Ik heb nooit kunnen aarden in de stad waar ik woon.
Met ruim 188.000 inwoner vind ik dit al een behoorlijke stad.
En ik irriteer me mateloos aan van alles en nog wat.
De mensen hier hebben altijd haast, geen tijd voor een praatje, oude mensen worden hier dan ook makkelijk vergeten, waardoor die zichzelf af zetten van de maatschappij en dus elkaar opzoeken. (logisch ook).
De hele mentaliteit hier klopt in mijn ogen gewoon niet.
Iedereen is vooral en voornamelijk met zichzelf bezig en alles draait hier om zoveel mogelijk geld verdienen. Ik zie kinderen met grote regelmaat aan hun lot over gelaten, kinderopvang centra schieten als paddenstoelen uit de grond en kinderen fatsoenlijk opvoeden is er niet bij.
Daar komt bij dat het allemaal onbetaalbaar is. Ik kan hier niet eens een woning kopen. Ja een 2 kamer appartement, maar dan kom ik toch wel wat ruimte tekort met een gezin van 3 kinderen, een hond en twee katten.
Ik wil wat meer rust, ruimte en gemoedelijkheid.
Ik denk dat ik me veel fijner zou voelen in een dorp.
Ik zeg eerlijk, ik denk dat ik de gemakkelijke bereikbaarheid van winkels op zich wel zou missen, hoewel ik nu niet voor mijn plezier naar de stad ga. Kom nu ook vaak niet verder dan de supermarkt.
Ohja… de Toko… die zal ik wel echt missen! 
Zijn er dames hier die van een stad naar een dorp zijn verhuisd?
Hebben jullie spijt? Wat mis je het meest van een stad?
Mijn man wil hier eigenlijk ook wel weg… het staat ons allemaal erg tegen. Maar ben dus nog op zoek naar inspiratie.
Wij wonen ook in een stad, maar in een wijk die heel dorps aan voelt.
In onze straat woont van alles (multiculti wijk). Echt super leuk, maar het moet je wel trekken.
Als ik ooit zou verhuizen dan zou ik wel naar een dorp willen, dit komt ook omdat we het hier wel getroffen hebben en ik zelf uit een dorp kom.
Hier zitten naast de stad (het centrum) ook verschillende soorten winkelcentrums.
Ik zou eerst kijken naar reistijden van je werk (als dat geval is).
Heb je zelf een idee naar welk dorp je ongeveer wil? omgeving?
Zelf zou ik niet terug willen naar m’n oude dorp, puur omdat er daar gewoon bijna niks te beleven valt.
Ik ben en geboren en getogen haagse.
ik heb daar dan ook 30 jaar gewoond.
En toen…leerde ik mijn grote liefde kennen en vertrok ik naar groningen…heel wat anders dan den haag natuurlijk (den haag: 488553 inwoners, groningen: 187298)
Toen zei ik al dat het verschil zo groot was dat ik nooit meer terug wilde (ja op familiebezoek hihi)
Nu alweer 2,5 jaar in een dorpje niet ver (12km) boven groningen (inwonertal ongeveer 8700) En ik kan maar één ding zeggen: DOEN! ik wil echt niet meer weg hier.
De rust, maar vooral de mentaliteit, maar vooral de sociale manier van met elkaar omgaan.
Ik heb heus even moeten wennen hoor, liep ik met mijn man door het dorp hoorde ik HOI!, HAAI, HALLO, GOEDEMIDDAG …nu heeft mijn man meer dan 7 jaar hier gewerkt, dus ik maar vragen: waar ken je die van, en die dan?
Nou niet dus, men groet elkaar hier gewoon, echt ik stond :shock: te kijken.
Ondertussen doe ik het zelf net zo hard mee hoor, super dat wonen in een dorp, ik wil niet anders meer.
Dit dorp is dan weer net groot genoeg om voorzieningen te hebben : winkels (3 supermarkten, 2 slagerijen, groentenboer, bakkers, juwelier, schoenenwinkels, kledingzaken, action,hema, kruidvat enzovoorts), zwembad, sporthal, voetbalvelden, speelplekken, bibliotheek en nog veel meer.
