gaan betalen en als de artsen het niet zien zitten zit ook dat er niet in.
Eigenlijk slaat naarmate je dichterbij die 6e x komt je gevoel steeds een beetje meer om van hoop richting angst. En iedereen incl artsen kunnen je 100 x vertellen dat het nog niet nodig is om die angst zo toe te laten, dat er nog ‘genoeg’ kansen zijn etc je gevoel kun je bijna niet tegenhouden. Dus dan maar eruit ermee? :hug: :-*
En ik zeg het toch ook een x hoor, Tycho is ook een wonder met hulp dus die hulp betekend ook dat het echt kan lukken! Hoe zinloos het ook lijkt als ik het zeg, houdt ook vast aan die hoop! Het is echt niet over voor het over is.
Argh het klinkt best negatief zoals ik het heb getikt, maareuh de ene dag kun je er echt beter mee omgaan dan de andere dag hoor! Want je slingert tussen die hoop en die angst. Zolang je voor je gevoel telkens ook nog die hoop hebt die je helpt. Als je alleen nog maar de angst en het verdriet voelt…toen werd het voor mij iig tijd om alles weer even in een nieuw perspectief te zetten en wat hulp te vragen van MW.
Rhi ik ben er van overtuigd dat ons een 2e wondertje wel gegund is…Maar ik ben zo bang dat we nu toch moeten gaan denken aan ivf.
De vorige gyn die we met Tycho hadden vertelde toen dat we al in aanmerking zouden komen voor ivf/icsi maar dat hij toch eerst 6 iui’s wilde proberen. Ik had daar toen weinig vetrouwen in maar toch heel gelukkig dat het na 2x al raak was.
En nu de angst dat het met iui toch niet gaat lukken en we dus uiteindelijk weer een stap verder moeten gaan…
Lieverd, ik hoop dat jullie 2e wonder snel gegund is. Ik weet niet hoe je je voelt. Ben altijd nog maar weer dankbaar voor ons geluk. En ik gun jullie het geluk ook. Daarom een dikke knuffel en duimen blijven draaien voor jullie :hug: :hug: :hug: :-*
@Karin1981 wrote:
Lieverd, ik hoop dat jullie 2e wonder snel gegund is. Ik weet niet hoe je je voelt. Ben altijd nog maar weer dankbaar voor ons geluk. En ik gun jullie het geluk ook. Daarom een dikke knuffel en duimen blijven draaien voor jullie :hug: :hug: :hug: :-
Dank je. :-
Hoe ik me voel??? Ik stort op dit moment een beetje in. Ben alleen maar aan het huilen…
Wat vind je zo eng aan IVF? Dat het maar zo beperkt kan? Spuiten etc?
Ik denk dat die arts flink op zijn neus heeft gekeken dat jullie al ‘zo snel’ zwanger waren, dus waarom zou dat niet nog een keer lukken? Nee zeker is dat het nu niet in 2 pogingen gelukt is, zelfs niet in 3 maar je hebt er nog 3 te gaan! Je lijf heeft bewezen dat het echt kan met IUI. :thumbup: Waarom die arts uberhaupt al aangaf dat je zo al in aanmerking kwam voor IVF is me ook een raadsel :think: meestal zijn ze alleen maar zo resoluut als er echt 0,0 % kans is met IUI door afgesloten eileiders bv. Of er moet iets zijn zoals een verhoogd overgangshormoon waardoor je ‘snel’ iets zou moeten doen om zwanger te worden. Maar zulke dingen spelen toch helemaal niet? Klinkt mij iig in de oren alsof de arts je een groot stuk angst heeft meegegeven en eigenlijk niet mee geholpen heeft. 
@Rhiannon wrote:
Wat vind je zo eng aan IVF? Dat het maar zo beperkt kan? Spuiten etc?
Ja denk het wel… Hoe dichterbij het komt des te enger het wordt…
Heb de gyn toen wel verteld dat ik hem altijd heel dankbaar zou blijven, want mede dankzij hem ben ik mama van zo’n prachtventje.