Persoonlijk weet ik niet of ik ook zo tevreden waS geweest als dat er allemaar niet was geweest (dorpje van het type 2 huizen en een cafe zeg maar)
(SORRy voor de type-stijl ik heb vanmiddag een stuk vaN MIJN vinger afgesneden en kan dus moeizaAM tikken :oops: )
Wij zijn van Rotterdam vertrokken naar een kustplaats op de Zuid-Hollandse eilanden en ik zou nooit, nooit, nooit meer terugwillen. De gemoedelijkheid, de ruimte, de omgeving, de mensen; heerlijk!! In de zomer op de fiets naar het strand met de kinderen. Dagelijks met de hond of naar de bossen of het strand op. a
Mijn man had een tijd geleden een wereldbaan in Leiden en reisde toen elke dag 3 uur op en neer. Dat brak 'm op, maar echt niet dat hij ervoor wilde verhuizen. Hij heeft een andere werkgever dichterbij gezocht. Voorheen gingen we bijna ieder weekend de stad in (voor we kinderen kregen). Als we er nu moeten zijn, dan doen we even snel wat we willen doen en vertrekken dan zo snel mogelijk weer huiswaarts.
Ik zou niet weten wat ik echt mis aan de stad. Misschien de betere programmering van het theater en ‘onze’ favo chinees restaurant. :think:
Verder echt niks, noppes nada :mrgreen:
Hier ook een geboren Haagse, wat niet per definitie wil zeggen dat ik een stadsmens ben. Het liefst zou ik buiten willen wonen en een joekel van een moestuin achter m’n huis hebben met kippen en een geit.
Helaas, dat heb ik allemaal niet. Wel ben ik 18 jaar geleden op kamers gaan wonen (en nooit meer weggegaan na die kamer(s)) in een middelgrote stad met een inwoneraantal van zo’n 100.000 . Gelukkig met een redelijk dorpse mentaliteit in bepaalde opzichten. (Ik noem het hier ook altijd een uit de kluiten gewassen deurp.) Men zegt elkaar best vaak gedag, een praatje bij de bakker is zo gemaakt, behoorlijke sociale controle en als ik in de binnenstad ben kom ik altijd bekenden tegen. Dat maakt het wonen in een stad wel leuker moet ik zeggen. Ik woon wel in een buitenwijk en ik fiets een kleine 5 kilometer naar m’n stamkroeg. Fijn dat dat kan. Dat zou ik wel missen als ik echt achteraf zou wonen. En ik heb m’n rijbewijs (nog) niet. Da’s best lastig buiten de stad.
Stiekem ben ik heel trots op dit stadje en voel ik me er erg thuis. Een Brabantse zal ik nooit echt worden.
Oh, bij de weg: Den Haag mis ik niet, afgezien van m’n familie en de zee. Zou er nooit meer kunnen wonen.
Wat fijn om een aantal succes verhalen te lezen.
Er wordt natuurlijk heel erg vaak gezegd: ‘Als je er eenmaal woont krijg je spijt en wil je terug’
Ik denk dat het reuze mee zal vallen.
Ik ben zelf geboren en opgegroeid in Amsterdam, maar we stonden iedere vakantie en weekenden op een camping in de veluwe. Daar heb ik het dorpse leven een beetje kunnen proeven al toen ik klein was en dat is aardig blijven hangen.
Mijn man heeft ook niets meer wat hem hier houd en lijkt mij wel fijn als we allebei op een nieuwe plek een nieuw leventje kunnen beginnen met ons gezinnetje. Mijn man heeft hier zijn geschiedenis, maar ik heb hier niks. Gelukkig bind zijn geschiedenis hem niet aan deze plek.
Maarja… dan rijst natuurlijk de vraag… waarheen?
Zal eens op internet speuren. 
Ik woon in een klein dorp (en ook altijd gewoond) en zal hier nooit maar dan ook nooit weg willen. 3500 inwoners
Ik wordt al kriegel van een dagje winkelen in de grote stad ( en dan bedoel ik arnhem of enschede).
het is hier heel gemoedelijk iedereen kent elkaar en je kunt altijd op elkaar terugvallen.
we hebben niet veel winkels, maar het dorp waar wel alles is is 3 km verderop, dus dat is zat te doen.
er is een school (wat ik wel een nadeel vind).
heel af en toe erger ik me aan de sociale controle, maar verder zeg ik DOEN!
(nu is het natuurlijk neit helemaal een goed oordeel, omdat ik het wonen in de grote stad niet ken.
Ik ben geboren en getogen in Utrecht, 3,5 jaar geleden mijn liefde achterna gegaan naar een heeeeel klein dorpje in de Achterhoek (max 800 inwoners)
eerste jaar was wennen en niet altijd even leuk, miste echt de stadsdingen.
Openbaar vervoer, winkels, drukte.
Ik heb geluk mijn partner is hier geboren en getogen dus werd heel snel opgenomen in het dorpsleven.
nu met (bijna ) 2 kinderen en gewend aan het leven hier, mis ik Utrecht niet.
In Utrecht was ik de drukte en het gehaast echt gewend en hield ervan maar nu is het gemoedelijk en rustig, en hou er nu van.
Nog zijn er echt wel dingen waar ik aan moet wennen, en reageer ik echt wel op zijn Utrechts hier maar zou niet meer terug willen.
Ik mis mijn taaltje, ik mis het utrechts praten hier praten ze zo raar en dat vind ik nog steeds :D:D
Ik ben geboren in een dorp met ongeveer 5000 inwoners, opgegroeid in een dorp met ongeveer 3000 inwoners. Nu woon ik in de zesde grootste stad van nederland, maar dan in een wijk die erg dorps aanvoelt. Ik vind de rust en diversiteit hier in de wijk heerlijk. Ik hoef niet naar de stad om alles te halen wat ik nodig heb, dat kan allemaal prima hier in de wijk. En als ik hier overdag rond loop, is het heerlijk rustig, want iedereen is aan het werk! 
In principe heb ik het hier uitstekend naar mijn zin. Ik heb altijd gezegd dat ik niet kon aarden in een grote stad, maar in dit huis in deze wijk lukt het me prima. Ik heb voorlopig nog niet de neiging om weg te willen gelukkig! Toch zie ik mezelf wel weer naar een klein dorpje verhuizen, als de kids straks de deur uit zijn, en mijn man (bijna) met pensieon gaat of zo. Gewoon omdat ik houd van de rust…
@ClaudiaJurgen wrote:
Ik ben geboren en getogen in Utrecht, 3,5 jaar geleden mijn liefde achterna gegaan naar een heeeeel klein dorpje in de Achterhoek (max 800 inwoners)
eerste jaar was wennen en niet altijd even leuk, miste echt de stadsdingen.
Openbaar vervoer, winkels, drukte.
Ik heb geluk mijn partner is hier geboren en getogen dus werd heel snel opgenomen in het dorpsleven.
nu met (bijna ) 2 kinderen en gewend aan het leven hier, mis ik Utrecht niet.
In Utrecht was ik de drukte en het gehaast echt gewend en hield ervan maar nu is het gemoedelijk en rustig, en hou er nu van.
Nog zijn er echt wel dingen waar ik aan moet wennen, en reageer ik echt wel op zijn Utrechts hier maar zou niet meer terug willen.
Ik mis mijn taaltje, ik mis het utrechts praten hier praten ze zo raar en dat vind ik nog steeds :D:D
haha grappig, mijn man komt uit de achterhoek (neede), en woont nu dus hier in Twente, en ik vind zelfs achterhoeks raar, als ze echt met elkaar praten zeg maar, kan ik er soms ook geen touw aan vast knopen, terwijl wij ook echt twents praten.
Wij wonen in zelf in het midden van het land en inderdaad (wat je al beschreef) niemand heeft meer tijd voor elkaar enzovoort.
Maar wij zijn hier alle2 opgegroeid, toen was het nog een dorp maar de laatste 10 jaar is de woonplaats verdubbelt. Wij willen daardoor ook graag weg, maar helaas hebben wij hier wel binding. Beide ouders en broers wonen hier nog. Maar als we de kans krijgen om ergens anders te wonen (betaalbaar en in de buurt) dan hoeven we er niet lang over na te denken.
Ik zie overigens ook wel nadelen aan hele kleine dorpjes hoor :shifty: Iedereen kent iedereen én iedereen bespreekt ook iedereen.