En ik hoop dat mijn lijf gauw weer weet wat het moet doen en in april
zwager raakt…Maar mag van mij ook in maart al…
@Krabje wrote:
@Karin1981 wrote:Lieverd, ik hoop dat jullie 2e wonder snel gegund is. Ik weet niet hoe je je voelt. Ben altijd nog maar weer dankbaar voor ons geluk. En ik gun jullie het geluk ook. Daarom een dikke knuffel en duimen blijven draaien voor jullie :hug: :hug: :hug: :-
Dank je. :-
Hoe ik me voel??? Ik stort op dit moment een beetje in. Ben alleen maar aan het huilen…
ik bedoelde meer van , dat iemand waarbij het relatief makkelijk gaat niet kan weet hoe jij je voelt. :hug:
Daar wist ik niet zo goed wat ik moest neerzetten maar gewoon een dikke knuffel wilde geven. :hug: :hug: :hug:
:-* :-* :-* :-*
Hahaha zul je zien wordt je straks zomaar zwanger in je ‘rustmaand’ :o :mrgreen: oh dat zou wel een giller zijn hoor! :dance:
Weet je, je mag sommige zorgen best doorschuiven naar ‘morgen’ meis. Dat staat nl niet gelijk aan ontkennen het betekend simpelweg dat je ermee dealt wanneer je ervoor komt te staan. Tussendoor heb je nog wel een nieuwe IUI om door te komen evt (als het zover komt 
) en pas als dat ‘klaar’ zou zijn en niet gelukt ben je misschien in je hoofd zelfs wel een beetje ‘toe’ aan IVF. Want daarin spreek ik dan wel een stukje uit ervaring; het heeft voordelen. Bij IUI gebeurd alles binnen in je lijf. Dat voelt mss wel prettig want voor je gevoel is zelfs het verwekken nog meer ‘eigen’. Maar er blijft wel de onzekerheid of er wel een bevruchting is. Bij IVF heb je die onduidelijkheid niet! En nog mooier…er kunnen cryo’s ontstaan!!!
Bij onze laatste poging zijn er van de 18 eitjes die zijn bevrucht 2 teruggeplaatst (kregen we Casper door) maar zijn er ook 4 in de vriezer gegaan. Dat betekende voor ons nog 2 ‘gratis/extra’ kansen op een zwangerschap zonder spuiten zelfs. :thumbup:
Misschien gaat het je nadat je wat van je verdriet kwijt bent beter lukken ook om je weer in te stellen op jullie volgende IUI.
Dat is wel iets wat ik altijd stom blijf vinden aan die hele medische molen, het kost zoooo verrekte veel energie. :oops: Zwanger worden is inspannend maar zo intensief ermee bezig zijn pffff. Ik word op sommige dagen ook echt gek van mezelf (uitrekenen, spuiten zetten, hollen naar bus en trein en ziekenhuis :silenced: )
Tja en dan heb je nog een hub die niet op dezelfde lijn zit…
Hub geeft aan dat het voor hem niet zo erg zou zijn als het niet zou lukken want we hebben Tycho toch… :wall: :wall: :wall: :wall: Kan daar best boos om worden. De wens voor een 2e is net zo groot als de wens voor een 1e was. En als het nu niet lukt is het net zo verdrietig als in de 2,5 jaar voordat ik zwanger raakte van Tycho…
En idd al die zkh bezoekjes…pffff moet er even niet aan denken. OVer 2 weken gesprek met de gyn en daarna weer van start.
Argh oooh mannen…die van mij snapt die wens voor de 2e nog wel (al is het wel minder ‘dringend’ dan voor mij), maar die 3e…vroegâh waren we het best wel eens dat we er graag 3 wilden. Je kent het wel net even bovenmodaal in de kidsdepartment etc. Heerlijk 2 kort op elkaar en dan nog 1tje als ‘toetje’. Maar nu…ik geloof dat het besef bij hem is doorgedrongen dat kids betekenen dat je vrouw ook lijdt aan acute kleertjeskoopziekte. En dan heeft ie nog ‘mazzel’ dat Casper een knul is en ik het dus niet te bont kan maken. Voor meiden is nog veeeeeel meer leuks te scoren en die zou ik echt iedere dag wat anders aantrekken.
Mannen zijn toch van de ratio of zo. :wall:
Als ik trouwens midden in zo’n poging zit dan kijk ik bijna uit naar iedere echo etc hoor. Maar vooraf en achteraf is het idd meer van pfffff kan het niet anders? :shifty:
Dat is ook zo. Als je middenin een poging zit ga je mee met de flow van dat moment. Je doet wat je doen moet… En daarna begint het nagelbijten en broekloeren weer…
En idd net als jij ben ik ook gezegend met een zoon want als ik een dochter had gehad :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen: was ik echt verslaafd geweest aan sjoppen want meiden hebben veel meer leuke dingen “nodig” :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:
Lieve Rhi bedankt voor je lieve opbeurende woordjes en adviesen en ervaringen.
Voel me nu alweer een heel ander mens. Nu spring ik gauw onder de douche en dan het bed in…
Trusten!
Geen dank hoor :-* we zitten hier toch ook allemaal voor elkaar.
Ik hoop gewoon knetterhard door dat je de volgende poging zoooo goed kunt afsluiten dat je daarna een pracht van een dochter op de wereld zet zodat je helemaal wild roze roezeltjes jurkjes rokjes broekjes bloesjes etc kunt gaan shoppen! Die 9 maanden lijken dan vast te kort om de hele kleerkast vol te krijgen! :inlove:
Als je het niet erg vind doe ik daarna met je mee, krijg graag adviezen waar je in Hengelo de mooiste meidenmeuk kunt kopen etc zodat ik ieder weekend helemaal los kan gaan.
Trusten alvast ik duik er ook zo in, morgen weer weekend.
:mrgreen: :mrgreen: :mrgreen: JE bent lief!