Ik ben opgegroeid in een kleine stad van 18.000 inwoners en dat vind ik net mooi Groot genoeg om een beetje rustig rond te kunnen lopen, maar klein genoeg om veel mensen te kennen. Vooral als je nog een beetje in het sociale / culturele leven meedoet.
In de kleine stad van 6500 inwoners waar mijn man opgegroeid is, kun je geen stap zetten zonder dat dat onder de loep genomen wordt. En in het kader van de bezuinigingen zijn alle voorzieningen verplaatst naar steden in de omgeving. Zonder auto kom je nergens. Dat vind ik wel een nadeel.
Nu wonen we in een grote stad, maar ook hier een wijk die als een dorpje aanvoelt. Gewoon leuk. We kennen nog niet veel mensen want we zitten nog niet in het schoolcircuit maar dat komt vanzelf. En hier voel ik me ook het meeste thuis.
ik kom ook al uit Den haag, verhuisd naar een ‘dorp’ (zo voelt t voor ons echt) met zo’n 70000 inwoners. Als ik de kans had liet ik vandaag de verhuiswagen nog komen…
Het is niet dat het niet prettig wonen is hier, alles waarvan we dachten dat te vinden, dat is er eigenlijk ook wel. Een ruim huis, een lekkere tuin met een moestuintje, de kinderen kunnen in de wijk heerlijk buitenspelen, ook in bomen klimmen etc, redelijk groen dus. In de wijk hebben we een hoop mensen leren kennen, iedereen groet elkaar, als ik een ziek kind thuis heb is er altijd wel iemand waar dat kind even op de bank mag zodat ik de anderen van school kan halen zonder de zieke mee te moeten slepen, waar we in den haag zelfs onze naaste buren niet eens kenden.
In de stad kom je allemaal bekenden tegen (maar dat had ik in den haag eigenlijk ook wel, iets minder), heel gezellig en kneuterig.
Daar staat tegenover dat er heel hysterisch wordt gedaan; marokkanen zijn allemaal gevaarlijk en daar moet je met een grote boog omheen. Vooral het station moet je echt mijden 's avonds (ik voel me nergens zo veilig als hier en die vreselijke marokkanen die daar rondhangen groeten me altijd en als ik daar met vier kinderen en tassen sta helpen ze me ook nog) :roll:
Als je door rood fietst, op een kruispunt wat letterlijk uitgestorven is, en je wordt ‘betrapt’ dan krijg je gegarandeerd commentaar. Toppunt: pubers die naar elkaar roepen dat ze de ambulance wel vast bellen… Ongelooflijk. In DH wordt je uitgescholden als je in de weg staat voor een rood licht :lol:
De buren zijn wel erg goed op de hoogte van wat er hier in huis afspeelt en je bent dus min/meer verplicht sommige zaken uit te gaan leggen (hier bijv driftbuien van kind met vermoedelijk een ass, wordt met regelmaat naar gevraagd en ik heb eigenlijk helemaal geen trek om dat aan hun neus te hangen).
Het is hie,r hoe gek het klinkt misschien, een stuk minder groen. In DH kan je ff een uurtje in een bos wandelen, naar de duinen en het strand. Hier kan ik in de polder wandelen maar dat trekt toch echt totaal niet, en anders ben ik min 30 min aan het reizen voor ik in een bos ben. Dat doe je dus niet ff na school en dat mis ik nog wel het hardst. Vooral voor mijn kinderen vind ik het erg, misschien ook wel omdat ik zelf opgegroeid ben aan het strand, zeker eens per week ff een uurtje na school, in de zomer vaak wel alle dagen. Heerlijk.
En dan de winkels, schoenen en kleding koop ik eigenlijk nog altijd in den haag. Je hebt hier gewoon heel erg weinig keus. Voor de kinderen heb je de C&A en hema, of dure boetiekjes, maar niets ertussenin.
Als ik met mijn kleintje wil wandelen kan ik niks anders als even naar de supermarkt, zo saai. In den haag wandelde ik me rot, dan naar die winkelstraat, dan die, naar het bos, het strand, het centrum, de kinderboerderij, speeltuin hier, of die andere leuke.
Hier heb ik de keus uit de Plus of de Lidl en 1 speeltuin. Kinderboerderij is er, godzijdank, wel, maar op 25 min fietsen.
Ik had nooit gedacht dat ik het te dorps zou vinden, heb altijd geroepen in een echt dorp te willen wonen, boerderijtje, moestuin, beestjes. Maar als we geen koophuis hadden had ik mijn eensgezinswoning allang ingewisseld voor een appartementje in DH.
Lune; Wij zijn afgelopen voorjaar naar Scheveningen gereden… we werden gillend gek! We vinden Amsterdam al een ramp om te rijden en dan nog niet eens door de binnenstad.
Dergelijke grote steden zou ik ook echt niet kunnen wonen, ondanks dat ik zelf uit Amsterdam kom. Ik zou er nooit meer naar terug willen/kunnen.
Juist dat iets meer betrokken bij je buren is wat ik hier zo erg mis.
Er wonen surinaamse mensen naast mij, maar vraag me niet met hoeveel ze zijn. Ik zie soms het ene gezin, dan een ander gezin en soms blijft de één slapen, dan staat er weer een kleine verhuiswagen en komt er weer iemand bij of gaat er iemand weg.
2 deuren verderop zitten van die oude mensjes die een hekel hebben aan andere mensen ofzo. Heb al een paar keer gehad dat ik vriendelijk gedag zei en dat ze me aankeek alsof ze me kon schieten… vervolgens sta ik hoogzwanger voor m’n deur (en mijn voortuin wordt door lokale jeugd als vuilnisbak gebruikt) staat ze vanaf haar deur te schreeuwen dat ik mijn ‘teringzooi’ wel eens mag opruimen en dat ik een asociaal figuur ben… uuh ja.
Nee, dat hoeft voor mij dus echt niet meer. Ik trek dat gewoon niet.
Ik ga niet weg vanwege mijn buren, maar ben gewoon de hele mentaliteit van deze stad zat. Het zijn voornamelijk mensen uit grote steden die hier zijn komen wonen, voornamelijk Amsterdam en dat is duidelijk te merken. Er heerst hier echt zo’n ‘grote stad’ mentaliteit.
Ik had vorige week ruzie in een supermarkt omdat ik aan een meneer vroeg of hij een beetje op zijn taalgebruik kon letten in de rij. (hij stond een jongen te bedreigen en achter mij stond een mevrouw met een klein kindje in de wagen zich te ergeren). Toen ik naar buiten wilde lopen begon hij tegen mij tekeer te gaan, waar ik me mee bemoeide…
Het enige waar wij mee zitten is het werk van mijn man.
Hij is IT-er en voor zijn vakgebied liggen de meeste keuzes toch echt in de grote steden. Dus ik denk dat we het daar vanaf laten hangen.
Daar waar hij kan werken, zullen wij in die buurt moeten zoeken denk ik.
Haha, ik betrap me erop dat ik bij iedereen kijk of er een woonplaats bij staat. Word zó nieuwsgierig om welke plaatsen het gaat. (Niet dat ik dat erbij gezet heb…)
Ook blij om te lezen dat er ook echt mindere kanten aan zitten, het wonen in een kleinere plaatsen. Snap jouw stukje wel Lune. Typisch eigenlijk dat je voor je gevoel meer groen om je heen had in de stad dan in het dorp. Polder is idd voor een kind geen hol aan…en voor ons ook niet…(Tenzij je uit wil waaien en je verstand op nul wil zetten.)
Broekie, Scheveningen is ook echt niet de place to be. Ik was er toevallig een paar weken terug nog (voor het eerst in 15 jaar) en ik vond t wederom afschuwelijk. Rij door naar Kijkduin of de stranden van het Westland of meer de kant van Wassenaar op. Mooie duingebieden en rustige stranden.
Scheveningen is ook een ramp en al helemaal met de auto, dat ben ik met je eens hoor
tja, die grotestadmentaliteit. Ik ergerde me er ook aan en idealiseer dh nu waarschijnlijk omdat ik het mis. Ik weet het niet Het heeft allebei zn voor en nadelen gewoon en ik denk dat het heel persoonlijk is. Ik ken hier ook een aantal mensen die ook uit dh hier zijn komen wonen en de een mist net als ik bepaalde dingen, een wil ook wel terug, een ander zou nooit meer terugwillen. Het is zo persoonlijk.