Enne waarom alleen in het weekend naar Hengelo? Je moet gewoon terug verhuizen! Lekker even bij van der poel ijsje scoren :drool: :drool: :drool:
En ik heb in Borne ook al een leuk winkeltje voor leuke jongens kleding :mrgreen:
Hoi Krabje,
Ik herken je gevoel heel goed. We zijn bijna 3 jaar lang van het kastje naar de muur gestuurd. Zelfs Clomid werkte niet meer bij mij terwijl ik mbv deze pillen zwanger ben geworden van Lynn. Waarom dan bij een 2de niet?? Ik begon al meer en meer te wennen dat het bij ons bij 1 kindje zou blijven. Toen eindelijk IUI ook ons gegund was en poging 1 niet gelukt was stortte ik ook in. Ik weet het, wat is nu poging 1 maar als je al zo lang aan het aanmodderen ben dan zijn de verwachtingen van zo’n IUI heel hoog. Toen dus die poging mislukt was drong het tot mij door dat IUI wellicht ook niet onze weg zou zijn en dat we voor IVF opmoeten. Waar in eerste instantie IUI mij heel zinvol leek, sloeg dat gevoel eigenlijk al snel om in zinloos!
Toen deze poging ook nog eens ellendig lang duurde en pas op dag 25 een IUI had ik echt alle hoop opgegeven. Was er echt helemaal klaar mee. Maar goed het was nu gewoon raak. onbegrijpelijk en bevatten doe ik het ook nog niet echt. Echo heb ik nog niet gehad maar zwanger worden via IUI is dus blijkbaar wel mogelijk.
Jij bent al een keer zwanger geworden door IUI dus de kans echt wel groot dat je weer zwanger raakt. Echt het komt goed. Ik weet het, als mensen dat voorheen tegen mij zeiden dacht ik ook ja ja wat weet jij er nou van maar zelfs bij mij na 3 jaar aanklooien is het toch gelukt.
Ik zou als ik jouw was een poging of 6 proberen en dan pas voorzichtig praten over IVF. Nu zit je nog middenin het IUI traject. Geef het nog een paar kansen (hopelijk is 1 kans voldoende :hug: ). 3 pogingen is echt nog niet zo veel. Volgens mij heb ik gelezen dat er gemiddeld 4/5 pogingen nodig zijn dus IUI kan nog zeker succesvol zijn.
Sterkte meis!
@Mier74 wrote:
Ik zou als ik jouw was een poging of 6 proberen en dan pas voorzichtig praten over IVF. Nu zit je nog middenin het IUI traject. Geef het nog een paar kansen (hopelijk is 1 kans voldoende :hug: ). 3 pogingen is echt nog niet zo veel. Volgens mij heb ik gelezen dat er gemiddeld 4/5 pogingen nodig zijn dus IUI kan nog zeker succesvol zijn.
Sterkte meis!
De reden waarom ik nu al praat over ivf is omdat bij de de 1e kindjeswens tegen ons is gezegd dat we al in aanmerking kwamen voor ivf/icsi maar dat de gyn toch eerdt 6 iui’s wou proberen. De kans dat iui bij ons zou aanslaan was niet zo heel groot…
En nu ben ik bang dat het inderdaad niet meer gaat lukken met iui.
Volgens mij wordt het nooit makkelijker…
Van emma waren wij bij de 5de iui zwanger. Toen we daarna voor een brusje begonnen dacht ik in eerste instantie dat ik zo wel weer zwanger was. Maarja… toen de 5de IUI niet lukte had ik het ook wel enorm zwaar. En toen ook de 6de en 7de IUI niet lukte heb ik ook wel even een enorme dip gehad. Gek genoeg heb ik altijd gedacht dat ik nooit aan IVF zou beginnen maar je verlegd je eigen grenzen enorm bij een kinderwens. Nu hebben we 2 IVF pogingen achter de rug en van de tweede poging hadden we drie cryo’s in de vriezer. Daarvan hebben we er één laten terugplaatsen en helaas bleek vandaag dat ook die poging niet gelukt is.
Ik heb nooit eerder in dit traject de hoop laten varen. Altijd gedacht dat een tweede ons wel gegund was maar sinds vanochtend ben ik die hoop wel een beetje kwijt. Het wordt een toekomstig kindje zo makkelijk gemaakt het hoeft zich verdorie alleen maar te nestelen maar kennelijk is iets mis met mijn baarmoeder ofzo… Ik denk niet dat er bij ons nog een tweede gaat komen. Tuurlijk gaan we die andere twee cryo’s nog laten ontdooien en als ze goed ontdooien laten terug plaatsen. Maar die derde IVF… die komt er voorlopig nog niet. Zolang we die maar uitstellen is er nog één kans, want wat als zo’n derde poging ook niet lukt…
Maar geef de hoop nog niet op. Jullie hebben nog 3 IUI pogingen. Grote kans dat het wel weer lukt :hug: :-*