En het groen, ja gek eigenlijk he. Toen we daar nog woonden liepen we te mopperen op de stadbosjes waar je de auto’s nog kon horen hoor en genoten we als we een keertje naar de utrechtse heuvelrug gingen. Dat doen we nu iets vaker omdat het dichterbij is, en is heerlijk, maar voor gewoon doordeweeks is er dus niks. En dan heb ik liever een stadsbos of het strand natuurlijk.
Hier een tussenin dorp/stad. Heeft stadsrechten (Hanzestad) maar is nog wel relatief klein. Voorzieningen zijn er van winkels tot bieb en zelfs een redelijk streekziekenhuis. Binnen de stad kan ik alles af op de fiets of zelfs relaxt de bus pakken. Omdat ik geen rijbewijs heb is dat vooral heerlijk! Ben zo op het station en kan dus ook redelijk makkelijk de trein naar mijn ouders pakken, zij wonen op een kwartier lopen van het station. Ik geloof dat de stad waar mijn ouders wonen en ik oorspronkelijk vandaan kom zelfs groter is maar echt de voorzieningen daar zijn slechter! Hadden ze eerder in de wijk een supermarkt en bushalte (zit een heeeeeel groot bejaardencentrum!) nu geen van beiden meer en moeten ze voor alles de fiets of auto pakken. Voor mijn gevoel zit ik hier dan lekkerder. Hier heb ik de supermarkt op loopafstand, idem met de PSZ, de bushalte ben ik ook binnen 2 minuten lopen. Het ziekenhuis is echt luxe want dat kan ik af op de fiets of als ik niet meer wil fietsen lekker met de bus. Ieder half uur gaat er 1! :dance: De kinderboerderij is op loopafstand. Moestuintjes ook daar is het ook heerlijk wandelen aangezien het waterwingebied is. Voor mij dus geen klein dorp aangezien ik me dan vanwege vooral het gebrek aan rijbewijs en auto onthand zou voelen maar zo met een mix dorp/stad is het heerlijk. :thumbup: Ow qua natuurgebied kun je hier ook alle kanten op, welliswaar moet je dan toch even de auto in (als je het groter zoekt dan een stukje lopen met de kids van ong half uur) en zit je midden op de Veluwe of op een heidegebied waar je ook prima kunt lopen. Daarbij zitten wij ook met een IT-man die zijn werk ook moet hebben natuurlijk. Hij zit snel op de A1 en kan dus ook best snel zelfs in het westen zitten als het nodig is. Al met al dus ook nog aardig centraal in Nederland.
@Rhiannon wrote:
of als ik niet meer wil fietsen lekker met de bus. Ieder half uur gaat er 1! :dance:
Hier moet ik wel echt heel erg om lachen :lol:
Mijn grootste frustratie hier, er is wel een bus, maar het belachelijke ding rijdt maar een keer per half uur. Echt, wmb kan je dan de bus net zo goed niet laten rijden, ik heb dus in de vijf jaar dat ik hier woon denk ik max 5 keer de bus genomen.
Je kan niet zomaar de deur uit lopen en wel zien wanneer de bus komt want dan sta je geheid 25 min te wachten. Ik vind om de tien minuten al weinig.
Hahaha Lune ik ben niet anders gewend dan ieder half uur 1 en bij mijn ouders zelfs een tijdje gehad dat ie maar eens per uur reed. Als ik ergens heen moet en de bus nodig heb daarbij weet ik in no time precies hoe laat ie gaat want de OV site werkt prima. Sterker nog ik heb ooit de buschauffeur versteld doen staan (toen bestond het eurokaartje nog) door met 1 kaartje binnen een half uur klaar te zijn met bloedprikken in het ziekenhuis. Hoppa de bus van half heen en de bus van het hele uur terug. Precies een mooie tijd tussen 2 bussen. Ik ga dus nooit zomaar bij de bushalte staan. Het allerbelangrijkste vind ik altijd dat de bustijden aansluiten op de treintijden. En dat werkt hier prima; op de trein naar mijn ouders; 7 minuutjes wachten en dan staat ie er vaak al wat eerder waardoor ik al kan instappen. De trein naar Apeldoorn; 5 minuten tussen aankomst bus en vertrek trein. Net genoeg om evt mijn OV op te laden. :mrgreen: